Σταματήστε να συζητάτε για την κρίση! Σταματήστε να βλέπετε τηλεόραση

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ...

.. 

Αγαπώ την Ελλάδα ... στηρίζω την Ελλάδα. Την κρίση και τις συνέπειές της την βιώνουμε πια όλοι! Όπου βρεθείς κι όπου σταθείς μιλούν για τις δυσκολίες και τα προβλήματα, για την κατρακύλα και την εξαθλίωσή μας. Αλλά όχι μόνο ... Στο εξωτερικό έχει επικρατήσει μια αρνητική εικόνα για τους Έλληνες, μας θεωρούν κλέφτες, τεμπέληδες, ανίκανους και διάφορα τέτοια. Και μέσα σ' αυτή την κόλαση που βιώνουμε, νοιώθουμε απελπισμένοι, αβοήθητοι, χωρίς φως, χωρίς αντίδραση, χωρίς χέρι βοήθειας από κάπου. Τα προβλήματα και τις αιτίες τους τα αναλύουμε και τα γνωρίζουμε, λύσεις και προοπτική σωτηρίας δεν βλέπουμε. Και όλοι από κάπου κάτι περιμένουμε αλλά δεν αναρωτηθήκαμε; Εγώ τι κάνω για να βγει η χώρα μου από την κρίση.                                         Εγώ, όχι οι άλλοι, η οι κυβερνώντες. Με το να συζητάμε τα χάλια μας δεν λύνεται το πρόβλημα. Με το να κυνηγάμε το κακό, επίσης δεν λύνεται το πρόβλημα! Ένας είναι ο τρόπος, στραφείτε στο καλό, Στην ιδέα της μεγάλης Ελλάδας, στο φως. ΕΛΛΑΣ    ΣΗΜΑΙΝΕΙ   Η   ΧΩΡΑ   ΤΟΥ    ΦΩΤΟΣ! Σταματήστε να συζητάτε για την κρίση, τη διαφθορά, την καταστροφή και να βλέπετε τηλεόραση. Αρχίστε να μιλάτε για τα προτερήματα των Ελλήνων, για την ένδοξη ιστορία μας και τον πολιτισμό μας, για το μεγαλείο της Ελλάδας και των Ελλήνων, για την επερχόμενη ανάκαμψη, για τα καλά της κρίσης!! Βγείτε από την κατάθλιψη και την απελπισία, οραματιζόμενοι και προσδοκώντας καλύτερες μέρες. Τα καταφέραμε σε πολύ δυσκολότερους καιρούς, θα τα καταφέρουμε και τώρα.                                     Ο γέροντας Παΐσιος έλεγε ότι θα περάσουμε δύσκολα, αλλά θα βγούμε νικητές και κερδισμένοι. Στραφείτε στο καλό, στο δημιουργικό, στην ελπίδα. Λέει ο γέροντας Πορφύριος: «Ο Θεός έχει βάλει μια δύναμη μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Απ' αυτόν εξαρτάται πώς τη διοχετεύει, για το καλό ή το κακό. Αν το καλό το παρομοιάσουμε με ανθόκηπο γεμάτο λουλούδια, δένδρα και φυτά και το κακό με αγκάθια και τη δύναμη με νερό, τότε μπορεί να συμβεί το εξής: Όταν το νερό  το διοχετεύουμε  στον ανθόκηπο, όλα τα φυτά αναπτύσσονται, πρασινίζουν,  ανθίζουν, ζωογονούνται.                             Την ίδια στιγμή τ' αγκάθια, επειδή δεν ποτίζονται, μαραίνονται, χάνονται.. και το αντίθετο. Και  εμείς αυτή  τη  στιγμή  κάνομε  το  αντίθετο. Δεν χρειάζεται λοιπόν να ασχολείστε με τ' αγκάθια. Μην καταπιάνεστε με την εκδίωξη του κακού. Κατευθύνετε το νερό, δηλαδή όλη τη δύναμη της ψυχής σας, προς τα λουλούδια και θα χαίρεστε την ομορφιά, την ευωδία, τη δροσιά τους.» Ας ασχοληθούμε λοιπόν με το καλό, με τη σωτηρία της πατρίδας μας, του Έθνους μας. Με δημιουργικές και εποικοδομητικές συζητήσεις και δράσεις, με τις αξίες και τα ιδανικά μας, με το ωραίο και αληθινό, με τις ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας, με τους ήρωες μας και τους αθάνατους προγόνους μας, που δημιούργησαν τέχνη και  πολιτισμό, που δίδαξαν την αρετή και τη φιλοσοφία, τα μαθηματικά και την επιστήμη, τη Δημοκρατία και τις ανθρώπινες αξίες και τα ιδανικά. Με αυτές τις σκέψεις κι εμείς, μια μικρή ομάδα ανθρώπων, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε το Μαραθώνιο Σωτηρίας της Ελλάδας, του Έθνους μας. Αποφασίσαμε όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε, να διαλαλούμε τα προτερήματά μας, να μιλάμε μόνο για τα κατορθώματά μας, που είναι άλλωστε τόσο πολλά, για τον πολιτισμό μας και την ένδοξη ιστορία μας, για τις ικανότητές μας και γενικά μόνο για τα καλά μας.                             

Παντού, μέσα στην Ελλάδα, αλλά και προς κάθε κατεύθυνση στο εξωτερικό, όλοι σαν μια φωνή, ο κάθε ένας από μας, εσύ, εγώ, ο διπλανός, ένας λαμπαδηδρόμος, που θα μεταδίδει το φως της αθάνατης και ένδοξης Ελλάδας, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Καιρός να υψώσουμε το ανάστημά μας, να ακουστεί η φωνή μας, φωνή δόξας και ύμνου για τη μεγάλη και αθάνατη Ελλάδα, τη χώρα του φωτός, που για αιώνες μεταδίδει το φως του ωραίου και αληθινού στα πέρατα της οικουμένης. Να συνεχίσουμε να μεταδίδουμε το φως, να εκπέμπουμε αυτή την πίστη, την αγάπη, τον ενθουσιασμό για το ωραίο και τ' αληθινό. Στα χέρια μας είναι αυτή η φλόγα, υποσχεθείτε στον εαυτό σας, σε κανέναν άλλο, να την κρατήσετε αναμμένη,  να την μεταδώσετε σε άλλους και να απλωθεί σ' όλη τη γη! Να ακούσουν  και να γνωρίσουν όλοι την υπερήφανη και ένδοξη Ελλάδα.

       Δρ. Αγγελική Τριανταφύλλου- Πιτίδη
       Ιατρός Μικροβιολόγος
       Αν. Καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής Αθηνών

πηγή   namarizathema
 enromiosini

Μέχρι εδώ! Μουσουλμάνοι μετανάστες έκαψαν χριστιανικές εικόνες...

Επεισόδιο σημειώθηκε στην Κ. Αχαΐα όταν μετανάστες που διέμεναν σε σεισμόπληκτο υπό κατεδάφιση σπίτι έκαψαν χριστιανικές εικόνες, δύο σταυρούς και κάποια μικροέπιπλα.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης, στο Θανάση Ραυτακόπουλο, ο γεγονός καταγγέλθηκε άμεσα, στο σημείο έσπευσαν κάποιοι κάτοικοι αλλά δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν.

Οι εικόνες και οι σταυροί είχαν ήδη καεί.

Το σπίτι βρίσκεται κοντά στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και σύμφωνα με τους κατοίκους οι μουσουλμάνοι μετανάστες πήραν τις εικόνες από γειτονικό παρεκκλήσι.

Όταν στο σημείο έφθασε ο Θ. Ραυτακόπουλος οι μουσουλμάνοι του φώναζαν «Αλλάχ».  Εκλήθη η αστυνομία και έγιναν προσαγωγές...

Φυσικά καμία ΜΚΟ ή άλλη οργάνωση υπεράσπισης των ανθρωπίνων και θρησκευτικών δικαιωμάτων ή ακόμα και προοδευτικά πολιτικά κόμματα, δεν πρόκειται να ασχοληθούν με το θέμα, γιατί πολύ απλά αυτά που καταστράφηκαν ήταν Χριστιανικά Σύμβολα και όχι π.χ το Κοράνι.

Δυστυχώς η επιλεκτική ευαισθησία των δήθεν προοδευτικών κομμάτων και των επιδοτούμενων οργανώσεων δεν αφορά τους Έλληνες πολίτες πόσο δε τους Χριστιανούς αφού τα οι θέσεις τους για τον Χριστιανισμό είναι ήδη γνωστές και όπως λέει ο σοφός λαός "βγάζει μάτι".

πηγη

defencenet

Υ.Γ

Για μια στιγμή τώρα...

Ήρθανε ως λαθρομετανάστες, τους περιθαλψαμε και στα όρια μας τους φροντίζουμε.

Δεν τους φέραμε, δεν τους ανάγκασε κανείς να έρθουν.

Έχουν υποχρέωση να σεβαστούν τα ήθη και τα έθιμα της χώρας που τους φιλοξενεί όπως θα κάναμε και εμείς το ίδιο αν βρισκόμασταν στη δική τους χώρα.

Αν δεν σέβονται τον τόπο μας, τα ήθη μας, τα εθιμα μας την θρησκεία μας, υπάρχει και η πόρτα της... εξόδου!

 

Τι έγραφε το 1872 ο Νίτσε για τους Ελληνες!

Κανείς δεν ανακάλυψε το κώνειο που θα τον απαλλάξει από τους Έλληνες έγραφε το 1872 ο Γερμανός φιλόσοφος.  Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα ... μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.
Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».

πηγή
http://www.inews.gr/185/diavaste-ti-egrafe-to-1872-o-nitse-gia-tous-ellines.htm

Η Ελλάδα δεν έχει κάνει τίποτα για εμένα...Σιδέρης Τασιάδης

«Κέρδισα το μετάλλιο για την Γερμανία. Αυτή είναι η χώρα μου. Δεν αισθάνομαι Έλληνας. Η Ελλάδα δεν έχει κάνει τίποτα για εμένα».

«Γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα ποτέ δεν μου προσέφερε τίποτα. Έχω ζήσει στην Ελλάδα και αυτή η χώρα ουσιαστικά ανάγκασε τους γονείς μου να πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς, να μεταναστεύσουν για να μπορέσουν να με μεγαλώσουν αξιοπρεπώς. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν με πήρε ποτέ ένας υπεύθυνος για τις κατά καιρούς επιτυχίες μου. Δεν με διεκδίκησε κανείς. Αντίθετα, η Γερμανία με ανακάλυψε, με ανέδειξε, μου έδωσε όλα τα εφόδια για να αναπτυχθώ αθλητικά. Η Γερμανία με δέχθηκε και με αποδέχθηκε, αυτή με έκανε αυτό που είμαι. Εκεί μένω, εκεί μεγάλωσα και μεγαλώνω, εκεί έβγαλα σχολείο, εκεί προπονούμαι καθημερινά. Μου παρείχαν προπονητή και πρόσφατα μου εξασφάλισαν και το επαγγελματικό μου μέλλον εξαιτίας των αθλητικών επιτυχιών μου. Τον Σεπτέμβριο θα διοριστώ και επισήμως στην Αστυνομία και όταν με το καλό σταματήσω τους αγώνες, ξέρω ότι θα έχω μια σταθερή δουλειά. Θα ήταν ασέβεια προς αυτήν την χώρα να ανεβάσω στο βάθρο οτιδήποτε άλλο πέρα από την γερμανική σημαία».

Με τα λόγια αυτά στην επίσημη συνέντευξη Τύπου που διοργανώνεται μετά από κάθε απονομή, απάντησε ο Σιδέρης Τασιάδης στην ερώτηση του Real.gr σχετικά με τα συναισθήματά του από το γεγονός ότι το μετάλλιο που κέρδισε στον τελικό του σλάλομ του καγιάκ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου πανηγυρίστηκε σε δύο χώρες που δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις τελευταία, την Γερμανία και την Ελλάδα.

 Απο συνέντευξη στον Κώστα Μπελιά (real.gr)

Y.Γ

Είναι το παράπονο ενός μετανάστη.

Μπορεί να μη μας αρέσει, αλλά η συνέντευξη αυτή δείχνει την πίκρα του μετανάστη, ενός μετανάστη, αλλά μήπως και του κάθε μετανάστη;

Εμείς βέβαια τρέχουμε να δρέψουμε δάφνες από κάθε Έλληνα μετανάστη που διαπρέπει στο εξωτερικό, αλλά αυτό που είπε ο Σιδέρης Τασιάδης << και αυτή η χώρα ουσιαστικά ανάγκασε τους γονείς μου να πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς, να μεταναστεύσουν για να μπορέσουν να με μεγαλώσουν αξιοπρεπώς>>, είναι γροθιά στο στομάχι.

Τότε  τι  έκανε η πολιτεία; Τώρα τι κάνει η πολιτεία που διώχνει - εξορίζει  τη νέα γενιά σε άλλες πατρίδες;

Κάποιοι νέοι μας θα διαπρέψουν, τότε εμείς θα προσπαθήσουμε να δρέψουμε και πάλι δάφνες. Ας προσέξουμε μη τύχει και βρούμε μπροστά μας άλλους σαν στον  Σίδερη Τασιάδη ...

Θα φταίνε αυτοί οι Ελληνες μετανάστες  ή εμείς που σαν άλλοι Κρέοντες τρώμε τα παιδιά μας;

Εν κατακλείδι απ' όποια πλευρά και αν το βλέπουμε καλό είναι να μη περνάμε το μέτρο.

"Παράπονα" μουσουλμάνων για το σχολικό βιβλίο της ιστορίας...ομως η Ιστορία ΔΕΝ ξαναγράφεται!

Να ξαναγραφτεί η ιστορία με την δική τους ... οπτική ζητούν οι μουσουλμάνοι της Θράκης. Με επιστολή της η “Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης” προς το υπουργείο Παιδείας απαιτεί να αλλάξει το κεφάλαιο του βιβλίου ιστορίας ΣΤ’ Δημοτικού για τη Μικρασιατική Καταστροφή και αντί για “σφαγές χριστιανών και λεηλασίες από Τούρκους” να ακολουθήσει τη γνωστή γραμμή της κυρίας Ρεπούση περί... συνωστισμού.
“Οι Τούρκοι μπήκαν στη Σμύρνη. Πυρπόλησαν την ελληνική και αρμένικη συνοικία, ενώ ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος παραδόθηκε στο μουσουλμανικό πλήθος και θανατώθηκε. Σφαγές χριστιανών και λεηλασίες ολοκλήρωσαν την καταστροφή. Ήταν το δραματικό τέλος της μακραίωνης ελληνικής παρουσίας στην περιοχή”, είναι τα όσα αναφέρει το κεφάλαιο του βιβλίου που έκανε τους μουσουλμάνους της Θράκης να δυσφορήσουν, δημιουργώντας προβλήματα, όπως λένε, "στη φιλία και την αλληλεγγύη, δημιουργούν συστηματικά μια προκατειλημμένη κοινωνία και ετοιμάζουν το έδαφος της στήριξης των ακραίων απόψεων και κύκλων από την κοινωνία, όπως συμβαίνει συχνά τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας”.
Ολόκληρη η επιστολή:
“Προς Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Σχετικό: Το από 24-4-2012 Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και το σχετικό με την υπόθεση, άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 25-4-2012 στην εφημερίδα Καθημερινή με υπογραφή του Απόστολου Λακασά. 17 Ιουλίου 2012
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Ως μέλη της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης παρακολουθούμε από τον τύπο το θέμα της ανανέωσης των Βιβλίων Ιστορίας της έκτης (6ης) Δημοτικού. Σύμφωνα με το άρθρο που υπογράφεται από τον Απόστολο Λακασά και δημοσιεύτηκε στις 25-4-2012 στην εφημερίδα Καθημερινή, έχει εγκριθεί το νέο βιβλίο ιστορίας και από την καινούρια σχολική περίοδο θα διδάσκεται στα δημοτικά σχολεία. Άλλωστε, με το από 24-4-2012 δελτίο τύπου του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, ανακοινώθηκε ότι το σύγχρονο «Βιβλίο Ιστορίας» που γράφτηκε πριν από 15 χρόνια θα αντικαταστήσει το ήδη διδασκόμενο στην έκτη (6η) τάξη του Δημοτικού βιβλίο Ιστορίας.
Ας αφήσουμε κατά μέρος την έγκριση ενός βιβλίου που γράφτηκε προ δεκαπενταετίας παρά τις ραγδαίες και συνεχείς εξελίξεις στις μεθόδους εκπαίδευσης, το άρθρο της Καθημερινής σχετικά με το περιεχόμενο του εν λόγω βιβλίου προκαλεί από μόνο του ανησυχία.
Στο άρθρο επισημαίνεται ότι η παράγραφος που αναφέρεται στην «Μικρασιατική Καταστροφή» είναι μια από τις παραγράφους κλειδί του νέου βιβλίου: «Οι Τούρκοι μπήκαν στη Σμύρνη. Πυρπόλησαν την Ελληνική και την Αρμενική συνοικία, ενώ ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος παραδόθηκε στο μουσουλμανικό πλήθος και θανατώθηκε.»…
«Σφαγές χριστιανών και λεηλασίες ολοκλήρωσαν την καταστροφή. Ηταν το δραματικό τέλος της μακραίωνης Ελληνικής παρουσίας στην περιοχή». Ως Τούρκοι της Δυτικής Θράκης βρίσκουμε τέτοιου είδους εκφράσεις ενοχοποιητικές και πιστεύουμε πως αυτές οι εκφράσεις θα οδηγήσουν τους νεαρούς εγκέφαλους σε αρνητικά αισθήματα προς τους μη «Έλληνες», σε ανατροφή αυτών με συναισθήματα διάκρισης και πέρα αυτών θα επηρεάσει αρνητικά την ψυχολογία των παιδιών μας.
Η ύπαρξη διαφορετικών διηγημάτων στα βιβλία της έκτης (6ης) τάξης των Τουρκικών Μειονοτικών σχολείων με τα βιβλία των δημόσιων σχολείων στην ίδια γειτονιά, οι διηγήσεις στα βιβλία των σχολείων πλειονότητας που δείχνουν τον γείτονα ως εχθρό, αναμφίβολα θα επηρεάσουν τις σχέσεις και την ανάπτυξη των παιδιών.
Η κατάσταση αυτή μας οδηγεί σε βαθιά ανησυχία. Ως “Τούρκοι της Δυτικής Θράκης”, είμαστε υπέρ της κάθαρσης των βιβλίων Ιστορίας από τέτοιου είδους εκφράσεις και προκαταλήψεις διότι, αυτά δεν συμβαδίζουν με την φιλία και την αλληλεγγύη, δημιουργούν συστηματικά μια προκατειλημμένη κοινωνία και ετοιμάζουν το έδαφος της στήριξης των ακραίων απόψεων και κύκλων από την κοινωνία, όπως συμβαίνει συχνά τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας. Αξιότιμε Κύριε,
Με σκοπό να σωθεί από την παγίδα του μίσους, η Ελληνοτουρκική φιλία που ξεκίνησε με τους μεγάλους ηγέτες όπως ο Βενιζέλος και Ατατούρκ, είχε συσταθεί πριν από περίπου 13 χρόνια μια επιτροπή από γραφειοκράτες των δύο υπουργείων παιδείας για την αναθεώρηση των βιβλίων των δύο χωρών.
Τα μέλη της επιτροπής, θα ασχολούνταν με την αφαίρεση από τα βιβλία που διδάσκονται στις δύο χώρες, των υπερβολικών εκφράσεων και των λέξεων ή εκφράσεων που μπορούν να οδηγήσουν στην εχθρότητα.
Η απόφαση αυτή είχε γίνει δεκτή με χαρά από την Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης. Η μελέτη των βιβλίων της ιστορίας και των βιβλίων άλλων μαθημάτων στις δύο χώρες από μια επιτροπή που θα αποτελείται από εκπαιδευτές των δύο χωρών και η αφαίρεση απ’ αυτά των προκαταληπτικών εκφράσεων είναι σημαντική για την κοινωνική γαλήνη και ειρήνη στη χώρα μας αλλά και για την συνέχιση της φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
Εμείς, επιθυμούμε την ανατροφή των νέων σε ένα περιβάλλον ειρήνης και αγάπης γνωρίζοντας πως ο γείτονας είναι φίλος και όχι σε ένα περιβάλλον με εχθρικά συναισθήματα. Πιστεύοντας ότι τα απαραίτητα βήματα θα πραγματοποιηθούν το συντομότερο δυνατό, Σας εκφράζουμε τα σέβη μας”.

πηγή

ΡΟΜΦΑΙΑ

Αυστριακή εφημερίδα θέλει την "απόσχιση" της Ικαρίας. Διαμαρτυρία στη Αυστριακή πρεσβεία.

Την άμεση αντίδραση της ελληνικής πρεσβείας στην Αυστρία, προκάλεσε το σημερινό πρωτοσέλιδο της αυστριακής λαϊκής εφημερίδας «Χόιτε», σύμφωνα με το οποίο η Ικαρία επιθυμεί την «απόσχισή» της από την Ελλάδα και την «προσάρτησή» της στην Αυστρία.

Το δημοσίευμα, που αναπαρήχθη από άλλα αυστριακά ΜΜΕ -ακόμη και από την ιστοσελίδα της αυστριακής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης- οδήγησε την ελληνική πρεσβεία στο να εκδόσει την εξής ανακοίνωση:
«Η Ικαρία είναι αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας και δεν υπάρχει καμία λήγουσα συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στο νησί. Στις 17 Ιουλίου 2012 γιορτάζεται η 100η επέτειος της επανάστασης, με την οποία το νησί του Ανατολικού Αιγαίου, η Ικαρία, απέκτησε την ανεξαρτησία της από το οθωμανικό κράτος. Με τη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923, επιβεβαιώνεται στο άρθρο 12 ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, μεταξύ των οποίων και η Ικαρία, ανήκουν στην Ελλάδα».
Στο δημοσίευμα της «Χόιτε», με τίτλο «Χρεοκοπημένοι Έλληνες - Το πρώτο νησί διακοπών θέλει να ανήκει μελλοντικά στην Αυστρία» και υπέρτιτλο «Πρωτάκουστο πολιτικό γεγονός: Η Ικαρία σχεδιάζει δημοψήφισμα για απόσχιση από την Αθήνα», υποστηρίζεται πως στην Ικαρία, οι κάτοικοί της με τον δήμαρχό της Χριστόδουλο Σταφρινάδη, εξαιτίας της δυσαρέσκειας με την Αθήνα, θέλουν να προσαρτηθούν στην Αυστρία.
Παρατίθενται μάλιστα στοιχεία του «αυστροελληνικού καλοκαιρινού παραμυθιού», δηλαδή του νησιού με τα 255 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση, τις «θαυμάσιες παραλίες», τη μέση ετήσια θερμοκρασία των 19 βαθμών, τους 9.000 κατοίκους του «που τώρα κηρύσσουν επανάσταση» λέγοντας δημόσια «Αντίο Αθήνα, θα πάμε στην Αυστρία».
Στο δημοσίευμα αναφέρονται και «ιστορικά» στοιχεία για την απόκτηση της ανεξαρτησίας του νησιού, αλλά και για τη δήθεν λήξη με τη σημερινή ημέρα, 17 Ιουλίου, της 100ετούς συνθήκης παραμονής στην Ελλάδα, όπως επίσης και δηλώσεις κάποιου ανώνυμου εκπροσώπου του δημάρχου περί «δυνατότητας των νησιωτών να καθορίσουν εκ νέου το μέλλον τους και, επειδή τους έχει ξεχάσει η Αθήνα, να σκέφτονται την ένταξή τους στην Αυστρία».
Φιλοξενούνται, τέλος, δηλώσεις διεθνολόγου, καθηγητή του Πανεπιστημίου της αυστριακής πόλης Λιντς, ο οποίος αποφαίνεται ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα για μια ένταξη της Ικαρίας στην Αυστρία, αρκεί φυσικά να υπήρχε η συγκατάθεση για κάτι τέτοιο του Αυστριακού ομοσπονδιακού προέδρου, ο οποίος θα έπρεπε να υπογράψει μια σχετική συμφωνία με το νησί, βασιζόμενη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου.
Ως προς το αν η Ικαρία θα γινόταν αυτόματα το δέκατο ομόσπονδο κρατίδιο της Αυστρίας, ο καθηγητής λέει πως θα πρέπει να αλλάξει το αυστριακό Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει εννέα ομόσπονδα κρατίδια, ενώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, η Βιέννη θα έπρεπε να αναλάβει και το ποσοστό του συνολικού ελληνικού χρέους, που αντιστοιχεί στους Ικαριώτες, περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ.

πηγή
news.yahoo.com




ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
Αυστριακή Πρεσβεία

Υ.Γ

Αυτή την Ευρώπη θέλουν να χτίσουν οι συνεταίροι μας οι Αυστριακοί;
Ποιος δίνει το δικαίωμα στο κάθε έντυπο που κυκλοφορεί στη χώρα σας να βρίζει και να ξεφτιλίζει ένα ολόκληρο λαο;
Αν δεν θέλετε αυτό  να είναι το ήθος σας, να επιβληθεί πρόστιμο για συκοφαντική δυσφήμιση της χώρας μας στο έντυπο αυτό της  Χόιτε που κυκλοφορεί στη χώρα σας και τα χρήματα να πάνε σε δικά σας ιδρύματα. 
Αλλά αν αυτό θεωρείται αστείο, τα κρύα αστεία είναι για τους...κρύους, εδώ εμείς στη Μεσογειο είμαστε αρκετά θερμοί στην ιδιοσυγκρασία προκειμένου να ανεχόμαστε τέτοια...αστεία .

Ηορστ ΡΑΪΧΕΝΜΠΑΧ και η συνοδεία του... personnes non grata!

Επίσκεψη ανθύπατου Ράϊχενμπαχ στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας

Εχθές 02-07-12 επεσκέφθη το Υ.Ε.Ν. ο Γερμανός ανθύπατος κ. Ηορστ ΡΑΪΧΕΝΜΠΑΧ για επιθεώρηση.

Κατά την επιθεώρηση ρώτησε τον ΥΕΝ κ Μουσουρούλη γιατί λειτούργησε πάλι το Υ.Ε.Ν υπό τη παλιά του μορφή.

Ήθελε τα τρία καταργηθέντα υπουργεία Μακεδονίας - ΥΕΝ - Τουρισμού νεκρά, για τους κρυφούς πόθους και σκοπούς της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας, όπως τα κατάργησε ο αλήστου μνήμης μεγάλος εφιάλτης του Ελληνισμού Jeffrey.

Δεν γνωρίζω τι του απάντησε ο κύριος Υ.Ε.Ν.

 Κλέψατε όλο το χρυσό της Ελλάδος, (τελικά κατέληξε στις τράπεζες του αφεντικού σας του Ρότσιλντ), πήρατε με βία κατοχικό δάνειο, και μας χρωστάτε πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις, με ποσά τέτοια που υπερβαίνουν τα δάνεια που μας δώσατε. 
Καιρός είναι να πατσίσουμε ...

 Οι εφιάλτες και δοσίλογοι πολιτικοί, αντί να σας προσκυνούν, οφείλουν να διαγράψουν άμεσα το χρέος, και να δηλώσουν ότι ο λαός μας δεν χρωστά τίποτε, αφού όλα όσα μας δώσατε σαν δανεικά, με τοκογλυφικά επιτόκια, είναι χρήματα που κλέψατε από τον Ελληνικό Λαό.

 Επαναλαμβάνω είσθε ανεπιθύμητοι σαν ανθύπατοι κυβερνήτες στην Ελλάδα. Καλοδεχούμενοι σαν επισκέπτες και προσκυνητές στο τόπο και λαό, που λεηλάτησαν και δολοφόνησαν οι πατέρες σας.

 Αντώνης Γρυπαίος

 Πλοίαρχος/Διεθνολόγος

Εκείνο που γνωρίζω είναι η απάντηση αυτή.

Δεν έχετε καμία τέτοια εξουσία κύριε RAINCHENΒACH να επεμβαίνετε στην Ελληνική διοίκηση, δεν έχετε το ηθικό ανάστημα, διότι τα δάνεια που μας έδωσαν οι τράπεζες του Ρότσιλντ, με τη πατρίδα σας Γερμανία, είναι κλεμμένα χρήματα που τα κλέψατε από τον Ελληνικό Λαό, από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα.

Μας δανειοδοτήσατε με χρήματα κλεμμένα, από το πλούτο του λαού μας, και από πάνω μας χρεώνετε με τοκογλυφικά επιτόκια.

Εσείς κύριε ΡΑΪΧΕΝΜΠΑΧ απόγονοι Ούννων, Βανδάλων, Γότθων, και Βησιγότθων, ήρθατε εδώ στη κατοχή, κλέψατε το πλούτο του Ελληνικού Λαού, δολοφονήσατε τους πατέρες μας, και τα αδέλφια μας, και φύγατε ηττημένοι, και από πάνω σας βοηθήσαμε οικονομικώς για να επανασυστήσετε τη διχοτομημένη πατρίδα σας.

Επομένως δεν έχετε καμία εξουσία να παραβιάζετε την εθνική μας κυριαρχία, σαν δανειστές, με δάνεια, που κλέψατε από εμάς.

Εσείς, μαζί με τον ΦΟΥΚΤΕΛ, που τον στείλανε τα αφεντικά σας να μας πάρει τη Θράκη μας, μαζί με τα λογιστάκια της τρόϊκα, να φύγετε αμέσως από τη χώρα μας. Εάν οι δοσίλογοι πολιτικοί μας, σας αποδέχονται σαν ανθύπατους της Ελλάδος, εμείς ο Ελληνικός Λαός, σας απελαύνουμε από τη πατρίδα μας.

Είσθε ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα, και στο Λαό της.

Αντλείτε την εξουσία σας, με δανεικά που κλέψατε από εμάς.

Να ενημερώσετε τους λαούς σας, ότι όλα όσα μας δανείσατε, τα είχατε κλέψει από εμάς, και όχι να μας βλέπει ο Γερμανικός λαός, σαν τους παρίες της Ευρώπης, ότι ζούμε με δικά του χρήματα.

Εμείς ο Ελληνικός Λαός, σας απελαύνουμε από τη χώρα, σαν κατακτητές που αντλούν εξουσία με κλεμμένα δανεικά.

Είσθε ανεπιθύμητοι στη χώρα σαν ανθύπατοι ...

Επί τούτοις διατελώ,

πηγή

kostasxan.blogspot

http://titanis.pblogs.gr/2012/07/khryxte-toys-personnes-non-grata.html

Για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή..Μάρκ Μαζάουερ

Κι όμως η Ελλάδα ακόμη συγκινεί..

Το άρθρο στους NEW YORK TIMES, ο καθηγητής του Κολούμπια Μάρκ Μαζάουερ το έγραψε την επομένη της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου από την Ελληνική Βουλή.

Διαβάστε το προσεκτικά είναι συγκλονιστικό και τέτοιες φωνές τις έχει ανάγκη η δοκιμαζόμενη αυτή την περίοδο χώρα.

«Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιο της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ίσως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα...

Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από... τη φυλακή της αυτοκρατορίας.

Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποίημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! "

Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της...

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός...
νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.

Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.

Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Άξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.

Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.

Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.

Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.

Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προανήγγειλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.

Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιο θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.

Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.»

The New York Times 

Ανάρτηση από siglitiki στο eglimatikotita.gr  

πηγη

http://namarizathema.pblogs.gr/2011/11/ki-omws-h-ellada-akomh-sygkinei.html

ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Τὸ μεγάλο λουκέτο ποὺ θέλει νὰ κλειδώσει τὸ μυαλὸ καὶ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, νὰ τὸν μετατρέψει σὲ ἠλεκτρονικὸ ψηφίο καὶ νὰ τὸν ἀφανίσει…

.....Πιστεύουμε ὅτι ἡ «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν» θὰ κλιμακώσει τὸν ὡραῖο αὐτὸ ἀγώνα ἀφύπνισης τῶν συνειδήσεων καὶ μὲ ἄλλες πρωτοβουλίες καὶ ἐκδηλώσεις.

Σήμερα  ὁ φασισμὸς ποὺ ἐπελαύνει   λέγεται: Νέα Τάξη, λέγεται ἐκλεπτυσμένο καὶ ὑπερσύγχρονο φακέλωμα τῶν λαῶν (γενικὸς ἠλεκτρονικὸς ἔλεγχος καὶ παρακολούθηση καὶ τῆς ἀναπνοῆς μας- Κάρτα τοῦ Πολίτη), λέγεται Παγκόσμια Διακυβέρνηση…

Αὐτὸς ὁ φασισμὸς ὁδηγεῖ τὶς κοινωνίες, τὰ ἔθνη καὶ τοὺς λαοὺς στὴ χρεοκοπία καὶ σὲ μία τέτοια ἐξαθλίωση καὶ καταστροφὴ χωρὶς ἱστορικὸ προηγούμενο.

Στὴν Ἑλλάδα θὰ ζήσουμε αὐτὴ τὴ φρίκη πολὺ γρήγορα…

Οἱ ἄρχοντες τῆς βαρβαρότητας καὶ τὰ πολιτικὰ τοὺς ἐκτελεστικὰ ὄργανα

γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ ἐπιβάλλουν τὰ μακάβρια σχέδιά τους πρέπει πρῶτα νὰ καταστρέψουν (οἰκονομικά, κοινωνικὰ καὶ πνευματικά) τοὺς λαούς, νὰ τοὺς ἐξαθλιώσουν ἐντελῶς καὶ νὰ τοὺς διαλύσουν κυριολεκτικά.

Ὅταν φτάσουν σὲ αὐτὴ τὴ ζωώδη κατάσταση τοὺς λαοὺς τότε εὔκολά τους περνᾶνε καὶ τὶς ποικίλες χειροπέδες. Τότε εὔκολα κλειδώνουν τὸ μυαλὸ καὶ τὴν ψυχὴ τῶν λαῶν καὶ τοὺς ἐντοιχίζουν στὶς ὀρειχάλκινες πλάκες τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης…

Οἱ μέρες ποὺ ἔρχονται θὰ εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ μαῦρες της ἑλληνικῆς ἱστορίας, γὶ αὐτὸ πιστεύω ὅτι ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη  (ὅπως ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν Πατρίδα, τὴν Παιδεία, τὴν Ἱστορία, κάθε ἀγώνας), συνδέεται ἄρρηκτα μὲ τὸν ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ, μὲ τὸν ἀγώνα νὰ μὴν ἰσοπεδωθεῖ ἡ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ καὶ ΕΘΝΙΚΗ  μᾶς ὑπόσταση, νὰ μὴν ὁδηγηθεῖ ὁ λαὸς στὴν καταστροφή, στὴν ἐξαθλίωση, στὴ διάλυση, συνακόλουθα σὲ κάθε εἴδους ΥΠΟΤΑΓΗ…

Ὁ ἀγώνας λοιπὸν ἐναντίον τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη εἶναι ἄμεσα καὶ ἄρρηκτα συνδεδεμένος μὲ τὸν ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ καὶ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ἀγώνα ἐναντίον τῶν μαφιῶν τοῦ χρήματος καὶ τῶν πολιτικῶν τους ὑπαλλήλων ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἑλληνικὸ λαὸ στὰ τάρταρα τῆς γενικευμένης καὶ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ καταστροφῆς, ἐξαθλίωσης καὶ διάλυσης.

Η ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας στην εποχή της παγκοσμιοποιήσεως

 
Η ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας συνίσταται στην άρρηκτη σύνδεση Ορθοδοξίας και Ελληνισμού. Η ασύγχυτη και αδιαίρετη αυτή σύνδεση, προσδιόρισε την εθνική και θρησκευτική μας συνείδηση, προσδιόρισε την πολιτιστική παραγωγή μας και συνέβαλε αποφασιστικά στη διαμόρφωση των θεσμών μέσα στην κοινωνία.

Ο καθηγητής και πρύτανης κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης σημειώνει: «Όποιος μιλάει για Ορθοδοξία ερήμην του Ελληνισμού, νομίζω ότι ματαιοπονεί, όποιος όμως μιλάει για Ελληνισμό ερήμην της Ορθοδοξίας, κάνει κάτι χειρότερο ασχημονεί».

Όσοι αποκόπτονταν από την ορθόδοξη πίστη και κοινωνία, έχαναν και την ελληνικότητά τους. Αυτό εσήμαιναν τα ρήματα «φραγκεύω» και «τουρκεύω». Έλληνες έμεναν όσοι παρέμειναν ορθόδοξοι.

Εάν θέλουμε να αποδώσουμε με μια λέξη τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας, τον πολιτισμό της Ρωμιοσύνης, θα λέγαμε ότι είναι ο πολιτισμός του προσώπου. Στην παράδοσή μας ο Θεός - δημιουργός είναι πρόσωπο, αλλά και ο άνθρωπος είναι πρόσωπο. Το πρόσωπο νοείται ως ελευθερία και ετερότητα. Το πρόσωπο είναι το «εσύ», που βρίσκεται απέναντι από το «εγώ», είναι ο άλλος. Το πρόσωπο ως ελευθερία και ετερότητα είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο, όχι μόνο πνευματικά αλλά και ψυχοδιανοητικά και βιολογικά. Τα χαρακτηριστικά της ελευθερίας και της μοναδικότητας ο άνθρωπος, ως πρόσωπο, τα έχει προίκα από το Δημιουργό του. Καθώς ο Θεός εκτός από ελευθερία είναι και αγάπη, έτσι ακριβώς είναι και ο άνθρωπος.

Ο πολιτισμός της Ρωμιοσύνης είναι ο πολιτισμός της κοινοτικότητας, της ενορίας. Είναι το «εμείς» του Μακρυγιάννη.

Ο μόνος χώρος όπου μπορούν να βιωθούν αυθεντικά αυτές οι πνευματικές πραγματικότητες, είναι ο

χώρος της θεανθρώπινης κοινωνίας που λέγεται Εκκλησία. Μέσα στο χώρο της Εκκλησίας, η οποία είναι «ιατρείον πνευματικόν» κατά τον Ιερό Χρυσόστομο και τους Αγίους Πατέρες, το ανθρώπινο πρόσωπο καταξιώνεται. Καταξιώνεται διά της αληθούς θεογνωσίας και θεοκοινωνίας του ανθρώπου με το Θεόν, η οποία γίνεται κατορθωτή διά της υπακοής στο θέλημα του Θεού και εν γένει του αγώνα που κάνει ο πιστός να καθαρίσει με τη χάρη του Θεού τον εαυτό του από τα πάθη και να φτάσει στον Αγιοπνευματικό φωτισμό και στην κατά Χάριν θέωση. Αυτό δεν είναι ένα κατόρθωμα του ανθρώπου, αλλά δώρο της Χάριτος του Θεού. Σε αντίθεση με την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, η λεγομένη Νέα Εποχή αλλά και κάθε αιρετική διδασκαλία, ως αυτονομημένη προσπάθεια του υπερήφανου μεταπτωτικού ανθρώπου όχι μόνο δε γνωρίζει το πρόσωπο, αλλά και κατά βάθος το μισεί και αγωνίζεται να το καταργήσει.

Η παγκοσμιοποίηση

Η παγκοσμιοποίηση και η Νέα Τάξη Πραγμάτων αποσκοπούν στη δυναστική ομογενοποίηση λαών και πολιτισμών και εντάσσονται στο σχεδιασμό της λεγομένης Νέας Εποχής. Σύμφωνα με τη Νέα Εποχή, κάθε 2.000 χρόνια η ανθρωπότητα εισέρχεται σε μια νέα εποχή. Τώρα εισερχόμεθα στην εποχή του Υδροχόου. Η παλαιά εποχή των Ιχθύων, κατά την οποία επικράτησε ο Χριστιανισμός, τελειώνει. Τώρα περιμένουμε ένα νέο μεσσία, ένα νέο Χριστό, που θα φέρει νέες αλήθειες στην ανθρωπότητα. Και μόνο αυτά βέβαια αρκούν για να αντιληφθεί κάποιος ότι η λεγομένη Νέα Εποχή είναι αντίθετη και ασυμβίβαστη με την ορθόδοξη πίστη μας. Κατά βάθος η Νέα Εποχή δεν είναι καθόλου νέα. Το βασικό της μήνυμα είναι το αρχαίο εωσφορικό ψέμα ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του θεός και η βασική επιδίωξή της είναι το παλαιό σχέδιο των σκοτεινών οργανώσεων τύπου μασονίας και σιωνισμού για παγκόσμια κυριαρχία.

Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού προωθείται:

1) Μια Νέα Τάξη Πραγμάτων σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο με τελικό στάδιο την επιβολή μιας παγκόσμιας κυβέρνησης με επικεφαλής τον αναμενόμενο από τους νεοεποχίτες μεσσία &

2) Μια Νέα Τάξη Πραγμάτων σε θρησκευτικό επίπεδο με τελικό στάδιο την επιβολή μιας πανθρησκείας που θα προκύψει από το ανακάτεμα των θρησκειών.

Η τακτική που χρησιμοποιούν για την προώθηση των δύο βασικών στόχων που προαναφέρθηκαν είναι:

(α) Περνά ένας οδοστρωτήρας, που ισοπεδώνει γλώσσες, πολιτισμούς, παραδόσεις, εθνικές ιδιαιτερότητες, προωθώντας τον εξαμερικανισμό των εθνών με την έννοια της υιοθετήσεως των υποπροϊόντων του "αμερικανικού τρόπου ζωής".

(β) Εφαρμόζεται η τακτική του "διαίρει και βασίλευε". Τα δικαιώματα των πραγματικών ή κατασκευασμένων μειονοτήτων, εθνικών και θρησκευτικών, γίνονται μοχλός για την εγκαθίδρυση της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας προβάλλεται για να χτυπηθούν χώρες, όπως κατ' εξοχήν η Ελλάδα, που χαρακτηρίζονται από μεγάλη ομοιογένεια εθνική, θρησκευτική και γλωσσική. Στόχος είναι να μεταβάλλουν ανθρώπους και κοινωνίες σ' έναν άμορφο χυλό. Γι' αυτό δε θέλουν πρόσωπα και υπεύθυνους πολίτες, αλλά ένα απρόσωπο ανθρώπινο κοπάδι, το οποίο εύκολα θα κατευθύνουν. Γι' αυτό και μισούν το ανθρώπινο πρόσωπο, όπως είπαμε στην αρχή.

(γ) Για την προώθηση της δαιμονικής πανθρησκείας έχουν θέσει σε κυκλοφορία το δόγμα ότι όλες οι θρησκείες είναι δρόμοι που οδηγούν στο ίδιο τέρμα. Εξισώνουν έτσι την αλήθεια της Ορθοδοξίας με την πλάνη των αιρέσεων.

Την Ορθόδοξη Εκκλησία την πολεμούν από έξω, αλλά προσπαθούν να την αλώσουν κι από μέσα. Επιδίωξη της Νέας Εποχής δεν είναι να αδειάσουν οι εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα. Με ανθρώπους δηλαδή που θα λένε ότι είναι χριστιανοί, ενώ συγχρόνως θα πιστεύουν και στο Βούδα, στη μετενσάρκωση, θα ασκούν τη γιόγκα ή το διαλογισμό. Η ηθελημένη αυτή σύγχυση επιτείνεται από τη χρήση εκ μέρους τους χριστιανικών όρων, όπως Χριστός, αμαρτία κ.ο.κ. με ανεστραμμένο όμως νόημα.


Η στάση των ορθοδόξων

Σ' αυτό το σκοτάδι το πνευματικό και σ' αυτή τη σύγχυση, εμείς οι ορθόδοξοι θα πρέπει να αντιτάξουμε το φως και την αλήθεια του Χριστού. Ο ίδιος ο Κύριός μας λέει: "Eγώ ειμί η Oδός και η Aλήθεια και η Ζωή", οπότε καταρρέει η συγκρητιστική πανθρησκεία της Νέας Εποχής.

Εδώ θα πρέπει να γίνει σαφές ότι αντιτιθέμεθα στην παγκοσμιοποίηση της Νέας Εποχής, διότι προσπαθεί να επιβληθεί χωρίς Χριστό και εναντίον του Χριστού.

Θα πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αποκτήσουν την "καλή ανησυχία", όπως έλεγε ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος ο Αγιορείτης. Μας χρειάζεται νήψη, δηλαδή πνευματική επαγρύπνηση. Μας χρειάζεται μετάνοια και προσευχή. Χρειάζεται να αναπτύξουμε πνευματικά αντισώματα για να αντισταθούμε στη δαιμονική «πνευματικότητα» της Νέας Εποχής. Αυτό θα γίνει αν γνωρίσουμε, αγαπήσουμε, βιώσουμε και προβάλλουμε την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας. Κάθε ενορία και κάθε μοναστήρι μπορούν και πρέπει να γίνουν κέντρα αυτής της πνευματικής αντιστάσεως.

Πέρα όμως από την "καλή ανησυχία", την προσευχή και τη μετάνοια, να είμαστε έτοιμοι και για παρεμβάσεις, όπου και όταν χρειασθεί και μας καλέσει η Εκκλησία μας. Και να μην ξεχνούμε: Αυτοί που σχεδιάζουν παγκοσμιοποιήσεις χωρίς Χριστό και εναντίον του Χριστού αλλά και των ανθρώπων, «κάνουν λογαριασμούς χωρίς τον ξενοδόχο», γιατί ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός και πραγματικός Κύριος της Ιστορίας και του κόσμου.

π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης 

Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη. Μαρκ Μαζάουερ

Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα 
διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο 
παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που. αυτή η μικρή άκρη της 
χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως 
την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά 
στην αρχαιότητα.


Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να 
στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις 
προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη 
γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την 
ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο 
δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας.


Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο 
πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας 
τινάχθηκε και έλαμψε! "


Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των 
δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί 
και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της 
δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.


Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής 
δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και 
κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν 
τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και 
αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι 
τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η
 σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.


Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της 
Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή 
αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να 
ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια 
χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.


Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση 
προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν 
αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την 
Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης 
στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε 
αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον
 Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.


Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός 
αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και 
κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 
χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος 
διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη 
γερμανική κατοχή.


Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και 
μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις 
κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του 
Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 
1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα 
για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα
 Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού 
και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.


Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ 
διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου 
από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της 
Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους 
έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά 
καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.


Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες 
και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης 
στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα 
μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με 
τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο 
κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας
 του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην 
Ανατολική Ευρώπη.


Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από 
ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως 
εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, 
σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη 
χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα 
προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης
 και θα θέσει το ερώτημα: "ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".


Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις 
δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική 
δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο 
δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων 
θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.


Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και 
για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.


*Μαρκ Μαζάουερ,
Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας,
καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΥ

Όσο και αν διατείνονται οι «αρχαιολάτρες» ότι θέλουν να «αναστήσουν» τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και μαζί την «πατρώα θρησκεία», οι ηγέτες τους ψεύδονται και οι οπαδοί τους τρέφονται με αυταπάτες. Ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός και ιδιαίτερα η ειδωλολατρία των προγόνων μας, δεν είχε τίποτε το στατικό και μόνιμο. Άλλος ήταν ο αθηναϊκός πολιτισμός, άλλος ο σπαρτιατικός, άλλος ο ιωνικός, άλλος της Μεγάλης Ελλάδος, άλλος της Μακεδονίας και άλλος της Ηπείρου.
Διαφορετική ήταν η βίωση της θρησκείας στην Αθήνα, διαφορετική στην Σπάρτη, διαφορετική στην Ήπειρο, διαφορετική στην Κρήτη, διαφορετική στην Αρκαδία και διαφορετική στη Θράκη. Σημαντικές θεότητες μιας πόλης ήταν άγνωστες σε άλλες.

Για όλα μιλάνε οι «αρχαιολάτρες» εκτός από τον πολιτισμό ποιας πόλης και ποιας χρονικής περιόδου προσπαθούν να αναβιώσουν. Επίσης δεν μας λένε ποια μορφή της αρχαίας θρησκείας, ποιας πόλης και ποιας εποχής θέλουν να αναστήσουν. Όταν λένε «πατρώα θρησκεία», τι εννοούν;

Η θρησκεία των Ακαρνάνων ή των Δολόπων ή των Αγραίων, για παράδειγμα, δεν είναι «πατρώα θρησκεία»; Δεν ήταν πρόγονοί μας αυτοί; Η φανατική λατρεία της αιγυπτιακής θεότητας Ίσιδος από τους Έλληνες στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια δεν είναι και αυτή «πατρώα θρησκεία», αφού υπήρξε για αιώνες κυρίαρχη θρησκεία των προγόνων μας;

Ο μιθραϊσμός, η ηλιολατρία του Ιουλιανού και των ομοίων του, στα πρώτα βυζαντινά χρόνια δεν ήταν και αυτή «πατρώα θρησκεία»; Ο νεοπλατωνισμός, ο οποίος θέλησε να αναγεννήσει και να μεταλλάξει προς το πνευματικότερο την αρχαιοελληνική θρησκεία δεν υπήρξε επίσης προγονική θρησκεία;

Οι σύγχρονοι «αρχαιολάτρες» πολύ μικρή σχέση έχουν με την αρχαία Ελλάδα . Καπηλεύονται ορισμένα επιλεκτικά στοιχεία του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, όσα εξυπηρετούν τους στόχους τους, δηλαδή την εδραίωση του νεοαποκρυφιστικού παγανισμού. Απόδειξη ότι ουδέποτε αυτοί αναφέρονται στην αντιρρητική γραμματεία των αρχαίων συγγραφέων κατά της ειδωλολατρικής θρησκείας. Οι μονοθεΐζοντες σοφοί συγγραφείς Ξενοφάνης, Ηράκλειτος, Ευριπίδης, Πρωταγόρας, Πλάτων, Αριστοτέλης είναι τα «μαύρα πρόβατα» για τους νεοπαγανιστές, διότι οι μονοθεϊστικές αντιλήψεις τους θεωρούνται σαφώς αιρετικές, σε σχέση με την ειδωλολατρία που πρεσβεύουν!

Η επίθεση κατά της χριστιανικής πίστης

Κατά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια εμφανίστηκαν δεκάδες οργανώσεις νεοπαγανιστών με εμφατικά ονόματα. Κυκλοφορεί πληθώρα «αρχαιολατρικών» περιοδικών, τα οποία κατέκλυσαν την αγορά. Φανατικοί «ελληνολάτρες» αναπτύσσουν τις απόψεις τους στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, δαιδαλώδεις ιστοσελίδες παγανιστικού περιεχομένου κατακλύζουν το διαδίκτυο, αμέτρητες εκδόσεις σχετικών βιβλίων γέμισαν τα ράφια και τις προθήκες των βιβλιοπωλείων.

Διάφορες «σχολές» και λέσχες «κατηχούν» και ενημερώνουν τους προσήλυτους στον παγανισμό. Οργανώνονται εκδρομές προσκυνηματικού χαρακτήρα σε τόπους ιερούς των αρχαίων και συμμετέχουν σε παγανιστικές εορτές. «Στολίζουμε» λένε, «τους βωμούς των προγόνων μας με άνθη και πύλινα γεμάτα προσφορές (όσπρια, γάλα, κρασί, μέλι) και αναθήματα» ( περ. Διιπετές 13 4/95,18).
Έχουν φτιάξει και τελετουργικό για τις παγανιστικές τελετές τους. Πολλά δρώμενα είναι κακέκτυπα χριστιανικών τελετουργιών. Επίσης έχουν συνθέσει ύμνους στους ψευτοθεούς τους, όπως ο μονότονος ύμνος της εορτής των «Πυρφορείων» «Δεύτε λάβετε φως ...», παρμένος από τον γνωστό αναστάσιμο ύμνο της Εκκλησίας μας!

Απαιτούν επίμονα να αναγνωρισθούν η θρησκεία τους και οι τελετές τους. Έχουν συγκροτήσει και την «εκκλησία» τους. Έχουν συγκροτήσει επίσης το «κοινό» (συνομοσπονδία) των διαφόρων αρχαιολατρικών παγανιστικών οργανώσεων, με παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Μέσω αυτού συμμετέχουν στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εθνικών Θρησκειών» το οποίο ιδρύθηκε στις 24-6-1998 στην Βίλνα της Λιθουανίας.

Οι «αρχαιολάτρες» αυτοαποκαλούνται «έλληνες». Μονοπωλούν δηλαδή την εθνική μας ταυτότητα, την οποία επιχειρούν να αποστερήσουν από όλους τους μη παγανιστές. Τους χριστιανούς τους αποκαλούν ειρωνικά «ιουδαιοχριστιανούς», «εβραιογενείς εξουσιαστές» και «παραμυθολόγους του αποσυντεθέντος βυζαντινισμού». Τους προσάπτουν την κατηγορία ότι «οι αντιλήψεις των θρησκευτικών καθεστώτων των Ταλιμπάν, των Μουτζαχεντίν και του Ιράν δεν διαφέρουν από τις χριστιανικές ιδέες» (περ. Δαυλός, τ. 240/2001).

Επίσης τόσο τους χριστιανούς όσο και όλους τους μονοθεϊστές τους αποκαλούν «γουρούνια» που κυλιούνται «πάνω στους ί-διους βόθρους με τα ίδια πάντοτε κόπρανα» (Διάλογος 16/99,11)! Τους κληρικούς τους αποκαλούν «εβραιόδουλους ρασοφόρους», «προσκυνημένους της Σιών» (περ. «Απολλώνειον Φως» Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1998, σελ. 36), «εβραιόδουλους παυλιϊστές» («Ελευθεροτυπία» 26-10-1986), «στυγερούς πρωτογενίτσαρους ρασοφόρους» (Διιπετές. 13/95,15).

Όταν αναφέρονται στο θεό των Χριστιανών τον αποκαλούν «εβραίο ζηλότυπο τιμωρό Ιεχωβά», «βλοσυρό Θεό» και το Χριστό, σκωπτικά, «σχισματικό εβραίο ραβίνο Γιεσουά», «σημιτικής καταγωγής δικτατορίσκο του ουρανού» (Διιπετές. 4/93,6) και ότι αυτός «αποτελεί την πιο τραγική μορφή της ειδωλολατρίας, αφού ως άνθρωπος κατέληξε να λατρευτεί ως θεός». (Ε. Αταβύριος, Μεγαρ. Τύπος 1-10-95)!

Με ανάλογα επίθετα χαρακτηρίζουν τον απόστολο Παύλο και τους Πατέρες της Εκκλησίας μας. Τους αποκαλούν «αποστεωμένα καχεκτικά μοντέλα», «εξ ανατολών ύαινες», «άγια ρεμάλια», «μελανειμονούντες» και «κοπρόψυχους» (Μεγαρ. Τύπος 17-9-95 και 8-10-95)! Την Εκκλησία μας αποκαλούν «Γιαχβική θεοκρατία» (περ. Δαυλός, τ. 240/2001) και «αδίστακτη πολιτική και οικονομική συντεχνία» (Ελλ. Φλόγα, 1/94,6). Το πιο αστείο από όλα είναι ότι αποκαλούν τους χριστιανούς, ούτε λίγο ούτε πολύ ...; ειδωλολάτρες, «λειψανολάτρες» και «οπαδούς» του πιο «χονδροειδούς φετιχισμού» (περ. Διιπετές, ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο)!!!

Οι νεοπαγανιστές, ακόμη, απειλούν και φοβερίζουν την Εκκλησία μας ότι «σύντομα θα υπάρξει ξεκαθάρισμα λογαριασμών» για την μακραίωνη «τυραννική δουλεία που ασκεί στον ελληνισμό»! Δεν δέχονται κανενός είδους πολύτιμη υπηρεσία της Εκκλησία μας προς το Γένος και τη χαρακτηρίζουν ως το «σάβανο του Ελληνισμού» (Μεγαρικός Τύπος 30-4-87)!

Κάθε τι το χριστιανικό τους ερεθίζει επικίνδυνα και προσπαθούν να το γκρεμίσουν (περ. Δαυλός τ. 239/2001). Απαιτούν κατεδάφιση των χριστιανικών ναών σε απόσταση πεντακοσίων μέτρων από τα ερείπια των αρχαιοελληνικών ιερών. Επιδιώκουν αλλαγή του συστήματος χρονολόγησης, επειδή έχει ως βάση το έτος γέννηση του Χριστού. Ήδη στα περιοδικά τους χρονολογούν από την πρώτη Ολυμπιάδα και από την γέννηση του Απολλωνίου Τυανέα! Ζητούν επίσης αλλαγή ονομασίας των μηνών και των ημερών της εβδομάδας.

Ζητούν το χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, κατάσχεση της εκκλησιαστικής περιουσίας, κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών ως χριστιανική κατήχηση και την αντικατάστασή του με την κατήχηση της «πατρώας θρησκείας», απαγόρευση στους κρατικούς λειτουργούς να συμμετέχουν σε θρησκευτικές τελετές της Εκκλησίας, διακοπή μισθοδοσίας του ορθόδοξου κλήρου από το κράτος και άλλα πολλά. Τέλος θέλουν να ζητήσει η Εκκλησία δημόσια συγνώμη για τα ...; «ανείπωτα εγκλήματά της» κατά του Ελληνισμού! Ακόμα και τα χριστιανικά ονόματά τους αλλάζουν με αρχαιοελληνικά. Δεν θέλουν τίποτε να τους θυμίζει την πίστη του Χριστού!

Το Βυζάντιο είναι γι' αυτούς «η πιο σκοτεινή και εφιαλτική περίοδος της ιστορίας» και δεν αναγνωρίζουν σε αυτό κανενός είδους πολιτισμικό επίτευγμα. Τονίζουν εμφαντικά πως «στην πνευματική παρακμή συντέλεσε καίρια η κυριαρχία της εβραϊκής αντιλήψεως της ζωής» (περ. «Απολλώνειον Φως» Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1998, σελ. 35). Ολόκληρη η χριστιανική τέχνη (ποίηση, λογοτεχνία, αρχιτεκτονική, ζωγραφική, μουσική, γλυπτική κ.λπ.) θεωρείται ως «έκτρωμα» και «πολιτισμική παρακμή» δίχως καμία αξία! Αποκαλούν δε τους σύγχρονους Έλληνες Χριστιανούς ως «βυζαντινόπληκτους ρωμιούς» (περ. Διιπετές, ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο)! Θέλουν όμως να αγνοούν εσκεμμένα (έχοντας το σκοπό τους), πως χάρη στο Βυζάντιο και το μεγάλο πολιτισμό του, διασώθηκε η αρχαιοελληνική μας κληρονομια

http://www.pame.gr/ekklisia-thriskeies/eidololatreia/paganismos.html

Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον

Κι όμως η Ελλάδα ακόμη συγκινεί..

Το άρθρο στους NEW YORK TIMES, ο καθηγητής του Κολούμπια Μάρκ Μαζάουερ το έγραψε την επομένη της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου από την Ελληνική Βουλή.

Διαβάστε το προσεκτικά είναι συγκλονιστικό και τέτοιες φωνές τις έχει ανάγκη η δοκιμαζόμενη αυτή την περίοδο χώρα.

«Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιο της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ίσως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα...

Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από... τη φυλακή της αυτοκρατορίας.

Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποίημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! "

Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της...

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός...
νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.

Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.

Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Άξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.

Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.

Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.

Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.

Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προανήγγειλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.

Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιο θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.

Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.»

The New York Times 

Ανάρτηση από siglitiki στο eglimatikotita.gr  

πηγη

http://namarizathema.pblogs.gr/2011/11/ki-omws-h-ellada-akomh-sygkinei.html