Καστορίας Σεραφείμ: ''Η Ελλάδα δεν κλίνει το γόνυ σε κανέναν''

Στην τελετή υποδοχής των Καστοριανών Ολυμπιονικών της κωπηλασίας, της Χριστίνας Γιαζιτζίδου, που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο, και του Γιάννη Χρήστου, που αγωνίστηκε θαρραλέα, παρ' όλο που δεν κέρδισε κάποιο μετάλλιο βρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ.

Ο Σεβασμιώτατος στο χαιρετισμό του, καλωσόρισε τα παιδιά και φανερά συγκινημένος τους είπε "τιμήσατε την Ελλάδα μας, τιμήσατε την Πατρίδα μας".

Και συνέχισε λέγοντας πως τα παιδιά αυτά έδειξαν στους ξένους που θέλουν να ταπεινώνουν την Ελλάδα, πως η Ελλάδα υψώνεται και δεν κλίνει το γόνυ σε κανέναν.

"Ο υπερήφανος Ελληνικός λαός δεν ταπεινώνεται και όσο τον πολεμούν, τόσο αυτός υψώνεται", σημείωσε χαρακτηριστικά ο ακρίτας Επίσκοπος.

Επίσης, είπε πως τα παιδιά αυτά τα γνωρίζω και ξέρω πως πιστεύουν στο Θεό και πως εκείνη την ώρα του αγώνα τους η σκέψη τους βρισκόταν και στην Καστοριά αλλά και στο Άγιο Όρος, αφού ευλαβούνται την Παναγία μας.

Τέλος, ο κ. Σεραφείμ δώρισε και στους δυο, από μια εικόνα της Παναγίας για να την έχουν ως φύλακα και φρουρό στη ζωή τους και στους αγώνες τους.

ΠΗΓΗ

ΡΟΜΦΑΙΑ

Η Ελλάδα δεν έχει κάνει τίποτα για εμένα...Σιδέρης Τασιάδης

«Κέρδισα το μετάλλιο για την Γερμανία. Αυτή είναι η χώρα μου. Δεν αισθάνομαι Έλληνας. Η Ελλάδα δεν έχει κάνει τίποτα για εμένα».

«Γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα ποτέ δεν μου προσέφερε τίποτα. Έχω ζήσει στην Ελλάδα και αυτή η χώρα ουσιαστικά ανάγκασε τους γονείς μου να πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς, να μεταναστεύσουν για να μπορέσουν να με μεγαλώσουν αξιοπρεπώς. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν με πήρε ποτέ ένας υπεύθυνος για τις κατά καιρούς επιτυχίες μου. Δεν με διεκδίκησε κανείς. Αντίθετα, η Γερμανία με ανακάλυψε, με ανέδειξε, μου έδωσε όλα τα εφόδια για να αναπτυχθώ αθλητικά. Η Γερμανία με δέχθηκε και με αποδέχθηκε, αυτή με έκανε αυτό που είμαι. Εκεί μένω, εκεί μεγάλωσα και μεγαλώνω, εκεί έβγαλα σχολείο, εκεί προπονούμαι καθημερινά. Μου παρείχαν προπονητή και πρόσφατα μου εξασφάλισαν και το επαγγελματικό μου μέλλον εξαιτίας των αθλητικών επιτυχιών μου. Τον Σεπτέμβριο θα διοριστώ και επισήμως στην Αστυνομία και όταν με το καλό σταματήσω τους αγώνες, ξέρω ότι θα έχω μια σταθερή δουλειά. Θα ήταν ασέβεια προς αυτήν την χώρα να ανεβάσω στο βάθρο οτιδήποτε άλλο πέρα από την γερμανική σημαία».

Με τα λόγια αυτά στην επίσημη συνέντευξη Τύπου που διοργανώνεται μετά από κάθε απονομή, απάντησε ο Σιδέρης Τασιάδης στην ερώτηση του Real.gr σχετικά με τα συναισθήματά του από το γεγονός ότι το μετάλλιο που κέρδισε στον τελικό του σλάλομ του καγιάκ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου πανηγυρίστηκε σε δύο χώρες που δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις τελευταία, την Γερμανία και την Ελλάδα.

 Απο συνέντευξη στον Κώστα Μπελιά (real.gr)

Y.Γ

Είναι το παράπονο ενός μετανάστη.

Μπορεί να μη μας αρέσει, αλλά η συνέντευξη αυτή δείχνει την πίκρα του μετανάστη, ενός μετανάστη, αλλά μήπως και του κάθε μετανάστη;

Εμείς βέβαια τρέχουμε να δρέψουμε δάφνες από κάθε Έλληνα μετανάστη που διαπρέπει στο εξωτερικό, αλλά αυτό που είπε ο Σιδέρης Τασιάδης << και αυτή η χώρα ουσιαστικά ανάγκασε τους γονείς μου να πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς, να μεταναστεύσουν για να μπορέσουν να με μεγαλώσουν αξιοπρεπώς>>, είναι γροθιά στο στομάχι.

Τότε  τι  έκανε η πολιτεία; Τώρα τι κάνει η πολιτεία που διώχνει - εξορίζει  τη νέα γενιά σε άλλες πατρίδες;

Κάποιοι νέοι μας θα διαπρέψουν, τότε εμείς θα προσπαθήσουμε να δρέψουμε και πάλι δάφνες. Ας προσέξουμε μη τύχει και βρούμε μπροστά μας άλλους σαν στον  Σίδερη Τασιάδη ...

Θα φταίνε αυτοί οι Ελληνες μετανάστες  ή εμείς που σαν άλλοι Κρέοντες τρώμε τα παιδιά μας;

Εν κατακλείδι απ' όποια πλευρά και αν το βλέπουμε καλό είναι να μη περνάμε το μέτρο.