Τρεις μέρες...με τους Αγίους! Εκδόσεις Σαΐτη

Υ.Γ  Τρεις μέρες...με τους Αγίους

Ένα νέο βιβλίο της δασκάλας και συγγραφέως Αδαμαντίας Αλατάρη θα εκδοθεί όπως μάθαμε κατά το Φθινόπωρο.
Από το εξώφυλλο θυμίζει Άγιο Όρος.
Από τα παιδάκια που εικονίζονται  θεωρούμε  ότι θα είναι ένα παιδικό -  εφηβικό βιβλίο.
Καλά στοιχεία και τα δυο.

Ο Γιώργος Λαγάνης το εικονογράφησε.
Οι εκδόσεις  Σαΐτη  το επιμελούνται... 
Το περιμένουμε…

Γιατί η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος είναι μια πολύ κακή ιδέα

 

Δεν υπάρχει ιδέα από το εξωτερικό που να καταργεί ατομικές ελευθερίες, να διευρύνει τις εξουσίες του κράτους και να αυξάνει την μεταφορά πλούτου από τους ιδιώτες προς την πολιτική τάξη και τους αυλικούς της, που οι Έλληνες πολιτικοί να μην προσπαθήσουν να την εισάγουν στην Ελλάδα. Η ιδέα για την υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος είναι ένα ακόμα σύμπτωμα του συνδρόμου σοσιαλμανίας των πολιτικών μας.

Ρεπορτάζ στο “Έθνος”: «Επιχείρηση «πλαστικό χρήμα» υποχρεωτικά και παντού με εγκατάσταση συσκευών χρέωσης καρτών (POS) σε όλα τα επαγγέλματα και στις επιχειρήσεις, ακόμα και στα περίπτερα, από το 2016 ξεκινά το υπουργείο Οικονομικών με κεντρικό στόχο το χτύπημα της φοροδιαφυγής.»

Για μια ακόμη φορά οι ιθύνοντες έχουν βγάλει το συμπέρασμα, ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, επαναλαμβάνουν το δόγμα ότι το κράτος δεν εισπράττει αρκετά από τους φορολογούμενους. Οι πολιτικές προτιμήσεις της πολιτικής τάξης μόνο τυχαίες δεν είναι αφού την ίδια εβδομάδα βλέπαμε τίτλους όπως «Πώς οι 23 ιδιωτικοποιήσεις έγιναν... εννέα» (Τα Νέα) και «Τα τέσσερα νέα χαράτσια που έρχονται» (iefimerida).

Μειώνουν τις ιδιωτικοποιήσεις και αυξάνουν τους φόρους, και επειδή όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να διατηρηθεί το σημερινό φαύλο κράτος ως έχει, η τελευταία ιδέα είναι το κράτος να υποχρεώνει τους πολίτες να χρησιμοποιούν χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες σ’ όλες τους τις συναλλαγές, ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι δικές τους δυνατότητες, προτιμήσεις ή ανάγκες. Στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό μέσω μνημονίων, η πολιτική τάξη δεν φαίνεται διατεθειμένη να αφήσει σπιθαμή ιδιωτικότητας και προσωπικής επιλογής στους Έλληνες πολίτες.

Η Ayn Rand είχε πει ότι «η διαφορά ανάμεσα σε ένα κράτος πρόνοιας και ένα ολοκληρωτικό κράτος είναι θέμα χρόνου». Η περίπτωση της Ελλάδας αποδεικνύει το αληθές της παραπάνω θέσης μιας και αυτό που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια δεν είναι τίποτε λιγότερο από την από την επέκταση της κρατικής εξουσίας με την δικαιολογία μιας κρίσης που το ίδιο το κράτος δημιούργησε.

Ο μύθος που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει αυτό το νέο μέτρο είναι ότι οι Έλληνες δεν πληρώνουν αρκετούς φόρους στο κράτος. Ο κα Λαγκάρντ του ΔΝΤ με εμμονή επαναλαμβάνει ότι η σημαντικότερη αιτία της κρίσης είναι η αποφυγή φόρων. Η πραγματικότητα είναι ότι αν στα χρόνια πριν από την κρίση οι Έλληνες πλήρωναν περισσότερους φόρους, αυτά τα επιπλέον έσοδα δεν θα είχαν πάει για να μειώσουν ελλείματα και χρέη. Η πολιτική τάξη θα τα είχε χρησιμοποιήσει για να κάνει περισσότερους διορισμούς, περισσότερα ρουσφέτια και για να αυξήσει τα προνόμια των κομματικών στρατών στο κράτος. Θα τα χρησιμοποιούσε για την επέκταση και διατήρηση του κράτους που έφτιαξε. Δηλαδή ότι ακριβώς θέλει να κάνει και τώρα.

Οι Έλληνες σήμερα πληρώνουν τους περισσότερους φόρους για το πιο ακριβό, διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό κράτος στην Ευρώπη. Η συλλογή ακόμα περισσότερων φόρων από αυτό το κράτος είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και διαρκώς αναβάλλονται. Για αυτό είναι απορίας άξιο ότι πολιτικοί που αυτοπροσδιορίζονται ως φιλελεύθεροι όχι μόνο υποστηρίζουν τέτοιες θέσεις, αλλά είναι αυτοί που τις προτείνουν.

Κλασσικό παράδειγμα σ’ αυτή την περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης που σε άρθρο του στην “Καθημερινή” υποστήριξε την συγκεκριμένη ιδέα. Έγραψε ο κ. Μητσοτάκης: «Ειδικά για την είσπραξη του ΦΠΑ, η χρήση του πλαστικού χρήματος μπορεί να αποβεί καταλυτική, καθώς οι απώλειες από τη μη είσπραξή του εκτιμώνται σε πάνω από 9 δισ. τον χρόνο στην Ελλάδα.» Η πραγματικότητα είναι ότι το όφελος της ελληνικής οικονομίας είναι 9 δις από την χρήση μετρητών και όχι πλαστικού χρήματος. Εννέα δις που δεν καταλήγουν στην πολιτική τάξη που χρεοκόπησε την Ελλάδα.

Πώς θα μπορούσε να εξηγήσει κάποιος ότι ένας πολιτικός που αυτοπροσδιορίζεται ως φιλελεύθερος επιθυμεί το κράτος να επιβάλει στους πολίτες πώς θα συναλλάσσονται; Και μάλιστα το είδος της συναλλαγής που επιβάλλει να γίνεται μέσα από ένα ολιγοπώλιο τραπεζών που επίσης έχει επιβάλει.

Η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος είναι μια πολύ κακή ιδέα γιατί καταργεί ελευθερίες, περιορίζει την ιδιωτικότητα και επεκτείνει μια κρατικοποίηση της καθημερινότητας που προ πολλού έχει ξεπεράσει τα επιτρεπτά όρια. Σε περίπτωση δε έστω και μερικής επιτυχίας στο θέμα των εσόδων του κράτους, θα λειτουργήσει ως ένα ακόμα εμπόδιο για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να ανακάμψει η ελληνική οικονομία.

 Γράφει ο
Ναπολέων Λιναρδάτος

 πηγή

elzoni

Η κατανάλωση εξαρτάται από τα μετρητά Ο πόλεμος κατά των μετρητών έχει ξεκινήσει...

Η αρχή του τέλους για τα μετρητά; Πιθανώς, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της FAZ. Η γερμανική εφημερίδα κάνει λόγο για νομοσχέδιο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που βρίσκεται στα σκαριά και το οποίο θέτει ανώτατο πλαφόν στην κυκλοφορία μετρητών στην εσωτερική αγορά. Όπως επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα επικαλούμενη πηγές από το υπουργείο Οικονομικών η κυβέρνηση εξετάζει την καθιέρωση ανώτατου ορίου ύψους 5000 ευρώ σε όλες τις δοσοληψίες σε μετρητά.
Στο στόχαστρο τρομοκρατία και διαφθορά

Άγνωστο ακόμη πότε θα κατατεθεί στη γερμανική βουλή το νομοσχέδιο για τα μετρητά

Ως αιτιολογική βάση για αυτήν την κίνηση η κυβέρνηση προτάσσει την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, δεδομένου ότι διεθνή τρομοκρατικά δίκτυα όπως το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιούν κατά κανόνα ρευστό χρήμα για τις παράνομες δραστηριότητές τους. Ένας δεύτερος λόγος, εξίσου σημαντικός, που δικαιολογεί το συγκεκριμένο μέτρο είναι ο περιορισμός του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και η πάταξη της διαφθοράς. Ωστόσο, όπως ήδη διαφαίνεται, ένα τέτοιο μέτρο αναμένεται να έχει επιπτώσεις, μεταξύ άλλων, στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο.
«Βλέπουμε τα σχέδια της κυβέρνησης με κάποια επιφύλαξη», αναφέρει ο Ούλχιρ Μπινεμπέσελ από το Γερμανικό Εμπορικό Σύνδεσμο (HDE), εκτιμώντας ότι η καθιέρωση πλαφόν θα πλήξει γενικότερα την κυκλοφορία ρευστού χρήματος στη γερμανική αγορά. Είναι πράγματι γεγονός ότι το επίμαχο νομοσχέδιο αναμένεται να επηρεάσει πληθώρα κλάδων της γερμανικής οικονομίας, όπως σημειώνει ο Μπινεμπέσελ: την εμπορία αυτοκινήτων, τον κλάδο των κοσμηματοπωλών και εμπόρων επίπλων καθώς επίσης και τους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας, της πώλησης πολυτελών ειδών καθώς και το λεγόμενο χονδρικό εμπόριο με σύστημα cash-and-carry.
Η κατανάλωση εξαρτάται από τα μετρητά

Ο πόλεμος κατά των μετρητών έχει ξεκινήσει...

Tο φημολογούμενο μέτρο αναμένεται να πλήξει όμως και την κατανάλωση. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις οι Γερμανοί καταναλωτές εξακολουθούν να προτιμούν σε μεγάλο βαθμό τις πληρωμές σε μετρητά. Ωστόσο σε περσινή δημοσκόπηση τα 3 / 4 των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι πιστεύουν πως σύντομα η Γερμανία θα ακολουθήσει κι αυτή με τη σειρά της το παράδειγμα της Δανίας, όπου οι έμποροι μπορούν να αρνηθούν στους πελάτες τους την πληρωμή με μετρητά.
Σύμφωνα με τον γερμανό καθηγητή Οικονομικών Γκέραλντ Μαν από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου, «ο πόλεμος κατά των μετρητών» έχει ήδη ξεκινήσει και στη Γερμανία, ενώ όπως αφήνει να εννοηθεί ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη μια αργή αλλά σταθερή διαδικασία μετάβασης από το ρευστό στο πλαστικό χρήμα. Από την πλευρά της, έντονη κριτική στα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης ασκεί και η Γερμανική Ένωση Προστασίας των Καταναλωτών. Όπως επισημαίνει ο εκπρόσωπός της Κλάους Μίλερ η χρήση μετρητών αντί καρτών είναι συνυφασμένη με την προστασία των προσωπικών δεδομένων των καταναλωτών, «και αυτά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τίθενται σε κίνδυνο».

FAZ / Δήμητρα Κυρανούδη

 πηγή 

 dw.com

Ο Θεός δεν προσεγγίζεται με την επείδειξη, την πρόκληση, τις μεγαλοστομίες...

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι πολλοί από εμάς έχουμε δημιουργήσει ένα Θεό στα μέτρα μας και για τις ανάγκες μας. Έχουμε καθιερώσει μια εντελώς χαλαρή σχέση μαζί Του, που να μη μας χαλάει καθόλου το χουζούρι μας και το βόλεμά μας. Ακολουθούμε ανεπίγνωστα την πεπατημένη. Όχι και πολλά - πολλά, μη τύχει και πάθουμε και τίποτε. Εκκλησιαζόμαστε από συνήθεια, τυπικά, στερεότυπα, προς εξασφάλιση κάποιας ίσως κοινωνικής αναγνώρισης και καταξίωσης κι΄ενός κοινωνικού καθωσπρεπισμού. Αρκετοί νομίζουν πως η σχέση τους με τον Θεό είναι μια ευκαιριακή συναλλαγή. Τηρούν τα διατεταγμένα για να τα τηρούν και έχουν την αίσθηση ότι είναι με τους λίγους εκλεκτούς. Η αυτάρκεια τους τους κάνει ν' απαιτούν δικαιωματικά τον παράδεισο. Η στάση τους τους κατατάσσει με τους ανελεήμονες και υποκριτές Φαρισαίους, που τηρούσαν αυστηρά μόνο το γραμμα του νόμου. Ο Θεός δεν προσεγγίζεται με την επίδειξη, την πρόκληση, τις μεγαλοστομίες και τις αταπείνωτες και ακάθαρτες από λογισμούς οιήσεως καρδιές. Δούλεψε πολύ ο πονηρός για να φέρει και τους εντός των τειχών της Εκκλησίας πιστούς σε αυτή τη χαλαρότητα, μια χαζοχαρούμενη υπνηλία, αρκετά ευχάριστη σε πολλούς.

+ Μωυσής αγιορείτης μοναχός

Πίσω απο τον πόνο κρύβεται το μάτι του Θεού - ΜΩΥΣΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ!

Δικαιολογημένα το θέμα των ημερών μας είναι η σοβαρή οικονομική κρίση που διέρχεται η πατρίδα μας. Γι' αυτό υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, ανησυχία, αγωνία, αγανάκτηση, σύγχυση, φόβος και άγχος. Οι καιροί είναι πράγματι χαλεποί. Σ' αυτή την κατάσταση καλούνται οι χριστιανοί να δώσουν τη μαρτυρία και ομολογία τους. Καταρρέουν κάστρα σαν πύργοι στην άμμο.
 Παγιδεύονται πλούσιοι, δημιουργούνται πολλά προβλήματα, ανατρέπονται ισορροπίες, γεννιούνται εκμεταλλεύσεις, πονηρές επιθυμίες. Αυξάνεται η ανεργία, η αβεβαιότητα, η εγκληματικότητα, η παρανομία και η φτώχεια. Όλα αυτά φανερώνουν καθαρά την πνευματική νωθρότητα και πενία πολλών. Μακάρι το ισχυρό αυτό τσουνάμι να δημιουργήσει έγερση από τον λήθαργο, σεισμό προς εγρήγορση, ρωγμές προς επίγνωση, τομές για υπεύθυνες αποφάσεις. Είναι ανάγκη να επανέλθει σύντομα η λησμονημένη αισιοδοξία, η κρυμμένη ελπίδα, η χαμένη χαρά και η ποθητή ειρήνη.
Πίσω από τον ανθρώπινο πόνο, την πικρή δοκιμασία, την κουραστική στενοχώρια και τη φοβερή θλίψη κρύβεται το φιλόστοργο μάτι του Θεού. Η αφύπνιση από τη ζωή της ύλης, της ηδονής, της καλοπέρασης και του ατομισμού θα φέρει τον άνθρωπο στην πνευματική ενατένιση, την ορθή όραση, την εγνωσμένη μελέτη, στην απομάκρυνση του θολού άγχους. Ο άνθρωπος έχει πολλές και άγνωστες εσωτερικές δυνάμεις. Μη λυγίζει εύκολα, μη πέφτει απερίσκεπτα, μη μένει κάτω, μη κυριεύεται από την απόγνωση. Μάλιστα δεν νοείται χριστιανός απογοητευμένος, ανυπόμονος, ανέλπιδος, κακομοίρης, κατσούφης και αγνώμων.

Ο κόσμος προκαλεί και προσκαλεί συνεχώς στην κοινωνία της αφθονίας, του υπερκαταναλωτισμού, του κορεσμού και της πλησμονής. Η ζωή των πολλών είναι φιλοχρήματη, φιλόσαρκη, φιλήδονη και φιλόυλη. Η κοινωνία κατάντησε αισθησιοκρατούμενη και λατρεύουσα υπερβολικά τη σάρκα. Έχει δυστυχώς επέλθει ένα τρομερό μπλοκάρισμα, μία πονηρή παγίδευση, μία αποτελμάτωση και νάρκωση μόνο στα επίγεια αγαθά. Δεν υπάρχουν στοιχεία αντιστάσεως, αντιμετωπίσεως, μεταστροφής και μετάνοιας. Γι' αυτό και η οικονομική κρίση ενοχλεί τόσο μα τόσο πολύ. Δεν αρπάζεται σαν μία σημαντική ευκαιρία για μία ουσιαστική αλλαγή. Το ευαγγέλιο συνεχώς μιλά για άσκηση, εγκράτεια, απλότητα, λιτότητα και ελεημοσύνη. Μιλά για σταυρό, για θλίψη, για καρτερία, για μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον Θεό.

Τώρα είναι η ώρα να φανεί η πίστη, να δοθούν εξετάσεις, να κριθεί η γνησιότητα της πίστεως του καθενός. Να μη μένει σε λόγια. Στους πειρασμούς, τις δοκιμασίες, τις θύελλες φαίνεται η αληθινότητα του πιστεύω μας. Ο πόνος φανερώνει τη νόσο. Ο πόνος μπορεί να γίνει ιατρός. Είναι ανάγκη να πονέσουμε για να συμπονέσουμε. Ο πόνος, είναι αλήθεια, μπορεί να μαλακώσει τον άνθρωπο και να γίνει ευλογία και μπορεί να τον σκληρύνει και να του γίνει μαρτύριο, βάσανο ή κατάρα. Όπως λένε, οι θερμές ακτίνες του ήλιου λιώνουν το κερί και σκληραίνουν τη λάσπη. Έχει ιδιαίτερη σημασία η ελεύθερη βούληση του κάθε ανθρώπου.

Είναι πολλοί οι λόγοι που θα έπρεπε ο άνθρωπος ανυποχώρητα να αγωνίζεται συνεχώς. Η απελπισία είναι ανεπίτρεπτη. Η υπομονή είναι πάντοτε απαραίτητη. Δεν είμαστε μόνοι αγωνιζόμενοι στη ζωή. Ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται, λέει σωστά ο λαός μας. Φουρτούνα, συννεφιά, μπόρα είναι και θα περάσει. Ξεφύγαμε κι εμείς απρόσεκτα. Καιρός να επιστρέψουμε πιο συνετά στην ευθεία, στο μέσον, το μέτρο, τη μετρημένη ζωή. Είναι μία ευκαιρία. Μία ευκαιρία σημαντική.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ την 5 Ιουνίου 2011