Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που. αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας. Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! " Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της. Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο. Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας. Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή. Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης. Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή. Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη. Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;". Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα. Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον. *Μαρκ Μαζάουερ, Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας, καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.
Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.
Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.
Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.
Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.
Τι πλέον θέλεις;
Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Ετικέτες 1
Ετικέτες 2
Ετικέτες 3
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ευρώπη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ευρώπη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 14 Μαΐου 2012
Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη. Μαρκ Μαζάουερ
Δευτέρα 7 Μαΐου 2012
Κανείς από το πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα να μην ήταν υποψήφιος
Σήμερα οι Ελληνες ψηφίζουν. Τι εύχεστε, σεβασμιότατε;
Αν θα είχα να κάνω μία ευχή, θα ήταν «κανείς από το πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα να μην ήταν υποψήφιος».
Η ευχή που μου μένει τώρα να κάνω είναι να μας φωτίσει ο Θεός όλους μας να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
Η χώρα βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Ποιοι έχουν τις μεγαλύτερες ευθύνες γι' αυτή την κατάσταση;
Την πρώτη και την κύρια ευθύνη την έχουν οι άνθρωποι της εξουσίας, τα στελέχη του πολιτικού συστήματος.
Ταξιδεύοντας αυτές τις ημέρες, άκουσα τις συνεντεύξεις πολλών και διερωτήθηκα αν όλοι αυτοί που μιλάνε ήρθαν από άλλο πλανήτη ή από άλλη χώρα. Μιλούσαν σαν παρατηρητές και όχι σαν οι κύριοι αίτιοι για την καταστροφή αυτής της χώρας.
Μιλάνε για παθογένειες δεκαετιών, για μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει από καιρό και νιώθεις να θυμώνεις. Θα ήθελα όλους αυτούς που σήμερα δίδουν συνταγές σωτηρίας να τους ρωτήσω: Εσείς, κύριοι, πού ήσασταν όλα αυτά τα χρόνια, γιατί δεν κάνατε τις μεταρρυθμίσεις, γιατί δεν κάνατε τις διαρθρωτικές αλλαγές;
Εσείς δεν κυβερνούσατε; Γιατί λοιπόν δεν τις κάνατε και θέλετε να σας εμπιστευθούμε πως θα τις κάνετε τώρα;
Μα για τόσο αφελείς μας περνάτε; Λέτε: «Τέρμα το πελατειακό σύστημα!» Μα δεν είστε εσείς που το γεννήσατε; Δεν είστε εσείς πού το εκθρέψατε; Βλέπατε ότι καταστρέφει την πατρίδα και το αφήνατε ανέγγιχτο. Δεν είστε, λοιπόν, οι κύριοι αίτιοι αυτού του συστήματος; Και θα το καταργήσετε τώρα; Μα πώς θα το καταφέρετε αφού έχει ταυτιστεί με τη νοοτροπία σας.
Τι δεν ξέρατε; Δεν ξέρατε καλά μαθηματικά, δεν ξέρατε καλή λογιστική, δεν ξέρατε καλά την οικονομία και καταστρέψατε τη χώρα από άγνοια ή ανικανότητα; Δεν βλέπατε ή δεν ξέρατε πού πάμε;
Το ξέρατε και το βλέπατε, αλλά η αλαζονεία και η δίψα για την εξουσία ήταν πιο σημαντικά για σας από το μέλλον αυτού του τόπου. Θεωρήσατε την πατρίδα ιδιοκτησία σας και λάφυρο της εκλογικής σας νίκης.
Ευθύνη όμοια με αυτήν του πολιτικού συστήματος έχουμε κι εμείς οι υπόλοιποι, ο λαός δηλαδή.
Γιατί εμείς τους ψηφίσαμε και τους ξαναψηφίσαμε, παρόλο που ξέραμε ότι η μπόχα της διαφθοράς διαχεόταν στην κοινωνία.
Τους ψηφίσαμε γιατί ήμασταν όμοιοί τους. Τους ψηφίσαμε όχι για το καλό της πατρίδος, αλλά για τα συμφέροντά μας.
Οι πολιτικοί μας είναι οι καθρέφτες μας. Μας έριξαν δολώματα και εμείς τα δαγκώσαμε. Το πελατειακό σύστημα έχει δύο άκρες. Η μία ήταν οι πολιτικοί μας και η άλλη εμείς.
Eχει ευθύνες και η Εκκλησία;
Εχει ευθύνες γιατί δεν αντιστάθηκε, γιατί δεν μίλησε με λόγο προφητικό.
Εχει ευθύνες γιατί προσαρμόστηκε. Γιατί στο καταναλωτικό μοντέλο υπετάγη μέρος και του κλήρου και του λαού.
Γιατί λησμόνησε ότι το όραμά της είναι ο αγιασμός των μελών της και ότι δρόμος προς αυτόν είναι η άσκηση, η λιτότητα, η αποφυγή του περιττού. Γιατί δεν κήρυξε δυνατά ότι νόημα ζωής δεν είναι η κατανάλωση και η καλή ζωή.
Εχει ευθύνες γιατί φοβήθηκε τις φωνές εκείνων που της ζητούσαν να μην ομιλεί ή να ομιλεί μόνο για να επαινεί το σύστημα.
Εχει ευθύνες γιατί δεν αντέδρασε με ταχύτητα και αμεσότητα σε λαθεμένες και αμαρτωλές συμπεριφορές μελών της και άφηνε την εντύπωση της συγκάλυψης.
Υπάρχουν δυνάμεις στη χώρα μας που εχθρεύονται την Εκκλησία και με ποιον τρόπο;
Υπάρχουν τέτοιες δυνάμεις, απολύτως ορατές πλέον, οι οποίες μέσα στην εμπάθεια και στον σχεδιασμό τους επιχειρούν ακόμη και την παραχάραξη και την αλλοίωση της Ιστορίας για να επιτύχουν τον στόχο τους.
Αυτό που ενοχλεί είναι ότι η Ιστορία μαρτυρεί ότι η σχέση Εκκλησίας και λαού σ' αυτό τον τόπο είναι ζυμωμένη μέσα στη ζωή.
Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της προσπάθειας είναι οι τηλεοπτικές εκπομπές του ΣΚΑΪ για το 1821.
Θλιβερότατη η εικόνα πανεπιστημιακών δασκάλων σε διατεταγμένη υπηρεσία. Στο ίδιο μήκος κύματος η άλλη προσπάθεια υπό την κ. Ρεπούση. Εκαναν και κάνουν πόλεμο λάσπης στην Εκκλησία για να κλονίσουν την εμπιστοσύνη των πιστών.
Ο μακαριστός γέροντας π. Παισιος είχε πει: «Ολες οι βρομιές του κόσμου θα πέσουν πάνω στην Εκκλησία ώστε ακόμα και οι καθαροί θα φαίνονται ακάθαρτοι».
Το ζήσαμε. «Θα έλθει όμως γρήγορα εποχή που η Εκκλησία θα καθαριστεί τόσο πολύ ώστε ακόμη και οι ακάθαρτοι θα φαίνονται καθαροί». Νομίζω ότι προς τα εκεί πορευόμαστε.
Πιστεύετε ότι η Εκκλησία πρέπει να παρεμβαίνει πιο δυναμικά στα πράγματα;
Πιστεύω ότι η Εκκλησία πρέπει να είναι μάρτυς της αληθείας προς κάθε κατεύθυνση.
Ο θεολογικός λόγος της Εκκλησίας ερμηνεύει τον κόσμο και τα γεγονότα και σε μια εποχή κρίσεως οφείλει να ομιλεί προφητικά, που σημαίνει δυναμικά, για να στηρίξει αυτούς που υποφέρουν.
Ο προφητικός λόγος της Εκκλησίας μπορεί να ενοχλεί τους κρατούντες, αλλά την ίδια στιγμή παρηγορεί αφάνταστα τον λαό του Θεού, καθώς διαπιστώνει ότι οι ποιμένες του γρηγορούν και δεν συσχηματίζονται με τις εξουσίες του αιώνος τούτου.
Η θέση της Εκκλησίας είναι δίπλα στους αδικούμενους και όχι δίπλα στους ισχυρούς.
Είστε αισιόδοξος για το μέλλον ή βλέπετε ακόμα χειρότερες μέρες;
Δυστυχώς, δεν είμαι αισιόδοξος. Οι μέρες που θα έλθουν θα είναι χειρότερες.
Πολύ περισσότερο δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος όταν αυτοί που σήμερα ζητούν την ψήφο μας είναι εκείνοι που οδήγησαν τον λαό μας στη σημερινή κατάσταση. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες. Μακάρι να διαψευστώ.
Φοβάστε για τα εθνικά θέματα τώρα που η χώρα βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία;
Δεν φοβάμαι τώρα, φοβάμαι από καιρό. Σε όλα τα κρίσιμα εθνικά θέματα, Κύπρο, Σκοπιανό, Θράκη, γεγονότα του 1955 στην Πόλη, οι ηγέτες μας απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων.
Αν κανείς έχει μιλήσει με Κωνσταντινουπολίτες, με Ιμβρίους, με ομογενείς που απεγνωσμένα προειδοποιούσαν για τα επερχόμενα δεινά, αλλά συναντούσαν τον χλευασμό από τους «υπευθύνους» της κάθε εποχής, θα νιώσει την οργή που κρατάνε μέσα τους αυτοί οι άνθρωποι.
Αν θέλω να εμπιστευθώ τον λόγο σημαντικών ομογενών μας, που ξέρουν καλά τα πράγματα, έχω κάθε λόγο να ανησυχώ.
Ο κόσμος βρίσκεται πιο κοντά στην Εκκλησία το τελευταίο διάστημα;
Ο κόσμος το τελευταίο διάστημα κατάλαβε ποια είναι η μάνα του και ποια είναι η μητριά του και αναζητά τη γλυκιά θαλπωρή της μάνας, που ξέρει και να συγχωρεί και να θυσιάζεται.
Με εντυπωσίασε το πλήθος των πιστών σε σχέση με άλλες χρονιές που παρέμεινε στην Αναστάσιμη Λειτουργία και κοινώνησε.
Με συγκλονίζουν οι απλοί άνθρωποι που με σταματούν στον δρόμο για να μου πουν «κρατάτε εσείς για να μην καταστραφεί αυτός ο τόπος» και με το «εσείς» εννοούν την Εκκλησία.
Του Δημήτρη Ριζούλη από εφημερίδα «δημοκρατία»
πηγή
Ρομφαία
Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012
Οικονομική κρίση, αλλά οχι στην εθνική κατάθλιψη.
Γύρω μας βλέπουμε πρόσωπα σκυθρωπά. Το άγχος καταλαμβάνει τους Έλληνες και είναι έκδηλη η αγωνία για το μέλλον. Οι δημοσκοπήσεις και οι έρευνες των ειδικών Ινστιτούτων καταγράφουν μία εντεινόμενη και διευρυνόμενη τάση εθνικής κατάθλιψης. Στο μετρό ακούω συνεχώς και περισσότερους ανθρώπους να παραμιλούν.
Στους δρόμους βλέπουμε εκατοντάδες ανθρώπους να ψάχνουν φαγητό στους κάδους απορριμμάτων. Ο καθένας μας ερωτά τον άλλο τί ξέρει, τι ακούει, τί προβλέπει για τα οικονομικά προβλήματα. Σύγχυση επικρατεί σε όσους ακούν και διαβάζουν τα ΜΜΕ. Κάθε αναλυτής έχει τη δική του γραμμή και άποψη που διαφωνεί με τις απόψεις και προβλέψεις των άλλων. Εικόνες και καταστάσεις ασυνήθιστες ειδικά για όσους γεννήθηκαν μετά το 1950 και έζησαν σε περιόδους σχετικής ανάπτυξης και ευμάρειας.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το στοίχημα του τόπου και του λαού μας θα κερδηθεί πρώτα στον ψυχολογικό τομέα. Αν αφήσουμε την απαισιοδοξία να μας καταλάβει δεν θα μπορέσουμε να δούμε ψύχραιμα το μέλλον. Η αρχή πρέπει να γίνει από τους πολιτικούς. Να εξηγήσουν ξεκάθαρα στο λαό τί συμφωνίες υπογράφουμε, τι υποχρεώσεις αναλαμβάνουμε, γιατί είναι απαραίτητο να γίνουν όλα αυτά. Να απαντηθούν τα ερωτήματα των πολιτών που αγωνιούν αν θα επιστρέψουμε στη δραχμή και αν θα χαθούν οι οικονομίες τους, τις οποίες με κόπο μάζεψαν. Λαός που πιστεύει ότι είναι παραπληροφορημένος, ανενημέρωτος και ότι σκοπίμως τον κρατούν στο σκοτάδι δεν έχει τη διάθεση για θυσίες και για επίδειξη κατανόησης.
Θα είναι χρήσιμο να πιεσθούν με κάθε τρόπο οι Δημόσιες Υπηρεσίες, οι ΔΕΚΟ και οι Τράπεζες να ελαφρύνουν τη σκληρή πολιτική που ακολουθούν και να άρουν ή να αποσύρουν προσωρινά τα άδικα μέτρα και τα αφόρητα βάρη. Η ΔΕΗ πρέπει να παύσει αν κόβει το ρεύμα σε όσους δεν πληρώνουν το χαράτσι των ακινήτων μαζί με τον λογαριασμό του ρεύματος και τα Ανώτατα Δικαστήριά μας πρέπει να επιταχύνουν τη σχετική απόφασή τους μετά από τις προσφυγές που έχουν υποβληθεί.
Οι Τράπεζες πρέπει να το καταλάβουν μόνες τους ή αν δεν το καταλάβουν να πιεσθούν για να το κάνουν και να δώσουν μεγαλύτερη περίοδο χάριτος ή αν δεχθούν απομείωση των ποσών τα οποία τους χρωστούν οι δανειστές. Είναι πάρα πολλά τα νοικοκυριά που αδυνατούν να ξεπληρώσουν τα δάνεια που πήραν για συγκεκριμένες υπαρκτές ανάγκες. Ας μην στείλουν οι Τραπεζίτες αυτούς τους ανθρώπους στην απόγνωση και σε πιθανές αυτοκτονίες. Η επίδειξη ανθρωπιάς και επιεικείας θα κάνει καλό στην κοινωνική συνοχή αλλά θα βελτιώσει την κοινωνική εικόνα των Τραπεζών. Αν δεν κάνουν μόνες τους οι Τράπεζες τέτοιες φιλάνθρωπες ρυθμίσεις κινδυνεύουν να υποχρεωθούν από κάποια δικαστική απόφαση ή από σχετική νομοθεσία. Καλύτερα να λάβουν από μόνες τους την πρωτοβουλία.
Τα ΜΜΕ ας είναι πιο προσεκτικά στον τρόπο μεταδόσεως πληροφοριών και προβλέψεων. Η τρομολαγνεία και η συνεχής ροή απαισιοδόξων μηνυμάτων μπορεί προσωρινά να φέρει τηλεθέαση, αλλά τελικά βλάπτει το κοινωνικό σύνολο και το μέλλον της χώρας. Με ανθρώπους χωρίς ελπίδα και προοπτική ή με ανθρώπους ευρισκομένους σε πλήρη σύγχυση καμία οικονομική ανάπτυξη και ανάκαμψη δεν είναι εφικτή. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ έχουν συμφέρον να καλλιεργηθεί η κατάλληλη ψυχολογία για καλύτερες ημέρες στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο. Διότι αν αρχίσει να λειτουργεί η αγορά τότε θα υπάρξουν και περισσότερες διαφημίσεις, από τις οποίες συντηρούνται τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως.
Η Παιδεία ετοιμάζει τα παιδιά μας όχι μόνο για να βρουν ένα επάγγελμα , αλλά και για να έχουν πλούσιο ψυχικό κόσμο και να γίνουν χρήσιμοι άνδρες και γυναίκες στην κοινωνία. Τα βιβλία, τα προγράμματα , τα μηνύματα πρέπει να γίνουν περισσότερο ελπιδοφόρα και να καλλιεργούν στους νέους την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Η Νεοελληνική Λογοτεχνία να γίνει το μάθημα απ' όπου θα εφοδιασθούν τα Ελληνόπουλα με όμορφες εικόνες στο μυαλό τους για να καταπολεμήσουν τη γενικευμένη μιζέρια.
Γι αυτό χρειάζεται να αποβληθούν τα μελαγχολικά κείμενα τα οποία δυστυχώς είναι πολλά σε όλες τις βαθμίδες. Δώστε στα παιδιά μας τους μεγάλους λογοτέχνες που ύμνησαν το φως της Ελλάδος, την χριστιανική μας πίστη, την λεβεντιά και το φιλότιμο που επιδεικνύουν οι Έλληνες στα δύσκολα και την παραδοσιακή αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο. Η Ιστορία να αξιοποιηθεί για να νιώσουμε υπερήφανοι για τη συνέχεια του Ελληνισμού. Για να διδαχθούν τα Ελληνόπουλα ότι περάσαμε και από δυσκολότερες περιόδους και παρά ταύτα επιβιώσαμε. Τα Θρησκευτικά να αναβαπτισθούν στην Ορθόδοξη Χριστιανική κληρονομιά, η οποία μας θυμίζει ότι πάντα μετά τη Σταύρωση ακολουθεί η Ανάσταση. Όλα τα μαθήματα να γίνουν αφορμή για ηθική και πνευματική ανάταση. Για να μπορέσει η νέα γενιά να διορθώσει τα λάθη της δικής μας γενιάς, αυτά που οδήγησαν στην κρίση.
Ας προσπαθήσει ο καθένας μας να φανεί πιο δυνατός και να μεταδώσει μία σταγόνα ελπίδας στους διπλανούς του.
Είμαστε Έλληνες. Δικαιούμαστε να παίρνουμε δύναμη από το παρελθόν μας και να σχεδιάζουμε ένα καλύτερο μέλλον. Διότι μας αξίζει.
Είμαστε Έλληνες και έχουμε μία τεράστια πνευματική κληρονομά και τον θησαυρό της Ορθόδοξης Πίστης, ώστε να μην γαντζωνόμαστε μόνο στα υλικά.
Έχουμε στα γονίδιά μας την υπομονή και την επιμονή.
Και θα τα καταφέρουμε!
Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων
kostasxan.blogspot
http://titanis.pblogs.gr/
Ετικέτες
ελλάδα,
ευρώπη,
νέα εποχή,
νέα τάξη,
οικονομική κατοχή,
οικονομική κρίση,
παγκοσμιοποίηση
Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011
Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον
Κι όμως η Ελλάδα ακόμη συγκινεί..
Το άρθρο στους NEW YORK TIMES, ο καθηγητής του Κολούμπια Μάρκ Μαζάουερ το έγραψε την επομένη της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου από την Ελληνική Βουλή.
Διαβάστε το προσεκτικά είναι συγκλονιστικό και τέτοιες φωνές τις έχει ανάγκη η δοκιμαζόμενη αυτή την περίοδο χώρα.
Διαβάστε το προσεκτικά είναι συγκλονιστικό και τέτοιες φωνές τις έχει ανάγκη η δοκιμαζόμενη αυτή την περίοδο χώρα.
«Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιο της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ίσως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα...
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από... τη φυλακή της αυτοκρατορίας.
Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποίημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! "
Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της...
Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός...
νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.
νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.
Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Άξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.
Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.
Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.
Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.
Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προανήγγειλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.
Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιο θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.
Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.»
πηγη
Σάββατο 28 Μαΐου 2011
Κονίτσης Ανδρέας "Στείλτε την «τρόϊκα» στον αγύριστο"
«Από την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» (Κυριακή, 22.5.2011), αλλά και από άλλη ιδιαίτερα αξιόπιστη πηγή, πληροφορήθηκα με οδύνη και αγανάκτηση, ότι η Κυβέρνηση στα νέα, σκληρά μέτρα λιτότητος, που θα λάβη κατ' αυτάς, περιλαμβάνει «κούρεμα» των μισθών των κληρικών, τους οποίους θα αναλάβη να καλύψη με δικούς της πόρους η Εκκλησία.
Η είδηση είναι εξοργιστική. Γιατί όχι μόνο έχει προσφέρει στο Κράτος ασύλληπτα ποσά η Εκκλησία σε χρήμα και σε ακίνητη περιουσία από τον προπερασμένο αιώνα, αλλά και μέχρι σήμερα συνεχίζει να προσφέρη.
Η προσφορά της στους γέροντες, στους άστεγους, στους ασθενείς, στους κατακοίτους, στα νειάτα, ανέρχονται σε 100.000.000 ΕΥΡΩ τον χρόνο, κατά τους πιο μέτριους υπολογισμούς.
Έπειτα οι εφημέριοι - ιδίως της υπαίθρου - πως κινούνται για να πάνε να εξυπηρετήσουν και τα πιο μακρυνά χωριά, φέρνοντας την παρηγοριά του Θεού στους λιγοστούς κατοίκους;
Δεν χρησιμοποιούν νερό στα αυτοκίνητα, αλλά βενζίνη, η οποία είναι δαπανηρή, και τα έξοδα τα βάζουν από την τσέπη τους.
Έπειτα, αρκετοί από τους Ιερείς, που έχουν συνάψει δάνεια, για διαφόρους λόγους, πως θα τα αποπληρώσουν; Και, γενικά, πως θα τα βγάζουν πέρα, αν, μάλιστα, σημειωθή ότι, κατά κανόνα, είναι πολύτεκνοι;
Σας ερωτώ, κύριοι του οικονομικού κυβερνητικού Επιτελείου:
Τα έχετε παραδώσει όλα στους ξένους καλοθελητές μας; Έχετε γίνει αχάριστοι και αγνώμονες προς την Εκκλησία, την τροφό και φρουρό του Έθνους; Τα ζυγίζετε όλα με το χρήμα; Με την φορομπηχτική σας μανία έχετε φέρει σε απόγνωση τον λαό μας.
Σας προειδοποιώ :
Σταματήστε αυτή την τακτική και στείλτε την περιβόητη «τρόϊκα» στον αγύριστο, προτού - αργά η γρήγορα - πάρετε και σεις τον ίδιο δρόμο.
Διαμαρτύρομαι εντόνως. Και στέλνω θερμά μηνύματα προσευχής προς τον Άγιο Θεό να λυπηθή την προσφιλή μας Πατρίδα.
Ξαναλέω:
Σταματήστε προτού να είναι πολύ αργά ».
πηγή
ΡΟΜΦΑΙΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)