Όποιος πειράξει την Εκκλησία ή αυτό που λέγεται Ρωμαίϊκο υπάρχει το ράσο μαζί με το λαό που δεν θα τους αφήσει σε ησυχία, είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει

Όποιος πειράξει την Εκκλησία ή αυτό που λέγεται Ρωμαίϊκο υπάρχει το ράσο μαζί με το λαό που δεν θα τους αφήσει σε ησυχία, είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει. Ένας Χριστόδουλος έφυγε εκατοντάδες υπάρχουν. Έχουμε Αρχιεπίσκοπο, έχουμε Ιεραρχία, έχουμε αρχιμανδρίτες, έχουμε πρεσβυτέρους, έχουμε διακόνους, έχουμε μοναχούς, έχουμε λαό. Δεν πρόκειται να δεχθεί κανένας να ισοπεδωθεί αυτό που λέμε πίστη στο Θεό και ρωμαίϊκο τσαγανό και φιλότιμο. Ταυτότητα ελληνορθόδοξη, δεν πρόκειται να τα παραδώσουμε σε κανέναν.
Είτε διοικεί ετούτο, είτε διοικεί εκείνο είτε διοικεί το μέσο, δεν έχουν άλλωσε πολλές διαφορές, όλοι αυτό θέλουν, την κατασπατάληση του ελληνικού λαού που του ήπιαν το αίμα μέχρι σήμερα και θέλουν να πουν και από πάνω ότι η Εκκλησία συνέβαλε στην ηθική κατάπτωση της κοινωνίας και δεν κοιτάνε τα χάλια τους καθημερινώς, όλα τα πολιτικά κόμματα για το κακό που έχουν κάνει στον ελληνικό λαό.
Μη δεν ήταν αυτή η Εκκλησία να κρατήσει την ιδιοπροσωπία του ελληνικού λαού τί θα είχε γίνει; Ψηλά το κεφάλι ας τρίζουν τα δόντια τους, είναι άχρηστοι όσο και ο πεθαμένος διάβολος.

Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος,

Θρησκευτικά ή Θρησκειολογία; Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος...να αλλάξουμε και τη ζωή μας, να πουλήσουμε και την Ορθοδοξία μας.

Κάθε μέρα που περνά ο Αρχιεπίσκοπος ανεβάζει όλο και περισσότερο τους τόνους απέναντι στην Κυβέρνηση για το θέμα του μαθήματος των θρησκευτικών ξεκαθαρίζοντας με σαφή τρόπο πως πάσα κατεύθυνση πως δεν έχει καμία πρόθεση να συμβιβαστεί με το μάθημα «θρησκειολογίας» που προωθεί η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.

Ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας έκανε λόγο για «πνευματικά προαπαιτούμενα» από την πλευρά των δανειστών οι οποίοι όπως είπε ζητούν «…να αλλάξουμε και τη ζωή μας, να πουλήσουμε και την Ορθοδοξία μας».

«Εδώ και λίγα χρόνια, υπάρχει ο θόρυβος ότι δεν χρειάζονται τα θρησκευτικά στο σχολείο. Η διδασκαλία του Χριστού είναι περιφρονητέα. Το μάθημα που δίδαξαν όλες οι γενιές, που στηρίζονται οι ρίζες μας, οι παραδόσεις μας, δε μας χρειάζεται και δεν μας προσφέρει τίποτε. Τώρα, αλλάζουν τα πράγματα, διότι έχουμε προαπαιτούμενο να πληρώσουμε προς τους δανειστές μας όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πνευματικά. Υπάρχουν οι φωνές ότι τα θρησκευτικά, όπως διδάσκονται, δε χρειάζονται και πρέπει να αλλάξουν, πρέπει να κάνουμε θρησκειολογία, να μάθουμε για το Ισλάμ και για το Βουδισμό» είπε ο Αρχιεπίσκοπος.

Συμπλήρωσε δε πως «Σήμερα οι γνώσεις είναι απαραίτητες, και πρέπει τα παιδιά μας να τα ξέρουν όλα, αλλά άλλο πράγμα η Ορθοδοξία. Με την Ορθοδοξία το παιδί, μεταξύ άλλων, θα μάθει να τιμά τον πατέρα του και την μητέρα του. Θα μάθει τι είναι η Εκκλησία, τι είναι η πίστη, τι είναι όλα αυτά που παρήγαγε ο πολιτισμός του χριστιανισμού μέσα στην κοινωνία».

Ο Αρχιεπίσκοπος που δεν συνηθίζει να χρησιμοποιεί τον άμβωνα για να σχολιάσει θέματα της επικαιρότητας, τόνισε πως «δεν πρέπει να αφήσουμε αυτούς που μισούν την ορθοδοξία μας, αυτούς που κοιτάνε να πάρουν τις οικονομίες μας, να ξεριζώσουν την ψυχή μας, διότι αν κόψουμε τις ρίζες μας δεν θα έχουμε καρπούς».

«ΤΑ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ»

Όπως όλα δείχνουν Αρχιεπισκοπή και υπουργείο Παιδείας βρίσκονται σε εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις. Παρά το γεγονός πως ο νέος υπουργός κ. Νίκος Φίλης κατά την συνάντηση του με τον Αρχιεπίσκοπο ξεκαθάρισε πως δεν θα υπάρξουν μονομερείς ενέργειες, η πρόσφατη δήλωση του περί προώθησης μαθήματος «θρησκειολογίας» προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια στην Εκκλησία που όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές στο orthodoxia.info διακρίνει διάσταση μεταξύ λόγων και πράξεων από την πλευρά του κ. Φίλη.

Από τον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Αμπελοκήπων όπου τίμησε τη μνήμη του Μεγαλομάρτυρα, ο Αρχιεπίσκοπος αποκάλυψε και όσα είπε στον Πρωθυπουργό.

«Τελευταία μίλησα και με τον Πρωθυπουργό και του είπα ακριβώς αυτές τις αλήθειες και εκείνος παραδέχτηκε, ότι δεν πρέπει να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει σε αυτόν τον τόπο. Για μερικά ουσιαστικά θέματα είναι απαραίτητη η συνεργασία του κράτους και της Εκκλησίας. Θέματα για τα οποία έχουν μεριμνήσει οι Πατέρες πριν από μας» είπε, υπενθυμίζοντας την πάγια θέση της Εκκλησίας περί των όσων προβλέπονται στον Καταστατικό της Χάρτη.

«Στο Σύνταγμα αναφέρεται ότι η παιδεία πρέπει να είναι εθνική και θρησκευτική. Η Βουλή των Ελλήνων μας έδωσε τον καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας, που λέει πως η εκκλησιαστική παιδεία κανονίζεται σε συνεργασία της Εκκλησίας με την Πολιτεία» υποστήριξε ο Αρχιεπίσκοποςγια να τονίσει πως «και ο Πρωθυπουργός όταν συζητήσαμε είπε πως όλα τα θέματα που έχουν σχέση με την Εκκλησία θα τα αντιμετωπίζουμε από κοινού. Επομένως και ιστορικά και θεσμικά το θέμα έχει αντιμετωπιστεί. Δε μπορώ να καταλάβω αυτούς τους ανθρώπους που θερμαίνονται τόσο πολύ και βιάζονται να καταργηθούν τα θρησκευτικά».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η αναφορά του κ. Ιερώνυμου στις ιδιαίτερα σκληρές δηλώσεις του κατά της υφυπουργού Παιδείας κας. Αναγνωστοπούλου σχετικά με το θέμα της απαλλαγής από τα Θρησκευτικά: «Μίλησα, ίσως με μια απρέπεια για την Υφυπουργό Παιδείας, όταν είπε «δεν βαριέστε, τα παιδιά μπορούν να φεύγουν από τα θρησκευτικά». Αν εμένα, δηλαδή», αναρωτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος, «δε μου αρέσει η ιστορία, η Άλγεβρα ή τα μαθηματικά, μπορώ να φύγω; Τι σχολείο θα έχουμε μετά; Υπάρχουν κάποιοι γονείς που είναι χαλαροί με αυτά, αλλά δε ξέρουν ότι θα το πληρώσουν στα παιδιά τους».

Σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως «δεν πρέπει να αφήσουμε αυτούς που μισούν την ορθοδοξία μας, αυτούς που κοιτάνε να πάρουν τις οικονομίες μας, να ξεριζώσουν την ψυχή μας, διότι αν κόψουμε τις ρίζες μας δεν θα έχουμε καρπούς».

 πηγή

orthodoxia

Υ.Γ Το να βάζω έναν Υπουργό για να αποδομήσει στοιχεία της εκπαίδευσης αλλάζοντας το μάθημα των θρησκευτικών με θρησκειολογία και ιδιαίτερα στην σημερινή περίοδο που το καταστροφικό  ισλάμ εξαπλώνεται σαν λαίλαπα, δεν θεωρείται τουλάχιστον...έξυπνο!

Όπως επίσης έξυπνο δεν θεωρείται η πολιτική ηγεσία να δρα αργότερα ως "πυροσβέστης" και "σωτήρας" κρατώντας το μάθημα των θρησκευτικών ζητώντας όμως από την Εκκλησία κάποια...ανταλλάγματα!
Αναμένουμε...!

Ο φόβος είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής χειραγώγησης

 

Ήταν κάποτε ένας γιατρός.

Μια μέρα φεύγοντας από την πόλη που έμενε για να πάει σε μια άλλη γειτονική όπου είχε δουλειά, συνάντησε την πανούκλα που έμπαινε. Σταμάτησε και την ρώτησε:
«Πάλι εδώ; Τι ήρθες να κάνεις;»
Και η πανούκλα απάντησε: «Είναι η σειρά μου».
«Πόσους θα πάρεις αυτή τη φορά;» ρώτησε ο γιατρός.
«Λίγους, γύρω στους χίλιους», απάντησε η πανούκλα.
Μετά από μια εβδομάδα ο γιατρός (έχοντας ενημερωθεί εν τω μεταξύ για την κατάσταση στην πόλη του) επέστρεψε, και στην είσοδο της πόλης αντάμωσε την πανούκλα που έφευγε
«Μου είπες ψέματα», της είπε. «Είχες πει ότι θα πάρεις κάπου χίλιους και τελικά πέθαναν πέντε χιλιάδες».
Κι εκείνη απάντησε: «Δεν είπα ψέματα. Εγώ πήρα χίλιους. Τους υπόλοιπους τους σκότωσε το άγχος και ο φόβος».

Το άγχος και ο φόβος είναι περισσότερο θανατηφόρα από την πανούκλα που βιώνουμε.
Τις περισσότερες φορές ο φόβος μήπως συμβεί το χειρότερο είναι χειρότερος από το να συμβεί το χειρότερο
Στη ζωή μας βιώνουμε εκατομμύρια καταστροφές από τις οποίες η συντριπτική πλειοψηφία δεν συμβαίνει ποτέ. Τις βιώνουμε μόνο στο μυαλό μας.
Συλλογικά και ατομικά όλοι κάτι φοβόμαστε: τη χρεοκοπία, την απόλυση, την κατάρρευση του ευρώ, τους ιούς, τους χωρισμούς, μήπως πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας.
Ο φόβος όμως δυστυχώς είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής χειραγώγησης. Το δηλητήριο που παραλύει τη δράση και την αντίσταση στην επέλαση οποιασδήποτε εξουσίας.
Η υπερβολική ανησυχία οδηγεί σε ακινησία.
Αν αρχίσουμε να ζούμε στη στιγμή ο φόβος εξαφανίζεται.

Ο κάθε φόβος έρχεται μέσα από μια επιθυμία.
Έτσι αν αρχίσουμε να παρατηρούμε τον εαυτό μας θα διαπιστώσουμε ποια επιθυμία είναι αυτή που τον δημιουργεί και αν είμαστε αρκετά συνειδητοί θα διακρίνουμε τη ματαιότητα που κρύβεται πίσω από αυτή την επιθυμία.
Ο φόβος επίσης προέρχεται από την ανασφάλεια μας για το αύριο.
Το αύριο όμως πάντα θα είναι ανασφαλές. Η ζωή είναι όμορφη επειδή είναι ανασφαλής. Η ανασφάλεια χρωματίζει με ομορφιά τη ζωή μας.
Η ζωή είναι όμορφη γιατί έχει ανατροπές. Δεν είναι δεδομένη. Η ζωή είναι όμορφη γιατί υπάρχει ο θάνατος. Η ζωή έχει αξία γιατί μπορεί να χαθεί.
Αν δεν μπορούμε να την χάσουμε τότε η ζωή γίνεται φυλακή. Δεν θα μπορέσουμε να την απολαύσουμε.
Όπως λέει ο Όσσο :
«Άκου πάντα το κάλεσμα του αγνώστου και αφέσου να βρίσκεσαι πάντα σε κίνηση. Ποτέ μη προσπαθείς να αγκιστρωθείς από κάπου.
Το να αγκιστρωθείς σημαίνει να πεθάνεις. Είναι ένας πρώιμος θάνατος»
Λίγη αίσθηση του χιούμορ, λίγο γέλιο, αθωότητα παιδιού- και τι έχεις να χάσεις; Προς τι ο φόβος ;
Τίποτα δεν έχουμε. Έχουμε έρθει χωρίς τίποτα, Χωρίς τίποτα θα φύγουμε.

Ο Σενέκας, διάσημος Ρωμαίος Στωικός φιλόσοφος είπε:
Timendi causa est nescire. που σημαίνει: η αιτία του φόβου είναι η άγνοια.
Ποια άγνοια; Η άγνοια ότι τα πάντα συμβαίνουν στη ζωή μας για ένα μοναδικό λόγο. Για να μας αφυπνίσουν από το λήθαργό μας.
Για να πονέσουμε, έτσι ώστε μέσα από τον πόνο να αναγκαστούμε να φέρουμε στην επιφάνεια την αληθινή μας φύση. Η άγνοια ότι το δράμα της ζωής μας είναι τέλειο.

Και όπως πρόσφατα μου είπε ένας καλός φίλος και δάσκαλος :
Στο τέλος όλα θα είναι καλά. Κι αν δεν είναι όλα καλά θα σημαίνει πως το τέλος δεν ήρθε ακόμη....

Θρησκευτικά! Αυτός ο μανιακός ελληνικός αντικληρικαλισμός της Μαρίας Ρεπούση

Παρατηρώ με απορία το μένος εναντίον των θρησκευτικών. Πρόκειται για έναν άγονο και ξεπερασμένο αντικληρικαλισμό, ξένο εντελώς τόσο με την ελληνική παράδοση και τις πεποιθήσεις του λαού -ο οποίος είναι ο μόνος αρμόδιος να αποφασίζει τι θα διδάσκεται στο σχολείο, πώς θα είναι το Σύνταγμά του και σε τι Θεό θα πιστεύει- όσο και με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Όσοι ανακινούν με αυτόν τον φανατισμένο τρόπο το ζήτημα των θρησκευτικών δεν γνωρίζουν όχι μόνο το ίδιο το ζήτημα, αλλά ούτε καν την ευρωπαϊκή πολιτική ιστορία και πραγματικότητα.
Το μάθημα των θρησκευτικών που διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία δεν είναι μάθημα κατήχησης, όπως λέει η κα Ρεπούση και ως βουλευτής θα όφειλε να το γνωρίζει. Πού την είδε την κατήχηση; Κατήχηση κάνουμε στο κατηχητικό. Στο σχολείο ο θεολόγος διδάσκει συνήθως εκκλησιαστική ιστορία -Οικουμενικές Σύνοδοι, Καινή Διαθήκη κ.λπ.- και στο Λύκειο ένα μείγμα θρησκειολογίας. Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα. Το μάθημα των θρησκευτικών, το οποίο η κα Ρεπούση θέλει να το κάνει θρησκειολογία, είναι ήδη θρησκειολογία και μάλιστα της κακιάς ώρας. Ορθόδοξη κατήχηση δεν υπάρχει φυσικά πουθενά και δεν υπάρχει ούτε καν ορθόδοξη δογματική. Στην ουσία είναι ένας καλά κρυμμένος προτεσταντισμός, με μια αφόρητη ηθικολογία, την οποία φυσικά τα παιδιά ούτε να ακούσουν δεν θέλουν. Κατήχηση εξάλλου δεν υπάρχει ως έννοια στην ορθόδοξη παράδοση, αυτά είναι προτεσταντικές λογικές. Κατηχητικό υπήρχε στην Ελλάδα πριν 50 χρόνια, ως αποτέλεσμα της δράσης παραεκκλησιαστικών οργανώσεων προτεσταντικού τύπου, καθώς η ελληνική εκκλησία είχε στις παρυφές της τέτοιες τάσεις. Όσοι ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά γνωρίζουν καλά τη δράση της Ζωής και των άλλων οργανώσεων. Τέτοια παρέμβαση δεν υφίσταται στο ελληνικό σχολείο, εδώ και μισό αιώνα. Κατηχητικό δεν υπάρχει.
Επομένως το βασικό επιχείρημα των φανατικών αντικληρικαλιστών στην Ελλάδα είναι σαθρό. Το μάθημα των θρησκευτικών όμως δεν είναι ένα μάθημα δευτερεύον, ούτε είναι εκείνο το οποίο μας εμποδίζει να μάθουμε φυσική και χημεία. Είναι ένα αντικείμενο κρίσιμο για την κατανόηση τόσο της βυζαντινής γραμματείας και φιλοσοφίας, όσο και της δυτικής μεσαιωνικής σκέψης. Ποια θα είναι τα εφόδια ενός βυζαντινολόγου και μεσαιωνολόγου, εάν στο Λύκειο δεν έχει διδαχθεί η πατερική γραμματεία; Πώς θα αντιληφθεί ο ειδικός της μεσαιωνικής και της βυζαντινής ιστορίας τη σύζευξη ελληνισμού και χριστιανισμού, που αποτελεί το θεμέλιο του δυτικού πολιτισμού; Πώς θα διαβάσει ο φιλόλογος Παπαδιαμάντη, εάν δεν γνωρίζει την εκκλησιαστική γλώσσα; Πώς θα γίνει αντιληπτή η σύγκρουση του πλατωνικού Πλήθωνα με τον αριστοτελικό Σχολάριο, εάν ο μαθητής δεν έχει έρθει σε επαφή με το έργο τους; Πώς θα κατανοήσει ο ιστορικός την ιστορία του μοναχισμού που καθόρισε τη βυζαντινή ιστορία, αλλά και την περίοδο της τουρκοκρατίας, εάν δεν μπορεί να διαβάσει τον Νικόδημο Αγιορίτη και τον Γρηγόριο Παλαμά; Πώς θα καταλάβει ο φιλόλογος τον Ουμπέρτο Έκο που είναι ειδικός στον Ακινάτη, εάν δεν ξέρει τον αριστοτελισμό των Ελλήνων Πατέρων, του Ιωάννη Δαμασκηνού, του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου Νύσσης; Πώς θα κατανοήσει τον Σεφέρη που μιλάει για τους μυστικούς πατέρες; Πώς θα διαβάσει Λορεντζάτο και Κόντογλου, εάν δεν ξέρει ορθόδοξη θεολογία; Πώς θα καταλάβει τη βυζαντινή τέχνη; Ποιος θα του τα μάθει αυτά; Η Ρεπούση με τον Ψαριανό;
Δυστυχώς η εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει κόψει οριστικά τους δεσμούς της με την ελληνική γραμματεία. Τα θρησκευτικά που διδάσκονται στο σχολείο, αντί να είναι ένα μάθημα πρόσβασης στα κείμενα των Ελλήνων Πατέρων, είναι ένα μάθημα ηθικολογικής υφής, μια θρησκειολογία που δεν ενδιαφέρει κανέναν. Τι νόημα έχει να ξέρει ο πιτσιρικάς από τα Τρίκαλα τι λέει στην προσευχή του ο βουδιστής, όταν δεν έχει διαβάσει ούτε μια σειρά από τον Γρηγόριο τον Θεολόγο; Όταν δεν ξέρει τι λέει η λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου;
Αυτός ο μανιακός ελληνικός αντικληρικαλισμός, που ξαφνικά θυμήθηκε να τα βάλει με τους παπάδες -τους Έλληνες μάλιστα παπάδες, που είναι και αξιαγάπητοι και σεβαστοί από όλους- δεν συνάδει ούτε καν με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Στις μεγάλες πόλεις της Δύσης υπάρχουν πανεπιστήμια ολόκληρα για θεολογικές σπουδές, τα οποία ανθίζουν. Οι συζητήσεις για τις σχέσεις του λόγου με την πίστη είναι σήμερα στη δύση το πιο φλέγον ζήτημα, με κορυφαίο παράδειγμα τον διάλογο του Χάμπερμας με τον Πάπα. Και, φυσικά, κανένας Ιταλός ή ακόμη και Γάλλος δεν διανοήθηκε να βγάλει από την εκπαίδευσή του τον Αυγουστίνο ή τον Ακινάτη.
Μόνον εμείς θέλουμε να βγάλουμε από τα σχολεία μας τον Μέγα Βασίλειο και στη θέση του να βάλουμε την κα Ρεπούση και το έργο της.
* Ο Απόστολος Διαμαντής είναι Πανεπιστημιακός και συγγραφέας.

πηγή
 protagon

Η μισθοδοσία των κληρικών αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Πολιτείας

«Αν η Πολιτεία αποφασίσει να διακόψει τη μισθοδοσία των κληρικών τότε θα πρέπει να επιστρέψει στην Εκκλησία την περιουσία που αυτή έχει δώσει στο Κράτος».

Με αυτά τα λόγια μητροπολίτες που μίλησαν στα «ΝΕΑ» επανέλαβαν με κατηγορηματικό τρόπο - μετά την πρόταση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τάσου Κουράκη για διακοπή της μισθοδοσίας των κληρικών και επιβολή «εκκλησιαστικού φόρου» για την πληρωμή τους - την πάγια θέση της Ιεραρχίας: ότι δηλαδή η μισθοδοσία του κλήρου αποτελεί για την Εκκλησία κόκκινη γραμμή, προσθέτοντας με νόημα ότι δεν είναι εύκολο για οποιαδήποτε κυβέρνηση να την παραβιάσει.

Οπως λένε, η μισθοδοσία των κληρικών αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Πολιτείας απέναντι στην Εκκλησία. Αυτή ξεκινάει, όπως υποστηρίζει η Εκκλησία, το 1833, με τη διάλυση 412 μοναστηριών, την παραχώρηση εκκλησιαστικής περιουσίας στο Κράτος, την επιβολή φορολογίας στις υπόλοιπες μονές και τη σύσταση Εκκλησιαστικού Ταμείου για τη μισθοδοσία του κλήρου.

Η υποχρέωση πληρωμής των μισθών επαναβεβαιώνεται το 1952 με την υπογραφή σύμβασης μεταξύ της Πολιτείας και της Εκκλησίας. Αυτή προέβλεπε ότι η κυβέρνηση προχωρούσε στην απαλλοτρίωση 141.333 στρεμμάτων αγρών, 601.544 στρεμμάτων βοσκοτόπων και 32.043 άλλων κτημάτων της Εκκλησίας «προς αποκατάστασιν ακτημόνων καλλιεργητών και ακτημόνων μικρών κτηνοτρόφων».

Η Εκκλησία έπαιρνε ως αντάλλαγμα 164 αστικά ακίνητα (αξίας 82 δισ. δρχ.) και χρηματικό ποσό 15 δισ. δρχ. Και, όπως υποστηρίζει η Εκκλησία, συμφωνήθηκε επίσης η Πολιτεία να πληρώνει τους μισθούς των ιερέων.

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος - καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών - εξηγεί στα «ΝΕΑ» ότι όχι μόνο δεν είναι δυνατή η διακοπή της μισθοδοσίας, καθώς η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη με σύμβαση να την καταβάλλει, αλλά και εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθεί η παύση της σε περίπτωση που αποφασιστεί.

Το Δημόσιο. «Για να διακοπεί η μισθοδοσία θα πρέπει να καταργηθεί η φορολόγηση της Εκκλησίας, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που φορολογείται έως σήμερα. Θα πρέπει να καταργηθούν όλοι οι αυτοί οι φόροι που πληρώνει η Εκκλησία ή να αναθεωρηθούν. Σήμερα η Εκκλησία φορολογείται σαν να είναι εταιρεία και όχι σαν Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου», λέει ο κ. Χρυσόστομος. Γνώστης του θέματος ο μητροπολίτης - άλλωστε η εισήγησή του στο συνέδριο της Θεσσαλονίκης Εκκλησία και Αριστερά αφορούσε ακριβώς το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας και μισθοδοσίας, προσθέτει ότι αν διακοπεί η μισθοδοσία των κληρικών, που αποτελεί συμβατική υποχρέωση του ελληνικού Δημοσίου, η Πολιτεία θα πρέπει να επιστρέψει στην Εκκλησία την περιουσία της.

«Τι θα γίνει με την περιουσία; Δεν θα πρέπει να επιστραφεί; Ή να γίνει επιστροφή χρημάτων στην Εκκλησία; Μπορούμε όμως να το κάνουμε αυτή τη στιγμή; Συμφέρει το ελληνικό Δημόσιο;» διερωτάται. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και ο Μητροπολίτης Περιστερίου Χρυσόστομος, ο οποίος πριν από μερικές εβδομάδες εξέδωσε βιβλίο με τίτλο «Η Εκκλησιαστική περιουσία, η μισθοδοσία του ιερού κλήρου, η εκκλησιαστική εκπαίδευσις και η σημερινή ιεραρχία».

«Το Κράτος πρέπει να συνεχίσει να μισθοδοτεί τους κληρικούς διότι πήρε την εκκλησιαστική περιουσία. Αν την επιστρέψει τότε να τη διακόψει», λέει με κατηγορηματικό τρόπο. Και συνεχίζει: «Υπάρχει συμφωνία Κράτους - Εκκλησίας γι' αυτό το θέμα. Είναι υποχρέωση του Κράτους να πληρώνει τους ιερείς. Αλλωστε υπάρχει συνέχεια στην Πολιτεία. Πρέπει να τους πληρώνει, όπως πληρώνει τους κοινωνικούς λειτουργούς...». Για να επιστρέψει, λέει, η Πολιτεία την περιουσία θα πρέπει να διαθέσει «όλο τον... προϋπολογισμό. Και πάλι δεν θα μπορέσει να εξοφλήσει την Εκκλησία».

Αυτό υποστηρίζει και στο βιβλίο του. Λέει ότι η μισθοδοσία του κλήρου όχι μόνο δεν πρέπει να αποτελεί φιλανθρωπική ή χαριστική πράξη από την Πολιτεία προς την Εκκλησία, «τουναντίον, αποτελεί υπέρτατη, ουχί απλώς ηθική και εθνική, αλλά κυρίως και πρωτίστως νομική υποχρέωσιν και διακρατική συμφωνίαν του Κράτους μετά της Εκκλησίας και των λειτουργών αυτής».

Και αυτό, εξηγεί, διότι η Πολιτεία «αβιάστως και με την ιδική της πάντοτε πρωτοβουλίαν απεδέχθη και υπέγραψε "φαρδιά - πλατιά" την υποχρέωσιν της καταβολής της μισθοδοσίας του ιερού κλήρου το έτος 1952».

Ο Αρχιεπίσκοπος.

Στην πρόσφατη πολιτική αντιπαράθεση που προκλήθηκε μετά την πρόταση Κουράκη η Ιεραρχία δεν πήρε θέση διότι η άποψη του βουλευτή δεν αποτελεί επίσημη θέση του κόμματός του.

Εκτιμάται ότι η Εκκλησία δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε ένα θέμα που θεωρεί λυμένο και διευθετημένο εδώ και δεκαετίες.

Τον περασμένο Ιούλιο πάντως ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε επαναδιατυπώσει την πάγια θέση της Εκκλησίας για τη μισθοδοσία των κληρικών σε επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς. Ηθελε να απαντήσει σε δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού Τύπου σχετικά με το θέμα της μισθοδοσίας και της φορολόγησης της Εκκλησίας.

«Η μισθοδοσία των κληρικών καταβάλλεται από το Δημόσιο ως συμβατική υποχρέωσή του, την οποία ανέλαβε από το 1833 έναντι της Εκκλησίας, εφόσον το 65% (2/3) της τότε αγροτικής και αστικής περιουσίας της περιήλθε σ' αυτό Εκτοτε και έως σήμερα το 96% της εναπομείνασας ως άνω περιουσίας έχει - μονομερώς (με διάφορους νόμους της Ελληνικής Πολιτείας) ή με δωρεές της Εκκλησίας - περιέλθει επίσης στο Δημόσιο» ανέφερε.

Την ίδια άποψη - σε αυστηρό τόνο - διατυπώνει και στο βιβλίο του «Εκκλησιαστική περιουσία και μισθοδοσία του κλήρου» που εκδόθηκε την περασμένη άνοιξη: «Ακούγονται σήμερα πλείστες όσες φωνές από διάφορους χώρους για διακοπή της μισθοδοσίας του κλήρου εκ μέρους του Δημοσίου. Δεν γνωρίζω αν θα υπάρξει κυβέρνησις που θα επιχειρούσε το τόλμημα αυτό, ωθώντας σε δεινή περιπέτεια περίπου δέκα χιλιάδες οικογένειες και προσθέτοντας σωρεία προβλημάτων στα ήδη υπερπλεονάζοντα. Αυτό ασφαλώς προϋποθέτει την επιστροφή στην Εκκλησία όλης της δημευθείσης περιουσίας της ( ...)».

ΕΙΠΑΝ

«Δεν γνωρίζω αν θα υπάρξει κυβέρνησις που θα επιχειρούσε το τόλμημα αυτό ωθώντας σε δεινή περιπέτεια περίπου δέκα χιλιάδες οικογένειες και προσθέτοντας σωρεία προβλημάτων στα ήδη υπερπλεονάζοντα. Αυτό ασφαλώς προϋποθέτει την επιστροφή στην Εκκλησία όλης της δημευθείσης περιουσίας της»

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος

Του Μάνου Χαραλαμπάκη | Τα Νέα

πηγή

romfea

Επιδρομή στην Εκκλησιαστική περιουσία τώρα εξ...αριστερών

ΔΗΜΑΡ: Ο Λαγός της εξουσίας, σφυγμομετρά αν μπορεί να βάλει χέρι στην Εκκλησιαστική περιουσία Ποιος εγγυάται κύριε Κουβέλη στον ελληνικό λαό, ότι η περιουσία της εκκλησίας δεν θα έχει την ίδια τύχη με αυτή της κρατικής περιουσίας; Εσείς μήπως;;;
	Γιώργος Αδαλής aegeantimes.gr αρχική καταχώρηση στις 30/8/2012, 18:42 τελ. ενημέρωση 30/8/2012
«Χέρι» και στην εκκλησιαστική περιουσία θέλει να βάλει η ΔΗΜΑΡ κι ο Φώτης Κουβέλης, που σήμερα ως ένας εκ των τριών απαστραπτόντων κυβερνητών αυτής της χώρας, το θέτει πλέον κι επίσημα! Το κόμμα του προφανώς, διέβλεψε την ... «χρηστή διαχείριση» των δημοσίων εσόδων, και επιθυμεί να εντάξει στο πλαίσιο αυτό και την περιουσία της εκκλησίας! Πρόκειται κατά την προσωπική μου άποψη, για άλλη μια κίνηση του «λαγού» της εξουσίας, της ΔΗΜΑΡ, που σφυγμομετρά αντιδράσεις , για λογαριασμό όσων θέλουν να αρπάξουν και να διασπαθίσουν ΚΑΙ την περιουσία της εκκλησίας! Δεν αρκεί φαίνεται στον κ. Κουβέλη, την κ.Ρεπούση, όσα «έκλεψαν» το σινάφι τους από την ληστρική επιδρομή στα ταμεία του κράτους! Δεν αρκεί η λεηλασία της ιστορικής μνήμης των Ελλήνων, με βιβλία που βιάζουν την ιστορική πραγματικότητα! Δεν αρκεί όσα έφαγαν εκδότες - συγγενείς υπουργών, προκειμένου να μάθουν στα παιδιά μας ότι στη Σμύρνη έγινε κάποιου είδους συνωστισμός και τώρα σύσσωμη η «αριστερή θολοκουλτούρα», ετοιμάζεται για νέα πεδία λεηλασίας που δεν κατάφεραν να τα αγγίξουν! Τρέφω μεγάλο σεβασμό στην πραγματική αριστερή ιδεολογία, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω, ότι ΔΕΝ είναι αριστερό, οτιδήποτε λέει ένας δήθεν αριστερός! Η αριστερά υποτίθεται ότι εκφράζει την μάζα του λαού που δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα στα μεγάλα αστικά κόμματα! Αλλά ο κ.Κουβέλης και οι συν αυτώ, εκφράζουν, τις μύχιες επιθυμίες, των αρπακτικών που λιγουρεύονται τα ακίνητα της εκκλησίας και όχι μόνο! «Νομίζω ότι πρέπει να δούμε και τα θέματα που σχετίζονται και με την εκκλησιαστική περιουσία και με τα μισθολογικά των κληρικών. Σίγουρα και σε αυτή τη φάση, πολύ περισσότερο σε αυτή τη φάση, δεν μπορεί και ο χώρος αυτός να είναι έξω από τις περικοπές», είπε σήμερα ο εκπρόσωπος τύπου της ΔΗΜΑΡ! Ποιος εγγυάται κύριε Κουβέλη στον ελληνικό λαό, ότι η περιουσία της εκκλησίας δεν θα έχει την ίδια τύχη με αυτή της κρατικής περιουσίας; Ο συνέταιρός σας στην Κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, που καταλήστευσε την περιουσία των Ελλήνων με τα χιλιάδες σκάνδαλα ολκής; Η ΝΔ με τα Βατοπέδια μήπως θα εγγυηθεί την σεπτή διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας, μέσω ...;. «Δομημένων ομολόγων»; Η μήπως εσείς ο ίδιος, με το να πάρετε την περιουσία και να την επενδύσετε στους Μουσουλμάνους τη Θράκης, στους Αφγανούς της Πλατείας Κουμουνδούρου και σε εκδόσεις θεάρεστων βιβλίων που παραχαράσσουν την ιστορία μας; Θα πρέπει να καταλάβει ο κ.Κουβέλης και ο κάθε κ.Κουβέλης, ότι οι Ελληνες, δεν θα συμφωνήσουν ποτέ να διαχειριστούν οι κλέφτες και οι λωποδύτες, ότι απέμεινε σε τούτη εδώ τη χώρα! Προσωπικά, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, θα συμφωνούσε με την πρόταση αυτή, ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ, είχαν καταδικαστεί όλοι οι απατεώνες των κομμάτων εξουσίας ! Αν είχε χτιστεί μια φυλακή, στην οποία θα κρατούνταν 4-5000 Τσοχατζόπουλοι κι όχι μόνο ένας , έτσι ώστε να εξαγνισθεί μέσω αυτού, ολάκερο το σύστημα των απατεώνων και των κλεφτών! Αν στο μέλλον, η χώρα κυβερνηθεί από κόμματα που δεν μοστράρουν καθημερινά τους κλέφτες ως ... σωτήρες, τότε πολύ ευχαρίστως να το συζητήσουμε το θέμα! Μέχρι τότε, δεν υπάρχει περίπτωση αγαπητέ μου, να επιτρέψει ο Ελληνικός λαός, να λεηλατήσετε ΚΑΙ την εκκλησιαστική περιουσία! Εκτός κι αν, ο κ.Κουβέλης και οι «μεταλλαγμένοι μουτζαχεντίν της αριστεράς», υπογράψουν μια δήλωση, στην οποία θα αποδέχονται, ότι κάθε ευρώ που θα κατασπαταλείται ή θα κλέπτεται από την περιουσία αυτή, τότε θα το πληρώνουν από την τσέπη τους οι ίδιοι και τα κόμματά τους!

Κορίνθου Διονύσιος: ''Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο κατά της χώρας''

Σκληρή απάντηση σε όσους σχεδιάζουν μέτρα που πλήττουν την Εκκλησία και την πίστη δίνει μέσω της «κυριακάτικης δημοκρατίας» ο δυναμικός μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος.

Ο σεβασμιότατος κάνει λόγο για οργανωμένο σχέδιο αποδόμησης της «κουλτούρας» του Ελληνα από έσωθεν και έξωθεν κέντρα εξουσίας, προειδοποιεί ότι «υπάρχει Θεός και θεία πρόνοια που θα φέρει και πάλι τη γαλήνη» και τονίζει ότι έχει ιερή υποχρέωση να βρίσκεται στο πλευρό του λαού και να μιλάει ανοιχτά (και φωναχτά) για τα δραματικά αδιέξοδα της πατρίδας.

Σεβασμιότατε, πόσο δύσκολη είναι η οικονομική κατάσταση για τη Μητρόπολή σας;

Η Ι.Μ. Κορίνθου, ως μέρος της κοινωνίας και της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση στον γενικό κανόνα της οικονομικής δυσπραγίας, που ταλανίζει τη χώρα μας.

Την τελευταία διετία είναι ορατά τα σημάδια της εξαθλίωσης και της φτώχειας, όχι μόνον στους απόρους αλλά εσχάτως και σε οικογένειες που δεν είχαν αντιμετωπίσει προβλήματα ποτέ στο παρελθόν.

Η Εκκλησία μας και ειδικότερα η Ι.Μ. Κορίνθου, αναλώνοντας μέχρι και την τελευταία ικμάδα όλου του υλικού και έμψυχου δυναμικού της, προσπαθεί να ανακουφίσει όσους περισσότερους από τους ενδεείς συνανθρώπους μας μπορεί.

Ωστόσο, ποτέ η προσπάθεια αυτή δεν θα είναι αρκετή, ούτε όμως και θα επιτρέψουμε να σταματήσει παρά τα λίγα μέσα τα οποία διαθέτουμε.

Το μήνυμα της αγάπης, μέσα από τη διδασκαλία του Κυρίου μας και τον προς Κορινθίους «Υμνο της Αγάπης» του Απ. Παύλου, πρέπει να είναι για εμάς εντολή και υπόμνηση θυσιαστικής προσφοράς.

Στον τομέα της φιλανθρωπίας πού εστιάζετε τις προσπάθειες;

Στα 6 χρόνια, που με τη Χάρη του Θεού διαποιμένω την Ι.Μ. Κορίνθου, έχουν επιτευχθεί σημαντικά βήματα στον τομέα της φιλανθρωπίας.

Εχω τη χαρά, την τιμή και την ευλογία, οι άνθρωποι της μητροπολιτικής μας επαρχίας, το ποίμνιό μου, να είναι γαλαντόμοι, ευσυνείδητοι και πρόθυμοι να ακούσουν τη φωνή του ποιμένα τους.

Οποτε τους ζήτησα τη βοήθειά τους για τον συνάνθρωπό μας, έτρεξαν με πολλή αγάπη και στοργή να συνδράμουν, γι' αυτό το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να τους ευχαριστώ δημόσια, να τους επαινώ και να τους προτρέπω να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας αυτή.

Αναλυτικότερα, «τα γεύματα αγάπης», με την Τράπεζα Τροφίμων και Ενδυμάτων «Θεοπροσφορά», που τρέφουν πάνω από 3.000 άτομα ημερησίως, η αιμοδοσία, που το 2011 έφτασε τις 2.000 μονάδες αίματος και είναι ο πρώτος φορέας στον νομό μας, με κάλυψη 20% της συνολικής προσφοράς αίματος στο Γ.Ν. Κορίνθου, η «Βοήθεια στο σπίτι», μια δράση που παρέχει κατ' οίκον νοσηλεία, συμβουλευτική στήριξη σε εξαρτημένους από ναρκωτικές ουσίες και συμπαράσταση σε κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα, η προστασία και η περίθαλψη με απόλυτη εχεμύθεια των υποσιτιζόμενων μαθητών μέσω της επικοινωνίας των δασκάλων με τους αρμόδιους ιερείς και βέβαια τα 2 Γηροκομεία της Μητρόπολής μας είναι μερικές από τις φιλανθρωπικές παρεμβάσεις μας.

Η κρίση είναι ανίκητη;

Η πατρίδα μας στα τελευταία 200 χρόνια της σύγχρονης ιστορίας της, για να μην αναφερθώ στα πρότερα, αντιμετώπισε αληθινά πολύ δυσκολότερες καταστάσεις από τη σημερινή.

Ενδεικτικά αναφέρω: παγκόσμιους πολέμους, Μικρασιατική Καταστροφή, γερμανοϊταλική Κατοχή, Εμφύλιο και πολλά άλλα.

Η σημερινή οικονομική κρίση, όσο δυσβάσταχτη κι αν φαντάζει, με τη βοήθεια του Θεού και την απαράμιλλη ελληνική αλληλεγγύη θα ξεπεραστεί.

Εκείνο όμως που πραγματικά με ανησυχεί και με προβληματίζει είναι η κρίση θεσμών, η οποία πλήττει την πατρίδα μας και ουσιαστικά αποτελεί το σημαντικότερο σκέλος της πνευματικής κρίσης.

Θεωρώ ότι η ενορχηστρωμένη επίθεση, που δέχεται η Εκκλησία, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες επιθέσεις στην πολύπαθη ελληνική γλώσσα μας, είναι μέρος του γενικότερου σχεδίου -αν κάποιος υπολογίσει και τη μείωση του πληθυσμού μας κατά περίπου 1.000.000- για αποδόμηση της ψυχοσύνθεσης και της «κουλτούρας» του Ελληνα, που στηρίζονται αλλά και επιβεβαιώνουν το τρίπτυχο «πατρίδα, πίστη, οικογένεια».

Οι συνειρμοί που προκαλούνται από κάποιες αποφάσεις των έσωθεν και έξωθεν κέντρων εξουσίας, όπως οι συνεχείς αλλαγές και αποπνευματώσεις στην παιδεία (η οποία -σημειωτέον- έπαψε να είναι εθνική), η αποκαθήλωση των συμβόλων της πίστεώς μας από τις αίθουσες των δημοσίων καταστημάτων των δικαστηρίων και των σχολείων, οι προτάσεις για κατάργηση της εξομολόγησης, του εκκλησιασμού των μαθητών, του θρησκευτικού όρκου κ.ά. μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μόνο τυχαία δεν συμβαίνουν όλα αυτά. Απαντώ, λοιπόν, με στεντόρεια φωνή ότι υπάρχει Θεός και θεία πρόνοια, που εμπνέουν και θα εμπνεύσουν τον Ελληνα και την ηγεσία του και θα επιφέρουν και πάλι τη γαλήνη και την ηρεμία στον τόπο μας, εξαφανίζοντας τις διχοστασίες, την οικονομική κρίση και την παντοειδή κατάρρευση.

Είστε ένας ιεράρχης που δεν μασάει τα λόγια του. Τα κηρύγματά σας είναι πύρινα και αιχμηρά. Πιστεύετε ότι η Εκκλησία (συνολικά) θα πρέπει να οξύνει τον δημόσιο λόγο της;

Αγαπητέ κ. Ριζούλη, μου δίνετε την ευκαιρία να θίξω ένα θέμα που με απασχολεί αρκετά το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Εχει δημιουργηθεί τεχνηέντως μια συζήτηση για το εάν οι ιεράρχες πρέπει ή δεν πρέπει να έχουν «πολιτικό» λόγο και παρουσία στο κοινωνικό και εθνικό γίγνεσθαι.

Οσοι, όμως, ισχυρίζονται το αντίθετο πρέπει να γνωρίζουν και δημοκρατικά να αποδέχονται ότι και ο επίσκοπος είναι ζωντανό κύτταρο και παράγων της κοινωνίας, άμεσα και ποικιλοτρόπως εμπλεκόμενο σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής της. Είναι παντελώς λανθασμένη η βάση που τίθεται το θέμα, κατά την προσωπική μου άποψη.

Γιατί (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) όταν ένας ιεράρχης εκφράζει την άποψη του δεν εκφέρει «κομματικό» λόγο, πολύ περισσότερο δεν προπαγανδίζει υπέρ κανενός.

Ο επίσκοπος έχει ιερή υποχρέωση απέναντι στον Θεό και στη συνείδησή του να διαφυλάττει και να προστατεύει το ποίμνιό του σύμφωνα με τις χριστιανικές επιταγές, την εκκλησιαστική πρακτική και τον τρόπο ζωής της Εκκλησίας. Εάν αυτό μονομερώς πλην πονηρώς εκλαμβάνεται ως «πολιτικός» λόγος, με συγχωρείτε, αλλά εγώ διαφωνώ.

Εχω όχι μόνο κάθε δικαίωμα, όπως όλοι οι συμπατριώτες μου, αλλά και ιερή υποχρέωση να εκφράζω την άποψή μου, κατά τον χαρακτήρα μου, τη συνείδησή μου και τα κρατούντα θέσμια, στηριζόμενος στα ευαγγελικά προστάγματα.

Ομως, στην Εκκλησία μας υπάρχουν και οι υπόλοιποι εκλεκτοί αδελφοί, πολλοί από τους οποίους έχουν επιλέξει μια διαφορετική προσέγγιση για κατήχηση, επικοινωνία και δράση με το δικό τους ποίμνιο.

Πολλές φορές αυτή η ήρεμη προσπάθεια έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα από μία επιθετική ή δυναμική. Πώς, λοιπόν, εγώ νομιμοποιούμαι να κρίνω τον οποιοδήποτε αδελφό, εάν και αυτός είναι αποτελεσματικός, αλλά με διαφορετικό τρόπο;

Εξάλλου, είναι τέτοια η δομή, η σύνθεση και ο ρόλος της Ιεραρχίας μας, που όχι μόνο επιτρέπουν, αλλά και επιβάλλουν την πολυφωνία και την αντιμετώπιση των προβλημάτων με ποικιλόμορφες μεθόδους και πρακτικές.

Η Εκκλησία πιστεύετε ότι θα μπορούσε να κάνει περισσότερα για την κρίση;

Εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο.

Η επανάπαυση ιδιαίτερα σε περιόδους κοινωνικών κρίσεων δεν ενδείκνυται σε καμία περίπτωση, ωστόσο, κ. Ριζούλη, ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας.

Βλέπετε εσείς αυτή τη στιγμή άλλον φορέα στον τόπο μας, πλην της Εκκλησίας, να σκύβει πραγματικά και αποτελεσματικά πάνω από τα προβλήματα του κόσμου; Υπάρχει κανείς άλλος, που απλά, ελεύθερα, με αγάπη και διακριτική ευπρέπεια να το κάνει, χωρίς φυλετικές, κοινωνικές κ.ά. διακρίσεις και σε καθημερινή βάση;

Και πιο είναι το ευχαριστώ; Βαλλόμεθα πανταχόθεν απ' όλους ανεξαιρέτως τους πολιτειακούς φορείς, οι οποίοι ανακαλύπτουν «θέματα» για να πλήξουν το κύρος ακόμα και των προσώπων και της Εκκλησίας.

Είναι ψέμα ότι από τη στιγμή που η κρίση χτύπησε την πόρτα μας προκύπτουν καθημερινά προτάσεις με φανερά ή κρυφά αντιεκκλησιαστικά και αντικληρικά μηνύματα και τοποθετήσεις; Σε τι αποσκοπούν όλα αυτά; Δεν γνωρίζουν αυτοί που τα διακινούν ότι ο μοναδικός παράγοντας ανακούφισης των αναξιοπαθούντων της χώρας μας είναι η Εκκλησία; Ποιους πλήττουν όταν βάλλουν εναντίον Της, παρά μόνο αυτούς που έχουν ανάγκη τη βοήθειά Της;

Τους καλώ, λοιπόν, έστω και αυτή την ύστατη ώρα και μέσα από τις στήλες της εφημερίδας σας να ασχοληθούν με τα προβλήματα, που οι ίδιοι με την κακή και αλόγιστη διαχείρισή τους δημιούργησαν στον κόσμο και τον τόπο κι ας αφήσουν εμάς να διαχειριστούμε «τα του οίκου μας».

Δεν τους ζητάμε τίποτα προσωπικό παρότι, καταχρηστικά και έκνομα, μας στοχοποιούν και μας απειλούν συνεχώς για το «κόψιμο» του μισθού των 10.000 κληρικών μας.

Τους ζητάμε να αναλογιστούν τις ευθύνες τους απέναντι στον τόπο και τον λαό και να δεχτούν σιωπηλά, αφού δεν μπορούν να το κάνουν με την καρδιά τους, τη φιλανθρωπική μας παρέμβαση παραδειγματιζόμενοι από την προσφορά και τη φιλοπατρία μας.

Αυτή θα είναι μια καλή αρχή. Αλλωστε, εμείς δεν ασκούμε κρατική κοινωνική πολιτική, αλλά, βάσει της πίστεώς μας, ασκούμε φιλανθρωπία, αξιοποιώντας τίμια και καθαρά μέχρι και το τελευταίο σεντ του κεριού και των δωρεών των χριστιανών μας.

Αλλοι είναι αυτοί που, ενώ φορολογούν ακρίτως, δεν μας επιτρέπουν να έχουμε ούτε συντάξεις ούτε φάρμακα και στοιχειώδη περίθαλψη ούτε καν την απαραίτητη τροφή και ενδυμασία.

Βλέπετε με αισιοδοξία το μέλλον του λαού μας;

Η θέση μου ως ποιμενάρχη αλλά και ως ανθρώπου δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική.

Οπως προανέφερα, η χώρα μας έχει περάσει τόσα πολλά στο παρελθόν που ελάχιστα μένουν να την τρομάξουν.

Ο Ελληνας είναι ζυμωμένος με τα «προβλήματα» και τις «κρίσεις» και εξέρχεται πάντα από αυτές δυνατότερος, σοφότερος και αποτελεσματικότερος.

Αρκεί να θυμηθούμε τον Θεό μας, να σκύψουμε αλληλέγγυοι ο ένας στον άλλο και οι καλύτερες μέρες θα έρθουν.

Εξάλλου, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πολύ χειρότερο για εμάς, απ' αυτό που ήδη βιώνουμε.

Δημήτρης Ριζούλης

ΠΗΓΗ
ΡΟΜΦΑΙΑ