Εν όψει ή εν αναμονή των εκλογών - Εστία Πατερικών Μελετών

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

      Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47 ΜΑΡΟΥΣΙ

           ΤΗΛ.  2108025211

           estiapm@gmail.com

Μαρούσι 3-9-2015

Ἐν ὄψει ἤ ἐν ἀναμονῇ τῶν ἐκλογῶν

Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν αἰσθάνεται ἀδήρητη τήν ἀνάγκη νά ἀπευθυνθεῖ σέ κάθε ὀρθόδοξο Ἕλληνα πολίτη ἀλλά καί σέ κάθε ἄλλο κατοικοῦντα ἤ παρεπιδημοῦντα ἐν Ἑλλάδι ἄνθρωπο καί νά ἐκφράσει προβληματισμούς καί προτάσεις.  Ἐννοεῖται, ὅτι δέν περιφρονεῖ ὅλους ἐκείνους, πιστούς καί «ἀπίστους» πού φιλοδοξοῦν νά ἀναλάβουν τά ἡνία τῆς διακυβερνήσεως τῆς χώρας μας.

Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν δέν φιλοδοξεῖ νά καταλογίσει εὐθῦνες, νά κάνει ὑποδείξεις, νά παρουσιάσει ἤ νά ζωγραφίσει κόμματα ἤ πρόσωπα γιά στήριξη, πριμοδότηση ἤ ψήφιση.

Εἶναι τόση ἡ πίκρα τοῦ ἕλληνα πολίτη ἀπό τήν πενταετῆ περιπέτεια τῆς κρίσεως, πού ὅ,τι καί νά ἀκούσει συμβουλευτικό, θά ἀντιδράσει, θά πονέσει ἔτι περισσότερο, ὅπως ἀντιδροῦν οἱ βαρύτατα πενθοῦντες ἀπό τό «χαμό» φιλτάτου οἰκείου προσώπου τους.  Δέν θέλουμε νά προκαλέσουμε κανένα, οὔτε ὁμοφρονοῦντα, οὔτε ἀντιφρονοῦντα.

Ταπεινῶς φρονοῦμε, ὅτι τόν πρῶτο λόγο μέσα στό ἱστορικό γίγνεσθαι ὅλου τοῦ κόσμου μας καί ἁπάντων τῶν συμπάντων τόν ἔχει ὁ ἐν Τριάδι Θεός, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα.  Μέσα στόν Παράδεισο ἔδωσε τήν εὐλογία, τήν ἐντολή καί τή δύναμη   στούς πρωτοπλάστους προπάτορές μας: «αὐξάνεσθε, πληθύνεσθε, πληρώσατε, κατακυριεύσατε τῆς γῆς».  Αὐτός ὁ Ἴδιος προνοεῖ, ἔστω καί ἄν παρεκκλίνουμε ἀπ’ Αὐτόν ἤ ἀγνωστικιστικά  τόν ἀπορρίπτουμε ἤ καί ἄν ἀπερίφραστα Τόν ἀποστρεφόμαστε. 

Ἐξακολουθεῖ, ὁ Σταυρωθείς καί Ἀναστάς νά παρεμβαίνει διακριτικά ἤ θεοδυναμικά ἑκάστοτε πρός τό συμφέρον μας προσέχο ντας νά μήν καταπατήσει τό πιό σπουδαῖο δῶρο πού μᾶς προσέφερε, τό αὐτεξούσιο, τήν ἐλευθερία νά Τόν θέλουμε, νά Τόν ἐπικαλού­μαστε ἤ νά Τοῦ φράσσουμε ὅλες τίς διόδους κοινωνίας Του μαζί μας.

Ταπεινῶς προτείνουμε στούς ὀρθοδόξους πιστούς μας νά ἐντείνουμε κατά τό τρέχον εἰκοσαήμερο τίς προσευχές μας πρός τόν Ὕψιστο, γιά νά παραχθεῖ τό καλύτερο ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν.  Ἔτσι καί ἀλλιῶς δύναται ὁ θεάνθρωπος Κύριος νά φέρει τά πάνω κάτω.  Ἄς Τοῦ δώσουμε ἀρχοντικά τήν προτεραιότητα, ἀλλά καί τήν βούλησή μας νά παρέμβει θεϊκά καί νά διαλέξει, ὅσο θά Τοῦ τό ἐπιτρέψουμε, τούς ἀνθρώπους πού θά μᾶς κυβερνήσουν μέ ὅσο γίνεται πιό ἀληθινή φιλανθρωπία καί ὅση φιλοθεΐα - ὡς κόκκο σινάπεως – διαθέτουν.

Μακάρι, αὐτοί πού οὕτως θεανθρωπίνως θά ἐκλεγοῦν, νά διαθέτουν, ἤ τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος,νά διαθέσουν, ἔστω ψήγματα ἀγάπης καί ἐκτίμησης πρός τόν μέγιστο τῶν αὐτοκρατόρων Ἅγιο Κωνσταντῖνο καί τήν χριστοαεικίνητη καί δημιουργικότατη μητέρα Του, τήν Ἁγία Ἑλένη.  Θεμελιωτές τοῦ δοκιμασμένου θεανθρωπίνου ἀνθεκτικότατου πολιτισμοῦ μας δύνανται ἐξ ὕψους, ἀπό τή θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, νά καταπέμπουν θησαυ ρούς ἀνέκλειπτους, τόσο πνευματικούς, ὅσο καί βιωτικούς πρός χρῆσιν ὅλων μας καί τῶν μεταγενεστέρων μας.

Μακάρι αὐτοί πού θά ἐκλεγοῦν μέ τήν προσεκτική ψῆφό μας νά καταλάβουν, ὅτι πρέπει νά ἐκπροσωπήσουν τό ἔθνος μας μέ δεδομένο τόν μοναδικό, πανάκριβο πολιτισμό πού διέθεσε καί διαθέτει πρός ἅπαντας.  Νά διαλεχθοῦν ὡς ἱσότιμοι ἑταῖροι τῶν Εὐρω παίων καί ὄχι ὡς ὑπόδουλα μειονεκτικά ἀνθρωπάκια.  Εἰ δυνατόν μέ ταπεινή, δηλαδή ἀξιοπρεπῆ διαπραγμάτευση νά βάλουν πιό γερές βάσεις συνεννοήσεων καί εἰλικρινῶν διαλόγων πρός οὐσιαστική ἐπίλυση τῶν οἰκονομικῶν ὀγκωδῶν προβλημάτων.  Μέ χριστιανική διακριτικότητα, ἑλληνικό θάρρος καί μαρτυρική ὁμολογία πού διαθέτει στό DNA του κάθε Ἕλληνας, ἀπαθῶς, εὐγενῶς καί ἀξιοπρεπῶς νά ἀκουσθεῖ ἡ ἀλήθεια ὥστε νά ἐξευρεθοῦν λύσεις. Ἐπί τέλους ἄς λεχθεῖ ἀπό τούς νέους κυβερνῆτες μας ὅτι τό ὑπέρογκο χρέος μας εἶναι πλαστό καί ἐπαχθές. 

Μακάρι νά ἐκλεγοῦν, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος καί τοῦ λαοῦ προσεκτικῶς ψηφίζοντος, κυβερνῆτες ὑγιεῖς, χωρίς τήν ἐπάρατο νόσο τῆς κομματικῆς πειθαρχίας.  Γιατί οἱ ἐκπρόσωποί μας μέ κλειστά τά μάτια καί χωρίς νά ἔχουν ἀναγνώσει ἔστω μιά φορά τά μνημό­νια, νά τά ὑπογράφουν μαζί μέ ὁποιαδήποτε «πολιτιστικά», «ἐκσυγχρονιστικά» ὑποπροϊόντα τῆς Νέας Ἐποχῆς;

Εἶναι προκοπή καί πολιτισμός ἡ ψήφιση νόμων ὅπως αὐτοί πού εὐνοοῦν τήν ὕβρη, τή βδελυκτή ἀλαζονεία τῶν σοδομιστῶν ὁμοφυλοφίλων;

Εἶναι προκοπή ἡ θεσμική προστασία τοῦ «τζιχαντισμοῦ» μέ προσφορά ἀπέραντου κρατικοῦ χώρου καί ἀφθόνου χρήματος γιά τήν ἀνέγερση τεμένους; 

Εἶναι πρόοδος γιά τό λαό μας νά συζοῦν οἱ νέοι μας ὡς ζευγάρια παράνομα καί μέ τήν συναίνεση μάλιστα τοῦ νόμου ὁ ἕνας νά ἐγκαταλείπει στή συνέχεια ὡς τραυματία τόν ἄλλο;

Εἶναι ἐκσυγχρονιστικό τό νά καταπατᾶται θεσμικά τό μέγα μυστήριο τοῦ Γάμου, πού δι’ αὐτοῦ ἐπεβίωναν γενιές καί γενιές γονέων καί παιδιῶν χωρίς τραύματα, πού δημιουργοῦν ἰσόβιες ἀναπη­ρίες;  Ποιά λογική ἀντέχει ὅταν συνειδητοποιεῖ ὅτι πόλεις ὁλόκληρες τῆς πατρίδος μας χάνονται μέ τίς ἐκτρώσεις πολλῶν χιλιάδων ἐμβρύων μέ κρατική θεσμική μάλιστα χρηματοδότηση;

Ἀφόρητος πόνος κυριεύει κάθε ἕλληνα πολίτη ὅταν πληροφορεῖται ὅτι τά πάντα διά νόμου καταστρέφονται καί μόνο μέ τήν ἐντολή τῆς τρόϊκας ἤ τοῦ ΔΝΤ.  Ὁτιδήποτε στέκεται ὄρθιο μέ τόν σκληρό ἀγώνα τῶν τιμίων ἑλληνικῶν χειρῶν θά πρέπει νά διαλυθεῖ, γιατί αὐτή εἶναι ἡ βούληση τῶν δανειστῶν;  Γιατί νά συμφωνοῦν οἱ δικοί μας;

Τή φεουδαρχία τῶν τραπεζῶν ποιό κόμμα μπορεῖ νά ἀντιμετωπίσει;  Τά capital controls τίναξαν ὅλους τούς πολιτικούς μας στούς αἰθέρες τῆς πολιτικῆς ἀνυπαρξίας.  Ὁ ταλαίπωρος, ὁ ἁπλός πολίτης ὑφίσταται τά δεινά τῆς πολιτικῆς ρεγχούσης ἀφασίας καί τῆς κυβερνητικῆς ἀδιαφορίας.

Εἶναι πράγματι «ἐξυπηρέτηση» ἡ τρομοκρατία τῶν Καρτῶν; Στήν ὕπουλη ἐπιβολή τῶν Καρτῶν κανένα κόμμα δέν ἀντιστάθηκε.  Κανένας ἐκ τῶν ἐμφανιζομένων καί ὡς ἀντιμνημονια­κῶν δέν κατάφερε νά ἀρθρώσει οὔτε ἕνα σχόλιο. 

Ποιό κόμμα θά τολμήσει προεκλογικά καί μόνο νά ὑποσχεθεῖ ἐπιφύλαξη ἤ ἄρνηση στήν ὑφέρπουσα Κάρτα τοῦ Πολίτη; Ποιό κόμμα θά ἀρνηθεῖ νά ἁλυσσοδέσει τούς Ἕλληνες πολῖτες στά δεσμά τῆς πιό τρομακτικῆς δυναστείας, τῆς παγκόσμιας δικτατορίας πού ἐγκαινιάζεται μέ τήν παραμονεύουσα Κάρτα τοῦ Πολίτη;  Ὁ  ἐν Τριάδι Θεός νά βάλει τό Παντοδύναμο χέρι Του, γιά νά γλυτώσουμε τήν πνιγηρή ἀγχόνη τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη, πού ἐπίμονα ἐπιμένει νά μᾶς ἐπιβάλει ἡ Νέα Ἐποχή.

Αὐτά φέρνουν μόλυνση στή διακυβέρνηση, στούς κυβερνῆτες καί στό λαό μας ἐπειδή ὄντως προκαλοῦν τό ὑγιές αἴσθημα τοῦ λαοῦ μας καί τή δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ.

Ὡς Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν θεωροῦμε ἀπαραίτητη τήν ἄνωθεν ἐξ ἁγίας Τριάδος βοήθεια καί ἐπικουρία.  Χωρίς αὐτήν τό μπέρδεμα, τό χάος καί ἡ κατολίσθηση θά συνεχίζονται μέ τραγικά ἀποτελέσματα γιά ὅλους μας καί τό χειρότερο γιά τίς ἐπερχόμενες γενιές.

Ἔχουμε ἀποφασίσει καί μέ τήν σύμφωνη γνώμη τοῦ  αἰδεσιμολογιωτάτου προϊσταμένου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου π. Χρήστου Μαρούδα νά τελοῦμε καθημερινῶς τήν ἱερά ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου καί τῆς Θ. Λειτουργίας ὅλο τό δεκαπενθήμερο πρό τῶν ἐκλογῶν, ἀπό τίς 3 Σεπτεμβρίου ἡμέρα Πέμπτη ἕως καί τῆς 19^ης τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡμέρα Σάββατο τοῦ 2015.

Αὐτή θά εἶναι ἡ εἰρηνική ἐν Χριστῷ προεκλογική ἐκστρατεία μας.  Ὑποψήφιοι ἀπό ὁποιονδήποτε χῶρο καί ψηφοφόροι ἄς συναντιώμαστε μέσα στόν πιό ἱερό, θεῖο καί ἀνθρώπινο χῶρο γιά νά πάρουμε τίς σωστότερες ἀποφάσεις μας καί μέ ἄκρα ταπείνωση καί ζέση ἐν Χριστῷ πνευματική νά Τοῦ δηλώσουμε τήν ἀδυναμία μας νά ἐκλέξουμε τούς ἐνδεδειγμένους.  Αὐτός, Ὁ τά σύμπαντα Κυβερνῶν καί κατά τό συμφέρον Οἰκονομῶν, ἄς βάλει τό χέρι Του τό θαυματουργό γιατί ἀνθρωπίνως οἱ ἐλπίδες φαίνονται μηδενικές.

                          Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

                                           ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος

ἐφημέριος Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

Ἂς προσέξουμε πολὺ σὲ αὐτὲς τὶς ἐκλογές. Τὸ μήνυμα ποὺ θὰ δώσουμε πρέπει νὰ εἶναι πνευματικό.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
 
 

Πρωτ. 617 Ἀριθμ. Διεκπ. 388/5-5-2014

Κυριακὴ  Παραλύτου, 11 Μαΐου 2014

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ   98Η

Πρὸς τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς τῆς καθ’ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ   Α Ν Ε Σ Τ Η !

Ἤδη πέρασαν τρεῖς ἑβδομάδες ἀπὸ τὸ Πάσχα, ἀπὸ τὴ γιορτὴ τῆς ἀληθινῆς πανηγύρεως καὶ τῆς αὐθεντικῆς εἰρήνης καὶ βρισκόμαστε πάλι μπροστὰ στὴν πρόκληση πολλαπλῶν αὐτὴ τὴ φορὰ ἐκλογῶν. Ὁ πασχαλινὸς ἑορτασμὸς λαμπροφόρος, γεμᾶτος φῶς καὶ χαρά. Ἡ πραγματικότητα ὅμως καὶ πάλι ζοφερή. Ἡ καθημερινότητα δυσβάσταχτη, οἱ προοπτικὲς ἀμφίβολες, οἱ ἐλπίδες ἐξανεμισμένες, οἱ ἐπιλογὲς περιορισμένες. Κρίση πρωτοφανής, προβλήματα τεράστια, πολιτευτὲς πολλοί, ἱκανοὶ ὅμως ἡγέτες ἐλάχιστοι, ὁ λαὸς βουλιαγμένος σὲ σύγχυση καὶ ἀθυμία. Φτώχεια, ἐξουθενωτικὰ μέτρα, ἀνεργία, θλίψη, αἴσθηση ἀδιεξόδου.

Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι βλέπουν φῶς. Μάλιστα ἐπαγγέλλονται σωτήριες λύσεις. Οἱ ὑποψήφιοι ὑπόσχονται. Τὰ ὀνόματα τῶν ποικίλων παρατάξεων δίνουν μιὰ εἰκόνα αἰσιοδοξίας. Ἐμεῖς ὅμως, ὁ λαός, ἀκόμη ὑποφέρουμε. Αὐτὸ ποὺ βλέπουμε μᾶς πονάει. Αὐτὸ ποὺ φανταζόμαστε μᾶς τρομάζει. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὁρατὴ εἰκόνα τῆς κρίσης, αὐτὸ ποὺ φαίνεται.

Στὴν πραγματικότητα ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι ἡ κρίση εἶναι πνευματική. Ἐδῶ εἶναι τὸ πρόβλημα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἐλπίδες μας εἶναι μόνο πνευματικές. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι καὶ τὰ κριτήριά μας καὶ οἱ πολιτικές μας ἐπιλογὲς καὶ ἡ ψῆφος μας πρέπει νὰ ἔχουν βασικὰ πνευματικὸ ὑπόβαθρο. Ἀλήθεια, πῶς νὰ ψηφίσουμε ἕναν ἄνθρωπο δίχως ἀρετὴ καὶ τόλμη; Πῶς νὰ ἐμπιστευθοῦμε ἡγέτες δίχως σοβαρότητα καὶ ἀρχές, δίχως φόβο Θεοῦ καὶ σεβασμὸ στὴν ἱστορία, δίχως εὐαισθησία πίστεως, δίχως σταθερὲς καὶ ἀξίες; Ἂν σὲ τέτοιους ἐμπιστευθοῦμε τὴν ψῆφο μας, ἁμαρτάνουμε.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ εὐθύνη γενικὰ τῶν πολιτικῶν ἐκπροσώπων μας εἶναι μεγάλη. Αὐτοὶ μᾶς χάλασαν. Αὐτοὶ μᾶς ἔφτιαξαν μία κοινωνία ἀνεκτικὴ στὰ ναρκωτικά, ἀσεβῆ στὰ ἱερά, ἄτονη ἢ ἀναρχικὴ στὶς ἀντιδράσεις. Ἀποποινικοποίησαν τὴ μοιχεία, νομιμοποίησαν τὶς ἀμβλώσεις, θεσμοθέτησαν τὸν πολιτικὸ γάμο καὶ τὶς ἀνίερες συμβιώσεις, κατήργησαν τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς. Καὶ τώρα; Τώρα θέλουν νὰ καῖνε τοὺς νεκρούς, νὰ παντρεύουν ἄτομα τοῦ ἰδίου φύλου, νὰ παίρνουν τὰ ὄργανά μας εἰκάζοντας τὴ συναίνεσή μας, νὰ διευκολύνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ φεύγουν ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο μὲ πολιτικὴ κηδεία, ἀδιάβαστοι, δίχως μιὰ προσευχή, δίχως μιὰ εὐλογία γιὰ τὴν ἄλλη ζωή• μὲ μοναδικὴ σφραγῖδα ἕνα μικρὸ ἠλεκτρονικὸ τσιπάκι καὶ ἕνα τεράστιο ψέμα μέσα καὶ γύρω τους.

Ἀλλὰ καὶ ἡ δική μας εὐθύνη, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δὲν εἶναι μικρή. Ἡ ποιότητα καὶ τὸ ἦθος ἑνὸς λαοῦ δὲν φαίνονται ἀπὸ τὸ πῶς ἐπιτίθεται, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ πῶς γνωρίζει νὰ ἀμύνεται. Ἀπὸ τὰ ἀντανακλαστικά του γιὰ ἀντίδραση. Ἡ πραγματικὴ κρίση φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι ὡς λαὸς δὲν εἴχαμε σύνεση καὶ τόλμη νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν πρωτοφανῆ πρόκληση στὸ οἰκονομικὸ καὶ κοινωνικὸ ἐπίπεδο. Καὶ τοῦτο διότι ἀποδειχθήκαμε πνευματικὰ γυμνοί. Συνέπεια καὶ αὐτὸ τῆς ἀποϊεροποίησης τῆς ζωῆς μας. Ἕνας στεγνὸς μηδενισμός, μία ἀνόητη ἀσέβεια, ἕνας παθολογικὸς καὶ μυωπικὸς ἐγωκεντρισμός, μιὰ ἄνευρη καὶ ἄκαρπη παιδεία, γκρέμισαν τὴν πίστη μας, ἀποδυνάμωσαν τὰ ἰδανικά, ὁδήγησαν σὲ ἀνόητες ἐπιλογὲς καὶ ἐξαφάνισαν κάθε ἰκμάδα καὶ ἴχνος τόλμης ἀπὸ τὸν λαό μας. Ἕνας λαὸς ποὺ παλινδρομεῖ ἀνάμεσα στὴν ἀγριότητα καὶ τὴν ἀπάθεια, ἀνάμεσα στὸ θράσος καὶ τὴν ἀνοησία, πῶς, ἀγαπητοί μου, νὰ ἀντισταθεῖ; Μᾶς ρούφηξαν τὸ αἷμα κι ἔτσι μᾶς πῆραν καὶ τὰ χρήματα καὶ τὰ δικαιώματα. Καὶ κυρίως τὴν ἀξιοπρέπεια.

Τέτοια κοινωνία μᾶς φτιάξανε. Τέτοια κοινωνία φτιάξαμε. Καὶ ὅλα αὐτὰ στηρίχθηκαν σὲ αὐτοὺς ποὺ ἐκλέξαμε καὶ σὲ μᾶς ποὺ τοὺς ψηφίσαμε. Ἐμεῖς καὶ ἐγκρίνουμε καὶ συγχωροῦμε, καὶ συχνὰ ἀδιαφοροῦμε. Γι’ αὐτὸ φταῖμε. «Ἀθυμία κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου», λέγει ὁ ψαλμός. Μὲ τέτοια ἀθυμία καὶ βαθὺ πόνο, ἀπευθύνομαι σὲ ὅσους μποροῦν νὰ ἀκούσουν τὴν ἀδύνατη φωνή μου, σήμερα Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου.

Ἔχω ὅμως μέσα μου καὶ μιὰ ἐλπίδα. Τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ ξυπνήσουμε. Ἦρθε ἡ ὥρα γιὰ ἕνα γερὸ κόλαφο στὸ ἄθλιο σύστημα ποὺ μᾶς ρούφηξε ὅλο τὸ πνεῦμα. Τὸ κακὸ πρέπει νὰ σταματήσει τώρα καὶ ξεκάθαρα. Τὸ κακὸ δὲ δὲν εἶναι ποιοὶ τελικὰ θὰ βγοῦν καὶ τί θὰ κάνουν. Τὸ κακὸ γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ δώσουμε λόγο στὸν Θεὸ καὶ τὴν ἱστορία εἶναι τί θὰ κάνουμε ἐμεῖς, ἡ ὑπεύθυνη ψῆφος ἢ ἡ ἀδιαφορία μας.

Ἂς προσέξουμε πολὺ σὲ αὐτὲς τὶς ἐκλογές. Τὸ μήνυμα ποὺ θὰ δώσουμε πρέπει νὰ εἶναι πνευματικό. Μᾶς λένε ὅτι ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ σιωπήσει. Δὲν εἶναι δουλειά της νὰ ταράζει τὸν κόσμο. Εἶναι ὅμως ἀποστολή της νὰ ἀφυπνίζει.  Γι’ αὐτὸ καὶ τώρα εἶναι ἡ ὥρα ποὺ πρέπει νὰ μιλήσει. Ἂν πάλι σιωπήσουμε, τότε «καὶ οἱ λίθοι κεκράξονται». Δὲν ἀντέχουμε ἄλλο. Ἔχει ἀποστρέψει τὸ πρόσωπό του ὁ Θεὸς ἀπὸ πάνω μας. Νοιώθουμε ἐντελῶς ἀβοήθητοι σὲ ἕναν κατήφορο χωρὶς τέρμα. Θέλουμε τὸ φρένο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Καὶ αὐτὸ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ψῆφο μας. Ἐμπιστευόμαστε μόνον ἀνθρώπους ποὺ πιστεύουν στὸν Θεό, ποὺ τιμοῦν τὴν ἱστορία καὶ τὶς παραδόσεις μας, ποὺ σέβονται τὸν ἑαυτό τους, ποὺ ἀγαποῦν τὴν Ἑλλάδα πάνω ἀπὸ τὰ συμφέροντά τους, πρόσωπα τίμια καὶ μὲ σεβασμὸ στὴν ἱερὴ παρακαταθήκη ποὺ κληρονομήσαμε καὶ ὄχι μὲ ὑποτέλεια στὴν ἄθλια ταυτότητα ποὺ μᾶς κατασκευάζουνε.

Εἶναι πολὺ κρίσιμες αὐτὲς οἱ ἐκλογές. Ἐλπίδα μας -καὶ μάλιστα μεγάλη- εἶναι ὅτι θὰ δώσουν ἕνα σαφὲς καὶ ἠχηρὸ πνευματικὸ μήνυμα στὴν κοινωνία μας, ὅτι θὰ ἐκφρασθεῖ πνευματικὰ ὁ λαός μας. Ἂν κάτι τέτοιο συμβεῖ, τότε θὰ σημάνουν καὶ τὴν ἀρχὴ τῆς ἀλλαγῆς. Μιᾶς ἀλλαγῆς ποὺ καὶ ἀναγκαία εἶναι καὶ ἐπιθυμητὴ καὶ ἐφικτή. Ἡ διαφορὰ ἀπὸ τὴν εὐλογημένη κατάσταση ποὺ ὅλοι ἐπιθυμοῦμε εἶναι τεράστια. Ἡ ἀπόσταση πολὺ μικρή. Ὅσο μιὰ ἀπόφαση πνευματική.

 Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς εὐλογεῖ καὶ νὰ στηρίζει τὸν λαὸ καὶ τὸ ἔθνος μας. Ἐμεῖς νὰ ψηφίζουμε κι Ἐκεῖνος νὰ ἐκλέγει. Καὶ νὰ φωτίζει τοὺς ἡγέτες μας «ἵνα καὶ ἡμεῖς ἐν τῇ γαλήνῃ αὐτῶν ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι».

 Μὲ ἀναστάσιμες εὐχὲς καὶ ἀγάπη,

† ῾Ο Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Πρό των εκλογών...ἄν ἐμεῖς δέν ἀντιδράσουμε πνευματικά

Πρό … τῶν ἐκλογῶν. 

Τοῦ ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός εἶχε προείπει, ὅτι θά ἔρθει καιρός πού οἱ σώφρονες θά θεωροῦνται ὡς ἄφρονες καί οἱ ἄφρονες ὡς σώφρονες, οἱ μή ἔντιμοι ὡς ἔντιμοι καί οἱ ἔντιμοι ὡς ἀνέντιμοι, οἱ ἐργατικοί καί δοτικοί ὡς ἀνόητοι καί οἱ φυγόπονοι ὡς οἱ πιό προσαρμοσμένοι στό κλῖμα καί στό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς τῆς ρᾳθυμίας.

Στίς ἡμέρες μας φαίνεται νά ἐπιβεβαιώνεται ὁ ἅγιος ἐθνομάρ­τυρας Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. 

Ἴσως οἱ καταστάσεις, τά γεγονότα καί οἱ θεσπιζόμενοι ὁσημέραι νόμοι νά ξεπερνοῦν τόν Ἅγιο. 

Ἐμεῖς, βουλιαγμένοι πάνω στούς καναπέδες ἀπορροφοῦμε μέ βουλημία τήν ἀνεξέλεγκτη τηλεθέαση.  Ναρκωνόμαστε ὅλο καί βαθύτερα  στή νοοτροπία της καί τά κελεύσματά της.  Δέν ἀντιδροῦμε σέ καμιά προσβολή τῆς ἁγίας Παραδόσεώς μας, ἀλλά θυσιάζουμε τά πάντα στά νεοειδωλολατρικά σόου τῶν ποικίλων τηλεπαρουσιάσεων. 

Τό κελλί μας, ἤ ὅπως καινοδιαθηκικά ὀνομάζεται «ταμεῖον», ἤ πολύ πιό ἁπλᾶ, τό ὑπνοδωμάτιό μας, μετατρέπεται σέ χῶρο μολυσμένο ἀπό τίς αἰσχρές εἰκόνες, τά πονηρά σενάρια, τούς κακούς λογισμούς, τά αἰσθήματα πού ἐπιμελημένα καί δαιμονικά στήνει ἡ Νέα Ἐποχή.  Τό κελλίον πλέον δέν ὑψοῖ, σύμφωνα μέ τήν ἁγιοπνευ­ματι­κή ἐμπειρία τῶν πατέρων, ἀλλά γκρεμίζει, κατεδαφίζει, δέν κτίζει.  Ἀλλοτριώνει, δέν μορφώνει.  Ἀποσυνθέτει καί καθόλου δέν         συ­γκροτεῖ τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου. 

Ἀποσυντονισμός, ἀδιαφορία, ἀποχαύνωση, ἀνία, ἀμηχανία, ἀδράνεια γιά δημιουργία, γιά προγραμματισμό, ἔρευνα καί ὀργάνω­ση ζωῆς, κυριεύει τή νεολαία, ἀφοῦ ἀκούσια ἤ ἑκούσια πέφτουν θύματα τῆς μεθοδευμένης ὑπερπροσφορᾶς τηλοψίας καί πολύωρης συμμετοχῆς στίς ἄφθονες ὑπηρεσίες τοῦ Internet.

Προσκολλημένοι μικροί καί μεγάλοι, ἰδίως αὐτήν τήν περίοδο τῆς «κρίσεως» βομβαρδιζόμαστε ἐπί πλέον ἀπό τίς ἀπειλές τῶν – νεοεποχιτῶν ὡς ἐπί τό πλεῖστον – δημοσιογράφων καί ἀναμένουμε ἐναγώνια νά μορφώσουμε, ἀκόμα καί τώρα, γνώμη γιά τά πρόσωπα πού μποροῦν νά μᾶς ἐκπροσωπήσουν ὡς κυβέρνηση τῆς χώρας.

Ξεχνᾶμε ὅτι οἱ διακόσιοι τῶν δύο κομμάτων ἤδη ἔχουν παραχωρήσει μέ τίς δύο δανειακές συμβάσεις ὁλόκληρη τήν πατρίδα μας;  

Κλείσαμε τά αὐτιά μας γιά νά μήν ἀκούσουν, ὅτι οἱ δύο γνωστοί ἀρχηγοί τῶν δύο γνωστῶν κομμάτων, ἔστειλαν προσωπική ἐπιστο­λή ἕκαστος στούς δανειστές καί τούς βεβαιώνουν, ὅτι θά εἶναι εὐπειθέστατοι στίς ὑποχρεώσεις τους ἀπέναντί τους.

Ἐκτός ὅμως τῶν δύο δανειακῶν συμβάσεων προσποιούμαστε πώς δέν καταλαβαίνουμε τίς ὑποχρεώσεις πού ἐπιβάλλουν τά δύο μνημόνια; 

Γιατί δέν ἐννοοῦμε νά πιστέψουμε, ὅτι ἐκτός τῶν γνω­στῶν τάχα ἀγνώστων τοκογλύφων δανειστῶν ἔχουμε ὑποχρέωση ὡς κράτος, ὡς διοίκηση, ὡς κυβέρνηση νά εἴμαστε εὐπειθέστατοι στούς τεχνοκράτες τοῦ Δ.Ν.Τ. καί πρέπει νά ἐφαρμόζουμε τίς σκληρές ἀποφά­σεις τῶν διαφόρων Εὐρωπαϊκῶν ἐπιτροπῶν – πάντοτε γιά τό καλό τῆς χώρας μας - ἔστω καί ἄν συντάξεις καί μισθοί μειωθοῦν στά 150 € μηνιαίως, δηλαδή στά ὅρια τῆς λιμοκτονίας.

Δέν ἔχουμε ἀντιληφθεῖ τήν ἀλαζονική συμπεριφορά τῶν μέχρι τώρα ἡγετῶν «μας», πού ὑβρίζουν, ἀπαξιώνουν καί λοιδωροῦν ἐναλλάξ ὅλες τίς τάξεις ἐπιστημόνων, ἐπαγγελματιῶν καί ἐργαζομένων; 

Δέν θυμό­μαστε, ὅτι 3000 συμπολῖτες μας ἔφτασαν στό ἀπονενοημένο διάβημα; Σέ ὁποιαδήποτε ἄλλη πολεμική σύρραξη ἤ θερμό ἐπεισόδιο, ὅπως ἐπανειλημμένα ἀπό τούς δημοσιογράφους ἀναφέρεται, θά εἴχαμε τόσα θύματα;

Σέ ἄλλες παλαιότερες ἤ μεταγενέστερες ἐποχές εἴχαμε ἑκατομ­μύρια ἀνέργων;  

Εἴχαμε τόση καταπάτηση νόμων καί συνταγματικῶν  δια­τάξεων;

Οἱ λοιποί τῶν ἀξιοτίμων κ.κ. βουλευτῶν, πού δέν ὑπέγραψαν τίς δανειακές συμβάσεις, δέν θά ἔπρεπε νά σπεύσουν ἅπαντες, νά ὑποβάλουν τίς παραιτήσεις τους; 

Ἔτσι δέν θά ἐξαναγκαζόταν ὁλόκληρο τό σῶμα τῶν βουλευτῶν νά ἀποφύγουν τήν ὁλοκληρωτική παράδοση τῆς πατρίδος μας στούς «δανειστές» μέ ὅρους, φεῦ, ἀμετακλήτους;

Ὅμως μέσῳ τῆς τηλεοράσεως καί τοῦ διαδικτύου ἔχουν γίνει γνωστοί οἱ ἐλάχιστοι ἀντιμνημονιακοί βουλευτές, πού ἔχουν δώσει σκληρές καί τεκμηριωμένες ἀγορεύσεις στή βουλή καί ἐκτός αὐτῆς, γιά νά γίνει γνωστό τό ἐπαχθές ἔγκλημα κατά τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. 

Ὅταν μάλιστα ἀπό τούς ἐλάχιστους τῶν ἀντιμνημονια­κῶν γνωρίζουμε ἐλαχίστους τῶν ἐλαχίστων, ὅτι κάνουν τό σημεῖον τοῦ τιμίου Σταυροῦ ἐν ἐπιγνώσει, ὅταν δέν ἄγονται καί δέν φέρονται λόγῳ κάποιων ἐξαρτήσεων ἀπό ἀποκρυφιστικές ὀργανώσεις, ὅταν ἐπικα­λοῦνται τή βοήθεια τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί τῶν γοργοεπηκόων Ἁγίων μας, ὅταν μετέχουν τῶν ἀχράντων Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας, γιατί νά μήν ὑποστηριχθοῦν γιά τό καλό ὅλων μας καί τῆς μοναδικῆς σέ ἀξία πατρίδος μας;

«Ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ» λέγει ὁ Κύριός μας στήν Καινή Διαθήκη, «καί φεύξεται ἀφ’ ὑμῶν!» 

Αὐτό σημαίνει, ὅτι χρειάζεται ἡ ἐνεργοποίηση τῆς δικῆς μας ἐν διακρίσει Χριστοῦ βουλήσεως, γιά νά ἔρθει βοηθός ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.  

Οὐδέποτε ἐπεχείρησε, ὑπενόησε ἤ μεθόδευσε κάποια δέσμευση ἤ παραγκωνισμό τῆς βουλήσεώς μας.  Ζητάει πάντοτε τήν ἐλεύθερη συγκατάθεσή μας γιά μικρά, μεγάλα, ὑλικά ἤ πνευματικά ζητήματα καί κατόπιν, τρανώνοντας τό θεόσδοτο δῶρο τῆς ἐλευθερίας, παρεμβαίνει καί δημιουργεῖ νέες καταστάσεις, ἀνέλπιστα θαύματα.

Σέ καιρούς πολύ δύσκολους σάν τούς δικούς μας ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ἔχει πεῖ ἐκεῖνο τό ἀλησμόνητο:  «Ὁ Θεός ἔβαλε τήν ὑπογραφή του γιά τήν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος καί δέν τήν παίρνει πίσω».  

Μέ αὐτή τήν ἀνδρεία θεανθρώπινη τοποθέτηση παρακινήθηκαν οἱ σκλάβοι πρόγονοί μας, ἀγωνίστηκαν καί, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, τίναξαν τό ζυγό τῆς δουλείας ἀπο πάνω τους.

Τώρα, ἄν ἐμεῖς δέν ἀντιδράσουμε πνευματικά μέ τίς θερμές προσευχές μας καί μέ τή σωστή ψῆφο μας, τί θά ποῦμε αὔριο στά παιδιά μας, στά ἐγγόνια μας, στά δισέγγονά μας, ὅταν θά ἀντιληφθοῦν ὅτι ἀμαχητί τά παραδώσαμε μαζί μέ ὅλες τίς ἐπερχόμενες γενιές στά σκλαβοπάζαρα τῶν «ἀγορῶν» τῆς Νέας Ἐποχῆς;  

Θά ἔχουμε μοῦτρα καθαρά καί μάτια χωρίς ἐνοχές γιά νά τά κυττάξουμε;

Ἄν παρά ταῦτα, ἐξαντλώντας ὅλα τά περιθώρια τῶν πνευμα­τικῶν καί κοινωνικῶν ἐνδοκοσμικῶν ἀντιδράσεων, δέν καταφέρουμε νά ἐκλέξουμε τούς πιό ἄξιους ἐκπροσώπους πού θά ἀρνηθοῦν τό ἐπαχθές χρέος καί τή μνημονιακή ὑποδούλωση, τότε μέ ἄκρα ταπείνωση καί ἐνώπιον τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ καί ἐνώπιον τῶν ἐρχομέ­νων γενεῶν θά ὁμολογοῦμε τήν ἐκ τῆς ὀλιγωρίας ἀποτυχία μας. 

Θά προσευχόμαστε ἐκ βαθέων νά γίνει ἵλεως ὁ Κύριος γιά μᾶς πού ἀφήσαμε ἐρείπια στούς μεταγενεστέρους μας. 

Μακάρι νά μή μᾶς ἀξιώσει ὁ φιλάνθρωπος Χριστός τούς νεο­έλληνες Ὀρθοδόξους Χριστιανούς νά κληροδοτήσουμε καμμένη γῆ, χαμένη πατρίδα, ἕωλα ὄνειρα, μηδενικές προοπτικές στούς ἐπερχομένους μας.

Προτιμότερο ἄλλως θά εἶναι τό μαρτύριο γιά μᾶς. 

Οἱ μαρτυρικοί θησαυροί θά μποροῦν ἴσως νά ἀντισταθμίσουν τήν ἀναξιότητα καί τήν ἀδιακρισία τῆς γενιᾶς μας μέ τήν ὁμολογία ὅτι ἐξαπατηθήκαμε, γιατί δέν ἀφήσαμε τίς ἐλπίδες μας ὅλες στό δημουργό καί προνοητή Κύριο, ἀλλά ἐπορεύθημεν ἐν τοῖς θελήμασι τῶν καρδιῶν ἡμῶν καί τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν.

Τό ἐν Χριστῷ μαρτύριο μπορεῖ νά ἐπανατοποθετήσει νέα βαθιά θεμέλια στό ὀρθόδοξο ἑλληνικό ἔθνος μας, ὥστε σέ γερές θεανθρώπινες βάσεις νά μεγαλουργήσουν ἐν Χριστῷ οἱ ἑπόμενες γενιές.  

Ἴσως κάτω ἀπό τέτοιες χριστομαρτυρικές προϋποθέσεις ὁ Ἅγιος τοῦ αἰώνα μας νά ἔβλεπε, ὅτι τό Ἑλληνικό Ἔθνος εἶναι προορισμένο νά εἶναι ὀφθαλμός καί διδάσκαλος τῆς οἰκουμένης.

Ἀξίζει πάντως εἰς τάς ἀπαρχάς τῆς ἡμέρας αὐτῆς, τῶν ἐκλογῶν, μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης, νά ξεκρεμάσουμε τό κομποσχοίνι μας ἀπό τά εἰκονίσματά μας ἤ νά τό βγάλουμε ἀπό τόν καρπό τοῦ χεριοῦ μας καί νά τό γυρίσουμε ἑκατό ... ἤ κάποιους περισσότερους κόμπους καί ἱκετευτικά νά ἐπικαλεσθοῦμε τή βοήθειά Του: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με», ἐννοώντας ὅλους τούς ἀδελφούς συν-Ἕλληνες.

Κανείς από το πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα να μην ήταν υποψήφιος

Σήμερα οι Ελληνες ψηφίζουν. Τι εύχεστε, σεβασμιότατε;
Αν θα είχα να κάνω μία ευχή, θα ήταν «κανείς από το πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα να μην ήταν υποψήφιος».
Η ευχή που μου μένει τώρα να κάνω είναι να μας φωτίσει ο Θεός όλους μας να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
Η χώρα βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Ποιοι έχουν τις μεγαλύτερες ευθύνες γι' αυτή την κατάσταση;
Την πρώτη και την κύρια ευθύνη την έχουν οι άνθρωποι της εξουσίας, τα στελέχη του πολιτικού συστήματος.
Ταξιδεύοντας αυτές τις ημέρες, άκουσα τις συνεντεύξεις πολλών και διερωτήθηκα αν όλοι αυτοί που μιλάνε ήρθαν από άλλο πλανήτη ή από άλλη χώρα. Μιλούσαν σαν παρατηρητές και όχι σαν οι κύριοι αίτιοι για την καταστροφή αυτής της χώρας.
Μιλάνε για παθογένειες δεκαετιών, για μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει από καιρό και νιώθεις να θυμώνεις. Θα ήθελα όλους αυτούς που σήμερα δίδουν συνταγές σωτηρίας να τους ρωτήσω: Εσείς, κύριοι, πού ήσασταν όλα αυτά τα χρόνια, γιατί δεν κάνατε τις μεταρρυθμίσεις, γιατί δεν κάνατε τις διαρθρωτικές αλλαγές;
Εσείς δεν κυβερνούσατε; Γιατί λοιπόν δεν τις κάνατε και θέλετε να σας εμπιστευθούμε πως θα τις κάνετε τώρα;
Μα για τόσο αφελείς μας περνάτε; Λέτε: «Τέρμα το πελατειακό σύστημα!» Μα δεν είστε εσείς που το γεννήσατε; Δεν είστε εσείς πού το εκθρέψατε; Βλέπατε ότι καταστρέφει την πατρίδα και το αφήνατε ανέγγιχτο. Δεν είστε, λοιπόν, οι κύριοι αίτιοι αυτού του συστήματος; Και θα το καταργήσετε τώρα; Μα πώς θα το καταφέρετε αφού έχει ταυτιστεί με τη νοοτροπία σας.
Τι δεν ξέρατε; Δεν ξέρατε καλά μαθηματικά, δεν ξέρατε καλή λογιστική, δεν ξέρατε καλά την οικονομία και καταστρέψατε τη χώρα από άγνοια ή ανικανότητα; Δεν βλέπατε ή δεν ξέρατε πού πάμε;
Το ξέρατε και το βλέπατε, αλλά η αλαζονεία και η δίψα για την εξουσία ήταν πιο σημαντικά για σας από το μέλλον αυτού του τόπου. Θεωρήσατε την πατρίδα ιδιοκτησία σας και λάφυρο της εκλογικής σας νίκης.
Ευθύνη όμοια με αυτήν του πολιτικού συστήματος έχουμε κι εμείς οι υπόλοιποι, ο λαός δηλαδή.
Γιατί εμείς τους ψηφίσαμε και τους ξαναψηφίσαμε, παρόλο που ξέραμε ότι η μπόχα της διαφθοράς διαχεόταν στην κοινωνία.
Τους ψηφίσαμε γιατί ήμασταν όμοιοί τους. Τους ψηφίσαμε όχι για το καλό της πατρίδος, αλλά για τα συμφέροντά μας.
Οι πολιτικοί μας είναι οι καθρέφτες μας. Μας έριξαν δολώματα και εμείς τα δαγκώσαμε. Το πελατειακό σύστημα έχει δύο άκρες. Η μία ήταν οι πολιτικοί μας και η άλλη εμείς.
Eχει ευθύνες και η Εκκλησία;
Εχει ευθύνες γιατί δεν αντιστάθηκε, γιατί δεν μίλησε με λόγο προφητικό.
Εχει ευθύνες γιατί προσαρμόστηκε. Γιατί στο καταναλωτικό μοντέλο υπετάγη μέρος και του κλήρου και του λαού.
Γιατί λησμόνησε ότι το όραμά της είναι ο αγιασμός των μελών της και ότι δρόμος προς αυτόν είναι η άσκηση, η λιτότητα, η αποφυγή του περιττού. Γιατί δεν κήρυξε δυνατά ότι νόημα ζωής δεν είναι η κατανάλωση και η καλή ζωή.
Εχει ευθύνες γιατί φοβήθηκε τις φωνές εκείνων που της ζητούσαν να μην ομιλεί ή να ομιλεί μόνο για να επαινεί το σύστημα.
Εχει ευθύνες γιατί δεν αντέδρασε με ταχύτητα και αμεσότητα σε λαθεμένες και αμαρτωλές συμπεριφορές μελών της και άφηνε την εντύπωση της συγκάλυψης.
Υπάρχουν δυνάμεις στη χώρα μας που εχθρεύονται την Εκκλησία και με ποιον τρόπο;
Υπάρχουν τέτοιες δυνάμεις, απολύτως ορατές πλέον, οι οποίες μέσα στην εμπάθεια και στον σχεδιασμό τους επιχειρούν ακόμη και την παραχάραξη και την αλλοίωση της Ιστορίας για να επιτύχουν τον στόχο τους.
Αυτό που ενοχλεί είναι ότι η Ιστορία μαρτυρεί ότι η σχέση Εκκλησίας και λαού σ' αυτό τον τόπο είναι ζυμωμένη μέσα στη ζωή.
Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της προσπάθειας είναι οι τηλεοπτικές εκπομπές του ΣΚΑΪ για το 1821.
Θλιβερότατη η εικόνα πανεπιστημιακών δασκάλων σε διατεταγμένη υπηρεσία. Στο ίδιο μήκος κύματος η άλλη προσπάθεια υπό την κ. Ρεπούση. Εκαναν και κάνουν πόλεμο λάσπης στην Εκκλησία για να κλονίσουν την εμπιστοσύνη των πιστών.
Ο μακαριστός γέροντας π. Παισιος είχε πει: «Ολες οι βρομιές του κόσμου θα πέσουν πάνω στην Εκκλησία ώστε ακόμα και οι καθαροί θα φαίνονται ακάθαρτοι».
Το ζήσαμε. «Θα έλθει όμως γρήγορα εποχή που η Εκκλησία θα καθαριστεί τόσο πολύ ώστε ακόμη και οι ακάθαρτοι θα φαίνονται καθαροί». Νομίζω ότι προς τα εκεί πορευόμαστε.

Πιστεύετε ότι η Εκκλησία πρέπει να παρεμβαίνει πιο δυναμικά στα πράγματα;
Πιστεύω ότι η Εκκλησία πρέπει να είναι μάρτυς της αληθείας προς κάθε κατεύθυνση.
Ο θεολογικός λόγος της Εκκλησίας ερμηνεύει τον κόσμο και τα γεγονότα και σε μια εποχή κρίσεως οφείλει να ομιλεί προφητικά, που σημαίνει δυναμικά, για να στηρίξει αυτούς που υποφέρουν.
Ο προφητικός λόγος της Εκκλησίας μπορεί να ενοχλεί τους κρατούντες, αλλά την ίδια στιγμή παρηγορεί αφάνταστα τον λαό του Θεού, καθώς διαπιστώνει ότι οι ποιμένες του γρηγορούν και δεν συσχηματίζονται με τις εξουσίες του αιώνος τούτου.
Η θέση της Εκκλησίας είναι δίπλα στους αδικούμενους και όχι δίπλα στους ισχυρούς.

Είστε αισιόδοξος για το μέλλον ή βλέπετε ακόμα χειρότερες μέρες;
Δυστυχώς, δεν είμαι αισιόδοξος. Οι μέρες που θα έλθουν θα είναι χειρότερες.
Πολύ περισσότερο δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος όταν αυτοί που σήμερα ζητούν την ψήφο μας είναι εκείνοι που οδήγησαν τον λαό μας στη σημερινή κατάσταση. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες. Μακάρι να διαψευστώ.
Φοβάστε για τα εθνικά θέματα τώρα που η χώρα βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία;
Δεν φοβάμαι τώρα, φοβάμαι από καιρό. Σε όλα τα κρίσιμα εθνικά θέματα, Κύπρο, Σκοπιανό, Θράκη, γεγονότα του 1955 στην Πόλη, οι ηγέτες μας απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων.
Αν κανείς έχει μιλήσει με Κωνσταντινουπολίτες, με Ιμβρίους, με ομογενείς που απεγνωσμένα προειδοποιούσαν για τα επερχόμενα δεινά, αλλά συναντούσαν τον χλευασμό από τους «υπευθύνους» της κάθε εποχής, θα νιώσει την οργή που κρατάνε μέσα τους αυτοί οι άνθρωποι.
Αν θέλω να εμπιστευθώ τον λόγο σημαντικών ομογενών μας, που ξέρουν καλά τα πράγματα, έχω κάθε λόγο να ανησυχώ.
Ο κόσμος βρίσκεται πιο κοντά στην Εκκλησία το τελευταίο διάστημα;
Ο κόσμος το τελευταίο διάστημα κατάλαβε ποια είναι η μάνα του και ποια είναι η μητριά του και αναζητά τη γλυκιά θαλπωρή της μάνας, που ξέρει και να συγχωρεί και να θυσιάζεται.
Με εντυπωσίασε το πλήθος των πιστών σε σχέση με άλλες χρονιές που παρέμεινε στην Αναστάσιμη Λειτουργία και κοινώνησε.
Με συγκλονίζουν οι απλοί άνθρωποι που με σταματούν στον δρόμο για να μου πουν «κρατάτε εσείς για να μην καταστραφεί αυτός ο τόπος» και με το «εσείς» εννοούν την Εκκλησία.

Του Δημήτρη Ριζούλη από εφημερίδα «δημοκρατία»

πηγή
Ρομφαία

Ανοικτή επιστολή της "ΠΡ.Α.Ο.Σ" προς ΟΛΟΥΣ τους υποψηφίους ( Ποιούς θα ψηφίσουμε)

Αγαπητοί μας υπο-ψήφιοι συμπατριώτες

 Χριστός Ανέστη.

Σε λίγες ημέρες ο ελληνικός λαός , μέρος του οποίου είναι και οι 100.000 επώνυμοι αντιρρησίες Ορθόδοξης συνείδησης, θα αποφασίσει ποιοί θα τον εκπροσωπήσουν.

Είναι αλήθεια ότι μας έχετε περιγράψει άλλοτε με σαφή και άλλοτε με ...δυσδιάκριτο τρόπο, το πώς θα διαχειριστεί το κόμμα σας , τα ζέοντα και πανθομολογουμένως γιγάντια προβλήματα που αντιμετωπίζει το έθνος μας , ώστε προστατευθούν εκείνα που μέχρι χθές θεωρούντο αυτονόητα.

Η εθνική κυριαρχία, η κοινωνική ομαλότητα και η ανάπτυξη , είναι  "στόχοι" κοινοί  σε όλους σας.

Παρατηρήσαμε όμως με λύπη, ότι ανάμεσα στα πολλά ενδιαφέροντα των δημοσιοποιημένων  προγραμματικών σας υποσχέσεων - δηλώσεων , δεν υπάρχει η ρητή και αμετάκλητη δέσμευση πως θα  καταργήσετε όλα αυτά  τα θεσμικά μέτρα και νόμους, που έπληξαν σοβαρά την ελευθερία του προσώπου ,τραυμάτισαν το αυτεξούσιο του Έλληνα πολίτη και προσέβαλλαν την θρησκευτική μας συνείδηση.

Αναφερόμαστε στις πολυπλόκαμες εφαρμογές της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης», όπως αυτές θεσμοθετήθηκαν τα τελευταία χρόνια και των οποίων το επιστέγασμα θα είναι, όπως σας έχουμε περιγράψει σε προηγούμενες επιστολές μας, η λεγομένη «κάρτα του πολίτη».

Επειδή  εκπροσωπούμε  100.000 επώνυμους  συμπατριώτες μας που ενυπόγραφα έχουν δηλώσει τις Ορθόδοξες αντιρρήσεις τους σχετικά με το παραπάνω ζήτημα. 

Σας ζητούμε  "εδώ και τώρα"  να δεσμευτείτε  δημόσια,  ότι  μετεκλογικά θα ζητήσετε  την  κατάργηση  της  επιβολής  της  κάρτας του πολίτη  όπως και κάθε άλλου  θεσμικού μέτρου και νόμου που  προσβάλλει το αυτεξούσιο του  Έλληνα πολίτη και  τον καθιστά "υποκείμενο"  ενός  μισάνθρωπου και τυρρανικού  ηλεκτρονικού φακελώματος.

Στην Μ. Βρετανία οι  "συνάδελφοί" σας, άκουσαν με προσοχή παρόμοιες αντιρρήσεις  ψηφοφόρων τους ( βλ. οργάνωση NO2ID  κ.α) , και όταν κάποιοι εξ αυτών , «έγιναν» κυβέρνηση τήρησαν , σε αυτό τουλάχιστον το σημείο, την προεκλογική τους υπόσχεση και κατάργησαν δια νόμου την ήδη κυκλοφορούσα βρετανική κάρτα του πολίτη και τις συνδεδεμένες με αυτήν βάσεις δεδομένων.

 

Επειδή μερικοί εξ υμών έχετε παρερμηνεύσει τις θέσεις των Ορθοδόξων αντιρρήσεών μας. 

Σας λέμε ευθέως, ότι εμείς οι 100.000 υπογράψαντες στην ΠΡ.Α.Ο.Σ (Πρωτοβουλία Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης) δεν θα ψηφίσουμε παρά εκείνο το κόμμα, το οποίο  θα δεσμευτεί ρητά, πως θα ακυρώσει δια νόμου την δρομολογημένη υφαρπαγή του Θεόσδοτου δώρου της ελευθερίας μας , όπως θα πραγματοποιηθεί αυτή με την «κάρτα του πολίτη» είτε αυτή έχει τον δυσώνυμο για μας τους Ορθόδοξους χριστιανούς αριθμό ( 666) είτε δεν τον έχει .

Είμαστε σίγουροι πως  θα λάβετε σοβαρά το αίτημά  μας και θα αντιληφθείτε, ότι χωρίς το Θεόσδοτο δώρο της ελευθερίας  ο Ορθόδοξος ελληνικός λαός δεν θα βιώσει ούτε ανάπτυξη , ούτε εθνική ανεξαρτησία, ούτε ασφαλώς και «έξοδο» από την κρίση .

Με τιμή

ΠΡ.Α.Ο.Σ

(Πρωτοβουλία Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης)