Γέροντας Πορφύριος. ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου, λόγω της Αγιοκατατάξεως του Αγίου Πορφυρίου
δεν θα τελεσθεί Μνημόσυνον, αλλά Εορταστική Θεία Λειτουργία και το απόγευμα Πανηγυρικός Εσπερινός

Την Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου
θα τελεσθεί Εορταστική Θεία Λειτουργία
επί τη μνήμη του Αγίου Πορφυρίου

********

Η διαθήκη του νέου Αγίου γέροντα Πορφύριου

Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,

Τώρα που ακόμη έχω τα φρένας μου σώας θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί είχε πάει στην Αμερική, για να εργαστεί στη διώρυγα του Παναμά για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές σαν μικρό παιδί που ήμουν 12 - 15 χρονών, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά, και θέλοντας να τον μιμηθώ με πολύ αγώνα έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάχτηκα σε δύο γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο. Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι' αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή.

Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς τον Θεό, και πέρασα πάρα πολύ καλά. Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οι Γέροντές μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον άγιο Ιωάννη Ευβοίας.

Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές.
Ο κόσμος όμως με πήρε από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου.
Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα, αλλά γνωρίζω ότι για αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας, αλλά όμως τώρα που θα πάω για τον ουρανό έχω το συναίσθημα ότι ο Θεός θα μου πει: Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω.

Δεν είμαι άξιος, Κύριε, για εδώ, αλλά ότι θέλει η αγάπη σου ας κάμει για μένα. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι θα γίνει.
Επιθυμώ όμως να ενεργήσει η αγάπη του Θεού. Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν τον Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώσει να μπούμε στην επίγειο άκτιστο εκκλησία Του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε.
Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχομαι και να διαβάζω τους Ύμνους της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη Χάρη του Θεού να τον πλησιάσω το Θεό και εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.

Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ο,τι σας στεναχώρησα. 
  Ιερομόναχος Πορφύριος
  Εν Καυσοκαλυβίοις τη 4/7 Ιουνίου 1991

Η φωτιά στο Αγιο Ορος και τα "πυροσβεστικά" της Παναγίας μας

Μηνύματα με πολλούς αποδέκτες με αλλεπάλληλα πρόσφατα θαύματα απέστειλε από το αγιώνυμο όρος η Υπεραγία Θεοτόκος...

Ποιός άραγε άνθρωπος δεν αναπολεί στο διάβα της ζωής του το μητρικό εκείνο χάδι που του παρείχε πέραν της μοναδικής αγάπης και την απαραίτητη ασφάλεια; Αυτό ακριβώς το μητρικό χάδι στην πιο τέλεια μορφή, το χάδι που συνιστά αληθινό μεγαλείο βίωσαν για άλλη μια φορά οι μοναχοί, δηλαδή τα παιδιά της Υπεραγίας Θεοτόκου που ζουν στο Αγιώνυμο Όρος, οι περιβολάρηδες του εξαίσιου επίγειου Περιβολιού Της! Αυτοί που αντιλαμβάνονται την Παναγία μας ως τείχο προστασίας και πύργο ασφαλείας. Βέβαια το μεγαλείο αυτό που για τα γατζωμένα πάνω Της παιδιά της Παναγίας μας ανέκαθεν αποτελούσε μία φυσική απλή κατάσταση για εμάς τους υπολοίπους και κλυδωνιζόμενους σε μια ανούσια λογικοκρατούμενη καθημερινότητα εκλαμβάνεται ως ένα ανεξήγητο πραγματικά γεγονός που απλά είθισται να αποκαλούμε ως θαύμα. Κοινωνούς λοιπόν καλοί μου Χριστιανοί των τελευταίων αξιοθαύμαστων γεγονότων που έλαβαν χώρα στο Περιβόλι της Παναγίας εξ αφορμής και της μεγάλης εορτής του Δεκαπενταυγούστου θα ήθελα να σας κάνω σε μια προσπάθεια να μοιραστώ μαζί σας την χαρά που ένιωσα. Κι αυτό γιατί στην λογικοκρατία της σύγχρονης εποχής που διαβαίνουμε εν μέσω παντός φύσεως κρίσεων που καθιστούν μόνιμο συνοδό της καθημερινότητάς μας τη θλίψη και την απελπισία, τέτοια μητρικά χάδια της γλυκυτάτης Παναγίας, της πύλης της σωτηρίας όχι μόνο αποτελούν παρηγοριά αλλά κυρίως προσδίδουν την απαραίτητη εκείνη πνευματική δύναμη που μας οπλίζει με το εφόδιο της υπομονής. Δεν θέλω όμως να γίνω περισσότερο κουραστικός και γι αυτό θα εισέλθω αμέσως στην καταγραφή των αξιοθαύμαστων συγκλονιστικών γεγονότων που βίωσα ως απλός προσκυνητής με την χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου! Βιβλική καταστροφή! Το προσκύνημα τούτο συνέπεσε με την μεγάλη πυρκαγιά, η οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών κατέστρεψε 13.000 σχεδόν στρέμματα δασικής κυρίως εκτάσεως. Από την πύρινη λαίλαπα κινδύνεψε και η Ουρανούπολη την 9η Αυγούστου, γεγονός που προκάλεσε την άμεση εκκένωσή της. Ωστόσο, το βράδυ της ίδιας ημέρας οι πυροσβεστικές δυνάμεις είχαν καταφέρει να ελέγξουν ένα σημαντικό μέρος του μετώπου, γεγονός που επέτρεψε στους κατοίκους της να επιστρέψουν στις οικίες τους. Ανεξέλεγκτη πάντως ήταν η φωτιά σύμφωνα με τα λεγόμενα των πυροσβεστών που συνάντησα στο πλοίο της γραμμής που με μετέφερε από την πληγωμένη από τις φλόγες Ουρανούπολη προς το λιμάνι της Αγιώνυμης Πολιτείας του Άθω, την Δάφνη, την επομένη ημέρα, Παρασκευή 10 Αυγούστου. Από το κατάστρωμα του πλοίου μπορούσες να διακρίνεις τις τεράστιες φλόγες που κατέκαιαν τα λιγοστά δέντρα που είχαν απομείνει στο βόρειο -ανατολικό μέρος της πύλης του αγίου Όρους, της Ουρανούπολης. Επίγειες δυνάμεις επιχειρούσαν εκείνη την ώρα ενώ όπως μου είπαν οι κατάκοποι στην κυριολεξία πυροσβέστες που επέβαιναν στο πλοίο για να μεταφερθούν στο μέτωπο της φωτιάς που κατέκαιε δασικές εκτάσεις μέσα στο Άγιο Όρος μοναδική ελπίδα για σημαντική συνεισφορά στο έργο της κατάσβεσης αποτελούσαν τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και τα ελικόπτερα. Στα ταλαιπωρημένα από το ξενύχτι και τις μάχες με τις φλόγες πρόσωπά τους εύκολα διέκρινες την απογοήτευση, τη θλίψη και την απελπισία. "Εάν συνεχιστεί ο αέρας αδελφέ μου με την ένταση αυτή η φωτιά θα σβήσει μετά ένα μήνα" είπε κάποιος εξ αυτ ων με τα διακριτικά της ομάδας ΕΜΑΚ. Η Αγία Άννα έτσι έλεγαν το πλο ιο της γραμμής ήδη είχε αφήσει πίσω την Ουρανούπολη και πλησίαζε προς τον Αρσανά (λιμανάκι) της Ιεράς Μονής Ζωγράφου. Σε όλη τη διαδρομή τούτη ο ολοένα αυξανόμενος καπνός σε βοηθούσε να κατανοήσεις την έκταση της μεγάλης καταστροφής που μέχρι τότε είχε προξενήσει η πυρκαγιά. Δεν πέρασαν παρά μόνο πέντε λεπτά όταν άρχισαν να διακρίνονται οι φλόγες που έκαιγαν ένα υπέροχο πευκοδάσος λίγο πριν τον Αρσανά της Ι. Μονής Ζωγράφου. Ένα ελικόπτερο και δύο πυροσβεστικά αεροπλάνα είχαν ήδη ριχθεί στη μάχη με τις φλόγες. Στην κυριολεξία εξαφανίζονταν μέσα στον αφόρητο ακόμη και για εμάς που βρισκόμαστε σε κάποια απόσταση από τις εστίες της φωτιάς καπνό, για να εμφανιστούν και πάλι στη θάλασσα να πάρουν νερό. Πόσο δύσκολο είναι το έργο αυτών των παιδιών, των πιλότων μας, σκεφτόμουν. Οι λιγοστοί επιβάτες του πλοίου, στην πλειονότητά τους πυροσβέστες, εισήλθαν στην αίθουσα του πλοίου έτσι ώστε να αποφύγουν τον καπνό, ο οποίος είχε πλέον γίνει ιδιαίτερα πυκνός, εμποδίζοντας ακόμη και να αναπνεύσεις. Έπιασα μια γωνιά και βυθίστηκα στις σκέψεις. Δεκάδες ερωτηματικά του τύπου πως και γιατί επέτρεψε η Παναγία να γίνει αυτό; Τι άραγε να έφταιξε και ο καλός Θεός επέτρεψε τέτοια δοκιμασία; Τέτοιες σκέψεις άρχισαν να με βασανίζουν. Μάταια προσπαθούσα να βρω απαντήσεις. Καθώς έφθασα μετά από δύο σχεδόν ώρες στις Καρυές έτρεξα να συναντήσω τον γέροντα Γαβριήλ, τον γέροντα εκείνο ασκητή με το αφοπλιστικό χαμόγελο, την πηγαία καλοσύνη του και προπαντός την σοφία του, που έλαβε ως δώρο από την γλυκειά μας Παναγία για τον επίπονο αγώνα του στη νηστεία και την προσευχή. Με υποδέχθηκε με ένα πλατύ χαμόγελο! Τον συνάντησα μόνο να καθαρίζει με ένα φτυάρι κάποια χώματα, αγνοώντας για άλλη μια φορά το γεγονός πως υποφέρει από κοίλη... Ήταν ήσυχος παρά το γεγονός που γνώριζε το καταστροφικό έργο της φωτιάς. Κατάλαβε ως άριστος καρδιογνώστης την ανησυχία μου και τα ερωματικά που με απασχολούσαν.   Άρχισε αμέσως με τον μοναδικό τρόπο της σοφίας που διακρίνει τους χαριτωμένους αυτούς γέροντες, που αντιτάσσονται σθεναρά στην δαιμονική λογικοκρατία της εποχής και με το παράδειγμά τους διδάσκουν τον ιδανικό εκείνο τρόπο που σε καθιστούν κοινωνό της κατ' εξοχήν ζωής, να μου διηγείται ένα περιστατικό από τη ζωή του γέροντα Παϊσίου. "Κάποιοι πατέρες στην μεγάλη πυρκαγιά του 1990 έτρεξαν στο γέροντα Παΐσιο παρακαλώντας τον να ικετεύσει την Παναγία να παρέμβει και να σβήσει την φωτιά. Εκείνος ευγενικά αρνήθηκε να ανταποκριθεί λέγοντάς τους πως τέτοια χαστούκια ενίοτε χρειάζονται για να μας επαναφέρουν στην ευεργετική εξαίσια σχέση με την γλυκειά μας Μητέρα, την Υπεραγία Θεοτόκο", μου είπε χαρακτηριστικά. Έμεινα αρκετή ώρα και μιλήσαμε για πολλά πνευματικά κυρίως ζητήματα. Ωστόσο δεν σας κρύβω πως φεύγοντας από το κελί του γέροντα η σκέψη μου βασανιζόταν με το τι είδους "χαστούκι" είναι αυτό και ποιοί άραγε να είναι οι αποδέκτες του;  Το μεσημέρι έφθασα στην Ιερά Μονή Καρακάλλου, τον τόπο που αναπαύεται συνήθως η ψυχή μου, όταν επισκέπτομαι το Περιβόλι της Παναγίας. Η προτίμησή μου αυτή φυσικά έχει κυρίως να κάνει με τους πολύχρονους πνευματικούς δεσμούς που διατηρώ με τον γέροντα Καθηγούμενο αρχιμ. Φιλόθεο και με πολλά μέλη της εκεί αδελφότητας. Μετά την τακτοποίηση από τον Αρχοντάρη της Μονής, τον πάντοτε πρόθυμο π. Νεκτάριο σε δωμάτιο κατέβηκα στο θυρωρείο να δω και να συζητήσω λίγο με τον π. Θεολόγο. Εκείνη ακριβώς την ώρα αναχωρούσαν με τις ευλογίες και τις κατάλληλες νουθεσίες του γέροντα π. Φιλοθέου τρεις μοναχοί, ο π. Αγάθων, ο π. Λεόντιος και ο π. Κοσμάς για την περιοχή της Μονής Χιλανδαρίου, όπου εμαίνετο η πυρκαγιά. Θα αντικαταστούσαν άλλους πατέρες, τον π. Ιωανίκειο, τον π. Λουκά και το νεαρό Αρτεμά που ήδη βρισκόντουσαν στο μέτωπο της φωτιάς. Όπως έμαθα από τον π. Θεολόγο αλλά και σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με τον διοικητή του Αγίου Όρους κ. Αρίστο Κασμίρογλου μοναχοί από όλες τις Ιερές Μονές αλλά και από κελιά και σκήτες συνέβαλαν ουσιαστικά στο επίπονο έργο της κατάσβεσης. Ο διοικητής ακόμη μου εκμυστηρεύτηκε πως το έργο της κατάσβεσης είναι πάρα πολύ δύσκολο, επισημαίνοντας ότι το μέτωπο εκτείνεται σε ακτίνα 8- 10 χιλιομέτρων. Με ενημέρωσε για την παρουσία Σέρβων πυροσβεστών αλλά και για την ευρύτατη κινητοποίηση της κυβέρνησης. Η συζήτησή μας ολοκληρώθηκε λέγοντάς μου. "Μόνο με θαύμα της Παναγίας μας θα σβήσει η φωτιά"! Σ' αυτό συμφώνησα λέγοντας του «Είθε η Βασίλισσά μας να ανταποκριθεί» ... Οι παρακλήσεις, η λιτανεία και η παρέμβαση της Παναγίας Το πρωΐ της 11ης Αυγούστου, συνάντησα τον ταπεινό γέροντα Φιλόθεο στο Εξομολογητήριο της Μονής. Μεταξύ των άλλων του εξέθεσα και την αγωνία μου για τον κίνδυνο και την απειλή της φωτιάς. " Ε, αγαπητέ μου, πολλές φορές αυτά τα μικρά χαστουκάκια μας βοηθούν να ξυπνήσουμε από το λήθαργο και μας επαναφέρουν στην απαραίτητη και αναγκαία σύνδεση με την γλυκυτάτη Παναγία μας, που νοιάζεται νυχθημερόν για τη σωτηρία μας. Είναι ευεργετικά αυτά τά χαστουκάκια της Παναγίας μας γιατί μας υπενθυμίζουν την αποστολή μας. Τι ήρθαμε να κάνουμε δηλαδή στο Περιβόλι Της"! Αν και ήθελα να τον ρωτήσω περισσότερα, το απέφυγα επειδή κατάλαβα πως έπρεπε να επιστρέψει στο Καθολικό μιας και σε λίγο θα άρχιζε η ενάτη ωδή. Το μεσημέρι του Σαββάτου, ο γέροντας Φιλόθεος κάλεσε όλους τους αδελφούς αλλά και τους προσκυνητές στο Καθολικό. Όπως μας ενημέρωσε ο π. Πρόδρομος θα γινόταν παράκληση στην Παναγία να κάνει το θαύμα και να σβήσει την φωτιά. Την ίδια ώρα σε σκήτες και Ιερές Μονές γίνονταν επίσης ανάλογες ικεσίες και δεήσεις ενώ ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου διακρίνοντας πλέον τον άμεσο κίνδυνο που διέτρεχε η Μονή και διαπιστώνοντας την ανθρώπινη αδυναμία έναντι της πύρινης λαίλαπας προέβη σε λιτανεία της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας της Τριχερούσας και του τεμαχίου Τιμίου Ξύλου που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή. Σωτήριο χάδι ... Πολλοί ήταν εκείνοι στην Ιερά Μονή Καρακάλλου που κατά τη διάρκεια της Ιεράς Παράκλησης ένιωσαν το απαλό χάδι της Παναγίας να τους καθησυχάζει και να απομακρύνει κάθε ανησυχία. Η απερίγραπτη αυτή αίσθηση προσέδωσε σ' όλους και κυρίως στον Άγιο Καθηγούμενο μια ηρεμία και μια σιγουριά πλέον πως η παρέμβαση της Υπερμάχου Στρατηγού του Αγίου Όρους και όλης της Ελλάδος δεν θα αργήσει. Οι πατέρες επέστρεψαν στα διακονήματα τους. Τηρώντας την υπόσχεση μου στον μάγειρα της Μονής π. Αρσένιο πήγα και τον βοήθησα στις προετοιμασίες του φαγητού και μετά επέστρεψα στο δωμάτιο να συνεχίσω την ανάγνωση του συγγράμματος του Αγίου Αναστασίου του Γόρδιου... Ασυναίσθητα κοίταξα έξω από το παράθυρο για να δω από που θα έρθουν τα "πυροσβεστικά" της Παναγίας μας. Μία κίνηση που συνήθιζα να κάνω μικρό παιδί όταν ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης κατέβαζε την Αγία Κάρα του Οσίου Δαυίδ στο χωριό μου για να σταματήσει η ανομβρία. Τότε σαν πιτσιρικάδες τσακωνόμασταν περί του σημείου που θα εμφανιστούν τα σύννεφα που θα φέρουν την βροχή, που πάντοτε ερχόταν δίνοντας τέλος στο βασανιστήριο της ανομβρίας. Η χαρά μου δεν περιγράφεται όταν είδα από το παράθυρο του δωματίου πως στην πλευρά της Θάσου και της Καβάλας όχι μόνο είχαν αρχίσει να συσσωρεύονται τα πρώτα σύννεφα αλλά φαίνονταν και οι πρώτες αστραπές. Περιχαρής έτρεξα στον προαύλειο χώρο να αναφέρω πως τα "πυροσβεστικά" της Παναγίας μας φάνηκαν στον ορίζοντα. Στην πύλη συνάντησα τον π. Θεοδόσιο, ο οποίος έδωσε τα κλειδιά του αυτοκινήτου στον π. Παντελεήμονα και τον π. Γεράσιμο που ετοιμάζοντουσαν να μεταβούν στο μέτωπο της φωτιάς για να μοιράσουν με άλλους πατέρες τρόφιμα στους πυροσβέστες και τους στρατιώτες! Τους ξεπροβάδιζε ο πάντοτε χαμογελαστός π. Πρόδρομος. -Ξεχάσατε να πάρετε αδιάβροχα και ομπρέλες, τους είπα με μια παιδική αφέλεια. Χαμογέλασαν και κοίταξαν τον καταγάλανο ουρανό πάνω από τη Μονή Καρακάλλου, νομίζοντας πως αστειεύομαι. Τους διευκρίνησα τότε ότι από το δωμάτιό μου διέκρινα πως έρχεται δυνατό μπουρίνι και πως η Παναγία μας στέλνει τα δικά Της "πυροσβεστικά"... -Προσέξτε γιατί θα επιστρέψετε βρεγμένοι, τους είπα καθώς έμπαιναν στον αυτοκίνητο. Δεν πέρασαν παρά μόνο δύο - τρεις ώρες και επέστρεψαν μαζί με τους υπόλοιπους μοναχούς στην Ιερά Μονή της μετανοίας τους. Τα "πυροσβεστικά" εναέρια μέσα της Παναγίας μας έσβησαν σχεδόν εξ ολοκλήρου την πύρινη λαίλαπα, ανακουφίζοντας τους εκατοντάδες πυροσβέστες, στρατιώτες και εθελοντές από ολη την χώρα που μάχονταν μάταια να την αναχαιτίσουν. Το θαυμαστό είναι ότι η φωτιά δεν πέρασε από τα σημεία που πέρασε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας μας και   ο Τίμιος Σταυρός! Ως τείχος απροσμάχητον και πύργος ασφαλείας έστεκε η μορφή της Πλατυτέρας των ουρανών τρέποντας τις δαιμονιώδεις φλόγες προς τα πίσω.Τούτο το θαυμαστό γεγονός τονίζει άλλωστε στην ανακοίνωσή της η έκτακτη Διπλή Σύναξη που έγινε την Δευτέρα 13 Αυγούστου. "Παρά την τεράστιαν επιχείρησιν των μέσων της πυροσβεστικής υπηρεσίας, του στρατού, των Αγιορειτών πατέρων και πολλών εθελοντών προερχομένων εκ της ημεδαπής και εξ ομοδόξων χωρών, πανθομολογουμένως η δύναμις και η βοήθεια του Τιμίου Σταυρού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, της προστάτιδος του Ιερού ημών Τόπου, ήσαν εκείνα που έφεραν αισίαν έκβασιν στον επώδυνον αυτόν πειρασμόν. Η έντονη βροχόπτωσι το βράδυ του Σαββάτου στον τόπον της πυρκαϊάς ήτο απάντησι στις έντονες δεήσεις των Πατέρων του Αγίου Όρους και πολλών πιστών, και μία αμοιβή στον κόπον και τις απέλπιδες προσπάθειες των πυροσβεστικών μέσων". Καθ' όλη τη διάρκεια της Κυριακής οι Αγιορείτες πατέρες ανέπεμπαν φανερά συγκινημένοι ευχαριστήριες δεήσεις στην Αγία Θεοτόκο, κάτι που έπραξαν και οι συμμετέχοντες πατέρες στη Διπλή Σύναξη τη Δευτέρα. Διπλό θαύμα! Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης τους ωστόσο, υπήρξε λόγω του δυνατού αέρα αναζωπύρωση της φωτιάς, κάτι που έκανε τους εναπομείναντες φύλακες πυροσβέστες να ζητήσουν άμεσα από την Ιερά Κοινότητα να στείλει ξυλοκόπους για να κατασκευάσουν νέα ζώνη πυρασφάλειας! Οι ξυλοκόποι όμως , όπως και οι περισσότερες πυροσβεστικές δυνάμεις είχαν εξέλθει του Αγίου Όρους για να μεταβούν στις οικογένειές τους λόγω του Δεκαπενταύγουστου. Την ώρα εκείνη της αναζωπύρωσης βρισκόμουν για προσκύνημα στην Τιμία Ζώνη της Παναγίας μας στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. Καθώς έμπαινα στο μοναστήρι είδα κάποιους πατέρες να ετοιμάζονται να μεταβούν στην φωτιά. Από το Βατοπαίδι, όπως αργότερα πληροφορήθηκα είχε πάρει μέρος στην κατάσβεση μεγάλος αριθμός πατέρων. Πίστευα πως μεταβαίνουν απλά για φύλαξη και οχι για κατάσβεση. Μέσα σε λίγα λεπτά και ενώ τίποτε δεν πρόδιδε πως θα βρέξει, τα "πυροσβεστικά" μέσα της Παναγίας μας επανήλθαν. Έπιασε ξαφνικό δυνατό μπουρίνι που έσβησε και την τελευταία εστία φωτιάς δίδοντας τέλος στην αγωνία των αγιορειτών πατέρων που πλέον μιλούσαν για διπλό θαύμα. Η δοκιμασία και τα ουράνια μηνύματα Τα ολοφάνερα αυτά θαύματα της Παναγίας μας με τα οποία δόθηκε τέλος στη δοκιμασία συζητούνταν ευρέως ...Δεν σας κρύβω πως είχα λησμονήσει πλέον τα ερωτήματα και τις απορίες περί του τι σήμαινε άραγε αυτό το «χαστουκάκι» της Παναγίας και πως ερμηνευόταν η ταχεία ανταπόκρισή Της, στο αίτημα μοναχών και πιστών; Μου αρκούσε το θαύμα Της ... Το απόγευμα της Δευτέρας χτύπησε το φορητό τηλέφωνό μου. -Πως πάει το προσκύνημα; Πόνεσες λίγο από το χαστουκάκι της Βασίλισσας; Στην τηλεφωνική γραμμή ήταν ο γέροντας ασκητής από το Παγγαίο όρος. Με ενθουσιασμό άρχισα τότε να του εξιστορώ το διπλό θαύμα. Εκείνος μ' άκουγε υπομονετικά χωρίς να μιλά. Όταν ολοκλήρωσα την πολυλογία μου είπε: -Πολλοί είναι οι αποδέκτες του μηνύματος της Αγίας Θεοτόκου. Το χαστουκάκι της, απευθυνόταν πρώτα- πρώτα στους κατοίκους της Ουρανούπολης, οι οποίοι βρέθηκαν στο στόχαστρο του μιαρού Σατάν, που προσπάθησε να τους καταπιεί με τις πύρινες φλόγες, όταν η Παναγία μας τους άφησε λίγο μακράν της προστασίας Της. Είναι πολύ στεναχωρημένη γιατί την πύλη Της προς το Περιβόλι Της, την όμορφη Ουρανούπολη, την μετέτρεψαν σε τουριστικό θέρετρο και κοινό παζάρι. Πρέπει τάχιστα να κατανοήσουν πως η πόλη τους οφείλει να λειτουργεί ως περιγράφεται από το όνομά της και να επιδεικνύει τον δέοντα σεβασμό ως Ουρανούπολη στην Πλατυτέρα των Ουρανών! Στους αποδέκτες της δοκιμασίας αυτής συγκαταλέγονται και οι πατέρες στο αγιώνυμο Όρος. Αποτελεί κοινή πεποίθηση πως συνεχίζουν να βρίσκονται πολλοί εξ αυτών παγιδευμένοι και εγκλωβισμένοι σε φαρισαϊκά δίκτυα μιας υποκριτικής τυπικότητας αποδεχόμενοι εμμέσως την λογική των πραγμάτων, η οποία όμως είναι παντελώς ξένη στην πορεία προς τον ουρανό. Τώρα λοιπόν που γι' αυτούς αρχίζει η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου είναι μοναδική ευκαιρία να αναθεωρήσουν πολλά απ' αυτά που τους εγκλωβίζουν στα γήϊνα και να φροντίσουν να απευθύνονται στην Μητέρα του Φωτός, όπως ακριβώς έκαναν όταν βρέθηκαν απέναντι στον κίνδυνο της φωτιάς. Γνήσια σχέση μάνας και παιδιού θέλει η Παναγία μας, κατάλαβες;» -Ναι γέροντα! απάντησα. -Το χαστουκάκι της Παναγίας μας, συνέχισε, απευθυνόταν και στην ελληνική κυβέρνηση και κυρίως προς τον πρωθυπουργό. Κι αυτό γιατί όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας επικαλέστηκε τη βοήθεια του Θεού. Με προσωπική εντολή του πρωθυπουργού δεν ενισχύθηκαν οι δυνάμεις πυρόσβεσης που αποσκοπούσαν να απομακρύνουν τους φόβους για τις συνέπειες μιας ευρείας επικείμενης καταστροφής; Αποδείχθηκε ωστόσο πως ήταν ανήμπορες να ανταπεξέλθουν στο εγχείρημα της κατάσβεσης, όπως ανήμπορη είναι και η ίδια η ελληνική κυβέρνηση να ανταπεξέλθει στην αντιμετώπιση της κρίσης που μαστίζει την χώρα εάν δεν παρέμβει η φυλάττουσσα το γένος και το Έθνος των Ελλήνων. Ο ουρανός απεχθάνεται την υποκρισία. Η Παναγία μας έδειξε περίτρανα πως η κατάσβεση της μεγάλης κρίσης θα έρθει μόνο εξ ουρανού και όχι από τη Δύση ...Δεν μπορεί λοιπόν καλέ μου πρωθυπουργέ από τη μια να επικαλούμαστε το Θεό και από την άλλη να γινόμαστε διώκτες αυτών που Εκείνος ορίζει, επειδή κάποιοι αιμοσταγείς σατανόπληκτοι μυστικών στοών και λεσχών το θέλουν ...Μπορεί αυτοί να φαίνονται πως κινούν τα νήματα της εξουσίας αλλά πλανώνται πλάνην οικτράν γιατί η Παναγία μας έδειξε με το διπλό θαύμα, το οποίο καλό είναι να κουβαλάς στις αποσκευές σου πως το χωράφι που λέγεται πλανήτης γη είναι μόνο δικό Του και όχι των κακών γεωργών που το λυμαίνονται ...Μείνε πατριώτης και Ορθόδοξος για να καταστείς άξιος σε γη και ουρανό. Η κρίση καλέ μου πρωθυπουργέ είναι πνευματική πρωτίστως και όχι οικονομική». Καλέ μου γέροντα δεν απευθυνόταν και σε μας το "χαστούκι" της Παναγίας μας; τον ρώτησα αυθόρμητα. Χαμογέλασε παροτρύνοντας μου να ξανασκεφτώ τα όσα ειπε γιατί το μήνυμα μπορεί να είχε ειδικούς αποδέκτες εκ πρώτης όψεως αλλά η Παναγιά μας με τον εξαίσιο τρόπο των αξιοθαύμαστων παρεμβάσεων Της απευθύνεται πάντοτε σ' όλους μας. Είθε η Αγία Θεοτόκος να μας σκέπει και να ανοίγει την οδό της σωτηρίας προς δόξαν του Μονογενούς Υιού Της, Σωτήρος και Θεού ημών Ιησού Χριστού. Αμήν   Ένας δούλος Κυρίου Συντάκτης: ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ πηγή http://www.orthodoxia.gr/show.cfm?id=1697&obcatid=1

Peter Ware Higgs boson...Άγιον Όρος,ενας αληθινός επιταχυντής του σωματιδίου Του Θεού!

Ακούσαμε πολλές  ζητωκραυγές από  ειδικούς και μη, τούτες τις μέρες. Βρέθηκε, λένε, το σωματίδιο που δημιούργησε τον  κόσμο ολάκερο. Δεκάδες χρόνια ερευνητικών προγραμμάτων και εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.   Για να βρούνε οι τρανοί της επιστήμης την αιτία της Γέννησης.

Όχι δεν είναι ο Θεός, αλλά το μποζόνιο του Χιγκς.  Είμαστε άψυχα όντα που λαμβάνουμε ύλη, σάρκα και οστά από αυτό, και αφού πρώτα γενίκημε πίθηκοι, φτάσαμε σήμερα να είμαστε..γαϊδούρια ( να με συγχωρήσουν τα συμπαθή τετράποδα την ασέβεια μου προς αυτά) που αφήνουμε, στο όνομα της επιστήμης, εκατομμύρια παιδιά στην Αφρική, την  Ασία, τη Νότια Αμερική να πεθαίνουν από την πείνα και την έλλειψη εμβολίων.

Ας κάνουν όλοι αυτοί οι απίστευτοι λάτρεις του πειράματος μια βόλτα στο Άγιον Όρος. Θα βρουν στα ασκηταριά του γεροντάκια αγράμματα, χτυπημένα από καιρούς και ασθένειες. Δάμασαν την σάρκα τους, με τη Χάρη Εκείνου. Βλέποντας όχι μόνο το μποζόνιο του Χιγκς, αλλά όλη την πλάση.  

Ανοικτός ασύρματος η ψυχή τους, προσεύχεται καθημερινά για τους ασθενείς, τους πονεμένους, τους καταφρονεμένους, τους πλανεμένους. Πετώντας από ένα απίστευτο μικρόκοσμο, σε ένα μεγαλειώδη μεγάκοσμο.  Περνώντας πνευματικά από το άτομο σε ολόκληρο το Σύμπαν.Αυτό το Μεγαλείο της Δημιουργίας  που βιώνουν καθημερινά δίπλα στον Τριαδικό Θεό, ανεβαίνοντας στον Επουράνιο Θρόνο του Βασιλέα της Δόξης, γευόμενοι ρήματα άρρητα, ψαλμωδίες υπέρκοσμα γλυκιές.   Σε αυτούς προστρέχουν πολλάκις, μεγαλογιατροί, δικηγόροι, τρανοί επιστήμονες. Για να μάθουν, να διδαχθούν.

Νήπια ακακίας, νικάνε με τον Σταυροειδή βίο τους, τους τρανούς του κόσμου τούτου. Νικάνε τον θάνατο. Βλέποντας καθημερινά και  σε συνθήκες εργαστηρίου πίστης  τον Θεό. Αντικρίζοντας με την άσκηση, την προσευχή, την νηστεία, την αγρυπνία, την αρρώστια ,την  Δημιουργία Του. Μαζί  τους αντικρίζουν τον πραγματικό κόσμο πολλοί άλλοι μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί του Ορθόδοξου κόσμου.  Γευόμενοι το σωματίδιο της μετάνοιας, της συγχώρεσης, της ταπεινότητας. Εκτοξευόμενοι με έναν ασύγκριτα τρανύτερο επιταχυντή, αυτόν της προσευχής,  σιμά στις Επουράνιες Δυνάμεις, άδοντας το  Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της Δόξης σου».  

Θόδωρος Ελευθεριάδης

πηγή
epea

Γέροντας Παϊσιος...πριν χρόνια

Ένας μοναχός σαν τους άλλους μοναχούς που ζουν στο Άγιο Όρος  απλός στους τρόπους, στη συμπεριφορά σε προσέγγιζε με την αμεσότητα του.

- Ε συ, βρε παλικάρι ...συχνά προσφωνούσε τον επισκέπτη.

Στην έξω πλευρά, από τον πάνω δρόμο που τερμάτιζε στο κελί του κοντά στις Καρυές του Όρους, σ΄ένα θάμνο δεξιά  ήταν το κουτί με τα λουκούμια, ξερά - μαλακά ήταν ευλογία του γέροντα.

Στην πόρτα - πόρτα κι' αυτή - ένα συρματόπλεγμα με λίγο ξύλο ολόγυρα  και ένα σήμαντρο για 'κουδούνι' οδηγούσε  σ΄ένα μικρό ετοιμόρροπο σπιτάκι σ΄ένα ξέφωτο  με ξύλινους κορμούς ολόγυρα. Ηταν το μεγάλο σαλόνι των επισκέψεων, των πολλών επισκέψεων του γέροντα.

-Καλώς το παλικάρι, από πού είσαι λεβέντη; οι συνήθεις προσφωνήσεις του γέροντα.

Η ματιά του διαπεραστική, έφτανε μέχρι το 'μεδούλι της ψυχής' τι να κρύψεις, αφού όλα τα γνώριζε Θεία Χάριτι.

Τα πράγματα οριακά, έλεγες αυτό που σε προβλημάτιζε στα...ίσια, άλλωστε ευθύς ήταν και ο λόγος του γέροντα.

- Γέροντα η γυναίκα μου έχει προβλήματα με το στομάχι της και την κοιλιά της ...

Η διάγνωση κατευθείαν, χωρίς εξετάσεις.

-Θα της πεις να πάει σ΄ένα super market και να ψωνίσει λίγη καλή αδιαφορία.

Μια άλλη φορά ...

-Ποιόν πνευματικό έχεις βρε παλικάρι;

-Τον ...τάδε!

-Α! ωραία, η γυναίκα σου ποιόν έχει πνευματικό; ρώτησε ο γέροντας.

-Τον ίδιο, του απάντησα.

Άστραψαν τα μάτια του από ικανοποίηση και με χαρά είπε:

- Θα πάρει ένα κούτσουρο ο Θεός από τη μια και ένα κούτσουρο από την άλλη και γκούτσου-γκούτσου θα το ταιριάξει. Πολύ χάρηκα βρε παλικάρι ...

Κι΄εγώ χάρηκα που σε γνώρισα γέροντα, χάρηκα που μου έδωσε ο Θεός τη χαρά και ευλογία να δω από κοντά, κατά κοινή ομολογία,ένα σύγχρονο Άγιο,  ν' ακούσουμε λόγια παρηγοριάς από τον ίδιο, αλλά και να διαβάζουμε λόγους ελπίδας από τα πολλά βιβλία που έχουν δημοσιεύσει γεγονότα από τη ζωή του.

Στο τέλος πριν φύγεις σε κοίταζε στα μάτια, κρατούσε απαλά με τα χέρια του το κεφάλι σου και έδινε ένα πατρικό ασπασμό στο μέτωπο.

Το συνήθιζε!

Την ευχή σου να έχουμε παππούλη και εκεί που θα είσαι μη μας ξεχνάς.

                                                                    Ένας από τους επισκέπτες σου

Jonathan Jackson...μαθήματα ομολογίας Χριστού

Ἡ ὁμιλία τοῦ Jonathan Jackson κάνει τὸν γύρο τοῦ κόσμου!

Πᾶς οὒν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω καγώ ἐν αὐτῶ ἔμπροσθέν του Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς!

Ὅλοι ἔχουν μείνει ἄφωνοι μὲ τὴν ἀπίστευτη πραγματικὰ ὁμιλία τοῦ Jonathan Jackson κατὰ τὴν τελετὴ ἀπονομῆς τῶν βραβείων Emmy. Διεθνῆ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης παίζουν καὶ ξαναπαίζουν τὸ βίντεο τοῦ γνωστοῦ ἠθοποιοῦ θαυμάζοντας καὶ σχολιάζοντας τὸ θάρρος του νὰ ὁμολογήσει τὴν ὀρθόδοξη πίστη τοῦ μπροστὰ σὲ ἑκατοντάδες ἄλλους ἠθοποιοὺς καὶ ὑπὸ τὸ βλέμμα ἑκατομμυρίων Ἀμερικανῶν καὶ ὄχι μόνο τηλεθεατῶν ποὺ παρακολουθοῦσαν τὴν τελετή. Ἤδη στὸ βιογραφικό του στὴν διαδικτυακὴ ἐγκυκλοπαίδεια wikipedia προστέθηκε τὸ ἑξῆς ἀπόσπασμα: In his acceptance speech for his 2012 Emmy for Outstanding Supporting Actor in a Drama Series he thanked the monks on Mount Athos.

Τελικὰ ὁ Θεὸς στέλνει τοὺς ἀνθρώπους του σὲ ὅλους τους τομεῖς καὶ ἐπαγγέλματα καὶ μᾶς καλεῖ νὰ τοὺς μιμηθοῦμε. Μᾶς στέλνει παραδείγματα ἀνδρείας δείχνοντας τὸν....

 δρόμο σὲ μᾶς τοὺς δειλούς. Ἕνας ἄνθρωπος μόνος του κατάφερε μὲ μία φράση καὶ μία κίνηση νὰ μιλᾶ ὁλόκληρη ἡ ὑφήλιος γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἡ στάση αὐτὴ τοῦ Jonathan σίγουρα ἀξίζει καὶ εἶναι ἐφάμιλλη μὲ πολλὰ κηρύγματα...

πηγή

orthodoxia-ellhnismos

Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ... ΑΓΓΕΛΩΝ τοῦ π. Ἀθανασίου Μηνᾶ

Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ... ΑΓΓΕΛΩΝ

( τοῦ π. Ἀθανασίου Μηνᾶ)

Εὐρέθην στό Ἃγιον Ὄρος μέ ἀποστολή νά μεταφέρω τίς ἀνησυχίες  πολλῶν πατέρων, ἱερέων, διακόνων, μοναχῶν καί λαϊκῶν θεολόγων σέ ὃ,τι ἀφορᾶ τόν θανάσιμο κίνδυνο γιά τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ἐξαιτίας τῆς ‹‹Κάρτας τοῦ Πολίτη›› καί τήν ὑποχρεωτική χρήση αὐτῆς στή ζωή τῶν πολιτῶν πού μέ ἀπειλές οἱ κρατοῦντες προσπαθοῦν νά ἐπιβάλουν δικτατορικά στό λαό μας.

Ἀφοῦ ἄκουσα τήν ἀπάντησή τους μέ προσοχή, ἀντήλλαξα σκέψεις ὠφέλιμες μέ πολλούς ἁγιορεῖτες πατέρες, ἡγουμένους καί μή. Κατενόησα δέ, ὃτι πολλοί ἐξ αὐτῶν ἀνησυχοῦσαν σφόδρα καί ἀνησυχοῦν ἓως τῆς σήμερον. Ἀπόδειξις ἡ γνωστή ἐγκύκλιος πού ἐξέδωσε ἡ διπλή σύναξις τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρός τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα.[1]

Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες ἐνῶ ἡ ζέστη ἦταν ἀνυπόφορη (ἀρχές Αὐγούστου 2010) ἀποφάσισα νά ἐπιστρέψω στή βάση μου, ἒχοντας ἀποκομίσει ἃγια ἐν πολλοῖς συμπεράσματα, τά ὁποῖα ἀνεκοίνωσα σέ ἄλλους πατέρες.

Περιμένοντας νά ἔλθει ἡ ὣρα πού τό λεωφορεῖο  τῆς γραμμῆς θά μᾶς μετέφερε ἀπό τίς Καρυές στή Δάφνη, μέ πλησίασε ἓνας σεβάσμιος γέροντας, ἂγνωστος σέ μένα, στάθηκε καί μέ ρώτησε: «Πάτερ, εἶστε πνευματικός;». Ντράπηκα νά τοῦ ἀπαντήσω καταφατικά. Τότε ἐκεῖνος μέ ξαναρωτάει, κοιτώντας με διαπεραστικά στά μάτια, δίνοντάς μου νά καταλάβω ὃτι αὐτή τήν ὣρα δέν χρειάζονται ἀρρωστημένες ταπεινολογίες. Τοῦ  ἀπήντησα, τότε, ὃτι μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ Ἐκκλησία μοῦ εἶχε δώσει τήν εἰδική εὐλογία καί ἂδεια νά εἶμαι ἐξομολόγος. Εὐθύς ἀμέσως μοῦ εἶπε ἐπί λέξη: «Πάτερ, πρίν λίγες ἡμέρες εἶδα ἓνα φοβερό ὃραμα, τό ὁποῖο δέν μπορῶ νά κρατήσω ἐπάνω μου. Νοιώθω τήν ἀνάγκη νά τό ἀποκαλύψω σέ πνευματικό τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ τήν παράκληση ἐκεῖνος νά τό χειριστεῖ ὃπως τόν φωτίσει ὁ Θεός». «Μιλῆστε, πάτερ», τοῦ ἀπήντησα. «Εἶδα, μοῦ εἶπε, μεγάλη κινητικότητα στίς οὐράνιες δυνάμεις Ἁγίων καί Ἀγγέλων, καί ἒνοιωσα ὃτι κάποιος μεγάλος κίνδυνος ἒρχεται στό ἐγγύς μέλλον νά ἀπειλήσει τήν πατρίδα μας  καί ὃλους ἐμᾶς καί ὃτι αὐτή ἡ κινητικότητα στίς οὐράνιες δυνάμεις μοῦ φάνηκε ὡς μιά προετοιμασία γιά  ἂμεση βοήθεια στήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας ἀπό τούς Ἁγίους μας». Πρίν προλάβω νά συνέλθω ἀπό τήν ἒκπληξη, μέ χαιρέτησε, καί μέ τό ἁγιορείτικο «εὐλογεῖτε» ἀθόρυβα ἀπομακρύνθηκε. Ἒκτοτε δέν τόν ξαναεῖδα, οὔτε προσπάθησα νά μάθω ποιός ἦταν.

Ἦλθε ἡ ὣρα τῆς ἀναχωρήσεως. Ἂνοιξαν οἱ πόρτες τοῦ λεωφορείου. Ἀνέβηκα καί κάθισα μέ προορισμό τήν Δάφνη, Οὐρανούπολη, Θεσσαλονίκη, Ἀθήνα. Τό γεγονός αὐτό ἐρχόταν περιοδικά, στό νοῦ μου. Ἐν τούτοις δέν τοῦ ἒδωσα ἀπόλυτη προτεραιότητα στήν ποιμαντική μου διακονία. (Φοβήθηκα κατ᾿ ἀρχήν, ἐπειδή σύμφωνα μέ τούς πατέρες ὑπάρχει καί ἡ πλάνη).     

Ὃμως προχθές, Δευτέρα 7 Μαΐου, μετά τίς βουλευτικές ἐκλογές πού ἒγιναν στή χώρα μας καί κατανοώντας τό ἀδιέξοδο στό ὁποῖο ὁδηγούμεθα καί τόν ἂμεσο κίνδυνο πού διατρέχουμε νά   βρεθοῦμε ὃλοι στόν ἀλληλοσπαραγμό ἤ στό χάος, θυμήθηκα ἒντονα τά λόγια τοῦ γέροντα τότε στίς Καρυές καί σκέφθηκα νά δημοσιεύσω τά λεγόμενά του σέ μένα, ὣστε, εἰ δυνατόν, νά γίνουν γνωστά στό πανελλήνιο. Προσευχόμενος ταυτόχρονα, μέ θερμή παράκληση στόν Κύριο καί Βασιλέα Ἰησοῦ Χριστό νά βοηθήσει τήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας καί νά στρέψει σέ ἀληθινή μετάνοια τίς καρδιές ὃλων μας ὣστε νά ἀντιληφθοῦμε, ἂρχοντες καί ἀρχόμενοι, τήν ἐπερχόμενη δαιμονική μπόρα πού φανερά πλέον πλησιάζει.[2]

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:  Ὃταν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι, οἱ Σαδδουκαῖοι καί οἱ Ἡρωδιανοί, σατανοκίνητοι ὄντες, ἀποφάσισαν νά ἐξοντώσουν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν Θεάνθρωπο Μεσσία Ἰησοῦ, ἐπειδή ἡ διαβολική τους ὑπερηφάνεια δέν τούς ἂφηνε περιθώρια νά κατανοήσουν τό Εὐαγγέλιον τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τότε ἀκριβῶς ὁ Κύριος, ἀπεκάλυψε στίς γυναῖκες ἐκεῖνες πού ἒκλαιγαν, ὃταν ματωμένος περνοῦσε σηκώνοντας τόν Τίμιο Σταυρό Του ἀπό μπροστά τους, τά ἐπερχόμενα δεινά πού θά βίωναν οἱ ἴδιες, τά παιδιά τους καί ἡ πόλις τῆς Ἱερουσαλήμ[3] πολύ σύντομα. Ὃπως ἐπίσης, καί σέ ἂλλη στιγμή ἐνώπιον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων προεφήτευσε  τήν καταστροφή τοῦ Ναοῦ καί τήν ἰσοπέδωση τῆς πόλης[4]. Αὐτά συνέβησαν ἀκριβῶς ἐπί Τίτου τό 67 μ.Χ. ὃπως  ἡ ἱστορία ἒχει καταγράψει.

Ὃμως, τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πάλι, σέ ἀντίθεση μέ τήν στάση του πρός τούς Ἑβραίους, παρήγγειλε νά βρίσκονται σέ ἐγρήγορση ἐκεῖνοι  πού Τόν πίστεψαν, Τόν δέχτηκαν καί Τόν ἀγάπησαν, δηλαδή τούς Ὀρθοδόξους, ἕτοιμοι, ἐν παντί καιρῷ δεόμενοι, ὣστε ὃταν θά ἒβλεπαν τά στρατεύματα νά κυκλώνουν τήν Ἱερουσαλήμ, νά ἀπομακρυνθοῦν ἐγκαίρως καί νά κρυφτοῦν στίς σπηλιές καί στούς γύρω λόφους, δίνοντάς τους τήν ὑπόσχεση ὃτι Ἐκεῖνος θά μεριμνοῦσε καί θά τούς ἒσωζε ἀπό τήν φοβερή αὐτή δοκιμασία. Καί πράγματι ἒτσι ἒγινε. Αὐτό πού συνέβη εἶναι ὄντως ἐκπληκτικό. Οἱ Ὀρθόδοξοι, κλῆρος καί λαός, πού πίστευσαν τόν λόγο τοῦ Μεσσίου, ἀτενίζοντες τά στρατεύματα τοῦ Τίτου, ἒφυγαν ἒξω τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ καί σώθηκαν. Οἱ ἐχθροί Του δέ, πού Τόν ἀρνήθηκαν, βλέποντας τά στρατεύματα νά κυκλώνουν  τήν πόλιν, παρέμειναν μέσα σέ αὐτήν καί στό Ναό, ἐλπίζοντες ὃτι θά σωθοῦν. Καί ὃπως ἀναφερθήκαμε πιό πάνω, τό ἀποτέλεσμα πού ἦταν τραγικό καί φοβερό, τό ἒχει ἤδη καταγράψει ἡ Ἱστορία. Πράγματι, δέν ἒμεινε λίθος ἐπί λίθου καί ὃλοι ὃσοι δέν Τόν πίστεψαν πέρασαν ἀπό στόματι μαχαίρας. Ὁ δέ Ναός καταστράφηκε καί παραμένει ἒτσι ἓως τῆς σήμερον.

Τηρουμένων λοιπόν τῶν ἀναλογιῶν, ἀγαπητοί μου Ὀρθόδοξοι ἀδελφοί, κλῆρε καί λαέ  τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἀναρωτιέμαι μήπως  τώρα εἶναι ἐπί θύραις ἡ ὣρα τῆς  προφητείας τοῦ πατρός Παϊσίου γιά τήν μπόρα τήν δαιμονική.

 Ὃσοι ἒχουν νοῦν Χριστοῦ καί εἶναι ἀκόλουθοι τῶν Ἁγίων, ἀντιλαμβάνονται ἀκριβῶς ὃτι αὐτά πού συμβαίνουν σήμερα δέν εἶναι ἁπλῶς θέατρον τοῦ παραλόγου, ὃπως μᾶς τσαμπουνίζουν ὃλοι στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης· ἀλλά τουναντίον, ἄνθρωποι πού ἀρνήθηκαν καί ἀρνοῦνται στήν πράξη τόν Χριστόν καί τήν διδασκαλίαν Του, κατήντησαν κατοικητήρια πολλῶν δαιμόνων, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο κανοναρχοῦν τήν δική τους ζωή ἓως τῆς τελικῆς ἐξοντώσεώς τους, ἐπειδή οἱ δαίμονες δέν ἒχουν ἀγάπη, ἀλλά  ἀλλοίμονον, παρασύρουν  καί  ὃσους τούς ἐμπιστεύονται ἤ θά τούς ἐμπιστευθοῦν τήν ζωή τους τίς ἑπόμενες ἡμέρες!

Καί γεννᾶται αἲφνης τό ἐρώτημα: «Τί μέλλει γενέσθαι; Τί ὀφείλουμε νά πράξουμε;» Εἶναι πολύ ἁπλό καί εὒκολο ἀδελφοί μου.

Ἂς μετανοήσουμε εἰλικρινά ὃλοι οἱ Ἓλληνες κι᾿  ἂς κλάψουμε. Καί ἐφ᾿ ὅσον ἐπιστρέψουμε στόν ἀληθινό Ποιμένα καί Ἐπίσκοπο τῶν ψυχῶν μας, τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Βασιλέα τῶν βασιλευόντων καί Κύριο τῶν κυριευόντων, ἂς Τοῦ ζητήσουμε μέ καρδιακή προσευχή ταπεινά νά βοηθήσει τό ποίμνιό Του, τήν Ἐκκλησία Του, τήν πατρίδα μας, τόν κόσμο ὃλο, πού κεῖται στήν ἀπόλυτη ἀποστασία καί διαφθορά, ὣστε, εἰ δυνατόν, καί οἱ Εὐρωπαῖοι καί ὁλόκληρος ὁ κόσμος, νά βαπτισθοῦν ὀρθοδόξως καί νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τήν πλάνη πού τούς δέρνει καί τούς καθιστᾶ σκληρόκαρδους καί ἀπάνθρωπους.  

Μέ ἒκπληξη ἀκούσαμε, αὐτές τίς ἡμέρες, τί ζήτησε ἡ Εὐρωπαϊκή  Ἕνωση ἀπό τήν Σλοβακία γιά νά γίνει μέλος της. Νά ἀρνηθοῦν, τούς εἶπαν, οἱ Σλοβάκοι τό ἐθιμικό τους δίκαιο καί νά νομοθετοῦν στό ἑξῆς σύμφωνα μέ τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο, μέ πρῶτο τόν νόμον γιά τήν νομιμοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ὃπως ἐπίσης καί τήν σιωπηλή ἀνοχή τους στά ἐγκλήματα τῆς παιδεραστίας, καθώς καί σέ κάθε  σηπώδη καί βορβορώδη ἀνηθικότητα πού μαζί μέ τήν ἐκμετάλλευση τοῦ ἑνός πρός τόν ἂλλον πρυτανεύουν στήν Εὐρωπαϊκή κουλτούρα. Ἐσχάτως, σύμφωνα μέ τά ΜΜΕ, σέ ὃ,τι ἀφορᾶ τόν κυνεδισμό, ἀπέκτησαν  συνήγορο, τόν Πρόεδρο τῶν ΗΠΑ, Ὀμπάμα. Τί νά πεῖ κανείς!!! Ἴσως ὁ πόνος καί τά δάκρυα θά δώσουν τή λύση παγκοσμίως. 

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς καί τήν πατρίδα μας ἀπό τά ἐπερχόμενα δεινά πού καθαρά φαίνονται στόν ὁρίζοντα τῆς ἀνθρωπότητας καί τάχιστα ΚΑΤΑΦΘΑΝΟΥΝ. Ἀμήν.

---

1.ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 22.4/5.5.2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ

 «ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»

Ἐξ ἀφορμῆς τῆς προσφάτου καταθέσεως στὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων τοῦ νομοσχεδίου «Γιὰ τὴν Ἠλεκτρονικὴ Διακυβέρνηση» καὶ τὴν ἀπορρέουσα ἐκ τούτου μελ­λον­τική ἔκδοσι τῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτη», ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐπιθυμεῖ νὰ ἐπισημάνη τὰ ἀκόλουθα:Ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» ταυτοποιεῖ τὴν προσωπικότητα τοῦ πολίτη καὶ τὸν μετατρέπει σὲ ἕναν ἀριθμὸ τοῦ συστήματος τῆς ἠλεκτρο­νικῆς διακυβερνήσεως.Ὅλοι οἱ πολίτες ἐντάσσονται πλέον σὲ ἕνα ἠλεκτρονικὸ σύστημα, τὸ ὁποῖο ἐλέγχει καὶ ἐπεξερ­γάζεται τὰ στοιχεῖα τῆς προσωπικῆς τους ζωῆς (οἰκονομικὴ δραστηριότης, θέματα ὑγείας, ἐργασίας, κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς κ.λπ.), καταργώντας οὐσιαστικὰ τὶς προσωπικές τους ἐλευθερίες.Ἐπειδὴ τὸ σύστημα αὐτὸ ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ μετεξελίσσεται εὔκολα θεωροῦμε ὅτι εἶναι ὁρατὸς ὁ κίνδυνος γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς νὰ παραβιάζεται ἡ ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς τους συνειδήσεως, στερώντας τους τὴν δυνατότητα νὰ ὁμολογοῦν ἐλεύθερα τὴν πίστι τους καὶ νὰ κηρύσσουν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.Ἐπειδὴ μάλιστα ἡ ἐξουσία χρήσεως τοῦ συστήματος αὐτοῦ παραδίδεται σὲ φορεῖς ἀκαθόριστους ὡς πρὸς τὸν δη­μόσιο ἤ ἰδιωτικό τους χαρακτήρα καὶ τοὺς δίδεται ἡ εὐχέρεια νὰ προσθαφαιροῦν στὴν Κάρτα δεδομένα, ὑπάρχει τὸ ἐνδεχόμενο ἀκόμη καὶ τῆς ἀνεπίγνωστης ἐκ μέρους τῶν πιστῶν χρήσεως ἀντιχριστιανικῶν συμβόλων. Γιὰ ὅλους τούς παραπάνω λόγους ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐκφράζει τὴν ἔντονη ἀνησυχία της καὶ ὑποβάλλει θερμὴ παράκλησι πρὸς τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνησι νὰ μὴ προχωρήση στὴν ἔκδοσι τῆς ἠλεκτρονικῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτη», συνιστᾶ δὲ στοὺς χριστιανοὺς νὰ χρησιμοποιοῦν τὰ συμβατικὰ μέσα ταυτοποιήσεώς τους.Ἡ ὑποχρεωτικὴ ἐπιβολὴ τοιούτου εἴδους Κάρτας μας εὑρίσκει ἀντιθέτους.Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ δὲν λησμονοῦμε ὅτι «μείζων ὁ ἐν ὑμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ», καὶ ὅτι ὁ Χριστὸς «νενίκηκε τὸν κόσμον»• τοῦτο ὅμως δὲν συνεπάγεται καὶ τὴν συμφωνία μας σὲ ὑποχρεωτικὲς καὶ ἀνελεύθερες πρακτικές.Εὐχόμεθα ὁλοψύχως ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἡ Προστάτις καὶ Ἔφορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, νὰ δίδη στὸν εὐλαβῆ λαὸ τῆς πατρίδος μας τὴν δύναμι νὰ ἀνταπεξέρχεται σὲ ὅλες τὶς δυσκολίες τοῦ βίου, μάλιστα μέσα στὴ δυσχερῆ αὐτὴ συγκυρία ποὺ διερχόμεθα.Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι τῶν εἴκοσι Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

 

[2] ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου: «Μετά τήν μπόρα τήν δαιμονική θά λάμψει ἡ λιακάδα ἡ Θεϊκή».

[3] Κατά Λουκάν,κεφ.κγ’, 27-31   

[4] Κατά Λουκάν, κεφ.κα’, 5-6

   Κατά Λουκάν, κεφ.κα’, 20-24

Ο "Άγιος" των Φυλακών για την προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ

Για τη Romfea.gr, Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος 23.29

Όλη η Ελλάδα μας, όλοι οι Έλληνες, όσα γράμματα κι αν γνωρίζει ο καθένας, στέκεται πλάι στον δοκιμαζόμενο σεπτό Καθηγούμενο μιας των μεγαλυτέρων Αγιορείτικων Ι. Μονών.

Εκείνης της Ιεράς και Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου.  

Ο Γέροντας Εφραίμ είναι αθώος μέχρι την καταδίκη του, αν καταδικασθεί, από το οικείο Δικαστήριο της Ελληνικής Δικαιοσύνης, όπως το ίδιο συμβαίνει και με κάθε κατηγορούμενο προφυλακιστέο ή όχι.

Συνεπώς η πολεμική εναντίον του κρίνεται άκαιρη, πρόχειρη και επιπόλαια, αν όχι εμπαθής και σκόπιμη, με στόχο να πλήξουν την Αθωνική Πολιτεία, την Αγία μας Εκκλησία και την όλη ανά τον κόσμο Ορθοδοξία.

Ύστερα είναι και το άλλο.

Ο Σωτήρας μας Χριστός ξεχώρισε τον κάθε κατηγορούμενο από το οποιοδήποτε αδίκημα που τον βαραίνει. Το αδίκημα είναι θέμα της Δικαιοσύνης. Δικό μας θέμα, είτε αθωωθεί είτε όχι, ο κατηγορούμενος Καθηγούμενος της Αθωνικής μας Πολιτείας είναι ο αδελφός μας. Είναι ίδια εικόνα, κι αυτός με μας, του Θεού. Είναι παιδί του Θεού, όπως και ημείς. Έτσι ο άγιος Γέροντας Εφραίμ είναι «αδελφός» του Χριστού (Ματθ. 25, 40). Κάτι περισσότερο απ' αPτό.

Είναι ο ίδιος ο Χριστός «εν ετέρα μορφή» (Μάρκ. 16, 12). Έτσι του οφείλουμε πολλή αγάπη. Την ίδια αγάπη που έχουμε στον ίδιο τον εαυτό μας.

Την ίδια αγάπη που έχουμε, αν έχουμε και όσοι την έχουμε, προς τον Ιησού μας, αν και το σχήμα του και το εκκλησιαστικό αξίωμα που έχει, αυτό και μόνο μας επιβάλλει να έχουμε έναντί του σεβασμό και την ανάλογη τιμή που δικαιούται να έχει.

Ο υποφαινόμενος στην 35χρονη διακονία χριστιανικής αγάπης, που ασκεί σε όλους τους κρατουμένους και εδώ στην πατρίδα μας και στους κρατουμένους όλων των χωρών του κόσμου, έτσι φέρεται. Βλέποντας στο πρόσωπο του κάθε κρατουμένου τον Χριστό «εν ετέρα μορφή». Άλλωστε αυτό μας λέγει και εκείνη η φωνή του Κυρίου μας: «εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με» (Ματθ. 25, 36). Εισέρχεται στην κάθε φυλακή, όπως εισήλθε και ο Χριστός στο σπίτι του τελώνη Ζακχαίου. Στο σπίτι του τελώνη Ματθαίου.

Όπως αντιμετώπισε τη μοιχαλίδα Σαμαρείτισσα γυναίκα και την άλλη μοιχαλίδα, την οποία μάλιστα έσωσε από το λιθοβολισμό.

Και όπως άνοιξε κουβέντα και με τον «εκ δεξιών» ληστή πάνω στο Γολγοθά. Ο Ιησούς καταδίκασε την αμαρτία, αλλά αγάπησε τον αμαρτωλό. Όπως ακριβώς κάνει και ο γιατρός. Εχθρεύεται την αρρώστια, την οποία και καταπολεμά με τα ανάλογα φαρμακευτικά σκευάσματα, αλλά αγαπά τον άρρωστο.

Ο Άγιος Καθηγούμενος π. Εφραίμ σταυρώνεται χρόνια τώρα. Λες και άνοιξε αυτός ο ίδιος ο Άδης να τον καταπιεί!

Και αντί να γίνουμε Σίμωνες Κυρηναίοι και να τον κάνουμε ν' αναπνεύσει έστω και λίγο, σαν συνάνθρωποι έστω, τον πετροβολούμε!... Και κάνουμε το σταυρό που σηκώνει πιο βαρύ! Τι είναι επιτέλους αυτός ο Γέροντας Εφραίμ; Είναι κακούργος, ένας άλλος Βαραββάς; Και δεν είναι άλλοι περισσότερο ένοχοι; Κάθε έγκλημα έχει πολλούς συνεργούς. Πού είναι οι συνεργοί του; Κι αυτό το Σύνταγμα που ορίζει ότι όλοι οι πολίτες είμαστε ίσοι απέναντι στο Νόμο, πού είναι; Κανείς πια δεν το σέβεται και δεν το υπολογίζει; Κανείς; Πού είναι αυτοί που τον ψήφισαν; Γιατί αυτοί εξαιρούνται από το Νόμο; Κι αυτό το φωνάζουν όλοι οι Έλληνες. Γιατί όλη η κακία μας μόνο στο Γέροντα Εφραίμ;

Αλλά ας είναι.

Η σταυρωμένη πορεία του Γέροντα έχει κι ένα καλό σημείο. Τον συμπαραστέκεται όλος ο κόσμος.

Όχι μόνον όλες οι ανά τον κόσμο Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά και οι ηγεσίες των κρατών. Σήμερα κανένας άλλος στον κόσμο δεν είναι τόσο συμπαθής, όσο ο Ελληνοκύπριος σεπτός Γέροντας της Ιεράς και Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου της Αθωνικής Πολιτείας.

Και το άλλο.

Παραμονή της πιο μεγάλης εορτής της χριστιανοσύνης, των Χριστουγέννων, να συλληφθεί και να κλεισθεί σαν εγκληματίας στον Κορυδαλλό; Αυτό στη λαϊκή συνείδηση είναι απαράδεκτο.

Πού θα μπορούσε να αποδράσει; Στη Ρωσία, από όπου γύρισε πρόσφατα και γνώριζε τη σύλληψή του;

Και με τι καρδιά ν αφήσει την πιο μεγάλη Μοναχική Αδελφότητά του και να φύγει; Και ποια μεγάλα κακουργήματα θα διέπραττε;

Καλός ο Νόμος. Αλλά είναι και η συνείδηση. Γι αυτό ορθά παρατηρεί ο επίτιμος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Βασίλειος Κόκκινος, ο οποίος αρθρογραφεί στην «ΕΣΤΙΑ» και στην «ΑΞΙΑ»: «Η αυστηρότης αυτής της κρίσεως, ερχομένη σε αντίθεση με την άμετρη επιείκεια προς κατηγορουμένους πολιτικούς, ομολογήσαντας την διάπραξη κακουργημάτων, αλλά και προς πολιτικά στελέχη ενός των κυβερνώντων κομμάτων κατηγορούμενα για την υπόθεση των υποβρυχίων, εμφανίζει τη Δικαιοσύνη, ως επηρεαζομένη από την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. και τα κομματικά συνθήματα εκείνων που απεχθάνονται την Εκκλησία και τους λειτουργούς της».

Σεβαστέ μου Γέροντα,

Ο υποφαινόμενος θα ήταν ο πρώτος σας επισκέπτης στον Κορυδαλλό, αν δεν είχα σε γύψο το δεξί μου πόδι από πτώση. Τώρα θα βραδύνω την επίσκεψή μου.

Σταθείτε όρθιος. Μη λυγίζετε. Κι ας μαίνονται όλοι οι άπιστοι, οι εχθροί της Αγίας του Χριστού μας Εκκλησίας, ας πανηγυρίζουν.

Ένα να γνωρίζουν: «Η Εκκλησία πολεμουμένη πάντα νικά». Και μετά τη Σταύρωση, ακολουθεί η Ανάσταση.

Αρχιμ. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος

Διάκονος των Φυλακών