O λόγος του Θεού δεν επιτρέπει τη δερματοστιξία (τατουάζ) (ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ : ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ, ΚΕΦ. 19, ΣΤΙΧ. 28)

Λευ. 19,28         καὶ ἐντομίδας οὐ ποιήσετε ἐπὶ ψυχῇ ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ γράμματα  στικτά οὐ ποιήσετε ἐν ὑμῖν· ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν. 

Λευ. 19,28                Δεν θα κάμετε εντομάς στο σώμα σας, ούτε θα χαράξετε γράμματα στο δέρμα σας. Εγώ είμαι Κυριος ο Θεός σας. 

Ο βυζαντινός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος μαζί με τον χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία του κράτους,απαγόρευσε τα τατουάζ θεωρώντας ότι έτσι παραμορφώνεται το σώμα το οποίο αποτελεί κάτοπτρο της όψης του Θεού.
H δερματοστιξία (τατουάζ) αποτελεί στην εποχή μας μια πολύ δημοφιλή και διαδεδομένη αισθητική πράξη. 

Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής εταιρείας δερματοχειρουργικής το 50% αυτών που έχουν κάνει τατουάζ επιθυμεί μέσα στην πενταετία την αφαίρεσή τους ενώ το 70% το έχει μετανιώσει.

Οι επιπλοκές για την υγεία.

  Τα τατουάζ σχετίζονται με κινδύνους για την υγεία, τους οποίους πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να είμαστε πιο προσεκτικοί στις επιλογές μας. Αν και ακόμα η ιατρική κοινότητα δεν έχει μελετήσει αρκετά το θέμα, υπάρχουν αναφορές για επιπλοκές τόσο τοπικές, όσο και συστηματικές. Πιο συγκεκριμένα :      Τοπική λοίμωξη : το τατουάζ σχετίζεται συχνά μετοπικές λοιμώξεις στο σημείο που γίνεται, κυρίως λόγω της λοίμωξης από τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο, που είναι πολύ πιθανόν να βρίσκεται στο σώμα μας κατά την διάρκεια της επέμβασης, ή να είναι μολυσμένα τα σύνεργα του τατουάζ. Πολλές φορές έχουν ανακοινωθεί επιδημίες από μολύνσεις με βάση το χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, πράγμα που ενοχοποιεί το εργαστήριο και τις μεθόδους του. Πιο σημαντικές είναι οι αναφορές για ανθεκτικό στη μεθικιλίνη χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο, όπου η θεραπεία είναι δύσκολη, λόγω της σοβαρής αντίστασης του μικροβίου στα αντιβιοτικά. Επίσης έχουν αναφερθεί και λοιμώξεις με άτυπα μυκοβακτηρίδια. Μια άλλη ιδιαίτερη περίπτωση είναι η λοίμωξη από το μικρόβιο Μ.chelonae, όπου παρουσιάζεται μια γκρίζα περιοχή 10 ημέρες έως 5 μήνες μετά από τη διενέργεια του τατουάζ. Η περίπτωση αυτή ανταποκρίνεται καλά στη χρήση μακρολιδών και κινολονών.   Συστηματικές λοιμώξεις : οι συστηματικές λοιμώξεις είναι πιο σπάνιες από τις τοπικές. Αυτές συνήθως συμβαίνουν σε ερασιτεχνικά εργαστήρια που κάνουν τατουάζ και δεν ακολουθούν τη προβλεπόμενη διαδικασία. Στο παρελθόν εμφανιζόντουσαν μέχρι και περιστατικά σύφιλης, διότι οι «καλλιτέχνες» έβαζαν τη βελόνα στο στόμα τους πριν την χρησιμοποιήσουν.
    Ενδοκαρδίτιδα : πρόκειται για μια σοβαρή λοίμωξη της καρδιάς, η οποία μπορεί να προέλθει από βελόνα και πράγματι υπάρχουν τέτοιες αναφορές, ιδίως σε αυτούς που κάνουν πολύ συχνά τατουάζ. Μάλιστα τα άτομα που έχουν κάποιου είδους καρδιοπάθεια θα πρέπει να παίρνουν αντιβιοτικά πριν να επιχειρήσουν κάποιο τατουάζ.
    Ηπατίτιδα : οι ηπατίτιδες B και C μπορούν να μεταδοθούν από βελόνες που δεν έχουν καλά αποστειρωθεί.
     HIV : το AIDS μεταδίδεται με τις βελόνες, για αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην αποστείρωση και αν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται βελόνες μιας χρήσης. Δερματικές αντιδράσεις: δερματικές αντιδράσεις συμβαίνουν συχνά μετά από ένα τατουάζ και ο λόγος είναι γιατί τα υλικά που χρησιμοποιούνται πολλές φορές είναι αμφιβόλου ποιότητας και σύστασης. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια σχετική έγκριση για τα μελάνια που χρησιμοποιούνται, από τους Εθνικούς Οργανισμούς Φαρμάκων. Υπάρχουν υλικά όπως αλουμίνιο, τιτάνιο και κάρβουνο που προκαλούν σοβαρές αντιδράσεις.
     Αλλεργικές αντιδράσεις : αλλεργικές αντιδράσεις εμφανίζονται καθυστερημένα μετά από ένα τατουάζ και έχουν σχέση με το κόκκινο (ιώδιο), πράσινο (χρώμιο), κίτρινο (κάδμιο), μπλέ (κοβάλτιο) χρώμα από τις αντίστοιχες επικίνδυνες ουσίες.
    Αλλεργικές αντιδράσεις παρουσιάζονται και σε παροδικά τατουάζ από χένα, ειδικά όταν προστίθεται η ουσία παραφενυλενεδιαμίνη (PPD). Οι περιπτώσεις αλλεργικών αντιδράσεων απαιτούν τη χρήση κορτιζόνης για την θεραπεία τους.

Προσοχή!

• Ένα τατουάζ σε μια εστία μελανώματος κάνει πολύ δύσκολη την επιβίωση του ασθενή.
• Πολλά τατουάζ εμποδίζουν τον ακτινολογικό έλεγχο όταν αυτός χρειαστεί.
• Τατουαζ στην σπονδυλική στήλη εμποδίζουν την επισκληρίδια αναισθησία.

ΠΗΓΗ : smarthealth.gr/628

athanasiosmytilinaios

Ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε

Ο Θεός δεν νοιάζεται για τον τόπο. Ζητάει μόνο θερμότητα καρδιάς και αγνότητα ψυχής. Να, και ο απόστολος Παύλος προσευχήθηκε όχι σε ναό όρθιος ή γονατιστός, αλλά μέσα σε φυλακή πεσμένος ανάσκελα, καθώς τα πόδια του ήταν σφιγμένα στην ξυλοπέδη. Επειδή, όμως, προσευχήθηκε με θέρμη, αν και πεσμένος, και τη φυλακή έσεισε και τα θεμέλια σάλεψε και το δεσμοφύλακα τράβηξε στην αληθινή πίστη μαζί με όλη την οικογένειά του (Πράξ. 16:25-35).
Ο άρρωστος Εζεκίας ούτε όρθιος ούτε γονατιστός, αλλά πεσμένος στο κρεβάτι παρακάλεσε για τη θεραπεία του το Θεό, που με τον προφήτη Ησαΐα του είχε προαναγγείλει το θάνατό του. Και κατόρθωσε με την καθαρότητα και τη θερμότητα της καρδιάς του να μεταβάλει τη θεϊκή απόφαση (Δ' Βασ. 20:1-6).
Ο ληστής, πάλι, καρφωμένος πάνω στο σταυρό, με λίγα λόγια κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών (Λουκ. 23:42-43).
Και ο Ιερεμίας μέσα στο λάκκο με τη λάσπη (Ιερ. 45:6) και ο Δανιήλ μέσα στο λάκκο με τα θηρία (Δαν. 6:16) και ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους (Ιων. 2:1-2), όταν προσευχήθηκαν θερμά, απομάκρυναν τις συμφορές, που τους είχαν βρει, και βοηθήθηκαν από το Θεό.
"Και τί θα λέω, όταν προσεύχομαι;", θα με ρωτήσεις. Θα λες ό,τι και η Χαναναία του Ευαγγελίου. «Ελέησέ με, Κύριε!», παρακαλούσε εκείνη. «Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο» (Ματθ. 15:22). "Ελέησέ με, Κύριε!", θα παρακαλάς κι εσύ. "Η ψυχή μου βασανίζεται από δαιμόνιο". Γιατί η αμαρτία είναι μεγάλος δαίμονας. Ο δαιμονισμένος ελεείται, ενώ ο αμαρτωλός αποδοκιμάζεται.
"Ελέησέ με!". Μικρή είναι η φράση. Και όμως, γίνεται πέλαγος φιλανθρωπίας, καθώς, όπου υπάρχει έλεος, εκεί υπάρχουν όλα τα αγαθά. Και όταν βρίσκεσαι έξω από την εκκλησία, φώναζε μυστικά: "Ελέησέ με!". Φώναζε με τη σκέψη σου, χωρίς να κινείς τα χείλη σου. Γιατί ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε. Δεν απαιτείται τόσο τόπος, όσο τρόπος προσευχής. Και στο λουτρό αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όπου κι αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όλη η κτίση είναι ναός του Θεού. Εσύ ο ίδιος είσαι ναός του Θεού, και ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Κυριακή των Αγίων Πάντων

Οι τα πάντα καλώς διεταξάμενοι θειότατοι Πατέρες θέσπισαν, όπως διαβάζουμε στον ιερό Συναξαριστή, η τελευταία Κυριακή του Ιερού Πεντηκοσταρίου να είναι αφιερωμένη στα πρόσωπα των Αγίων μας.

Στα πρόσωπα εκείνα που έζησαν ανά την οικουμένη, ευαρέστησαν τον Θεό και δέχτηκαν πλούσιο ως δώρο ατίμητο τον Αγιασμό και ιδιαίτερα τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Γι' αυτό και η σημερινή Κυριακή αποτελεί τη συνέχεια της προηγουμένης, δηλαδή της Πεντηκοστής.

Τότε, εορτάσαμε την παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην ζωή της Εκκλησίας και την διανομή των χαρισμάτων Του στις ψυχές των κεκαθαρμένων μελών της· σήμερα τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, που είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας.

Α. Τι είναι οι Άγιοι;

Είναι οι φίλοι του Δεσπότου Χριστού.

Είναι οι στρατιώτες του Ουρανίου Βασιλέως.

Είναι τα πρόσωπα εκείνα τα οποία εβάστασαν στο ασθενικό τους σώμα "τα στίγματα του Ιησού Χριστού" (Γαλ, 6,17).

Είναι οι φωτεινοί οδοδείκτες σε πνευματικά άνυδρες εποχές.

Είναι η ζωντανή εφαρμογή του Ευαγγελίου.

Είναι τα πιστά αντίγραφα της εικόνος του Θεού.

Είναι η δόξα και ο θρίαμβος της ανθρώπινης φύσεως.

Είναι η εμπροσθοφυλακή της Εκκλησίας και η δύναμή της.

Είναι "οι ακολουθούντες τω αρνίω όπου αν υπάγη". (Αποκ. 14,4)

Είχαμε Αγίους, έχουμε Αγίους και θα έχουμε Αγίους μέχρι της συντέλειας του αιώνος, αφού το Άγιο Πνεύμα από την ημέρα της Πεντηκοστής που ήλθε στην Εκκλησία του Χριστού, θα παραμένει σ' αυτήν και θα απεργάζεται τη σωτηρία των μελών της.

Και μια Εκκλησία, όπως λέγει χαρακτηριστικά ο μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης, είναι δυναμική όταν αναδεικνύει τέτοια θεούμενα πρόσωπα, που διακρίθηκαν στο σκάμμα της ζωής και δέχθηκαν πλούσια στον χώρο της ψυχής τους την παρουσία του Παρακλήτου.

Γιατί η αγιότητα δεν είναι απλώς καλές πράξεις, αλλά παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα στο χώρο της ψυχής ενός μέλους της Εκκλησίας.

Αγιότητα είναι "η ανθοφορία και η καρποφορία του σπέρματος που φυτεύει σε κάθε πιστό το Άγιο Πνεύμα" (Ευδοκίμωφ). Και οι Άγιοι είναι η ίδια η Πεντηκοστή μέσα στην Εκκλησία.

Β. "Οι Άγιοι καταγέλασαν της παρούσης ζωής, κατεπάτησαν βασανιστήρια και κολάσεις, υπερείδον θανάτου, προς τον ουρανόν επτερώθησαν" (Χρυσοστ., ΕΠΕ 34, 294).

Για την αγάπη του Χριστού υπέμειναν εμπαιγμούς και μάστιγας "ελιθάσθησαν, επρίσθησαν, επειράσθησαν, εν φόνω μαχαίρας απέθαναν"(Εβρ, 11,37).

Η κακουχία, ο εμπαιγμός, η περιφρόνηση, ο σταυρός, ο θάνατος ήταν το καθημερινό τους μαρτύριο. Περιέφεραν στο ταπεινό οστράκινο σκεύος τους, κατά την έκφραση του Αποστόλου των εθνών Παύλου, την νέκρωση του Κυρίου (Β' Κορ, 4,10).

Ακολούθησαν τον εράσμιο νυμφίο της ψυχής τους, τον Χριστό, και στον Σταυρό και στην Ανάσταση. Γι' αυτό και μετά καυχήσεως επαναλάμβαναν τον λόγο του Αποστόλου Παύλου : "ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός" (Γαλ, 2,20).

Έτσι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση που τους απεύθυνε ο Θεός και δια της πίστεως φανέρωσαν στους ανθρώπους ότι ο Χριστός "χθες και σήμερον ο Αυτός και εις τους αιώνας" (Εβρ, 13,8-9).

Δεν έκαναν οπαδούς.

Δεν μίλησαν για τον εαυτό τους.

Δεν έφεραν στο μέτωπό τους την ετικέτα του σωτήρος, αλλά αφού περιεπάτησαν αξίως του Κυρίου (Κολασ, 1,10) και πολιτεύτηκαν αξίως του Ευαγγελίου (Φιληπ, 1,27), φανέρωναν με την διακονία τους αυτή ποιος είναι ο σκοπός της ζωής του κάθε ανθρώπου. Δηλαδή ο αγιασμός και η ένωση με τον Χριστό.

Γ. Οι Άγιοι αποτελούν την ελπίδα του κόσμου.

Οι Άγιοι αποτελούν την ελπίδα όλων μας, γιατί μας δείχνουν τον δρόμο της αγιότητας. Μας βοηθούν και μας ενισχύουν με την ζωντανή παρουσία τους, αφού συμπορεύονται μαζί μας στη θάλασσα της παρούσης ζωής.

Τους αισθανόμασθε δίπλα μας και ας έζησαν σε άλλες μακρινές περιοχές και εποχές.

Επεμβαίνουν θαυματουργικά.

Μας διασώζουν από ποικίλους κινδύνους και συμφορές.

Κλαίνε στις θλίψεις μας και χαίρονται στις χαρές μας.

Μας ενισχύουν στον αγώνα της αρετής.

Μας βοηθούν με τον λόγο τους και με το γνήσιο παράδειγμά τους.

Η διδασκαλία τους είναι λόγος Αγίου Πνεύματος και άρα, διαχρονικός και επίκαιρος.

Γι' αυτό και ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε πώς η σοφία των Αγίων μας και η διδασκαλία των ασκητών της ερήμου είναι πλούτος και πολύτιμη παρακαταθήκη, αλλά και δύναμη ισχυρά για την Εκκλησία μας και συγχρόνως όπλο στον δικό μας αγώνα.

Οι Άγιοι με τη ζωή τους μάς ελέγχουν σήμερα σ' αυτό το φοβερό κατρακύλισμα της ανθρωπότητας.

Όλοι εσείς, μας λένε, που κάνετε τους διανοουμένους.

Όλοι εσείς που σκορπάτε την σύγχυση και την απελπισία.

Όλοι εσείς που κομπάζετε για την αθεΐα σας.

Όλοι εσείς που υψώνετε την δαιμονική υπερηφάνειά σας και το τιποτένιο ανάστημά σας μπροστά στον Κύριο της Δόξης.

Όλοι εσείς που προσπαθείτε να παρασύρετε αυτούς τους ανθρώπους που πατούν αυτό το χώμα, το οποίο βάφτηκε με το αίμα και με τα δάκρυα μαρτύρων και Αγίων της Πίστεώς μας.

Όλοι εσείς . . . επιστρέψτε στο Θεό και ζητείστε συγγνώμη για τα λάθη σας, για να δεχτείτε μέσα σας, όπως και εμείς, πλούσια τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, να ειρηνεύσετε, να βρείτε το δώρο της χαράς, να αποκτήσετε αληθινή αγάπη και να φτάσετε όπως και εμείς να δείτε μια ημέρα το πρόσωπο του Χριστού.

“Καλόν κέκτησθαι φίλους τους νοερούς φίλους˙ ουδείς γαρ έτερος ούτω προς αρετήν ημίν συνεργεί”.

Καλόν είναι, δηλαδή, να έχει αποκτήσει κανείς ως φίλους τους νοερούς φίλους˙ γιατί κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει τόσο στην αρετή, όσο αυτοί οι νοεροί φίλοι μας.

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

πηγή  

romfea

Πορεύου, Κύριε μαζί μου κάθε στιγμή ! Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης

« Γλυκύτατε Ιησού μου, σκέπτομαι πόσο με αγάπησες.

Κάτι με τραβούσε κοντά Σου.

.
Πόσες φορές, το γνωρίζεις, το είδες, Σε άφησα.

Με τη ζωή μου την αμαρτωλή Σου έλεγα: δεν σε αγαπώ.

Και όμως Συ, Κύριε, "επέτασας χείρας" σ΄ ένα παιδί άτακτο και δύστροπο.

Έφτασα μέχρι το χείλος της αβύσσου.

Την τελευταία στιγμή με έπιανες και με τραβούσες από την καταστροφή.

Πολλές φορές έφυγα από κοντά Σου, κι άλλες τόσες φορές, Φίλε μου Καλέ,

.

Γλυκέ, Σύντροφε της ζωής μου, Παρηγοριά της ψυχής,

πεφιλημένε μου και αγαπητικέ της καρδιάς μου,

με δάκρυα και λυγμούς Σου έλεγα:

"Σοί μόνω αμαρτάνω και Σοί μόνω προσπίπτω".

Ελέησόν με . . . και με ελεούσες .

Δεν μπορούσα όμως ποτέ, Κύριέ μου, να φαντασθώ

πώς τόσο πολύ θα μ΄ αγαπούσες.

Τι να πω; Εσύ ξέρεις πιο πολλά απ΄ όλους μας.

Οι αναστεναγμοί μου Σου τα λένε.

.
Κύριε, Κύριε, θα απαντήσω πως είσαι ο πόθος της καρδιάς μου .

Ναί, Κύριε , Σ΄ αγαπώ, παρ΄ όλα τα ανθρώπινα στοιχεία μου.

Πορεύου , Κύριε μαζί μου κάθε στιγμή ! »

( Απόσπασμα από το βιβλίο "Ξεσπάσματα της καρδιάς μου",

+ Μητροπολίτης Νικόλαος Σελέντης

ΣΥΝΑΞΕΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ "GAY PRIDE" ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

 

Έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος ότι κάποιοι άνθρωποι «δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και εγκωμιάζουν την αμαρτία ...
Παλιά, αν ένας ήταν διεστραμμένος ή μέθυσος, ντρεπόταν να βγει στην αγορά, γιατί θα τον περιφρονούσαν.
Ή μία, αν ήταν λιγάκι παραστρατημένη, δεν τολμούσε να βγει έξω»
Σήμερα το πρώτο βήμα που χαίρει επιδοκιμασίας είναι οι ομοφυλόφιλοι να κάνουν το λεγόμενο «outing», δηλαδή να δημοσιοποιήσουν ανοιχτά την ομοφυλοφιλία τους.
Για αυτό το λόγο κάποιοι πάνε και σε ορισμένους ψυχοθεραπευτές, ώστε μέσω «υποστηρικτικής ψυχοθεραπείας» να αποκτήσουν μια «απενοχοποιημένη σεξουαλική ζωή» και να αναπτύξουν, λέει, μια «υγιή ομοφυλοφιλική ταυτότητα»!

**********

Δείτε και εδώ

Η ομοφυλοφιλία ειναι ενα τρομερό δαιμόνιο...απο το βιβλίο ο τρελογιάννης