φενεος

Ιησούς Σινά

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψηγματα all

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Ποια είσαι εσύ κυρά μου;» για Μαρία Ρεπούση



iero



Το μήνυμα της υπομονής, εν μέσω κρίσης οικονομικής, προσωπικής και αδιεξόδων, όπως είπε, έστειλε στους κατοίκους της Φλώρινας, της Δυτικής Μακεδονίας αλλά και όλης της Ελλάδας, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος που βρίσκεται στη Φλώρινα για την έναρξη των εκδηλώσεων εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της περιοχής από τον τουρκικό ζυγό.
Κατά το πανηγυρικό Αρχιερατικό Συλλείτουργο που τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος, ανήμερα της γιορτής του Αγίου, ο Αρχιεπίσκοπος έδωσε έμφαση στο σύνθημα της ημέρας του Ευαγγελίου του Αγίου Παντελεήμονα: «δι υπομονής κτίσασθε τας ψυχάς υμών».
Όπως είπε, «με την υπομονή μπορούμε να στεριώσουμε και να δυναμώσουμε την ψυχή μας. Γιατί, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε δυσκολίες, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να δυναμώσουμε την ψυχή του για να μπορεί να ανταποκρίνεται σε αυτές».
Με αφορμή την περίοδο κρίσης που διανύει η χώρα, υπογράμμισε πως «σήμερα χρειαζόμαστε το μήνυμα της υπομονής, περισσότερο από ό,τι σε άλλες εποχές».
Διευκρίνισε δε ότι η υπομονή πρέπει να είναι για τον καθένα προσωπική, ώστε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που συναντά, είτε είναι προσωπικά, είτε υγείας, είτε οικονομικά, είτε αδιεξόδου, αλλά και συλλογική, ώστε να στηρίζει ο ένας τον άλλον.
«Έχουν περάσει κρίσεις επί κρίσεων και τα βγάλαμε πέρα. Αυτή η κρίση που βρισκόμαστε σήμερα ένα νέφος είναι που σκέπασε τον ουρανό και θα φύγει, γιατί αυτός ο τόπος έχει ρίζες, ουσίες, παράδοση, και το χώμα του είναι ποτισμένο με αίμα» τόνισε και πρόσθεσε: «Είμαστε περήφανος, αρχοντικός λαός, με μεγάλο πολιτισμό και ιστορία. Αυτός ο τόπος είναι χτισμένος από πνεύμα και αυτό το ζηλεύουν οι άλλοι αλλά δεν μπορούν να το εκτιμήσουν».
Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε να μην ξεχνάμε τις παραδόσεις, τα θεμέλια και τις ρίζες μας, ενώ τόνισε ότι η Ελλάδα "δυστυχώς έχει μπει στο πνεύμα των «ξενοσπουδαγμένων».
«Δεν είμαστε αντίθετοι στις σπουδές, πρέπει να σπουδάσουμε σε όλα τα κράτη να πάμε, να γεμίσουμε γνώση, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε την παράδοση μας δεν πρέπει να ξεχνάμε τα θεμέλια και τις ρίζες μας» είπε ο Αρχιεπίσκοπος αφήνοντας αιχμές για την πρόταση της Μαρίας Ρεπούση να καταργήσει τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό στα σχολεία.
«Κάποιος που αποφοίτησε από το ΜΙΤ ή το Χάρβαρντ κλπ τον θέλουμε. Όμως επειδή έμαθε πέντε γλώσσες, έμαθε πολλά πράγματα δεν σημαίνει να του δώσουμε μια καρέκλα και ένα μολύβι για να υπογράφει κατά την δική του τη άποψη και να βγάζει και εγκύκλιο που να λέει απαγορεύεται η προσευχή στα σχολεία» επισήμανε.
Χρησιμοποιώντας ακόμη πιο σκληρούς χαρακτηρισμούς ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε: «Κυρά μου τα παιδιά είναι δικά μου, τα παιδιά είναι δικά μας. Ποια είσαι εσύ που θα βγάλεις εγκύκλιο χωρίς να ρωτήσεις αυτούς που πάλεψαν και παλεύουν σ΄αυτό τον τόπο γι΄αυτό το χώρο; Ποιό είναι το δικαίωμα σου που εσύ θα αποφασίζεις ότι δεν θα εκκλησιάζονται  τα παιδιά;. Τους ρώτησες τους γονείς;».
Ο κ. Ιερώνυμος υπογράμμισε πως υπάρχει μία ηττοπάθεια να μην πούμε την λέξη Εκκλησία από αυτούς που λένε ότι στη Μικρά Ασία συνωστίζονταν οι Έλληνες σαν να ήταν στο λεωφορείο για να μπούνε να φύγουνε.
Μιλώντας σε γονείς και μαθητές αναφέρθηκε και στην επίσκεψη ενός Γερμανού υπουργού στο γραφείο του, στον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος είπε: «Αυτοί που θεμελίωσαν την Ε.Ε., ντρέπονται σήμερα για εκεί που φτάσαμε. Η Ελλάδα είναι η ευκαιρία να δώσει το παράδειγμα και το έναυσμα να κάνουμε όλοι μαζί ένα νέο ξεκίνημα». «Εμείς έχουμε πατρίδα, έχουμε παράδοση, έχουμε θρησκεία και εκείνοι, οι οποίοι θέλουν να κάνουν εγκυκλίους ας πάνε όπου θέλουν. Είναι ελεύθεροι. Δεν τους μισούμε, δεν τους διώχνουμε αλλά δεν μπορούν οι λίγοι να χαλάσουν το σύμπαν» κατέληξε.

ΠΗΓΉ
ΡΟΜΦΑΙΑ

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Σύζυγοι...Εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποιά είναι

 


Ήταν πρωί, περίπου 8:30, όταν ένας ηλικιωμένος περίπου 80 χρονών, με ράμματα στον αντίχειρά του, έφτασε στο νοσοκομείο. Είπε ότι ήταν βιαστικός, και ότι είχε ένα άλλο ραντεβού στις 9:00.
Η νοσοκόμα που τον ανέλαβε τον έβαλε να καθίσει κάπου, γνωρίζοντας ότι θα έπαιρνε πάνω από μια ώρα για να τον δει κάποιος γιατρός. Τον είδε να κοιτάει επίμονα το ρολόι του και επειδή δεν ήταν και πολύ απασχολημένη αποφάσισε να δει τη πληγή του. Αφού το εξέτασε προσεκτικά, είδε ότι η πληγή στον αντίχειρα είχε επουλωθεί και έτσι μίλησε με τους γιατρούς για να αφαιρέσουν τα ράμματα.
Ενώ του φρόντιζε τα ράμματα, τον ρώτησε αν είχε άλλο ραντεβού με γιατρό σήμερα. Ο ηλικιωμένος είπε πως δεν είχε ραντεβού με γιατρό αλλά έπρεπε να πάει στο γηροκομείο για να φάει πρωινό με τη σύζυγό του. Η νοσοκόμα τον ρώτησε πως πήγαινε από θέμα υγείας η σύζυγός του.
Ο ηλικιωμένος απάντησε ότι η γυναίκα του ήταν θύμα της νόσου
Alzheimer. Της είπε ακόμα ότι η γυναίκα του δεν ήξερε ποιος ήταν και ότι δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει τα τελευταία 5 χρόνια.
Η νοσοκόμα έμεινε έκπληκτη, και τον ρώτησε,
«Και γιατί συνεχίζεις και πας κάθε πρωί, αφού δεν ξέρει ποιος είσαι;»
Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε, χάιδεψε το χέρι της νοσοκόμας και είπε:
«Δεν με γνωρίζει, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι ...» 

πηγή



Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Αυστριακή εφημερίδα θέλει την "απόσχιση" της Ικαρίας. Διαμαρτυρία στη Αυστριακή πρεσβεία.


15966_1069565718195_1797672678_145475_4031677_n.jpg

ikaria-map.gif


Την άμεση αντίδραση της ελληνικής πρεσβείας στην Αυστρία, προκάλεσε το σημερινό πρωτοσέλιδο της αυστριακής λαϊκής εφημερίδας «Χόιτε», σύμφωνα με το οποίο η Ικαρία επιθυμεί την «απόσχισή» της από την Ελλάδα και την «προσάρτησή» της στην Αυστρία.
Το δημοσίευμα, που αναπαρήχθη από άλλα αυστριακά ΜΜΕ -ακόμη και από την ιστοσελίδα της αυστριακής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης- οδήγησε την ελληνική πρεσβεία στο να εκδόσει την εξής ανακοίνωση:
«Η Ικαρία είναι αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας και δεν υπάρχει καμία λήγουσα συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στο νησί. Στις 17 Ιουλίου 2012 γιορτάζεται η 100η επέτειος της επανάστασης, με την οποία το νησί του Ανατολικού Αιγαίου, η Ικαρία, απέκτησε την ανεξαρτησία της από το οθωμανικό κράτος. Με τη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923, επιβεβαιώνεται στο άρθρο 12 ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, μεταξύ των οποίων και η Ικαρία, ανήκουν στην Ελλάδα».
Στο δημοσίευμα της «Χόιτε», με τίτλο «Χρεοκοπημένοι Έλληνες - Το πρώτο νησί διακοπών θέλει να ανήκει μελλοντικά στην Αυστρία» και υπέρτιτλο «Πρωτάκουστο πολιτικό γεγονός: Η Ικαρία σχεδιάζει δημοψήφισμα για απόσχιση από την Αθήνα», υποστηρίζεται πως στην Ικαρία, οι κάτοικοί της με τον δήμαρχό της Χριστόδουλο Σταφρινάδη, εξαιτίας της δυσαρέσκειας με την Αθήνα, θέλουν να προσαρτηθούν στην Αυστρία.
Παρατίθενται μάλιστα στοιχεία του «αυστροελληνικού καλοκαιρινού παραμυθιού», δηλαδή του νησιού με τα 255 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση, τις «θαυμάσιες παραλίες», τη μέση ετήσια θερμοκρασία των 19 βαθμών, τους 9.000 κατοίκους του «που τώρα κηρύσσουν επανάσταση» λέγοντας δημόσια «Αντίο Αθήνα, θα πάμε στην Αυστρία».
Στο δημοσίευμα αναφέρονται και «ιστορικά» στοιχεία για την απόκτηση της ανεξαρτησίας του νησιού, αλλά και για τη δήθεν λήξη με τη σημερινή ημέρα, 17 Ιουλίου, της 100ετούς συνθήκης παραμονής στην Ελλάδα, όπως επίσης και δηλώσεις κάποιου ανώνυμου εκπροσώπου του δημάρχου περί «δυνατότητας των νησιωτών να καθορίσουν εκ νέου το μέλλον τους και, επειδή τους έχει ξεχάσει η Αθήνα, να σκέφτονται την ένταξή τους στην Αυστρία».
Φιλοξενούνται, τέλος, δηλώσεις διεθνολόγου, καθηγητή του Πανεπιστημίου της αυστριακής πόλης Λιντς, ο οποίος αποφαίνεται ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα για μια ένταξη της Ικαρίας στην Αυστρία, αρκεί φυσικά να υπήρχε η συγκατάθεση για κάτι τέτοιο του Αυστριακού ομοσπονδιακού προέδρου, ο οποίος θα έπρεπε να υπογράψει μια σχετική συμφωνία με το νησί, βασιζόμενη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου.
Ως προς το αν η Ικαρία θα γινόταν αυτόματα το δέκατο ομόσπονδο κρατίδιο της Αυστρίας, ο καθηγητής λέει πως θα πρέπει να αλλάξει το αυστριακό Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει εννέα ομόσπονδα κρατίδια, ενώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, η Βιέννη θα έπρεπε να αναλάβει και το ποσοστό του συνολικού ελληνικού χρέους, που αντιστοιχεί στους Ικαριώτες, περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ.

πηγή
news.yahoo.com




ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
Αυστριακή Πρεσβεία

Υ.Γ
Αυτή την Ευρώπη θέλουν να χτίσουν οι συνεταίροι μας οι Αυστριακοί;
Ποιος δίνει το δικαίωμα στο κάθε έντυπο που κυκλοφορεί στη χώρα σας να βρίζει και να ξεφτιλίζει ένα ολόκληρο λαο;
Αν δεν θέλετε αυτό  να είναι το ήθος σας, να επιβληθεί πρόστιμο για συκοφαντική δυσφήμιση της χώρας μας στο έντυπο αυτό της  Χόιτε που κυκλοφορεί στη χώρα σας και τα χρήματα να πάνε σε δικά σας ιδρύματα. 
Αλλά αν αυτό θεωρείται αστείο, τα κρύα αστεία είναι για τους...κρύους, εδώ εμείς στη Μεσογειο είμαστε αρκετά θερμοί στην ιδιοσυγκρασία προκειμένου να ανεχόμαστε τέτοια...αστεία .

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Εκκλησιασμός...Ο Κύριος πέθανε για χάρη σου, κι εσύ Τον περιφρονείς;


   %CE%9C%CF%80%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%8C_1.jpg
         Παρ' όλα αυτά, λίγοι είναι εκείνοι που έρχονται στην εκκλησία. Τι θλιβερό! Στους χορούς και στις διασκεδάσεις τρέχουμε πρόθυμα. Τις ανοησίες των τραγουδιστών τις ακούμε με ευχαρίστηση. Τις αισχρολογίες των ηθοποιών τις απολαμβάνουμε για ώρες, δίχως να βαριόμαστε. Και μόνο όταν μιλάει ο Θεός, χασμουριόμαστε, ξυνόμαστε και ζαλιζόμαστε. Μα και στα ιπποδρόμια, μολονότι δεν υπάρχει στέγη για να προστατεύει τους θεατές από τη βροχή, τρέχουν οι περισσότεροι σαν μανιακοί, ακόμα κι όταν βρέχει ραγδαία, ακόμα κι όταν ο άνεμος σηκώνει τα πάντα. Δεν λογαριάζουν ούτε την κακοκαιρία ούτε το κρύο ούτε την απόσταση. Τίποτα δεν τους κρατάει στα σπίτια τους. Όταν, όμως, πρόκειται να πάνε στην εκκλησία, τότε και το ψιλόβροχο τους γίνεται εμπόδιο. Κι αν τους ρωτήσεις, ποιος είναι ο Αμώς ή ο Οβδιού, πόσοι είναι οι προφήτες ή οι απόστολοι, δεν μπορούν ν' ανοίξουν το στόμα τους. Για τ' άλογα, όμως, τους τραγουδιστές και τους ηθοποιούς μπορούν σε πληροφορήσουν με κάθε λεπτομέρεια. Είναι κατάσταση αυτή;
            Γιορτάζουμε μνήμες αγίων, και σχεδόν κανένας δεν παρουσιάζεται στο ναό. Φαίνεται πως η απόσταση παρασύρει τους χριστιανούς στην αμέλεια· ή μάλλον όχι η απόσταση, αλλά η αμέλεια μόνο τους εμποδίζει. Γιατί, όπως τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει αυτόν που έχει αγαθή προαίρεση και ζήλο να κάνει κάτι, έτσι και τον αμελή, τον ράθυμο και αναβλητικό όλα μπορούν να τον εμποδίσουν.
            Οι μάρτυρες έχυσαν το αίμα τους για την Αλήθεια, κι εσύ λογαριάζεις μια τόσο μικρή απόσταση; Εκείνοι θυσίασαν τη ζωή τους για το Χριστό, κι εσύ δεν θέλεις ούτε λίγο να κοπιάσεις; Ο Κύριος πέθανε για χάρη σου, κι εσύ Τον περιφρονείς; Γιορτάζουμε μνήμες αγίων, κι εσύ βαριέσαι να έρθεις στο ναό, προτιμώντας να κάθεσαι στο σπίτι σου; Και όμως, πρέπει να έρθεις, για να δεις το διάβολο να νικιέται, τον άγιο να νικάει, το Θεό να δοξάζεται και την Εκκλησία να θριαμβεύει.
            ''Μα είμαι αμαρτωλός'', λες, ''και δεν τολμώ ν' αντικρύσω τον άγιο''. Ακριβώς επειδή είσαι αμαρτωλός, έλα εδώ, για να γίνεις δίκαιος. Ή μήπως δεν γνωρίζεις, ότι και αυτοί που στέκονται μπροστά στο ιερό θυσιαστήριο, έχουν διαπράξει αμαρτίες; Γι' αυτό οικονόμησε ο Θεός να υποφέρουν και οι ιερείς από κάποια πάθη, ώστε να κατανοούν την ανθρώπινη αδυναμία και να συγχωρούν τους άλλους.
            ''Αφού, όμως, δεν τήρησα όσα άκουσα στην εκκλησία'', θα μου πει κάποιος, ''πως μπορώ να έρθω πάλι;''. Έλα να ξανακούσεις τον θείο λόγο. Και προσπάθησε τώρα να τον εφαρμόσεις. Αν βάλεις φάρμακο πάνω στο τραύμα σου και δεν το επουλώσει την ίδια μέρα, δεν θα ξαναβάλεις και την επόμενη; Αν ο ξυλοκόπος, που θέλει να κόψει μια βελανιδιά, δεν κατορθώσει να τη ρίξει με την πρώτη τσεκουριά, δεν τη χτυπάει και δεύτερη και πέμπτη και δέκατη φορά; Κάνε κι εσύ το ίδιο.
            Αλλά, θα μου πεις, σ' εμποδίζουν να εκκλησιαστείς η φτώχεια και η ανάγκη να εργαστείς. Όμως δεν είναι εύλογη και τούτη η πρόφαση. Εφτά μέρες έχει η εβδομάδα. Αυτές τις εφτά μέρες τις μοιράστηκε ο Θεός μαζί μας. Και σ' εμάς έδωσε έξι, ενώ για τον εαυτό Του άφησε μία. Αυτή τη μοναδική μέρα, λοιπόν, δεν δέχεσαι να σταματήσεις τις εργασίες;
            Και γιατί λέω για ολόκληρη μέρα; Εκείνο που έκανε στην περίπτωση της ελεημοσύνης η χήρα του Ευαγγελίου, το ίδιο κάνε κι εσύ στη διάρκεια αυτής της μιας μέρας. Έδωσε εκείνη δυο λεπτά και πήρε πολλή χάρη από το Θεό. Δάνεισε κι εσύ δυο ώρες στο Θεό, πηγαίνοντας στην εκκλησία, και θα φέρεις  στο σπίτι σου κέρδη αμέτρητων ημερών. Αν όμως δεν δέχεσαι να κάνεις κάτι τέτοιο, σκέψου μήπως μ' αυτή σου τη στάση χάσεις κόπους πολλών ετών. Γιατί ο Θεός, όταν περιφρονείται, γνωρίζει να σκορπίζει τα χρήματα που συγκεντρώνεις με την εργασία της Κυριακής.
            Μα κι αν ακόμα έβρισκες ολόκληρο θησαυροφυλάκιο γεμάτο από χρυσάφι και εξ αιτίας του απουσίαζες από το ναό, θα ήταν πολύ μεγαλύτερη η ζημιά σου· και τόσο μεγαλύτερη, όσο ανώτερα είναι τα πνευματικά από τα υλικά. Γιατί τα υλικά πράγματα, κι αν ακόμα είναι πολλά και τρέχουν άφθονα από παντού, δεν τα παίρνουμε στην άλλη ζωή, δεν μεταφέρονται μαζί μας στον ουρανό, δεν παρουσιάζονται στο φοβερό εκείνο βήμα του Κυρίου. Αλλά πολλές φορές, και πριν ακόμα πεθάνουμε, μας εγκαταλείπουν. Αντίθετα, ο πνευματικός θησαυρός που αποκτούμε στην εκκλησία, είναι κτήμα αναφαίρετο και μας ακολουθεί παντού.
            ''Ναι, αλλά μπορώ'', λέει κάποιος άλλος, ''να προσευχηθώ και στο σπίτι μου''. Απατάς τον εαυτό σου, άνθρωπε. Βεβαίως, είναι δυνατόν να προσευχηθείς και στο σπίτι σου· είναι αδύνατον όμως να προσευχηθείς έτσι, όπως προσεύχεσαι στην εκκλησία, όπου υπάρχει το πλήθος των πατέρων και όπου ομόφωνη κραυγή ικεσίας αναπέμπεται στο Θεό. Δεν σε ακούει τόσο πολύ ο Κύριος όταν Τον παρακαλείς μόνος σου, όσο όταν Τον παρακαλείς ενωμένος με τους αδελφούς σου. Γιατί στην εκκλησία υπάρχουν περισσότερες πνευματικές προϋποθέσεις απ' όσες στο σπίτι. Υπάρχουν η ομόνοια, η συμφωνία των πιστών, ο σύνδεσμος της αγάπης, οι ευχές των ιερέων. Γι' αυτό, άλλωστε, οι ιερείς προΐστανται των ακολουθιών· για να ενισχύονται με τις δυνατότερες ευχές τους οι ασθενέστερες ευχές του λαού, κι έτσι όλες μαζί ν' ανεβαίνουν στον ουρανό.
            Όταν προσευχόμαστε ο καθένας χωριστά, είμαστε ανίσχυροι· όταν όμως συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί, τότε γινόμαστε πιο δυνατοί και ελκύουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την ευσπλαχνία του Θεού. Κάποτε ο απόστολος Πέτρος βρισκόταν αλυσοδεμένος στη φυλακή. Έγινε όμως θερμή προσευχή από τους συναγμένους πιστούς, κι αμέσως ελευθερώθηκε. Τι θα μπορούσε, επομένως, να είναι πιο δυνατό από την κοινή προσευχή, που ωφέλησε κι αυτούς ακόμα τους στύλους της Εκκλησίας;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
          

Να ΜΗ μισήσεις τον αμαρτωλό


normal_DSCF1067.jpg
Να ΜΗ μισήσεις τον αμαρτωλό, γιατί όλοι είμαστε ένοχοι. Και αν τον αποδοκιμάζεις από ζήλο Θεού, να κλάψεις για χάρη του. Να μη μισήσεις τον 'ίδιο, αλλά τις αμαρτίες του.

Για τον ίδιο να προσευχηθείς, κι έτσι θα μοιάσεις στο Χριστό, πού δεν αγανακτούσε εναντίον των αμαρτωλών, αλλά προσευχόταν πολύ γι' αυτούς· έκλαψε μάλιστα Και για την Ιερουσαλήμ (Ματθ. 23:37. Λουκ. 13:34).
Αφού, άλλωστε, κι εμάς μας ξεγελάει σε πολλές περιπτώσεις ο διάβολος, γιατί να μισήσουμε Και ν' αποστραφούμε εκείνον πού, κατά την αντίληψη μας, εξαπατήθηκε από τον κοινό μας εχθρό;

Αν μισείς τον αμαρτωλό για τούτο, ότι δηλαδή δεν είναι, κατά τη γνώμη σου, ενάρετος, δείχνεις έτσι ότι κι εσύ αμαρτωλός είσαι, Αφού δεν έχεις αγάπη. Και οποίος δεν έχει αγάπη, δεν έχει μαζί του Και το Θεό· γιατί ο Θεός είναι προπαντός αγάπη (Α' Ίω. 4:8,16).
Να μη μισείς λοιπόν

Και να μην κατατρέχεις τον αμαρτωλό, αλλά, με τη συμπάθεια (πού θα του δείξεις), να γίνεις κήρυκας της αγαθοσύνης του Θεού, ο Όποιος, μολονότι είσαι ανάξιος, σε φροντίζει. Δεν σε παραμελεί ούτε σε αποστρέφεται ούτε σε τιμωρεί για τα πολλά Και μεγάλα σου αμαρτήματα.
Μιμήσου λοιπόν κι εσύ, όσο μπορείς, την ευσπλαχνία Του και την αγαθότητα Του, και γίνε σπλαχνικός απέναντι στο συνδουλό σου, ώστε, με τη μικρή δική σου συμπάθεια, να πάρεις σαν αμοιβή από το Θεό την απροσμέτρητη συμπάθεια Του.


Του άββά Ισαάκ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ελάτη



Ιερά Μονή Δοχειαρίου


Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου



Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ



Καρούλια. Αγιο Ορος



Προυσιώτισσα

Αγιο Ορος Ι.Μ Διονυσίου

Ψήγματα Ορθοδοξίας