Εφημερίδα Αυγή! Έξυπνες κάρτες, ανόητες λύσεις

Ισχυρές πιέσεις δέχεται η κυβέρνηση από "το λόμπι των καρτών" για την έκδοση πολλών νέων "έξυπνων καρτών", που υποτίθεται ότι καλύπτουν ανάγκες του Ελληνικού Δημοσίου και των πολιτών, αλλά ουσιαστικά αποτελούν ένα δαπανηρό και τεχνολογικά ξεπερασμένο σύστημα, το οποίο έχει πολύ φθηνότερες...

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΦΟΙΒΟΣ ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ
Ισχυρές πιέσεις δέχεται η κυβέρνηση από «το λόμπι των καρτών» για την έκδοση πολλών νέων «έξυπνων καρτών», που υποτίθεται ότι καλύπτουν ανάγκες του Ελληνικού Δημοσίου και των πολιτών, αλλά ουσιαστικά αποτελούν ένα δαπανηρό και τεχνολογικά ξεπερασμένο σύστημα, το οποίο έχει πολύ φθηνότερες και αποτελεσματικότερες εναλλακτικές.
 

Τι είναι οι έξυπνες κάρτες

Οι "έξυπνες κάρτες" ή "κάρτες αυθεντικοποίησης και ταυτοποίησης" είναι πλαστικές κάρτες, οι οποίες αποδεικνύουν την ταυτότητα του κατόχου τους ή/και του εξασφαλίζουν πρόσβαση σε ένα σύστημα ή μια βάση δεδομένων. Στην επιφάνειά τους μπορεί να έχουν εκτυπωμένα στοιχεία του ιδιοκτήτη τους και βιομετρικά στοιχεία, όπως φωτογραφία και δακτυλικό αποτύπωμα. Επίσης, μπορεί να ενσωματώνουν ένα τσιπ, το οποίο περιέχει δεδομένα. Η λειτουργία τους προϋποθέτει ότι σε κάθε σημείο στο οποίο ο χρήστης ενδέχεται να τις χρησιμοποιήσει θα πρέπει να υπάρχει μια συσκευή ανάγνωσης καρτών (card reader).
Αυτή τη στιγμή έχουν εισαχθεί σε υπηρεσίες του Δημοσίου κάποια είδη καρτών (π.χ. μεταναστών, αλληλεγγύης) και διακινούνται σενάρια για την εισαγωγή πληθώρας άλλων «έξυπνων καρτών», όπως:
- Τελών κυκλοφορίας, ανέργου, ανέργου για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, φιλάθλου, φοιτητή, αιμοδότη, μετανάστη, υγείας, πολίτη, ακαδημαϊκού καθώς και το νέο δελτίο ταυτότητας.
 

Γιατί δεν αποτελούν έξυπνη λύση

Όμως, οι «έξυπνες κάρτες» μόνο έξυπνη λύση δεν αποτελούν, καθώς είναι ιδιαίτερα δύσχρηστες και δαπανηρές, τόσο για το κόστος μονάδας, όσο και για το κόστος δημιουργίας τού αναγκαίου συστήματος υποστήριξής τους. Κι αυτό γιατί στηρίζονται σε ξεπερασμένη τεχνολογία, σε σχέση με τις διαθέσιμες απλές εφαρμογές ηλεκτρονικής ταυτοποίησης (electronic identification), που χρησιμοποιούμε όλοι, πλέον, μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών ή ακόμη και του κινητού μας. Επιπλέον, προϋποθέτουν την ύπαρξη συσκευής ανάγνωσης καρτών (card reader) σε κάθε ενδεχόμενο σημείο πρόσβασης του χρήστη, γεγονός που αυξάνει το κόστος και καθιστά το σύστημα μη λειτουργικό. Το δε κόστος ανά τεμάχιο (ανά κάρτα) ξεκινά από τα 5 ευρώ και μπορεί να υπερβεί ακόμα και τα 20 ευρώ!
 

Το καλά εδραιωμένο κύκλωμα των καρτών

Ωστόσο, το κύκλωμα των εταιρειών που εκδίδουν και διαχειρίζονται τις «έξυπνες κάρτες» φαίνεται πως επηρεάζει ισχυρούς θύλακες υπηρεσιακών (ή πρώην υπηρεσιακών) παραγόντων των υπουργείων, ενώ έχει πρόσβαση και σε ευρωπαϊκούς και άλλους διεθνείς φορείς. Επίσης, η διαπλοκή τους δίνει τη δυνατότητα να αντλούν δημόσιους πόρους ακόμη και... αφανείς. Φήμες από την «αγορά» αναφέρουν, μάλιστα, ότι μεγάλα τέτοια πρότζεκτ στη χώρα μας συντονίζει γνωστός οικονομικός παράγων, που το όνομά του φιγουράρει στη λίστα Λαγκάρντ.
 

Σε αχρηστία η πλειονότητα προηγούμενων καρτών

Απόδειξη ότι οι έξυπνες κάρτες δεν αποτελούν εύχρηστη λύση για το Δημόσιο είναι ότι τις περισσότερες φορές που προκρίθηκαν ως λύση δεν χρησιμοποιήθηκαν καν, αλλά παρέμειναν σε κιβώτια στα υπόγεια των υπουργείων! Τέτοια περίπτωση αποτέλεσε η κάρτα πρόσβασης «Σύζευξις», έργο που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του Γ' ΚΠΣ (2000-2006).
Το πόσο ξεπερασμένη τεχνολογία αποτελούν οι πολλές «έξυπνες» κάρτες κρίνεται και από το ότι σε όλες τις χώρες της ανεπτυγμένης Ευρώπης χρησιμοποιείται είτε το σύστημα των κωδικών πρόσβασης, είτε υπάρχει μόνο μία κάρτα για όλες τις εφαρμογές του Δημοσίου και εκτός Δημοσίου. Επίσης, είναι γνωστό ότι και το κινητό δίνει πλέον μεγάλες δυνατότητες ασφαλούς πρόσβασης σε εφαρμογές (mobileID), μέσω της αποστολής «κωδικού μιας χρήσης» (one time password) που χρησιμοποιείται ως «αυθεντικοποίηση δύο παραγόντων» (2factor authentication). Η απλή, εύχρηστη και ασφαλής μέθοδος της ηλεκτρονικής ταυτοποίησης χρησιμοποιείται ήδη από χιλιάδες πολίτες για το e-banking (τραπεζικές συναλλαγές ηλεκτρονικά).
Ειδικό θέμα αποτελούν οι νέες ηλεκτρονικές «έξυπνες ταυτότητες», αν και θα πρέπει να σημειωθεί ότι ούτε αυτές είναι απαραίτητες. Κι αυτό γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υποχρεώνει σε έκδοση έξυπνων ταυτοτήτων (υπάρχουν και άλλες χώρες που δεν τις έχουν εισάγει), ενώ τα υπάρχοντα διαβατήρια, που χρησιμοποιούνται για χώρες εκτός Σένγκεν, κρίνονται απολύτως ασφαλή με τα υψηλότερα διεθνή στάνταρ. Επιπλέον, η έκδοση των διαβατηρίων δεν γίνεται με βάση τις αστυνομικές ταυτότητες, αλλά απευθείας από το πληροφοριακό σύστημα των δημοτολογίων μέσω των υπηρεσιών του Δημοσίου, με «αυτεπάγγελτη αναζήτηση εγγράφων».
 

Η λύση των ηλεκτρονικών μητρώων (βάσεων)

Ωστόσο, υπάρχει ακόμη ένα ζήτημα. Οι εφαρμογές του Δημοσίου, στις οποίες δημόσιοι υπάλληλοι και πολίτες μπορούν να έχουν ηλεκτρονική πρόσβαση, είναι περιορισμένες και θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να αναπτυχθούν, αφού πρέπει πρώτα να εκκαθαριστούν και να διαλειτουργήσουν τα βασικά μητρώα (βάσεις δεδομένων) του Δημοσίου. Με αυτόν τον σκοπό, την προηγούμενη Παρασκευή, ο υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής συγκάλεσε ευρύτατη σύσκεψη με θέμα τη σχεδιαζόμενη Μεταρρύθμιση για τη Διαλειτουργικότητα των φορέων του Δημοσίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση προωθεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη διαχείριση των μητρώων του Δημοσίου που περιλαμβάνει 6 επίπεδα:
- Καταγραφή των υπαρχόντων βάσεων δεδομένων (μητρώων) και δημιουργία ενός μητρώου βάσεων (μητρώο μητρώων).
- Εκκαθάριση των μητρώων από λανθασμένα στοιχεία και διπλόεγγραφές μέσα στο ίδιο μητρώο.
- Συγχρονισμός και νέος έλεγχος για λάθη μεταξύ των διαφόρων μητρώων.
- Διαλειτουργικότητα μητρώων.
- Ανάπτυξη εφαρμογών πάνω στα διαλειτουργικά μητρώα.
- Πρόσβαση δημοσίων υπαλλήλων και πολιτών στις διάφορες εφαρμογές και υπηρεσίες.
 

Ιδρύεται Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Πολιτικής

Όλες αυτές τις ενέργειες θα σχεδιάσει, θα συντονίσει και θα λειτουργήσει μέσω ενός εθνικού κόμβου διαλειτουργικότητας μητρώων η υπό ίδρυση Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Πολιτικής (ΓΓΨΠ), που θα υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό, όπως αναφέρεται σε νομοσχέδιο που βγήκε σε δημόσια διαβούλευση την προηγούμενη Τετάρτη. Αναμένεται να είναι έτοιμη έως το τέλος της τρέχουσας αξιολόγησης, καθώς έχει ενταχθεί σε αυτή ως προαπαιτούμενο με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και με τη συμφωνία των θεσμών. Τη δημιουργία της ΓΓΨΠ είχε ανακοινώσει ο υφυπουργός Οικονομίας Αλέξης Χαρίτσης στις αρχές Νοεμβρίου. Αναλυτικό ρεπορτάζ για τον ρόλο της και τον στόχο της να δημιουργήσει ένα τελείως διαφορετικό τοπίο στα ψηφιακά συστήματα του Ελληνικού Δημοσίου είχε φιλοξενήσει η "Αυγή" στις 31.12 ("Ώρα να βγούμε από την ψηφιακή καθυστέρηση").
Η δημιουργία της ΓΓΨΠ δεν αφορά, φυσικά, μόνο το ζήτημα της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος από διάφορα λόμπι, αλλά κυρίως την απογραφειοκρατικοποίηση των υπηρεσιών και τη μείωση του κόστους που συνεπάγεται, ενώ αναβαθμίζει διάφορες δραστηριότητες του Δημοσίου, όπως την πάταξης της φοροδιαφυγής. Συνεπάγεται, επίσης, και σωστή αξιοποίηση πόρων -κυρίως του ΕΣΠΑ-, καθώς τα προηγούμενα χρόνια έχουν δαπανηθεί 7 δισ. ευρώ χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Θετικό σημάδι για τη νέα ΓΓΨΠ είναι ότι ήδη έχει τύχει ευρύτατης αποδοχής από άλλους φορείς του Δημοσίου που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι υφιστάμενες υπηρεσίες έχουν αποδεχτεί την παραχώρηση αρμοδιοτήτων σε αυτήν, ενώ άλλη Γενική Γραμματεία έχει προσφερθεί να της διαθέσει χώρο για να εγκατασταθεί. Πρόκειται για πρωτόγνωρα φαινόμενα στο Ελληνικό Δημόσιο, που συνήθως σπαράσσεται από τον ανταγωνισμό για τις αρμοδιότητες.

 πηγή

 avgi.gr

Η κάρτα βλάπτει σοβαρά τη ζωή

Η αλυσίδα υγιεινών τροφών Τossed άνοιξε στη Βρετανία το πρώτο κατάστημα χωρίς μετρητά. Ένα ακόμα βήμα προς το θάνατο των μετρητών.

Ζούμε την εποχή του πλαστικού χρήματος, η ηλεκτρονική πληρωμή αντικαθιστά σιγά σιγά τις ουρές στα ταμεία, όλα γίνονται πιο βολικά. Και στην αγορά συνήθως θριαμβεύει η πρακτικότητα.

Αυτό είναι κατανοητό και απόλυτα αποδεκτό, εφόσον οι πολίτες έχουν το ελεύθερο δικαίωμα επιλογής. Το ανησυχητικό είναι ότι μαίνεται ένας ανεπίσημος «πόλεμος» κατά των μετρητών και οδηγούμαστε σε θέσπιση ποινών αν κάποιοι συνεχίσουν να χρησιμοποιούν μεγάλα ποσά σε μετρητά. Η κατάργηση του χαρτονομίσματος των 500 ευρώ με την πρόφαση της καταπολέμησης του ξεπλύματος δείχνει μια επιφανειακή θεώρηση των συνεπειών αυτής της πράξης.
Ζούμε σε έναν κόσμο που η συνεισφορά της ελίτ τάξης σε σχέση με τι λαμβάνει είναι εντελώς άνιση. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο ανώτερο επίπεδο ανισότητας και η κοινωνία «πλαστικού» χρήματος πιθανόν θα χειροτερέψει την κατάσταση.

Θα προσδώσει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη στους τραπεζίτες και στις οικονομο-τεχνικές εταιρείες να ελέγχουν όλες τις συναλλαγές. Η παγκόσμια κρίση του 2008 έδειξε πως το τραπεζικό σύστημα εξαιρείται από τη χρεοκοπία, ενώ όλοι εμείς τη βιώνουμε. Είναι δυνατόν ο παράγοντας αυτός να παραμένει στο απυρόβλητο και να γιγαντώνεται η επιρροή τους;

Σε έναν τέτοιο κόσμο κάθε πληρωμή θα είναι ανιχνεύσιμη. Θέλουμε το «μάτι» των κυβερνήσεων και των πιστωτικών ιδρυμάτων σε κάθε κίνηση;
Από την άλλη πλευρά, το να έχεις στα χέρια σου χρήματα, δίνει δύναμη, επιτρέπει να αποταμιεύουμε τον πλούτο χωρίς την εξάρτηση από κανένα οικονομικό σύστημα.

Όταν απειλούνται οι κόποι μιας ζωής να «κουρευτούν», όπως συνέβη με την κρίση το 2008, πρέπει να έχεις το δικαίωμα να τα αποσύρεις από την τράπεζα. Άλλωστε είναι δικά μας και όχι των τραπεζών. Ο Μέρβιν Κινγκ, πρώην επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας, θεωρεί πως το θέμα «τράπεζες» δεν έχει τελειώσει και ο οικονομικός πανικός παραμονεύει.

Η παροχή τηλεφώνου αποτελεί το πιο τρανταχτό παράδειγμα. Σήμερα πάνω από 6 δισ. άνθρωποι έχουν κινητό τηλέφωνο, περισσότεροι από αυτούς που έχουν πρόσβαση σε τουαλέτα με βάση τα Ηνωμένα Έθνη. Οι επίγειες τηλεφωνικές γραμμές το 2008 ήταν 1,3 δισ. σε παγκόσμιο πληθυσμό 7 δισ. ατόμων.
Η υπεροχή του κινητού τηλεφώνου οφείλεται στην αγορά του με μετρητά, σε αντίθεση με τη σταθερή τηλεφωνία που απαιτείται τραπεζικός λογαριασμός.

Ο μισός πληθυσμός του πλανήτη είναι «εκτός τραπεζών», ζει με τα μετρητά. Αγοράζουν μια σοκολάτα, μια εφημερίδα, ένα μπουκάλι γάλα, ο φτωχός κόσμος που αισθάνεται «πλούσιος» όταν έχει γεμάτη την τσέπη του. Εκεί το χαρτονόμισμα ή το κέρμα αποτελεί το πιο γρήγορο και άμεσο μέσο πληρωμής.

Δίνει χαρά σε όλους το φιλοδώρημα στο σερβιτόρο και όχι να το «κλέβει» η κάρτα. Να μπορώ να αγοράσω από το μικρό παραγωγό τα προϊόντα του χωρίς την προμήθεια των μεσαζόντων. Οι μικρές επιχειρήσεις χρειάζονται το πραγματικό χρήμα για να ξεκινήσουν.

Σίγουρα υπάρχουν εγκληματίες που χρησιμοποιούν μαύρο χρήμα, αλλά οι φτωχοί θα γίνουν έρμαια των πλουσίων αν εφαρμοστεί σε ευρεία κλίμακα ο θάνατος των μετρητών. Είναι ένας σύγχρονος πόλεμος, μια ταχύτατη και αναίμακτη υποδούλωση λαών. Οι παλιοί έλεγαν πως για να είσαι ασφαλής πρέπει να έχεις φίλο ένα καλό γιατρό, ένα σπουδαίο δικηγόρο. Τώρα όλοι προσκυνούν το νέο θεό της κοινωνίας μας, τον τραπεζίτη.

 πηγή

enetpress.gr

 

Νοβότνι: «Ανόητη η συζήτηση για κατάργηση του μετρητού χρήματος»

Τη δυσφορία του για τη συζήτηση που εκτυλίσσεται με θέμα την κατάργηση του μετρητού χρήματος εξέφρασε ο διοικητής της Αυστριακής Κεντρικής Τράπεζας (ΑΚΤ) και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Έβαλντ Νοβότνι, σε σημερινή του συνέντευξη στην αυστριακή εφημερίδα «Ντι Πρέσε».

«Δυστυχώς έχουμε στα Μέσα Ενημέρωσης μία συζήτηση για την κατάργηση του μετρητού χρήματος και αυτό αποτελεί εντελώς ανοησία», τονίζει.
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο κατάργησης του χαρτονομίσματος των 500 ευρώ, επισημαίνει πως κάτι τέτοιο δεν έχει ακόμη αποφασιστεί, όμως κατά τα φαινόμενα αυτό δεν θα τυπώνεται πλέον στο μέλλον, ενώ τα παλαιά χαρτονομίσματα των 500 ευρώ θα παραμείνουν ως μέσο πληρωμών.
Ο διοικητής της ΑΚΤ παρατηρεί με έμφαση πως το μετρητό χρήμα είναι φυσικά ένα κεντρικό τμήμα των μέσων πληρωμής και πρόκειται επίσης να παραμείνει, ενώ προσθέτει πως ο ίδιος προσωπικά είναι κατά της κατάργησης του χαρτονομίσματος των 500 ευρώ, για να μη δοθεί με τον τρόπο αυτό, τροφή στην συζήτηση ως προς τα μετρητά χρήματα.
Ήδη προ διμήνου, ο κ. Νοβότνι ήταν ο πρώτος ο οποίος είχε τοποθετηθεί κατηγορηματικά εναντίον της θέσπισης ενός ορίου για πληρωμές σε μετρητά κατά τις χρηματικές συναλλαγές, όπως επίσης είχε ταχθεί εναντίον της κατάργησης του χαρτονομίσματος των 500 ευρώ.
Μπορεί το θέμα να μην εμπίπτει στις αρμοδιότητές του, ωστόσο στο πνεύμα της γενικής οικοδόμησης εμπιστοσύνης, δεν υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος για τέτοια ανώτερα όρια, είχε αναφέρει, σχολιάζοντας προφανώς τις προθέσεις της γερμανικής κυβέρνησης για την απαγόρευση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, των πληρωμών με μετρητά, για ποσά άνω των 5.000 ευρώ.
Ο Έβαλντ Νοβότνι είχε επίσης διευκρινίσει πως στην Αυστριακή Κεντρική Τράπεζα επικρατεί ενιαία στάση εναντίον της κατάργησης του χαρτονομίσματος των 500 ευρώ, καθώς κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ψυχολογικά ένα λάθος μήνυμα και θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως το τέλος της διάθεσης μετρητών, ενώ είχε επισημάνει χαρακτηριστικά πως «εμείς, ως νομισματική τράπεζα, δηλώνουμε πως το μετρητό χρήμα είναι κεντρικό και αναπόσπαστο μέρος του χρηματοπιστωτικού συστήματος».  

 πηγή

reporter.gr

 

Το πλαστικό χρήμα θα καταπιεί τους «μικρούς». Η προπαγάνδα – απάτη για την πάταξη της φοροδιαφυγής και η πραγματικότητα

Η προπαγάνδα – απάτη για την πάταξη της φοροδιαφυγής και η πραγματικότητα
του Παύλου Δερμενάκη*

Η λαϊκή παροιμία λέει «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Κάπως έτσι «κυβέρνηση» και «τερατόικα» αφού επέβαλαν τα capital controls επεξεργάζονται νέες μεθόδους για να μείνουν μόνιμα σε εφαρμογή, στο «πειραματόζωο» που λέγεται Ελλάδα και ελληνικός λαός. Με αφορμή την αυξημένη χρήση του πλαστικού χρήματος μετά την επιβολή των capital controls και με το πρόσχημα της πάταξης της φοροδιαφυγής ξεκινούν το νέο «προαπαιτούμενο» την «υποχρεωτική αποδοχή καρτών πληρωμών από επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, μέσω της χρήσης τερματικών αποδοχής καρτών (POS)».
Όπως γράφει ο κ. Παπαδημούλης (στο www.euro2day.gr στις 15/10/2015) «Αυτή η “βίαιη” -ώς ένα βαθμό- στροφή των Ελλήνων καταναλωτών και εμπόρων στη χρήση ηλεκτρονικών μέσων πληρωμών και τραπεζικών καρτών θα πρέπει τώρα να συμπληρωθεί από μια ολοκληρωμένη κυβερνητική πολιτική που θα ενισχύει αυτές τις τάσεις και θα δίνει τα κατάλληλα κίνητρα και αντικίνητρα για την επέκταση της χρήσης εναλλακτικών, έναντι των ρευστών, μέσων πληρωμών». Έτσι, λοιπόν, γράφει και επιχειρηματολογεί για την «επιλογή της κυβέρνησης για επέκταση της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμών και πιστωτικών καρτών, ως ένα σημαντικό μέτρο περιορισμού της φοροδιαφυγής».
Για το σκοπό αυτό συστήνεται ομάδα εργασίας στο υπουργείο Οικονομικών να επεξεργαστεί το θέμα με σαφή εντολή την «υποχρεωτική χρήση καρτών». Το σχέδιο αυτό, αφού εγκριθεί από τους πιστωτές θα πάει προς τυπική «έγκριση» στη «Βουλή».
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Υποχρεωτική χρήση καρτών στις συναλλαγές κατ’ αρχήν των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων. Το μέτρο αφορά περίπου 3,2 εκατομμύρια άτομα. Η «σύλληψη» του σχεδίου είναι να περικοπεί στις παραπάνω κατηγορίες η εβδομαδιαία λήψη μετρητών από τις τράπεζες στα 150 ευρώ από τα 420 που είναι σήμερα και τα υπόλοιπα χρήματα μισθοδοσίας ή σύνταξης θα μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο μέσω χρεωστικής ή πιστωτικής κάρτας.
Να σημειώσουμε ότι η προηγούμενη προσπάθεια της «κυβέρνησης» Σαμαρά με την αντίστοιχη κάρτα αποδείξεων, που θα ίσχυε «υποχρεωτικά» από την 1/1/2014, για την πάταξη της φοροδιαφυγής, απέτυχε παταγωδώς. Τα σχέδια αυτά σε νέα πιο συστηματική μορφή επεξεργάζεται πλέον η «κυβέρνηση» Τσίπρα.

Πολλές παγίδες
Tι σημαίνει η γενικευμένη-υποχρεωτική χρήση καρτών στις συναλλαγές.
Πλήρης, απόλυτη καταγραφή όλων των συναλλαγών κάθε πολίτη, συνεπώς ένα ανεκτίμητης αξία εργαλείο για πολιτικές marketing. Όποιος έχει στη διάθεσή του αυτά τα στοιχεία (οι τράπεζες) έχει κατά τεκμήριο ένα πολύ ισχυρό όπλο για τη χάραξη της δικής του πολιτικής σε επίπεδο marketing. Όμως, επειδή στην Ελλάδα όλα αυτά πωλούνται, αρκεί να βρεθεί η σχετική τιμή, τα πολύτιμα αυτά στοιχεία θα μπορούν να διατεθούν σε διάφορα «συμφέροντα» στην «αγορά» για αξιοποίηση. Τι είπατε; Προστασία προσωπικών δεδομένων; Για κάντε έναν έλεγχο, πόσες εταιρίες σας παίρνουν τηλέφωνο για να σας πουλήσουν προϊόντα; Από πού σας βρήκαν, σας ξέρουν με το όνομά σας και γνωρίζουν π.χ. ότι είστε ήδη πελάτης του ανταγωνιστή τους (εταιρίες τηλεφωνίας). Έτσι, λοιπόν, θα «ανοίξει» μια νέα «αγορά» για να έχουμε «ανάπτυξη».
Η χρήση των καρτών, είτε πρόκειται για πιστωτικές είτε για χρεωστικές, θα διαμορφώσει ένα νέο καταναλωτικό πρότυπο για τους νέους χρήστες που στις περισσότερες φορές δεν θα τους «βγει» σε καλό καθώς, παρά την κρίση και το αίσθημα αυτοσυγκράτησης, αφού δεν θα είναι εξοικειωμένοι με τη χρήση τους μπορεί να βρεθούν είτε υπερ-χρεωμένοι (πιστωτικές) είτε χωρίς υπόλοιπο στο λογαριασμό (χρεωστικές) πολύ πριν λήξη ο μήνας…, για μην ξεχνάμε τη γνωστή φράση «γιατί περισσεύει τόσος πολύς μήνας μετά το τέλος του μισθού-σύνταξης;».
Οι συναλλαγές αυτές δεν παρέχονται από τις τράπεζες δωρεάν. Συνδέονται με προμήθειες οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις (όσο μικρότερος ο τζίρος) είναι ιδιαίτερα «τσουχτερές». Για μία ακόμα φορά το «σύστημα» λειτουργεί υπέρ των τραπεζών και διαμορφώνει συνθήκες για να αυξήσουν τα έσοδα και να βελτιώσουν την αποτελέσματά τους (κερδοφορία). Είναι γνωστό ότι οι σχετικές χρεώσεις των τραπεζών στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλότερες, συγκριτικά με ό,τι ισχύει στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Όπως, επίσης, είναι γνωστό ότι, στην παρούσα δύσκολη συγκυρία για την ελληνική οικονομία λόγω των capital controls, οι τράπεζες, με το δικαιολογητικό της εγκριτικής διαδικασίας από την αρμόδια επιτροπή του υπουργείου, έχουν τουλάχιστον δεκαπλασιάσει το τελικό κόστος των επιχειρήσεων για πληρωμές στο εξωτερικό, με ό,τι αυτό σημαίνει αφενός για τη βιωσιμότητά τους σε αυτούς τους καιρούς αλλά και για τους καταναλωτές, στους οποίους τελικά θα φτάσει αυτή η χρέωση μέσω της αύξησης των τιμών (για όσους μπορούν να το κάνουν).

Αφανισμός των «μικρών»
Όμως το σημαντικότερο θέμα που θα δημιουργηθεί από τη γενικευμένη χρήση του πλαστικού χρήματος θα είναι ο αφανισμός όλων των πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών («μικροί»). Πώς θα γίνει αυτό; Φυσικά όχι από μόνο του, αλλά σε συνδυασμό με τις αλλαγές στη νομοθεσία και την άμεση εφαρμογή νέου πλαισίου για τις κατασχέσεις λογαριασμών τόσο από το κράτος και τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης όσο και από τις ίδιες τις τράπεζες. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι: α) Οι λογαριασμοί των «μικρών» που θα πηγαίνουν τα χρήματα από το πλαστικό χρήμα δεν θα είναι λογαριασμοί «μισθοδοσίας» ή «σύνταξης» αλλά «επιχείρησης». Άρα δεν θα ισχύει το ακατάσχετο μέχρι το ελάχιστο ποσό των 1.000 ευρώ. Είναι γνωστό ότι σήμερα όλοι οι «μικροί», σε μια προσπάθεια να μην κλείσουν, προσπαθούν να επιβιώσουν καθυστερώντας πληρωμές προς Δημόσιο και ασφάλιση που έχει ως συνέπεια να συσσωρεύουν χρέη. Με τις διαδικασίες κατασχέσεων-«εξπρές» από λογαριασμούς, που ετοιμάζει το υπουργείο, το αποτέλεσμα θα είναι οι λογαριασμοί αυτοί μόλις πιστώνεται ένα ποσό, ανεξάρτητα από το ύψος του (ακόμα και λίγων ευρώ) να κατάσχεται αυτομάτως από το δημόσιο. Έτσι ο «μικρός» δεν θα έχει ούτε την ελάχιστη δυνατότητα όχι να του μείνει κάτι για να ζήσει, αλλά ούτε για να εξοφλήσει τους προμηθευτές του για να συνεχίσει να λειτουργεί. Και απ’ ό,τι μείνει ως υπόλοιπο από την κατάσχεση του Δημοσίου, θα ακολουθεί ή ίδια η τράπεζα, που έπεται στο σχετικό δικαίωμα, και θα κατάσχει το υπόλοιπο για κάθε ληξιπρόθεσμη οφειλή του «μικρού» προς αυτήν… Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι ποιο θα είναι το μέγεθος της καταστροφής στην ελληνική οικονομία από το κλείσιμο των «μικρών» αλλά σε πόσο λίγο χρόνο, πόσο απότομα θα γίνει αυτό. Το ότι θα κλείσουν όλοι με αυτά τα δεδομένα είναι το μόνο σίγουρο. Ας σκεφτούμε, δε, ότι το σύνολο των επιχειρήσεων αυτού του μεγέθους είναι το 93% του συνόλου των επιχειρήσεων της χώρας.
Τέλος στο θέμα της φοροδιαφυγής που αποτελεί το μεγάλο «ατού» της κυβερνητικής προπαγάνδας. Ναι, στην αρχή θα εισπραχθούν με αυτό το βίαιο τρόπο οι αναλογούντες φόροι, που σήμερα ένα μέρος τους είτε είναι φοροδιαφυγή είτε αδυναμία πληρωμής ακόμα και του ΦΠΑ. Μετά από λίγο όμως με το κλείσιμο και τις αλυσιδωτές επιδράσεις στην οικονομία το αποτέλεσμα θα είναι η ουσιαστική μείωση της φορολογητέας ύλης και κατά συνέπεια των φόρων. Ποιοι θα ωφεληθούν από αυτό. Είναι γνωστό, οι «μεγάλοι». Πόση είναι η πραγματική συμμετοχή τους στη φορολογία; Όπως έχουν αποδείξει μελέτες επί μελετών και στοιχεία επί στοιχείων, εδώ και δεκαετίες, εκεί γίνεται η πραγματική φοροδιαφυγή, με την έννοια της ποσότητας. Συνεπώς τελικά: α) Ούτε περισσότερα έσοδα θα υπάρξουν, επί της ουσίας, β) η οικονομική και κοινωνική καταστροφή θα είναι μεγάλη με αποτέλεσμα αυξημένες δαπάνες πρόνοιας (αν το επιτρέψουν οι δανειστές), γ) οι μεγάλοι θα γίνουν ακόμα μεγαλύτεροι και θα συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν (με μεγαλύτερο πλέον τζίρο) αφού η δική τους φοροδιαφυγή είναι «επιστημονικού χαρακτήρα». Να θυμίσουμε μόνο την περίπτωση του φορολογικού «παράδεισου» στο Λουξεμβούργο, που δημιούργησε ο κ. Γιούνκερ, πρόεδρος της Κομισιόν (υπόθεση LuxLeaks) τις υπηρεσίες του οποίου «παραδείσου» αξιοποίησαν και ελληνικές μεγάλες επιχειρήσεις και μάλιστα με την βοήθεια ειδικών. Όπως π.χ. η σημερινή γ.γ. Δημοσίων Εσόδων κυρία Σαββαΐδου η οποία με την προηγούμενη ιδιότητά της, ως φορολογικός σύμβουλος, ανώτατο στέλεχος στην PwC (Price water House) έστηνε συστήματα φοροαποφυγής για τις μεγάλες ελληνικές πολυεθνικές. Έτσι, λοιπόν, η «κυβέρνηση» με αιχμή του δόρατος την κυρία Σαββαϊδου θα πατάξει τη φοροδιαφυγή… Δηλαδή ο λύκος που φυλάει τους λύκους ή αλλιώς «Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος…».

* Ο Παύλος Δερμενάκης είναι M.Sc. οικονομολόγος-ερευνητής

 πηγή

e-dromos.gr