Επιδρομή στην Εκκλησιαστική περιουσία τώρα εξ...αριστερών

ΔΗΜΑΡ: Ο Λαγός της εξουσίας, σφυγμομετρά αν μπορεί να βάλει χέρι στην Εκκλησιαστική περιουσία Ποιος εγγυάται κύριε Κουβέλη στον ελληνικό λαό, ότι η περιουσία της εκκλησίας δεν θα έχει την ίδια τύχη με αυτή της κρατικής περιουσίας; Εσείς μήπως;;;
	Γιώργος Αδαλής aegeantimes.gr αρχική καταχώρηση στις 30/8/2012, 18:42 τελ. ενημέρωση 30/8/2012
«Χέρι» και στην εκκλησιαστική περιουσία θέλει να βάλει η ΔΗΜΑΡ κι ο Φώτης Κουβέλης, που σήμερα ως ένας εκ των τριών απαστραπτόντων κυβερνητών αυτής της χώρας, το θέτει πλέον κι επίσημα! Το κόμμα του προφανώς, διέβλεψε την ... «χρηστή διαχείριση» των δημοσίων εσόδων, και επιθυμεί να εντάξει στο πλαίσιο αυτό και την περιουσία της εκκλησίας! Πρόκειται κατά την προσωπική μου άποψη, για άλλη μια κίνηση του «λαγού» της εξουσίας, της ΔΗΜΑΡ, που σφυγμομετρά αντιδράσεις , για λογαριασμό όσων θέλουν να αρπάξουν και να διασπαθίσουν ΚΑΙ την περιουσία της εκκλησίας! Δεν αρκεί φαίνεται στον κ. Κουβέλη, την κ.Ρεπούση, όσα «έκλεψαν» το σινάφι τους από την ληστρική επιδρομή στα ταμεία του κράτους! Δεν αρκεί η λεηλασία της ιστορικής μνήμης των Ελλήνων, με βιβλία που βιάζουν την ιστορική πραγματικότητα! Δεν αρκεί όσα έφαγαν εκδότες - συγγενείς υπουργών, προκειμένου να μάθουν στα παιδιά μας ότι στη Σμύρνη έγινε κάποιου είδους συνωστισμός και τώρα σύσσωμη η «αριστερή θολοκουλτούρα», ετοιμάζεται για νέα πεδία λεηλασίας που δεν κατάφεραν να τα αγγίξουν! Τρέφω μεγάλο σεβασμό στην πραγματική αριστερή ιδεολογία, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω, ότι ΔΕΝ είναι αριστερό, οτιδήποτε λέει ένας δήθεν αριστερός! Η αριστερά υποτίθεται ότι εκφράζει την μάζα του λαού που δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα στα μεγάλα αστικά κόμματα! Αλλά ο κ.Κουβέλης και οι συν αυτώ, εκφράζουν, τις μύχιες επιθυμίες, των αρπακτικών που λιγουρεύονται τα ακίνητα της εκκλησίας και όχι μόνο! «Νομίζω ότι πρέπει να δούμε και τα θέματα που σχετίζονται και με την εκκλησιαστική περιουσία και με τα μισθολογικά των κληρικών. Σίγουρα και σε αυτή τη φάση, πολύ περισσότερο σε αυτή τη φάση, δεν μπορεί και ο χώρος αυτός να είναι έξω από τις περικοπές», είπε σήμερα ο εκπρόσωπος τύπου της ΔΗΜΑΡ! Ποιος εγγυάται κύριε Κουβέλη στον ελληνικό λαό, ότι η περιουσία της εκκλησίας δεν θα έχει την ίδια τύχη με αυτή της κρατικής περιουσίας; Ο συνέταιρός σας στην Κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, που καταλήστευσε την περιουσία των Ελλήνων με τα χιλιάδες σκάνδαλα ολκής; Η ΝΔ με τα Βατοπέδια μήπως θα εγγυηθεί την σεπτή διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας, μέσω ...;. «Δομημένων ομολόγων»; Η μήπως εσείς ο ίδιος, με το να πάρετε την περιουσία και να την επενδύσετε στους Μουσουλμάνους τη Θράκης, στους Αφγανούς της Πλατείας Κουμουνδούρου και σε εκδόσεις θεάρεστων βιβλίων που παραχαράσσουν την ιστορία μας; Θα πρέπει να καταλάβει ο κ.Κουβέλης και ο κάθε κ.Κουβέλης, ότι οι Ελληνες, δεν θα συμφωνήσουν ποτέ να διαχειριστούν οι κλέφτες και οι λωποδύτες, ότι απέμεινε σε τούτη εδώ τη χώρα! Προσωπικά, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, θα συμφωνούσε με την πρόταση αυτή, ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ, είχαν καταδικαστεί όλοι οι απατεώνες των κομμάτων εξουσίας ! Αν είχε χτιστεί μια φυλακή, στην οποία θα κρατούνταν 4-5000 Τσοχατζόπουλοι κι όχι μόνο ένας , έτσι ώστε να εξαγνισθεί μέσω αυτού, ολάκερο το σύστημα των απατεώνων και των κλεφτών! Αν στο μέλλον, η χώρα κυβερνηθεί από κόμματα που δεν μοστράρουν καθημερινά τους κλέφτες ως ... σωτήρες, τότε πολύ ευχαρίστως να το συζητήσουμε το θέμα! Μέχρι τότε, δεν υπάρχει περίπτωση αγαπητέ μου, να επιτρέψει ο Ελληνικός λαός, να λεηλατήσετε ΚΑΙ την εκκλησιαστική περιουσία! Εκτός κι αν, ο κ.Κουβέλης και οι «μεταλλαγμένοι μουτζαχεντίν της αριστεράς», υπογράψουν μια δήλωση, στην οποία θα αποδέχονται, ότι κάθε ευρώ που θα κατασπαταλείται ή θα κλέπτεται από την περιουσία αυτή, τότε θα το πληρώνουν από την τσέπη τους οι ίδιοι και τα κόμματά τους!

Η πρακτική της Αγάπης π. Ανδρέας Κονάνος

Είχε πάει μία κυρία νά ἐξομολογηθεῖ σέ ἕναν πνευματικό, καί αὐτή εἶχε πολύ περιποιηθεῖ τόν ἑαυτό της, εἶχε βαφτεῖ, εἶχε πάρα πολύ φροντίσει τόν ἑαυτό της, ἀλλά ἡ ψυχή τῆς διψοῦσε ἀκόμα καί δέν ἐνοίωθε εὐτυχισμένη. Καί τῆς λέει ὁ πνευματικός μέ πολύ ἀγάπη. Δέν τήν μάλωσε γιά αὐτό πού ἔβλεπε, γιατί αὐτός ἔβλεπε πιό βαθιά. 
Καί τῆς λέει, γιατί βάφεσαι τόσο πολύ; Καί ἀπαντάει αὐτή μέ εἰλικρίνεια, γιατί λέει πάτερ θέλω νά φαίνομαι ὡραία, θέλω νά φαίνομαι ὄμορφη. Εἶναι κακό πάτερ; Καί τῆς λέει ὁ πνευματικός της καθόλου κακό, πολύ καλό. Ἄν ἤξερες ὅμως τῆς λέει, πόσο ὡραία εἶσαι; Ἐγώ σέ βλέπω πανέμορφη.
Ἔχεις χαρίσματα, ἔχεις στήν ψυχή σου μία ὡραιότητα πού δέν τήν ἔχεις καταλάβει. Ἄν τήν καταλάβεις, δέν θά χρειαστεῖ νά ἔχεις ἀγωνία γιά νά γίνεις ὄμορφη, γιατί εἶσαι ἤδη ὄμορφη! Δηλαδή αὐτό πού πᾶμε νά πετύχουμε στήν Ἐκκλησία, εἶναι ἤδη μές στήν καρδιά μας, μές στόν πυρήνα τῆς ὑπάρξεώς μας. Ὑπάρχει! Πιό δηλαδή; Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού τήν ἔχουμε ἤδη μέσα μας. Νά τό καταλάβουμε, νά τό φανερώσουμε στή ζωή μας καί νά τό ζήσουμε στή σχέση μας.

φεκ 867. Τουρκικά στα σχολεία;;; πείτε μου οτι δεν είναι τυπογραφικό λάθος...

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 867

10 Ιουλίου 2006

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Αριθμ. 61539/Γ2

Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών για τη διδασκαλία της Τουρκικής Γλώσσας στην Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξη του Γυμνασίου .

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

΄Εχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του εδαφ. γ. της παραγράφου 11 του άρθρου 5 του ν. 1566/1985 (ΦΕΚ 167 Α΄/23.9.1985, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τις διατάξεις 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 2525/1997 «Ενιαίο Λύκειο, πρόσβαση τωναποφοίτων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ188 Α΄/23.9.1997).

2. Του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για τηνΚυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (ΦΕΚ Α΄ 98), και το γεγονός ότι από την απόφαση αυτή δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

3. Την υπ' αριθμ. 37876/ΣΤ5 (ΦΕΚ 608 τ.Β΄/26.4.2004)απόφαση με θέμα «Καθορισμός αρμοδιοτήτων Υφυπουργών του Υ.ΠΕ.Π.Θ.».

4. Την εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, όπωςαυτή διατυπώθηκε στην υπ' αριθμ. 7/2006 πράξη του Τμήματος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αποφασίζουμε:

Καθορίζουμε το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών γιατη διδασκαλία Τουρκικής Γλώσσας στην Α΄, Β΄ και Γ΄τάξη του Γυμνασίου ως εξής:

ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΡΧΑΡΙΩΝ

1. Ειδικοί Σκοποί

Με τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στο Γυμνάσιο επιδιώκεται οι μαθητές να αναπτύξουν την επικοινωνιακή ικανότητα προκειμένου να έρθουν σε επαφή με την επίσημη γλώσσα μιας γειτονικής χώρας, της Τουρκίας. Συγκεκριμένα:

" Να κατανοούν και να παράγουν προφορικό και γραπτό λόγο.

" Να αναπτύσσουν γλωσσολογική και κοινωνιογλωσσική ικανότητα. Η εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας θα συμβάλλει στην ενεργό συμμετοχή σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία και την κατανόηση της διαφορετικότητας.

" Να εξοικειώνονται με διαφορετικά επίπεδα και είδη

λόγου.

" Να αναπτύσσουν πραγματολογική ικανότητα, δηλαδή να αναπτύσσουν λειτουργικές δεξιότητες λόγου.

" Να χρησιμοποιούν την τουρκική γλώσσα ως μέσο απόκτησης νέων γνώσεων και πολιτισμικών εμπειριών.

2. Στόχοι, Θεματικές ενότητες, Ενδεικτικές δραστηριότητες.Ορίζονται μόνο θεματικές περιοχές μέσα από τιοποίες πραγματώνονται οι γλωσσικές πράξεις και η κοινωνιογλωσσική διάσταση της γλώσσας.

Y. Γ
Αν πάθατε εγκεφαλικό δεν ξέρω τι πρέπει να πάρετε

Το Σφράγισμα είναι εδώ. Chip RFID σε όλους τους Αμερικανούς το 2013

 Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν πως θα εμφυτεύσουν το chip RFID σε όλους τους Αμερικανούς πολίτες μέσα στο 2013. Προσπάθησαν να αποκρύψουν τον πραγματικό σκοπό της κάρτας πολίτη - chip RFID λέγοντας πως την δημιούργησαν για να αυτοματοποιηθεί το σύστημα ασφάλισης και υγείας των ΗΠΑ. Αυτό ήταν όμως μόνο η πρόφαση. Οι ΗΠΑ τρέχουν να προλάβουν το 2013 στήνοντας εδώ και τώρα ένα σύστημα μπλοκαρίσματος πιστωτικών και αναλήψεως καρτών των Αμερικανών πολιτών.
Οι ίδιοι οι Αμερικανοί πολίτες δεν το έχουν ακόμη αντιληφθεί, αλλά από το 2013 όποιος Αμερικανός πολίτης δεν φέρει το chip RFID στο σώμα του εμφυτευμένο, δεν θα μπορεί να κάνει καμμία ανάληψη χρημάτων και καμία συναλλαγή με το κράτος ή με άλλον ιδιώτη. Όπως το λένε και οι προφητικές γραφές.. Το σύστημα μπλοκαρίσματος αναλήψεων και ακύρωσης καρτών έχει ήδη ενεργοποιηθεί. Πως το ξέρω αυτό ?

Αυτές τις ημέρες εκατομμύρια Ευρωπαίοι (και όχι μόνο) λαμβάνουν γράμματα από τις εθνικές τους και τοπικές τράπεζες που τους ενημερώνουν πως αν σχεδιάζουν να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ θα πρέπει πρώτα να πάνε στην τράπεζά τους και να ενεργοποιήσουν την κάρτα αναλήψεων για χρήση στις ΗΠΑ. Αυτό έγινε γιατί οι ΗΠΑ αναφέρει η ενημέρωση έχουν ενεργοποιήσει περιορισμούς στα ATM τους αλλά και στις τράπεζές τους για χρήσεις καρτών από πολίτες εκτός ΗΠΑ που καταφθάνουν στην Αμερική είτε για τουρισμό είτε για εργασία.

Αυτό όμως που αποκαλύπτεται είναι ουσιαστικά πως απλά έχει ήδη ενεργοποιηθεί το σύστημα μπλοκαρίσματος αναλήψεων και συναλλαγών εν'όψει του σφραγίσματος με τα RFID των Αμερικανών πολιτών που θα λάβει χώρα σε λίγους μόνο μήνες μέσα το 2013.

Ας σκεφθούν καλά αυτές τις λεπτομέρειες οι Αμερικανοί πολίτες και ας αντισταθούν όσο υπάρχει χρόνος..

Για παράδειγμα η Τράπεζα Κύπρου μου απέστειλε σήμερα γράμμα με επιστολή όπου αναλυτικά γράφει τα εξής:
(((" ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΡΤΩΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ. ΕΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΤΕ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑ ΣΑΣ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΛΕΣΤΕ ΣΤΟ 210 6477444 ΓΙΑ ΝΑ (Προσωρινά βέβαια και μόνο για την διάρκεια της παραμονή σας εκεί) ΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ."
Υπηρεσία Debit Card Τράπεζας Κύπρου.))).

Έτσι για να πέφτουν οι μάσκες λοιπόν.. Προσθέστε επίσης τις πρόσφατες αποκαλύψεις πως ήδη υπάρχει η τεχνολογία να κατασκευάζουν RFID με ενσωματωμένο GPS, και με μίνι αμπούλα που θα περιέχει υδροκυάνιο το οποίο θα ενεργοποιείτε αυτόματα και από απόσταση με remote θα απενεργοποιεί (θανατώνει) ακαριαία αυτόν που το φέρει αν πρόκειται να κάνει κάποια εγκληματική πράξη. Προσέξτε την φράση <<αν επρόκειτο>> δηλαδή σκοτώνουμε και προληπτικά όποιον γουστάρουμε απλά και μόνο γιατί φαίνεται να είναι ενάντια στο ολοκληρωτικό-φασιστικό σύστημά μας.

Υπάρχει όμως και συνέχεια που αποδυκνύει τρανταχτά (αν δεν έχει αποδειχθεί ήδη..) πως ο σκοπός των RFID δεν είναι αγαθός..
Τα αρχικά RFID εμφυτεύονταν μέσα στους καρπούς των χεριών. Σκέφθηκαν όμως πως αν ένα από τα πρόβατα της αγέλης (δηλαδή όλοι εμείς οι πολίτες) αποφασίσει να απελευθερωθεί θα αρκούσε απλά να κόψει το χέρι του από τον καρπό και να αφαιρέσει έτσι από πάνω του το προσωπικό του σφράγισμα-RFID.
Έτσι τα λαμόγια του συστήματος αποφάσισαν και θα εμφυτεύουν πλέον τα RFID μέσα στον ώμο των ανθρώπων για να μην μπορούνε να τα κόψουν. Καλό εεε ?
Καταλαβαίνετε πόσο αγαθά και φιλικά προς τον χρήστη θα είναι τα RFID που ήδη σκέφθηκαν και τους τρόπους έτσι ώστε να μην μπορούμε να τα ξεφορτωθούμε από πάνω μας ΠΟΤΕ !!!

Ας κάνω και μία ακόμη προφητεία αν μου επιτραπεί.. Οι γραφές δεν μιλούσανε για σφράγισμα σε χέρι ή ώμο αλλά για σφράγισμα στο μέτωπο.
Πιστεύω πως στο άμεσο μέλλον όπου η τεχνολογία των RFID θα τα έχει καταστήσει ακόμη μικρότερου όγκου και ακόμη λεπτότερα, θα αποφασιστεί τα νέα αυτά RFID να εμφυτεύονται στο μέτωπο. Ο ποιό απλός λόγος είναι πως θα υπάρχουν πλέον σαρωτές ανάγνωσης των RFID σε όλους τους δημόσιους χώρους όπου απλά θα είναι εγκατεστημένοι σε κάποιο ύψος και δίπλα σε κάμερες επιτήρησης. Έτσι αυτόματα όταν θα περνάμε από ένα check point θα καταγραφόμαστε στην κάμερα και παράλληλα με το σκανάρισμα του RFID που θα είναι επίσης ψηλά και μέσα στο μέτωπό μας θα γίνεται από το σύστημα η πλήρης αναγνώρισή μας. Έτσι θα παρακολουθείτε στενά σε 24ώρη βάση όλη η παρουσία μας σε διάφορους χώρους εξωτερικούς και εσωτερικούς. Όλα αυτά φυσικά θα γίνουν για την ασφάλειά μας και θα επιβληθούν μετά από ένα νέο Μπαράζ μεγαλύτερων και ακόμη πιο σοκαριστικών παγκόσμιων τρομοκρατικών χτυπημάτων για να δικαιολογηθεί και συνταγματικά η επιβολή αυτών των μέτρων λόγω αυξημένης έκτακτης εθνικής και παγκόσμιας ανάγκης αντιμετώπισης της αόρατης τρομοκρατικής απειλής.

 
Σοκ και Δέος πρώτα λοιπόν και εν συνεχεία το σφράγισμα στο μέτωπο, το οποίο συν τοις άλλοις βολεύει εκεί ψηλά στο μέτωπό μας για να διαβάζεται αυτόματα και ευκολότερα από τα επίσης ψηλά τοποθετημένα σκαναράκια.. Επίσης αν κανένας τρελός και απογοητευμένος αποφασίσει να κόψει το RFID από τον ώμο του για να το ξεφορτωθεί χάνοντας ακόμη και το μισό του σώμα, σίγουρα ποτέ και με τίποτα δεν θα μπορεί να κόψει και το κεφάλι του για να το ξεφορτωθεί από το μέτωπό του. Ιδού λοιπόν και ακόμη μία πρακτικότητα της εμφύτευσης στο μέτωπο.

Αυτά λοιπόν όλα τα λέγαμε πριν από δέκα χρόνια ότι έρχονται. Ε λοιπόν ήρθανε. 

Να δούμε τώρα τι θα κάνουμε..

πηγή
inews

Οι καρποί της γης ανήκουν σε όλους και η ίδια η γη σε κανέναν

Του George Monbiot, guardian.co.uk
"Ο πρώτος άνθρωπος που περιέφραξε ενα κομμάτι γης και σκέφτηκε να πει "αυτό είναι δικό μου" και βρήκε ανθρώπους τόσο αφελείς ώστε να τον πιστέψουν ήταν ο πραγματικός θεμελιωτής της πολιτικής κοινωνίας. Απο πόσα εγκλήματα δεν θα είχε γλιτώσει το ανθρώπινο γένος αν κάποιος είχε βγάλει τους πασσάλους και σκεπάσει με χώμα τα χαντάκια και φώναζε στους συνανθρώπους του: Προσοχή στα λόγια αυτού του απατεώνα, είστε χαμένοι αν ξεχάσετε ότι οι καρποί της γης ανήκουν σε όλους και η ίδια η γη σε κανέναν"

Ο Jean Jacques Rousseau θα αναγνώριζε αυτή τη στιγμή. Τώρα δεν είναι η γη που περικλείουν οι απατεώνες, αλλά όλος ο υπόλοιπος φυσικός κόσμος. Σε πολλές χώρες, και ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, η φύση αποτιμάται και εμπορευματοποιείται, έτσι ώστε να μπορεί να ανταλλαχθεί με μετρητά.
Η προσπάθεια ξεκίνησε με ζήλο από την προηγούμενη κυβέρνηση. Με κόστος £ 100.000, ανέθεσε σε μια ερευνητική εταιρεία να βγάλει μια συνολικά ετήσια τιμή για τα οικοσυστήματα της Αγγλίας. Αφού πήρε τα χρήματα, η εταιρεία ανέφερε ότι αυτή η άσκηση ήταν "θεωρητικά δύσκολο να ολοκληρωθεί και ότι, κατά την άποψη ορισμένων, δεν ήταν μια θεωρητικά σωστή προσπάθεια". Μερικές από τις υπηρεσίες που παρέχουν τα οικοσυστήματα της Αγγλίας, τόνισε, "μπορεί στην πραγματικότητα να είναι άπειρης αξίας".
Αυτή η σπάνια αναλαμπή κοινής λογικής δεν κατάφερε να αποθαρρύνει τη σημερινή κυβέρνηση από την προσπάθεια να βάλει πρώτη μια τιμή στη φύση και, στη συνέχεια, να δημιουργησεί μια αγορά στην διάθεσή της. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει τώρα μια Επιτροπή Φυσικού Κεφαλαίου, μια Ομάδα Εργασίας για τα Οικοσυστήματα και ένα εμπνευσμένο νέο λεξιλόγιο. Δεν την ονομάζουμε πια φύση: τώρα ο σωστός όρος είναι "φυσικό κεφάλαιο".
Οι φυσικές διεργασίες έχουν γίνει "υπηρεσίες του οικοσυστήματος", δεδομένου ότι υπάρχουν μόνο για να μας εξυπηρετούν. Λόφοι, δάση και λεκάνες απορροής ποταμών είναι τώρα "πράσινες υποδομές, ενώ η βιοποικιλότητα οι οικότοποι είναι "κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων" μέσα σε μια "αγορά οικοσυστημάτων". Σε όλα θα δοθεί μια τιμή και όλα θα γίνουν εξαργυρώσιμα.
Το επιχείρημα υπέρ αυτής της προσέγγισης είναι συγκροτημένο και ευλογοφανές. Οι επιχειρήσεις σήμερα αντιμετωπίζουν το φυσικό κόσμο σα να μην αξίζει τίποτα. Τιμολογώντας τη φύση και ενσωματώνοντας αυτή την τιμή στο κόστος των αγαθών και των υπηρεσιών δημιουργείται ένα οικονομικό κίνητρο για την προστασία της. Σίγουρα είναι ελκυστικό, τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για το κράτος. Η Ομάδα Εργασίας για την Αγορά Οικοσυστημάτων κάνει λόγο για "σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης σε αγορές που σχετίζονται με τη φύση - της τάξης των δισεκατομμυρίων λιρών σε παγκόσμιο επίπεδο".
Η εμπορευματοποίηση, η οικονομική μεγέθυνση, οι αφηρημένη οικονομία, η εξουσία των εταιρειών: αυτές δεν είναι οι διαδικασίες που οδηγούν την παγκόσμια περιβαλλοντική κρίση; Τώρα μας λένε ότι για να σώθει η βιόσφαιρα χρειαζόμαστε περισσότερο από αυτές.
Οι πληρωμές για τις υπηρεσίες των οικοσυστημάτων μου φαίνονται σαν το προοίμιο της μεγαλύτερης ιδιωτικοποίησης από τότε που ο απατεώνας του Rousseau αξίωσε για πρώτη φορά την αποκλειστικότητα πάνω στη γη. Η κυβέρνηση έχει ήδη αρχίσει να περιγράφει τους ιδιοκτήτες γης ως "πάροχους" των υπηρεσιών οικοσυστήματος, σα να είχαν δημιουργήσει τη βροχή και τους λόφους και τα ποτάμια και την άγρια φύση που τους κατοικεί. Θα πληρώνονται για τις υπηρεσίες αυτές, είτε από την κυβέρνηση είτε από "χρήστες". Ακούγεται σαν το σχέδιο για το ΕΣΥ.
Η ιδιοκτησία γης από την εποχή του πρώτου απατεώνα περιλάμβανε την σταδιακή συσσώρευση αποκλειστικών δικαιωμάτων, τα οποία κατασχέθηκαν από το λαό. Οι πληρωμές για υπηρεσίες οικοσυστήματος προεκτείνουν την καταπάτηση με το διορισμό του ιδιοκτήτη της γης ως ιδιοκτήτη και υποκινητή της άγριας ζωής, της ροής του νερού, του κύκλου του άνθρακα, των φυσικών διεργασίων που προηγουμένως θεωρούνταν ότι ανήκουν σε όλους και σε κανέναν.
Αλλά δεν τελειώνει εκεί. Μόλις ένας πόρος έχει εμπορευματοποιηθεί, έρχονται οι κερδοσκόποι και οι έμποροι. Η Ομάδα Εργασίας για την Αγορά Οικοσυστημάτων μιλά τώρα για "αξιοποίηση της χρηματοοικονομικής εξειδίκευσης του Σίτυ για να αξιολογηθούν οι τρόποι που αυτές οι ανάμικτες πηγές εσόδων και τιτλοποιήσεις ενισχύουν την απόδοση της επένδυσης ενός περιβαλλοντικού ομολόγου" . Αυτό δίνει μια ιδέα για το πόσο μακριά αυτή η διαδικασία έχει προχωρήσει - και για τη μπουρδολογία που έχει αρχίσει να παράγει.
Ήδη η κυβέρνηση αναπτύσσει μια αγορά για την εμπορία της άγριας ζωής, πειραματιζόμενη με αυτό που αποκαλεί "αντιστάθμιση της βιοποικιλότητας". Αν μια μεταλλευτική εταιρεία θέλει να καταστρέψει ένα σπάνιο λιβάδι, για παράδειγμα, μπορεί να αγοράσει άφεση αμαρτιών πληρώνοντας κάποιον για να δημιουργήσει ένα άλλο κάπου αλλού (σημ.: αυτό συμβαίνει ήδη, και εδώ στην Ελλάδα). Η κυβέρνηση προειδοποιεί ότι αυτές οι ανταλλαγές πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για να αντισταθμιστεί μια "πραγματικά αναπόφευκτη ζημία" και "δεν πρέπει να γίνουν μια άδεια για καταστροφή".
Αλλά από τη στιγμή που η βασική αρχή έχει καθιερωθεί και η αγορά λειτουργεί, για πόσο καιρό θα εκτιμούν ότι η αυτή η γραμμή θα κρατήσει; Η φύση, κάτω από αυτό το σύστημα, θα γίνει εμπορεύσιμη όπως όλα τα άλλα.
Όπως και άλλες πτυχές του νεοφιλελευθερισμού, η εμπορευματοποίηση της φύσης ματαιώνει τη δημοκρατική επιλογή. Δεν θα είμαστε πλέον σε θέση να υποστηρίζουμε ότι ένα οικοσύστημα ή ένα τοπίο πρέπει να προστατευθεί γιατί μας δίνει απόλαυση και θαυμασμό. Θα μας πούνε ότι η εγγενής του αξία έχει ήδη υπολογιστεί και, χωρίς αμφιβολία, ότι αποδεικνύεται πως αξίζει λιγότερο από ό,τι οι άλλες χρήσεις για τις οποίες θα μπορούσε να διατεθεί η γη. Η αγορά μίλησε: τέλος της συζήτησης.
Όλα αυτά τα μπερδεμένα, υποκειμενικά θέματα, οι κινητήριες δυνάμεις της δημοκρατίας, θα επιλυθούν σε μια στήλη με αριθμούς. Οι κυβερνήσεις δεν θα χρειάζεται να ρυθμίσουν.
Η αγορά θα πάρει τις αποφάσεις που οι πολιτικοί αποφεύγουν. Αλλά το εμπόριο είναι ένας άστατος αφέντης, και δεν ανταποκρίνεται σε κανέναν παρά μόνο σε εκείνους με τα λεφτά. Η κοστολόγηση και πώληση της φύσης αποτελεί άλλη μια μεταβίβαση εξουσίας στις εταιρείες και τους πολύ πλούσιους.
Μας μειώνει, μειώνει τη φύση. Μετατρέποντας τον φυσικό κόσμο σε μια θυγατρική της εταιρικής οικονομίας, επαναβεβαιώνει το βιβλικό δόγμα της κυριαρχίας. Τεμαχίζει τη βιόσφαιρα σε συστατικά εμπορεύματα: ήδη η ομάδα εργασίας της κυβέρνησης μιλάει για "διαχωρισμό" των υπηρεσιών οικοσυστήματος, έναν όρο που δανείστηκε από προηγούμενες ιδιωτικοποιήσεις. Αυτό μπορεί να έχει νόημα από οικονομική άποψη. Δεν έχει κανένα οικολογικό νόημα. Όσο περισσότερο μαθαίνουμε για το φυσικό κόσμο, τόσο περισσότερο ανακαλύπτουμε ότι οι λειτουργίες του δεν μπορούν να διαχωριστούν με ασφάλεια.
Σπάνια θα είναι τα λεφτά που θα βγουν από την προστασία της φύσης συγκρίσιμα με τα λεφτά που βγουν από την καταστροφή της. Η φύση προσφέρει χαμηλά ποσοστά απόδοσης σε σύγκριση με άλλες επενδύσεις. Αν επιτρέψουμε να μετατοπιστεί η συζήτηση από τις αξίες στην αξία - από την αγάπη στην απληστία - παραχωρούμε το φυσικό κόσμο στις δυνάμεις που τον καταστρέφουν. Tραβήξτε τους πασσάλους, γεμίστε το χαντάκι, πάλι μας εξαπατούν.
Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων
Πηγή: 24GR
Τρομακτικό.net
titanis

Το boomerang της καλοσύνης

                       Σπάνια ανεβάζω videos συνήθως κείμενα και εικόνες.

       Σήμερα είπα να κάνω μια...εξαίρεση.

Δείτε! Αξίζει

Αποτομή κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου ( 29 Αυγούστου Νηστεία )

Ο Αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος γεννήθηκε από τον ιερέα Ζαχαρία και την Ελισάβετ. Μέχρι τα 30 του χρόνια έζησε ζωή ασκητική στην έρημο, η οποία ήταν αφιερωμένη στην προσευχή και την πνευματική ολοκλήρωση. Τα ρούχα του ήταν από τρίχες καμήλας και στην μέση του φορούσε δερμάτινη ζώνη, ενώ την τροφή του αποτελούσαν βλαστάρια χόρτων και άγριο μέλι.

Με την άσκηση και την αρετή απέκτησε όλα τα προσόντα του επιβλητικού και διαπρυσίου κήρυκα του Θείου λόγου. Καυτηρίαζε τη φαρισαϊκή, αλαζονική έπαρση και την ψυχική σκληρότητα. Η διδασκαλία του, που συνοψίζεται στη γνωστή φράση μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των Ουρανών, ήταν ουσιαστικά η προετοιμασία της έλευσης του Ιησού Χριστού. Αξιώθηκε μάλιστα να βαπτίσει το Χριστό, τον Υιό του Θεού.

Ο Ιωάννης έλεγχε με δριμύτητα τον τοπικό άρχοντα της Ιουδαίας για την ανήθικη σχέση του με την γυναίκα του αδελφού του με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να αποκεφαλιστεί. Το άγιο σώμα του ενταφιάστηκε με τιμές από τους μαθητές του και συγκαταλέχθηκε στην χορεία των μεγάλων Αγίων της Εκκλησίας μας.

Ορθόδοξος Χριστιανική γωνιά

Έγινε κλέφτης, αλλά είχε πολλή ευλάβεια στη Θεοτόκο!

Διδαχές Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (μνήμη 24 Αυγούστου)

Να έχετε ευλάβεια σε όλους τους Αγίους της Εκκλησίας, και περισσότερο  στη Δέσποινα Μαρία , διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού, η δε Θεοτόκος είναι Βασίλισσα του ουρανού και της γης, που παρακαλεί τον εύσπλαχνο Χριστό για τις αμαρτίες μας. Για τούτο πρέπει και εμείς να τιμούμε τη Δέσποινά μας με νηστείες και ελεημοσύνες.

Ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Ιωάννης νικήθηκε και έγινε κλέφτης, έγινε και καπετάνιος σε 100 κλέφτες‡ αλλά είχε πολλήν ευλάβεια  στη Θεοτόκο και κάθε πρωί και βράδυ έλεγε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Θέλοντας ο πανάγαθος Θεός να τον σώσει για την ευλάβεια που είχε  στη Θεοτόκο, έστειλε ένα άγιο ασκητή, τον οποίον άμα είδαν οι κλέφτες τον έπιασαν. Τους λέει ο ασκητής:

-Σας παρακαλώ, να με πάτε  στον καπετάνιο σας, διότι έχω να σας πω λόγο για το καλό σας. Τον πήγαν  στον καπετάνιο και του λέει: Κράξε μου όλα τα παλληκάρια να έλθουν να σας πω ένα λόγο. Τους κράζει ο καπετάνιος και ήλθαν.

Λέει ο ασκητής: Δεν έχεις άλλον; Έχω, λέει, ένα μάγειρο. Του λέει του ο ασκητής: Κράξε τον να έλθει. Και άμα ήλθε, δεν μπορούσε  να δει τον ασκητή ο μάγειρος, αλλά γύριζε το πρόσωπό του  σε άλλο μέρος.

Τότε του λέει ο ασκητής: Εις το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σε προστάζω να μου ειπείς ποιός είσαι και ποιός σε έστειλε και τί κάνεις εδώ που κάθεσαι;

Αποκρίθηκε ο μάγειρος και λέει: "Εγώ είμαι ψεύτης και πάντοτε το ψέμα λέω,  αλλά τώρα, επειδή με έδεσες με το όνομα του Χρίστου, δεν μπορώ παρά να ειπώ την αλήθεια. Εγώ λοιπόν είμαι διάβολος, και με έστειλε ο μεγαλύτερος μου να δουλεύω σε τούτον τον καπετάνιο και να τον φυλάω για να τον βρω καμίαν ημέρα που να μη διαβάζει τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, να τον βάλω  στη κόλαση. Και έχω τώρα 14 χρόνια που τον φυλάω, και δεν βρήκα καμίαν ημέρα που να μη διαβάζει το «Άγγελος πρωτοστάτης».

Τότε λέει ο ασκητής: Σε προστάζω  στο όνομα της Αγίας Τριάδος να γίνεις άφαντος και πλέον να μη πειράξεις τους χριστιανούς. Και αμέσως  έγινε άφαντος ο διάβολος σαν καπνός.

Τότε δίδαξε ο ασκητής τους κλέφτες και άλλοι έγιναν καλόγηροι και άλλοι πανδρεύτηκαν και έκαμαν καλά έργα και σώθηκαν. Για τούτο σας συμβούλευα όλους, άνδρες και γυναίκες, να μάθετε το «Άγγελος πρωτοστάτης», να το λέτε  στη προσευχή  σας. Και αν θέλετε,  να πάρετε το «Αμαρτωλών σωτηρία», που έχει 70 θαύματα της Θεοτόκου, από τα οποία σας είπα ένα για να καταλάβετε.

πηγή
 vatopaidi

Το Τρένο της Ζωής

 

 Πριν από λίγο καιρό διάβασα ένα βιβλίο, το οποίο παρομοίαζε τη ζωή με ένα ταξίδι με το τρένο.

Η ζωή είναι σαν ένα ταξίδι με το τρένο.

Επιβιβάζεσαι συχνά και αποβιβάζεσαι, υπάρχουν ατυχήματα,σε μερικές στάσεις ευχάριστες εκπλήξεις και βαθιά λύπη σε άλλες.

 Όταν γεννιόμαστε και επιβιβαζόμαστε στο τρένο,

συναντάμε ανθρώπους, για τους οποίους πιστεύουμε ότι θα μας συνοδεύουν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού:τους γονείς μας.

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

 Αποβιβάζονται σε κάποια στάση και μας αφήνουν χωρίς την αγάπη, τη στοργή, τη φιλία και τη συντροφιά τους.

Ωστόσο επιβιβάζονται άλλα  άτομα, που θα αποδειχθούν πολύ σημαντικά για μας.

Είναι τα αδέρφια μας, οι φίλοι μας κι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που αγαπάμε

Μερικά από τα άτομα που επιβιβάζονται, βλέπουν το ταξίδι σαν ένα  μικρό περίπατο

Άλλοι βρίσκουν μόνο λύπη στο ταξίδι τους.

 Υπάρχουν πάλι άλλοι στο τρένο,

που είναι πάντα εκεί και έτοιμοι να βοηθήσουν αυτούς που τους χρειάζονται.

Κάποιοι αφήνουν στην αποβίβαση μία αιώνια λαχτάρα.

Μερικοί ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ξανά κι εμείς, δεν τους έχουμε καν αντιληφθεί..

Μας εκπλήσσει, ότι μερικοί από τους επιβάτες, που αγαπάμε περισσότερο,

κάθονται σε κάποιο άλλο βαγόνι

και μας αφήνουν να κάνουμε μόνοι αυτό το κομμάτι του ταξιδιού.

Αυτονόητα απέχουμε και δεν μπαίνουμε στον κόπο να τους ψάξουμε

και να έρθουμε σε επαφή με το δικό τους βαγόνι.

Δυστυχώς μερικές φορές δεν μπορούμε να καθίσουμε δίπλα τους,

γιατί η θέση στην πλευρά τους είναι ήδη κατειλημμένη..

Δεν πειράζει, έτσι είναι το ταξίδι: γεμάτο προκλήσεις, όνειρα, φαντασία, ελπίδες και αποχαιρετισμούς ...;

....αλλά χωρίς επιστροφή.

  Λοιπόν, ας κάνουμε το ταξίδι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ας προσπαθήσουμε να βολευτούμε με τους συνταξιδιώτες μας και να ψάξουμε το καλύτερο στοιχείο στον καθένα από αυτούς.

Ας θυμόμαστε ότι σε κάθε τμήμα της διαδρομής ένας από τους επιβαίνοντες μπορεί να έχει πρόβλημα και πιθανόν να χρειάζεται την κατανόησή μας.

Ακόμη κι εμείς μπορεί να βρεθούμε σε δύσκολη θέση και κάποιος να υπάρχει που θα μας καταλάβει.

Το μεγάλο μυστήριο του ταξιδιού είναι ότι δεν ξέρουμε πότε θα αποβιβαστούμε οριστικά,

όπως επίσης ελάχιστα ξέρουμε για το πότε θα αποβιβαστούν οι συνταξιδιώτες μας, ούτε καν για εκείνον που κάθεται ακριβώς δίπλα μας.

Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ όταν κατέβω για πάντα από το τρένο..... Ναι, αυτό πιστεύω.

Ο χωρισμός από μερικούς φίλους που συνάντησα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού

θα είναι οδυνηρός.

Θα είναι πολύ λυπηρό να αφήσω μόνους τους αγαπημένους μου.

Αλλά έχω την ελπίδα,πως κάποτε θα φτάσουμε στον κεντρικό σταθμό

κι έχω την αίσθηση  ότι θα τους ξαναδώ να έρχονται με αποσκευές, τις οποίες δεν είχαν ακόμα στην επιβίβαση..

Αυτό που με κάνει ευτυχισμένο, είναι η σκέψη,  

ότι κι εγώ βοήθησα να πλουτίσουν οι αποσκευές τους και να γίνουν πιο πολύτιμες.

Φίλοι μου, ας προσέξουμε να έχουμε ένα καλό ταξίδι και στο τέλος να δούμε ότι άξιζε τον κόπο.

Ας προσπαθήσουμε να αφήσουμε κατά την αποβίβαση μια κενή θέση πίσω μας, η οποία να αφήσει νοσταλγία και όμορφες αναμνήσεις σ' αυτούς που συνεχίζουν το ταξίδι. 

                   Σ' αυτούς, που είναι μέρος του δικού μου τρένου, εύχομαι...

                                                  Καλό Ταξίδι !

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός Iσαπόστολος, φωτιστής του υπόδουλου Γένους, θαυματουργός όσιος, ένδοξος και λαοφιλής ιερομάρτυς.

Ιερομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός (+1779)

Iσαπόστολος, φωτιστής του υπόδουλου Γένους, θαυματουργός όσιος, ένδοξος και λαοφιλής ιερομάρτυς.

Ιερομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός (+1779)

 Iσαπόστολος, φωτιστής του υπόδουλου Γένους, θαυματουργός όσιος, ένδοξος και λαοφιλής ιερομάρτυς.

Γεννήθηκε στο χωριό Μεγάλο Δένδρο της Αιτωλίας περί το 1714. Αφού έλαβε τα πρώτα γράμματα στην πατρίδα του, ήλθε για ανώτερη μόρφωση στην Αθωνιάδα Ακαδημία, όπου είχε για δασκάλους τον Παναγιώτη Παλαμά, τον Νικόλαο Τζαρτζούλιο και τον Ευγένιο Βούλγαρη.

Αναφέρεται επίσης να μαθήτεψε στη Σιγδίτσα Παρνασίδος, κοντά στον ιεροδιάκονο Γεράσιμο Λύτσικα, και στο Ελληνομουσείο της Αγίας Παρασκευής Γούβας Αγράφων. Δίδαξε στο σχολείο Λομποτινάς Ταξιάρχη και στα σχολεία των γύρω χωριών.

Το 1759 εκάρη μοναχός στη μονή Φιλόθεου «και εις τους πόνους της μοναδικής ζωής εχώρησε προθυμότατα». Κατόπιν χειροτονήθηκε ιερεύς και χρημάτισε εφημέριος της μονής του. Η φλόγα όμως που καθημερινά έκαιγε στην ταπεινή του καρδιά, για τη διάδοση του ευαγγελίου στους υπόδουλους αδελφούς του, τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη, αφού πριν είχε ασκηθεί επί δεκαεπτά έτη, όπως λέγει ο ίδιος σε μία διδαχή του, στο Άγιον Όρος. Ζήτησε την ευλογία του πατριάρχη Σεραφείμ Β' και τις συμβουλές του αδελφού του δασκάλου Χρύσανθου. Έλαβε θεϊκή πληροφορία για το έργο του και την προς τούτο ευλογία έμπειρων Αγιορειτών Γερόντων. Έτσι άρχισε τη μεγάλη κι εθνοσωτήρια ιεραποστολική του δράση.

Με φλογερή αγάπη προς τον Χριστό και βαθύ ζήλο για το Γένος πραγματοποίησε τέσσερις μεγάλες περιοδείες, διαβαίνοντας όλη σχεδόν την Ελλάδα, που προκαλούν κατάπληξη και θαυμασμό. «Όπου αν επήγαινεν ο τρισμακάριστος, εγίνετο μεγάλη σύναξις των Χριστιανών, και άκουαν μετά κατανύξεως, και ευλαβείας την χάριν και γλυκύτητα των λόγων του, και ακολούθως εγίνετο και μεγάλη διόρθωσις, και ωφέλεια ψυχική»".

Η διδασκαλία του ήταν «απλούστατη, ωσάν εκείνη των αλιέων ήταν γαλήνιος, και ησύχιος, όπου εφαίνετο καθολικά, να ήναι γεμάτη από την χαράν του ιλαρού, και ήσυχου Αγίου Πvεύματoς».
Η επίδραση του στον λαό ήταν τεράστια. Πλήθη λαού συγκεντρώνονταν ν' ακούσουν τον θεόπνευστο ιεροκήρυκα. Επειδή καμμία εκκλησία δεν τους χωρούσε, αναγκαζόταν να κηρύττει στην ύπαιθρο, στήνοντας ένα σταιυρό κι ανεβαίνοντας σ' ένα σκαμνί, γιατί ήταν και κοντός. Οι μαθητές του κρατούσαν σημειώσεις κι έτσι έχουμε σήμερα τις διδαχές του. Στην περιοχή της σημερινής Αλβανίας το κήρυγμα του έδωσε πολλούς καρπούς: «τους αγρίους ημέρωσε, τους ληστάς κατεπράϋνε, τους άσπλάγχνους και ανελεήμονας έδειξεν ελεήμονας, τους ανευλαβείς, έκαμεν ευλαβείς, τους αμαθείς, και αγροίκους εις τα θεία, εμαθήτευσε, και τους έκαμε να συντρέχουν εις τας ιεράς Ακολουθίας, και όλους απλώς τους αμαρτωλούς, έφερεν εις μεγάλην μετάνοιαν, και διόρθωσιν ώστε οπού έλεγον όλοι, ότι εις τους καιρούς των εφάνη ένας νέος Απόστολος».

Τά κηρύγματα του συνόδευαν θαύματα και προφητείες. Οι καταπληκτικές προφητείες του αναφέρονται στην απελευθέρωση του Γένους, στο μέλλον προσώπων, πόλεων και της ανθρωπότητος και στις εφευρέσεις της επιστήμης. Πολλές από αυτές εκπληρώθηκαν με πιστή ακρίβεια.

Παντού ίδρυε εκκλησίες και σχολεία και με πάθος ενδιαφερόταν για τη μόρφωση των υποδούλων. Τους πλουσίους έβαζε ν' αγοράζουν κολυμβήθρες για τις βαπτίσεις των χριστιανών, βιβλία, σταυρούς και κομποσχοίνια, που τα μοίραζε στους πιστούς ως ευλογία.

Ο άγιος Κοσμάς απολάμβανε μεγάλου σεβασμού από τους Τούρκους, οι όποιοι ήταν ακροατές των διδαχών του και δωρητές του. Τον μισούσαν όμως θανάσιμα οι Εβραίοι, επειδή μετέφερε τα παζάρια των χριστιανών από την Κυριακή στο Σάββατο. Τον συκοφάντησαν στις τουρκικές αρχές και με πολλά χρήματα προς τον Κούρτ Πασά του Βερατίου κατόρθωσαν να επιτύχουν τη θανάτωση του. Ο άγιος με χαρά άκουσε την καταδίκη του.

Τον κρέμασαν από ένα δένδρο στο χωριό Κολικόντασι και το λείψανο του το έριξαν στα νερά του πόταμου Άψου. Παρά την πέτρα που του είχαν δέσει στον λαιμό, το λείψανο επέπλεε. Βρέθηκε από τον ιερέα Μάρκο κι ενταφιάσθηκε στη μονή της Θεοτόκου Αρδονίτσας Β. Ηπείρου, όπου και ανευρέθη.

Η κανονική πράξη της αναγνωρίσεως του ως αγίου έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 20.4.1961. Ακολουθία και βίο του έγραψαν ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο Σαπφείριος Χριστοδουλίδης, ο Θωμάς Πασχίδης και ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Πολλοί νεώτεροι συγγραφείς ασχολήθηκαν με τον βίο και το έργο του μεγάλoυ αγίου. Πλήθος εικόνων, χαλκογραφιών, ζωγραφιών και σχεδίων φανερώνουν την τιμή και την ευγνωμοσύνη του Γένους για τον λαμπρό αστέρα του Αγίου Όρους. Η μνήμη του τιμάται στις 24 Αύγουστου.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΜΩΥΣΕΩΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΥΓΔΟΝΙΑ

πηγή
impantokratoros

Οι Παναγίες των Ελλήνων

 

Κορυφώνονται το Δεκαπενταύγουστο οι θρησκευτικές εκδηλώσεις των Ορθοδόξων που ήδη από 1ης Αυγούστου τιμούν τη μητέρα του Θεανθρώπου, τη μητέρα των πάντων, την αειπάρθενο Μαρία, και την Κοίμησή της, με τη δεκαπενθήμερη νηστεία που για τους Ορθόδοξους χριστιανούς αποτελεί το «Πάσχα του καλοκαιριού». Η Κοίμηση της Θεοτόκου αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης και στην Ελλάδα γιορτάζεται απ' άκρου εις άκρο με ιδιαίτερη λαμπρότητα και ευλάβεια.

Χιλιάδες πιστών με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη προστρέχουν στα αμέτρητα προσκυνήματα, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας, για να μαρτυρήσουν τη πίστη τους στο πρόσωπό της και να την ικετέψουν να μεσολαβήσει στον Υιό της για τη σωτηρία της ψυχής τους, αφού, σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, η Παναγία, λίγο πριν τη μετάστασή της στους Ουρανούς, υποσχέθηκε ότι δεν θα σταματήσει να φροντίζει για όλο τον κόσμο και θα γίνει η «μεσίτρια» στον Υιό Της για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.

Το πρόσωπο της Παναγίας, όμως, για τους Έλληνες έχει και εθνική σημασία, αφού έχει συνδεθεί με τους αγώνες του έθνους και έτσι ο ελληνικός λαός Την τιμά και Τη σέβεται περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο.

Αυτή η ιδιαίτερη λατρεία που έχει ο ελληνικός λαός για την Παναγία φαίνεται και από τα εκατοντάδες προσωνύμια που Της έχουν αποδώσει, αλλά και από τα αναρίθμητα προσκυνήματα ανά την επικράτεια.

Κάθε χρόνο το επίκεντρο των εορταστικών εκδηλώσεων βρίσκεται στην Παναγία της Τήνου, με τον εορτασμό να αποκτά και εθνικό χαρακτήρα, αφού, εκτός από την Παναγία τιμάται και η μνήμη αυτών που χάθηκαν κατά τον τορπιλισμό του πολεμικού πλοίου «Έλλη» από τους Ιταλούς μέσα στο λιμάνι του νησιού ανήμερα της Παναγιάς το 1940, αλλά και στο Βέρμιο Ημαθίας, όπου τιμάται η Παναγιά των ξεριζωμένων Ποντίων.

Τήνος - Η Παναγία του έθνους

Η εικόνα της Παναγίας της Τήνου βρέθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1823, έπειτα από πολλές προσπάθειες και «με την υπόδειξη της Παναγίας στη μοναχή Πελαγία», στην ιστορική Μονή της «Κυράς των Αγγέλων» στο Κεχροβούνι.

Με Βασιλικό Διάταγμα του 1836 καθιερώθηκε ο εορτασμός της Παναγίας στην Τήνο να είναι οκταήμερος και να διαρκεί έως τα «εννιάμερα της Θεοτόκου», στις 23 Αυγούστου, όπου μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης, κατάνυξης και σεβασμού, ψάλλονται ύμνοι και εγκώμια, μπροστά στον επιτάφιο και την εικόνα.

Ο δρόμος που οδηγεί από το λιμάνι στο ναό του Ευαγγελισμού, όπου βρέθηκε η εικόνα, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της άρρηκτης σχέσης του ελληνισμού με την Ορθοδοξία.

Ημαθία - Μία Πόντια από την Αθήνα

Η Παναγία Σουμελά αποτελεί το σύμβολο της ποντιακής πίστης, αν και η πρώτη ονομασία της θαυματουργής εικόνας ήταν Αθηνιώτισσα.

Την εικόνα της Παναγίας Σουμελά αγιογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Μετά τον θάνατό του τη μετέφερε στην Αθήνα ο μαθητής του Ανανίας και τοποθετήθηκε σε περικαλλή ναό της Θεοτόκου. Έτσι αρχικά ονομάστηκε ως Παναγία η Αθηνιώτισσα.

Στο τέλος του 4ου αιώνα (380-386 μ.Χ.), σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία η Αθηνιώτισσα εμφανίστηκε ως όραμα στους μοναχούς Σωφρόνιο και Βαρνάβα στην Αθήνα και τους κάλεσε στην εκκλησία. Εκεί είδαν την εικόνα να σηκώνεται από το προσκυνητάρι, να βγαίνει από το παράθυρο και να πετάει προς τα ουράνια. Συγχρόνως, άκουσαν την Θεοτόκο να λέει: «Πηγαίνω στην Ανατολή. Προπορεύομαι στο όρος Μελά. Ακολουθήστε με...».

Οι μοναχοί την ακολούθησαν και στο όρος Μελά, στον Πόντο, όπου στάθηκε, κτίστηκε μεγάλος Ναός και Μονή. Έτσι η εικόνα πήρε την ονομασία Σουμελά από τη φράση «στου Μελά».

Το 1922, μετά την Μικρασιατική καταστροφή, μοναχοί έθαψαν την εικόνα, μαζί με άλλα κειμήλια. Με την ανταλλαγή, τα ιερά κειμήλια παραχωρήθηκαν και το 1931 τα ξέθαψε και τα έφερε στην Ελλάδα ο Αμβρόσιος ο Σουμελιώτης. Η εικόνα επανήλθε στην Αθήνα και παρέμεινε στο Μουσείο έως το 1951. Τότε, το Σωματείο «Παναγία Σουμελά» Θεσσαλονίκης πρότεινε το κτίσιμο ναού στις πλαγιές του Βερμίου στην Καστανιά Βέροιας.

Μικρόκαστρο Κοζάνης - Καβάλα παν στην εκκλησιά

Ιδιαίτερος είναι ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου στο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας στο Μικρόκαστρο, του δήμου Βοΐου- Κοζάνης. Κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί προσκυνούν την εικόνα της Παναγίας, που χρονολογείται από το 1603, ενώ εντύπωση προκαλεί η αναβίωση του εθίμου των προσκυνητών καβαλάρηδων από τη Σιάτιστα.

Το έθιμο των καβαλάρηδων προσκυνητών έρχεται από την τουρκοκρατία, όταν αποτελούσε ευκαιρία για τους σκλαβωμένους να δείξουν τη λεβεντιά και τον πόθο τους για λευτεριά.

Πάρος - Η Παναγία με τις 100 πόρτες

Ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής βρίσκεται στην Παροικιά της Πάρου. Για τον ναό υπάρχουν δύο ονομασίες: «Κατοπολιανή» και «Εκατονταπυλιανή».

Σύμφωνα με την παράδοση, η Κατοπολιανή έχει ενενήντα εννέα φανερές πόρτες, ενώ η εκατοστή είναι κλειστή και δεν φαίνεται. Η πόρτα αυτή θα φανεί και θα ανοίξει, όταν οι Έλληνες πάρουν την Πόλη.

Πολλές παραδόσεις αναφέρονται στην ίδρυση της Εκατονταπυλιανής. Η πρώτη πληροφορεί ότι, όταν η Αγία Ελένη μητέρα πήγαινε στην Παλαιστίνη για να βρει τον Τίμιο Σταυρό, έφτασε στην Πάρο και προσευχήθηκε σε έναν μικρό ναό που βρίσκονταν στη θέση της Εκατονταπυλιανής. Κατά την προσευχή της έκανε τάμα ότι, αν βρει τον Τίμιο Σταυρό, θα χτίσει στη θέση αυτή έναν μεγάλο ναό. Η προσευχή της εισακούστηκε. Βρήκε τον Τίμιο Σταυρό και, πραγματοποιώντας το τάμα της, ανήγειρε τον μεγαλόπρεπο ναό της Εκατονταπυλιανής.

Μία δεύτερη παράδοση αναφέρει ότι το τάμα της Αγίας Ελένης ολοκλήρωσε ο γιος της Άγιος Κωνσταντίνος, αυτοκράτορας του Βυζαντίου, καθώς η ίδια δεν πρόλαβε.

Κεφαλονιά - Τα φιδάκια της Παναγιάς

Στη νότια Κεφαλονιά, κοντά στο χωριό Μαρκόπουλο, βρίσκεται ο ναός της Κοιμήσεως. Εκεί από τη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα (6 Αυγούστου) εμφανίζονται μέσα κι έξω από τον ναό μικρά φίδια. Είναι τα λεγόμενα «φίδια της Παναγίας».

Στη θέση αυτή, λέει η παράδοση, υπήρχε ένα παλιό μοναστήρι της Παναγιάς, μεγάλο και πλούσιο. Όταν το μοναστήρι δέχτηκε επίθεση από πειρατές οι καλόγριες για να μην πέσουν στα χέρια τους παρακάλεσαν την Παναγία να τις κάνει πουλιά ή φίδια. Έτσι, σαν φίδια ιερά πλέον, γυρίζουν κάθε χρόνο στις αρχές του Αυγούστου και όσο περνούν οι μέρες πληθαίνουν. Την παραμονή της Κοιμήσεως «πλημμυρίζουν» τον ναό.

Σύμφωνα με την παράδοση, αν κάποια χρονιά τα φίδια δεν παρουσιαστούν, είναι κακό σημάδι. Αυτό συνέβη το 1940 και το 1953, όταν το νησί δοκιμάστηκε από τους σεισμούς.

Λέσβος- Παναγία Αγιασώτισσα

Στην ενδοχώρα της Λέσβου, στην Αγιάσο, ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί μία ξεχωριστή εμπειρία για όλους. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα.

Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα από τη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από τον ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού.

Οξύλιθος Κύμης - Παναγία η Χατηριάνισσα

Σημείο αναφοράς για την περιοχή της Κύμης Ευβοίας αποτελεί ο εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου στο βυζαντινό εκκλησάκι της Παναγίας Χατηριάνισσας στον Οξύλιθο. Πρόκειται για σταυρεπίστεγο ναό, χτισμένο και αγιογραφημένο στα τέλη του 13ου αιώνα, ο νάρθηκας του οποίου στεγάζεται με σταυροθόλιο με προεξέχουσες νευρώσεις. Η τεχνοτροπία του κτίσματος του ναού και της αγιογραφίας συμφωνούν με την ντόπια παράδοση ότι κτίστες και αγιογράφοι εστάλησαν από την Κωνσταντινούπολη την εποχή των Παλαιολόγων.

Εκεί φυλάσσεται η εικόνα της Κοίμησης, η οποία, σύμφωνα με την παράδοση, βγήκε στην παραλία των Πετριών από την θάλασσα. Οι κάτοικοι της περιοχής την τοποθέτησαν σε κάποιο ναό, που όμως δεν ήταν αφιερωμένος στην Παναγία. Μετά από λίγες ημέρες η εικόνα βρέθηκε δίπλα στο εκκλησάκι του Οξυλίθου, ακριβώς κάτω από ένα δέντρο, το οποίο υπάρχει ακόμη. Οι κάτοικοι των Πετριών την ξαναπήραν στην περιοχή τους, όμως μετά από λίγο η εικόνα επέστρεψε στον Οξύλιθο και από τότε έμεινε εκεί.

Κάθε παραμονή του Δεκαπενταύγουστου μία οικογένεια του χωριού, η οποία έχει κάνει τάμα, ξενυχτά στο σπίτι της την εικόνα και την επιστρέφει το πρωί πριν την έναρξη της Θείας Λειτουργίας. Μετά την ολοκλήρωσή της, στον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας, η οποία βρίσκεται στη συνοικία «Χατηριάνοι», εξ ου και το παρωνύμιο «Χατηριάνισσα», διοργανώνεται μεγάλο πανηγύρι και στους επισκέπτες προσφέρεται το παραδοσιακό στιφάδο, φτιαγμένο από μοσχαρίσιο κρέας και κρεμμύδια.

Το έδεσμα προετοιμάζεται ήδη από το βράδυ της προηγούμενης ημέρας σε περίπου 200 μπακιρένια καζάνια που τοποθετούνται πάνω σε κάρβουνα. Εθελοντές, κάτοικοι και μη του χωριού, μεριμνούν όλο το βράδυ για την προετοιμασία του, ενώ στη διάθεση των προσκυνητών είναι και τρεις δεξαμενές από ντόπιο λευκό κρασί. Όλα τα υλικά του φαγητού - κρέας, τομάτες, κρεμμύδια, λάδι κλπ. - προέρχονται από προσφορές των πιστών. Παρόμοια έθιμα τηρούνται στην περιοχή της Κύμης στα γειτονικά χωριά των Καλημεριάνων και της Ποταμίας.

Κάρπαθος- Η Παναγία της Ολύμπου

Διαφορετικός είναι ο εορτασμός στην Όλυμπο της Καρπάθου. Οι λειτουργίες είναι βαθιά συνδεδεμένες με το πένθος που χαρακτηρίζει τη μέρα του Δεκαπενταύγουστου και το αποκορύφωμα του παραδοσιακού εορτασμού είναι ο χορός που γίνεται στη μικρή πλατεία, μπροστά στην εκκλησιά της Παναγίας, με τους οργανοπαίκτες να παίζουν τον Κάτω Χορό.

Ο χορός, αργός και πάντα με σταθερό βήμα και κατανυκτική διάθεση, κρατά για ώρες.

Αμοργός- Η Χοζοβιώτισσα

Στην Αμοργό, πάνω σε έναν γκρεμό 300 μέτρων, δεσπόζει το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας που τιμάται στις 15 Αυγούστου. Κτίστηκε το 1088 μ.Χ. από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α' Κομνηνό, σύμφωνα με επιγραφή της Ιεράς Μονής.

Για τον τρόπο άφιξης της εικόνας στην Αμοργό υπάρχουν δύο παραδόσεις: Η πρώτη λέει ότι η εικόνα βρέθηκε μέσα σε μία βάρκα εκεί ακριβώς που είναι κτισμένο το σημερινό μοναστήρι. Λέγεται ότι την εικόνα τοποθέτησε μία ευσεβής κυρία μέσα σε βάρκα από την πόλη Χόζοβα της Παλαιστίνης και την άφησε να ταξιδέψει μόνη της στη θάλασσα για να γλιτώσει από τα χέρια των εικονομάχων.

Η δεύτερη εκδοχή λέει ότι τη θαυματουργή εικόνα έφεραν στην Αμοργό μοναχοί από το μοναστήρι του Χοτζεβά της Παλαιστίνης, που βρίσκεται κοντά στην Ιεριχώ, οι οποίοι έφυγαν λόγω των διωγμών από τους εικονομάχους. Περνώντας από την Κύπρο οι μοναχοί έπεσαν πάνω σε ληστές που βεβήλωσαν, έκοψαν στα δύο και έριξαν στη θάλασσα την εικόνα. Τα δύο τεμάχια ήρθαν με θαυματουργό τρόπο κάτω από το βράχο της Αμοργού κι ενώθηκαν μόνα τους χωρίς να διακρίνεται τίποτε από την τομή.

Άλλοι λένε ότι συγκολλήθηκαν από τους μοναχούς που συνέχισαν το ταξίδι τους, έφτασαν στην Αμοργό και έκτισαν το μοναστήρι στον τόπο που τους υπέδειξε η Παναγία. Μάρτυρας για τον τόπο αυτό ήταν η σμίλη που για αιώνες βρισκόταν σφηνωμένη στο βράχο και έπεσε το 1952.

Nίσυρος - Παναγία Σπηλιανή

Ένας από τους πιο πολυήμερους και ξεχωριστούς εορτασμούς της Παναγιάς πραγματοποιείται στο νησί της Νισύρου. Εδώ γιορτάζεται το Nιάμερο της Παναγίας που ξεκινά στις 6 Αυγούστου, γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Το έθιμο είναι αφιερωμένο στη γυναίκα, καθώς οι μαυροντυμένες Eννιαμερίτισσες (γυναίκες ταγμένες στην Παναγία) αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη λατρευτική δράση. Εγκαθίστανται στο χώρο του μοναστηριού της Παναγίας της Σπηλιανής που βρίσκεται μέσα στο κάστρο των Ιπποτών, προσκυνούν και καθαρίζουν τον χώρο και τα ιερά σκεύη.

Στην πραγματικότητα, διεξάγονται δύο παράλληλες λατρευτικές τελετουργίες, η επίσημη εκκλησιαστική από τους ιερείς και η ανεπίσημη με ιέρειες τις Eννιαμερίτισσες, που ακολουθούν αυστηρή νηστεία, κάνουν 300 μετάνοιες κάθε εικοσιτετράωρο και ψάλλουν. Την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, με τη λήξη της λειτουργίας, οι ιερείς λιτανεύουν την εικόνα της Παναγίας ως το χωριό για να ευλογήσει το πανηγύρι. Οι Eννιαμερίτισσες, από την άλλη πλευρά, κρατούν τους δίσκους με τα κόλλυβα και προπορεύονται, ανοίγοντας τον δρόμο για την ιερή εικόνα. Το γλέντι ξεκινά τη στιγμή που η εικόνα φτάνει στο χωριό, με τον τοπικό χορό της «κούπας», τραγούδια και άφθονο κρασί, ενώ οι Εννιαμερίτισσες αποσύρονται.

Σκιάθος - Η Βαγγελίστρα των Σποράδων

Πνιγμένη μέσα στο πράσινο, στον μυχό του ρέματος του Λεχουνιού και πλάι στις πηγές του, την τοποθεσία Αγαλιανού, κάτω από την ψηλότερη κορυφή της Σκιάθου, την Καραφλυτζανάκα, είναι κτισμένη η Ιερά Κοινοβιακή Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, το Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας ή της Βαγγελίστρας, όπως το λένε οι Σκιαθίτες. Η ανοικοδόμηση της Μονής άρχισε το 1794 από μία μικρή ομάδα μοναχών του κινήματος των «Κολλυβάδων», που αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από το Άγιο Όρος, λόγω του αναβρασμού που υπήρχε τότε με αφορμή την ημέρα κατά την οποία έπρεπε να τελούνται κανονικά τα μνημόσυνα, το Σάββατο δηλαδή αντί της Κυριακής, και βασικό σύνθημα την επιστροφή στην αρχαία παράδοση της Εκκλησίας.

Χιλιάδες προσκυνητών συρρέουν τον Δεκαπενταύγουστο, όπου την παραμονή το βράδυ γίνεται η έξοδος του Επιταφίου της Παναγίας, μέσα σε ατμόσφαιρα μοναδικής κατάνυξης, υπό την συγκινητική μελωδία των εγκωμίων της Θεοτόκου που ψάλλουν όλοι μαζί οι Σκιαθίτες. Ένα έθιμο που συναντάται σε λίγα μέρη της Ελλάδος.

Το Μοναστήρι γιορτάζει δύο φορές τον χρόνο, στις 25 Μαρτίου και στις 15 Αυγούστου.

Πάτμος - Ο επιτάφιος της Παναγίας

Στο νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο, οι μοναχοί τηρούν το έθιμο του Επιταφίου της Παναγίας, έθιμο με βυζαντινές καταβολές. Ο χρυσοποίκιλτος Επιτάφιος της Παναγίας περιφέρεται στα σοκάκια του νησιού σε μεγαλοπρεπή πομπή, ενώ οι καμπάνες του μοναστηριού και των άλλων εκκλησιών ηχούν ασταμάτητα.

Κουφονήσια - Με τα καΐκια στην Παναγιά

Τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζει η Παναγία στο Κάτω Κουφονήσι. Μετά τη λειτουργία προσφέρεται φαγητό από τους κατοίκους και κατόπιν εκείνοι μεταφέρονται με τα καΐκια τα οποία κάνουν αγώνες για το ποιος θα περάσει τον άλλο στο Πάνω Κουφονήσι.

Άνδρος - Παναγία Φανερωμένη

Το Κάστρο Φανερωμένης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία στην περιοχή του Κορθίου, σε ύψωμα κοντά στο χωριό Κοχυλού. Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται εδώ μεγάλο πανηγύρι στην Παναγία τη Φανερωμένη, που βρίσκεται μέσα στο Κάστρο.

Ρόδος - Παναγία Κρεμαστή

Και στο νησί της Ρόδου η λατρεία, οι παραδόσεις και οι θρύλοι που συνοδεύουν την Παναγία προκαλούν το ενδιαφέρον και το θαυμασμό μας. Αναμφισβήτητα το πιο παραδοσιακό πανηγύρι της Παναγίας στο νησί της Ρόδου είναι το πανηγύρι της Κρεμαστής.

Πυργί Χίου - Θρησκευτική κατάνυξη και γλέντι

Στο Πυργί υπάρχουν 50 εκκλησίες. Το Δεκαπενταύγουστο γίνεται το τοπικό πανηγύρι που ξεκινά με τις θρησκευτικές εκδηλώσεις στην εκκλησία της Παναγιάς και ολοκληρώνεται στην πλατεία, όπου χορεύεται ο «Πυργούσικος», χορός γρήγορος και χαρούμενος.

Θάσος - Το τραπέζι της Παναγίας

Πατάτες, ρύζι, μοσχάρι και στιφάδο περιλαμβάνει το γεύμα που παρατίθεται στο μεγάλο τραπέζι που συμμετέχουν όλοι οι πιστοί που έχουν συρρεύσει στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στην Παναγία της Θάσου, στο χωριό που πήρε το όνομά του από τη Θεοτόκο. Μετά τη λιτάνευση της εικόνας, που συνοδεύεται από πολυμελή μπάντα, όλοι μαζεύονται στο προαύλιο της εκκλησίας, με σκοπό να φουντώσει το γλέντι, με χορούς από όλη την Ελλάδα, μεζέδες και κρασί.

Ζαγοροχώρια - Ηπειρώτικα πανηγύρια για να τιμήσουν την Παναγιά

Ξακουστά σε ολόκληρη την Ελλάδα είναι τα πανηγύρια της Παναγίας που γίνονται τον Δεκαπενταύγουστο στα Ζαγοροχώρια. Σε χωριά όπως η Βίτσα και το Τσεπέλοβο, οι εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι τριήμερες και προσφέρουν την ευκαιρία για ατελείωτο γλέντι με παραδοσιακούς ηπειρώτικους χορούς. Κι ενώ οι δύο πρώτες ημέρες το γλέντι είναι ανοιχτό για όλους, την τρίτη και τελευταία ημέρα της χαράς και του κεφιού, τον πρώτο λόγο έχουν οι ντόπιοι, με τοπικούς σκοπούς και ηπειρώτικους χορούς.

http://news.pathfinder.gr/culture/news/804435.html