Έγινε κλέφτης, αλλά είχε πολλή ευλάβεια στη Θεοτόκο!

Διδαχές Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (μνήμη 24 Αυγούστου)

Να έχετε ευλάβεια σε όλους τους Αγίους της Εκκλησίας, και περισσότερο  στη Δέσποινα Μαρία , διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού, η δε Θεοτόκος είναι Βασίλισσα του ουρανού και της γης, που παρακαλεί τον εύσπλαχνο Χριστό για τις αμαρτίες μας. Για τούτο πρέπει και εμείς να τιμούμε τη Δέσποινά μας με νηστείες και ελεημοσύνες.

Ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Ιωάννης νικήθηκε και έγινε κλέφτης, έγινε και καπετάνιος σε 100 κλέφτες‡ αλλά είχε πολλήν ευλάβεια  στη Θεοτόκο και κάθε πρωί και βράδυ έλεγε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Θέλοντας ο πανάγαθος Θεός να τον σώσει για την ευλάβεια που είχε  στη Θεοτόκο, έστειλε ένα άγιο ασκητή, τον οποίον άμα είδαν οι κλέφτες τον έπιασαν. Τους λέει ο ασκητής:

-Σας παρακαλώ, να με πάτε  στον καπετάνιο σας, διότι έχω να σας πω λόγο για το καλό σας. Τον πήγαν  στον καπετάνιο και του λέει: Κράξε μου όλα τα παλληκάρια να έλθουν να σας πω ένα λόγο. Τους κράζει ο καπετάνιος και ήλθαν.

Λέει ο ασκητής: Δεν έχεις άλλον; Έχω, λέει, ένα μάγειρο. Του λέει του ο ασκητής: Κράξε τον να έλθει. Και άμα ήλθε, δεν μπορούσε  να δει τον ασκητή ο μάγειρος, αλλά γύριζε το πρόσωπό του  σε άλλο μέρος.

Τότε του λέει ο ασκητής: Εις το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σε προστάζω να μου ειπείς ποιός είσαι και ποιός σε έστειλε και τί κάνεις εδώ που κάθεσαι;

Αποκρίθηκε ο μάγειρος και λέει: "Εγώ είμαι ψεύτης και πάντοτε το ψέμα λέω,  αλλά τώρα, επειδή με έδεσες με το όνομα του Χρίστου, δεν μπορώ παρά να ειπώ την αλήθεια. Εγώ λοιπόν είμαι διάβολος, και με έστειλε ο μεγαλύτερος μου να δουλεύω σε τούτον τον καπετάνιο και να τον φυλάω για να τον βρω καμίαν ημέρα που να μη διαβάζει τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, να τον βάλω  στη κόλαση. Και έχω τώρα 14 χρόνια που τον φυλάω, και δεν βρήκα καμίαν ημέρα που να μη διαβάζει το «Άγγελος πρωτοστάτης».

Τότε λέει ο ασκητής: Σε προστάζω  στο όνομα της Αγίας Τριάδος να γίνεις άφαντος και πλέον να μη πειράξεις τους χριστιανούς. Και αμέσως  έγινε άφαντος ο διάβολος σαν καπνός.

Τότε δίδαξε ο ασκητής τους κλέφτες και άλλοι έγιναν καλόγηροι και άλλοι πανδρεύτηκαν και έκαμαν καλά έργα και σώθηκαν. Για τούτο σας συμβούλευα όλους, άνδρες και γυναίκες, να μάθετε το «Άγγελος πρωτοστάτης», να το λέτε  στη προσευχή  σας. Και αν θέλετε,  να πάρετε το «Αμαρτωλών σωτηρία», που έχει 70 θαύματα της Θεοτόκου, από τα οποία σας είπα ένα για να καταλάβετε.

πηγή
 vatopaidi

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός Iσαπόστολος, φωτιστής του υπόδουλου Γένους, θαυματουργός όσιος, ένδοξος και λαοφιλής ιερομάρτυς.

Ιερομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός (+1779)

Iσαπόστολος, φωτιστής του υπόδουλου Γένους, θαυματουργός όσιος, ένδοξος και λαοφιλής ιερομάρτυς.

Ιερομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός (+1779)

 Iσαπόστολος, φωτιστής του υπόδουλου Γένους, θαυματουργός όσιος, ένδοξος και λαοφιλής ιερομάρτυς.

Γεννήθηκε στο χωριό Μεγάλο Δένδρο της Αιτωλίας περί το 1714. Αφού έλαβε τα πρώτα γράμματα στην πατρίδα του, ήλθε για ανώτερη μόρφωση στην Αθωνιάδα Ακαδημία, όπου είχε για δασκάλους τον Παναγιώτη Παλαμά, τον Νικόλαο Τζαρτζούλιο και τον Ευγένιο Βούλγαρη.

Αναφέρεται επίσης να μαθήτεψε στη Σιγδίτσα Παρνασίδος, κοντά στον ιεροδιάκονο Γεράσιμο Λύτσικα, και στο Ελληνομουσείο της Αγίας Παρασκευής Γούβας Αγράφων. Δίδαξε στο σχολείο Λομποτινάς Ταξιάρχη και στα σχολεία των γύρω χωριών.

Το 1759 εκάρη μοναχός στη μονή Φιλόθεου «και εις τους πόνους της μοναδικής ζωής εχώρησε προθυμότατα». Κατόπιν χειροτονήθηκε ιερεύς και χρημάτισε εφημέριος της μονής του. Η φλόγα όμως που καθημερινά έκαιγε στην ταπεινή του καρδιά, για τη διάδοση του ευαγγελίου στους υπόδουλους αδελφούς του, τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη, αφού πριν είχε ασκηθεί επί δεκαεπτά έτη, όπως λέγει ο ίδιος σε μία διδαχή του, στο Άγιον Όρος. Ζήτησε την ευλογία του πατριάρχη Σεραφείμ Β' και τις συμβουλές του αδελφού του δασκάλου Χρύσανθου. Έλαβε θεϊκή πληροφορία για το έργο του και την προς τούτο ευλογία έμπειρων Αγιορειτών Γερόντων. Έτσι άρχισε τη μεγάλη κι εθνοσωτήρια ιεραποστολική του δράση.

Με φλογερή αγάπη προς τον Χριστό και βαθύ ζήλο για το Γένος πραγματοποίησε τέσσερις μεγάλες περιοδείες, διαβαίνοντας όλη σχεδόν την Ελλάδα, που προκαλούν κατάπληξη και θαυμασμό. «Όπου αν επήγαινεν ο τρισμακάριστος, εγίνετο μεγάλη σύναξις των Χριστιανών, και άκουαν μετά κατανύξεως, και ευλαβείας την χάριν και γλυκύτητα των λόγων του, και ακολούθως εγίνετο και μεγάλη διόρθωσις, και ωφέλεια ψυχική»".

Η διδασκαλία του ήταν «απλούστατη, ωσάν εκείνη των αλιέων ήταν γαλήνιος, και ησύχιος, όπου εφαίνετο καθολικά, να ήναι γεμάτη από την χαράν του ιλαρού, και ήσυχου Αγίου Πvεύματoς».
Η επίδραση του στον λαό ήταν τεράστια. Πλήθη λαού συγκεντρώνονταν ν' ακούσουν τον θεόπνευστο ιεροκήρυκα. Επειδή καμμία εκκλησία δεν τους χωρούσε, αναγκαζόταν να κηρύττει στην ύπαιθρο, στήνοντας ένα σταιυρό κι ανεβαίνοντας σ' ένα σκαμνί, γιατί ήταν και κοντός. Οι μαθητές του κρατούσαν σημειώσεις κι έτσι έχουμε σήμερα τις διδαχές του. Στην περιοχή της σημερινής Αλβανίας το κήρυγμα του έδωσε πολλούς καρπούς: «τους αγρίους ημέρωσε, τους ληστάς κατεπράϋνε, τους άσπλάγχνους και ανελεήμονας έδειξεν ελεήμονας, τους ανευλαβείς, έκαμεν ευλαβείς, τους αμαθείς, και αγροίκους εις τα θεία, εμαθήτευσε, και τους έκαμε να συντρέχουν εις τας ιεράς Ακολουθίας, και όλους απλώς τους αμαρτωλούς, έφερεν εις μεγάλην μετάνοιαν, και διόρθωσιν ώστε οπού έλεγον όλοι, ότι εις τους καιρούς των εφάνη ένας νέος Απόστολος».

Τά κηρύγματα του συνόδευαν θαύματα και προφητείες. Οι καταπληκτικές προφητείες του αναφέρονται στην απελευθέρωση του Γένους, στο μέλλον προσώπων, πόλεων και της ανθρωπότητος και στις εφευρέσεις της επιστήμης. Πολλές από αυτές εκπληρώθηκαν με πιστή ακρίβεια.

Παντού ίδρυε εκκλησίες και σχολεία και με πάθος ενδιαφερόταν για τη μόρφωση των υποδούλων. Τους πλουσίους έβαζε ν' αγοράζουν κολυμβήθρες για τις βαπτίσεις των χριστιανών, βιβλία, σταυρούς και κομποσχοίνια, που τα μοίραζε στους πιστούς ως ευλογία.

Ο άγιος Κοσμάς απολάμβανε μεγάλου σεβασμού από τους Τούρκους, οι όποιοι ήταν ακροατές των διδαχών του και δωρητές του. Τον μισούσαν όμως θανάσιμα οι Εβραίοι, επειδή μετέφερε τα παζάρια των χριστιανών από την Κυριακή στο Σάββατο. Τον συκοφάντησαν στις τουρκικές αρχές και με πολλά χρήματα προς τον Κούρτ Πασά του Βερατίου κατόρθωσαν να επιτύχουν τη θανάτωση του. Ο άγιος με χαρά άκουσε την καταδίκη του.

Τον κρέμασαν από ένα δένδρο στο χωριό Κολικόντασι και το λείψανο του το έριξαν στα νερά του πόταμου Άψου. Παρά την πέτρα που του είχαν δέσει στον λαιμό, το λείψανο επέπλεε. Βρέθηκε από τον ιερέα Μάρκο κι ενταφιάσθηκε στη μονή της Θεοτόκου Αρδονίτσας Β. Ηπείρου, όπου και ανευρέθη.

Η κανονική πράξη της αναγνωρίσεως του ως αγίου έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 20.4.1961. Ακολουθία και βίο του έγραψαν ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο Σαπφείριος Χριστοδουλίδης, ο Θωμάς Πασχίδης και ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Πολλοί νεώτεροι συγγραφείς ασχολήθηκαν με τον βίο και το έργο του μεγάλoυ αγίου. Πλήθος εικόνων, χαλκογραφιών, ζωγραφιών και σχεδίων φανερώνουν την τιμή και την ευγνωμοσύνη του Γένους για τον λαμπρό αστέρα του Αγίου Όρους. Η μνήμη του τιμάται στις 24 Αύγουστου.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΜΩΥΣΕΩΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΥΓΔΟΝΙΑ

πηγή
impantokratoros