Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Ποια είσαι εσύ κυρά μου;» για Μαρία Ρεπούση

---

Το μήνυμα της υπομονής, εν μέσω κρίσης οικονομικής, προσωπικής και αδιεξόδων, όπως είπε, έστειλε στους κατοίκους της Φλώρινας, της Δυτικής Μακεδονίας αλλά και όλης της Ελλάδας, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος που βρίσκεται στη Φλώρινα για την έναρξη των εκδηλώσεων εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της περιοχής από τον τουρκικό ζυγό.
Κατά το πανηγυρικό Αρχιερατικό Συλλείτουργο που τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος, ανήμερα της γιορτής του Αγίου, ο Αρχιεπίσκοπος έδωσε έμφαση στο σύνθημα της ημέρας του Ευαγγελίου του Αγίου Παντελεήμονα: «δι υπομονής κτίσασθε τας ψυχάς υμών».
Όπως είπε, «με την υπομονή μπορούμε να στεριώσουμε και να δυναμώσουμε την ψυχή μας. Γιατί, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε δυσκολίες, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να δυναμώσουμε την ψυχή του για να μπορεί να ανταποκρίνεται σε αυτές».
Με αφορμή την περίοδο κρίσης που διανύει η χώρα, υπογράμμισε πως «σήμερα χρειαζόμαστε το μήνυμα της υπομονής, περισσότερο από ό,τι σε άλλες εποχές».
Διευκρίνισε δε ότι η υπομονή πρέπει να είναι για τον καθένα προσωπική, ώστε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που συναντά, είτε είναι προσωπικά, είτε υγείας, είτε οικονομικά, είτε αδιεξόδου, αλλά και συλλογική, ώστε να στηρίζει ο ένας τον άλλον.
«Έχουν περάσει κρίσεις επί κρίσεων και τα βγάλαμε πέρα. Αυτή η κρίση που βρισκόμαστε σήμερα ένα νέφος είναι που σκέπασε τον ουρανό και θα φύγει, γιατί αυτός ο τόπος έχει ρίζες, ουσίες, παράδοση, και το χώμα του είναι ποτισμένο με αίμα» τόνισε και πρόσθεσε: «Είμαστε περήφανος, αρχοντικός λαός, με μεγάλο πολιτισμό και ιστορία. Αυτός ο τόπος είναι χτισμένος από πνεύμα και αυτό το ζηλεύουν οι άλλοι αλλά δεν μπορούν να το εκτιμήσουν».
Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε να μην ξεχνάμε τις παραδόσεις, τα θεμέλια και τις ρίζες μας, ενώ τόνισε ότι η Ελλάδα "δυστυχώς έχει μπει στο πνεύμα των «ξενοσπουδαγμένων».
«Δεν είμαστε αντίθετοι στις σπουδές, πρέπει να σπουδάσουμε σε όλα τα κράτη να πάμε, να γεμίσουμε γνώση, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε την παράδοση μας δεν πρέπει να ξεχνάμε τα θεμέλια και τις ρίζες μας» είπε ο Αρχιεπίσκοπος αφήνοντας αιχμές για την πρόταση της Μαρίας Ρεπούση να καταργήσει τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό στα σχολεία.
«Κάποιος που αποφοίτησε από το ΜΙΤ ή το Χάρβαρντ κλπ τον θέλουμε. Όμως επειδή έμαθε πέντε γλώσσες, έμαθε πολλά πράγματα δεν σημαίνει να του δώσουμε μια καρέκλα και ένα μολύβι για να υπογράφει κατά την δική του τη άποψη και να βγάζει και εγκύκλιο που να λέει απαγορεύεται η προσευχή στα σχολεία» επισήμανε.
Χρησιμοποιώντας ακόμη πιο σκληρούς χαρακτηρισμούς ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε: «Κυρά μου τα παιδιά είναι δικά μου, τα παιδιά είναι δικά μας. Ποια είσαι εσύ που θα βγάλεις εγκύκλιο χωρίς να ρωτήσεις αυτούς που πάλεψαν και παλεύουν σ΄αυτό τον τόπο γι΄αυτό το χώρο; Ποιό είναι το δικαίωμα σου που εσύ θα αποφασίζεις ότι δεν θα εκκλησιάζονται  τα παιδιά;. Τους ρώτησες τους γονείς;».
Ο κ. Ιερώνυμος υπογράμμισε πως υπάρχει μία ηττοπάθεια να μην πούμε την λέξη Εκκλησία από αυτούς που λένε ότι στη Μικρά Ασία συνωστίζονταν οι Έλληνες σαν να ήταν στο λεωφορείο για να μπούνε να φύγουνε.
Μιλώντας σε γονείς και μαθητές αναφέρθηκε και στην επίσκεψη ενός Γερμανού υπουργού στο γραφείο του, στον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος είπε: «Αυτοί που θεμελίωσαν την Ε.Ε., ντρέπονται σήμερα για εκεί που φτάσαμε. Η Ελλάδα είναι η ευκαιρία να δώσει το παράδειγμα και το έναυσμα να κάνουμε όλοι μαζί ένα νέο ξεκίνημα». «Εμείς έχουμε πατρίδα, έχουμε παράδοση, έχουμε θρησκεία και εκείνοι, οι οποίοι θέλουν να κάνουν εγκυκλίους ας πάνε όπου θέλουν. Είναι ελεύθεροι. Δεν τους μισούμε, δεν τους διώχνουμε αλλά δεν μπορούν οι λίγοι να χαλάσουν το σύμπαν» κατέληξε.

ΠΗΓΉ
ΡΟΜΦΑΙΑ

Σύζυγοι...Εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποιά είναι

 

Ήταν πρωί, περίπου 8:30, όταν ένας ηλικιωμένος περίπου 80 χρονών, με ράμματα στον αντίχειρά του, έφτασε στο νοσοκομείο. Είπε ότι ήταν βιαστικός, και ότι είχε ένα άλλο ραντεβού στις 9:00.

Η νοσοκόμα που τον ανέλαβε τον έβαλε να καθίσει κάπου, γνωρίζοντας ότι θα έπαιρνε πάνω από μια ώρα για να τον δει κάποιος γιατρός. Τον είδε να κοιτάει επίμονα το ρολόι του και επειδή δεν ήταν και πολύ απασχολημένη αποφάσισε να δει τη πληγή του. Αφού το εξέτασε προσεκτικά, είδε ότι η πληγή στον αντίχειρα είχε επουλωθεί και έτσι μίλησε με τους γιατρούς για να αφαιρέσουν τα ράμματα.

Ενώ του φρόντιζε τα ράμματα, τον ρώτησε αν είχε άλλο ραντεβού με γιατρό σήμερα. Ο ηλικιωμένος είπε πως δεν είχε ραντεβού με γιατρό αλλά έπρεπε να πάει στο γηροκομείο για να φάει πρωινό με τη σύζυγό του. Η νοσοκόμα τον ρώτησε πως πήγαινε από θέμα υγείας η σύζυγός του.
Ο ηλικιωμένος απάντησε ότι η γυναίκα του ήταν θύμα της νόσου Alzheimer. Της είπε ακόμα ότι η γυναίκα του δεν ήξερε ποιος ήταν και ότι δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει τα τελευταία 5 χρόνια.

Η νοσοκόμα έμεινε έκπληκτη, και τον ρώτησε,
«Και γιατί συνεχίζεις και πας κάθε πρωί, αφού δεν ξέρει ποιος είσαι;»
Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε, χάιδεψε το χέρι της νοσοκόμας και είπε:
«Δεν με γνωρίζει, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι ...» 

πηγή

istologio

namarizathema

Αυστριακή εφημερίδα θέλει την "απόσχιση" της Ικαρίας. Διαμαρτυρία στη Αυστριακή πρεσβεία.

Την άμεση αντίδραση της ελληνικής πρεσβείας στην Αυστρία, προκάλεσε το σημερινό πρωτοσέλιδο της αυστριακής λαϊκής εφημερίδας «Χόιτε», σύμφωνα με το οποίο η Ικαρία επιθυμεί την «απόσχισή» της από την Ελλάδα και την «προσάρτησή» της στην Αυστρία.

Το δημοσίευμα, που αναπαρήχθη από άλλα αυστριακά ΜΜΕ -ακόμη και από την ιστοσελίδα της αυστριακής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης- οδήγησε την ελληνική πρεσβεία στο να εκδόσει την εξής ανακοίνωση:
«Η Ικαρία είναι αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας και δεν υπάρχει καμία λήγουσα συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στο νησί. Στις 17 Ιουλίου 2012 γιορτάζεται η 100η επέτειος της επανάστασης, με την οποία το νησί του Ανατολικού Αιγαίου, η Ικαρία, απέκτησε την ανεξαρτησία της από το οθωμανικό κράτος. Με τη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923, επιβεβαιώνεται στο άρθρο 12 ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, μεταξύ των οποίων και η Ικαρία, ανήκουν στην Ελλάδα».
Στο δημοσίευμα της «Χόιτε», με τίτλο «Χρεοκοπημένοι Έλληνες - Το πρώτο νησί διακοπών θέλει να ανήκει μελλοντικά στην Αυστρία» και υπέρτιτλο «Πρωτάκουστο πολιτικό γεγονός: Η Ικαρία σχεδιάζει δημοψήφισμα για απόσχιση από την Αθήνα», υποστηρίζεται πως στην Ικαρία, οι κάτοικοί της με τον δήμαρχό της Χριστόδουλο Σταφρινάδη, εξαιτίας της δυσαρέσκειας με την Αθήνα, θέλουν να προσαρτηθούν στην Αυστρία.
Παρατίθενται μάλιστα στοιχεία του «αυστροελληνικού καλοκαιρινού παραμυθιού», δηλαδή του νησιού με τα 255 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση, τις «θαυμάσιες παραλίες», τη μέση ετήσια θερμοκρασία των 19 βαθμών, τους 9.000 κατοίκους του «που τώρα κηρύσσουν επανάσταση» λέγοντας δημόσια «Αντίο Αθήνα, θα πάμε στην Αυστρία».
Στο δημοσίευμα αναφέρονται και «ιστορικά» στοιχεία για την απόκτηση της ανεξαρτησίας του νησιού, αλλά και για τη δήθεν λήξη με τη σημερινή ημέρα, 17 Ιουλίου, της 100ετούς συνθήκης παραμονής στην Ελλάδα, όπως επίσης και δηλώσεις κάποιου ανώνυμου εκπροσώπου του δημάρχου περί «δυνατότητας των νησιωτών να καθορίσουν εκ νέου το μέλλον τους και, επειδή τους έχει ξεχάσει η Αθήνα, να σκέφτονται την ένταξή τους στην Αυστρία».
Φιλοξενούνται, τέλος, δηλώσεις διεθνολόγου, καθηγητή του Πανεπιστημίου της αυστριακής πόλης Λιντς, ο οποίος αποφαίνεται ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα για μια ένταξη της Ικαρίας στην Αυστρία, αρκεί φυσικά να υπήρχε η συγκατάθεση για κάτι τέτοιο του Αυστριακού ομοσπονδιακού προέδρου, ο οποίος θα έπρεπε να υπογράψει μια σχετική συμφωνία με το νησί, βασιζόμενη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου.
Ως προς το αν η Ικαρία θα γινόταν αυτόματα το δέκατο ομόσπονδο κρατίδιο της Αυστρίας, ο καθηγητής λέει πως θα πρέπει να αλλάξει το αυστριακό Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει εννέα ομόσπονδα κρατίδια, ενώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, η Βιέννη θα έπρεπε να αναλάβει και το ποσοστό του συνολικού ελληνικού χρέους, που αντιστοιχεί στους Ικαριώτες, περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ.

πηγή
news.yahoo.com




ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
Αυστριακή Πρεσβεία

Υ.Γ

Αυτή την Ευρώπη θέλουν να χτίσουν οι συνεταίροι μας οι Αυστριακοί;
Ποιος δίνει το δικαίωμα στο κάθε έντυπο που κυκλοφορεί στη χώρα σας να βρίζει και να ξεφτιλίζει ένα ολόκληρο λαο;
Αν δεν θέλετε αυτό  να είναι το ήθος σας, να επιβληθεί πρόστιμο για συκοφαντική δυσφήμιση της χώρας μας στο έντυπο αυτό της  Χόιτε που κυκλοφορεί στη χώρα σας και τα χρήματα να πάνε σε δικά σας ιδρύματα. 
Αλλά αν αυτό θεωρείται αστείο, τα κρύα αστεία είναι για τους...κρύους, εδώ εμείς στη Μεσογειο είμαστε αρκετά θερμοί στην ιδιοσυγκρασία προκειμένου να ανεχόμαστε τέτοια...αστεία .

Εκκλησιασμός...Ο Κύριος πέθανε για χάρη σου, κι εσύ Τον περιφρονείς;

  

         Παρ' όλα αυτά, λίγοι είναι εκείνοι που έρχονται στην εκκλησία. Τι θλιβερό! Στους χορούς και στις διασκεδάσεις τρέχουμε πρόθυμα. Τις ανοησίες των τραγουδιστών τις ακούμε με ευχαρίστηση. Τις αισχρολογίες των ηθοποιών τις απολαμβάνουμε για ώρες, δίχως να βαριόμαστε. Και μόνο όταν μιλάει ο Θεός, χασμουριόμαστε, ξυνόμαστε και ζαλιζόμαστε. Μα και στα ιπποδρόμια, μολονότι δεν υπάρχει στέγη για να προστατεύει τους θεατές από τη βροχή, τρέχουν οι περισσότεροι σαν μανιακοί, ακόμα κι όταν βρέχει ραγδαία, ακόμα κι όταν ο άνεμος σηκώνει τα πάντα. Δεν λογαριάζουν ούτε την κακοκαιρία ούτε το κρύο ούτε την απόσταση. Τίποτα δεν τους κρατάει στα σπίτια τους. Όταν, όμως, πρόκειται να πάνε στην εκκλησία, τότε και το ψιλόβροχο τους γίνεται εμπόδιο. Κι αν τους ρωτήσεις, ποιος είναι ο Αμώς ή ο Οβδιού, πόσοι είναι οι προφήτες ή οι απόστολοι, δεν μπορούν ν' ανοίξουν το στόμα τους. Για τ' άλογα, όμως, τους τραγουδιστές και τους ηθοποιούς μπορούν σε πληροφορήσουν με κάθε λεπτομέρεια. Είναι κατάσταση αυτή;

            Γιορτάζουμε μνήμες αγίων, και σχεδόν κανένας δεν παρουσιάζεται στο ναό. Φαίνεται πως η απόσταση παρασύρει τους χριστιανούς στην αμέλεια· ή μάλλον όχι η απόσταση, αλλά η αμέλεια μόνο τους εμποδίζει. Γιατί, όπως τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει αυτόν που έχει αγαθή προαίρεση και ζήλο να κάνει κάτι, έτσι και τον αμελή, τον ράθυμο και αναβλητικό όλα μπορούν να τον εμποδίσουν.

            Οι μάρτυρες έχυσαν το αίμα τους για την Αλήθεια, κι εσύ λογαριάζεις μια τόσο μικρή απόσταση; Εκείνοι θυσίασαν τη ζωή τους για το Χριστό, κι εσύ δεν θέλεις ούτε λίγο να κοπιάσεις; Ο Κύριος πέθανε για χάρη σου, κι εσύ Τον περιφρονείς; Γιορτάζουμε μνήμες αγίων, κι εσύ βαριέσαι να έρθεις στο ναό, προτιμώντας να κάθεσαι στο σπίτι σου; Και όμως, πρέπει να έρθεις, για να δεις το διάβολο να νικιέται, τον άγιο να νικάει, το Θεό να δοξάζεται και την Εκκλησία να θριαμβεύει.

            ''Μα είμαι αμαρτωλός'', λες, ''και δεν τολμώ ν' αντικρύσω τον άγιο''. Ακριβώς επειδή είσαι αμαρτωλός, έλα εδώ, για να γίνεις δίκαιος. Ή μήπως δεν γνωρίζεις, ότι και αυτοί που στέκονται μπροστά στο ιερό θυσιαστήριο, έχουν διαπράξει αμαρτίες; Γι' αυτό οικονόμησε ο Θεός να υποφέρουν και οι ιερείς από κάποια πάθη, ώστε να κατανοούν την ανθρώπινη αδυναμία και να συγχωρούν τους άλλους.

            ''Αφού, όμως, δεν τήρησα όσα άκουσα στην εκκλησία'', θα μου πει κάποιος, ''πως μπορώ να έρθω πάλι;''. Έλα να ξανακούσεις τον θείο λόγο. Και προσπάθησε τώρα να τον εφαρμόσεις. Αν βάλεις φάρμακο πάνω στο τραύμα σου και δεν το επουλώσει την ίδια μέρα, δεν θα ξαναβάλεις και την επόμενη; Αν ο ξυλοκόπος, που θέλει να κόψει μια βελανιδιά, δεν κατορθώσει να τη ρίξει με την πρώτη τσεκουριά, δεν τη χτυπάει και δεύτερη και πέμπτη και δέκατη φορά; Κάνε κι εσύ το ίδιο.

            Αλλά, θα μου πεις, σ' εμποδίζουν να εκκλησιαστείς η φτώχεια και η ανάγκη να εργαστείς. Όμως δεν είναι εύλογη και τούτη η πρόφαση. Εφτά μέρες έχει η εβδομάδα. Αυτές τις εφτά μέρες τις μοιράστηκε ο Θεός μαζί μας. Και σ' εμάς έδωσε έξι, ενώ για τον εαυτό Του άφησε μία. Αυτή τη μοναδική μέρα, λοιπόν, δεν δέχεσαι να σταματήσεις τις εργασίες;

            Και γιατί λέω για ολόκληρη μέρα; Εκείνο που έκανε στην περίπτωση της ελεημοσύνης η χήρα του Ευαγγελίου, το ίδιο κάνε κι εσύ στη διάρκεια αυτής της μιας μέρας. Έδωσε εκείνη δυο λεπτά και πήρε πολλή χάρη από το Θεό. Δάνεισε κι εσύ δυο ώρες στο Θεό, πηγαίνοντας στην εκκλησία, και θα φέρεις  στο σπίτι σου κέρδη αμέτρητων ημερών. Αν όμως δεν δέχεσαι να κάνεις κάτι τέτοιο, σκέψου μήπως μ' αυτή σου τη στάση χάσεις κόπους πολλών ετών. Γιατί ο Θεός, όταν περιφρονείται, γνωρίζει να σκορπίζει τα χρήματα που συγκεντρώνεις με την εργασία της Κυριακής.

            Μα κι αν ακόμα έβρισκες ολόκληρο θησαυροφυλάκιο γεμάτο από χρυσάφι και εξ αιτίας του απουσίαζες από το ναό, θα ήταν πολύ μεγαλύτερη η ζημιά σου· και τόσο μεγαλύτερη, όσο ανώτερα είναι τα πνευματικά από τα υλικά. Γιατί τα υλικά πράγματα, κι αν ακόμα είναι πολλά και τρέχουν άφθονα από παντού, δεν τα παίρνουμε στην άλλη ζωή, δεν μεταφέρονται μαζί μας στον ουρανό, δεν παρουσιάζονται στο φοβερό εκείνο βήμα του Κυρίου. Αλλά πολλές φορές, και πριν ακόμα πεθάνουμε, μας εγκαταλείπουν. Αντίθετα, ο πνευματικός θησαυρός που αποκτούμε στην εκκλησία, είναι κτήμα αναφαίρετο και μας ακολουθεί παντού.

            ''Ναι, αλλά μπορώ'', λέει κάποιος άλλος, ''να προσευχηθώ και στο σπίτι μου''. Απατάς τον εαυτό σου, άνθρωπε. Βεβαίως, είναι δυνατόν να προσευχηθείς και στο σπίτι σου· είναι αδύνατον όμως να προσευχηθείς έτσι, όπως προσεύχεσαι στην εκκλησία, όπου υπάρχει το πλήθος των πατέρων και όπου ομόφωνη κραυγή ικεσίας αναπέμπεται στο Θεό. Δεν σε ακούει τόσο πολύ ο Κύριος όταν Τον παρακαλείς μόνος σου, όσο όταν Τον παρακαλείς ενωμένος με τους αδελφούς σου. Γιατί στην εκκλησία υπάρχουν περισσότερες πνευματικές προϋποθέσεις απ' όσες στο σπίτι. Υπάρχουν η ομόνοια, η συμφωνία των πιστών, ο σύνδεσμος της αγάπης, οι ευχές των ιερέων. Γι' αυτό, άλλωστε, οι ιερείς προΐστανται των ακολουθιών· για να ενισχύονται με τις δυνατότερες ευχές τους οι ασθενέστερες ευχές του λαού, κι έτσι όλες μαζί ν' ανεβαίνουν στον ουρανό.

            Όταν προσευχόμαστε ο καθένας χωριστά, είμαστε ανίσχυροι· όταν όμως συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί, τότε γινόμαστε πιο δυνατοί και ελκύουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την ευσπλαχνία του Θεού. Κάποτε ο απόστολος Πέτρος βρισκόταν αλυσοδεμένος στη φυλακή. Έγινε όμως θερμή προσευχή από τους συναγμένους πιστούς, κι αμέσως ελευθερώθηκε. Τι θα μπορούσε, επομένως, να είναι πιο δυνατό από την κοινή προσευχή, που ωφέλησε κι αυτούς ακόμα τους στύλους της Εκκλησίας;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

          

Να ΜΗ μισήσεις τον αμαρτωλό

Να ΜΗ μισήσεις τον αμαρτωλό, γιατί όλοι είμαστε ένοχοι. Και αν τον αποδοκιμάζεις από ζήλο Θεού, να κλάψεις για χάρη του. Να μη μισήσεις τον 'ίδιο, αλλά τις αμαρτίες του.
Για τον ίδιο να προσευχηθείς, κι έτσι θα μοιάσεις στο Χριστό, πού δεν αγανακτούσε εναντίον των αμαρτωλών, αλλά προσευχόταν πολύ γι' αυτούς· έκλαψε μάλιστα Και για την Ιερουσαλήμ (Ματθ. 23:37. Λουκ. 13:34).
Αφού, άλλωστε, κι εμάς μας ξεγελάει σε πολλές περιπτώσεις ο διάβολος, γιατί να μισήσουμε Και ν' αποστραφούμε εκείνον πού, κατά την αντίληψη μας, εξαπατήθηκε από τον κοινό μας εχθρό;

Αν μισείς τον αμαρτωλό για τούτο, ότι δηλαδή δεν είναι, κατά τη γνώμη σου, ενάρετος, δείχνεις έτσι ότι κι εσύ αμαρτωλός είσαι, Αφού δεν έχεις αγάπη. Και οποίος δεν έχει αγάπη, δεν έχει μαζί του Και το Θεό· γιατί ο Θεός είναι προπαντός αγάπη (Α' Ίω. 4:8,16).
Να μη μισείς λοιπόν
Και να μην κατατρέχεις τον αμαρτωλό, αλλά, με τη συμπάθεια (πού θα του δείξεις), να γίνεις κήρυκας της αγαθοσύνης του Θεού, ο Όποιος, μολονότι είσαι ανάξιος, σε φροντίζει. Δεν σε παραμελεί ούτε σε αποστρέφεται ούτε σε τιμωρεί για τα πολλά Και μεγάλα σου αμαρτήματα.
Μιμήσου λοιπόν κι εσύ, όσο μπορείς, την ευσπλαχνία Του και την αγαθότητα Του, και γίνε σπλαχνικός απέναντι στο συνδουλό σου, ώστε, με τη μικρή δική σου συμπάθεια, να πάρεις σαν αμοιβή από το Θεό την απροσμέτρητη συμπάθεια Του.

Του άββά Ισαάκ

Αγία και Παρθενομάρτυς Μαρίνα

Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό.
Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του. Το γεγονός αυτό, μαθεύτηκε αμέσως και έτσι ο ηγεμόνας της περιοχής διέταξε να την συλλάβουν και να την φέρουν ενώπιόν του.
Αμέσως θαμπώθηκε από την ομορφιά της. Την ρώτησε ποία είναι και ποία είναι η πίστη της και αυτή του απάντησε ότι ονομάζεται Μαρίνα και είναι χριστιανή και ότι είναι γέννημα θρέμμα της Πισιδίας. Τότε ο ηγεμόνας προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της.
Η αγία όμως δεν δέχτηκε. Για το λόγο αυτό ο τύραννος πρόσταξε και την υπέβαλαν σε βασανιστήρια φρικτά και αφού τις κατέσκισαν τις σάρκες, την έριξαν στην φυλακή. Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε.
Στη συνέχεια ο ηγεμόνας διέταξε και την έφεραν πάλι μπροστά του. Παρά τις πιέσεις του, η αγία παρέμεινε ακλόνητη. Έτσι υποβλήθηκε σε νέα βασανιστήρια μέχρι πού αποκεφαλίστηκε λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου.
 

 

Όταν προσευχόμαστε ο καθένας χωριστά, είμαστε ανίσχυροι· όταν όμως συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί, τότε γινόμαστε πιο δυνατοί και ελκύουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την ευσπλαχνία του Θεού.

''Ναι, αλλά μπορώ'', λέει κάποιος άλλος, ''να προσευχηθώ και στο σπίτι μου''. Απατάς τον εαυτό σου, άνθρωπε. Βεβαίως, είναι δυνατόν να προσευχηθείς και στο σπίτι σου· είναι αδύνατον όμως να προσευχηθείς έτσι, όπως προσεύχεσαι στην εκκλησία, όπου υπάρχει το πλήθος των πατέρων και όπου ομόφωνη κραυγή ικεσίας αναπέμπεται στο Θεό. Δεν σε ακούει τόσο πολύ ο Κύριος όταν Τον παρακαλείς μόνος σου, όσο όταν Τον παρακαλείς ενωμένος με τους αδελφούς σου. Γιατί στην εκκλησία υπάρχουν περισσότερες πνευματικές προϋποθέσεις απ' όσες στο σπίτι. Υπάρχουν η ομόνοια, η συμφωνία των πιστών, ο σύνδεσμος της αγάπης, οι ευχές των ιερέων. Γι' αυτό, άλλωστε, οι ιερείς προΐστανται των ακολουθιών· για να ενισχύονται με τις δυνατότερες ευχές τους οι ασθενέστερες ευχές του λαού, κι έτσι όλες μαζί ν' ανεβαίνουν στον ουρανό.

            Όταν προσευχόμαστε ο καθένας χωριστά, είμαστε ανίσχυροι· όταν όμως συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί, τότε γινόμαστε πιο δυνατοί και ελκύουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την ευσπλαχνία του Θεού. Κάποτε ο απόστολος Πέτρος βρισκόταν αλυσοδεμένος στη φυλακή. Έγινε όμως θερμή προσευχή από τους συναγμένους πιστούς, κι αμέσως ελευθερώθηκε. Τι θα μπορούσε, επομένως, να είναι πιο δυνατό από την κοινή προσευχή, που ωφέλησε κι αυτούς ακόμα τους στύλους της Εκκλησίας;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Μετά τον "συνωστισμό" της Σμύρνης εχουμε τον συνωστισμό της γραμματικής

 
 
Αναστάτωση και σύγχυση έχει προκληθεί με τη «Νέα Ελληνική Γραμματική» της Ε' και ΣΤ' δημοτικού αναφορικά με τα φωνήεντα, τα σύμφωνα και τους φθόγγους.
Σύμφωνα με καταγγελία του συλλόγου δασκάλων Ανατολικής Αττικής ο μαθητής ή ο αναγνώστης που θα διαβάσει το βιβλίο θα μάθει ότι τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας είναι τα εξής: α, ε, ι, ο και ου.
Οι αλλαγές επεκτείνονται και στα σύμφωνα, καθώς ούτε αυτά έμειναν ανέπαφα, με τα «ντ», «μπ» και «γκ» να συγκαταλέγονται σε αυτά τη στιγμή που απουσιάζουν τα «ξ» και «ψ».
«Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε πως πρόσφατα (Νοέμβριος 2011) διανεμήθηκε προς διδασκαλία, στα δημοτικά σχολεία της χώρας μας ένα καινούργιο βιβλίο γραμματικής, για την Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη, αντικαθιστώντας την μέχρι τώρα ισχύουσα γραμματική του Μανώλη Τριανταφυλλίδη, η οποία εδιδάσκετο πλέον των 30 χρόνων.
Σύμφωνα με την καινούργια γραμματική που συντάχθηκε από τους: κ. Ειρήνη Φιλιππάκη - Warburton, κ. Μιχάλη Γεωργιαφέντη, κ. Γεώργιο Κοτζόγλου και την κ. Μαργαρίτα Λουκά και εκδόθηκε από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, με την ευθύνη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ανακαλύπτουμε πως:
τα φωνήεντα της Ελληνικής Γλώσσας είναι 5 (πέντε)!!! Τα: α, ε, ι, ο, και το ου. Καθώς και ότι τα φωνήεντα η, υ, ω έχουν καταργηθεί!!!
Και τα σύμφωνα από 17, έμειναν μόνον τα 15!!! Τα ξ και ψ δεν υπάρχουν πλέον!!!», σημειώνεται σε άρθρο που αναρτήθηκε στη σελίδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος».
Ο Σύλλογος από την πλευρά του κρατά αποστάσεις, σημειώνονται πως ο υπογράφων του άρθρου είναι υπεύθυνος για τα όσα γράφει και σε καμιά περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα άρθρα εκφράζουν τις θέσεις του Συλλόγου.
Διαβάστε αναλυτικά τι αναφέρει η Ειρήνη Φιλιππάκη - Warburton, που συμμετείχε στη σύνταξη της καινούριας γραμματικής, και πώς αιτιολογεί το «λανθασμένο συμπέρασμα» πως η ελληνική γλώσσα έχει επτά φωνήεντα.
«Είναι ξεκάθαρο εδώ, λοιπόν, ότι η λέξη γράμματα σημαίνει γενικά την παιδεία. Χαρακτηριστικό είναι και το τραγούδι.
'Εγώ γράμματα δεν έμαθα και στο σχολειό δεν πήγα αλλά ξέρω πως 2+2 κάνουν 4 και πως τα φωνήεντα είναι εφτά..

Ο απλός αυτός στίχος τα λέει όλα. Το γεγονός ότι ο τραγουδιστής πιστεύει πως τα φωνήεντα της Ελληνικής είναι εφτά, δείχνει ότι λειτουργεί μέσα στον γραπτό λόγο όπου έχουμε όντως 7 γραφήματα ι, η, υ, ε, α, ο, ω, που προφέρονται ως φωνήεντα, ενώ στον προφορικό έχουμε μόνο τέσσερα (πέντε αν προσθέσουμε το δίψηφο 'ου' που συμβολίζει το φωνήεν /υ/). Ας το πούμε και λίγο διαφορετικά. Με την όραση, μέσα σε γραπτά κείμενα, διαφοροποιούμε και αναγνωρίζουμε 7 γραφήματα και αυτό μας οδηγεί στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι η ελληνική γλώσσα έχει 7 φωνήεντα.
Το συμπέρασμα αυτό απορέει από το γεγονός ότι κατά τους ελληνιστικούς χρόνους που αναπτύχθηκε η γραμματική, η γλώσσα που αποτελούσε το αντικείμενο της γραμματικής, ήταν η γραπτή γλώσσα. Αυτή η ιδέα οδήγησε στη υπόθεση ότι η γραπτή γλώσσα αποτελεί την αυθεντική ελληνική ενώ ο προφορικός λογος θεωρήθηκε, και ακόμα θεωρείται, λανθασμένος, ατελής και 'εκφραση της γλώσσας των αμόρφωτων. Η έμφαση που είχε δοθεί για πολλά χρόνια και ακόμα υπάρχει, σε κάποιο βαθμό, στον γραπτό λόγο είχε ως αποτέλεσμα να θεωρηθεί ο προφορικός λόγος ανάξιος μελέτης», σημειώνει σε κάποιο σημείο η Ειρήνη Φιλιππάκη - Warburton.
Με τη συζήτηση στο διαδίκτυο να έχει πάρει φωτιά, σε απάντηση του εκπαιδευτικού που έγραψε το συγκεκριμένο άρθρο υποστηρίζεται ότι τα η, υ και ω δεν καταργήθηκαν.
«Αν κάνετε τον κόπο να πάτε στην επίμαχη γραμματική, θα δείτε ότι στη σελ. 35 δεν λέει ότι η ελληνική γλώσσα έχει 23 γράμματα αλλά ότι έχει 23 φθόγγους.
Φθόγγους, όχι γράμματα! Γι' αυτό άλλωστε και γράφονται μέσα σε αγκύλες, [α], [ι] κτλ. όπως πληροφορεί η υποσημείωση στη σελ. 34.
Και στη σελίδα 39 δηλώνεται ολοκάθαρα ότι τα ελληνικά έχουν 24 γράμματα, όπως ξέρουν βέβαια όλα τα παιδιά που θα χρησιμοποιήσουν το βιβλίο αφού, μην ξεχνάμε, διδάσκεται στην 5η δημοτικού, σε μαθητές που έχουν μάθει ανάγνωση και γραφή προ πολλού! Και στη σελ. 40 υπάρχει αντιστοίχιση φθόγγων και γραμμάτων του αλφαβήτου, ενώ στη σελ. 41 υπάρχει άσκηση όπου τα παιδιά καλούνται να βρουν πόσους φθόγγους έχουν διάφορες λέξεις, π.χ. παίζουμε: 8 γράμματα αλλά έξι φθόγγοι.
Μπορεί η εκ Ραφήνας συντάκτρια να πέφτει από τα σύννεφα, και να επικαλείται τη γραμματική Τριανταφυλλίδη, αλλά το ότι η γλώσσα μας έχει πέντε φωνήεντα δεν είναι καθόλου καινοφανές.
Το λέει, ακριβώς έτσι, η γραμματική Τριανταφυλλίδη την οποία επικαλείται (χωρίς προφανώς να την έχει ανοίξει), στη σελ. 13 (μιλάω για την ανατύπωση του 2002, ιδού το σχετικό απόσπασμα):
Φωνήεντα έχομε στη γλώσσα μας πέντε, τ' ακόλουθα (ο λόγος είναι πάντοτε για φθόγγους και όχι για γράμματα): α, ε, ι, ο, ου.
Ό,τι λέει ο Τριανταφυλλίδης λέει και η νέα Γραμματική -με μια διαφορά που θα πούμε παρακάτω. Την επισήμανση ότι μιλάμε για φθόγγους και όχι για γράμματα η νέα Γραμματική την έχει στις σελ. 34 και 39.
Οπότε, δεν χρειάζεται πανικός. Η νέα Γραμματική δεν καταργεί κανένα γράμμα του αλφαβήτου, και άλλωστε πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό, όταν διδάσκεται σε παιδιά που ήδη επί πέντε χρόνια έχουν κοπιάσει για να μάθουν το αλφάβητο των 24 γραμμάτων; Θα το ξεμάθουν και θα μάθουν καινούργιο;
Και μόνο για δυο χρονιές, αφού στο γυμνάσιο διδάσκεται άλλη γραμματική; Απίθανα πράγματα -όχι, δεν συμβαίνει τίποτε τέτοιο», σημειώνεται σε απάντηση της καταγγελίας του συλλόγου δασκάλων Ανατολικής Αττικής στο news247.gr.

πηγή

tsantiri

Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά...η ένταση.

Να μην γίνεται η ευχή (το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) αγγαρεία. Η πίεση μπορεί να φέρει μια αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Και γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγαρεία. αλλά δεν είναι υγιές.

Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια όταν έχεις θείο έρωτα. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.

Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ένταση. Να προσεύχεσθε έστω και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στο Θεό με αγάπη και λαχτάρα. Μπορεί ένας μια ολόκληρη νύχτα να προσεύχεται κι αυτή η προσευχή των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι.

Άγιος Πορφύριος

Νέο θαύμα του γέροντα Παϊσίου στην Ι.Μονή Σουρωτής

 

Πρεσβύτερος Διονύσιος Ταμπάκης- Ιερός Ναός Παναγίας Ναυπλίου. 9-7-2012

«Σε καιρούς πλέον που οι άνθρωποι, ακόμη και Χριστιανοί, αποψυχούν από φόβου και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη, (Λουκ. 21,26) και μία βαθιά αγωνία και απελπισία συνταράσσει τις ψυχές τους, μόλις πριν δύο μέρες περνώντας από την Κόνιτσα και συζητώντας με συγγενείς του γέροντος  Παϊσίου έμαθα για ένα πρόσφατο και συγκλονιστικό θαύμα που έλαβε χώρα στην Ι.Μονή Σουρωτής από τον γέροντα Παΐσιο.

Ίσως μου ξεφεύγουν πολλές λεπτομέρειες αλλά θα παραμείνω με λίγα λόγια στην ουσία των πραγμάτων ως εξής.

Πρίν λίγο καιρό  ασθένησε σοβαρά  ένα μικρό παιδί στην βόρεια Ελλάδα. Οι ειδήμονες γιατροί αμέσως έστειλαν την οικογένεια και το παιδί στο διαβαλκανικό  κέντρο στην Θεσσαλονίκη για να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις. 

Φθάνοντας (πριν 15 ημέρες περίπου) λοιπόν απελπισμένοι οι γονείς στην Θεσσαλονίκη για να επισκεφθούν την επόμενη μέρα το αναφερόμενο κέντρο σκέφθηκαν να περάσουν την παραμονή το απόγευμα από την Ι.Μονή Σουρωτής προκειμένου να προσκυνήσουν τα Ιερά Λείψανα του Οσίου Αρσενίου και  τον τάφο του π.Παϊσίου.

Όμως εκείνη την ημέρα, μάλλον Τετάρτη, το  Μοναστήρι  μένει πλέον κλειστό για περισσότερη προσευχή, και έτσι η δοκιμαζόμενη οικογένεια βρήκε κλειστή την θύρα. Δεν πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και ένας ηλικιωμένος μοναχός με την μαγκουρίτσα του κατέβαινε από  πάνω από τα δέντρα του πάρκιν της Μονής.

- Για σας ευλογημένα! τους χαιρέτισε. Γιατί δεν μπαίνετε μέσα στο μοναστήρι;

- Μα είναι η πόρτα κλειστή.

- Όχι βρε παιδιά, ανοιχτά είναι! άντε ανοίχτε.

Και τούτη την φορά το πόμολο γύρισε και εισήλθαν έκπληκτοι και χαρούμενοι  στην αυλή της Μονής.

Ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα και αφού ανέβαιναν στα σκαλοπάτια κάτω από το κωδονοστάσι, τους  συνάντησε με απορία μία Μοναχή όπου και τους ρώτησε με έκπληξη :  καλά  πως μπήκατε  μέσα; Δεν είναι κλειστά;

- Όχι! Ένας  μοναχός μας άνοιξε και μας είπε να έρθουμε εδώ!

- Ποιος Μοναχός; ρώτησε η καλόγρια.

- Ένας ηλικιωμένος.

Τότε δείχνοντάς τους η ευλαβής μοναχή την φωτογραφία του π.Παϊσίου έμειναν με το στόμα ανοικτό διαπιστώνοντας πως αυτός ο μοναχός ήταν που πριν λίγο τους προσήγαγε με βεβαιότητα μέσα στο ησυχαστήριο, όπως κάποιος βάζει τους καλεσμένους του στο δικό του σπίτι.

Την επομένη ημέρα και αφού έγιναν οι σχετικές εξετάσεις στο διαβαλκανικό διαβεβαίωσαν οι γιατροί πως το παιδάκι είναι τελείως καθαρό και υγιή από κάθε αρρώστια!!!

"ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ"»

Αναρτήθηκε από byzantio στις 9:09 μ.μ.

anavaseis

Ο ληστής που έγινε μοναχός

Σε έναν κόσμο υπό τους νόμους της φθοράς, δεν είναι όλοι σε θέση να ενεργήσουν κατά τους νόμους της αγάπης και της ειρήνης του Κυρίου, που είναι ο σωστός τρόπος.

Διηγήθηκε ο Γέροντας Πορφύριος: «Ήταν κάποτε ένα μοναστήρι στο βουνό, όπου οι μοναχοί ζούσαν ειρηνικά.

Μια μέρα έκαναν επιδρομή ληστές, μπήκαν μέσα στο Ναό της Μονής αγριωποί και ο αρχηγός τους ζήτησε τον Ηγούμενο. Ένας μοναχός τον ειδοποίησε και εκείνος, που βρισκόταν μέσα στο Ιερό, παρακάλεσε τον αρχιληστή να περιμένει λίγο, ώσπου να τελειώσει μια εργασία του. Γονάτισε μπροστά στην Αγία Τράπεζα και άρχισε θερμή προσευχή στο Χριστό, να τους γλιτώσει από αυτόν τον κίνδυνο.

Ο αρχιληστής, στο διάστημα αυτό περιεργαζόταν τις τοιχογραφίες του Ναού. Άγριος όπως ήταν, τράβηξε την προσοχή του η εικόνα της μελλούσης κρίσεως και ιδιαίτερα του φοβερού δράκοντα, που έβγαζε φωτιές από το στόμα του και κατάπινε τους κολασμένους. Εκείνη τη στιγμή βγήκε από το Ιερό ο Ηγούμενος. Ο αρχιληστής, μόλις τον είδε, του είπε απότομα: «Θα μου δώσεις αμέσως όλους τους θησαυρούς του Μοναστηριού, γιατί αλλιώς θα σας σφάξουμε. Αλλά πρώτα θέλω να μου εξηγήσεις τι παριστάνει αυτή η ζωγραφιά».

Ο Ηγούμενος, που εξακολουθούσε να προσεύχεται κρυφά, του εξήγησε, ότι από τη μια μεριά είναι ο Χριστός, που παίρνει μαζί Του στον Παράδεισο τους δικαίους και από την άλλη ο διάβολος-δράκοντας, που καταπίνει στην κόλαση τους αμαρτωλούς». «Ποιοι είναι αυτοί οι αμαρτωλοί;» ξαναρώτησε ο αρχιληστής. Ο Ηγούμενος του απάντησε: «Είναι αυτοί που κλέβουν, που σκοτώνουν, που βρίζουν, που ατιμάζουν, αυτοί που κάνουν κάθε κακό». «Δηλαδή, ρώτησε ανήσυχος, κι εγώ στην κόλαση θα πάω;» «Όπως φαίνεται, του λέει ο Ηγούμενος, για εκεί προορίζεσαι». «Και δεν υπάρχει τρόπος να γλυτώσω την κόλαση;» ρώτησε. «Υπάρχει», του απαντά ο Ηγούμενος. «Αν μετανοήσεις για όλες σου τις αμαρτίες, εξομολογηθείς, κοινωνήσεις και αγωνιστείς να αποφεύγεις το κακό και να κάνεις το καλό».

«Πού μπορώ να το κάνω αυτό;» «Εδώ στο Μοναστήρι». Τότε ο αρχιληστής στρέφεται ξαφνικά στους ληστές που τον ακολουθούσαν και τους λέει: «Εγώ θα μείνω εδώ.» Έφυγαν οι ληστές και ο αρχιληστής εξομολογήθηκε στον Ηγούμενο, που τον έκανε δόκιμο μοναχό. Του έβαλε και κανόνα, να μην κάνει τίποτα χωρίς να ρωτάει ένα γέροντα μοναχό, κοντά στον οποίο θα έκανε το διακόνημά του.

Μια μέρα τον έστειλε μαζί με τον συνοδό μοναχό, να κόψουν ξύλα από το βουνό και να τα φέρουν στο Μοναστήρι για το χειμώνα. Ξεκίνησαν, με το ζώο τους, έφτασαν στο βουνό, έκοψαν και φόρτωσαν τα ξύλα, αλλά πριν προλάβουν να ξεκινήσουν, εμφανίστηκαν μπροστά τους ληστές, τους πήραν τα ζώα και τους ξυλοκόπησαν. Ο αρχιληστής-μοναχός οργίστηκε, αλλά πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση, ρώτησε τον συνοδό του: «Τι λένε τα βιβλία να κάνουμε τώρα;»

Ο συνοδός του απάντησε: «Τίποτα, ο νόμος του Χριστού λέει, ότι αν κάποιος σε χαστουκίσει, εσύ να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο». Έφυγαν οι ληστές με τα κλεμμένα, έφυγαν και οι μοναχοί δαρμένοι και με άδεια χέρια. Όταν τους είδε ο Ηγούμενος λυπήθηκε, αλλά δεν είπε τίποτα. Έπειτα από μερικές μέρες, τους ξαναέστειλε στο βουνό για ξύλα με άλλο ζώο, αλλά επαναλήφθηκαν περίπου τα ίδια.

Ο Ηγούμενος ήταν πολύ σκεπτικός, δεν ήξερε τι να κάνει. Επειδή όμως έκανε πολύ κρύο, με κόπο βρήκε τρίτο ζώο και τους ξαναέστειλε στο βουνό. Τη στιγμή που ετοιμάζονταν να επιστρέψουν με το φορτωμένο ζώο, παρουσιάζονται πάλι οι ίδιοι ληστές, τους παίρνουν το ζώο και αρχίζουν πάλι να τους δέρνουν. Η αγανάκτηση του αρχιληστή-μοναχού κορυφώθηκε, όμως ρώτησε πάλι το συνοδό του: «Βρες γρήγορα, τι λένε οι Γραφές να κάνουμε». Ο συνοδός του είπε πάλι: «Τίποτα, ο νόμος του Χριστού λέει υπομονή και αγάπη στους εχθρούς».

Ο αρχιληστής-μοναχός δεν ικανοποιήθηκε και του λέει: «Για θυμήσου καλά, δεν υπάρχουν άλλες Γραφές να λένε κάτι άλλο;» Ο συνοδός του του απαντά: «Ε, υπάρχει και η Παλαιά Διαθήκη, με το νόμο του Μωυσή». «Και τι λέει αυτός ο νόμος;» «Λέει οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος». «Αυτός είναι καλός νόμος!!», φώναξε ο αρχιληστής-μοναχός και δίνει μια γροθιά σε ένα ληστή και τον ξαπλώνει κάτω. Οι άλλοι ληστές τον κοίταξαν ξαφνιασμένοι.

Τότε αυτός άνοιξε το ράσο του και φάνηκε το δασύτριχο στήθος του. «Ξέρετε ωρέ, ποιος είμαι εγώ;», λέει στους τρομαγμένους ληστές. «Είμαι ο τάδε ξακουστός αρχιληστής, που έγινα καλόγερος. Αν δεν θέλετε να σας λιανίσω όλους, αφήστε αυτό το φορτωμένο ζώο και τσακιστείτε να μας φέρετε φορτωμένα και τα άλλα δύο τα κλεμμένα.» Οι ληστές συμμορφώθηκαν με την εντολή του. Έτσι οι δύο μοναχοί επέστρεψαν θριαμβευτικά στο Μοναστήρι, με τρία φορτωμένα ζώα. Μόλις τους είδε ο Ηγούμενος, σταυροκοπήθηκε απορημένος και δόξασε το Χριστό. Τότε ο αρχιληστής-μοναχός του λέει: «Μη δοξάζεις το Χριστό, άγιε Ηγούμενε, αλλά δόξαζε το Μωυσή. Με το νόμο του Μωυσή τα φέραμε πίσω όλα τα κλεμμένα, γιατί αν πηγαίναμε ακόμα με το νόμο του Χριστού, και αδειανοί θα γυρίζαμε και δαρμένοι».

Μου έκανε εντύπωση αυτή η ιστορία, που μου την διηγήθηκε ο Γέροντας με απαράμιλλη χάρη και προσπαθούσα να την ερμηνεύσω, όταν άρχισε να μου λέει και δεύτερη:

«Ήταν ένα Μοναστήρι, όπου όλοι οι μοναχοί είχαν γεράσει και πεθάνει, εκτός από έναν, που ζούσε εκεί σαν ερημίτης. Ο μοναχός αυτός ήταν τελείως αγράμματος αλλά είχε δυνατή και απλή πίστη. Καθώς έκανε τις ακολουθίες του και τα διακονήματα του, πίστευε ότι ο Χριστός και οι άγιοι είναι ζωντανοί και τον συντροφεύουν, γι' αυτό τους μιλούσε τακτικά, όπως μιλά κανείς σε ζωντανούς ανθρώπους.

Μια μέρα που βγήκε από το Μοναστήρι, μπήκαν σε αυτό ληστές, έκλεψαν ότι βρήκαν, τα φόρτωσαν στα ζώα τους κι' έφυγαν. Όταν επέστρεψε ο μοναχός και είδε γυμνωμένο το Μοναστήρι, ταράχθηκε. Αμέσως έτρεξε στο Ναό, που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο, στάθηκε μπροστά στον προστάτη του Μοναστηριού άγιο και άρχισε να διαμαρτύρεται: «Άγιε μου Νικόλα, τι έγινε εδώ όταν έλειπα; Ήρθαν κακοί άνθρωποι και έκλεψαν το Μοναστήρι κι εσύ τους κοίταζες και δεν μιλούσες; Τι έκανες για να εμποδίσεις τους κλέφτες; Βλέπω ότι δεν έκανε τίποτα. Αμ' τότε δεν σου αξίζει αυτή η θέση που έχεις, αφού δεν προστάτεψες το Μοναστήρι. Θα σε βγάλω απ' εκεί». Κι' αμέσως ξεκολλά την εικόνα του αγίου από το τέμπλο, την βγάζει έξω από το Μοναστήρι, την ακουμπά σε ένα βράχο, επιστρέφει και κλείνει την πόρτα.

Δεν πέρασε μια ώρα και ακούει δυνατά χτυπήματα στην εξώπορτα. Ανοίγει και τι να δει. Οι ληστές με τα ζώα τους φορτωμένα με όλα τα κλεμμένα και να του λένε: Εμείς κλέψαμε το Μοναστήρι και καθώς φεύγαμε, τα ζώα μας περπατούσαν κανονικά, αλλά κάποια στιγμή σταμάτησαν και δεν προχωρούσαν. Τα χτυπούσαμε, τα τραβούσαμε, έμεναν ακίνητα, μόλις όμως γύριζαν πίσω έτρεχαν. Είπαμε, ότι όπως φαίνεται, ο Θεός θέλει πίσω τα κλεμμένα και στα φέραμε.

Ο μοναχός πήρε τα πράγματα και καθώς έφευγαν οι ληστές, ευχαρίστησε το Θεό. Τότε θυμήθηκε την εικόνα του αγίου, πήγε στο βράχο που την είχε ακουμπήσει, την προσκύνησε και είπε: «Τώρα σε παραδέχομαι, Άγιε Νικόλα. Είσαι ο προστάτης του Μοναστηριού». Πήρε θριαμβευτικά την εικόνα του αγίου και την τοποθέτησε στη θέση της.

ΠΗΓΗ: Κ. Γιαννιτσιώτη, "Κοντά στο Γέροντα Πορφύριο"

ΣΗΜ. ΟΟΔΕ: Ποιο λοιπόν είναι το συμπέρασμα από αυτήν την ιστορία; Ο σωστός τρόπος προϋποθέτει την αγιότητα του αγράμματου μοναχού. Δυστυχώς όμως, επειδή δεν υπάρχει αγιότητα σε όλον τον κόσμο, μερικές φορές για μερικούς, είναι ανεκτή και η καταφυγή στον 'Μωσαϊκό Νόμο'

Ο άνθρωπος του Χριστού και τη δυσκολία και τη θλίψη όλα τα κάνει προσευχή

Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή.

Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ ...».

Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αυπνία^. να μη ακέπτεσαι τον ύπνο.

Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι.

Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ ...;» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.

¨Όλα είναι μέσα μας, και τα ένστικτα και τα πάντα, και ζητούν ικανοποίηση. Αν δεν τα ικανοποιήσομε, κάποτε θα εκδικηθούν, εκτός και τα διοχετεύσομε αλλού, στο ανώτερο, στον Θεό.

Άγιος Πορφύριος

Τον Χριστό να τον αισθανόμαστε σαν φίλο μας. Είναι φίλος μας.

Τον Χριστό να τον αισθανόμαστε σαν φίλο μας. Είναι φίλος μας.

Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: «Εσείς είστε φίλοι μου ...» (Ιω. 15,14).

Σαν φίλο να τον ατενίζομε και να τον πλησιάζομε. Πέφτομε; Αμαρτάνομε;

Με οικειότητα, με αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχομε κοντά του^. όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίδει η αίσθηση του φίλου.

Να του πούμε: «Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με». Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με αγάπη και μας συγχωρεί.

Να μη μας χωρίζει απ' τον Χριστό η αμαρτία. Όταν πιστεύουμε ότι μας αγαπάει και τον αγαπάμε, δεν θα αισθανόμαστε ξένοι και χωρισμένοι απ' Αυτόν, ούτε όταν αμαρτάνουμε. Έχουμε εξασφαλίσει την αγάπη Του κι όπως και να φερθούμε, ξέρομε ότι μας αγαπάει.

πατηρ πορφυριος

Κουνούπια. Φυσικοί τρόποι αντιμετώπισης των εντόμων του Καλοκαιριού

  Μύγες, κουνούπια, κατσαρίδες, είναι κάποια μόνο από τα έντομα του καλοκαιριού, που εκτός από ενοχλητικά, μπορούν να αποβούν και επικίνδυνα για την υγεία μας, λόγω των μεταδοτικών ασθενειών που «κουβαλούν».

Στο εμπόριο βρίσκει κανείς πλήθος εντομοκτόνων και άλλων σκευασμάτων που συντελούν στην εξόντωση τους. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που εξολοθρεύουν μεν τα έντομα, αλλά αποβαίνουν επικίνδυνα για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Ο γεωπόνος Βασίλης Αναγνώστου, εξηγεί ότι υπάρχουν φυσικοί τρόποι αντιμετώπισης των εντόμων, όμοιας αποτελεσματικότητας με τα χημικά εντομοκτόνα, χωρίς επιβλαβείς παρενέργειες για την υγεία μας και το οικοσύστημα.

Τα θηλυκά κουνούπια, χρειάζονται αίμα για την ωρίμανση των αυγών τους και αυτά είναι που μας τσιμπούν. Προτιμούν τα θερμόαιμα ζώα, όπως τον άνθρωπο, γιατί προσελκύονται από τη σωματική θερμότητα και το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέεται από την αναπνοή. Άλλοι παράγοντες που 'τραβούν' τα κουνούπια είναι η κίνηση, η υγρασία και το φως. Τα συχνά ντους απομακρύνουν τον ιδρώτα από το σώμα και προστατεύουν τους ανθρώπους από τα κουνούπια. 'Μαγνήτης' για τα κουνούπια είναι και η κούραση με το λαχάνιασμα, καθώς αυξάνονται οι τιμές διοξειδίου του άνθρακα που εκλύονται.

Οι ανεμιστήρες συμβάλουν αρκετά στο να διαλύεται η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα κι έτσι τα απωθούν, μιας και τα κουνούπια εντοπίζουν από τα 20 μέτρα το αγαπητό τους διοξείδιο, ενώ ταυτόχρονα η χρήση των ανεμιστήρων χαρίζουν δροσιά, μειώνοντας τη θερμοκρασία του σώματός.

Τα κουνούπια αφήνουν τα αυγά τους σε στάσιμα ύδατα, γι' αυτό και πρέπει κανείς να μην αφήνει νερά από το πότισμα ή τη βροχή να λιμνάζουν, καθώς και να αλλάζει κάθε δεύτερη μέρα το νερό των κατοικίδιων.

Αρώματα, σπρέι, κρέμες και συναφή καλλυντικά ελκύουν τα κουνούπια, όπως και τα σκούρα και τα εμπριμέ ρούχα, γι' αυτό θα πρέπει να προτιμούνται τα λευκά. Τα γλυκά, επίσης, προσελκύουν τα κουνούπια, ενώ το σκόρδο τα διώχνει. Επίσης πρέπει να αποφεύγονται τροφές με κάλιο, όπως μπανάνες, γιατί το γαλακτικό οξύ που περιέχουν έλκει τα κουνούπια.

Τα κουνούπια φεύγουν επίσης αν υπάρχουν κοντά σε πόρτες και παράθυρα φυτά όπως σκόρδο, κρεμμύδια, μαϊντανός, φασκόμηλο, δάφνη, κανέλα, αρμπαρόριζα (ή αλλιώς σιτρονέλλα), γεράνι, κατιφέ, βασιλικό, δεντρολίβανο, γαρίφαλα, μέντα, δυόσμο, μελισσόχορτο, θυμάρι, καλέντουλα και νυχτολούλουδο, αφού το άρωμά τους λειτουργεί αποτρεπτικά ως εντομοαπωθητικό. 'Ομπρέλα' προστασίας παρέχουν επίσης οι ευκάλυπτοι και οι φλαμουριές.

Άλλοι τρόποι απώθησης των εντόμων είναι οι λάμπες με κίτρινο χρώμα που προσελκύουν λιγότερο τα κουνούπια από αυτές με άσπρο φωτισμό, επίσης το κάψιμο δεντρολίβανου είναι πιο αποτελεσματικό και υγιεινό από το 'φιδάκι'.

Ο κ.Αναγνώστου αναφέρει εύκολα και οικολογικά σκευάσματα που μπορεί κανείς να φτιάξει στην κουζίνα του σπιτιού του.

«Τρίψτε βασιλικό και αναμείξτε τον με ξύδι σε ένα μπολ. Αφήστε το δίπλα σας ή κάντε επάλειψη στο δέρμα σας. Μπορούμε να φτιάξουμε λοσιόν προσθέτοντας ένα φλιτζάνι καυτό νερό σε ένα μπολ στο οποίο έχουμε ρίξει μισό φλιτζάνι ψιλοκομμένο δενδρολίβανο και το αφήνουμε μία ώρα για να 'δέσει'. Στη συνέχεια το βάζουμε σε έναν ψεκαστήρα. Το αποθηκεύουμε στο ψυγείο και το χρησιμοποιούμε όποτε το χρειαζόμαστε».

Ένα ακόμα σπρέι που προτείνει ο κ.Αναγνώστου είναι: 100 γραμμάρια νερό, 4 έως 6 σταγόνες αιθέρια έλαια ευκαλύπτου, λεβάντας και σιτρονέλλας.

Για την ανακούφιση από τα τσιμπήματα των κουνουπιών, μπορεί κανείς να τρίψει λίγη μαντζουράνα πάνω στο τσίμπημα ή βάλει σόδα.

Οι κατσαρίδες μπορούν να ζήσουν για μήνες χωρίς τροφή, χρειάζονται καθημερινά όμως νερό και προτιμούν μέρη με υγρασία. Γι' αυτό δεν πρέπει να μένουν νερά στο νεροχύτη της κουζίνας και στο μπάνιο. Επίσης δεν πρέπει να μένουν υπολείμματα φαγητών εκτεθειμένα. Οι κατσαρίδες εμφανίζονται σε χώρους που έχουν ήδη ρυπανθεί με περιττώματα από άλλες κατσαρίδες, γι' αυτό τα σκοτεινά μέρη, που προτιμούν οι κατσαρίδες, πρέπει να καθαρίζονται σχολαστικά.

Ο κ.Αναγνώστου επισημαίνει πως «ο συνδυασμός άχνη ζάχαρη και μαγειρική σόδα αποβαίνει θανατηφόρος για τις κατσαρίδες. Ανακατέψτε ίση ποσότητα των δυο υλικών και αφήστε το μείγμα σε ένα ρηχό πιάτο».

Ο βόρακας ή βορικό οξύ, ένα 100% φυσικό υλικό που μπορεί κανείς να το προμηθευτεί στα φαρμακεία δρα αποτελεσματικά τόσο για τις κατσαρίδες, όσο και για τα μυρμήγκια. Μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα εντομοκτόνο ανακατεύοντας ζάχαρη με νερό και βόρακα ή μπορεί να λιώσει πατάτες με βόρακα, από το μείγμα να φτιάξει μπαλάκια που θα τοποθετηθούν κάτω από νεροχύτες, πίσω από το ψυγείο, την κουζίνα, το πλυντήριο και τα οποία διαρκούν περίπου έξι μήνες. Αν στο σπίτι υπάρχουν ζώα τότε θα πρέπει να αποφευχθεί ο βόρακας, γιατί μπορεί να είναι φυσικό προϊόν παραμένει όμως δηλητήριο.

Άλλος ένας τρόπος για να απαλλαγεί κανείς από τις κατσαρίδες είναι ο ψεκασμός με σαπουνόνερο ή φωτιστικό οινόπνευμα. Είτε άμεσα, είτε αργότερα θα εξουδετερωθούν, όταν οι ουσίες θα επιδράσουν.

Τα φύλλα δάφνης, οι φέτες αγγουριού, το σκόρδο, η ναφθαλίνη δρουν επίσης εντομοαπωθητικά, γιατί οι κατσαρίδες απεχθάνονται τη μυρωδιά τους.

Ο κ.Αναγνώστου προσθέτει, πως μία φυσική απωθητική ουσία για τις κατσαρίδες είναι η νεπέτα ή γατόχορτο, φυτό συγγενές με τη μέντα. Το ενεργό συστατικό νεπεταλακτόνη που περιέχει, είναι μη τοξική για τους ανθρώπους και τα κατοικίδια ζώα.

Για τις μύγες, δυστυχώς, δεν υπάρχουν συνταγές εξουδετέρωσης, ούτε με φυσικά, ούτε με χημικά σκευάσματα. Μία μυγοσκοτώστρα, όμως, είναι απαραίτητη. Στο εμπόριο κυκλοφορούν τα γνωστά από παλιά «βαρελάκια, μία κατασκευή με κολλώδη ουσία σε μία λωρίδα, για να εγκλωβίζονται πάνω οι μύγες. Ως απωθητικό για τις μύγες λειτουργεί ο ελληνικός καφές, καθώς σιγοκαίει, ο καπνός του διώχνει τις μύγες, και όχι μόνο, αφού η μυρωδιά του είναι απωθητική για τις μέλισσες και τα κουνούπια. Επίσης ένα ματσάκι φασκόμηλο κρεμασμένο στα παράθυρα και τις πόρτες θα διώξει τις μύγες αλλά και τα άλλα έντομα.

Τέλος, στην αγορά κυκλοφορούν αρκετές ηλεκτρονικές συσκευές που βγάζουν υπερήχους και απομακρύνουν εκτός από μύγες, κατσαρίδες, ψύλλους, σκόρους και ποντίκια.

πηγη
http://news.pathfinder.gr/health/798735.html

Έλληνας επιχειρηματίας δίνει όλη του την περιουσία να γίνει το Τάμα του Έθνους

Ένας συμπολίτης μας αποφάσισε να δωρίσει το σύνολο της μεγάλης του περιουσίας για να εκπληρωθεί ένας σκοπός που τέθηκε από τους αγωνιστές του 1821. Το Τάμα του Έθνους έχει να κάνει με την ανέγερση ενός ναού που όμοιός του δεν υπάρχει σε όλη την Ελλάδα.

Κατά καιρούς τόσο το κράτος όσο και η Εκκλησία έκαναν προσπάθειες προκειμένου να ...

συγκεντρωθούν χρήματα για αυτόν τον σημαντικό σκοπό, ωστόσο για τον έναν ή τον άλλον λόγο το εγχείρημα σκόνταφτε. Μέχρι που εμφανίστηκε ο Ιωάννης Αναγνωστόπουλος, ένας επιχειρηματίας από τα Καλάβρυτα ο οποίος αποφάσισε να δωρίσει ολόκληρη την περιουσία του για τον συγκεκριμένο σκοπό.

«Θέλουμε μία σύγχρονη Αγιά Σοφιά που θα ενώνει όλους τους Έλληνες»

Όπως δημοσιεύει το protothema.gr, στην ερώτηση για το εάν η ανέγερση ενός τέτοιου ναού αποτελεί πρόκληση σε καιρούς κρίσης, ο κ. Αναγνωστόπουλος είναι κατηγορηματικός: «Δεν ΅ιλά΅ε για ΅ία ακό΅η εκκλησία, αλλά για έναν ΅εγαλοπρεπή ναό-ορόση΅ο, που θα ση΅ατοδοτεί τα 200 χρόνια από την απελευθέρωση της Ελλάδας και για τον οποίο δεν πρόκειται να ζητήσου΅ε ούτε ένα ευρώ από τα κρατικά τα΅εία».

Το ζεύγος Αναγνωστόπουλου σήμερα έχει μία περιουσία η οποία ξεπερνά τα 15 εκ. ευρώ και επιθυμούν ο μεγαλοπρεπής ναός να ανεγερθεί στο Αττικό Άλσος καθώς από εκεί θα είναι ορατός από πολλά σημεία της Αττικής. Ωστόσο η τελική απόφαση δεν έχει παρθεί ενώ τον πρώτο λόγο έχει η Εκκλησία αλλά και το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

«Θέλου΅ε ΅ια σύγχρονη Αγιά Σοφιά, που θα ενώσει όλους τους Ελληνες, εντός και εκτός συνόρων. Ε΅είς θα προσφέρου΅ε την περιουσία ΅ας για να λάβει σάρκα και οστά, αλλά εί΅αστε σίγουροι πως θα βρεθούν Ελληνες και φιλέλληνες που θα αγκαλιάσουν την προσπάθεια, εφόσον διαπιστώσουν πως οι διαδικασίες που ακολουθούνται θα είναι απολύτως διαφανείς», επισημαίνει ο κ. Αναγνωστόπουλος.

Η ζωή και οι αγώνες του Ιωάννη Αναγνωστόπουλου

Η ζωή του επιχειρηματία μόνο εύκολη δεν ήταν. Μόλις από τα 12 του χρόνια ήρθε μαζί με την φτωχή οικογένειά του στην Αθήνα. Η οικονομική τους κατάσταση τον ανάγκασε παρά το μικρό της ηλικίας του να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο ίδιος περιγράφει πως μετέφερε κάθε μέρα με τα χέρια του, φάρμακα, εφοδιάζοντας περισσότερα από 350 φαρμακεία στην Αθήνα και τον Πειραιά.

Ωστόσο η σκληρή του δουλειά δεν τον απέτρεψε από το να μορφωθεί καθώς φοιτούσε σε νυχτερινό σχολείο και τα βράδυ προμήθευε τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία. Την δεκαετία του 1950 κατάφερε και πήγε στην Βόνη για κοινωνικές και οικονομικές σπουδές. Τελικά τον κέρδισε το εμπόριο ενώ εμφάνισε έφεση στον κλωστοϋφαντουργικό τομέα.

Έζησε σχεδόν μισό αιώνα μακρυά από την Πατρίδα δίνοντας δουλειά σε πολλούς Έλληνες που ξενιτεύτηκαν για να εργαστούν, στα πολλά εργοστάσια που διέθετε. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 γνωρίζει στην Κωνσταντινούπολη την μετέπειτα σύζυγό του, Αικατερίνη με την οποία συμπληρώνουν μέχρι στιγμής 35 χρόνια γάμου.

Έρχεται σε επαφή με το φιλανθρωπικό έργο στην δεκαετία του 1990 με αφορμή τα γεγονότα κατά την πτώση της Γιουγκοσλαβίας. Τιμήθηκε από την Σερβική Εκκλησία ενώ πραγματοποίησε πολλές αποστολές και στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Τα εγκαίνεια να συμπέσουν με τα 200 χρόνια από την Επανάσταση

Στόχος της οικογένειας Αναγνωστόπουλου είναι τα εγκαίνια της Εκκλησίας να πραγματοποιηθούν το 2021 στην συμπλήρωση δηλαδή των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.

Χαρακτηριστική είναι και η θέληση της Εκκλησίας για αυτόν τον σκοπό καθώς πολλοί είναι οι ιεράρχες που ζήτησαν από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να προχωρήσουν οι διαδικασίες προκειμένου να πραγματοποιηθεί επιτέλους από εμάς τους σύγχρονους Έλληνες το Τάμα του Έθνους που έκαναν οι πρόγονοί μας.

Κατά την Δ' Εθνοσυνέλευση, το 1829, οι Έλληνες έδωσαν μία υπόσχεση στον Θεό. Εάν και εφόσον η Ελλάδα αποκτούσε την ελευθερία της θα χτιζόταν ένας μεγαλοπρεπής ναός. Την απόφαση επικύρωσε και ο πρώτος κυβερνήτης της χώρας, Ιωάννης Καποδίστριας, όμως μέχρι σήμερα το Τάμα του Έθνους παραμένει ανεκπλήρωτο.

πηγη
inews

Peter Ware Higgs boson...Άγιον Όρος,ενας αληθινός επιταχυντής του σωματιδίου Του Θεού!

Ακούσαμε πολλές  ζητωκραυγές από  ειδικούς και μη, τούτες τις μέρες. Βρέθηκε, λένε, το σωματίδιο που δημιούργησε τον  κόσμο ολάκερο. Δεκάδες χρόνια ερευνητικών προγραμμάτων και εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.   Για να βρούνε οι τρανοί της επιστήμης την αιτία της Γέννησης.

Όχι δεν είναι ο Θεός, αλλά το μποζόνιο του Χιγκς.  Είμαστε άψυχα όντα που λαμβάνουμε ύλη, σάρκα και οστά από αυτό, και αφού πρώτα γενίκημε πίθηκοι, φτάσαμε σήμερα να είμαστε..γαϊδούρια ( να με συγχωρήσουν τα συμπαθή τετράποδα την ασέβεια μου προς αυτά) που αφήνουμε, στο όνομα της επιστήμης, εκατομμύρια παιδιά στην Αφρική, την  Ασία, τη Νότια Αμερική να πεθαίνουν από την πείνα και την έλλειψη εμβολίων.

Ας κάνουν όλοι αυτοί οι απίστευτοι λάτρεις του πειράματος μια βόλτα στο Άγιον Όρος. Θα βρουν στα ασκηταριά του γεροντάκια αγράμματα, χτυπημένα από καιρούς και ασθένειες. Δάμασαν την σάρκα τους, με τη Χάρη Εκείνου. Βλέποντας όχι μόνο το μποζόνιο του Χιγκς, αλλά όλη την πλάση.  

Ανοικτός ασύρματος η ψυχή τους, προσεύχεται καθημερινά για τους ασθενείς, τους πονεμένους, τους καταφρονεμένους, τους πλανεμένους. Πετώντας από ένα απίστευτο μικρόκοσμο, σε ένα μεγαλειώδη μεγάκοσμο.  Περνώντας πνευματικά από το άτομο σε ολόκληρο το Σύμπαν.Αυτό το Μεγαλείο της Δημιουργίας  που βιώνουν καθημερινά δίπλα στον Τριαδικό Θεό, ανεβαίνοντας στον Επουράνιο Θρόνο του Βασιλέα της Δόξης, γευόμενοι ρήματα άρρητα, ψαλμωδίες υπέρκοσμα γλυκιές.   Σε αυτούς προστρέχουν πολλάκις, μεγαλογιατροί, δικηγόροι, τρανοί επιστήμονες. Για να μάθουν, να διδαχθούν.

Νήπια ακακίας, νικάνε με τον Σταυροειδή βίο τους, τους τρανούς του κόσμου τούτου. Νικάνε τον θάνατο. Βλέποντας καθημερινά και  σε συνθήκες εργαστηρίου πίστης  τον Θεό. Αντικρίζοντας με την άσκηση, την προσευχή, την νηστεία, την αγρυπνία, την αρρώστια ,την  Δημιουργία Του. Μαζί  τους αντικρίζουν τον πραγματικό κόσμο πολλοί άλλοι μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί του Ορθόδοξου κόσμου.  Γευόμενοι το σωματίδιο της μετάνοιας, της συγχώρεσης, της ταπεινότητας. Εκτοξευόμενοι με έναν ασύγκριτα τρανύτερο επιταχυντή, αυτόν της προσευχής,  σιμά στις Επουράνιες Δυνάμεις, άδοντας το  Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της Δόξης σου».  

Θόδωρος Ελευθεριάδης

πηγή
epea

Τό Αγιον Ορος καταδίκασε τήν «Κάρτα τοῦ Πολίτη»

Παρασκευή, 13 Μαΐου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»

Ἐξ ἀφορμῆς τῆς προσφάτου καταθέσεως στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων τοῦ νομοσχεδίου «Γιά τήν Ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση» καί τήν ἀπορρέουσα ἐκ τούτου μελ­λον­τική ἔκδοσι τῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτη», ἡ Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐπιθυμεῖ νά ἐπισημάνη τά ἀκόλουθα:

Ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» ταυτοποιεῖ τήν προσωπικότητα τοῦ πολίτη καί τόν μετατρέπει σέ ἕνα ἀριθμό τοῦ συστήματος τῆς ἠλεκτρο­νικῆς διακυβερνήσεως. Ὅλοι οἱ πολίτες ἐντάσσονται πλέον σέ ἕνα ἠλεκτρονικό σύστημα, τό ὁποῖο ἐλέγχει καί ἐπεξερ­γάζεται τά στοιχεῖα τῆς προσωπικῆς τους ζωῆς (οἰκονομική δραστηριότης, θέματα ὑγείας, ἐργασίας, κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς κ.λπ.), καταργώντας οὐσιαστικά τίς προσωπικές τους ἐλευθερίες. 

Ἐπειδή τό σύστημα αὐτό ἔχει τήν δυνατότητα νά μετεξελίσσεται εὔκολα θεωροῦμε ὅτι εἶναι ὁρατός ὁ κίνδυνος γιά τούς Χριστιανούς νά παραβιάζεται ἡ ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς τους συνειδήσεως, στερώντας τους τήν δυνατότητα νά ὁμολογοῦν ἐλεύθερα τήν πίστι τους καί νά κηρύσσουν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἐπειδή μάλιστα ἡ ἐξουσία χρήσεως τοῦ συστήματος αὐτοῦ παραδίδεται σέ φορεῖς ἀκαθόριστους ὡς πρός τόν δη­μόσιο ἤ ἰδιωτικό τους χαρακτήρα καί τούς δίδεται ἡ εὐχέρεια νά προσθαφαιροῦν στήν Κάρτα δεδομένα, ὑπάρχει τό ἐνδεχόμενο ἀκόμη καί τῆς ἀνεπίγνωστης ἐκ μέρους τῶν πιστῶν χρήσεως ἀντιχριστιανικῶν συμβόλων.

Γιά ὅλους τούς παραπάνω λόγους ἡ Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐκφράζει τήν ἔντονη ἀνησυχία της καί ὑποβάλλει θερμή παράκλησι πρός τήν Ἑλληνική Κυβέρνησι νά μή προχωρήση στήν ἔκδοσι τῆς ἠλεκτρονικῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτη», συνιστᾶ δέ στούς χριστιανούς νά χρησιμοποιοῦν τά συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς τους. Ἡ ὑποχρεωτικὴ ἐπιβολή τοιούτου εἴδους Κάρτας μᾶς εὑρίσκει ἀντιθέτους.

Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δέν λησμονοῦμε ὅτι «μείζων ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ», καί ὅτι ὁ Χριστός «νενίκηκε τόν κόσμον»· τοῦτο ὅμως δέν συνεπάγεται καί τήν συμφωνία μας σέ ὑποχρεωτικές καί ἀνελεύθερες πρακτικές. Εὐχόμεθα ὁλοψύχως ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἡ Προστάτις καί Ἔφορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, νά δίδη στόν εὐλαβῆ λαό τῆς πατρίδος μας τήν δύναμι νά ἀνταπεξέρχεται σέ ὅλες τίς δυσκολίες τοῦ βίου, μάλιστα μέσα στή δυσχερῆ αὐτή συγκυρία πού διερχόμεθα.

 Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καί Προϊστάμενοι

τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

Τρόποι με τους οποίους οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την τεχνολογία εναντίον των πολιτών.

σχόλιο ID-ont: Γνωρίζατε ότι κάθε έγχρωμος εκτυπωτής που πωλείται στην αγορά αφήνει, διαφορετικά ο ένας από τον άλλον, μερικά πολύ μικρά κίτρινα στίγματα, κάτι δηλ. σαν ίχνη, σε κάθε σελίδα που τυπώνει; Έτσι μπορούν οι κυβερνήσεις να γνωρίζουν κάθε έγχρωμη σελίδα από ποιόν εκτυπωτή τυπώθηκε!!!

Ο ειδικός στο Κυβερνο-έγκλημα Mikko Hypponen παρουσιάζει τρία είδη διαδικτυακών επιθέσεων εναντίον της προσωπικής μας ζωής - όμως μόνο τα δύο θεωρούνται έγκλημα. Γιατί όχι και το τρίτο; Η παρακολούθηση δηλ. του κράτους προς τους πολίτες του;

Στο video που θα δείτε κατωτέρω, με ελληνικούς υποτίτλους, ο Mikko Hypponen κλείνει την ομιλία του ως εξής: 

"Οι πολίτες μπορεί να ισχυριστούν: Εντάξει αυτό ακούγεται άσχημο, αλλά αυτό εμένα δεν με επηρεάζει γιατί εγώ είμαι νόμιμος πολίτης. Γιατί πρέπει να ανησυχώ; δεν έχω τίποτα να κρύψω!"
Αυτό είναι ένα επιχείρημα που δεν βγάζει νόημα.
Η προστασία των προσωπικών μας δεδομένων υπονοείται.
Η προστασία των προσωπικών μας δεδομένων δεν τίθεται ως θέμα συζήτησης.
Δεν πρόκειται για ερώτηση ανάμεσα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων ενάντια στην ασφάλεια. Είναι ερώτηση σχετική με την ελευθερία ενάντια στον έλεγχο.
Κι ενώ μπορεί να εμπιστευόμαστε τις κυβερνήσεις μας αυτή τη στιγμή, τώρα το 2011, όποιο δικαίωμα παραδίδουμε θα παραδίδεται για πάντα. Εμπιστευόμαστε, εμπιστευόμαστε τυφλά, οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που μπορεί να έχουμε σε 50 χρόνια από τώρα;
Αυτές είναι οι ερωτήσεις για τις οποίες πρέπει να ανησυχούμε τα επόμενα 50 χρόνια

περισσότερα
http://id-ont.blogspot.gr/2012/03/blog-post_15.html