φενεος

Ιησούς Σινά

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψηγματα all

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολύτεκνοι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολύτεκνοι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Πολύτεκνες Οικογένειες

  

image010.jpg


Ο Θεός αγαπάει και φροντίζει ιδιαίτερα τους πολυτέκνους. Σε μια μεγάλη οικογένεια δίνονται πολλές ευκαιρίες στα παιδιά να αναπτυχθούν κανονικά, εφόσον οι γονείς τους δίνουν σωστή αγωγή. Το ένα παιδί βοηθάει το άλλο. Ή μεγαλύτερη κόρη βοηθάει την μητέρα, το δεύτερο παιδί φροντίζει το μικρότερο κ.λπ. Υπάρχει αυτό το δόσιμο και ζουν μέσα σε μια ατμόσφαιρα θυσίας και αγάπης. Ο μικρός τον μεγάλο και τον αγαπά και τον σέβεται. Αυτό φυσιολογικά καλλιεργείται σε μια πολύτεκνη οικογένεια.
Γι' αυτό, όταν στην οικογένεια είναι μόνον ένα ή δυο παιδιά, οι γονείς χρειάζεται πολύ να προσέξουν πώς θα τα μεγαλώσουν. Συνήθως κοιτάζουν να μην τους λείψει τίποτε, οπότε τα παιδιά τα έχουν όλα δικά τους και αχρηστεύονται τελείως.

Πάρε μια κοπέλα μοναχοκόρη που τα έχει όλα. Έχει την υπηρέτρια, που θα της φέρει το φαγητό στην ώρα του, που θα της νοικοκυρέψει το δωμάτιο της κ.λπ. Ή υπηρέτρια πληρώνεται, αλλά καλλιεργείται κιόλας, γιατί δίνεται, προσφέρει, ενώ αυτή, αν δεν κάνη καμιά θυσία, μένει κούτσουρο, ακαλλιέργητη.

Εγώ συνιστώ στους νέους να πάρουν σύζυγο από πολύτεκνη οικογένεια, γιατί τα παιδιά που μεγαλώνουν με οικονομική δυσκολία συνηθίζουν στην θυσία, επειδή σκέφτονται πώς να βοηθήσουν τους γονείς. Αυτό σπάνια το συναντάς στα καλομαθημένα παιδιά.
Αλλά και οι πολύτεκνοι γονείς έχουν πλούσια καρδιά. Θυμάμαι στην Κατοχή ήταν στην γειτονιά μας ένα παιδάκι ορφανό, που είχε μείνει τελείως μόνο του.

Ένας πολύτεκνος οικογενειάρχης, με δέκα παιδιά, το λυπήθηκε, το πήρε στο σπίτι του και το μεγάλωσε και αυτό μαζί με τα δικά του παιδιά. Και ξέρετε έπειτα τι ευλογίες είχε από τον Θεό! Θα τον άφηνε ό Θεός αβοήθητο με τέτοιο φιλότιμο που, είχε;
Ένας πολύτεκνος μπορεί στις αρχές να αντιμετώπιση δυσκολίες, αλλά ό Θεός δεν θα τον αφήσει.

Να σας πω και για μια άλλη περίπτωση: Ένας πολύτεκνος, που είχε έξι παιδιά, μου είπε μια φορά να κάνω προσευχή να φωτίζει ό Θεός τους νοικοκυραίους να μην τον βγάζουν από το σπίτι. Δυστυχώς, πολλοί ιδιοκτήτες, ενώ νοικιάζουν το σπίτι τους σε οικογένειες με δύο ανθρώπους και πέντε σκύλους ή γατιά, που το μουρνταρεύουν, δεν θέλουν οικογένειες με πολλά παιδιά, για να μην τους χαλάσουν δήθεν το σπίτι τους. Αυτό λοιπόν ο οικογενειάρχης είχε κουραστεί ο καημένος να τον διώχνει ο ένας ιδιοκτήτης, να μην του νοικιάζει το σπίτι του ο άλλος και να μεταφέρει τα παιδάκια του και τα πράγματα του από σπίτι σε σπίτι με πολλή αγωνία. Εργαζόταν σκληρά, οικονομούσε τα απαραίτητα για την οικογένεια του και δεν έκανε παζάρια για το ενοίκιο, αρκεί να τον άφηναν οι ιδιοκτήτες να μείνει λίγα χρόνια, για να μην ταλαιπωρούνται με τις μετακομίσεις.

Όταν τα άκουσα αυτά, τον πόνεσα και του είπα: «Μη στενοχωριέσαι ο Θεός έχει στον λογαριασμό Του και τα δικά σου παιδιά. Αυτός είναι ο Δημιουργός που δίνει στα παιδιά το κυριότερο, την ψυχή, ενώ εσύ με την σύζυγο, σαν συνδημιουργοί, δίνετε το σώμα. Επομένως ο Θεός ενδιαφέρεται πιο πολύ από σας για τα παιδιά σας». Δεν πέρασαν δύο-τρεις μήνες, έρχεται χαρούμενος και μου λέει: «Δόξα τω Θεώ, ό Θεός μου οικονόμησε και σπίτι και μου περισσεύουν και αρκετά χρήματα».

Τον ρώτησα τι συνέβη και μου διηγήθηκε το εξής περιστατικό:
«Πηγαίνοντας για το χωριό μου, κάθισα λίγο στο πρακτορείο, μέχρι να έρθει ή ώρα να φυγή το λεωφορείο. Με πλησιάζει λοιπόν ένας λαχειοπώλης και μου λέει να πάρω λαχεία. Εγώ, επειδή είχα την αρχή ως Χριστιανός να μην παίρνω λαχεία, του είπα ότι δεν ήθελα. Όταν όμως είδα τον λαχειοπώλη να φεύγει, σκέφτηκα μήπως είχε μεγάλη ανάγκη, γι' αυτό τον φώναξα πάλι και έβγαλα χρήματα να του πληρώσω ένα λαχείο, χωρίς να το πάρω. Μα ο λαχειοπώλης ήταν φιλότιμος και δεν το δέχθηκε αυτό. Πάλι στενοχωρήθηκα και, επειδή ήθελα να τον βοηθήσω, του είπα: «Δώσ' μου ένα λαχείο" ίσως μου χρειασθεί».

Και αγόρασα ένα λαχείο με σκοπό να χάρη ο άλλος και εγώ να στενοχωρηθώ και λίγο, που παρέβηκα το τυπικό μου. Εκείνο λοιπόν το λαχείο κέρδισε ένα μεγάλο ποσό, αγόρασα σπίτι και μου περίσσεψαν και χρήματα, για να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Έμαθα και που έμενε ο λαχειοπώλης και πήγα αθόρυβα και του άφησα στην θυρίδα του έναν φάκελο με αρκετά χρήματα, επειδή ήξερα πώς δεν θα τα δεχόταν, εάν του τα έδινα στα χέρια». Είναι φοβερό πώς ενεργεί στους φιλότιμους ή αγάπη του Θεού!

 π.π

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

ΝΕΑΡΟΙ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΝΕΡΓΟΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!

ΝΕΑΡΟΙ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΝΕΡΓΟΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!



ΕΠΕΙΓΟΝ: ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΛΟΓΩ ΑΝΕΡΓΕΙΑΣ!






ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ από πολύτεκνη οικογένεια που χρειάζεται τη ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ στο Ηράκλειο Κρήτης!!
Με την απειλή και το φόβο ότι θα στερηθούν τα έξι ανήλικα παιδιά τους και θα τα μεταφέρουν σε ιδρύματα ζουν δυο νέοι άνθρωποι, η 32χρονη Πόπη Μουντράκη και ο 31χρονος Μιχάλης Νηστικάκης στο Ηράκλειο.

Η κρίση και η ανεργία τους έχουν γονατίσει, ενώ απειλούν να τους καταστρέψουν τη ζωή. Σε ένα ετοιμόρροπο παράπηγμα στην περιοχή των Καμινίων, που περισσότερο μοιάζει με στάβλο παρά με σπίτι και στο οποίο αναγκάζονται να φιλοξενούνται, η ζωή τους έχει μετατραπεί το τελευταίο διάστημα σε εφιάλτη.

 
Το μόνο που τους παρηγορεί είναι η παρουσία και το χαμόγελο των έξι παιδιών τους, που παρά τα προβλήματα, τις κακουχίες και τις στερήσεις, μένουν στο πλάι τους και η ελπίδα ότι κάποιος κάποια στιγμή, σε αυτόν το μάταιο κόσμο, θα βρεθεί να τους βοηθήσει.

Αν και ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά τους με τις δυνάμεις που διαθέτουν μια ανάσα από το κέντρο του Ηρακλείου, το βέβαιο είναι ότι η οικονομική κρίση θα μπορούσε να αποτυπωθεί μέσα από τη σημερινή εικόνα που παρουσιάζει το σπίτι όπου μένουν.





Βιώνοντας την απόλυτη εξαθλίωση, το νέο ζευγάρι μαζί με τα έξι παιδάκια του, ηλικίας από 11 ετών μέχρι 10 μηνών, φιλοξενούνται στο σπίτι της μητέρας της Πόπης τα τελευταία τρία χρόνια, όσα δηλαδή ο άνδρας της, ο Μιχάλης, έχει μείνει χωρίς δουλειά. Αλλά και αυτό μόνο σπίτι δεν είναι, αφού λόγω παλαιότητας οι τοίχοι του έχουν παρουσιάσει υγρασία, κουφώματα δεν έχει, το ταβάνι έχει πετάξει σοβάδες και καθημερινά κοιμούνται και ξυπνάνε με την αγωνία μην τους έρθει στο κεφάλι, τραυματίζοντας τόσο τους ίδιους όσο και τα παιδιά τους.
Και βέβαια είναι περιττό να πούμε ότι η οικογένεια στερείται δυνατότητα θέρμανσης, ενώ και για να κάνουν μπάνιο τα παιδιά τους, αν και ζούμε στον 21ο αιώνα, παίρνουν νερό με κανίστρες και μπουκάλια!

"Βοήθεια"

«Σε αυτό το σπίτι μένουμε εγώ, ο άντρας μου, τα έξι παιδιά μας και οι αδερφές μου. Ζητάμε βοήθεια από όποιον μπορεί να μας βοηθήσει», λέει απελπισμένη για την κατάσταση που βιώνουν η 32χρονη.
Ο χειμώνας γι' αυτούς, όπως λέει η 32χρονη μάνα, πέρασε με τη βροχή και το κρύο να τρυπά τα κορμάκια των ανήλικων παιδιών της και με την ίδια να μένει ξάγρυπνη κάνοντας προσευχές, τα σπασμένα σίδερα και τα φθαρμένα ξύλα του σπιτιού που κρέμονται πάνω από τα κεφάλια τους μην πέσουν πάνω τους και τους σκοτώσουν.
Εκεί, κάτω από μια στέγη που έσταζε νερά τα αποκοίμιζε τις νύχτες και μέσα σε ένα χώρο απροστάτευτο τα έκανε μπάνιο και τα έξι, καταστάσεις και οικογενειακά δράματα που κανείς δε θα περίμενε να βιώνουν άνθρωποι.

«Φοβάμαι μην πέσει το ταβάνι και μας πλακώσει. Η κατάστασή μας είναι απελπιστική. Θέλουμε ένα σπίτι, τίποτε άλλο. Έμπαιναν νερά από παντού. Κοιμόμαστε ο ένας πάνω στον άλλο. Μπανιέρα δεν έχει το σπίτι και κάνουμε μπάνιο έξω.
Ζεσταίνουμε νερό και κάνουμε μπάνιο με τις κανάτες. Αυτή είναι η ζωή μας», προσθέτει πικραμένη. Όσο για τις ημέρες του Πάσχα, ήταν οι χειρότερες που έζησαν ποτέ, μη έχοντας ούτε καν τα απαραίτητα για να νιώσουν λίγο το κλίμα των ημερών.
«Γυρίζαμε στις εκκλησίες και ελπίζαμε να μας δώσουν κανένα κουλούρι για να ταΐσουμε τα παιδιά. Παίρναμε ό,τι μας δίνανε, δεν είχαμε και άλλη επιλογή».



 



Δύσκολη ζωή Η οικογένεια μέχρι πριν από τρία χρόνια είχε μια άλλη ζωή. Το μεροκάματο στην οικοδομή όπου δούλευε ο 31χρονος Μιχάλης ήταν αρκετό για να συντηρήσει ένα νοικιασμένο σπίτι.

Σήμερα όμως η μοίρα τούς τα έφερε αλλιώς και ο 31χρονος πατέρας αναγκάζεται να μαζεύει παλιοσίδερα με τα πόδια από τις γειτονιές για να μπορέσει να μεγαλώσει τα παιδιά του... Πράγμα όμως, όπως φαίνεται, αδύνατο.
«Ονειρεύομαι μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά μου, όμως με το να μην υπάρχουν δουλειές αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Έψαξα να βρω δουλειά, δε βρήκα και το μόνο που μου έμεινε ήταν να μαζεύω παλιοσίδερα», λέει ο 31χρονος πατέρας.

«Δε θέλω να χωριστώ από τα παιδιά μου» Η μοίρα όμως έμελλε να τους παίξει άλλο ένα άσχημο παιχνίδι. Το χειρότερο εφιάλτη, όπως εξηγούν, αφού λόγω της οικονομικής τους κατάστασης αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να τους πάρουν τα παιδιά και να τα πάνε σε ιδρύματα, με τη μάνα να λέει ότι ήδη τρεις φορές έχει επιχειρήσει να βάλει τέλος στη ζωή της στο άκουσμα και μόνο ότι θα χωριστεί από τα παιδιά της. «Μου είπαν ότι θα μου πάρουν τα παιδιά.
Αναρωτιέμαι: Έχουν λεφτά να μεγαλώσουν τα παιδιά μου στα ιδρύματα και δεν έχουν να με βοηθήσουν να στηριχτώ ξανά στα πόδια μου ώστε τα παιδιά να μεγαλώσουν μαζί με τη μαμά και τον μπαμπά τους και να μη χωριστούν;
 
Γιατί δε μας βοηθάει το κράτος; 
Τόσα σπίτια υπάρχουν αυτή τη στιγμή που είναι ακατοίκητα και μπορούν να διατεθούν για να μπούμε μέσα. Πιο καλά είναι δηλαδή να μεγαλώσουν τα παιδιά μου στο ίδρυμα;», λέει με πόνο η μάνα.

Αυτό που ζητάει το νεαρό ζευγάρι είναι απλό. Λίγη βοήθεια να μείνει ενωμένη και να μη σκορπιστεί. Να κρατήσει μαζί τα παιδιά, τα αδελφάκια δηλαδή, και να μην αναγκαστούν να χωριστούν το ένα από το άλλο. Ζητούν μια δουλειά και ένα σπίτι.
Την ευκαιρία δηλαδή να έχουν όχι πολλά. Μόνο τα απαραίτητα. Αυτά που για τους περισσότερους είναι δεδομένα αλλά που εκείνοι δεν πίστευαν ποτέ ότι θα έφτανε η στιγμή να μην τα έχουν...

 Όποιος θέλει να βοηθήσει:

Όποιος θέλει να βοηθήσει την οικογένεια Νηστικάκη από το Ηράκλειο Κρήτης, που κινδυνεύει να χάσει τα παιδιά της - να τα βάλουν σε ίδρυμα - επειδή οι γονείς (περίπου 30 ετών) δεν έχουν δουλειά και κανονικό σπίτι, παρακαλώ να τηλεφωνήσει στο
 
τηλέφωνο: 6948 647577.
Όλοι βέβαια γνωρίζουμε πως σε απελπιστική κατάσταση βρίσκονται πολλές οικογένειες. Αν μπορούμε να βοηθήσουμε, ας το κάνουμε - και είναι μια ευκαιρία για όποιον μπορεί έστω και από το υστέρημά του. Ίσως να σωθούν και ψυχές (από την αυτοκτονία π.χ.), όχι μόνο η συνοχή και η ελπίδα μιας οικογένειας και αρκετών παιδιών, που πρέπει ν' αλλάξει η ζωή τους προς το καλύτερο.
Ευχαριστώ. Ο Θεός να σας ευλογεί.

 
 Πηγή  και εδώ

http://oimos-athina.blogspot.gr/2013/05/blog-post_6004.html


 Υ.Γ

Το βρήκα τυχαία στο Internet

Μπορείς να βοηθήσεις; Mε όποιο τρόπο νομίζεις.

-->

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Ἡ Πρεσβυτέρα καί ἡ μεγάλη ἀποστολή της





῞Ενας ἀπό τούς ἁγίους τῆς ᾿Εκκλησίας μας εἶπε: "῎Αν στό δρόμο μου συναντήσω ἕναν ἄγγελο καί ἕναν ἱερέα, θά σκύψω νά φιλήσω τό χέρι τοῦ ἱερέως πρῶτα καί ὕστερα

θά προσκυνήσω τόν ἄγγελο". Αὐτή ἡ σκέψη πράγματι κρύβει τήν μεγαλύτερη ἀλήθεια γιατί ὁ ἱερεύς εἶναι ἡ ὁρατή παρουσία τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο μας, εἶναι ὁ Χριστός σαρκωμένος, ὁ Λυτρωτής, ὁ θριαμβευτής Κύριος ἀνάμεσά μας.
᾿Εμεῖς οἱ πρεσβυτέρες δέν συναντᾶμε στό δρόμο μας τόν ἱερέα. Οὔτε μόνον στήν ᾿Εκκλησία. Γιά μᾶς ὁ ἱερεύς εἶναι ὁ σύζυγός μας. Ζοῦμε τήν πιό πλούσια εὐλογία, τήν πιό χαρισματική ζωή, κι ἄς τό ἔχουμε συνηθίσει λιγώτερο ἤ περισσότερο.
᾿Εμεῖς οἱ πρεσβυτέρες εἴμαστε ἕνα μέλος τῆς ὑπάρξεως τοῦ συζύγου μας-ἱερέως, ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστῶν του καὶ σάρξ ἐκ τῆς σαρκὸς του.
῾Ο Κύριος μέ τό μέγα μυστήριο τοῦ γάμου μᾶς ἕνωσε μυστηριακά μέ τόν ἱερέα σέ μιά ἁγία, τελεία, δυνατή ἑνότητα. Μαζί μέ τόν ἱερέα ζοῦμε, συζητοῦμε, ἀντιμετωπίζουμε ἀρκετές ποιμαντικές μέριμνες. Μά τό κυριώτερο, δεχόμαστε τήν θεία χάρι, ἀκατάπαυστα, πού ἄφθονα δίδεται στήν κτίσι ὁλόκληρη γιά νά τήν μεταμορφώσῃ καί νά τήν θεώσῃ.

῾Ο γάμος ὁ δικός μας εἶναι, θά λέγαμε, εἰς τό ἔπακρον καί συνεχῶς θεανθρώπινος, ἀφοῦ ὁ σύζυγός μας καί ἐμεῖς φέρνουμε τόν Χριστό μέσα μας, ἐφ᾿ ὅσον εἴμαστε Χριστοφόροι. ῾Ο γάμος μας ἀκόμα εἰκονίζει τήν ἁγία Τριάδα: ὁ Κύριος, ὁ πρεσβύτερος καί ἡ πρεσβυτέρα. Νά τό πιό ἁπλό, ἀλλά συνάμα καί τό πιό παντοδύναμο καί πανευφρόσυνο γεγονός γιά μᾶς, πού καταξιώνει τήν φτωχή καί πεπερασμένη μας ψυχή, τήν μικρή μας ζωή.
᾿Αφοῦ λοιπόν ὁ σύζυγός μας ἱερεύς μετέχει στό θαῦμα τῆς ἱερωσύνης τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καί σύ καί ἐγώ, ἀδελφή πρεσβυτέρα, συμμετέχουμε στήν ἱερωσύνη τοῦ Κυρίου μας; μέ τό μυστήριο τοῦ γάμου. ᾿Ασύγκριτη ἡ τιμή αὐτή γιά μᾶς ἀπό τίς ὁποῖες ἔρρευσαν τά φαῦλα. ῾Η μητέρα μας ἡ Εὔα ἔφερε τήν ἀπώλεια στόν βασιλέα ὅλης τῆς κτίσεως τόν ᾿Αδάμ, τόν σύζυγό της. ᾿Εμεῖς οἱ πρεσβυτέρες συμμέτοχες στήν ἱερωσύνη τοῦ συζύγου μας καί στό σταυρό τοῦ παπᾶ μας, ἀγωνιζόμαστε νά γίνουμε ἅγιες, πανάγιες, μέ τήν ἄσκησι, τήν προσευχή, τήν σιωπή, τά ἄλλα μυστήρια, καί τήν λατρεία, μέ τήν εὐλογημένη τεκνογονία, τό πιό ἀσφαλές μέσον σωτηρίας. ῎Ετσι ἐλπίζουμε θείᾳ χάριτι καί κρείττω.

῾Ο σύζυγός μας δέν εἶναι ὁ Γιῶργος ἤ ὁ Γιάννης, ἀλλά ὁ πατήρ Γεώργιος ἤ ὁ πατήρ ᾿Ιωάννης. ᾿Αποτελεῖ μετά ἀπό τόν ἐπίσκοπό μας τό κέντρον τῶν πιστῶν, τόν ποιμένα τῶν λογικῶν προβάτων, τοῦ ἐκλεκτοῦ λαοῦ τῆς ᾿Εκκλησίας μας, πού πορεύεται στήν σωτηρία, στήν λύτρωσι. Αὐτός, ὁ σύζυγός μας εἶναι ἕνας ἄνθρωπος τραγικός, ὄχι μέ τήν κοσμική ἔννοια βέβαια. Εἶναι δηλαδή ὁ πιό χαρούμενος ἄνθρωπος, ὅταν λειτουργῇ, ὅταν ἁγιάζῃ τόν περιούσιο λαό τοῦ Θεοῦ μέ τά μυστήρια καί μέ τόν θεῖο λόγο πού ἔχει τήν δύναμι νά ἀναστήσῃ τίς νεκρές ψυχές.
῾Ο ἱερεύς-σύζυγός μας εἶναι καί ὁ πιό θλιμμένος ἄνθρωπος γιατί ἀναλογίζεται, βλέπει, ζῇ καί αἰσθάνεται συνέχεια πόσο μικρός εἶναι μπροστά στόν ἄπειρο Κύριο τῆς δόξης, πόσο φτωχός μπροστά στόν Πλούσιο ἐν ἐλέει, καί οἰκτιρμοῖς, πόσο "γῆ καί σποδός" μπροστά στή θεία μεγαλειότητα, στήν ἄρρητη σοφία καί ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας ᾿Ιησοῦ.

Πόσες φορές δέν τόν βλέπουμε νά γυρίζῃ στό σπίτι πονεμένος κατάκαρδα γιά τά συντρίμματα τῶν ψυχῶν πού συνήντησε τήν ἡμέρα, γιά τήν ἁμαρτία καί τήν ψυχρότητα πού πιέζει τίς ταλαίπωρες ὑπάρξεις, τίς δέσμιες μέσα στόν δύστυχο "προοδευμένο" πολιτισμό μας.
῾Ο ἱερεύς μας ἀκόμη μοιάζει μέ τόν θεόπτη Μωϋσῆ πού ἀνεβασμένος στό ὄρος Σινᾶ ἄκουγε τίς βροντές, ἐτυφλώνετο ἀπό τίς ἀστραπές τῆς θείας μεγαλειότητος καί ἐκρύβετο μέσα στό σύννεφο τῆς θείας παρουσίας. Ποτέ δέν εἶδε ὅμως τό θεῖο πρόσωπο. Γιατί "οὐδεὶς ὄψεται τὸ πρόσωπόν μου καὶ ζήσεται", λέγει Κύριος Παντοκράτωρ. Καί ὁ ἱερεύς σύζυγός μας ἀτενίζει καί ἀγγίζει φρικωδεστέραν θυσίαν καί θαῦμα, ἀσυγκρίτως ἐκπληκτικόν, καθώς λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος.
῾Ωστόσο τά μάτια τῆς ψυχῆς του βλέπουν μέρος τῆς θείας δόξης. ῾Η καρδιά του κλείνει μέρος τῆς ἀπείρου ᾿Αγάπης καί ὁ νοῦς του ἀγωνίζεται νά χωρέσῃ μιά σταγόνα ἀπό τή θεία σοφία.
Δίπλα σ᾿ αὐτόν τόν ἄνθρωπο, ἤ, ἄς τό ποῦμε καλύτερα, πλάϊ στόν ἱερέα της τί πρέπει νά αἰσθάνεται ἡ πρεσβυτέρα; Πῶς πρέπει νά ζῇ;

῾Η γυναῖκα γενικά δίπλα στον ἄνδρα παίζει βασικό ρόλο. Εἶναι προωρισμένη νά γίνεται ὁ ἀρχιτέκτων τῆς συζυγικῆς γαλήνης, νά σφογγίζῃ τόν ἱδρῶτα τοῦ προσώπου τοῦ ἀνδρός της, νά κάμῃ ἀνάλαφρη ἀπό τόν ἀγῶνα καί τήν ἀγωνία καί τόν μόχθο, τή ζωή του. Εἶναι τό μικρό λυχνάρι πού φωτίζει τό διάβα τῶν ἀνθρώπων πού ἀγαπᾷ. ῾Η μητέρα καί σύζυγος γίνεται ἡ σιωπηλή θυσία πού ἐπάνω της θά ἀκουμβήσουν καί θά ριζώσουν τά ἀγαπητά της πρόσωπα, γιά νά στερεώσουν καί νά ἐπιτύχουν στή ζωή.
Μπορεῖ βέβαια ἡ ἱστορία νά διαστίζεται ἀπό ὀνόματα ἀνδρῶν, πίσω ὅμως ἀπό αὐτούς κάποια γυναῖκα, κάποια μητέρα ἔπαιξε τόν ρόλο της, ἔγινε ὁ σμιλευτής του. Μοιάζει ἡ γυναῖκα μέ τό ὑπόγειο καί ἀθόρυβο ἐκεῖνο ρυάκι πού ἐνῶ δέν φαίνεται, μεταβάλλει τόν τόπο σέ ζωογόνο, δροσερό. ᾿Εκεῖ ἀκριβῶς πού φυτρώνουν οἱ μεγάλες βελανιδιές, οἱ μεγάλοι ἄνδρες.
῎Ετσι λοιπόν ἡ πρεσβυτέρα θά εἶναι ἡ τέλεια νοικοκυρά, ἡ ἀφωσιωμένη σύζυγος, ἡ καλή μητέρα, ἀλλά ὁ νοῦς της καί ἡ καρδιά της πρέπει νά συν-αρπάζωνται ἀπό τό ἱλαρόν Φῶς τῆς θείας ἁγίας δόξης.

Καί τά ὅπλα τῆς πρεσβυτέρας;
῾Η πίστις. Νά τό πρῶτο της ὅπλο. Ξέρουμε πώς μποροῦμε μέ ἕνα καί μόνο κόκκο σιναπιοῦ πίστεως νά μετακινήσουμε ὄρη. ῾Ο ἅγιος Μᾶρκος ὁ ἀσκητής θέλησε νά δείξῃ τήν τεράστια δύναμι αὐτοῦ τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου γιά τήν προσευχή. Μέ τήν προσευχή του πράγματι ἐκίνησε ὁλόκληρο βουνό. Κι ὅμως δέν εἶναι μεγάλο κατόρθωμα, γιατί μέσα μας ὑπάρχουν μεγαλύτερα βουνά.
Πῶς νά τά βγάλουμε πέρα π.χ. μέ τό λίγο μισθό τοῦ συζύγου μας ἱερέως καί νά ἀνταποκριθοῦμε στίς ἀνάγκες τῆς μεγάλης μας οἰκογενείας; Νά τό βουνό. Πίστις τυφλή, ἤ σωστότερα ζωντανή στόν Κύριό μας θά φέρῃ τό πιό αἴσιο, τό πιό συμφέρον ἀποτέλεσμα.

᾿Αλλοίμονο ἐπίσης ἄν ἡ πρεσβυτέρα, ὁ ἄνθρωπος αὐτός τῆς χάριτος, δέν καλλιεργεῖ μέσα της τήν ἐλπίδα τῆς μελλούσης ζωῆς κοντά στόν Κύριο μετά τῆς Θεοτόκου καί τῶν ἁγίων μας. ῾Η πρεσβυτέρα εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού λιώνει μέ τήν ἁγία ἐλπίδα τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν καί διαδίδει τήν ἐλπίδα αὐτή στίς ψυχές πού τήν πλησιάζουν. Καί αὐτή ἡ ἐλπίδα ἀνάβει μέσα της καί γύρω της τήν ἀγάπη πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.
Τήν ἀγάπη στά παιδιά της, στόν ἱερέα της, στήν ἐνορία τοῦ ἱερέως της, σέ κάθε ψυχή, σέ κάθε παιδί τοῦ Θεοῦ πού θά χτυπήσῃ τήν πόρτα της. ῾Η ἀγάπη της ἡ πρώτη, ἡ μοναδική, δηλαδή ἡ ξεχωριστή, ἡ βαθύτερη εἶναι ὁ Χριστός, πού ἐσαρκώθη, ἐσταυρώθη καί ἀνεστήθη γιά μᾶς, γιά νά βροῦμε τόν γλυκύτατο παράδεισο ἀνοικτό, γιά νά γίνουμε παιδιά τοῦ Θεοῦ καί πάλι.

Αὐτήν τήν ἀγάπη εἶχαν ὅλες οἱ χριστιανές μητέρες καί γι᾿ αὐτό ἀνέδειξαν ἁγίους στήν ᾿Εκκλησία μας. ῾Η ἁγία Μόνικα, ἡ μητέρα τοῦ πρώην ἁμαρτωλοῦ καί ἀτίθασου Αὐγουστίνου, τέτοια ἀγάπη εἶχε στόν Κύριο. ῞Υψωνε τήν καρδιά της σέ προσευχή χρόνια ὁλόκληρα ἕως ὅτου ἔδωσε ὁ Κύριος τήν σωτηρία στό παιδί της καί τόν ἀνέδειξε ἅγιον Αὐγουστῖνο. ῾Η ᾿Ανθοῦσα, ἡ Νόνα καί ἡ ᾿Εμμέλεια γι᾿ αὐτό ἔβγαλαν ἅγια παιδιά, τούς ἁγίους τρεῖς ῾Ιεράρχας.
Φλογερή ἀγάπη στόν Χριστό μέ ἀσίγαστη προσευχή, νά ἡ καρδιά τῆς ἁγίας μητέρας πού ζῇ τόν Χριστό, ἐν Χριστῷ. Δικαιολογημένα καί ὁ εἰδωλολάτρης Λιβάνιος τίς ἐθαύμαζε: "Βαβαί, οἷαι παρὰ χριστιανοῖς γυναῖκες εἰσίν!" ἔλεγε. Τέτοιες ἦσαν καί οἱ μητέρες πολλῶν ἄλλων ἁγίων.

῞Οσο μάλιστα θά φουντώνῃ μέσα της ἡ θεία ἁγάπη, τόσο πιό ταπεινή θά γίνεται ἡ πρεσβυτέρα. ῎Αν ὁ ἅγιος ᾿Ισαάκ ὁ Σῦρος, ὁ πρύτανις τῶν μυστικῶν πατέρων, ἐθεωροῦσε τόν ἑαυτόν του κατώτερον "πάσης τῆς κτίσεως", πιά γνώμη θά ἔχει γιά τόν ἑαυτό της ἡ παπαδιά; Τό πολυτιμώτερο στολίδι της εἶναι ἡ βαθειά, ἡ ἄκρα ταπεινοφροσύνη.
᾿Αθόρυβη, σιωπηλή, χωρίς νά ἀπαιτεῖ ποτέ διακρίσεις, ἤ ἀνέσεις ζῇ μυστικά στήν καρδιά της τόν οὐράνιο Νυμφίο, τόν Χριστό. Μέ ὑπομονή ἀντιμετωπίζει τά ποικίλα προβλήματα τῆς οίκογενείας της. Προσπαθεῖ νά ἀνακουφίζῃ τόν ἱερέα της μέ τήν ὑπακοή της καί νά προσφέρῃ ἀνάπαυσι καί ἠρεμία στήν εὐαίσθητη ἱερατική ψυχή πού ἀγωνίζεται νά ἁρπάξῃ τίς ψυχές ἀπό τοῦτο τόν κόσμο καί νά τίς φέρη κοντά στό Θεό, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.

῾Η πρεσβυτέρα θέλει νά συμμορφώνῃ τόν ἑαυτό της σύμφωνα μέ τόν γυναικεῖο χαρακτῆρα, ὅπως ὁ θεῖος Παῦλος τόν θέλει: "῾Ωσαύτως γυναῖκας σεμνάς, μὴ διαβόλους, νηφαλίους, πιστὰς ἐν πᾶσι", γράφει στήν ἐπιστολή του πρός Τιμόθεον. Χαίρεται ἐπίσης ἡ πρεσβυτέρα ὅταν διαβάζη στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Πέτρου: "ὁμοίως γυναῖκες ὑποτασσόμεναι τοῖς ἰδίοις ἀνδράσι, ἵνα καὶ εἴ τινες ἀπειθοῦσι τῷ λόγῳ, διὰ τῆς τῶν γυναικῶν ἀναστροφῆς ἄνευ λόγου κερδηθήσονται, ἐποπτεύσαντες τὴν ἐν φόβῳ ἁγνὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν".
Μέ ἄλλα λόγια ἡ σιωπή τῆς συνετῆς καί σεμνῆς γυναίκας μπορεῖ νά μαλακώση τόν σκληρό ἀνδρικό χαρακτῆρα. Καί συνεχίζει ὁ ἅγιος ᾿Απόστολος Πέτρος: "ὧν ἔστω οὐχ ὁ ἔξωθεν ἐμπλοκῆς τριχῶν καὶ περιθέσεως χρυσίων ἤ ἐνδύσεως ἱματίων κόσμος, ἀλλ᾿ ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ πρᾳέως καὶ ἡσυχίου πνεύματος, ὃ ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές".

῎Οχι λοιπόν ἡ ἐξωτερική πολυτέλεια, τά ποικίλα χτενίσματα, ἀλλά ὁ κρυπτός τῆς καρδιᾶς, ὁ μυστικός ἄνθρωπος ἀποδεικνύει τήν ἀξία τῆς γυναῖκας. Πόσο σύμφωνα δέν εἶναι ὅλα αὐτά μέ τήν ὑψηλή ζωή πού καθημερινῶς ἀξιώνεται νά βλέπη διά τοῦ ἱερέως της ἡ πρεσβυτέρα;
῾Η ἁγία Ναταλία, τήν μνήμη τῆς ὁποίας ἑορτάζουμε στίς 26 Αὐγούστου, μέ τίς ἱερές προσλαλιές της, τίς νουθεσίες της, τίς ἀκούραστες προσευχές της, σάν ἄλλη, Νέα Εὔα, ἔφερε τόν σύζυγό της ᾿Ανδριανό κοντά στόν Χριστό. ῾Η ᾿Εκκλησία μας καί τούς δύο τούς τιμᾶ ὡς ῾Αγίους. Νά τί κατόρθωσε ἡ σύζυγος διά τῆς Χάριτος! Καί πόσες ἄλλες γυναῖκες δέν κατόρθωσαν νά ὁδηγήσουν ὅλη τους τήν οἰκογένεια στόν Παράδεισο!
Δέν θά ζηλέψη καί ἡ πρεσβυτέρα αὐτά τά ἅγια φωτεινά παραδείγματα;

Καί εἶναι γεγονός ὅτι πρεσβυτέρες ἅγιες στήριξαν μετρίους κληρικούς. ᾿Ενῶ τό ἔργο λαμπρῶν πρεσβυτέρων ἐναυάγησε, τοὐλάχιστο ἔτσι ἐφάνη, ὅταν οἱ πρεσβυτέρες εἶχαν τό νοῦ τους... μακράν τοῦ Χριστοῦ... στίς ἀνέσεις, στίς διασκεδάσεις τοῦ κόσμου τούτου, "τοῦ ὁποίου τὸ σχῆμα παράγεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ". ῎Ετσι ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης τῆς Κρονστάνδης π.χ. ἅγιος τῶν τελευταίων χρόνων στή Ρωσία, ἐπρόκοψε καί ἁγίασε καί ἐπειδή εἶχε καλή πρεσβυτέρα.

῾Ο Virgil Georgiou, Ρουμάνος λογοτέχνης, πού ἔγινε ἱερεύς καί ζῇ στό Παρίσι, μᾶς ἀποθεώνει τόν πατέρα του ἱερέα π. Κωνσταντῖνο στό βιβλίο του "᾿Από τήν 25η ὥρα στήν αἰωνία ὥρα". Νά ὅμως καί λίγες περίφημες γραμμές γιά τή μαμά -πρεσβυτέρα: "῾Η μητέρα μου ἦταν φτιασμένη ἀτόφια ἀπό αὐστηρή πάστα. Καί ἐπειδή ἡ ζωή δέν εἶναι δυνατή στήν κατάσταση αὐτή τῆς ἀπόλυτης καθαρότητος, ἡ μητέρα μου κατέφευγε στόν κόσμο τῆς προσευχῆς καί τῆς ποιήσεως. ῾Υψωνόταν στόν οὐρανό μέ τήν κλίμακα τῆς πίστεως, μιᾶς πίστεως καθαρῆς καί τελείας σάν τήν μεταξένια κλωστή. ῾Η μητέρα μου ἔγραφε προσευχές, ἀκαθίστους ὕμνους καί ἱκεσίες μέ φλογερή καί οὐράνια ὀμορφιά. ῾Η καρδιά της ἦταν θυσιαστήριον «ἐν ᾧ καὶ ἐξ οὗ εὐχαὶ καθαραὶ προσφέρονται τῷ πανυψίστῳ Θεῷ». Τίς χειμωνιάτικες νύχτες, ὅταν τό χιόνι μεταμόρφωνε τά βουνά μας σέ μιά κόλασι λευκῶν φλογῶν, ἡ μητέρα μου ἔβαζε ἀναμμένες λάμπες σέ ὅλα τά παράθυρα μέ τή σκέψι μήπως ὑπάρχουν κάποιοι δυστυχισμένοι ταξιδιῶτες πού τούς βρῆκε στό δρόμο ὁ ἄσχημος καιρός. Καί ὅλη τή νύχτα ἔγραφε γι᾿ αὐτούς περίφημες προσευχές, γιά νά τούς σώση ἀπό τόν θάνατο. Προσευχόταν ἐπίσης κάποιες ἄνοιξες γιά τά μπουμπούκια καί τά ἄνθη τῆς κερασιᾶς πού ἄνοιγαν πολύ ἐνωρίς καί ἔπεφταν κάτω παγωμένα σάν παιδιά πού γεννήθηκαν και πέθαναν πρόωρα".

᾿Αλήθεια, πόσο πλατειά θά πρέπει νά εἶναι ἡ καρδιά τῆς πρεσβυτέρας! Ναί, ἀπέραντη γιά νά ἀγκαλιάζη τούς ἐνορίτες τοῦ συζύγου της - τά παιδιά του - τό ἐν Χριστῷ ποίμνιό του μέ ὅλους τούς καϋμούς τους. Καί νά προσεύχεται μέ θέρμη γι᾿ αὐτούς πού ἔχουν πλέον ἀναφαίρετα δεθῆ μέ τόν ποιμένα καί πατέρα τους ἱερέα.
Νά εἶναι γι᾿ αὐτούς ἡ "μητερούλα", ὅπως λέγουν οἱ Ρῶσσοι τήν πρεσβυτέρα, γιά νά συμπληρώνη τό ἁγιαστικό τοῦ ἱερέως ἔργον μέ τῆς καλωσύνης της τή δροσιά.

᾿Αφάνταστη καί ἀνυπολόγιστη εἶναι ἡ θλῖψις τοῦ ἱερέως νά βλέπη τήν πρεσβυτέρα του ἀσύμφωνη καί ψυχρή, μέ σβησμένη τήν φλόγα τῆς πίστεώς της νά ἀκολουθῆ τή ματαιότητα τοῦ κόσμου τούτου.
᾿Ενῶ ἡ πρεσβυτέρα πού ζῆ μέσα στήν ᾿Εκκλησία μας μέ τά ἅγια μυστήρια, τήν ᾿Εξομολόγηση καί τήν Θεία Εὐχαριστία, ζεῖ ἀπό αὐτήν τήν ζωή τήν γλυκιά μακαριότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή της. ῾Ο Χριστός γίνεται ἡ πνοή της, ἡ εὐτυχία της. ῞Οταν μελετᾶ τήν ῾Αγία Γραφή ἤ τούς βίους τῶν ῾Αγίων ἤ τά θαύματα τῆς κυρίας Θεοτόκου μαγεύεται κυριολεκτικά καί ζεῖ στόν γνήσιο καί ὁλοφώτεινο χῶρο τῆς ᾿Εκκλησίας μας.

῾Η καλή πρεσβυτέρα ξέρει νά σηκώνη τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ ἀδιάκοπα καί νά δροσίζεται ἀπό τή χάρι πού φέρει ὀ σύζυγός της ἱερεύς. ῾Ο ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης παρηγορεῖ θαυμάσια καί οἰκοδομεῖ τίς ψυχές μας λέγοντας ὅτι σ᾿ ὅλη μας τή ζωή θά ἀκολουθοῦμε ὄπισθεν τόν Κύριο. Αὐτή ἡ ἀκολουθία εἶναι ἡ πιό τιμητική. ᾿Οπίσω Του.
Μόνο στήν ἄλλη ζωή θά δοῦμε τόν Κύριο ἐνώπιοι ᾿Ενωπίῳ, ὅταν θά ἔχη ἐλαφρυνθῆ ἡ ὕπαρξίς μας ἀπό τό βάρος τοῦ φθαρτοῦ τούτου σώματος, ὅταν ἡ ψυχή μας θά ἔχει ἑνωθῆ μέ τό ἄφθαρτο καί καθαρισμένο σῶμα μας κατά τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. ῞Οταν θά ἠχήση ἡ σάλπιγξ καί ὅταν οἱ νεκροί "ἐγερθήσονται πρῶτον".

Στό ἁγιολόγιο τῆς ἁγίας ᾿Εκκλησίας μας ὑπάρχει ἡ ῾Οσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία. Μεγάλη ἁμαρτωλή πρίν μετανοήση. ῞Οταν ὅμως τήν ἐπισκέπτεται ἡ θεία Χάρις καί κρούη τήν θύρα τῆς ψυχῆς της, ἀδίστακτα προσφέρει ὅλα της τά κάλλη στόν οὐράνιο Νυμφίο Χριστό, ὅλη της τήν μετάνοια σ᾿ Αὐτόν, ὅλα της τά δάκρυα γιά νά ξεπλύνη τίς χρόνιες ἁμαρτίες της. Μόνιμος "ἐραστής της" ὁ Χριστός πλέον. ῎Αλλου εἴδους ἡ ἀγάπη αὐτή. Ζέουσα, ἁπλῆ, βαθειά, γλυκειά. ᾿Αξιοζήλευτη ἡ ἀγάπη αὐτή πρός τόν Κύριο τῆς ῾Αγίας καί γιά τήν πρεσβυτέρα.

῾Ο ἐπίλογός μας ἀφιερώνεται στήν Κυρία Θεοτόκο, τήν "ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ", ἡ ὁποία συμμετέχει στήν ἱερωσύνη τοῦ Κυρίου μας διά τῆς μητρότητός της. Αὐτή ἔδωσε τήν ἁγνή σάρκα της καί τό ζωογόνο αἷμα της ἐκ τοῦ ὁποίου "ἐποιήθη καὶ ὑφάνθη" ὅπως λέγει ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός, ἡ πανακήρατος σάρξ τοῦ Κυρίου μας. Καί ἐμεῖς συμμετέχουμε στήν ἱερωσύνη τοῦ Κυρίου μας διά τοῦ γάμου μας μέ τόν λειτουργό τοῦ ῾Υψίστου. Μακάρι δι᾿ εὐχῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἡ ψυχή μας νά γίνεται Θεοτόκος καί νά ζῆ μέσα της ὁ Χριστός.

῎Αν ζοῦμε πάντοτε "ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ" μέ τά Μυστήρια, μέ τήν ἁγία παράδοσι τῆς ᾿Εκκλησίας μας, θά καταλαβαίνουμε ὅλο καί πιό πολύ "σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις", "Χάριτι Θεοῦ", "Τὶ τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ βάθος καὶ ὕψος" τῆς θείας ἀγάπης, τῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. Τότε θά ζοῦμε καί θά ἀκτινοβολοῦμε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ γύρω μας. Θά πιστεύουμε, θά ἐλπίζουμε καί θά νοσταλγοῦμε δυνατά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Τότε, φυσικά, ἄν καί θά αἰσθανώμαστε "ὅτι ἀχρεῖοι δοῦλοί ἐσμεν", ὡστόσο θά ἀναμένουμε "τὸν τῆς δικαιοσύνης στέφανον", "ἀμέτρῳ ἐλέει" καί "ἀφάτῳ φιλανθρωπίᾳ" τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί θά ἐπιποθοῦμε νά ζήσουμε στούς θείους γάμους τῆς ψυχῆς μας μέ τόν "Ποθούμενον Νυμφίον" πρᾶγμα τό ὁποῖον εἶναι δῶρο τῆς ἁγίας καί Προσκυνητῆς Τριάδος.
Μακάρι ὁ Κύριος νά μᾶς ἀξιώσῃ. Σωθείημεν...σωθείημεν. ᾿Αμήν.
† Πρεσβυτέρας Θεοδώρας Καλύβα-Σαράντου *



* ῾Η μακαριστή πρεσβυτέρα † Θεοδώρα Καλύβα-Σαράντου μετέστη εἰς τήν ἄλλη ζωή - 27-9-1977 - ὕστερα ἀπό τραγικό θάνατο πού εἶχε σέ κάποιο αὐτοκινητιστικό δυστύχημα. ῞Οσοι τήν εἶχαν γνωρίσει βεβαιώνουν ὅτι ἦταν μιά ἐκλεκτή ψυχή, μέ ἔντονη πνευματική ζωή.
῞Οταν ἐκοιμήθη ἄφησε τόν ἱερέα Σαράντη Σαράντο ἐν χηρείᾳ μέ τέσσερα ἀνήλικα παιδιά μικρῆς ἡλικίας. Στό ἄρθρο της  τό ὁποῖο δημοσιεύθηκε στό περιοδικό "᾿Ενορία" στίς 1-12-1972 - δείχνει πῶς μπορεῖ σήμερα μιά πρεσβυτέρα νά σταθεῖ στό πλευρό τοῦ συζύγου της ἱερέως καί ταυτόχρονα νά διακονήσει τήν οἰκογένειά της καί τήν εὐρύτερη οἰκογένεια τῆς ἐνορίας. Τέλος, ἀναφέρουμε ὅτι ἦταν Θεολόγος καθηγήτρια, διορισμένη στή Μέση ᾿Εκπαίδευση. ῎Ας εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη της.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Η πολύτεκνη μάνα και το...Υπουργείο Παιδείας!

image010.jpg



Με  λύπη  και  απορία  πληροφορηθήκαμε  ένα  γεγονός  που  δεν  τιμά το  Υπουργείο  Παιδείας αλλά  και  δεν  τιμά  την  πολύτεκνη  οικογένεια και   περισσότερο...την  πολύτεκνη  μάνα!
Οι πολύτεκνοι  εκπαιδευτικοί δικαιούντο  στο  χώρο  εργασίας  των, τα  σχολεία, ορισμένες  απαλλαγές.
Ήταν  μια  προσφορά - υποχρέωση   της  Πολιτείας στη  πολύτεκνη μάνα!
Με  έγγραφο   Αρ. Πρωτοκόλλου 139629/Δ1 10-11-2009 του  Υπουργείου  Παιδείας  το  όποιο  υπογράφει...  o Γενικός Διευθυντής  Δρ Κων/νος Κουτρουμάνος ...θεωρεί  ότι  η  προσφορά  - υποχρέωση  ισχύει...  όταν  και τα τέσσερα παιδιά φοιτούν στις δυο πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης ...!!!
Και  ρωτούμε  το  Υπουργείο Παιδείας,  έπαψε  αυτή  η  μάνα  να  είναι  πολύτεκνη;
Έπαψαν  τα  παιδιά  της  να  δικαιούνται  μέριμνας  και  φροντίδας; Η μάνα  αυτή,  η  ταλαιπωρημένη  κατ' ουσία  από  την  φροντίδα  της  πολυτεκνίας,  έπαψε  να  δικαιούται  του  ελαφρυντικού;
Ρώτησε  κανείς  τη  μάνα  αυτή  με  τι  κόπο, μόχθο  και  φροντίδα  ανασταίνει  την  πολύτεκνη  οικογένειά  της;
Ο αντίλογος  θα  μας  πει  ότι ήθελε  και  δημιούργησε  πολύτεκνη  οικογένεια.
Η άλλη άποψη  όμως  θα  μας  αντείπει  ότι  ήθελε  και δημιούργησε συν  Θεώ πολύτεκνη  οικογένεια,  διότι  είναι  δασκάλα  και  επιβεβαίωσε  άλλη  μια  φορά  το  επάγγελμά  της, διότι  είναι  μάνα των  φυσικών  παιδιών  της  αλλά  και  των  μαθητών  της, διότι  ήθελε  να  προσφέρει  στο  Έθνος  στέλνοντας  τα  αγόρια  της  στον  Στρατό, αλλά  και  στην  κοινωνία  στέλνοντας  τα πολλά  παιδιά  της  να εργαστούν  προκειμένου  άλλοι, οι  παλαίμαχοι  της  κοινωνίας, να  απολαμβάνουν  τη  σύνταξη  τους.
Και  έρχεται  μικρόψυχα  η  κοινωνία  η  ίδια,  μέσω  του  Υπουργείου  Παιδείας  και  τιμωρεί την  πολύτεκνη  μάνα για  τις  προσφορές  της  στο  Έθνος  και  στην  κοινωνία.
Παρακαλούμε  από  το  blog  τους  αρμοδίους,  να  το  ξανασκεφτούν  και  να  επανορθώσουν  την  πιο  κάτω οδηγία  - έγγραφο που απέστειλαν  στα  σχολεία.
Διότι  το  Υπουργείο  πέραν  από  κρατικός  θεσμός  είναι  και  Παιδείας  και  με  την  έννοια  αυτή  οφείλει  να  παιδεύσει - εκπαιδεύσει  την  κοινωνία   πέραν  όλων των άλλων και στην  ουσιαστική   προσφορά  της  πολύτεκνης  οικογένειας και πολύ περισσότερο  της  πολύτεκνης  μάνας και  εκπαιδευτικού.
Θα  περιμένουμε  και  θα  παρακολουθούμε  με  ενδιαφέρον  την  επανεξέταση  του  θέματος.


Ο διαχειριστής  του blog .




polyteknoi.jpg
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ελάτη



Ιερά Μονή Δοχειαρίου


Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου



Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ



Καρούλια. Αγιο Ορος



Προυσιώτισσα

Αγιο Ορος Ι.Μ Διονυσίου

Ψήγματα Ορθοδοξίας