Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ-ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Αυτό κάνει ο ουράνιος Πατέρας, όταν ο άνθρωπος ο αμαρτωλός επιστρέψει κοντά Του. Τον καθαρίζει, τον πλένει, του δίνει την πρώτη στολή του βαπτίσματος, του δίνει την υιοθεσία και τον αξιώνει της Βασιλείας Του. Όλα δωρεάν. Όταν επέστρεψε ο άσωτος, δεν του ζήτησε λογαριασμό ούτε τον επέπληξε ούτε του ζήτησε ευθύνες. Αρκεί που επέστρεψε αυτό Του έφθανε του Πατέρα.

Έτσι και εδώ κάθε αμαρτωλός που θα επιστρέψει, κανένας λόγος από τον Ουράνιο Πατέρα. Μόνο να  πεί ήμαρτον, να αφήσει τα αμαρτήματά του με ταπείνωση, να καταλάβει τα λάθη του και από κει και πέρα τα πάντα είναι λυμένα.
Και όμως ο αμαρτωλός άνθρωπος δεν το κάνει αυτό. Δεν επιστρέφει, δεν ταπεινώνεται. Κρατά τον εγωισμό του. Τι σπουδαίο είναι να φθάσει μέχρι το εξομολογητήριο! Δύο βήματα είναι. Από κει και πέρα όλα τελειώνουν.
Και όμως τον κρατά μακρυά ο εγωισμός. Και όταν θα φθάσει στην ώρα του θανάτου και δει την πραγματικότητα, θα μετανοήσει, θα μεταμεληθεί, αλλά θα είναι αργά. Γι' αυτό ο Θεός τιμωρεί τον άνθρωπο που δεν θέλει να ταπεινώσει λίγο τη σκέψη του.
Για τον Εωσφόρο, αυτό το μεγάλο τάγμα, αυτό που ήταν στην πρώτη θέση των αγγελικών ταγμάτων, ποια ήταν η αιτία της καταστροφής; Ποιά η αιτία της κατάρρευσης, της μετατροπής από αγγέλους σε δαίμονες;
Η υπερηφάνεια και ο εγωισμός. Από κει έγινε το ολίσθημα, τόσο των αγγέλων, όσο και των προπατόρων μας. Και των προπατόρων μας η πτώση έγινε από υπερηφάνεια κι' εγωισμό. Διότι ο Θεός προτού ανακοινώσει την καταδικαστική απόφαση, πλησίασε τον άνθρωπο, τον Αδάμ και του είπε: «Αδάμ, γιατί το έκαμες αυτό;»
Ο Αδάμ δεν ζήτησε συγγνώμη, δεν είπε: Ήμαρτον Θεέ μου, έσφαλα. Εάν το έκανε αυτό, δεν θα εκδιώκετο από τον Παράδεισο και ούτε εμείς θα είχαμε υποστεί όλη αυτή την εξορία και την ταλαιπωρία την σημερινή. Με το να μη πει ήμαρτον, έγινε όλος αυτός ο συρφετός των κακών. Έτσι και τώρα ο άνθρωπος δεν λέει ήμαρτον, και μένει στα κακά του. Μόλις όμως το πει, ο Θεός απλώνει την αγκαλιά της συγγνώμης και τον παίρνει μέσα.

Γέρων Εφραίμ, Προηγούμενος Ι.Μονής Φιλόθεου

Η θάλασσα μαίνεται, αλλά εσύ πλέεις με γαλήνη

Ευχάριστο είναι το λιβάδι και ο κήπος, αλλά πολύ πιο ευχάριστη είναι η ανάγνωση των θείων Γραφών.

• Γιατί εκεί υπάρχουν άνθη που μαραίνονται, ενώ εδώ νοήματα που πάντοτε είναι ακμαία. 
• Εκεί ζέφυρος που φυσάει, ενώ εδώ η αύρα του Αγίου Πνεύματος. 
• Εκεί τα αγκάθια που περιτειχίζουν, ενώ εδώ η πρόνοια του Θεού που ασφαλίζει.
• Εκεί τζιτζίκια που τραγουδούν, ενώ εδώ οι προφήτες που κελαηδούν.
• Εκεί τέρψη από την εμφάνιση, ενώ εδώ ωφέλεια από την ανάγνωση.
• Ο κήπος βρίσκεται σε έναν τόπο, ενώ οι Γραφές σε όλα τα μέρη της οικουμένης.
• Ο κήπος υποτάσσεται στις ανάγκες των καιρών, ενώ οι Γραφές και μέσα στο χειμώνα και μέσα στο καλοκαίρι έχουν πολλά φύλλα και είναι γεμάτες καρπούς.

Ας προσέχουμε λοιπόν στην ανάγνωση των Γραφών, γιατί εάν προσέχεις στην Γραφή, σου ξεριζώνει τη λύπη, σου φυτεύει την ευχαρίστηση, αναιρεί την κακία, ριζώνει την αρετή, δεν αφήνει μέσα στην αναταραχή των πραγμάτων να παθαίνεις όπως οι ναυτικοί στην τρικυμία.
Η θάλασσα μαίνεται, αλλά εσύ πλέεις με γαλήνη, γιατί έχεις κυβερνήτη την ανάγνωση των Γραφών, επειδή αυτό το σκοινί δεν το σπάζει η δοκιμασία των περιστάσεων.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Προς Ευτρόπιον Β΄ επιστολή
πηγή
xfd

Να προσευχόμαστε για τους πεθαμένους πιο πολύ απ΄τους ζωντανούς.

 Ένας καλός γέροντας είπε σ' έναν καλό αδελφό: 
Αν πιάσω τους Κινέζους όλους, που τρώνε μια κουταλιά ρύζι την ημέρα και τους δώσω από μια πολυκατοικία δεν είναι τίποτε το σπουδαίο.
Πιο σπουδαίο είναι να πάει μια πιθαμή πιο παραπάνω με την προσευχή μου ένας κολασμένος. Γιατί αυτό είναι μια αιωνιότητα. Να προσευχόμαστε για τους πεθαμένους πιο πολύ απ΄τους ζωντανούς. Οι ζωντανοί μπορεί μια μέρα να μετανοιώσουν.

+μοναχός Μωυσής

Στερήσαμε οι ίδιοι τον εαυτό μας από την ελπίδα της σωτηρίας

Θεέ μου! Εμάς τους ασήμαντους, τους αδύναμους, τους αμαρτωλούς, μας ονομάζεις φίλους Σου Εσύ, ο μεγάλος, ο παντοδύναμος, ο αναμάρτητος Θεός, ο Δημιουργός και Κύριος του σύμπαντος.
Τι δεν πρέπει, λοιπόν, πρόθυμα να υπομείνουμε για μια τέτοια φιλία, όταν για φιλία ανθρώπινη πολλές φορές διακινδυνεύουμε και τη ζωή μας;
Και όμως, τίποτα δεν υπομένουμε, καθόλου δεν αγωνιζόμαστε, καμιάν εντολή του Χριστού δεν εκτελούμε.
Πραγματικά, πρέπει να κλαίμε και να πενθούμε για το κατάντημά μας. Στερήσαμε οι ίδιοι τον εαυτό μας από την ελπίδα της σωτηρίας.
Ο Θεός μας κάλεσε στον ουρανό , μα εμείς προτιμήσαμε τον άδη. Αποδειχθήκαμε ανάξιοι της τιμής που μας έκανε. Ύστερ' από τις τόσες ευεργεσίες Του, φανήκαμε αχάριστοι αλλά και ασύνετοι. Αφήσαμε τον διάβολο να μας γυμνώσει από' όλες τις θεϊκές δωρεές.
Κι έτσι, εμείς, που αξιωθήκαμε να είμαστε παιδιά και αδέλφια και κληρονόμοι του Θεού ,δεν ξεχωρίζουμε καθόλου από τους εχθρούς Του, που χλευάζουν τη  μεγαλοσύνη Του και καταπατούν τον νόμο Του. «Αλίμονο, ψυχή μου!», αναφωνώ μαζί με τον προφήτη. «Χάθηκε η ευσέβεια από τη γη.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Αναγνώστης ρωτάει: κε Καλόπουλε τι έχετε να πείτε για την αγάπη που δίδαξε ο Χριστός:

Κε Καλόπουλε,

είμαι ένας νέος (σχετικά), 30 ετών, που γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Ο τρόπος που μεγάλωσα δε διαφέρει καθόλου από το αυτόν του μέσου 30άρη σήμερα. Κλασσική εκπαίδευση στο ελληνικό δημόσιο σχολείο σε μια κοινωνία με χιλιάδες χρόνια ιστορία στη πλάτη της και μια χώρα με χιλιάδες γράμματα και συγγράμματα στα χέρια της.

Από μικρός ένιωθα την ανάγκη να ευχαριστώ το Θεό για ότι μου δίνει κάθε μέρα και πίστευα σε αυτόν χωρίς να ξέρω γιατί και χωρίς να είναι θρησκόληπτοι οι γονείς μου (εκκλησία κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα δλδ και καμιά εκκλησία με τη γιαγιά καμιά Κυριακή). Ένιωθα όμως ότι κάτι υπάρχει και μας αγγίζει, μας βοηθάει, μας ελέγχει, μας δείχνει ένα δρόμο προς το καλό.

Πρόσφατα, και μετά από μια πολυετή απομάκρυνσή μου από τη πίστη (έριξα βάρος στη καλοπέρασή μου και δεν ασχολιόμουνα με την ηθική συμπεριφορά και τόσο), ένιωσα ότι ο Θεός συνεχίζει να μου δίνει πράγματα που δεν αξίζω και δε ξέρω το λόγο. Ένιωσα την ανάγκη να πάω κοντά του και να τον ευχαριστήσω και να ανταποδώσω την αγάπη του αυτή προς όποιον συνάνθρωπό μου μπορώ. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τη Βίβλο και να τη διαβάσω.

Η αλήθεια είναι, λοιπόν, ότι πολλά πράγματα που λέει η Παλαιά Διαθήκη δε τα καταλάβαινα και δε συμφωνούσα μαζί τους. Είπα μάλιστα στον εαυτό μου ότι «δε μπορεί ο Θεός να έγραψε αυτά τα πράγματα». Άρχισα και εγώ, όπως και εσείς σε μεγαλύτερο βαθμό, να ψάχνω, να αναζητώ, να αμφισβητώ, να ερευνώ. Και όντας είδα ότι πολλά πράγματα ΔΕΝ στέκουν. Πολλά από αυτά που διάβασα στα άρθρα σας, τα είχα και εγώ στο μυαλό μου.

Κατέληξα, όμως, στο εξής, το οποίο είπε και ένας άνθρωπος που θεωρώ, πλέον, πνευματικό μου πατέρα: δε πρέπει να συγχέουμε τη Πίστη μας με τη Θρησκεία.

Η ερώτησή μου προς τα εσάς είναι, λοιπόν, ποιος ο λόγος ύπαρξης του site σας; Η αμφισβήτηση της θρησκείας, γενικώς και του Χριστιανισμού ειδικώς? Καταλαβαίνω ότι μπορεί να βγάζεται μια επιθετικότητα απέναντι στη θρησκεία και συμφωνώ εν μέρη, εφόσον πολλά κακά έχουν γίνει στην ανθρωπότητα στο όνομα των θρησκειών. Διαβάζοντας κάποια άρθρα σας, όμως, μπήκα και στη θέση ενός παιδιού που προσπαθεί να διαμορφώσει άποψη.

Ως φορέας παιδείας που είστε και εσείς με το έργο σας, θα ήθελα να δω και κάποια άρθρα που να λένε «Παιδιά και νέοι, δε ξέρω ποιος και γιατί έγραψε τη Βίβλο και ίσως πίσω από αυτή να είναι η χειρότερη συνωμοσία του κόσμου. Όμως, αν πιστέψετε στα λόγια και τα έργα του Ιησού και κάνετε τα μισά από αυτά που λέει, τότε ο κόσμος μας θα γίνει σίγουρα καλύτερος και το μέλλον σας πιο λαμπρό».

Ότι και να λέτε και ότι και να λέω εγώ για τις θρησκείες και το άγιο φως και τις εικόνες που κλαίνε, κανείς άλλος στην ιστορία δε διδάσκει το νόημα της ανιδιοτελούς ΑΓΑΠΗΣ στο ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ όπως τη διδάσκει ο Ιησούς. Και ζούμε σε μια εποχή που έχει ανάγκη τόσο πολύ έναν οδηγό ηθικής αποδεκτό από όλους. Ποιο άλλο βιβλίο στην ιστορία είναι καλύτερο από τα λόγια του Ιησού? Είτε αυτό το έγραψε ο κακός Εβραίος που θέλει να μας κατακτήσει όλους, είτε ο Alien από το πλανήτη Gamma, είτε ο Κολοκοτρώνης, είτε ο άγνωστος θεός. Ο άνθρωπος της εποχής μας έχει νιώσει τόσο δυνατός που νομίζει ότι μπορεί να τα κάνει όλα (σεξ με όλους και όλα, ναρκωτικά, διάλυση οικογενειών, τζόγος, κλωνοποίηση χωρίς λόγο, ατελείωτο κυνήγι του χρήματος, ΔΝΤ, κλπ).

Εσείς πιστεύεται σε κάποιον ή κάτι? Τι λέτε για αυτά που γράφω? Θα ήθελα τις απόψεις σας επί των θεμάτων που έθεσα. Και να διευκρινίσω, δεν είμαι ούτε Ορθόδοξος, ούτε Καθολικός, ούτε Ευαγγελιστής, ούτε Προτεστάντης, ούτε κάτι συγκεκριμένο. Απλά και καλοπροαίρετα θα ήθελα να μάθω τις απόψεις σας, με μοναδική ανάγκη να υπάρχει στο κόσμο αγάπη και ειρήνη. 

Με εκτίμηση

Stelios K...............

πηγη
http://www.greatlie.com/xristianismos/kaini-diathiki/1321-anagnostis-rotaei-ke-kalopoule-ti-exete-na-peite-gia-tin-agapi-pou-didaskei-o-xristos.html

Υ.Γ

Συγκλονιστικό είναι το γραμμα, συγκλονιστικές οι αναζητήσεις, σπουδαία τα ερωτηματικά, σπουδαίες και οι διαπιστώσεις 

ο Θεός συνεχίζει να μου δίνει πράγματα που δεν αξίζω και δε ξέρω το λόγο

σπουδαία η έφεση

Ένιωσα την ανάγκη να πάω κοντά του και να τον ευχαριστήσω και να ανταποδώσω την αγάπη του αυτή προς όποιον συνάνθρωπό μου μπορώ. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τη Βίβλο και να τη διαβάσω.

μα εξ' ίσου σπουδαία και η προτροπή

Όμως, αν πιστέψετε στα λόγια και τα έργα του Ιησού και κάνετε τα μισά από αυτά που λέει, τότε ο κόσμος μας θα γίνει σίγουρα καλύτερος και το μέλλον σας πιο λαμπρό»