Εφηβική λογοτεχνία.Τα βήματά μου στους Αγίους Τόπους

 

«Εκεί στο κέντρο της Γης που οι αποστάσεις σε μεταφέρουν, σε συγκλονίζουν και  σε σημαδεύουν. Εκεί που ακούγεται ο ψίθυρος της καρδιάς σου, εκεί  που  αισθάνεσαι το δάκρυ της ψυχής σου να στάζει αβίαστα, εκεί που τα Ουράνια…χαμηλώνουν!

Εκεί στην Αγία Γη η Μαρία πατά για πρώτη φορά στη ζωή της τα Άγια χώματα, ακολουθώντας τα βήματα του Χριστού και μας μοιράζει όμορφες εικόνες γεμάτες ζωή και συναισθήματα.

Μας συνοδεύει  σ’ένα ταξίδι ονείρου και μας ακουμπά στην πραγματικότητα, σε μια γέφυρα Ζωής, που αγγίζει την παιδική και εφηβική ψυχή. Μας δημιουργεί την επιθυμία και την ανάγκη   να βρεθούμε και εμείς  Εκεί, προσκυνητές της αγάπης Του!».

Υ.Γ Ένα μικρο απόσπασμα από το βιβλίο που σκέφτηκα  να το μοιραστώ μαζί σας…

 

 

 Εκδόσεις Αθως

 

 

 

 

Στο Άγιον Όρος προσκυνητής ή επισκέπτης;

 

Μερικές μέρες στο περιβόλι της Κυρά Παναγιάς…
Όπου γυρίσει το μάτι σου, τη βλέπεις παντού!
Πορταΐτισσα στην Ιβήρων,
Γερόντισσα στην Παντοκράτορος,
Γλυκοφιλούσα στη Φιλοθέου,
Κουκουζέλισσα στη Λαύρα…

Μια γαλήνη, γεμάτη Χάρη κι ευωδία, ανακατεύεται στον αέρα.
Το καταλαβαίνεις κι εσύ μαζί με τους άλλους προσκυνητές.

Οι έγνοιες καταλαγιάζουν, οι σκέψεις γαληνεύουν… Άλλωστε ο εσπερινός, το απόδειπνο, η βραδινή ακολουθία βάλσαμο ρίχνουν στην ψυχή σου.

Βαδίζοντας στα αγιορείτικα μονοπάτια, προσκυνώντας μοναστήρια και μακρινά κελιά, πλησιάζεις πιο κοντά σ’ Αυτόν που αναζητάς, στον Κύριο και Πλάστη σου, στον Δημιουργό σου.

Ελπίζοντας, όταν έρθει εκείνη η ευλογημένη ώρα κι αφήσεις αυτόν τον κόσμο και πας σε κόσμο… ομορφότερο, να σε αναγνωρίσει, γιατί ήδη Του είσαι γνωστός, σαν διαβάτης των μονοπατιών του Αγίου Όρους, των μονοπατιών… του Ουρανού!

Θυμήσου με…

πηγή

 Ελληνοεκδοτική

 

 

Υ.Γ

Συνήθως από την σελίδα μας δεν διαφημίζουμε βιβλία και αυτό συμβαίνει τόσα χρόνια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Όταν οι συγγραφείς ασχολούνται με θέματα των Αγίων Τόπων, αλλά και του Αγίου Όρους, όπως στην προκειμένη περίπτωση, και ιδιαίτερα όταν τα βιβλία αυτά απευθύνονται σε παιδιά και εφήβους, τότε δημιουργούμε κάποιες αναρτήσεις.

Το Υπουργείο Παιδείας και θρησκευμάτων αυταρχικά επιβάλλει να διδάσκονται στα σχολεία μας   αλλοπρόσαλλα «θρησκευτικά»  που δημιουργούν σύγχυση στα παιδιά μας, όμως ευτυχώς   βρίσκονται Χριστιανοί Ορθόδοξοι συγγραφείς που μέσα από τα βιβλία τους  διδάσκουν με προσεκτικό και ιδιαίτερο  τρόπο στοιχεία της πίστης μας  στη νεολαία μας.

Και αυτό το επαινούμε!

Παροτρύνουμε λοιπόν τους γονείς να παίρνουν αυτού του είδους τα βιβλία, ώστε να δίνουν στα παιδιά τους τα πνευματικά αντισώματα που χρειάζονται αυτές οι νεαρές ψυχούλες, για  να αντέχουν στα πολλαπλά  κύματα  της Νέας Εποχής που προσπαθούν να αποχρωματίσουν και να αφανίσουν την νεολαία μας, την αυριανή συνέχεια του Έθνους μας.

Από τα Ψήγματα Ορθοδοξίας

Η παρέλαση του δασκάλου με τον μαθητή

 

Από τον σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων Ν. Λάρισας και τον σύλλογο Διδασκόντων 33ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, πήραμε το παρακάτω δελτίο Τύπου στο οποίο περιγράφεται μιας άκρως συγκινητική ιστορία που τιμάει όλους τους εμπλεκόμενους. Μας γράφουν:

 

«Ήταν δικαίωση για όλους μας η εικόνα του συναδέλφου μας που παρέλασε μαζί με τους μαθητές του κρατώντας σφιχτά το χέρι ενός μαθητή του, ο οποίος το είχε ανάγκη λόγω της ιδιαιτερότητάς του.(1)

    Δικαίωση για όλους τους δασκάλους του σχολείου, οι οποίοι  σεβάστηκαν τη διαφορετικότητα του και το δικαίωμα του παιδιού να παρελάσει, λαμβάνοντας υπόψη τα συναισθήματα και την επιθυμία του να ζήσει ισότιμα τη σχολική ζωή.

    Δικαίωση για το γυμναστή του σχολείου,  ο οποίος ενθάρρυνε το μαθητή και οργάνωσε τη διάταξη των παιδιών που συμμετείχαν στην παρέλαση ώστε αυτά μαζί με το δάσκαλο της τάξης να είναι περήφανοι συμπαραστάτες του.

    Δικαίωση για τον ίδιο το δάσκαλο της τάξης,  ο οποίος  ολοκλήρωσε όλη την πορεία της παρέλασης κρατώντας μέσα στο χέρι του το χέρι του μαθητή του, περπατώντας δίπλα του περήφανος, καθόλου αμήχανος, ούτε υπερπροστατευτικός, σαν να ήταν ένα με το μαθητή του.

    Ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση στην ερώτηση του μαθητή, όταν κοιτώντας κατάματα το δάσκαλό του, τον ρώτησε «κάνω καλή παρέλαση κύριε;»

    Την απάντηση την δίνουμε όλοι εμείς:

«Εσύ, οι περήφανοι συμμαθητές σου κι οι δάσκαλοι σου, μικρέ μου, μας δώσατε την ευκαιρία να αισθανθούμε συναισθήματα όπως το θάρρος, η αλληλεγγύη και να θυμηθούμε αξίες όπως το λειτούργημα του δασκάλου, το μεγαλείο ψυχής, το ήθος».

Εμείς τι μένει να πούμε, εύγε!

(1) Ο μαθητής είναι παιδί  με σύνδρομο Asperger – υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό και φοιτά στη Δ  τάξη Δημοτικού.

 πηγή

 http://www.kosmoslarissa.gr/article/10478/

Καλή σχολική χρονιά παιδιά

Καλή  σχολική  χρονιά 
στα  παιδιά  του  Δημοτικού
στα  παιδιά  του  Γυμνασίου 
στα  παιδιά  του  Λυκείου 
στα  παιδιά  που  τώρα  έπαψαν  να  είναι  παιδιά  και  έγιναν...  φοιτητές
μα  πάνω  απ'  όλα  στα  παιδιά  του  μεγάλου  σχολείου... του 
Νηπιαγωγείου!!!

Καλή  σχολική  χρονιά  στους  γονείς  που  με  κόπους  και  μόχθους  μεγαλώνουν  τα  παιδιά  τους
μα  και  καλή  σχολική  χρονιά  στις δασκάλες και στους  δάσκαλους  σε  κάθε  εκπαιδευτική βαθμίδα
να  κάνουν  κουράγιο  και  υπομονή  στο  λειτούργημά  τους  που  τους  ανέθεσε  η  κοινωνία στο  να  διαπαιδαγωγούν πρώτα ψυχές  και  μετά  πρόσωπα!  
Στους  δασκάλους  εμπιστευόμαστε  εμείς  οι  γονείς  τις  τύχες  των  παιδιών  μας  και  η  κοινωνία  τους  αυριανούς  πολίτες  της  χώρας  μας.

Αυτό  που  κάνετε αξίζει όσο  δεν  μπορείτε  να  φανταστείτε, αξίζει  διότι  δίνετε  προοπτική  σ' ένα παιδί, χαράζετε  το  μέλλον  της  κοινωνίας  μας, χαράζετε  το  μέλλον  της  πατρίδας μας...

                                                  Σας  ευχαριστούμε !!!

Ο  Θεός  μαζί  με  όλους  μας!!!

Σχολείο και ο εμπνευσμένος δάσκαλος.Καλή σχολική χρονιά παιδιά!

 

Ποιος θα εμπνεύσει την κοινωνία, ποιος θα εμπνεύσει τον Δάσκαλο, ιδιαίτερα τον Δάσκαλο του Δημοτικού που παίρνει ένα παιδάκι  τυφλό στη γνώση και του ανοίγει τον δρόμο στα γράμματα;
"Βουτάει"  το παιδί ο Δάσκαλος μέσα  από την αγκαλιά της μάνας του, το καθίζει υπομονετικά στο θρανίο και εκεί γύρω στα Χριστούγεννα σαν "δώρο" των κόπων του προσωπικό, ακούει το "βουβό και αόμματο" παιδί στη γνώση να συλλαβίζει την πρώτη λέξη...

-Να ένα τόπι, να ένα μήλο.

Συγκλονιστικό! Σαν θαύμα!
 Η γλώσσα λύθηκε, η έκρηξη στην ψυχή του παιδιού έγινε!
Ένα νέο παιδάκι μετέχει πλέον στη γνώση.
Απ' εκεί και πέρα με την βοήθεια άλλων   δασκάλων και ιδιαίτερα  οι προσπάθειες του ίδιου του παιδιού  θα το οδηγήσουν στα υψηλότερα μονοπάτια της γνώσης.

Η πόρτα της γνώσης όμως άνοιξε! Δεν ξανακλείνει πλέον αυτό το μονοπάτι.

Ο Δάσκαλος την άνοιξε, έχοντας βοηθό την πίστη. Την πίστη  στην οικογένεια, στην πατρίδα, στο σχολειό και πάνω απ' όλα στο Θεό!

Να! τα κλειδιά του εμπνευσμένου Δάσκαλου.  

χ.

Ὁ δάσκαλος ὅμως δέ διδάσκει μόνο μέ λόγια, ἀλλά καί μέ ἔργα, γιατί αὐτή εἶναι ἡ ἄριστη διδασκαλία τοῦ δασκάλου.

 
“Ὁ δάσκαλος ὅμως δέ διδάσκει μόνο μέ λόγια, ἀλλά καί μέ ἔργα, γιατί αὐτή εἶναι ἡ ἄριστη διδασκαλία τοῦ δασκάλου. Γιατί καί ὁ κυβερνήτης, ὅταν βάζει δίπλα του τό μαθητή, τοῦ δείχνει βέβαια πώς νά κρατάει τό τιμόνι, ἀλλά προσθέτει καί λόγια στήν πράξη, καί δέ λέγει μόνο, οὔτε ἐργάζεται μόνο. Τό ἴδιο καί ὁ οἰκοδόμος, ἀφοῦ τοποθετήσει δίπλα του ἐκεῖνον πού θέλει νά μάθει πῶς χτίζεται ὁ τοῖχος, τοῦ δείχνει βέβαια μέ τήν πράξη, τοῦ δείχνει ὅμως καί μέ λόγια. Τό ἴδιο κάνει καί ὁ ὑφαντής καί κεντητής καί χρυσοχόος καί χαλκουργός, καί κάθε τέχνη ἔχει τό δάσκαλό της καί μέ λόγια καί μέ ἔργα. Ἐπειδή λοιπόν καί ὁ Χριστός ἦρθε νά μᾶς διδάξει κάθε ἀρετή, γι’ αὐτό καί λέγει νά κάνουμε καί τά κάμνει ὁ ἴδιος. Γιατί λέγει “ὅποιος ἔκαμε καί δίδαξε, αὐτός θά ὀνομασθεῖ μεγάλος στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν” (Ματθ. ε΄ 19).

Πρόσεχε ὅμως, πρόσταξε νά εἴμαστε ταπεινόφρονες καί πρᾶοι καί τά δίδαξε αὐτά μέ τά λόγια, Βλέπε πῶς τά διδάσκει αὐτά καί μέ τίς πράξεις. Γιατί λέγοντας, “μακάριοι εἶναι οἱ ταπεινόφρονες, μακάριοι οἱ πρᾶοι” (Ματθ. ε΄ 3-5), δείχνει πῶς πρέπει νά κατορθώνουμε αὐτά. Πῶς λοιπόν δίδαξε; Πῆρε μιά ποδιά καί ζώσθηκε μ’ αὐτή, καί ἔπλυνε τά πόδια τῶν μαθητῶν του (Ἰωάν. ιγ΄ 4-5). Τί εἶναι ἴσο μέ τήν ταπεινοφροσύνη αὐτή; Γιατί δέν τή διδάσκει πιά μόνο μέ τά λόγια, ἀλλά καί μέ τά ἔργα. Ἐπίσης τήν πραότητα καί τήν ἀνεξικακία τά διδάσκει μέ τά ἔργα. Πῶς; Δέχθηκε ράπισμα ἀπό τό δοῦλο τοῦ ἀρχιερέα καί λέγει “ἄν εἶπα κάτι κακό, πές ποιό ἦταν αὐτό, ἄν ὅμως μίλησα συνετά, γιατί μέ δέρνεις;” (Ἰωάν. ιη΄ 23). Πρόσταξε νά προσευχόμαστε γιά τούς ἐχθρούς μας. Καί αὐτό πάλι τό διδάσκει μέ τά ἔργα, γιατί ὅταν ἀνέβηκε πάνω στό σταυρό λέγει “Πατέρα, συγχώρησέ τους, γιατί δέν ξέρουν τί κάνουν” (Λουκ. κγ΄ 34). Ὅπως λοιπόν ἔδωσε ἐντολή νά προσευχόμαστε, ἔτσι καί ὁ ἴδιος προσεύχεται, γιά νά διδάξει ἐσένα νά προσεύχεσαι, γιατί καί ὁ ἴδιος δέν παύει νά συγχωρεῖ.

Ἐπίσης διέταξε νά εὐεργετοῦμε ὅσους μᾶς μισοῦν καί νά ὠφελοῦμε ὅσους μᾶς βλάπτουν... Ἔλεγε πάλι στούς μαθητές του “μή πάρετε στό ζωνάρι σας χρυσό ἤ ἀσημένιο ἤ χάλκινο νόμισμα” (Ματθ. ι΄ 9), μέ σκοπό νά τούς προετοιμάσει στήν ἀκτημοσύνη.

Κατά τόν ἴδιο τρόπο τούς ἐδίδαξε πάλι καί νά προσεύχονται... Ἀλλ’ ὄχι μόνο νά προσεύχονται, ἀλλά ἔπρεπε νά μάθουν καί πῶς πρέπει νά προσεύχονται. Γι’ αὐτό λοιπόν τούς παρέδωσε καί προσευχή πού ἔχει ὡς ἐξῆς· “Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς...” (Ματθ. στ΄ 9-13).

Ἐπειδή λοιπόν διέταξε νά προσεύχονται “μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν”, αὐτό ἀκριβῶς τό ἴδιο τούς διδάσκει μέ τήν πράξη, λέγοντας “Πάτερ, εἰ δυνατόν, παρελθέτῳ ἀπ’ ἐμοῦ τό ποτήριον τοῦτο”, διδάσκοντας ὅλους τούς πιστούς νά μήν ὁρμοῦν στούς κινδύνους, οὔτε νά χάνουν τό θάρρος τους, ἀλλά νά τούς ὑπομένουν ὅταν ἐπέρχονται καί νά δείχνουν κάθε ἀνδρεία, ὅμως νά μήν τρέχουν ἀπό πρίν, οὔτε νά ὁρμοῦν πρῶτοι στά δεινά. Γιατί; Γιά νά τούς διδάξει τήν ταπεινοφροσύνη καί νά τούς ἀπαλλάξει ἀπό τίς κατηγορίες τῆς ματαιοδοξίας. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς καί ἐδῶ ὅταν ἔλεγε αὐτά “ἀπομακρύνθηκε”, λέγει, “καί προσευχήθηκε” καί ὕστερα ἀπό τήν προσευχή λέγει στούς μαθητές τά ἐξῆς: “δέν μπορέσατε οὔτε μία ὥρα νά μείνετε ξάγρυπνοι μαζί μου; Μένετε ξάγρυπνοι καί προσεύχεστε, γιά νά μήν πέσετε σέ πειρασμό” (Ματθ. κστ΄ 40, 41). Βλέπεις ὅτι δέν προσεύχεται μόνο ἀλλά καί συμβουλεύει; “Τό πνεῦμα εἶναι πρόθυμο”, λέγει, “ἀλλά ἡ σάρκα ἀδύναμη”. Καί αὐτό τό ἔλεγε γιά νά διώξει τήν ὑπερηφάνεια ἀπό τήν ψυχή τους, νά τούς ἀπαλλάξει ἀπό τήν ἀλαζονεία, νά τούς κάνει προσεκτικούς, καί νά τούς καταστήσει μετριόφρονες.”

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Καλή σχολική χρονιά. Η λύση για την παιδεία είναι ο εμπνευσμένος δάσκαλος

 

Ποιος θα εμπνεύσει την κοινωνία, ποιος θα εμπνεύσει τον Δάσκαλο, ιδιαίτερα τον Δάσκαλο του Δημοτικού που παίρνει ένα παιδάκι  τυφλό στη γνώση και του ανοίγει τον δρόμο στα γράμματα;

"Βουτάει" το το παιδί ο Δάσκαλος μέσα  από την αγκαλιά της μάνας του, το καθίζει υπομονετικά στο θρανίο και εκεί γύρω στα Χριστούγεννα σαν "δώρο των κόπων του προσωπικό, ακούει το ¨βουβό και αόμματο¨ παιδί στη γνώση να συλλαβίζει την πρώτη λέξη...

-Να ένα τόπι, να ένα μήλο.

Συγκλονιστικό σαν θαύμα. Η γλώσσα λύθηκε. Η έκρηξη στην ψυχή του παιδιού έγινε!

Ένα νέο παιδάκι μετέχει πλέον στη γνώση.

Απ' εκεί και πέρα με την βοήθεια άλλων   δασκάλων και ιδιαίτερα  οι προσπάθειες του ίδιου του παιδιού  θα το οδηγήσουν στα υψηλότερα μονοπάτια της γνώσης.

Η πόρτα της γνώσης όμως άνοιξε! Δεν ξανακλείνει πλέον αυτό το μονοπάτι.

Ο Δάσκαλος την άνοιξε, έχοντας βοηθό, την πίστη στην οικογένεια, στην πατρίδα, στο σχολειό και πάνω απ' όλα στο Θεό. 

Να! τα κλειδιά του εμπνευσμένου Δασκάλου.
 

Καλή σχολική χρονιά παιδιά

Καλή  σχολική  χρονιά 

στα  παιδιά  του  Δημοτικού

στα  παιδιά  του  Γυμνασίου 

στα  παιδιά  του  Λυκείου 

στα  παιδιά  που  τώρα  έπαψαν  να  είναι  παιδιά  και  έγιναν...  φοιτητές

μα  πάνω  απ'  όλα  στα  παιδιά  του  μεγάλου  σχολείου... του 

Νηπιαγωγείου!!!

Καλή  σχολική  χρονιά  στους  γονείς  που  με  κόπους  και  μόχθους  μεγαλώνουν  τα  παιδιά  τους

μα  και  καλή  σχολική  χρονιά  στις δασκάλες και στους  δάσκαλους  σε  κάθε  εκπαιδευτική βαθμίδα

να  κάνουν  κουράγιο  και  υπομονή  στο  λειτούργημά  τους  που  τους  ανέθεσε  η  κοινωνία στο  να  διαπαιδαγωγούν ψυχές  πρώτα  και  μετά  πρόσωπα!  

Στους  δασκάλους  εμπιστευόμαστε  εμείς  οι  γονείς  τις  τύχες  των  παιδιών  μας  και  η  κοινωνία  τους  αυριανούς  πολίτες  της  χώρας  μας.

Αυτό  που  κάνετε αξίζει όσο  δεν  μπορείτε  να  φανταστείτε, αξίζει  διότι  δίνετε  προοπτική  σ' ένα παιδί, χαράζετε  το  μέλλον  της  κοινωνίας  μας, χαραζετε  το  μέλλον  της  πατρίδας μας...

                                                  Σας  ευχαριστούμε !!!

Ο  Θεός  μαζί  με  όλους  μας!!!

Γιατί τόση βιασύνη για τα ολοήμερα σχολεία κυρία Διαμαντοπούλου;

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π. Ε. ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ     

Ταχ. Διεύθυνση: Ιερού Λόχου 3 - 5

Τ.Κ. 15124 Μαρούσι                                          Μαρούσι  7 - 6 - 2010                           

Τηλ. & Fax:210 8069041                                    Α.Π. 50

Πληροφορίες: κος Λυσίκατος Ν.               

                                                                   Προς: Τα μέλη του συλλόγου μας

                                                     Κοινοποίηση: Δ. Ο. Ε.

                                                                           Συλλόγους Γονέων & Κηδεμόνων

                                                                  Δημ. Σχ. Περιοχής Ευθύνης Συλλόγου μας 

 

Θέμα: Σχολεία ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος. Μια πρώτη κριτική ματιά.

 

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι 15 μέρες πριν ολοκληρωθεί η σχολική χρονιά 800 Δημοτικά Σχολεία ορίστηκαν  ως Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος με τη Φ. 3  / 609 / 60745 /Γ1 / 28-05-2010 εγκύκλιο του Υπουργείου Δια Βίου Μάθησης.

Στα σχολεία αυτά ορίζεται και νέο πρόγραμμα σπουδών που και αυτό είδε το φως της δημοσιότητας μόλις πριν τρεις μέρες.

Εύλογα γεννιούνται ορισμένα ερωτήματα:

Γιατί αυτή η βιασύνη, αυτός ο αιφνιδιασμός  χωρίς καμιά συζήτηση με τους εμπλεκόμενους φορείς για μια τέτοια «αλλαγή» στα σχολεία; Και αν υπήρχε σχέδιο από τα πριν. γιατί περίμενε η κυβέρνηση λίγες μέρες πριν κλείσουν τα σχολεία, για να το ανακοινώσει; Φοβάται τη συζήτηση; Φοβάται τις αντιδράσεις εκπαιδευτικών και γονιών; Τρέχει να προλάβει κάποια γραμμάτια και υποσχέσεις που έχει δώσει αλλού, πχ. στις Βρυξέλλες και στα «κακόφημα» προγράμματα του ΕΣΠΑ;

Δίκαια αναρωτιόμαστε:

·         Πώς, με ποιες διαδικασίες και με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν αυτά τα σχολεία;

·         Ερωτήθηκαν οι Σύλλογοι Διδασκόντων, οι Σχολικοί Σύμβουλοι και αν όχι, ποιοι είναι οι αρμόδιοι που πήραν αυτές τις αποφάσεις;

·         Αν το πρόγραμμα είναι πιλοτικό, άρα ερευνητικό, του οποίου τα αποτελέσματα θα αποτιμηθούν πριν αποφασιστεί ή όχι η γενίκευσή του, γιατί δε ρωτήθηκαν οι Σύλλογοι Διδασκόντων, όπως όφειλε να πράξει η πολιτεία σε περίπτωση εφαρμογής πιλοτικού προγράμματος; Σε τελική ανάλυση κάθε ερευνητικό, πειραματικό πρόγραμμα  για να έχει επιτυχία απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη των συμμετεχόντων.

·         Αν το πρόγραμμα δεν είναι πιλοτικό, άρα αφορά το σύνολο των σχολείων, ποιος/ποια πήρε την απόφαση να σπάσει το ενιαίο της διδασκαλίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και να δημιουργήσει διαφορετικές ταχύτητες και περιεχόμενα μέσα στην ίδια βαθμίδα εκπαίδευσης;

Πριν κάποια χρόνια είχαν δημιουργηθεί πάλι κάποια «ολοήμερα σχολεία ενιαίου προγράμματος» τα λεγόμενα πιλοτικά ολοήμερα, τα οποία χωρίς καμιά στήριξη από την πολιτεία λειτουργούν ως σήμερα.

 Υπάρχει κάποια αποτίμηση αυτής της εμπειρίας, και μάλιστα θετική, ώστε να αποφασίζεται η επέκταση του υποχρεωτικού χρόνου παραμονής των παιδιών μέσα στα σχολεία, την ίδια στιγμή που υπάρχει αντίστροφη διεθνής τάση;

Η δική μας εμπειρία ως εκπαιδευτικοί από αυτά τα σχολεία είναι αρνητική, ιδιαίτερα μετά το κλείσιμο της στρόφιγγας από τα κοινοτικά κονδύλια, αφού τα σχολεία αφέθηκαν στην τύχη τους επιζώντας από τις πενιχρές επιχορηγήσεις των δήμων.

  Αρνητική και ως προς την μαθησιακή αποτελεσματικότητα, αφού τα παιδιά « έπαιρναν την τσάντα σπίτι», η οικονομική αιμορραγία των γονιών ως προς τις ξένες γλώσσες και τις άλλες δραστηριότητες συνεχίστηκε και πολλαπλασιάστηκε κλπ.

Ούτε από  ψυχοκοινωνιολογικής άποψης ευνόησε τα παιδιά, αφού η υποχρεωτική παραμονή τόσες ώρες σε ακατάλληλα κτίρια δημιούργησε πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα.

Στα  Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος αυξάνονται οι ώρες παραμονής όλων των παιδιών κατά 10 ώρες σε Α΄ και Β΄ τάξη, 5 ώρες σε Γ΄ και Δ΄ Τάξη, 3 ώρες σε Ε΄ και Στ΄ Τάξη.

Ποια παιδαγωγική έρευνα ή θεωρία εκφράζει την άποψη ότι  η 35ωρη υποχρεωτική παραμονή στο σχολείο βοηθά στη σωστή κοινωνική, ψυχολογική και μαθησιακή ανάπτυξη των παιδιών;

Πώς αυτό γίνεται στα δικά μας σχολικά κτίρια που δεν έχουν τα στοιχειώδη, κατάλληλες ευρύχωρες  αίθουσες, κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, γυμναστήρια, βιβλιοθήκες, εποπτικό υλικό, βοηθητικούς χώρους, επαρκείς αύλειους  χώρους κ.λπ.;

Και πώς θα βελτιωθούν οι κτιριακές εγκαταστάσεις των σχολείων, όταν σαφέστατα στην εγκύκλιο αναφέρεται, ότι δε θα υπάρξει καμιά νέα δαπάνη από τον  κρατικό προϋπολογισμό;

Ιδιαίτερα σήμερα σε περίοδο εξοντωτικής λιτότητας που ακόμα και αυτή η πενιχρή οικονομική επιχορήγηση δίνεται πολύ καθυστερημένα και σε πολλές άτοκες δόσεις τι μας εξασφαλίζει πλην της βιτρίνας και της ταμπέλας που θα τοποθετήσει η κυβέρνηση, την οποιαδήποτε βελτίωση;

Αν δεν παραβιαστεί το ωράριο των εκπαιδευτικών ή αν δεν εξαναγκαστούν σε υποχρεωτικές υπερωρίες οι εκπαιδευτικοί, πώς θα στελεχωθούν αυτά τα σχολεία που απαιτούν περισσότερες διδακτικές ώρες;

Οι διορισμοί περιορίζονται στον ελάχιστο αριθμό σύμφωνα με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, ο αριθμός των αναπληρωτών θα μειωθεί κατά 70%  σύμφωνα με τα λεγόμενα της Υπουργού.

Άρα είτε για να λειτουργήσουν αυτά τα σχολεία θα αποψιλωθούν από εκπαιδευτικούς τα υπόλοιπα, είτε θα προχωρήσει η κυβέρνηση σε υποχρεωτικές υπερωρίες, είτε θα τοποθετήσει σε κάποιες ειδικότητες εκπαιδευτικούς από τη Β/θμια εκπαίδευση, μάλλον υποχρεωτικά, είτε με συνδυασμό των τριών παραπάνω τρόπων, είτε θα αποδειχθούν τα πάντα για το «θεαθήναι».

Με βάση τα αντικείμενα που προσθέτει στο πρόγραμμα το Υπουργείο είναι σαφές ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει εκπαιδευτικούς από τη Β/θμια, αφού εκεί, κατά τη λογιστική του, περισσεύουν ώρες.

Γιατί αυτά τα διδακτικά αντικείμενα και όχι άλλα στο νέο πρόγραμμα; Ίσως επειδή τα περισσότερα αφορούν  δράσεις από κοινοτικά κονδύλια που ήδη έχουν απορροφηθεί, όχι φυσικά από τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν σε αυτά.

Ή επειδή αφορούν αντικείμενα που αφορούν άμεσα την αγορά και τα διάφορα κέντρα σπουδών όπως οι ξένες γλώσσες και η πληροφορική (αυτή αφορά τους μαθητές και ως καταναλωτές);

Άρα τα όποια μαθήματα προσθέτει δεν έχουν κάποια παιδαγωγική λογική αλλά καθαρά λογιστική.

Γιατί το Υπουργείο δε λέει ότι με την εισαγωγή της ξένης γλώσσας από την Α΄ Δημοτικού (άρα παραπαιδεία από το νηπιαγωγείο;) ετοιμάζει και τις πανελλαδικού τύπου εξετάσεις των παιδιών στην ξένη γλώσσα από τράπεζα θεμάτων, όχι για να πάρουν κάποιο «δίπλωμα», αλλά για να δουν το βαθμό κατάκτησης της «γνώσης». Και τι σημαίνει άραγε μια τέτοια εξέλιξη και για τα υπόλοιπα μαθήματα;

Είναι μάλιστα τέτοια η πρεμούρα της κυβέρνησης να προχωρήσει αυτός ο «θεσμός» που ετοίμασαν ήδη γράμμα προς τους γονείς, όπου μέσα μιλάνε για «Το Νέο Σχολείο με Ενιαίο αναμορφωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που επιδιώκει να θέσει στο κέντρο του το μαθητή, ο οποίος θα ολοκληρώνει τη μαθησιακή διαδικασία και τη σχολική προετοιμασία στο πλαίσιο του σχολείου.» Ποιον άραγε κοροϊδεύει η υπουργός όταν το ίδιο το δικό της πρόγραμμα για το «νέο σχολείο» προβλέπει ουσιαστικά ένα δάσκαλο ανά τρία 25αρια τμήματα του ολοήμερου για μελέτη, άρα προετοιμασία για την επόμενη μέρα μέχρι 10 ώρες, οι οποίες θα διατίθενται μόνο στην Α΄ και Β΄ Τάξη;

Τελευταίο αλλά όχι σε σημασία, μη μας μιλήσει τώρα η κυβέρνηση για το ενδιαφέρον της για τον εργαζόμενο γονιό, αυτόν που φρόντισε να πετσοκόψει το μισθό του, να αυξήσει τα χρόνια δουλειάς του εξαφανίζοντας τη σύνταξή του, αυτόν που απειλεί με αύξηση των ορίων των απολύσεων, με την εκτόξευση της ανεργίας στο 20%, με την ακρίβεια, με την ιδιωτικοποίηση υγείας, παιδείας και πρόνοιας.

Μάλλον άλλα σχέδια και σκοπούς εξυπηρετεί αυτή η βιασύνη. Εξυπηρετεί το σχολείο της αγοράς, όπου τα αντικείμενά  του θα προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς, όχι μόνο ιδεολογικά αλλά και πρακτικά, όπως πωλήσεις Η/Υ και λογισμικών, παραπαιδεία κλπ.

Όμως  λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Το εκπαιδευτικό και ευρύτερα το εργατικό κίνημα με τους αγώνες τους θα μπουν μπροστά για το μόνο «Νέο Σχολείο», το ενιαίο 12χρονο, δημόσιο, υποχρεωτικό, δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. Οι εκπαιδευτικοί και ευρύτερα οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους θα πρωτοστατήσουν για την υπεράσπιση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας, των μαθητών μας , για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων (ωράρια, οργανικές θέσεις, παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία).

Για αυτούς τους λόγους το Δ.Σ. του Συλλόγου προτείνει τα

ακόλουθα:

v     Καλούμε τους συναδέλφους που εντάσσονται στα νέου τύπου «αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος» σχολεία να προκαλέσουν συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων και να εκφράσουν σε πρακτικό στο πνεύμα του παραπάνω κειμένου τις απορίες, τις ενστάσεις αλλά και τον προβληματισμό τους για την ένταξη των σχολείων τους χωρίς να έχει προηγηθεί κανένας διάλογος.

v     Καλούμε το Δ.Σ. της ΔΟΕ να συνεδριάσει άμεσα και να πάρει θέση στο ζήτημα.

v     Έκδοση γράμματος που θα απευθύνεται στους γονείς και θα εξηγεί τους παιδαγωγικούς, μαθησιακούς, κοινωνικούς κ.ά. λόγους για τους οποίους είμαστε αντίθετοι στις εξαγγελίες του Υπουργείου.

ΓΙΑ ΤΟ Δ. Σ.

         Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                     Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

       ΛΕΜΠΕΣΗ ΑΙΚ.                                                    ΛΥΣΙΚΑΤΟΣ Ν.

Υ.Γ

Βιασύνη...να  προλάβετε  τι;

Ας  φανταστούμε παιδάκι  της πρώτης  δημοτικού  στο  ολοήμερο  σχολείο  μετά  τις  12.30...αξιολύπητο,..μεταξύ  φθοράς  και  αφθαρσίας...νηστικό...ταλαιπωρημένο...μια  οικτρά  κατάσταση!

 Τα  παιδιά  μας  τα  διαβάζουμε αρκετές ώρες   την  ημέρα, τα  πηγαίνουμε  φροντιστήρια  για  ενίσχυση, τα  πηγαίνουμε  σε  δραστηριότητες  για  απασχόληση...τα  νοιαζόμαστε...τα  φροντίζουμε.

Το  διευθυντικό  κλίμα  στα  σχολεία...πολύ  δημοκρατικό...στην  σφαίρα  των  απειλών  και  της  ΕΔΕ  κινείται.

Δεν  μας  πείθετε, ναι  δεν  μας  πείθετε...αλλού  το  πάτε...άλλα θέλετε  να  κάνετε...άλλα...σας  λένε.

Επιτρέψτε  μας  τουλάχιστον  σε  μας  τους  γονείς  να  διαχειριστούμε  τις  τύχες  των  παιδιών  μας...άλλωστε  δικά  μας  είναι...ανήκουν  στις  οικογένειές  μας και  αν  είναι  κάτι  νέο και καλο  που θέλετε  να  εφαρμόσετε...να  το  συζητήσουμε  δημοκρατικά όπως  άλλωστε  επαγγέλλεστε, διάλογο  τον  λένε...μην  τύχει  και  έχετε ξεχάσει  το αυτό το  ουσιαστικό  ...σας  το  υπενθυμίζουμε...άλλωστε  εμάς  σαν  γονείς  δεν  μας  βιάζει  άμεσα...προφανώς  κι' εσάς  υποθέτω  ή  κάνω λάθος;