"Βουτάει" το παιδί ο Δάσκαλος μέσα από την αγκαλιά της μάνας του, το καθίζει υπομονετικά στο θρανίο και εκεί γύρω στα Χριστούγεννα σαν "δώρο" των κόπων του προσωπικό, ακούει το "βουβό και αόμματο" παιδί στη γνώση να συλλαβίζει την πρώτη λέξη...
-Να ένα τόπι, να ένα μήλο.
Συγκλονιστικό! Σαν θαύμα!
Η γλώσσα λύθηκε, η έκρηξη στην ψυχή του παιδιού έγινε!
Ένα νέο παιδάκι μετέχει πλέον στη γνώση.
Απ' εκεί και πέρα με την βοήθεια άλλων δασκάλων και ιδιαίτερα οι προσπάθειες του ίδιου του παιδιού θα το οδηγήσουν στα υψηλότερα μονοπάτια της γνώσης.
Η πόρτα της γνώσης όμως άνοιξε! Δεν ξανακλείνει πλέον αυτό το μονοπάτι.
Ο Δάσκαλος την άνοιξε, έχοντας βοηθό την πίστη. Την πίστη στην οικογένεια, στην πατρίδα, στο σχολειό και πάνω απ' όλα στο Θεό!
Να! τα κλειδιά του εμπνευσμένου Δάσκαλου.
χ.
