Ιησούς Σινά

Τι πλέον θέλεις;

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Η παρέλαση του δασκάλου με τον μαθητή

 



Από τον σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων Ν. Λάρισας και τον σύλλογο Διδασκόντων 33ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, πήραμε το παρακάτω δελτίο Τύπου στο οποίο περιγράφεται μιας άκρως συγκινητική ιστορία που τιμάει όλους τους εμπλεκόμενους. Μας γράφουν:


Συγκλόνισε η παρέλαση του δασκάλου με τον μαθητή 

«Ήταν δικαίωση για όλους μας η εικόνα του συναδέλφου μας που παρέλασε μαζί με τους μαθητές του κρατώντας σφιχτά το χέρι ενός μαθητή του, ο οποίος το είχε ανάγκη λόγω της ιδιαιτερότητάς του.(1)

    Δικαίωση για όλους τους δασκάλους του σχολείου, οι οποίοι  σεβάστηκαν τη διαφορετικότητα του και το δικαίωμα του παιδιού να παρελάσει, λαμβάνοντας υπόψη τα συναισθήματα και την επιθυμία του να ζήσει ισότιμα τη σχολική ζωή.

    Δικαίωση για το γυμναστή του σχολείου,  ο οποίος ενθάρρυνε το μαθητή και οργάνωσε τη διάταξη των παιδιών που συμμετείχαν στην παρέλαση ώστε αυτά μαζί με το δάσκαλο της τάξης να είναι περήφανοι συμπαραστάτες του.

    Δικαίωση για τον ίδιο το δάσκαλο της τάξης,  ο οποίος  ολοκλήρωσε όλη την πορεία της παρέλασης κρατώντας μέσα στο χέρι του το χέρι του μαθητή του, περπατώντας δίπλα του περήφανος, καθόλου αμήχανος, ούτε υπερπροστατευτικός, σαν να ήταν ένα με το μαθητή του.

    Ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση στην ερώτηση του μαθητή, όταν κοιτώντας κατάματα το δάσκαλό του, τον ρώτησε «κάνω καλή παρέλαση κύριε;»

    Την απάντηση την δίνουμε όλοι εμείς:

«Εσύ, οι περήφανοι συμμαθητές σου κι οι δάσκαλοι σου, μικρέ μου, μας δώσατε την ευκαιρία να αισθανθούμε συναισθήματα όπως το θάρρος, η αλληλεγγύη και να θυμηθούμε αξίες όπως το λειτούργημα του δασκάλου, το μεγαλείο ψυχής, το ήθος».

Εμείς τι μένει να πούμε, εύγε!

(1) Ο μαθητής είναι παιδί  με σύνδρομο Asperger – υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό και φοιτά στη Δ  τάξη Δημοτικού.

 πηγή

 http://www.kosmoslarissa.gr/article/10478/


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου