Λέμε ΟΧΙ στα Νέα Βιβλία Θρησκευτικών

 Σύμφωνα μέ τό νόμο τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους,

τά παιδιά τῶν μουσουλμάνων δικαιοῦνται νά διδάσκονται ἀπό τούς μουφτῆδες μόνο τό Κοράνιο

Τά ἑβραιόπουλα δικαιοῦνται νά διδαχθοῦν μόνο τά ἑβραϊκά θρησκευτικά. Τά παιδιά τῶν ἐν Ἑλλάδι παπικῶν δικαιοῦνται νά διδάσκονται τά τῆς παπωσύνης. Τῶν προτεσταντῶν, τά χαώδη, τάχα προτεσταντικά θρησκευτικά.

Γιατί τά ὀρθόδοξα Ἑλληνόπουλα νά ὑποχρεοῦνται νά διδάσκονται ὅλες τίς θρησκεῖες;

Λέμε ΟΧΙ στα Νέα Βιβλία Θρησκευτικών


Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν
ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις
ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος
ἐφημέριος Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΗΜΕΡΙΔΑ - "Κατάργηση τῶν μετρητῶν-τέλος τῆς ἐλευθερίας. Ὁδεύοντας πρός τόν ὁλοκληρωτισμό"

Διοργάνωση: ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝσέ συνεργασία μέ τήν Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη,
ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Πειραιῶς.24/6/2017 Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας (ΣΕΦ) 5μμ-9μμ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Πρόεδρος-Συντονιστής: Πρωτοπρ. Ἰωάννης Φωτόπουλος

17:00-17:15 Προσευχή καί κήρυξη ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τῆς ἡμερίδος ὑπό τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ.
Χαιρετισμοί.

17:15-17:35 Χορωδία «Ἐν Ψαλτηρίῳ».

17:35-17:45 Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος, Ἐφημέριος Ἱ.Ν. Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμαρουσίου Ὁ σκοπός τῆς σημερινῆς ἡμερίδος.

17:45-18:10 Dr. Δημήτριος Χιωτακάκος Διδάκτωρ Ἠλεκτρονικῆς & Τηλεπικοινωνιῶν τοῦ Manchester University, United Kingdom. «Ἡ ὀργουελική διάσταση τῆς ἀχρήματης κοινωνίας».

18:10-18:35 Δῆμος Θανάσουλας Δικηγόρος παρ᾿ Ἀρείῳ Πάγῳ «Ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση καί πλαστικό χρῆμα: Ἐπιπτώσεις στήν ἀτομική καί κοινωνική ἐλευθερία».

18:35-19:00 Στάθης Ἀδαμόπουλος Οἰκονομολόγος-ἐκπαιδευτικός, Msc στήν χρηματοοικονομική. «Κοινωνία χωρίς μετρητά: Στενεύει ὁ κλοιός».

19:00-19:15 Διάλειμμα

19:15-19:30 Συνέντευξη μέ τόν οἰκονομολόγο, συγγραφέα καί δημοσιογράφο Norbert Häring.

19:30-19:55 Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου Προηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου Ἁγίων Μετεώρων «Οἰκονομικός ὁλοκληρωτισμός: Μία θεολογική προσέγγιση»

19:55 Συζήτηση

20:45 Πορίσματα

21: 00 Ἐθνικός Ὕμνος

 πηγή 

Εστία Πατερικών Μελετών

ΠΑΠΑ ΤΥΧΩΝ ΚΑΨΑΛΙΩΤΗΣ ΒΙΟΣ 2ος ΥΠΟ ΦΙΛΟΑΘΩΝΙΤΟΥ Χ.

ΠΑΠΑ ΤΥΧΩΝ ΚΑΨΑΛΙΩΤΗΣ ΒΙΟΣ 2ος 

                     ΥΠΟ ΦΙΛΟΑΘΩΝΙΤΟΥ Χ.

             ( + Νικολάου Σελέντη μητροπολίτου Χαλκίδος)

Ο ΠΑΠΑ-ΤΥΧΩΝ

Ἕνα λουλούδι ἀπὸ τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας Священник Тихон Афон

(Φιλοαθωνίτου Χ., ἔκδοσις Ἱ. Μ. Ὁσ. Δαβὶδ Εὐβοίας, 1972) 

  

Α) Ο ΠΑΠΑ-ΤΥΧΩΝ

Ἀξίζει νὰ κάνει κανεὶς ἕστω καὶ ἕνα ὁλιγοήμερο ταξίδι στὸ Ἅγιον Ὄρος. Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας καθηλώνει τὸν προσκυνητή. Ἡ φυσική του ὁμορφιά, οἱ θησαυροί του, μὰ κυρίως οἱ κρυμμένοι μαργαρῖτές του, οἱ ψυχές, ἀφήνουν ἀνεξίτηλα σημάδια στὸν ὁδοιπόρο τοῦ Ἄθωνος

Ἐκεῖ ἠμπορεῖ νὰ ψάξῃ κανεὶς καὶ νὰ βρῇ μερικοὺς ἀετοὺς κρυμμένους στὴν φωλιά τους. Ἡ καρδία τους «κῆπος κεκλεισμένος λίθοις τιμίοις». Δὲν ὁμιλοῦν πολύ. Ὅσοι ὅμως εἶναι κουρασμένοι ἀπὸ τὴν ἀλμύρα τοῦ κόσμου ἀκαταστασίᾳ, καὶ μὲ τὶς πέντε κουβέντες ποὺ ἀκοῦνε, αἰσθάνονται κάτι ποὺ δὲν τολμᾷ κανεὶς νὰ τὸ ἐκφράσῃ. Εἰς αὐτοὺς ποὺ ζοῦν ἀκόμη καὶ οἱ ὁποῖοι «ὥσπερ λαμπτῆρές εἰσιν ἀφ’ ὑψηλοῦ τοῖς πόῤῥωθεν ἐπιβαίνουσιν φαίνοντες, ἐπὶ λιμένας καθήμενοι καὶ πρὸς γαλήνην τὴν αὐτῶν ἅπαντας ἕλκοντας, οὐκ ἑῶντες γενέσθαι ναυάγια τοῖς αὐτοὺς ὁρῶσιν, οὐκ ἑῶντες ἐν σκότῳ διάγειν τοὺς ἐκεῖ βλέποντας» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος), δὲν θὰ ἔλεγε ὁ σύγχρονος ἐπισκέπτης τίποτε γιὰ νὰ μὴν προσκρούσῃ στὴν ταπεινοφροσύνην τους. Πρέπει ὅμως νὰ λεχθῇ πολὺ ἁπλᾶ, ὅπως μοῦ τὴν εἶπαν, ἡ ζωὴ ἑνὸς πνευματικοῦ ἀστέρος τοῦ Ἄθωνος, τοῦ παπα-Τύχωνα. Πιστεύομε πὼς θὰ οἰκοδομήσῃ τὶς σύγχρονες ψυχές.

Hθελα να παραιτηθώ από τη ζωή μου.

Ήταν μια φαινομενικά συνηθισμένη μέρα όταν αποφάσισα να παραιτηθώ ... Τελείως ξαφνικά πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από τη δουλειά μου, από τη σχέση μου και τελικά από την πνευματικότητά μου. Απλά ήθελα να παραιτηθώ από τη ζωή μου.
Αλλά πριν από αυτό, πήγα στο δάσος για να κάνω μια τελευταία κουβέντα με τον Θεό.
Ρώτησα: « Θεέ, μπορείς να μου πεις ένα καλό λόγο γιατί να μην παραιτηθώ;»
Η απάντησή του με εξέπληξε στα αλήθεια. «Κοίτα γύρω σου». Είπε: «Βλέπεις την φτέρη και το μπαμπού;»
Απάντησα: «Ναι. Όταν φύτεψα την φτέρη και τους σπόρους μπαμπού, τα φρόντισα πολύ καλά. Τους έδωσα φως. Τους έδωσα νερό. Η φτέρη μεγάλωσε γρήγορα».
Το καταπληκτικό της πράσινο κάλυψε το έδαφος. Αλλά ακόμα δεν είχε βγει τίποτα από τον σπόρο του μπαμπού. Όμως δεν παραιτήθηκα από την φροντίδα του. Τον δεύτερο χρόνο η φτέρη ήταν άφθονη και μέσα στη ζωντάνια.
Όμως τίποτα ακόμα δεν γινόταν με το μπαμπού. Και πάλι όμως δεν παραιτήθηκα από την φροντίδα του.
Είπε: «Τον τρίτο χρόνο δεν υπήρχε ακόμα τίποτα από το μπαμπού. Αλλά δεν παραιτήθηκα. Τον τέταρτο χρόνο, τα ίδια. Δεν παραιτήθηκα».
«Τότε τον πέμπτο χρόνο ένα μικροσκοπικό βλαστάρι ξεφύτρωσε από την γη. Σε σύγκριση με την φτέρη ήταν φαινομενικά μικρό και ασήμαντο. Αλλά 6 μήνες αργότερα το μπαμπού αυξήθηκε σε ύψος και πέρασε τα 30 μέτρα.
Πέρασαν πέντε χρόνια για να μεγαλώσουν οι ρίζες του. Αυτές οι ρίζες το έκαναν δυνατό και του έδωσαν αυτό που χρειαζόταν για να επιβιώσει. Δε θα έδινα σε κανένα από τα δημιουργήματά μου μια πρόκληση που δε θα μπορούσε να αντιμετωπίσει».
Μετά από αυτό, με ρώτησε: «Ήξερες παιδί μου ότι όλο αυτό τον καιρό πάλευες; Ότι ουσιαστικά μεγάλωναν οι ρίζες σου; Δεν παραιτήθηκα με το μπαμπού. Δεν θα τα παρατήσω ποτέ με εσένα».
«Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους», πρόσθεσε. «Το μπαμπού είχε διαφορετικό σκοπό από την φτέρη. Και όμως, και τα δύο έκαναν το δάσος πανέμορφο». Και μετά μου είπε: «Θα έρθει και η δικιά σου ώρα».
«Θα ανέβεις ψηλά».
Τον ρώτησα: «Πόσο ψηλά θα ανέβω;»
«Πόσο ψηλά ανέβηκε το μπαμπού;» ρώτησε Αυτός.
Ήμουν μπερδεμένη: «Όσο ψηλά μπορούσε;»
«Ναι», είπε. «Δείξε μου το μεγαλείο σου, ανεβαίνοντας όσο πιο ψηλά μπορείς».
Μετά από αυτή την συζήτηση άφησα το δάσος και έγραψα αυτή την εκπληκτική ιστορία. Ελπίζω ειλικρινά ότι αυτές οι λέξεις θα σας βοηθήσουν να δείτε ότι ο Θεός δε θα σας εγκαταλείψει ποτέ.
Δεν πρέπει ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ να παραιτηθείτε.
Μην λέτε στον Θεό πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα, αλλά πείτε στο πρόβλημα πόσο μεγάλος είναι ο Θεός!

πηγή

awakengr

Μα­ρί­α Μαν­του­βά­λου : Ποιοί πολεμούν συνεχώς τα τελευταία 30 χρόνια την Ελλάδα

Συ­νε­χὲς σφυ­ρο­κό­πη­μα ὑ­φί­στα­ται ἡ Ἑλ­λά­δα τὰ τε­λευ­ταῖα τριά­ντα χρό­νια, ποὺ ἐ­κτο­ξεύ­ε­ται ἀ­πὸ τὸν ἐ­σμὸ τῶν δη­μο­σι­ευ­μά­των, τοῦ πλή­θους τῶν πε­ρι­ο­δι­κῶν ἐν­τύ­πων κα­θὼς καὶ ἀ­πὸ τὸν τύ­πο καὶ τὴν τη­λε­ό­ρα­ση, ποὺ ἀ­πο­σκο­ποῦν στὴν ἀλ­λοί­ω­ση, ὑ­πο­τί­μη­ση καὶ κα­τα­στρο­φὴ ὅ­λων τῶν γνω­ρι­σμά­των τῆς Ἑλ­λη­νι­κό­τη­τας, ὥ­στε νὰ πά­ψουν νὰ ἀ­πο­τε­λοῦν εἰ­δο­ποι­ὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της τὰ ὁ­ποῖ­α ὑ­πεν­θυ­μί­ζουν δι­α­χρο­νι­κὰ ὅ­τι δι­α­κρί­νε­ται ὁ Ἑλ­λη­νι­σμὸς ἀ­πὸ ὅ­λα τὰ Ἔ­θνη τῆς γῆς καὶ ὅ­τι εἶ­ναι ἀ­νά­δελ­φος.