ΠΑΠΑ ΤΥΧΩΝ ΚΑΨΑΛΙΩΤΗΣ ΒΙΟΣ 2ος
ΥΠΟ ΦΙΛΟΑΘΩΝΙΤΟΥ Χ.
( + Νικολάου Σελέντη μητροπολίτου Χαλκίδος)
Ο ΠΑΠΑ-ΤΥΧΩΝ
Ἕνα λουλούδι ἀπὸ τὸ Περιβόλι τῆς
Παναγίας
Священник Тихон Афон
(Φιλοαθωνίτου Χ., ἔκδοσις Ἱ. Μ. Ὁσ. Δαβὶδ
Εὐβοίας, 1972)
Α) Ο ΠΑΠΑ-ΤΥΧΩΝ
Ἀξίζει
νὰ κάνει κανεὶς ἕστω καὶ ἕνα ὁλιγοήμερο ταξίδι στὸ Ἅγιον Ὄρος. Τὸ Περιβόλι τῆς
Παναγίας καθηλώνει τὸν προσκυνητή. Ἡ φυσική του ὁμορφιά, οἱ θησαυροί του, μὰ
κυρίως οἱ κρυμμένοι μαργαρῖτές του, οἱ ψυχές, ἀφήνουν ἀνεξίτηλα σημάδια στὸν
ὁδοιπόρο τοῦ Ἄθωνος
Ἐκεῖ
ἠμπορεῖ νὰ ψάξῃ κανεὶς καὶ νὰ βρῇ μερικοὺς ἀετοὺς κρυμμένους στὴν φωλιά τους. Ἡ
καρδία τους «κῆπος κεκλεισμένος λίθοις
τιμίοις». Δὲν ὁμιλοῦν πολύ. Ὅσοι ὅμως εἶναι κουρασμένοι ἀπὸ τὴν ἀλμύρα τοῦ
κόσμου ἀκαταστασίᾳ, καὶ μὲ τὶς πέντε κουβέντες ποὺ ἀκοῦνε, αἰσθάνονται κάτι ποὺ
δὲν τολμᾷ κανεὶς νὰ τὸ ἐκφράσῃ. Εἰς αὐτοὺς ποὺ ζοῦν ἀκόμη καὶ οἱ ὁποῖοι «ὥσπερ λαμπτῆρές εἰσιν ἀφ’ ὑψηλοῦ τοῖς
πόῤῥωθεν ἐπιβαίνουσιν φαίνοντες, ἐπὶ λιμένας καθήμενοι καὶ πρὸς γαλήνην τὴν
αὐτῶν ἅπαντας ἕλκοντας, οὐκ ἑῶντες γενέσθαι ναυάγια τοῖς αὐτοὺς ὁρῶσιν, οὐκ
ἑῶντες ἐν σκότῳ διάγειν τοὺς ἐκεῖ βλέποντας» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος),
δὲν θὰ ἔλεγε ὁ σύγχρονος ἐπισκέπτης τίποτε γιὰ νὰ μὴν προσκρούσῃ στὴν
ταπεινοφροσύνην τους. Πρέπει ὅμως νὰ λεχθῇ πολὺ ἁπλᾶ, ὅπως μοῦ τὴν εἶπαν, ἡ ζωὴ
ἑνὸς πνευματικοῦ ἀστέρος τοῦ Ἄθωνος, τοῦ παπα-Τύχωνα. Πιστεύομε πὼς θὰ
οἰκοδομήσῃ τὶς σύγχρονες ψυχές.