Κάποτε ὁ διάβολος...Ἂς τοὺς παρασύρουμε σὲ μία χαλαρὴ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ,

Κάποτε ὁ διάβολος κάλεσε μία παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στὴν ἐναρκτήρια ὁμιλία του, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα, εἶπε: «Δὲν μποροῦμε νὰ ἐμποδίσουμε τοὺς Χριστιανοὺς νὰ πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία. Δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς ἐμποδίσουμε νὰ διαβάζουν τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰ γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια. Δὲν μποροῦμε οὔτε ἀκόμα καὶ νὰ τοὺς ἐμποδίσουμε νὰ ἔχουν μία ζωντανὴ στενὴ σχέση μὲ τὸν Σωτήρα τους. Άπὰξ καὶ ἀποκτήσουν αὐτὴν τὴ σύνδεση μὲ τὸν Ἰησοῦ, ἐμεῖς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους. Ἔτσι, τὸ μόνο ποὺ μᾶς μένει εἶναι νὰ τοὺς κλέψουμε τὸ χρόνο τους. Ἂς πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία, δὲν πειράζει, ἂς ἔχουν ἐκεῖ τὶς συνεστιάσεις τους κι ὅλα τὰ ὑπόλοιπα. Ἂς ἔχουν ἔργο καὶ δράση. Μόνο νὰ μὴν ἔχουν χρόνο νὰ ἀναπτύξουν αὐτὴ τὴ ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ. Νὰ τί θέλω ἀπό σας.

Ἀποσπάστε τοὺς τὴν προσοχὴ ἀπὸ τὸν Σωτήρα τους καὶ ἐμποδίστε τους ἀπὸ τοῦ νὰ ἔχουν θερμὴ καὶ στενὴ σχέση μαζί Του ὅλη μέρα. Ἂς τοὺς παρασύρουμε σὲ μία χαλαρὴ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ, τυπικὴ σχέση, χωρὶς γνήσια πίστη καὶ ἀγάπη γι' Αὐτόν. Πῶς θὰ τὸ κάνουμε αὐτό; ρώτησαν τότε οἱ δαίμονες. Βάλτε τους νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ δευτερεύοντα θέματα καὶ βρεῖτε τρόπους ἀμέτρητους νὰ κρατᾶτε ἀπασχολημένο τὸ μυαλό τους, ἀπάντησε. Βάλτε μέσα τοὺς τὸν...

πειρασμὸ νὰ ξοδεύουν, νὰ ξοδεύουν, νὰ ξοδεύουν καὶ νὰ δανείζονται χρεώνοντας τὶς κάρτες τους. Πεῖστε τὶς γυναῖκες τους νὰ πᾶνε νὰ δουλεύουν πολλὲς ὧρες ἐκτὸς σπιτιοῦ καὶ τοὺς ἄνδρες νὰ δουλεύουν 6-7 μέρες τὴν ἑβδομάδα, 10-12 ὧρες τὴν ἡμέρα, ἔτσι ὥστε νὰ μποροῦν νὰ ἀνταπεξέλθουν στὶς ἀνάγκες τοῦ τρόπου ζωῆς τους.
Ἐμποδίστε τους νὰ ξοδεύουν χρόνο μὲ τὰ παιδιά τους. Ἔτσι, καθὼς θὰ διασπᾶται ἡ οἰκογένειά τους, σύντομα τὸ σπίτι δὲν θὰ ἀποτελεῖ πιὰ γιὰ αὐτοὺς καταφύγιο ἀπὸ τὴν πίεση τῆς δουλειᾶς τους.
Κρατᾶτε πάντα τὸ μυαλὸ τόσο γεμάτο μὲ ἐρεθίσματα ὥστε νὰ εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀκούσουν τὴ σιγανὴ καὶ ἁπαλὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ.
1. Βάλτε τους νὰ παίζουν τὸ ραδιόφωνο καὶ τὸ κασετόφωνο ὅποτε ὁδηγοῦν.
2. Φροντίστε νὰ ἔχουν συνεχῶς ἀνοιχτὰ στὸ σπίτι τοὺς τὰ CD, τὸ βίντεο, τὴν τηλεόραση καὶ τοὺς ὑπολογιστές.
3. Βάλτε σὲ κάθε κατάστημα κι ἑστιατόριο ποὺ μπαίνουν μουσικὴ ποὺ νὰ παίζει ἀσταμάτητα. Αὐτὸ θὰ συννεφιάζει τὸ μυαλό τους καὶ θὰ ἀδυνατίζει τὴν κοινωνία τους μὲ τὸν Χριστὸ μέσω τῆς προσευχῆς.
4. Γεμίστε τὰ τραπέζια τους μὲ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες. Κάντε τοὺς ὑπερκαταναλωτικὰ ὄντα, νὰ ἀγοράζουν, νὰ ξοδεύουν χωρὶς νὰ ἔχουν τίποτα ἀπὸ αὐτὰ πραγματικὴ ἀνάγκη. Νὰ ἀσχολοῦνται, νὰ ταλαιπωροῦνται καὶ νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό.
5. Σφυροκοπᾶτε τὰ μυαλὰ τοὺς ἀκατάπαυστα μὲ εἰδήσεις ὅλο τὸ 24ωρο.
6. Γεμίστε τοὺς δρόμους μὲ διαφημιστικὲς ἀφίσες, ὥστε νὰ μὴν τοὺς ἀφήνετε στιγμὴ σὲ ἡσυχία ὅσο ὁδηγοῦν ἢ περπατοῦν.
7. Πλημμυρίστε τὰ γραμματοκιβώτιά τους μὲ ἄχρηστα διαφημιστικά, καταλόγους ρούχων, τυχερῶν παιχνιδιῶν καὶ κάθε τί ποὺ προάγει ψεύτικες ἐλπίδες εὐημερίας.
8. Βάλτε κοκαλιάρικα μοντέλα στὰ ἐξώφυλλα τῶν περιοδικῶν καὶ στὴν τηλεόραση ὥστε οἱ ἄνδρες νὰ θεωροῦν αὐτὰ ὡς πρότυπα ὀμορφιᾶς καὶ νὰ μὴν ἱκανοποιοῦνται μὲ τὴν ἐμφάνιση τῆς γυναίκας τους.
9. Δῶστε κούραση στὶς συζύγους ὥστε τὰ βράδια νὰ μὴν εἶναι σὲ θέση νὰ χαροῦν σὰν ζευγάρια μὲ τοὺς ἄνδρες τους. Δῶστε τοὺς πονοκεφάλους ὥστε οἱ ἄνδρες νὰ ἔχουν παράπονα, πικρίες καὶ νὰ ἀρχίσουν νὰ ψάχνουν ἀλλοῦ γιὰ εὐχαρίστηση. Αὐτὸ θὰ διαλύσει γρήγορα τὶς οἰκογένειες.
10. Διαφημίστε τὸν Ἀϊ Βασίλη ὥστε νὰ κλέψετε τὴν προσοχὴ τῶν παιδιῶν ἀπὸ τὸ ἀληθινὸ νόημα τῶν Χριστουγέννων.
11. Τὸ Πάσχα διαδῶστε τὰ κουνελάκια καὶ τὰ κόκκινα αὐγὰ στὴ θέση τοῦ μηνύματος τῆς Ἀνάστασης καὶ τῆς νίκης τῆς ἁμαρτίας.
12. Ἀκόμα καὶ στὴ διασκέδασή τους φέρτε τους στὰ ἄκρα. Ὅταν γυρίζουν ἀπὸ διακοπὲς νὰ εἶναι πτῶμα στὴν κούραση καὶ νὰ ἔχουν μετανιώσει γιὰ τὶς ἐπιλογές τους.
13. Μὴν τοὺς ἀφήνετε νὰ βγαίνουν στὴ φύση καὶ νὰ παρατηροῦν ὅ,τι ὁ Θεὸς ἐφτίαξε.
14. Ἀντὶ γιὰ αὐτό, στέλνετέ τους σὲ λούνα πάρκ, γήπεδα, κινηματογράφους, παιδότοπους καὶ κονσέρτα.
15. Κρατᾶτε τοὺς πάντα ὑπεραπασχολημένους. Νὰ μὴ σκέφτονται, νὰ μὴν ἀναζητοῦν, νὰ μὴ προβληματίζονται.
16. Καὶ ὅταν συναντῶνται γιὰ πνευματικὴ συντροφιὰ μὲ ἄλλους πιστούς, κάντε ὥστε νὰ φεύγουν ἀπὸ κεῖ μὲ διαταραγμένη συνείδηση.
17. Δῶστε τους νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τόσους πολλοὺς 'καλοὺς' στόχους, ποὺ νὰ μὴν ἔχουν χρόνο οὔτε ἀνάγκη νὰ ἐκζητήσουν τὴ δύναμη τοῦ Ἰησοῦ στὴ ζωή τους.
18. Σύντομα θὰ δουλεύουν ἀσταμάτητα γιὰ αὐτὸν τὸ καλὸ σκοπό, ποὺ ὅμως ὁ Θεὸς δὲν τοὺς ἀνέθεσε, θυσιάζοντας τὴν ὑγεία τους καὶ τὴν οἰκογένειά τους σ' αὐτὸν μὲ μεγάλη πιθανότητα νὰ τὰ χάσουν καὶ τὰ δύο.
Θὰ δουλέψει σίγουρα τὸ σχέδιο αὐτό.»
Οἱ δαίμονες ἔτρεξαν γρήγορα νὰ βάλουν σὲ ἐφαρμογὴ ὅλα αὐτά, ὥστε οἱ Χριστιανοὶ νὰ μὴν ἔχουν χρόνο γιὰ τὸν Σωτήρα τους...

Η Θεοτόκος και ο σύγχρονος Αγιορείτικος μοναχισμός

 

 
Μου ζητήθηκε από τη συντακτική επιτροπή του νεοσύστατου (Περιοδικού) Βημόθυρου, να γράψω ένα κείμενο για τη Θεοτόκο και τον σύγχρονο αγιορειτικό μοναχισμό.
 
Το βημόθυρο, ως γνωστόν, βρίσκεται στην Ωραία Πύλη, ανοιγόμενο μας φανερώνει την Αγία Τράπεζα, τον Τάφο του Ιησού. Ταπεινά εύχομαι το νέο περιοδικό να φανερώνει πάντοτε τον ωραίο και γλυκύ Χριστό, τον σωτήρα και λυτρωτή του σύμπαντος κόσμου, τον Υιό της Αειπαρθένου Μαρίας. Έχουν γραφεί πολλά από πολλούς σπουδαίους για την Παναγία. Κάτι έχω γράψει κι εγώ για την Αθωνίτισσα Θεοτόκο. Το θέμα βέβαια παραμένει πάντοτε ανεξάντλητο, ελκυστικό κι ενδιαφέρον και μάλιστα για την Παναγία ως των πάντων χαρά.
Η Παναγία αναμφισβήτητα υπήρξε η ταπεινότερη, καθαρότερη, σεμνότερη, σιωπηλέστερη, ωραιότερη και ιερότερη γυναίκα του κόσμου. Υπήρξε μητέρα του Θεού και των ανθρώπων. Η ταπείνωσή της ήταν γνήσια, η καθαρότητά της επιλεγμένη, η σεμνότητά της κόσμημά της, η σιωπή της πιο βροντερή από το πιο μεγαλόστομο κήρυγμα.
Η ιερότητά της πασιφανής και δεδομένη. Η αμόλυντη ταπεινοφροσύνη της, η αειπαρθενία της σε όλο της το είναι, η χαρακτηριστική της σεμνότητα και η απέραντη σιωπή του όλου βίου της καθίστανται λίαν διδακτικά σε όλους μας πάντοτε.
Η φιλότιμη, πρόθυμη και πρόσχαρη υπακοή της Θεοτόκου στο θείο θέλημα φανερώνει αγάπη και ταπείνωση, τόλμη κι έμπνευση. Δεν είναι μια πράξη αθέλητη, βίαιη, βιαστική, γιατί δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά και φοβάται. Το μεγαλείο της αδυναμίας, των δικαιολογημένων επιφυλάξεών της, την κάνουν μεγάλη, υπέροχη, θαυμαστή και μοναδική. Μια ανύπαντρη μητέρα κατά το νόμο ήταν άξια μόνο για λιθοβολισμό. Εκείνη όμως είπε εγκάρδια Ω ας γίνει το θέλημα του Θεού και όχι το δικό μου.
 
Η άκρα εμπιστοσύνη της κόρης της Ναζαρέτ στην υπό του αρχαγγέλου Γαβριήλ θεία βουλή πολλά έχει να πει σ΄εμάς όλους, που ακόμη δεν εμπιστευόμαστε τον Θεό κι έχουμε τόσες μα τόσες επιφυλάξεις και θέτουμε προϋποθέσεις και αναμένουμε και κάποια ανταλλάγματα. Δεν είναι έτσι;
Είναι συγκινητική η στάση της Παναγίας στον γάμο της Κανά. Μένει ως συνήθως σιωπηλή. Κάποια στιγμή, βλέποντας να ξεμένουν από κρασί στο τραπέζι, λύνει τη σιωπή της και παρακαλεί τον αγαπητό Υιό της να ευλογήσει το νερό και να γίνει κρασί, για να μη μείνει ο προσκεκλημένος κόσμος με μισή χαρά.
Ο Χριστός κάνει πως δεν την ακούει, φαίνεται πως διαχωρίζει τη θέση του από αυτήν. Τελικά όμως κάνει αυτό που του ζητά. Στο Άγιον Όρος λέγουν οι Γέροντες πως ότι ζητά η Παναγία από τον Χριστό της το κάνει, γιατί την αγαπά ιδιαίτερα. Στην Κανά είναι η δεύτερη φορά που η Παναγία λύνει τη σιωπή της.
Την πρώτη ήταν στον εξαίσιο Ευαγγελισμό και άλλη μία όταν στο ναό ζητούσε τον δωδεκάχρονο Ιησού. Στην Κανά λοιπόν λύνει την ωραία σιωπή της, για να παρακαλέσει τον Υιό της να θαυματουργήσει, για να μη μείνει μισή η χαρά των καλεσμένων στον γάμο. Γίνεται έτσι η αιτία της χαράς των ανθρώπων, συνδέοντάς τους με τον Δωρεοδότη, Θαυματοδότη και Χαριτοδότη Κύριο.
Το κάλλος της ψυχής της Θεοτόκου φαίνεται καταπληκτικά στη Σταύρωση του Υιού της. Πονά αλλά δεν θλίβεται, λυπάται αλλά δεν απελπίζεται. Μια υπέροχη μητέρα, δίχως υστερίες, φωνές, λιποθυμίες, γυναικεία καμώματα, που δεν έχει ανάγκη από παρηγοριές. Γνωρίζει καλά ότι εκούσια σταυρώνεται ο Υιός της, ηθελημένα υπακούει στη βουλή του ουρανίου πατρός του.

Ζει το μυστήριο του πόνου στη φίλη σιγή. Δεν διαμαρτύρεται στους σκληρούς σταυρωτές, δεν ψάχνει το δίκιο της στις αρχές, υπομένει ελπιδοφόρα, ξεπερνά τον εαυτό της. Πόσα δεν διδάσκει στην πολλή ανυπομονησία μας στον πόνο, τη συμφορά, την απόρριψη, τη δίωξη ... Η αδύναμη Παναγία γίνεται δυνατή, η απλή, σύμβολο ηρωισμού, μέγεθος ασύλληπτο στη μικρότητα και ιδιοτέλειά μας.
 
Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο μεγαλύτερος δογματικός θεολόγος της Εκκλησίας μας, λέγει πως η Θεοτόκος κατέχει τη δεύτερη θέση τιμής μετά την Αγία Τριάδα. Αυτός ο λόγος μόνο φθάνει για να φανερώσει το μέγεθος της τιμής της Θεοτόκου από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Πόσο φτωχοί είναι αλήθεια οι προτεστάντες που δεν την τιμούν διόλου. Η Παναγία μας πηγαίνει πάντα στον Χριστό. Η Παναγία είναι το πιο αγαπητό πρόσωπο μετά τον Χριστό μέσα στην Εκκλησία μας. Στο Άγιον Όρος η τιμή της Παναγίας αγγίζει τα όρια της λατρείας.
Ο ιερός Άθωνας, το Άγιον Όρος, το Περιβόλι της Παναγίας, όπως επιτυχώς ονομάσθηκε για πρώτη φορά από τον διάσημο εκείνο μοναχό Καισάριο Δαπόντε τον Ξηροποταμηνό, αποτελεί, κατά αρχαία παράδοση, κλήρο της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Η παρουσία της δεσπόζει στην αγιορειτική ζωή. Κατά το ωραιότατο εγκώμιο του σοφώτατου Αθωνίτη και μεγάλου πατρός της Εκκλησίας μας αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, στον πρώτο επώνυμο όσιο του Άθωνα Πέτρο τον Αθωνίτη, η Παναγία θα είναι για τους Αγιορείτες μοναχούς φύλακας, έφορος, ιατρός, κηδεμόνας και πρέσβειρα στον Υιό της. Τις υποσχέσεις αυτές γνωρίζουν και οι σημερινοί μοναχοί, οι οποίοι μπορεί να υστερούν κάπως σε απλότητα των παλαιότερων, αλλά έχουν καλοκάγαθη κι ευλαβή πάντα διάθεση.
Η Παναγία μας, όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν είναι απλά μια καλή, απλή, σεμνή, και ωραία γυναίκα. Δεν πρόκειται μόνο για μια εξαιρετική θρησκευτική και ηθική προσωπικότητα, αλλά για πρόσωπο ολοκληρωμένο, μοναδικό και πανίερο.
Η πρώτη εκείνη Εύα στον εξαίσιο κήπο της Εδέμ δια της παρακοής της έκλεισε την παραδείσια θύρα. Η δεύτερη Εύα, η Παναγία, δια της υπακοής της άνοιξε την πύλη του παραδείσου. Έγινε το κεφάλαιο της σωτηρίας μας, η πανύμνητη Ευαγγελίστρια. Γι΄αυτό οι φιλόκαλοι Αγιορείτες Κολλυβάδες, με πρώτο τον όσιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, την υμνούν κι εγκωμιάζουν θαυμάσια και ως αυτοεξόριστοι κτίζουν μοναστήρια και τ΄αφιερώνουν στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
 
Οι αθωνικές μονές Μ. Λαύρας, Βατοπεδίου και Φιλοθέου είναι αφιερωμένες στον Ευαγγελισμό, καθώς η σκήτη Ξενοφώντος και διάφορα κελλιά.


 
 
Στο Γενέσιο της Θεοτόκου είναι το Κυριακό της Νέας Σκήτης και αρκετά κελλιά, όπως του μακαριστού Γέροντος Παϊσίου, του οποίου η αγάπη προς τη Θεοτόκο ήταν ιδιαίτερα μεγάλη.
 
 
Στην Κοίμηση της Θεοτόκου τιμάται η μονή Ιβήρων, όπου τελείται λαμπρή πανήγυρη, ο πάνσεπτος ιερός ναός του Πρωτάτου και πολλά κελλιά.
 
Στα Εισόδια της Θεοτόκου τιμάται το Καθολικό της ιεράς μονής Χιλανδαρίου.
Στο Άγιον Όρος έχουμε περίπου εξήντα γνωστές θαυματουργές εικόνες της Παναγίας, βυζαντινές και νεότερες, με πολύτιμα πουκάμισα, πλήθος αφιερώματα, αργυρόχρυσες κανδήλες, που δέχονται τον διηνεκή ασπασμό αφοσιωμένων μοναχών και ευλαβών προσκυνητών. Ενώπιόν τους διαβάζονται οι θαυμάσιοι Χαιρετισμοί, Παρακλητικοί κανόνες, κατανυκτικά Θεοτοκάρια. Καίγονται λαμπάδες από αγνό μελισσοκέρι κι ευώδες μοσχοθυμίαμα.
Δέχονται δεήσεις, προσκυνήσεις και μετάνοιες εδαφιαίες πολλών. Έχουν θαυμαστή ιστορία, καταγεγραμμένα θαύματα, παραδόσεις και μαρτυρίες. Κάποτε λιτανεύονται με ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές, καρδιοχαρμόσυνες.
Μερικές από αυτές είναι η Λαυριώτισσα Οικονόμισσα του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου και η Κουκουζέλισσα του οσίου Ιωάννου του Κουκουζέλη, του περίφημου εκείνου ψαλμωδού, που τον πλήρωσε η ίδια η Θεοτόκος για την εξαίσια ψαλμωδία του.
Η Βατοπαιδινή Βηματάρισσα, η Ιβηρίτισσα Πορταΐτισσα, η Χιλανδαρική Τριχερούσα, η Διονυσιάτισσα του Ακαθίστου, η Κουτλουμουσιανή Φοβερά Προστασία, η Παντοκρατορινή Γερόντισσα, η Δοχειαρίτισσα Γοργοϋπήκοος, η Φιλοθεΐτισσα Γλυκοφιλούσα, η Αγιοπαυλίτισσα Μυροβλύτισσα, η Ξενοφωντινή Οδηγήτρια, η Κωνσταμονίτισσα Αντιφωνήτρια, η Πρωτατινή του Άξιον Εστί και τόσες άλλες αξιομακάριστες.
Στους ένθεους βίους των Αθωνιτών οσίων, τους οποίους συγκεντρώσαμε σ΄έναν τόμο, βλέπουμε μια συνεχόμενη και ζωντανή σχέση με τη Θεοτόκο: Γαβριήλ του Καρεώτη, που πρωτακούει τον αρχαγγελικό ύμνο Άξιον Εστί, Γαβριήλ του Ιβηρίτη, που εξάγει από τη θάλασσα την πολυθαύμαστη Πορταΐτισσα, Σάββα του Χιλανδαρινού, που φέρνει από τα Ιεροσόλυμα την Τριχερούσα, Διονυσίου του κτήτορα της ομώνυμης μονής, που φέρνει την εικόνα του Ακαθίστου, Αντωνίου του Ρώσου, που από τη μονή Εσφιγμένου, με προσταγή της Θεοτόκου, μεταβαίνει στην πατρίδα του να φυτέψει το δένδρο του μοναχισμού, Σίμωνος του Μυροβλύτου, που η Παναγία του υποδεικνύει την ανοικοδόμηση της τολμηρής μονής του, Γρηγορίου του Παλαμά, όπου «δια μεσιτείας της Θεοτόκου πολλών χαρισμάτων ηξιώθη παρά Θεού, και μάλιστα του της θεολογίας δια της οποίας ηγωνίσθη δια την περί Θεού ορθήν δόξαν», Μαξίμου του Καυσοκαλύβη, που η ίδια η Θεοτόκος τον οδήγησε στην υπερθαύμαστη άσκησή του, Γεροντίου του Αγιαννανίτου, που με την υπόδειξη της Παναγίας έβγαλε πόσιμο νερό για τους πατέρες της σκήτης.
 
Η παρουσία της Θεοτόκου και στη ζωή συγχρόνων εναρέτων Αγιορειτών Γερόντων είναι εμφανής. Ο Νεοσκητιώτης Γέροντας Ιωακείμ Σπετσιέρης εκοιμήθη λέγοντας τους Χαιρετισμούς. Ο Ρώσος ασκητής παπα-Τύχων γνώρισε τον ακριβή χρόνο της εκδημίας του από την Παναγία.
Ο Καρουλιώτης Γέροντας Φιλάρετος συχνά έλεγε πως τον βαστά στον απαρήγορο εκείνο τόπο η Παναγία. Η Παναγία, έλεγε ο Γέροντας Ευλόγιος από το Κελλί του Φανερωμένου, τον έφερε στο Άγιον Όρος από το χωριό του. Ο παπά-Ιωακείμ ο Αγιαννανίτης κρυφή παραμυθία είχε, καθώς έλεγε, το βάστηγμά του από το φουστάνι της Παναγίας, που του έδωσε μια γενειάδα που ακουμπούσε στη γη. Ο Γρηγοριάτης ηγούμενος Αθανάσιος είχε «φάει» την εικόνα της Παναγίας του κελλιού του από τους μύριους ασπασμούς. Ο μακάριος γέροντας Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης πάντοτε λέγοντας ή ακούγοντας τ΄όνομα της Παναγίας δάκρυζε.
Ο γνωστός γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης έλεγε πως η Παναγία είναι ίδια με την εικόνα της Ιεροσολυμίτισσας ... Ο παπά-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης σε μια σύναξη μας έλεγε: «Ήλθε η Παναγία και μ΄έκανε μάτς-μούτς». Αισθάνθηκε και τα χείλη της και τον ήχο. Αυτή είναι η πίστη μας. Ζωντανή υπόθεση. Αυτή είναι η Παναγία μας.
Χρειάζεται τώρα κάποιος διδακτικός επίλογος ή ένα ηθικό συμπέρασμα; Ένα έχω να καταθέσω, αφού σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δώσατε, αγαπητοί μου, να ξανασχοληθώ με το πανίερο πρόσωπο της Παναγίας. Ο σύγχρονος αγιορειτικός μοναχισμός είναι αναντίρρητα, σίγουρα, μόνιμα και αταλάντευτα θεοτοκοφιλής.
 
Υπογράφω το ταπεινό αυτό κείμενο επιστρέφοντας από τη λιτανεία της θαυματουργής εικόνος του Άξιον Εστί κι ετοιμαζόμενος για την αυριανή λιτανεία της Φοβεράς Προστασίας.
 
Μοναχού Μωυσή, Αγιορείτη

Οταν ο άνθρωπος ταπεινωθεί,θα έρθει οπωσδήποτε η Χάρις του Θεού

- Σκοπός είναι να  καταλάβης  την υπερηφάνεια πρίν πέσης.΄Οταν σου λέη κάποιος ότι έκανες κάτι καλό,να μην αισθάνεσαι ικανοποίηση.Να μην πιάνη,να μην κολλάη επάνω σου ο έπαινος.
- Τι θα με βοηθούσε σ΄αυτό ;
- Το να γνωρίσης τον εαυτό σου.Αν ο άνθρωπος γνωρίσει τον εαυτό του,τελείωσε.Οι έπαινοι είναι μετά ξένα σώματα΄δεν κολλάνε επάνω του.΄
Οταν λ.χ. ένας ξέρη ότι είναι γύφτος,δεν μπορεί να του κολλήση ο λογισμός ότι είναι βασιλιάς.Κι εσύ,αν νομίζης ότι είσαι πριγκίπισσα,θα είσαι λειψή.
- ΄Αν είμαι έτοιμη εκ των προτέρων να μην δέχωμαι τον έπαινο,αυτό θα με βοηθούσε;
- Αυτό φυσικά πρέπει να γίνεται,αλλά άλλοτε θα είσαι έτοιμη άλλοτε όχι.Σκοπός είναι να γνωρίσης τον εαυτό σου.
Αν δεν γνωρίση κανείς τον παλαιό του άνθρωπο,δεν ταπεινώνεται και δεν μπορεί να γίνη η πνευματική διάσπαση του ατόμου του,για να μπη στην πνευματική τροχιά,και παραμένει στην κοσμική τροχιά.
- Μπορεί,Γέροντα, να γνωρίζω τον εαυτό μου λανθασμένα ;
- Μα δεν μιλάμε για λανθασμένη κατάσταση.Αυτός που γνωρίζει σωστά τον εαυτό του έχει ταπείνωση.Και όταν ο άνθρωπος ταπεινωθή,θα έρθη οπωσδήποτε η Χάρις του Θεού.-
 
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΊΣΙΟΥ 

Ο Αρχιεπίσκοπος στο Κατάρ για επενδύσεις ενώ η πολιτεία ξεπουλά τα πάντα

---

 

184151.1

προηγούμενο0 από 0επόμενο

---

Ανεπίσημη επίσκεψη στο Κατάρ πραγματοποίησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος μετά από πρόσκληση, όπως δηλώνουν συνεργάτες του, του Εμίρη του πλούσιου κρατιδίου, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι.
Ο Αρχιεπίσκοπος αναχώρησε το μεσημέρι της Κυριακής συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Ελασσώνος Βασίλειο και τον Επίσκοπο Διαυλείας Γαβριήλ, Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου.

Σύμφωνα με πληροφορίες για το αποτέλεσμα των επαφών του στο Κατάρ ο Αρχιεπίσκοπος θα ενημερώσει τα μέλη της ΔΙΣ στην επόμενη συνεδρίασή της.

Κατά ορισμένους εκκλησιαστικούς κύκλους ο Αρχιεπίσκοπος και οι συνεργάτες του θα έχουν επαφές για την  σχεδιαζόμενη επένδυση της Εκκλησίας στον τομέα των φωτοβολταϊκών και της καθαρής ενέργειας.
Αξίζει να σημειωθεί πως είναι το δεύτερο ταξίδι του Αρχιεπισκόπου στο εξωτερικό μόλις σε μια εβδομάδα.

πηγή

http://www.skai.gr/news/greece/article/184151/o-arhiepiskopos-sto-katar/
Υ.Γ

Τον δρόμο της αξιοποίησης της Εκκλησιαστικής περιουσίας δείχνει ο Αρχιεπίσκοπος πηγαίνοντας στο  Κατάρ προκειμένου να αξιοποιηθεί η γη που ανήκει στην Εκκλησία επενδύοντας στον τομέα των φωτοβολταϊκών.

Το επενδύοντας σημαίνει ότι η Εκκλησία βάζει τα χωράφια, το Κατάρ τα φωτοβολταϊκά, μοιράζονται τα έσοδα ενώ τα χωράφια  δεν ξεπουλιώνται, παραμένουν σε Ελληνικά χέρια.

Η πολιτεία γιατί δεν θέλει να μιμηθεί  την Εκκλησία;

Βέβαια οι έννοιες "Διεθνής", "Παγκόσμια διακυβέρνηση", "παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα", "παγκόσμιο χωριό" είναι άγνωστες λέξεις για την Εκκλησία.

Πως κολλάει αυτό...μαντέψετε το!

Σχεδόν όλοι μας, δίνουμε αξία μόνο σε ότι έχει ‘ετικέτα’! Joshua Bell

Από το μετρό της Νέας Υόρκης, σε κάποια στάση κατεβαίνει ένας άνδρας φορώντας ένα τζιν παντελόνι και στέκεται σε μια γωνία δίπλα στην είσοδο.

Βγάζει από τη θήκη το βιολί του και άρχισε να παίζει. Κατά τη διάρκεια των 45 λεπτών που έπαιζε, δεν τον πρόσεξε σχεδόν κανένας.

Κανείς δεν πρόσεξε ότι ο μουσικός αυτός ήταν ένας από τους καλλίτερους βιολιστές στον κόσμο!

Ούτε έδωσε κανείς προσοχή στους ήχους του βιολιού του, ενός σπάνιου Stradivarius του 1713, η αξία του οποίου εκτιμάται από ειδικούς, ότι ξεπερνά τα τρία εκατομμύρια δολάρια.

Ναι, ο άνδρας αυτός, ήταν ο διάσημος βιολιστής Joshua Bell.

Λίγες ημέρες πριν ο Joshua Bell, είχε παίξει στη Symphony Hall στη Βοστόνη.

Την ημέρα εκείνη οι καλλίτερες θέσεις, είχαν κοστίσει 1000 δολάρια η μία.

Η εμπειρία στο μετρό, καταγράφηκε σε videoκαι δείχνει άνδρες και γυναίκες να περνούν από δίπλα του, χωρίς να τον προσέχει κανένας.

Η πρωτοβουλία αυτή, ήταν της τοπικής εφημερίδας The Washington Post, που είχε σαν σκοπό να επισημανθεί η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη πραγματική αξία που έχουν πρόσωπα και πράγματα και σ' αυτήν που έχουν τα προϊόντα με ετικέτα'.

Ο Joshua Bell στο metro ήταν ένα έργο τέχνης χωρίς 'ετικέτα'.

Κι όμως πέρασε απαρατήρητος! Και τούτο διότι σχεδόν όλοι μας, δίνουμε αξία μόνο σε ότι έχει 'ετικέτα'.

Μήπως όμως το ίδιο δεν  συμβαίνει και στη ζωή μας;

Ενώ μερικές στιγμές είναι μοναδικές, εμείς τις προσπερνάμε αδιάφοροι.

Προσέχουμε μόνο αυτά που έχουν 'ετικέτα' και αδιαφορούμε γι' αυτά που μας προσφέρονται δωρεάν.

Όμως αυτά που έχουν ετικέτα, είναι και αυτά που αξίζουν; Μήπως τα καλύτερα είναι εκείνα που προσφέρονται δωρεάν γι' αυτό και δεν αγοράζονται;

Μπορείς  αγοράσεις τη φιλία; την εκτίμηση; Τη στοργή; Την αγάπη; Αγοράζεται με οτιδήποτε η αφοσίωση; Ένα απαλό χάδι; Ένα γλυκό φιλί; Μια τρυφερή αγκαλιά;

Μπορείς ν' αγοράσεις μια ηλιαχτίδα; Μερικές σταγόνες βροχής; Ασφαλώς όχι. Γιατί, παρά το γεγονός ότι είναι ανεκτίμητα, προσφέρονται εντελώς δωρεάν.

Η αυθόρμητη κίνηση ενός παιδιού, που τρέχει να χωθεί στην αγκαλιά σου και να φτιάξει τα χεράκια του ένα κολιέ γύρω από το λαιμό σου, δεν πουλιέται σε κανένα κοσμηματοπωλείο.   

Ο αέρας που αναπνέουμε, το κρυστάλλινο νερό που αναβλύζει από την πηγή, το γαλάζιο χρώμα του ουρανού, τα  καταπράσινα δέντρα και τα πολύχρωμα λουλούδια, μας προσφέρονται από το Θεό δωρεάν. Αν σκεφτούμε με περισσότερη σωφροσύνη, τότε θα βρούμε σίγουρα το χρόνο που απαιτείται, να χαρούμε όλα αυτά τα ανεκτίμητα δώρα, που μας προσφέρονται χωρίς αμοιβή.

Απολύστε τις στιγμές της τρυφερότητας που μας δίνει η Αγάπη. Είναι μοναδικές!

Ας είμαστε προσεκτικοί μ΄ότι μας περιβάλλει κι' ας νοιώσουμε ευγνωμοσύνη για όλα αυτά, που τόσο απλόχερα μας δίνει ο Θεός.

Και πάνω απ' όλα ας είμαστε ευτυχισμένοι κι ας έχουμε αγάπη για τη ζωή.

Αυτό το θειο δώρο!