Το υπόλοιπο του χρόνου. π. Δημήτριος Μπόκος

Κυνηγημένος ἀπὸ μιὰ δεκαμελῆ ὁμάδα ἐνόπλων ἀνταρτῶν, Κυριακὴ πρωί, στὶς 20 Ὀκτωβρίου 1945, ὁ παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης, μόλις χτύπησε τὴν καμπάνα, ἀναγκάσθηκε νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ γλυτώσει. Ἔπιασε μιὰ ρεματιὰ καὶ τοὺς ξέφυγε, μὰ σὲ λίγο τὸν πρόλαβαν πάλι, γιατὶ ἦταν ἔφιπποι. Τὸν πυροβολοῦσαν, ὅμως καμμιὰ σφαίρα δὲν τὸν χτυποῦσε. Τοῦ ἔριχναν μὲ τὰ στέν, φορητὰ αὐτόματα, χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ τὸν σκοτώσουν. Οἱ σφαῖρες τρυποῦσαν τὰ ράσα του, τὶς καταλάβαινε πάνω του, ἀλλὰ κυλοῦσαν στὸ χῶμα χωρὶς νὰ τὸν πληγώνουν. Τὸν κύκλωσαν βρίζοντάς τον χυδαῖα καὶ φωνάζοντας. Βλέποντας τὸν θανάσιμο κίνδυνο σήκωσε τὰ χέρια του πρὸς τὸν οὐρανὸ καὶ φώναξε «ἐκβαθέων»:

-  Μιχαήλ, ἀρχιστράτηγε τῶν Ἀγγέλων, σῶσε με, κινδυνεύω!

Σὰν ἀστραπὴ ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ παρουσιάστηκε μὲ τὴ μορφὴ ἑνὸς νέου, κρατώντας στὸ χέρι γυμνὸ τὸ σπαθί του. Ἔκοψε μὲ μιὰ σπαθιὰ τὰ σχοινιὰ ἀπ’ τὴ σέλλα καὶ ἔριξε τὸν ἀρχηγὸ κάτω ἀπ’ τὸ ἄλογο, σπάζοντας τὴ σπονδυλική του στήλη. Οἱ σύντροφοί του ἔμειναν ἀκίνητοι σὰν κεραυνόπληκτοι.

-  Νὰ μᾶς συγχωρέσεις, παπά μου, εἶπε ὁ ἀρχηγός, καὶ νὰ πᾶς στὸ καλό. Ἔχεις ὅριο ζωῆς ἀκόμα καὶ ὑψηλοὺς  προστάτες.

-  Εὐχαριστῶ! ἀπάντησε ὁ παπὰς καὶ τοὺς συγχώρεσε.

Τοὺς εὐχήθηκε νὰ τοὺς φωτίσει ὁ Θεὸς καὶ νὰ γίνουν καλοὶ ἄνθρωποι. Οἱ ἔνοπλοι σήκωσαν τὸν τραυματισμένο ἀρχηγό τους καὶ ἔφυγαν μουδιασμένοι. Οἱ χωριανοὶ περίμεναν τὸν παπά τους συγκεντρωμένοι στὴν Ἐκκλησία καὶτοῦ ἔκαμαν μεγάλη ὑποδοχή.

-  Ἡ θρησκεία μας εἶναι ζωντανή! τοὺς εἶπε ἐκεῖνος, ὅπως συνήθιζε νὰ λέει πάντοτε.

Πολλοὶ ἄνθρωποι καθημερινὰ στὴν προσευχή τους καὶ ἰδιαίτερα, ὅταν εὑρίσκονται ἐν κινδύνῳ, ἐπικαλοῦνται τὸν Θεό. Ὅμως δὲν παρατείνεται σὲ ὅλους ὁ χρόνος τῆς ζωῆς τους, ὅπως συνέβη μὲ τὸν ἅγιο ἱερέα Δημήτριο Γκαγκαστάθη. Γιατί συμβαίνει αὐτό; Ἀσφαλῶς καὶ δὲν μποροῦμε νὰ εἰσδύσουμε στὴ σκέψη τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸς εἶναι ὁ ὑπέρτατος Νοῦς. Εἶναι «ὁ βάθει σοφίας φιλανθρώπως πάντα οἰκονομῶν».Μὲ βαθειὰ σοφία καὶ ἀνείπωτη φιλανθρωπία σχεδιάζει τὰ πάντα. Καὶ ἀπονέμει στὸν καθένα τὸ ἀληθινὸ συμφέρον του. Αὐτὸ ποὺ πράγματι τὸν ὠφελεῖ, ἔστω κι ἂν δὲν εἶναι πάντοτε αὐτὸ ποὺ τοῦ ἀρέσει. Ὁ Θεὸς δὲν ἀποβλέπει ἁπλῶς στὴν εὐχαρίστησή μας, ἀλλὰ στὸ πραγματικὸ καλό μας. Αὐτὸ λέγεται ἀληθινὴ ἀγάπη.

Ἔτσι μᾶς χαρίζει ἐπὶ πλέον χρόνο ζωῆς, ὅταν γνωρίζει ὅτι θὰ τὸν χρησιμοποιήσουμε γιὰ μετάνοια καὶ πνευματική μας προκοπή. Ἢ ὅταν ἡ ζωή μας ἔχει κάποιο ὄφελος γιὰ ἄλλους. Μπορεῖ ὅμως κάποιος νὰ θέλει περισσότερο χρόνο, γιὰ νὰ τὸν σπαταλάει χωρὶς σκοπό. Ἢ γιὰ νὰ συνεχίσει νὰ ζεῖ στὴν ἁμαρτία. Γιατί νὰ τοῦ τὸν δώσει ὁ Θεός; Τοῦ τὸν ἀφαιρεῖ ἀπὸ ἀγάπη, γιὰ νὰ εἶναι λίγος ὁ χρόνος ποὺ ἁμαρτάνει. Ὅσο λιγότερο ζεῖ κανείς, τόσο λιγότερο ἁμαρτάνει. Τόσο λιγότερο φορτίο κακίας ἔχει πάνω του, ὅταν κρίνεται. Ὁ θάνατος ἐδῶ συντελεῖ στὸ «ἵναμὴτὸκακὸνἀθάνατονᾖ».Στὸ νὰ μὴν ἁμαρτάνει αἰώνια ὁ ἄνθρωπος.

Λοιπόν:Ὁ Θεὸς σὲ ἔχει ἤδη εὐλογήσει, ἀφοῦ σὲ ἔφερε μπροστὰ σὲ ἕναν ἀκόμα καινούργιο χρόνο. Παρατείνει κι ἄλλο τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς σου, ὅπω ςἀσφαλῶς (πολὺ φυσικὰ) θὰ τοῦ τὸ ζήτησες πολλὲς φορές. Σκέφτηκες ὅμως γιὰ ποιὸ λόγο τὸ θέλεις ἐσὺ αὐτό; Γιὰνὰ ξεκόψεις ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ νὰ ζήσεις στὸ ἑξῆς κατὰ Θεόν; Ἔχει καλῶς. Μήπως ὅμως γιὰ νὰ προκόψεις «ἐπὶ τὸ χεῖρον»; Ἢ μήπως σὲ σπρώχνει τὸ παράπονο ὅτι εἶναι λίγος ὁ χρόνος σου, ἐνῶ ἴσως τὸ μόνο ποὺ κάνεις εἶναι νὰ ψάχνεις τρόπους, γιὰ νὰ σκοτώνεις αὐτὸν τὸν χρόνο σου;

Ὅπως κι ἂνἔχει, πρὶν νὰ εἶναι πολὺ ἀργά, φρόντισε κι ἐσὺ κι ἐγὼ καὶ ὅλοι μας «τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι».

                                                                        π. Δημητρίου Μπόκου

(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 390, Ἰαν. 2016)

Ἀ ν τ ι ύ λ η

Ἱ. ΝαὸςἉγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα

Τηλ. 26820-25861/23075/6980.898.504

e-mail:antiyli.gr@gmail.com

Διαδίδω τὴν«Ἀ ν τ ι ύ λ η» Ἐκτυπώνω/προωθῶσὲ φιλικά μου e-mails

Αφυλα παιχνίδια! Όλα τα παιχνίδια για όλα τα παιδιά απο το Υπουργείο Παιδείας

Η εκστρατεία για τα «άφυλα» παιχνίδια έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στην 'Δύση' (από όπου όλα τα νέα πολιτιστικά «φρούτα» μας έρχονται). Στην Βρετανία π.χ. έγινε διάσημη μια μαμά που προκειμένου να «προστατεύσει» την κόρη της από την «ροζ πανούκλα», όπως την έλεγε, έκρυβε τα ροζ παιχνίδια της και της έβαζε μπλε «αγορίστικες» πάνες!
  Την «εκστρατεία»  για τα «άφυλα» παιχνίδια στην χώρα μας κάλυψε το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε συνεργασία με την Παιδαγωγική Σχολή και το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) Και συγκεκριμένα «Πως περιμένουμε να υπάρχει καταμερισμός των οικιακών ευθυνών και της ανατροφής των παιδιών και να επιτευχθεί στην πράξη η συμφιλίωση της οικογενειακής και εργασιακής ζωής αν αυτό δεν αφορά άνδρες και γυναίκες;
Πως θα ενθαρρυνθούν οι άνδρες να συμμετέχουν στη καθημερινότητα της φροντίδας των παιδιών, να κάνουν χρήση των μέτρων εναρμόνισης της οικογενειακής και εργασιακής ζωής -ιδιαίτερα σε μια περίοδο με σημαντικές κοινωνικοπολιτισμικές αλλαγές στον κόσμο και μεταβολές στην οικογένεια που επιβάλλουν επανεξέταση του νοήματος και του τρόπου παροχής φροντίδας, της μητρότητας και ιδιαίτερα της πατρότητας;».

«Κατά συνέπεια, οι διαχωρισμοί των παιχνιδιών με έμφυλα κριτήρια στερούν τα παιδιά από την απόκτηση ενός μεγαλύτερου εύρους εμπειριών, μπορεί να οδηγήσουν σε εκφοβισμό των παιδιών που υπερβαίνουν τις κοινωνικές προδιαγραφές του κυρίαρχου ανδρισμού και της θηλυκότητας, αποτρέπουν την αποδοχή της πολλαπλότητας και πολυμορφίας στο εσωτερικό του κάθε φύλου και τη δυνατότητα ελεύθερης συγκρότησης της έμφυλης υποκειμενικότητας των παιδιών.»

«Τα αγόρια αποκλείονται πιο συχνά από παιχνίδια που απευθύνονται σε κορίτσια και εδώ ο αποκλεισμός είναι πολύ πιο αυστηρός καθώς υπάρχει μεγαλύτερη πίεση να αρνηθούν όψεις του χαρακτήρα τους που μπορεί να μοιάζουν ''κοριτσίστικες'' σύμφωνα με το πρότυπο του ηγεμονικού ανδρισμού. Για παράδειγμα, πολύ δύσκολα τα αγόρια μπορούν να βρεθούν στη ροζ πτέρυγα ή στον όροφο με τα παιχνίδια ''για κορίτσια'' και να αγοράσουν ένα ''κοριτσίστικο'' παιχνίδι, από ότι το αντίστροφο καθώς και μέχρι την εφηβεία επιτρέπεται στα κορίτσια να είναι αγοροκόριτσα.»

******

Γιατί είναι σημαντικό να πάψει ο αυστηρός διαχωρισμός ανάμεσα σε αγορίστικα και κοριτσίστικα παιχνίδια;
Πρέπει ως κοινωνία να αποδομήσουμε  έμφυλα στερεότυπα,  όπως, ότι τα κορίτσια και τα αγόρια έχουν τελείως διαφορετικές ανάγκες και ενδιαφέροντα στο παιχνίδι. Σε μερικά αγόρια αρέσουν οι κατασκευές και άλλα θα ενθουσιάζονταν να παίζουν «σπιτάκια» αν τους δινόταν η ευκαιρία. Σε μερικά κορίτσια αρέσουν οι πριγκίπισσες αλλά και σε άλλα αρέσουν  οι υπερ-ήρωες. Υπάρχουν πολύ περισσότερες διαφορές μεταξύ των κοριτσιών  και μεταξύ των αγοριών  και ελάχιστες μεταξύ των δύο φύλων.  Είναι σημαντικό, επιπλέον, να προσέξουμε ότι πέρα από τα διαφορετικά μηνύματα που δίνουν διαφορετικοί τύποι παιχνιδιών για τους έμφυλους ρόλους, έχουν και διαφορετικό εκπαιδευτικό περιεχόμενο, γεγονός που έχει σχέση με την εκπαιδευτική επιτυχία και τις επαγγελματικές επιλογές αργότερα.
Υπάρχει ανάγκη για περισσότερα παιχνίδια σε ένα ευρύ φάσμα των χρωμάτων και με ποικιλομορφία θεμάτων,  τόσο για τα αγόρια, όσο και για τα κορίτσια. Επιπλέον, υπάρχει ανάγκη για δημιουργία καινοτόμων παιχνιδιών που θα ανατρέπουν τα έμφυλα στερεότυπα  και θα προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις, όπως, επίσης, και οργανώσεων που θα προσπαθήσουν να αλλάξουν την υπάρχουσα κατάσταση και να προωθήσουν ουδέτερα ως προς το φύλο παιχνίδια. 
* Δήμητρα Κογκίδου, Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ

Στην Ευρώπη αλλά και στον Καναδά υπάρχουν γονείς οι οποίοι μεγαλώνουν τα παιδιά τους σαν μην έχουν συγκεκριμένο φύλο

ΣΟΚ προκαλεί η είδηση ότι στην Ευρώπη αλλά και στον Καναδά υπάρχουν γονείς οι οποίοι μεγαλώνουν τα παιδιά τους σαν μην έχουν συγκεκριμένο φύλο ... προκειμένου όπως οι ίδιοι λένε να τους δώσουν την δυνατότητα να αποφασίσουν μόλις μεγαλώσουν ποιο δρόμο θέλουν να ακολουθήσουν. Πρόκειται για μία νέα τεχνική μεγαλώματος στην οποία πολλοί αντιτίθενται καθώς όπως λένε οι παιδοψυχολόγοι, κανείς δεν έχει δικαίωμα να καθορίζει τη μοίρα ενός παιδιού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα ζευγάρι από το Τορόντο που μεγαλώνει το παιδί του σαν να μην έχει συγκεκριμένο φύλο προκειμένου να μη γίνει επιθετικό!
Το μωρό, το οποίο ονομάζεται Στορμ Στόκερ και είναι μόνο 5 μηνών, σίγουρα θα έχει να αποφασίσει για πολλά πράγματα μεγαλώνοντας, όπως για παράδειγμα, αν θέλει να συμπεριφέρεται σαν αγόρι ή κορίτσι!Απ" ό,τι φαίνεται, το να στραφεί στ" αδέλφια του για βοήθεια μάλλον δεν θα έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα, καθώς ο 5χρονος Τζαζ έχει μακριές κοτσίδες, φοράει ροζ σκουλαρίκια και φανταχτερά ροζ φορέματα, ενώ ο 2χρονος Κίο έχει μανία με τα κολάν, με αποτέλεσμα να τους περνάνε όλοι για κορίτσια.
Οι γονείς τους, ωστόσο, αποφάσισαν να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα με το τρίτο τους παιδί και να κρατήσουν μυστικό το φύλο του - οι μαίες που ήταν παρούσες στη γέννα του μωρού, επιβεβαιώνουν ότι δεν είναι ερμαφρόδιτο - μέχρι να φτάσει στην κατάλληλη ηλικία όπου θα μπορεί να επιλέξει το ίδιο αν προτιμά να ζήσει τη ζωή του ως αγόρι ή κορίτσι.Πέρα από τους γονείς, τα αδέλφια, έναν στενό οικογενειακό φίλο και τις 2 μαίες, κανένας άλλος δεν γνωρίζει το πραγματικό φύλο του ή της Στορμ.
Οι υπόλοιποι φίλοι και συγγενείς - ακόμα και οι παππούδες - έλαβαν ένα email από το ζευγάρι, το οποίο λέει: «Αποφασίσαμε να μην αποκαλύψουμε το φύλο του μωρού μας ως φόρο τιμής στην ελευθερία και το δικαίωμα της επιλογής».
Η Κάθι και ο σύζυγός της, Ντέιβιντ Στόκερ, επιμένουν ότι δίνουν στα παιδιά τους την ελευθερία να εκφραστούν.
Άλλο παράδειγμα είναι ο 2χρονος Μαξ από τη Βρετανία ο οποίος το πρωί φορά καρό πουκάμισο και κλωτσάει μπάλες, το απόγευμα όμως φορώντας ένα μπλε φόρεμα παίζει με τις κούκλες ενώ η μαμά του, του βάφει και τα νύχια! Η Λίζα και ο Μάρτιν Μπράις, οι γονείς του Μαξ, θέλουν να του διδάξουν να είναι αυτό που θέλει και όχι να μπει σε καλούπι..
πηγή
Πενταπόσταγμα


                                           και   το Υπουργείο Παιδείας

29-12-16 Επιμορφωτική Ημερίδα «Όλα τα παιχνίδια για όλα τα παιδιά» και «Τα Φύλ(λ)α του Περιβάλλοντος»
Η Εκπαιδευτική Ραδιοτηλεόραση πραγματοποιεί επιμορφωτική ημερίδα για την υποστήριξη των Πανελλήνιων Μαθητικών Διαγωνισμών  Ψηφιακής Δημιουργίας με τίτλο  «Όλα τα παιχνίδια για όλα τα παιδιά», για την Πρωτοβάθμια και «Τα Φύλ(λ)α του Περιβάλλοντος»  για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, που διοργανώνει μαζί με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων.
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι στις 16/1/2017. απευθύνεται στους/στις Υπεύθυνους/ες Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας Πολιτιστικών Θεμάτων, Σχολικών Δραστηριοτήτων και τους/τις ενδιαφερόμενους/ες εκπαιδευτικούς.
Οι ενδιαφερόμενοι/ες παρακαλούνται να ενημερώσουν για τη συμμετοχή τους στο edutv@minedu.gov.gr δηλώνοντας το όνομα και το σχολείο ή ιδιότητά τους. Στους/στις εκπαιδευτικούς που θα συμμετάσχουν στην ημερίδα θα δοθεί βεβαίωση συμμετοχής.


Υ.Γ Εκεί στο Υπουργείο Παιδείας  τα πνεύματα είναι πολύ...ανήσυχα.
Μετά την φασαρία με τα θρησκευτικά και τα νέα βιβλία  που βάλθηκαν να εκβιάζουν τους δασκάλους μας πως θα διδάξουν τις τρελές μεθόδους της Arigatou ( βουδιστικής προέλευσης ) αποφάσισαν να διαλύσουν ότι ιερότερο τους έχουμε αναθέσει να εκπαιδεύσουν. Τα παιδιά μας!
Ποιος σας είπε εκεί στο Υπουργείο  της Παιδείας ότι το αγοράκι μου θα το κάνεις κοριτσάκι και το αντίθετο; Ποιος σου είπε ότι στο αγοράκι μου θα δίνεις κούκλες να παίζει και στο κοριτσάκι μου θα δίνεις αυτοκινητάκια και σπαθιά; Από που αντλείς το δικαίωμα αυτό;
ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ;;;
Αν όντως αυτό επιθυμείς κάντο στα δικά σου παιδιά, αν έχεις, και όχι στα παιδιά των άλλων.
Με αυτά τα προγράμματα αυτό δεν είναι   Υπουργείο Παιδείας  αλλά Διαφθορείο Παιδείας.
Ειλικρινά λυπάμε για την κατάντια της χώρας μας. Δεν της αξίζει να πέσει τοσο χαμηλά, να γίνει τοσο διεφθαρμένη απο μια ομάδα...τυχάρπαστων γυρολόγων. 

Ευχές 2017! Ποιος μας είπε ότι θα είμαστε μόνοι;

Όποια ηλικία και αν έχει ο καθένας μας, το νέο έτος ουσιαστικά σημαίνει ένα έτος  επιπλέον φορτωμένο στην πλάτη μας.
Τι κάναμε τα προηγούμενα χρόνια  που μας πέρασαν;
Τι θα κάνουμε το νέο έτος που θα'ρθει;
Θα μείνουμε οι ίδιοι;
Θα γίνουμε καλύτεροι;
Ότι και αν κάνουμε από εμάς εξαρτάται η πορεία της ζωής, δικός μας είναι ο δρόμος, εμείς θα τον ...βαδίσουμε.
Μόνοι;
Ας πάρουμε μια παρέα μαζί μας που δεν πρόκειται ποτέ να μας εγκαταλείψει.  
Στον πόνο μας, στον κόπο μας, στην αγωνία μας, στους φόβους μας ...θα είναι εκεί, κοντά μας, δίπλα μας.Δεν θα τον βλέπουν τα μάτια μας τα χωματένια, αλλά θα τον βλέπουν τα μάτια της ψυχής μας, θα  νοιώθουμε την ανάσα Του όταν  στην εκκλησία  κοινωνάμε.
Κανέναν μας  δεν   εγκατέλειψε ακόμη και όταν "μόνοι" γράφαμε τις μεγαλύτερες εξετάσεις στην ζωή μας,τότε που  δεν ξέραμε καν τα θέματα, τότε που ποτέ δεν τα είχαμε  διαβάσει.
Δεν ξέρω τι βαθμό πήραμε, αλλά ελπίζουμε να μην χάσουμε την τάξη ...
Έχουμε σ΄αυτό βοηθούς μας τους  Αγγέλους μας, τους Αγίους μας, μα πάνω απ΄όλα την Γλυκιά Του/μας  Μητέρα...την Παναγία μας. Αυτοί ειναι οι φίλοι μας, αυτοί είναι οι συγγενείς μας!
Ποιος μας είπε ότι θα είμαστε μόνοι;
Κοίτα πόσοι είναι βοηθοί στον δρόμο μας ...

x.

Η αδιακρισία πληγώνει, κουράζει και ταλαιπωρεί.

Δεν χρειάζεται ούτε υπερβολική αυστηρότητα ούτε μεγάλη επιείκεια. Άστοχες και αδιάκριτες παρεμβάσεις έκαναν ανθρώπους να πικραθούν και να απογοητευθούν για πάντα. Στα θέματα προσεγγίσεως των άλλων δεν ωφελούν πείσματα, ρηχότητες και προχειρότητες. Η διάκριση προέρχεται από γνώση, εμπειρία, πνευματική καλλιέργεια και ωριμότητα. Είναι αποτέλεσμα αυτοελέγχου, αυτοκριτικής, μελέτης και θείου φωτισμού. Η διάκριση παρηγορεί και αναπαύει ψυχές. Η αδιακρισία πληγώνει, κουράζει και ταλαιπωρεί. Έχουν ευθύνη οι καθοδηγοί.  Μη δημιουργούν νέα προβλήματα με επιπόλαιες κατευθύνσεις.
Στις καθημερινές διαπροσωπικές σχέσεις χρειάζεται πλησίασμα, κατανόηση, συνεργασία, ευγένεια, καταδεκτικότητα, πνεύμα θυσίας. Ιδιαίτερα τους νέους, όταν τους πιέζουμε, δεν τους βοηθάμε. Αντιδρούν, δεν ακούνε και απομακρύνονται. Το μεγάλο ζόρισμα, μπούχτισμα και στρίμωγμα φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα. Ο ανελεύθερος εξαναγκασμός είναι αφιλάνθρωπος. Διακριτικός συνήθως είναι ο ταπεινός άνθρωπος. Η διάκριση απομακρύνει τον άνθρωπο από επικίνδυνες για την πνευματική ζωή υπερβολές. Η διάκριση αποξενώνει τους φίλους της από κάθε μορφής πλάνη. Δεν αφήνει να επιδεινωθεί το νόσημα.
Ο ιερός Χρυσόστομος λέει πως στην πνευματική αγωγή η μεγάλη αυστηρότητα, οι συνεχείς επιπλήξεις και οι πολλές παρατηρήσεις και τιμωρίες πονούν, κουράζουν και αποθαρρύνουν. Η διάκριση καλείται να σώσει και όχι να επιδεινώσει μια κατάσταση. Η συγχωρητικότητα, η μετάνοια και η αγάπη υπερβαίνουν την όποια αμαρτία. Ο ευγενικός, χαριτωμένος και ταπεινός τρόπος είναι χρήσιμος πάντοτε. Το καλό δεν φέρνει καλό όταν καλώς δεν γίνεται. Τους ανθρώπους θα βοηθήσουμε καλύτερα με την αγαπητική αλήθεια, τη φιλαδελφεία και την καταδεκτικότητα. Κάθε άνθρωπος έχει το κλειδί του, το κλικ του. Να μη στεκόμαστε απέναντι του ως ανακριτές, δικαστές, ψυχαναλυτές και κατήγοροι.                                                                                                                                            +Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Άγιος Σεραφείμ ο Νέος Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου.

Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της επαρχίας Αγράφων και ανατράφηκε κατά Χριστόν από τους θεοσεβείς γονείς του, Σωφρόνιο και Μαρία. Αγάπησε τη μοναχική ζωή και πήγε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση και επιδόθηκε στην άσκηση της αρετής. Διακρίθηκε για την άσκησή του και έγινε ηγούμενος της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου.

Κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στην επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου, συνελήφθη από τους Τούρκους, που μάταια προσπάθησαν να τον εξισλαμίσουν. Εξαγριωμένοι οι Τούρκοι μπροστά στη σταθερότητα της πίστης του ιερομάρτυρα, υπέβαλαν σ' αυτόν φρικτά βασανιστήρια, τα οποία μεγάλωναν, εφ' όσον ο Σεραφείμ διαρκώς αρνιόταν να προδώσει την ελληνοχριστιανική πίστη του. Αφού του έκοψαν τη μύτη και επανειλημμένα τον παρουσίασαν στον κριτή, αρνούμενος να αλλαξοπιστήσει, τον εκτέλεσαν στις 4 Δεκεμβρίου 1601 μ.Χ. με σουβλισμό και κατ' άλλους με απαγχονισμό.

O σοφολογιώτατος διδάσκαλος Xριστοφόρος Προδρομίτης συνέθεσε για τον Άγιο Σεραφείμ οκτωήχους Kανόνες, προσόμοιά και ιδιόμελα, τα οποία τυπώθηκαν μαζί με την Aκολουθία του.

Η τιμία κεφαλή του Αγίου Σεραφείμ, η οποία εναποτέθηκε στη Μονή της Κρύας Βρύσης, όπου είχε μονάσει ο Άγιος, παρά τις κακοποιήσεις και τις κακουχίες που υπέστει, αποτελεί ένα διαρκές θαύμα του Θεού, αφού «περιβάλλεται από το δέρμα, το οποίο σε μερικά μέρη έχει αποσπαστεί από τους πιστούς, για φυλαχτό και φέρει τα σημάδια του μαρτυρίου· ενώ το αριστερό μάτι του Αγίου είναι γαλήνια κλεισμένο, το δεξί φέρει εμφανή τα ίχνη κακοποιήσεων, καθώς επίσης εμφανέστατα φαίνεται και η αποκοπή της μύτης!». (Αρχιμανδρίτη Μακαρίου Τόγκα, «Η Ιερά Μονή Παναγίας Κορώνας - Βίος και Πολιτεία του Αγίου του Χριστού Νέου Ιερομάρτυρος Σεραφείμ, Αρχιεπισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου, του Θαυματουργού (+ 1601)»· και «Ακολουθία...»· έκδοση Ι. Μητροπόλεως Καστορίας 2001).

Ἀπολυτίκιον  
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Ἀγράφων τὸν γόνον, Φαναριοῦ τὸν πρόεδρον, καὶ Μονῆς Κορώνῃς τὸ κλέος Σεραφεὶμ εὐφημήσωμεν ἀθλήσας γὰρ λαμπρῶς ὑπὲρ Χριστοῦ, θαυμάτων ἐπομβρίζει δωρεᾶς καὶ λυτρούται νοσημάτων φθοροποιῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.

 πηγή

 saint.gr