Ιησούς Σινά

Τι πλέον θέλεις;

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Ο Άγιος Δημήτριος και η εικόνα του Αγίου

616a_0237.jpg
Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280-284 μ.Χ. και πέθανε το 303 ή το 305 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί ένα από τους Μεγαλομάρτυρες της Χριστιανοσύνης. Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου.
Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303, διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στη φυλακή ευλόγησε τον μαθητή του Νέστορα να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο. Η νίκη του Νέστορα εξόργισε τον Γαλέριο και έτσι ο μεν Νέστορας αποκεφαλίστηκε, ο δε Δημήτριος δολοφονήθηκε με λογχισμό στα πλευρά.
Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.
Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο* να πατά τον άπιστο Λυαίο.
Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο ομώνυμος ναός πάνω από τον τάφο του. 



Η εικόνα του Αγίου Δημητρίου       
  

Ο ορθόδοξος αγιογράφος εμπνευσμένος από τις διηγήσεις της ζωής, του μαρτυρίου και των θαυμάτων του αγίου, καθώς και από την υμνολογία και τα διάφορα εγκώμια που έχουν αφιερωθεί στον άγιο Δημήτριο το Μυροβλήτη, συνθέτει τις σχετικές εικόνες.Οι εικόνες
αυτές είναι πολλές, γιατί, όπως παρατηρεί ο αείμνηστος Ανδρέας Ξυγγόπουλος, «ο Μεγαλομάρτυς Δημήτριος είναι ασφαλώς ειςτων ολίγων Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, δια τον οποίον έχουν γραφή αι περισσότεραι ομιλίαι, τα περισσότερα εγκώμια και έχουνσυντεθεί τα περισσότερα στιχουργήματα...
Παράλληλοι προς τηνάφθονον αυτήν φιλολογικήν παραγωγήν είναι και αι πολυάριθμοι απεικονίσεις εις χειρόγραφα, εις εικόνας φορητάς και ειςτοιχογραφίας σκηνών εκ του βίου του Μαρτυρίου και των θαυμάτων του Αγίου. Αι απεικονίσεις αυταί αποτελούν κύκλον ολόκληρον, ένα των ευρυτέρων που εδημιούργησαν οι αγιογράφοι των βυζαντινών και των μετά την Άλωσιν χρόνων».
Οι συνηθέστερες παραστάσεις είναι: Η εικόνα του Αγίου Δημητρίου, ο Άγιος Δημήτριος μπροστά στο Μαξιμιανό, ο Άγιος Δημήτριος στη φυλακή, ο Άγιος Δημήτριος ευλογώντας το Νέστορα, ο ΆγιοςΝέστορας παλαίοντας με το Λυαίο, το Μαρτύριο του Αγίου Δημητρίου, η κοίμηση του Αγίου κ.ά. Από τις παραστάσεις αυτές «η απεικόνισις του Μαρτυρίου του Αγίου είναι περισσότερον διαδεδομένη, όχι μόνον διότι τούτο είναι το σπουδαιότερον από τα γεγονότα της ζωής του, αλλά ακόμη διότι αυτό σχετίζεται στενώς με το ιαματικόν μύρον, τοοποίον ανέβλυζεν από τας πληγάς του. Το θέμα δε τούτο του μύρου ιδαιτέρως τονίζεται εις την υμνολογίαν της εορτής» (Α. Ξυγγόπουλος).

Στις αρχαιότερες παραστάσεις του αγίου Δημητρίου, που βρίσκονται στα μωσαϊκά και τις τοιχογραφίες του ομώνυμου ναού της Θεσσαλονίκης, ο άγιος παριστάνεται όρθιος, με τα χέρια υψωμένα σε σχήμα δέησης, ντυμένος την υπατική στολή του (χλαμύδα λευκή). Με τηνπάροδο του χρόνου η στολή μεταβάλλεται. Ο άγιος εμφανίζεται με πανοπλία και αργότερα με χιτώνα και μανδύα.

Επειδή όμως ο άγιος Δημήτριος είναι ένας από τους στρατιωτικούς και συγχρόνως προστάτης της Θεσσαλονίκης, που πολλές φορές έσωσε από διάφορους κινδύνους, οι παραστάσεις, στις οποίες ο άγιος εικονίζεται στρατιωτικός, είτε πεζός είτε καβαλάρης, είναι συνηθισμένες στην ορθόδοξη αγιογραφία.

dhmhtrios1.jpg

 Ο Άγιος Δημήτριος έφιππος

Στην εικόνα αυτή ο άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται καβαλάρης με στρατιωτική στολή πάνω σε κόκκινο άλογο φονεύοντας με το δόρυ του τον τσάρο των Βουλγάρων Σκυλογιάννη. Πρόκειται για το θαύμα που έγινε τον Οκτώβριο του 1207 έξω από τα τείχη της Θεσσαλονίκης.
Ο τσάρος των Βουλγάρων Ιωαννίτζης που οι Βυζαντινοί αποκαλούσαν Σκυλογιάννη, φονεύτηκε κατά την παράδοση από τον άγιο Δημήτριο, όταν εκείνος πολιορκούσε τη Θεσσαλονίκη. Στο πρόσωπο του αγίου Δημητρίου η Θεσσαλονίκη βλέπει πάντοτε τον προστάτη της, το στήριγμά της. (Ηαπελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους το 1912 συνέπεσε με την ημέρα της γιορτής του αγίου μας).
Δίκαια ο άγιος Δημήτριος αποκαλείται από τον υμνωδό της Εκκλησίας «ο μέγας φρουρός της Θεσσαλονίκης, ο ρύστης εν τοις κινδύνοις ο εξαίρετος, πρόμαχος ο κράτιστος» (Κανώνδεύτερος). Σ' έναν άλλο Κανόνα, που συνέθεσε ο Συμεών Θεσσαλονίκης, ο άγιος Δημήτριος φέρεται να λέει στην προστατευόμενή του πατρίδα Θεσσαλονίκη' «...μη φοβού ουν, πατρίς μου, εμέ κατέχουσα, τους εχθρούς σου γαρ πάντας πατάξω εν Χριστώ και φυλάξω σε την τιμωσανμε».
Δίκαια παρατηρήθηκε, πως από όλες τις εικόνες του Αγίου Δημητρίου, η εικόνα του έφιππου αγίου αγαπήθηκε περισσότερο, γιατί ενσαρκώνει τα ελληνικά ιδεώδη της παλληκαριάς και της λεβεντιάς. Στη συνείδηση των πιστών ο άγιος Δημήτριος δεν έιναι μόνο, κατά τον υμνωδό, «κρηπίς ακατάβλητος και θεμέλιος άρρηκτος και πολιούχος, οικιστής και υπέρμαχος» της πόλεως της Θεσσαλονίκης και «εν πολλοίς και πολλάκις κινδύνοις χαλεποίς των Θεσσαλονικέων προϊστάμενος», αλλά και ομέγας υπέρμαχος της οικουμένης.
Για τούτο ψάλλει η Εκκλησία μας:

 «Μέγαν εύρατο εν τοις κινδύνοις, σε υπέμαχον η οικουμένη, αθλοφόρετα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την δύναμιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος» (απολυτίκιο του αγίου)



Πίσω απο τον πόνο κρύβεται το μάτι του Θεού - ΜΩΥΣΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

396458-230401_1672021249583_1508951881_31315796_2797196_n.jpg


Δικαιολογημένα το θέμα των ημερών μας είναι η σοβαρή οικονομική κρίση που διέρχεται η πατρίδα μας. Γι' αυτό υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, ανησυχία, αγωνία, αγανάκτηση, σύγχυση, φόβος και άγχος. Οι καιροί είναι πράγματι χαλεποί. Σ' αυτή την κατάσταση καλούνται οι χριστιανοί να δώσουν τη μαρτυρία και ομολογία τους. Καταρρέουν κάστρα σαν πύργοι στην άμμο.
 Παγιδεύονται πλούσιοι, δημιουργούνται πολλά προβλήματα, ανατρέπονται ισορροπίες, γεννιούνται εκμεταλλεύσεις, πονηρές επιθυμίες. Αυξάνεται η ανεργία, η αβεβαιότητα, η εγκληματικότητα, η παρανομία και η φτώχεια. Όλα αυτά φανερώνουν καθαρά την πνευματική νωθρότητα και πενία πολλών. Μακάρι το ισχυρό αυτό τσουνάμι να δημιουργήσει έγερση από τον λήθαργο, σεισμό προς εγρήγορση, ρωγμές προς επίγνωση, τομές για υπεύθυνες αποφάσεις. Είναι ανάγκη να επανέλθει σύντομα η λησμονημένη αισιοδοξία, η κρυμμένη ελπίδα, η χαμένη χαρά και η ποθητή ειρήνη.
Πίσω από τον ανθρώπινο πόνο, την πικρή δοκιμασία, την κουραστική στενοχώρια και τη φοβερή θλίψη κρύβεται το φιλόστοργο μάτι του Θεού. Η αφύπνιση από τη ζωή της ύλης, της ηδονής, της καλοπέρασης και του ατομισμού θα φέρει τον άνθρωπο στην πνευματική ενατένιση, την ορθή όραση, την εγνωσμένη μελέτη, στην απομάκρυνση του θολού άγχους. Ο άνθρωπος έχει πολλές και άγνωστες εσωτερικές δυνάμεις. Μη λυγίζει εύκολα, μη πέφτει απερίσκεπτα, μη μένει κάτω, μη κυριεύεται από την απόγνωση. Μάλιστα δεν νοείται χριστιανός απογοητευμένος, ανυπόμονος, ανέλπιδος, κακομοίρης, κατσούφης και αγνώμων.

Ο κόσμος προκαλεί και προσκαλεί συνεχώς στην κοινωνία της αφθονίας, του υπερκαταναλωτισμού, του κορεσμού και της πλησμονής. Η ζωή των πολλών είναι φιλοχρήματη, φιλόσαρκη, φιλήδονη και φιλόυλη. Η κοινωνία κατάντησε αισθησιοκρατούμενη και λατρεύουσα υπερβολικά τη σάρκα. Έχει δυστυχώς επέλθει ένα τρομερό μπλοκάρισμα, μία πονηρή παγίδευση, μία αποτελμάτωση και νάρκωση μόνο στα επίγεια αγαθά. Δεν υπάρχουν στοιχεία αντιστάσεως, αντιμετωπίσεως, μεταστροφής και μετάνοιας. Γι' αυτό και η οικονομική κρίση ενοχλεί τόσο μα τόσο πολύ. Δεν αρπάζεται σαν μία σημαντική ευκαιρία για μία ουσιαστική αλλαγή. Το ευαγγέλιο συνεχώς μιλά για άσκηση, εγκράτεια, απλότητα, λιτότητα και ελεημοσύνη. Μιλά για σταυρό, για θλίψη, για καρτερία, για μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον Θεό.

Τώρα είναι η ώρα να φανεί η πίστη, να δοθούν εξετάσεις, να κριθεί η γνησιότητα της πίστεως του καθενός. Να μη μένει σε λόγια. Στους πειρασμούς, τις δοκιμασίες, τις θύελλες φαίνεται η αληθινότητα του πιστεύω μας. Ο πόνος φανερώνει τη νόσο. Ο πόνος μπορεί να γίνει ιατρός. Είναι ανάγκη να πονέσουμε για να συμπονέσουμε. Ο πόνος, είναι αλήθεια, μπορεί να μαλακώσει τον άνθρωπο και να γίνει ευλογία και μπορεί να τον σκληρύνει και να του γίνει μαρτύριο, βάσανο ή κατάρα. Όπως λένε, οι θερμές ακτίνες του ήλιου λιώνουν το κερί και σκληραίνουν τη λάσπη. Έχει ιδιαίτερη σημασία η ελεύθερη βούληση του κάθε ανθρώπου.

Είναι πολλοί οι λόγοι που θα έπρεπε ο άνθρωπος ανυποχώρητα να αγωνίζεται συνεχώς. Η απελπισία είναι ανεπίτρεπτη. Η υπομονή είναι πάντοτε απαραίτητη. Δεν είμαστε μόνοι αγωνιζόμενοι στη ζωή. Ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται, λέει σωστά ο λαός μας. Φουρτούνα, συννεφιά, μπόρα είναι και θα περάσει. Ξεφύγαμε κι εμείς απρόσεκτα. Καιρός να επιστρέψουμε πιο συνετά στην ευθεία, στο μέσον, το μέτρο, τη μετρημένη ζωή. Είναι μία ευκαιρία. Μία ευκαιρία σημαντική.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ την 5 Ιουνίου 2011

Η Ελλάδα! Το εικονοστάσι της Ορθοδοξίας! Ιωάννα Κ. Τσάτσου



Έχω  την  Ορθοδοξία βαθιά μέσα στην καρδιά μου. Είμαι γεμάτη από την Ορθόδοξη πίστη μας, με πλημμυρίζει η Ορθόδοξη Αλήθεια. Δεν υπάρχει  καμία αμφιβολία πως κάθε Ελληνική ψυχή πάλλεται από την Ορθοδοξία.
Ολόκληρη η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο γαλάζιο εικονοστάσι  της ορθόδοξης Χριστιανοσύνης. Και πλανάται πολύ μακράν της πραγματικότητας - της ιστορικής και της σύγχρονης πραγματικότητας - όποιος υπόπτως  πιστεύει  και  ευμεθόδως  διαδίδει άλλα. 
Ορθοδοξία και Ελληνισμός είναι ΕΝΑ!
Η Ορθοδοξία ήταν πατρίδα σε κάθε σκλαβιά. Η πατρίδα μας ήταν η Ορθοδοξία...
Πιστεύω  ακράδαντα  ότι πιό στέρεη και δυνατή γέφυρα που θα ενώνει τις ψυχές των λαών, των αδελφών Ορθοδόξων  λαών, δεν μπορεί  να υπάρξει από την ίδια μας την πίστη, την κοινή Αληθινή Πίστη!
Το ιερό βήμα της Ορθοδοξίας  βέβαια, πάντα θα είναι η Ελλάδα  μας, ο Ελληνισμός. Και αυτό με πλημμυρίζει ελπίδα.

Ιωάννα Κ. Τσάτσου



Λέω ΝΑΙ στις ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ Λέω ΟΧΙ στην "ΚΑΡΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ"

Λέω ΝΑΙ στις ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Λέω ΟΧΙ στην "ΚΑΡΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ"

- Η καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης είναι ζητούμενο από όλους τους Έλληνες πολίτες.
- Η φοροκλοπή, η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή συνιστούν οικονομικό έγκλημα με σοβαρές επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο.
- Συνέπεια της παράνομης πρακτικής της μη έκδοσης ή/και μη λήψης αποδείξεων, είναι να αδυνατεί το κράτος να εισπράξει τα έσοδα που έχει ανάγκη προκειμένου να ασκήσει δίκαιη κοινωνική και φορολογική πολιτική.

Συνεπώς στις ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ λέμε ΝΑΙ.

- Η ηλεκτρονική όμως καταγραφή των αποδείξεων που γίνεται με την "Κάρτα Αποδείξεων" στις βάσεις δεδομένων του Υπουργείου Οικονομικών, συνιστά ηλεκτρονικό φακέλωμα υπό την εποπτεία του κράτους (αρχικά, γιατί αργότερα μπορεί να εκχωρηθεί σε ιδιώτες).
- Πιο συγκεκριμένα καταγράφεται η καταναλωτική συμπεριφορά του κατόχου της Κάρτας σε βάσεις δεδομένων που ελέγχουν και διαχειρίζονται δημόσιοι υπάλληλοι (αύριο ιδιωτικοί υπάλληλοι;).
- Οι πληροφορίες που συλλέγονται αφορούν κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής:

  • πόσες φορές και από που αγόρασες φάρμακα,
  • πόσες φορές και σε ποιο ιατρικό κέντρο έκανες εξετάσεις υγείας,
  • σε ποιο Super Market και ποιο ποσό έδωσες κάθε φορά για να κάνεις τις αγορές σου,
  • από ποιο κρεοπωλείο και πόσες φορές την εβδομάδα αγοράζεις κρέας,
  • πόσες φορές, σε ποιο εστιατόριο και τι ποσό πλήρωσες κατά τις εξόδους σου,
  • πότε, με ποιόν και σε ποιο σινεμά είδες ταινία της αρεσκείας σου,
  • πόσα χρήματα ξόδεψες και που πήγες διακοπές,
  • από ποιο κατάστημα και πόσες φορές αγόρασες ρούχα,
  • σε ποιο βενζινάδικο βάζεις βενζίνη,
  • από ποιο βιβλιοπωλείο αγοράζεις τα βιβλία που σε ενδιαφέρουν,
  • πότε πήγες στο γήπεδο για να δεις την αγαπημένη σου ομάδα,
  • σε ποιόν φιλανθρωπικό σύλλογο και τι ποσό κάνεις δωρεές,
  • σε ποιο πολιτικό κόμμα δίνεις την συνδρομή σου,
και δεκάδες άλλες πληροφορίες που προκύπτουν από την καθημερινή χρήση της Κάρτας Αποδείξεων συνεπεία των οικονομικών συναλλαγών των πολιτών.

- Η δικαιολογία ότι δεν δημιουργείται καταναλωτικό προφίλ, καθότι η καταγραφή αφορά συνολικά ποσά και όχι για αναλυτικές αγορές, καταρρίπτεται εξαιτίας των δύο κατωτέρω στοιχείων:

α) και με συνολικά ποσά, μόνο και μόνο από το είδος του καταστήματος, αποκαλύπτονται πολλές πληροφορίες για την καταναλωτική συμπεριφορά του κατόχου της κάρτας (αποκαλύπτονται ακόμη και τα θρησκευτικά του πιστεύω) και 

β) τα αναλυτικά στοιχεία φυλάσσονται σε άλλες παράλληλα λειτουργούσες - δημόσιες ή ιδιωτικές - βάσεις δεδομένων:

       - τα συγκεκριμένα φάρμακα που αγοράζονται, οι συγκεκριμένες ιατρικές εξετάσεις στις οποίες υποβάλλεται ο πολίτης, οι ιαθείσες και μη ασθένειες των πολιτών, τα σωματικά αλλά και τα ψυχικά του προβλήματα, καταγράφονται μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης τόσο στις ιδιωτικές βάσεις δεδομένων των φαρμακοποιών και των ιατρικών κέντρων, όσο πλέον και στις βάσεις δεδομένων του Υπουργείου Υγείας.
    - οι αναλυτικές αγορές των πολιτών καταγράφονται ήδη; (σίγουρα πάντως δύνανται να καταγράφονται) στις βάσεις δεδομένων των Super Markets μέσω των γνωστών σε όλους μας εκπτωτικών καρτών: "Καλημέρα σας, έχετε κάρτα;" ρωτάει ευγενικά η ταμίας του Super Market κάθε φορά που φτάνουμε στο ταμείο. 
 
Συνδυαζόμενες όλες αυτές οι πληροφορίες που οδηγούν; Αποτελούν ή όχι την υλοποίηση των πιο εφιαλτικών σεναρίων του George Orwell; Δημιουργείται ή όχι, σιγά-σιγά, το Κράτος-Παντεπότης της ζωής των πολιτών; Σε ποιόν χρησιμεύουν όλες αυτές οι πληροφορίες; Πως μπορούν να αξιοποιηθούν εις βάρος των πολιτών στο μέλλον; Η αποκάλυψη των διατροφικών συνηθειών δεκαετιών, του ιατρικού ιστορικού, των θρησκευτικών πεποιθήσεων, μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για ρατσιστική συμπεριφορά; Άρνηση πρόσληψης, άρνηση ασφάλισης, κοινωνικός στιγματισμός, ακόμη και κοινωνικός διωγμός;

Ο κόπος και ο χρόνος που απαιτείται για την άθροιση των αποδείξεων μια φορά το χρόνο, δεν μπορεί να συγκριθεί με τον εφιάλτη, την οδύνη της απώλειας της ηλεκτρονικά καταγεγραμμένης προσωπικής ζωής των πολιτών.
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) με την απόφασή της 4/13-12-2010 γνωμοδότησε αρνητικά ως προς την Κάρτα Αποδείξεων. Το Υπουργείο Οικονομικών όμως προχώρησε στην έκδοση της Κάρτας Αποδείξεων. Έχει λάβει υπόψη του τις ενστάσεις της ΑΠΔΠΧ; Εάν όχι, τι έχει να σχολιάσει επ'αυτού η ΑΠΔΠΧ;

Τέλος η Κάρτα Αποδείξεων θα ενσωματωθεί στην Κάρτα του Πολίτη όταν η δεύτερη κυκλοφορήσει. Άρα η Κάρτα Αποδείξεων αποτελεί τμήμα της Κάρτας του Πολίτη.

Ήρθε η ώρα να βάλουμε τις δικές μας κόκκινες γραμμές σε αυτά τα σχέδια.

Πείτε ΟΧΙ στην Κάρτα Αποδείξεων.
Πείτε ΟΧΙ στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση.
Πετάξτε τις εκπτωτικές κάρτες των Super Markets.

Κλειδώστε τον Big Brother έξω από τα σπίτια σας.


πηγή

Η εξομολόγηση λυτρώνει τον άνθρωπο. Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης

20372_108648869146981_100000056043841_217702_5400780_n.jpg



Γέροντα, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού οι Χριστιανοί έκαναν δημόσια εξομολόγηση. Βοηθάει αυτό;
            - Άλλα τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και άλλα τώρα. Σήμερα αυτό δεν βοηθάει.
            - Γιατί, Γέροντα; Τότε είχαν πιο πολύ ζήλο;
            - Και πιο πολύ ζήλο είχαν και δεν είχαν αυτά που έχουν σήμερα οι άνθρωποι. Τώρα, βλέπεις, τα ανδρόγυνα χωρίζουν στα καλά καθούμενα, δεν είναι όπως παλιά.
            Έχουν απομακρυνθεί οι άνθρωποι από το μυστήριο της εξομολογήσεως, γι' αυτό και πνίγονται από τους λογισμούς και τα πάθη. Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημα τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται! «Εκκλησιάζεσαι καθόλου;», τους ρωτάω. «Όχι», μου λένε. «Εξομολογήθηκες καμιά φορά;». «Όχι. Ήρθα να με κάνης καλά». «Μα πως; Πρέπει να μετανοήσεις για τα σφάλματά σου, να εξομολογήσαι, να εκκλησιάζεσαι, να κοινωνάς, όταν έχεις ευλογία από τον πνευματικό σου, και εγώ θα κάνω προσευχή να γίνεις καλά. Ξεχνάς ότι υπάρχει και άλλη ζωή και πρέπει να ετοιμασθούμε για 'κεί;». «Κοίταξε, πάτερ, αυτά που λες, εκκλησίες, άλλη ζωή κ.λπ., εμένα δεν με απασχολούν. Αυτά είναι παραμύθια. Έχω πάει σε μάγους, σε μέντιουμ και δεν μπόρεσαν να με κάνουν καλά. Έμαθα ότι εσύ μπορείς να με κάνης καλά». Άντε τώρα! Τους μιλάς για εξομολόγηση, για την μέλλουσα ζωή, και σου λένε «αυτά είναι παραμύθια», και από την άλλη μεριά: «Βοήθησέ με, παίρνω χάπια». Εμ πως, με μαγικό τρόπο θα γίνουν καλά;
            Και βλέπεις, πολλοί, ενώ έχουν προβλήματα που τα προκάλεσαν οι αμαρτίες τους, δεν πηγαίνουν στον πνευματικό που μπορεί να τους βοηθήσει θετικά, αλλά καταλήγουν να εξομολογούνται στους ψυχολόγους. Λένε το ιστορικό τους, τους συμβουλεύονται για τα προβλήματά τους και, αν έχουν να περάσουν ένα ποτάμι, τους ρίχνουν μέσα και ή πνίγονται ή βγαίνουν , αλλά που βγαίνουν ...; Ενώ, αν πάνε να εξομολογηθούν στον πνευματικό, θα περάσουν στην άλλη όχθη από την γέφυρα άνετα, γιατί με το μυστήριο της εξομολογήσεως ενεργεί η Χάρις του Θεού και λυτρώνονται.
            - Γέροντα, μερικοί λένε: «Δεν βρίσκουμε καλούς πνευματικούς, γι' αυτό δεν πάμε να εξομολογηθούμε».
            - Αυτά είναι δικαιολογίες. Κάθε πνευματικός έχει θεία εξουσία, εφόσον φοράει πετραχήλι. Τελεί το μυστήριο, έχει την θεία Χάρη και, όταν διαβάση την συγχωρητική ευχή, ο Θεός σβήνει όλες τις αμαρτίες τις οποίες εξομολογηθήκαμε με ειλικρινή μετάνοια. Από μας εξαρτάται πόσο θα βοηθηθούμε από το μυστήριο της εξομολογήσεως. Ήρθε εκεί στο Καλύβι μια φορά κάποιος που είχε ψυχολογικά προβλήματα, με τον λογισμό ότι έχω διορατικό χάρισμα και θα μπορούσα να τον βοηθήσω. «Τι προβλέπεις, μου λέει, για μένα;». «Να βρεις, του λέω, έναν πνευματικό να εξομολογήσαι, για να κοιμάσαι σαν το πουλάκι και να μην παίρνεις χάπια». «Δεν υπάρχουν, μου λέει, σήμερα καλοί πνευματικοί. Παλιά υπήρχαν». Έρχονται με καλό λογισμό, ότι θα βοηθηθούν, αλλά δεν δέχονται αυτό που τους λες, και κρίμα στα ναύλα.
            Βλέπω όμως και μια καινούργια τέχνη του διαβόλου. Βάζει στους ανθρώπους τον λογισμό ότι, αν κάνουν κάποιο τάμα και το εκπληρώσουν, αν πάνε και κανένα προσκύνημα, είναι εντάξει πνευματικά. Και βλέπεις πολλούς να πηγαίνουν με λαμπάδες και με τάματα στα μοναστήρια, στα προσκυνήματα, να τα κρεμάνε εκεί, να κάνουν και μεγάλους σταυρούς, να κλαίνε και λιγάκι, και να αρκούνται σ' αυτά. Δεν μετανοούν, δεν εξομολογούνται, δεν διορθώνονται, και χαίρεται το ταγκαλάκι.
            - Γέροντα, ένας άνθρωπος που δεν εξομολογείται μπορεί να είναι εσωτερικά αναπαυμένος;
            - Πώς να είναι αναπαυμένος; Για να νιώσει κανείς ανάπαυση, πρέπει να πετάξει τα μπάζα από μέσα του. Αυτό θα γίνει με την εξομολόγηση. Ανοίγοντας ο άνθρωπος την καρδιά του στον πνευματικό και λέγοντας τα σφάλματά του, ταπεινώνεται, και έτσι ανοίγει την πύλη του Ουρανού, έρχεται πλούσια η Χάρις του Θεού και ελευθερώνεται.
            Πριν από την εξομολόγηση στην κορυφή του υπάρχει ομίχλη, βλέπει θαμπά και δικαιολογεί τα σφάλματά του. Γιατί, όταν ο νους του είναι σκοτισμένος από τις αμαρτίες, δεν βλέπει καθαρά. Με την εξομολόγηση κάνει μια «φούουου», φεύγει η ομίχλη και καθαρίζει ο ορίζοντας. Γι' αυτό, όσους έρχονται να συζητήσουμε ένα θέμα ή να μου ζητήσουν μια συμβουλή κ.λπ., αν δεν έχουν εξομολογηθεί ποτέ, τους στέλνω πρώτα να εξομολογηθούν και μετά να έρθουν να μιλήσουμε. Μερικοί μου λένε: «Γέροντα, αφού εσύ μπορείς να καταλάβεις τι πρέπει να κάνω γι' αυτό το θέμα, πες μου». «Και να καταλάβω εγώ τι πρέπει να κάνης, τους λέω, δεν θα καταλάβεις εσύ τι θα σου πω. Γι' αυτό πήγαινε πρώτα να εξομολογηθείς και ύστερα έλα να συζητήσουμε». Γιατί, πώς να επικοινωνήσεις και να συνεννοηθείς με έναν άνθρωπο, όταν βρίσκεται σε άλλη συχνότητα;
            Με την εξομολόγηση πετάει ο άνθρωπος από μέσα του ό,τι άχρηστο έχει και καρποφορεί πνευματικά. Μια μέρα έσκαβα τον κήπο μου, για να φυτέψω λίγες ντοματιές. Εκείνη την ώρα ήρθε κάποιος και μου λέει: «Τι κάνεις, Γέροντα;». «Τι να κάνω; του λέω, εξομολογώ τον κήπο μου». «Καλά, Γέροντα, μου λέει, χρειάζεται και ο κήπος εξομολόγηση;». «Ασφαλώς χρειάζεται. Έχω διαπιστώσει πως, όταν τον εξομολογώ, βγάζω δηλαδή έξω πέτρες, αγριάδες, αγκάθια κ.λπ., τότε βγάζει επίσημα κηπευτικά, αλλιώς οι ντομάτες γίνονται κιτρινιάρικες, καχεκτικές!» ...;