Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

  Την εποχή της μεταπολίτευσης κυριάρχησε στην χώρα μας το δόγμα, «Ανήκωμεν στην Δύση». Εξ’ αίτιας αυτού του δόγματος είχαμε αλλεπάλληλες εθνικές ταπεινώσεις, (αρκεί μόνο να θυμηθούμε τα Ίμια), είδαμε αλλεπάλληλες προδοσίες από την πλευρά των «συμμάχων» μας, που ποτέ δεν θέλησαν να υπερασπιστούν τα εθνικά μας δίκαια έναντι της τουρκικής επεκτατικής προκλητικότητας και, τέλος είδαμε μια  προδοτική  πολιτική κλίκα που κυβέρνησε την χώρα επί δεκαετίες, στηριζομένη σε αυτούς τους  δυτικούς «συμμάχους», να φέρνει την πιο στυγνή κατοχή καταστρέφοντας την ελληνική οικονομία και στέλνοντας χιλιάδες Έλληνες στην απελπισία και στην αυτοκτονία.

Και σαν να μην έφτάναν όλα αυτά, οι υποτιθέμενοι σημερινοί  «Έλληνες» ηγέτες, καθημερινά δίνουν… μάχη για να εκχωρηθούν στους Γερμανούς και στο αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ  τα ενεργειακά μας κοιτάσματα που μπορεί να αποτελέσουν και το μοναδικό πεδίο ανάκαμψης μιας χώρας που οι ίδιοι την οδήγησαν εκ του ασφαλούς στην οικονομική κατάρρευση και την μακροχρόνια χρεοκοπία.

Οι σχέσεις μας με την Ρωσία και στην μετασοβιετική εποχή  κυριαρχούνταν πάντα από αυτό το δόγμα του  «Ανήκωμεν στην δύση». Παρά του ότι ιστορικοί, θρησκευτικοί, αλλά και γεωπολιτικοί λόγοι  συνδέανε περισσότερο τα εθνικά μας συμφέροντα με την Ρωσία, εμείς, (ή καλύτερα το δοσιλογικό πολιτικό κατεστημένο ), κρατούσαμε μάλλον εχθρική στάση έναντι της ρωσικής πολιτικής. Η Ρωσία ήταν η μόνη χώρα που τόσο έντονα μας συμπαραστάθηκε πάντα στο Κυπριακό, αλλά και στην διένεξη με την Τουρκία, αφού αποτελούσε τον εκ βορρά «μπαμπούλα» για τις προκλητικές κινήσεις της τουρκικής επιθετικότητας, σε αντίθεση με τους δυτικούς «συμμάχους» μας που πάντα μας ξεπουλούσανε με τον χειρότερο τρόπο. Αν παρακολουθεί κανείς την τουρκική επικαιρότητα, (όπως ο υποφαινόμενος), θα διαπιστώσει το πόσο ανασχετικό παράγοντα στην προκλητικότητα των Τούρκων έναντι του ελληνισμού, αποτελούσε πάντα και αποτελεί η Ρωσία του Πούτιν, (και να μην αναφέρουν κάποιοι καλοθελητές για την οικονομική συνεργασία Τουρκίας-Ρωσίας. Αυτή είναι συνεργασία λυκοφιλίας και οφείλεται ακριβώς στην δική μας προδοτική απουσία).

Η ίδια η σημερινή Ρωσία με μια στιβαρή και ικανοτάτη ηγεσία κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να ορθώσει έντονα το ανάστημα της στην παγκόσμια επέλαση της Νέας Τάξης. Τώρα, με την περίπτωση της Ουκρανίας, έδειξε πως όχι μόνον δεν υποχωρεί άτακτα, όπως νόμισαν κάποιοι θερμόαιμοι στην Ουάσιγκτον και στο Βερολίνο, αλλά αντίθετα επιβάλλει με την σιδερένια γροθιά της την δική της θέληση. Το θράσος των Αμερικανών και Ευρωγερμανών να θελήσουν να κυκλώσουν της Ρωσία με το τελευταίο εγχείρημα στη Ουκρανία, έδειξε  την παντελή τους έλλειψη διορατικότητας, αδυναμία κατανόησης της ρώσικης πραγματικότητας και κυρίως, το πόσο ηλίθια κινούν τα νήματα της παγκόσμιας  πολιτικής τους. Το δίδαγμα της Συρίας δεν δίδαξε φαίνεται τίποτα στους Αμερικανούς, που βλέπουν την οικονομία τους να καταρρέει, τον στρατό τους να φεύγει ταπεινωμένος από το Αφγανιστάν, αφού προηγουμένως έφυγε από το Ιράκ παραδίδοντας την χώρα σε φιλοιρανικό καθεστώς. Αλλά και η γερμανική απληστία φαίνεται  να ήρθε η σειρά της να πάρει και αυτή το μάθημα της. Δυο φορές στη παγκόσμια ιστορία οι Γερμανοί έσπασαν τα μούτρα τους αφού αιματοκύλησαν τον κόσμο. Τώρα προώθησαν κατοχικά ακόμα και νεοναζιστικά καθεστώτα θέλοντας να επιβάλουν την οικονομική λεηλασία των λαών για να τους υποτάξουν ολοκληρωτικά. Καυτό παράδειγμα τα ερείπια που συσσώρευσαν στην χώρα μας. Στην Ουκρανία όμως, όπως φαίνεται, λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο!

Η Ουκρανία πρέπει να μας δείξει τον δρόμο για την χώρα μας. Τα συμφέροντα μας ειδικά στην σημερινή εποχή δεν συμβαδίζουν με αυτά των Αμερικανών και των Γερμανών, ποτέ δεν συμβάδισαν. Δεν είναι αυτά που υπηρετεί η σημερινή προδοτική κατοχική πολιτική κλίκα. Είναι με την Ρωσία του Βλαδίμηρου Πούτιν, του παγκόσμιου ηγέτη που  σήμερα  αντιστέκεται και κυρίως μπορεί και το κάνει, στην παγκόσμια λεηλασία της Νέας Τάξης. Γι’ αυτό και πρέπει να στηρίξουμε μόνο τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις που  συστρατεύονται  με τον πολιτικό «γίγαντα» της εποχής μας, τον Βλαδίμηρο Πούτιν της Ρωσίας. Είναι η μόνη μας ελπίδα να επιβιώσουμε σαν λαός και σαν έθνος. Είναι η πραγματική ανάσχεση ενάντια στις ληστρικές και εγκληματικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις που λεηλάτησαν με τον χειρότερο τρόπο την χώρα μας και τώρα θέλουν να μας αποτελειώσουν ολοκληρωτικά ξεπουλώντας και όλα τα εθνικά μας θέματα.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

 

 πηγή

 greeknation

Κάποια μεγάλη Τεσσαρακοστή συνέβη το εξής...

Κάποια μεγάλη Τεσσαρακοστή συνέβη το εξής: Αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα την ερμηνείαν εις την εξαήμερον τού Μωυσέως, τις εξ δηλαδή ημέρες της δημιουργίας.
Ομιλία πρώτη: «Χαίρω και ευφραίνομαι γιατί βλέπω να στολίζεται η Εκκλησία τού Θεού με το πλήθος των παιδιών της. Σάς βλέπω όλους να τρέχετε προς τον ναό με πολλή την χαράν».
Έρχεται η Καθαρά Τρίτη: «Είμαι γεμάτος σήμερα με χαρά μεγάλη, βλέποντας τα αγαπημένα σας πρόσωπα».
Τα ίδια και την Καθαρά Πέμπτη: «Βλέποντας, αγαπητοί, την μεγάλη σας προθυμία στο να συγκεντρώνεσθε στην σύναξί μας στον ναό, διακατέχομαι από μεγάλη χαρά και δεν παύω να δοξάζω τον φιλάνθρωπο Θεό για την προκοπή σας».
Έρχεται όμως και το Σάββατο: «Θέλω να αρχίσω την συνηθισμένη μου διδασκαλία, αλλά διστάζω και υποφέρω. Λίγο φύσηξεν ο διάβολος και ξεχάσατε όλη την προηγούμενη διδασκαλία και την καθημερινή παραίνεση. Τρέξατε οι πάντες στην σατανική εκείνη πομπή, στον Ιππόδρομο. Βγάλατε από τις ψυχές σας την σύνεση της αγίας Τεσσαρακοστής και πέσατε στα δίχτυα τού διαβόλου».
Κρίμα στα τόσα κηρύγματα.

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Είναι μεγάλο όπλο στους πειρασμούς η ανεξικακία

«Να επιδιώκετε την ειρήνη με όλους και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανείς δεν θα δη τον Κύριο».Διότι τίποτε δεν μας κάνει τόσο ευάλωτους στους πειρασμούς και δεν συμβάλλει τόσο στην ήττα μας, όσο η διάσπασις. Και πρόσεχε πώς.
Διάσπασε τη φάλαγγα στον πόλεμο και οι εχθροί δεν θα χρειασθούν κόπο να τους νικήσουν, αλλά θα τους αιχμαλωτίσουν, επειδή τους βρήκαν μόνους και ασθενέστερους εξ αιτίας τής διασπάσεως. «Να επιδιώκετε την ειρήνη με όλους», λέγει· άρα και μ' αυτούς που μας κάνουν κακό. Αυτό και αλλού το αναφέρει· «εάν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να έχετε ειρη­νικές σχέσεις με όλους τους ανθρώπους».
Όσο εξαρτάται από σένα, λέγει, να ζης ειρηνικά, χωρίς να προσβάλλης την ευσέβεια, αλλά και όταν κακοποιήσαι, να το υπομένης με γενναιότητα· διότι είναι μεγάλο όπλο στους πειρασμούς η ανεξικακία. Έτσι και ο Χριστός ενδυνάμωνε τους μαθητές του μ' αυτά τα λόγια· «Να, σας στέλνω σαν πρόβατα μέσα στους λύκους· να είσθε φρόνιμοι σαν τα φίδια και άκακοι σαν τα περιστέρια».
Τί λές; βρισκόμαστε ανάμεσα σε λύκους, και μας προτρέπεις να είμαστε σαν τα πρόβατα και σαν τα περιστέρια; Ναι, λέγει· διότι τίποτε δεν γελοιοποιεί τόσο τον κακοποιό, όσο το να υπομένετε με γενναιότητα αυτά που σας κάνουν, και να μην αμύνεσθε ούτε με λόγια, ούτε με έργα. Αυτό και εμάς μας κάνει περισσότερο ενάρετους και μας ετοιμάζει μεγαλύτε­ρο μισθό, και εκείνους τους ωφελεί. Αλλά σε ύβρισε ο τάδε; εσύ ευλόγησέ τον.
Πρόσεχε πόσα από αυτό κερδίζεις· έσβησες το κακό, ετοίμασες μισθό για σένα, εκείνον τον καταντρόπιασες, και εσύ δεν έπαθες κανένα κακό.

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ - π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Η μετάνοια είναι η αρχή αλλά και η ατμόσφαιρα μέσα στην οποία βιώνεται μια αληθινά χριστιανική ζωή. Η πρώτη λέξη του Χριστού, όταν άρχισε το κύρηγμά Του, ήταν  -μετανοείτε -(Ματθ. 4:17).

Αλλά τι είναι μετάνοια;

Μέσα στο συνωστισμό που επικρατεί στην καθημερινή ζωή μας δεν έχουμε τον χρόνο να σκεφτούμε για μετάνοια. Και καταλήγουμε απλώς στο ότι εκείνο που έχουμε να κάνουμε στην περίοδο της Σαρακοστής είναι ν' αποφεύγουμε ορισμένες τροφές, να περιορίζουμε τις «διασκεδάσεις», να πάμε στην εξομολόγηση, να δεχτούμε την συγχώρεση από τον ιερέα, να προσέλθουμε (μία φορά σ' όλο το χρόνο!) στην Θεία Κοινωνία και μετά από αυτά να θεωρήσουμε τον εαυτό μας τελείως «εν τάξει» μέχρι τον επόμενο χρόνο.

Αλλά θα πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος για τον οποίο η Εκκλησία ξεχώρισε αυτές τις επτά εβδομάδες σαν μια ιδιαίτερη περίοδο μετάνοιας και μας καλεί σε μια συνεχή και επίμονη πνευματική προσπάθεια. Όλα αυτά φυσικά θα πρέπει να έχουν άμεση σχέση με μένα, με την πίστη μου, τη ζωή μου, την ιδιότητά μου σαν μέλος της Εκκλησίας.

Έτσι λοιπόν δεν είναι πρωταρχικό μου καθήκον να προσπαθήσω να καταλάβω τι διδάσκει η Εκκλησία μου για τη Μεγάλη Σαρακοστή; Να προσπαθήσω να είμαι ένας ορθόδοξος χριστιανός, όχι κατ' όνομα μόνο, αλλά στην ίδια τη ζωή;

Στις ερωτήσεις: τι είναι μετάνοια; Γιατί έχουμε ανάγκη από αυτήν; Πως μπορούμε να την βιώσουμε; -Η Μεγάλη Σαρακοστή δίνει απαντήσεις. Η περίοδος αυτή είναι ένα σχολείο μετάνοιας στο οποίο κάθε χριστιανός οφείλει να μπαίνει κάθε χρόνο για να καταφέρει να εμβαθύνει στη πίστη του, να την επανεκτιμήσει και, αν είναι δυνατόν, ν' αλλάξει τη ζωή του.

Η Εκκλησία μας με τις διατάξεις και το πνεύμα της λατρείας της Μεγάλης Σαρακοστής μας μεταβιβάζει το νόημα της μοναδικής αυτής περιόδου. Είναι μια υπέροχη προσκυνηματική πορεία προς τις πηγές της ορθόδοξης πίστης, είναι μια εκ νέου ανακάλυψη του ορθόδοξου τρόπου ζωής.

π. Αλέξανδρος Σμέμαν 
από το βιβλίο «Μεγάλη Σαρακοστή», 
 

 Ευχόμαστε  σε  όλους  τους  φίλους, επισκέπτες και αναγνώστες του blog καλή  και  ευλογημένη  Σαρακοστή, με  καλούς   πνευματικούς  αγώνες.

Η μεγάλη Σαρακοστή είναι περίοδος χαράς των Χριστιανών

Ο Χριστιανός αυτή την ευλογημένη περίοδο της Σαρακοστής καλείται σε εντονότερους αγώνες, σε νηστεία, σε προσευχή, σε περισσότερες εκκλησιαστικές ακολουθίες και τελικά σε μεγαλύτερη επαφή με τον Θεό.
  Η μεγάλη Σαρακοστή είναι περίοδος χαράς των Χριστιανών, έτσι ο πιστός  έχει  και μέσα του την Άνοιξη βλέποντας γύρω του τη φύση ν'ανθεί.
  Όλοι μας, μέσα από τα απόδειπνα, τις προηγιασμένες, τους Χαιρετισμούς της Παρασκευής προετοιμαζόμαστε για τα δυνατά γεγονότα της  Μεγάλης εβδομάδας. 

Κατόπιν έρχεται και η μεγάλη χαρά, το μεγάλο γεγονός του Πάσχα, αλλά και όλη αυτή η γλυκιά και ευλογημένη περίοδος του πεντηκοσταρίου με τα πολλά Χριστός Ανέστη  που σαν μέλι γλυκό απ' τα χείλη μας κατεβαίνουν στην ψυχή μας και την ποτίζουν ...ουρανό!
Καλή αρχή, καλό ξεκίνημα για όλους μας.

 Εύχεσθε αλλήλων

χ.