Aκουσες κακολογία; Θάψε την!

    

Μερικοί βρίσκουν ότι το κακολογείν είναι γλυκύ. Αληθινά, γλυκύ είναι το ν' αποφεύγωμεν κάθε κα­κολογία. Ο κακολόγος υποπτεύεται πάντοτε και φοβάται ότι, αν γίνουν γνωστές οι κακολογίες του, θ' ακούσει και αυτός χειρότερα και θα εκτεθεί, ίσως, και σε άλλους κινδύνους· ενώ, όποιος έχει εγ­κρατή γλώσσα και κανένα δεν κακολόγησε, ούτε τίποτε ψιθύρισε, αυτός θα έχει την ευχαρίστηση, που θα του δίνειη η συναίσθηση ότι και αξιοπρεπώς εφέρθη και κανείς δεν θα τον εκδικηθεί, αφού δεν εκέντησε κανένα.
Δι' αυτό σε συμβουλεύει ο σοφός της Γραφής· ηκουσες λόγον; εν αποθανέτω σοι (Εκκλησ. ΙΘ' 10). Ηκουσες, λέγει, κακόν λόγον δια κανένα; Θάψε τον εντός σου.
Οφείλεις μάλιστα και να απομακρύνεσαι, όπου αρ­χίσουν να επικρίνουν και να κατακρίνουν και να κα­κολογούν! Αν όμως συνέβη να γίνη ποτέ κακολογία ενω ήσουν παρών, χώσε την εις τα κατάβαθα της ψυχής σου, σύμπνιξέ την, λησμόνησέ την, δια να μη γίνης όμοιος με εκείνους, που μεταδίδουν τις σπερμολογίας και τις διαβολές για να μην εκτεθείς στις ανησυχίες και τους κινδύνους, που πολλές φορές, βρίσκουν τους κακολόγους!

Αγιος ιωάννης ο Χρυσόστομος

Όταν λοιπόν έχεις καθαρή τη συνείδηση, έχεις πάντα γιορτή

Θα σου πάει καλά όλη η χρονιά, όχι αν μεθάς την πρώτη του μηνός, αλλά αν και την πρώτη του μηνός και κάθε μέρα κάνεις αυτά που αρέσουν στον Θεό. Διότι η ημέρα γίνεται κακή ή καλή όχι από τη δική της φύση, αφού δεν διαφέρει η μια μέρα από την άλλη, αλλά από τη δική μας επιμέλεια ή ραθυμία.

Αν κάνεις την αρετή, σου έγινε καλή η μέρα. Αν κάνεις την αμαρτία, έγινε κακή και γεμάτη κόλαση. Αν εμβαθύνεις σ' αυτά κι έχεις αυτές τις διαθέσεις, θα 'χεις καλή όλη τη χρονιά κάνοντας κάθε μέρα προσευχές, ελεημοσύνες. Αν όμως αμελείς την προσωπική σου αρετή κι εμπιστεύεσαι την ευφροσύνη της ψυχής σου στις αρχές των μηνών και στους αριθμούς των ημερών, θα ερημωθείς απ' όλα τα αγαθά σου.

Αυτό, λοιπόν, επειδή το αντιλήφθηκε ο διάβολος κι επειδή φροντίζει να καταλύσει τους κόπους μας για την αρετή και να σβήσει την προθυμία της ψυχής, μας έμαθε να βάζουμε στις μέρες την ετικέτα της ευτυχίας ή της δυστυχίας. Ένας που έπεισε τον εαυτό του ότι η ημέρα είναι κακή ή καλή, ούτε στην κακή θα φροντίσει για καλά έργα, διότι τάχα άδικα τα κάνει όλα και χωρίς σε τίποτα να ωφελήσει, εξαιτίας της κακορρίζικης ημέρας· ούτε στην καλή πάλι θα το κάνει αυτό, διότι τάχα σε τίποτα δεν τον εμποδίζει η προσωπική του ραθυμία, εξαιτίας της καλορρίζικης ημέρας, κι έτσι και από τις δύο πλευρές θα προδώσει τη σωτηρία του. Κι άλλοτε μεν διότι δήθεν ανώφελα κοπιάζει, άλλοτε διότι δήθεν περιττά, θα ζήσει μέσα στην αργία και την πονηριά. Γνωρίζοντας, λοιπόν, αυτό πρέπει να αποφεύγουμε τις μεθοδείες του διαβόλου και να βγάλουμε από το νου μας αυτήν την ιδέα και να μη προσέχουμε τις μέρες ούτε να μισούμε τη μια και ν' αγαπούμε την άλλη...

Ο χριστιανός δεν πρέπει να γιορτάζει μόνο μήνες ούτε πρωτομηνιές ούτε Κυριακές, αλλά σ' όλη του τη ζωή να έχει τη γιορτή που του πρέπει. Και ποιά γιορτή του πρέπει; Ας ακούσουμε τον Παύλο που λέει· «Ώστε εορτάζωμεν μη εν ζύμη παλαιά, μηδέ εν ζύμη κακίας και πονηρίας, αλλ' εν αζύμοις ειλικρινείας και αληθείας» (Α'  Κο. 5, 8).

Όταν λοιπόν έχεις καθαρή τη συνείδηση, έχεις πάντα γιορτή· τρέφεσαι με καλές ελπίδες και εντρυφάς στην προσδοκία των μελλόντων αγαθών· όπως, όταν δεν έχεις παρρησία κι έχεις πέσει σε πολλά αμαρτήματα, ακόμη κι αν είναι μύριες γιορτές και πανηγύρια δεν θα 'σαι σε καθόλου καλύτερη θέση από εκείνους που πενθούν. Διότι, τί όφελος έχω εγώ από τη λαμπρή μέρα, όταν την ψυχή μου τη σκοτίζει η συνείδηση;

Αν λοιπόν θέλεις να 'χεις και κάποιο κέρδος από την πρωτομηνιά, κάνε το εξής. Όταν βλέπεις ότι συμπληρώθηκε ο χρόνος, ευχαρίστησε τον Κύριο, διότι σε έβαλε σ' αυτήν την περίοδο των ετών. Δημιούργησε κατάνυξη στην καρδιά σου, ξαναλογάριασε τον χρόνο της ζωής σου, πες στον εαυτό σου· Οι μέρες τρέχουν και περνούν, τα χρόνια συμπληρώνονται, πολύ μέρος του δρόμου προχωρήσαμε. Άραγε τι καλό κάναμε; Μήπως άραγε φύγουμε από δω άδειοι κι απογυμνωμένοι από κάθε αρετή; Το δικαστήριο είναι κοντά, η ζωή μας τρέχει προς το γήρας.

(Ιω. Χρυσοστόμου, Λόγος εν ταις Καλάνδαις, PG 48, 955-956)

 

...τότε ο άνθρωπος είναι ικανός για όλα!

Και πράγματι. Όταν στην καρδιά ενός ανθρώπου ριζώσει ο λογισμός, ότι δεν υπάρχει σωτηρία, δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει παράδεισος, τότε ο άνθρωπος είναι ικανός για όλα!

Γι'αυτό και ο κύριος αγώνας μας πρέπει να είναι, να αχριστέψουμε το όπλο αυτό του διαβόλου.

   Πως όμως θα το αχρηστέψουμε;

   Άς δούμε, τι μας λέξει ο άγιος Θεοφάνης ο έγκλειστος:

   Η έλλειψη πίστης στον Θεόν προέρχεται από τον εχθρό μας. Αυτό χτίζει έναν τοίχο ανάμεσα σε μας και στον Θεό. Με σκοπό να μας χωρίσει για πάντα από τον Θεό !

   Αυτόν τον τοίχο τον γκρεμίζει η μετάνοια και η εξομολόγηση. Ο διάβολος αυτό το ξέρει. Και για αυτό αγωνίζεται με όλες τους τις δυνάμεις, να μη μας αφήσει να στραφούμε με πίστη στον Χριστό.

   Πως;

• ΄Άλλοτε σπέρνει μέσα στην ψυχή μας αμφιβολίες.

• Άλλοτε μας κάνει να σκεπτόμαστε, ότι εμάς δεν θα μας συγχωρήσει ο Χριστός!

   Οι χειρότερες παγίδες του διαβόλου είναι η αμφιβολία και η απελπισία. Αν λοιπόν θέλετε να σωθείτε, φυλαχθείτε από αυτές, όσο πιο πολύ μπορείτε!

   Μη πιστεύετε ποτέ σε τέτοιους λογισμούς!....Και αν ο διάβολος δεν σας παραδίδει το όπλο του αυτό, αρπάχτε το με τη βία!...Διώχτε και καταφρονήστε τους λογισμούς αυτούς.

   Μην ξεχνάτε ποτέ ότι:

   Ο Κύριος θέλει την σωτηρία όλων μας. Και συνεπώς και την δική σας. Μας προσκαλεί κοντά του όλους μας. Και το ενδιαφέρον σας για τη σωτηρία σας αυτό δείχνει: ότι ο Χριστός σας φωνάζει: "Δεύτε προς με....καγώ αναπαύσω υμάς". Μη νομίζετε, ότι το ενδιαφέρον σας αυτό προέρχεται από σας τους ίδιους; Όχι ο Κύριος το έσπειρε αυτό στην ψυχή σας. Και αφού Αυτός το έσπειρε, δεν επιτρέπεται να αμφιβάλλουμε, ότι θα μας χαρίσει αυτό, στο οποίο ο ίδιος μας καλεί.

   Πλησιάστε λοιπόν με θάρρος. Και μην αφήνετε τον εχθρό, να σπέρνη στην ψυχή σας ζιζάνια αμφιβολίας και απιστίας. Ούτε να σας λέει, ότι δεν πρόκειται να σωθείτε.

   Μην τον πιστεύετε. Τον πλάνο. Τον ψεύτη.

   Μην ξεχνάτε, ότι "ο Θεός θέλει πάντας σωθήναι". Και έχει άνα πόθο. Να ελεεί. Να ελεεί. Να ελλεί.

Λόγια αγάπης να της λες...

Ο άγιος Χρυσόστομος αναφέρεται και σε ένα συνεκτικό στοιχείο, θεμέλιο της συζυγίας, την επικοινωνία των συζύγων. Είναι η καθημερινή αλληλεπίδραση των δύο συζύγων. Η επικοινωνία γίνεται με λόγια η χωρίς λόγια. Είναι θετική η αρνητική. Το σπουδαιότερο στοιχείο της επικοινωνίας είναι η συζήτηση.
Ετυμολογικά (συν + ζητώ), δηλαδή από κοινού αναζητώ του τι πρέπει να γίνεται στα θέματα που αφορούν την κοινή ζωή και την οικογένεια. Η συζήτηση πρέπει να γίνεται με οικειότητα, αλληλοσεβασμό, σε κλίμα ελευθερίας, ισοτιμίας και αγάπης. Τότε μπορεί να βρεθεί η λύση σε περίπτωση διαφωνίας η σύγκρουσης. «Γιατί τίποτε δεν είναι πικρότερο από την μάχη που γίνεται από τον άνδρα ενάντια στην γυναίκα.
Γιατί είναι πικρές, πραγματικά, οι μάχες που γίνονται ανάμεσα σε πρόσωπα που αγαπιούνται, και δείχνουν ότι όταν κανείς διχάζεται με το ίδιο του το μέλος, όπως λέγεται, αυτό πρέπει να προκαλείται από μεγάλη πικρία. Το μέρος, λοιπόν, των ανδρών είναι να αγαπούν και των γυναικών να υποχωρούν. Εάν λοιπόν καθένας συνεισφέρει το δικό του μέρος, όλα θα είναι στερεά. Και η γυναίκα γίνεται φιλική και αγαπιέται».

Με την αγάπη προλαμβάνεται η αποξένωση των συζύγων και η νέκρωση της σχέσης, που συνήθως έρχεται με την πάροδο του χρόνου, την κόπωση και την αδιαφορία. Τότε μιλούμε για συμβατικό γάμο. Ο άγιος Ιωάννης γνωρίζει ότι ο τρόπος της επικοινωνίας είναι αναγκαίος για να προλαμβάνονται οι συγκρούσεις. Αυτό εξαρτάται από το τι θα πει και το πως θα μιλήσει κάποιος. Στο ερώτημα: «Τι λοιπόν πρέπει να της πω;» δίνει την παρακάτω απάντηση.
Ακούστε με προσοχή τις συμβουλές του:
«Λόγια αγάπης να της λες ... Εγώ από όλα, την δική σου αγάπη προτιμώ και τίποτε δεν μου είναι οδυνηρό, όσο το να βρεθώ σε διάσταση μαζί σου. Κι' αν όλα χρειαστεί να τα χάσω, κι' αν στους εσχάτους βρεθώ κινδύνους, ο,τιδήποτε κι' αν πάθω, όλα μου είναι υποφερτά, όσο εσύ μου είσαι καλά. Και τα παιδιά τότε μου είναι πολύ αγαπητά, εφ' όσον εσύ με συμπαθείς. Όλα δικά σου είναι.
Αυτό με συμβουλεύει ο Παύλος λέγοντας ότι ο άνδρας δεν εξουσιάζει το σώμα του, αλλά η γυναίκα του. Κι αν δεν έχω εγώ εξουσία στο σώμα μου, αλλά εσύ, πόσο μάλλον δικά σου είναι όλα τα άλλα».
Και συνεχίζει:
«Ποτέ να μη μιλάς με πεζό τρόπο, αλλά με φιλοφροσύνη, με τιμή, με αγάπη πολλή. Νά την τιμάς, και δεν θα βρεθεί στην ανάγκη να ζητήσει την τιμή από τους άλλους. Να την προτιμάς από όλους για όλα, για την ομορφιά, για την σύνεση της, και να την επαινείς. Να κάνεις φανερό ότι σε αρέσει η συντροφιά της και ότι προτιμάς να μένεις στο σπίτι για να είσαι μαζί της, από το νά βγαίνεις στην αγορά. Από όλους τους φίλους να την προτιμάς, και από τα παιδιά που σου χάρισε ακόμα, κι αυτά εξ αιτίας της να τα αγαπάς».


Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΔΕΥ/17-ΦΕΒ Ι.Ν. ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΩΠΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

Τή Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου στίς 19.30 στόν Ἱ. Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμαρουσίου θά ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά δεχθοῦμε τόν ἱεραπόστολο τῆς Σιέρρα Λεόνε π. Θεμιστοκλή Ἀδαμόπουλο.

Ὁ π.Θεμιστοκλῆς θά μᾶς δείξει δύο σύντομης διάρκειας ταινίες γιά τήν κατάσταση στήν Ἀφρική καί εἰδικά γιά τή χώρα πού διακονεῖ, τή Σιέρρα Λεόνε καί θά παρουσιάσει τό ἐντυπωσιακό ἔργο πού ἐπιτελεῖται ἐκεῖ ἀπό τήν ὀρθόδοξη ἱεραποστολή. Στή συνέχεια θά διεξαχθεῖ συζήτηση,κατά τήν ὁποία θα ἀπαντήσει σέ ἐρωτήσεις καί ἀπορίες.Ἡ Σιέρρα Λεόνε εἶναι μιά κατεστραμμένη ἀπό τόν ὑπερδεκαετή ἐμφύλιο πόλεμο χώρα τῆς Δυτικῆς Ἀφρικῆς,ἡ ὁποία προσπαθεῖ νά γιατρέψει τίς βαθειές πληγές πού ἄφησε ὁ πόλεμος στίς ψυχές καί τά σώματα τῶν ἀνθρώπων. Σημαντική θέση στήν προσπάθεια αὐτή κατέχει τό ἔργο τῆς ὀρθόδοξης ἱεραποστολῆς, τήν ὁποία διακονεῖ ἐπί ἑπτά περίπου ἔτη ὁ π. Θεμιστοκλῆς.

Ἐκ τοῦ Ἱ. Ναοῦ


 πηγή

 orthros