Πέρσι εδώ στο blog ευχηθήκαμε η Νέα Χρονιά να μας φέρει...ελπίδα.
Φέτος θα θέλαμε να ευχηθούμε για τη Νέα χρονιά υπομονή και κυρίως μετάνοια.
Υπομονή πρώτα, προκειμένου να υπομείνουμε τον εαυτό μας που άλλαξε, τον εαυτό μας που μεταμορφώθηκε σε ένα άλλο άνθρωπο, απελπισμένο, εξαγριωμένο, αποπροσανατολισμενο, εξαθλιωμένο ...
Τα γεγονότα μας άλλαξαν, δεν μπορούμε να ανεχτούμε τον συνάνθρωπο μας,άλλα λέει ο ένας, διαφορετικά καταλαβαίνει ο άλλος, οι κυβερνήτες μας κυβερνούν λες και βρίσκονται σε άλλο τόπο, σε άλλο χρόνο, σε άλλη συχνότητα.
Αλλά και μετάνοια γιατί σαν σε μια άλλη Νινευή αισθανόμαστε την απελπισία και την απειλή να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας και τα κεφάλια των παιδιών μας, όμως για την μετάνοια, μας τονίζει ο Άγιος Ιωαννης ο Χρυσόστομος ότι:
<< Παλιά εξαφάνισες τους ανθρώπους με κατακλυσμό δικαίως. γιατί, ενώ δίδασκε ο Νώε, δεν τον άκουαν. τους προανήγγειλες την καταστροφή, και δεν απέφυγαν την αμαρτία. Τους Σοδομίτες δικαιολογημένα τους έκαψες, γιατί δεν θέλησαν να δεχθούν τις συμβουλές του Λωτ. Οι Αιγύπτιοι σωστά καταποντίστηκαν μαζί με τον Φαραώ, γιατί, ενώ τους δίδασκε ο Μωυσής, δεν πείσθηκαν, αν και είχαν δεχθεί πολλές πληγές και είχαν αποκτήσει πείρα της δυνάμεώς Σου.
Αλλάξαμε εμείς, συμφιλιώσου Εσύ. Πάψε την οργή Σου, όπως εμείς σταματήσαμε την πλάνη. Πάψε Συ την τιμωρία, όπως εμείς την κακία. Μας διαπαιδαγώγησες αρκετά με το φόβο, δώσε μας λοιπόν καιρό να αποδείξουμε την αγάπη μας σε Σένα.
Ας ειναι η ευχή μας και η προσευχή μας το:δώσε μας λοιπόν καιρό να αποδείξουμε την αγάπη μας σε Σένα.
Καλή και ευλογημένη χρονιά, γεμάτη μετάνοια.
