Προυσσός Ευρυτανίας. Παναγία η Προυσιώτισσα και θαύματα

                             

    ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ

TO 19123 - 13 θέριζε η γρίπη το Αγρίνιο Αιτωλοακαρνανίας. Το θανατικό παντού σπαρμένο, κατά σωρούς θάβονται οι νεκροί και η απελπισία  βασιλεύει. Κάθε σπίτι έχει τουλάχιστον από ένα νεκρό. Το κάρο κάθε πρωί περνούσε από τις γειτονιές και έπαιρνε τους νεκρούς ...

Μια φωνή ακούστηκε σε μια παρέα που είχε σχηματιστεί και το νέο διαδόθηκε.

-Να φωνάξουμε να'ρθει η Προυσιώτισσα

-Ναι, να'ρθει η Προυσιώτισσα , να'ρθει η Προυσιώτισσα και το νέο διαδόθηκε σε ολόκληρο το Αγρίνιο.

Συγκροτήθηκε επιτροπή και πήγε στο μοναστήρι στον Προυσσό στο Καρπενήσι  Ευρυτανίας ζητώντας από το μοναστήρι να έρθει και να λιανευτεί η εικόνα της Παναγίας.

Ο Ηγούμενος έδωσε αμέσως την άδεια και κανόνισαν τα απαραίτητα για την μεταφορά της εικόνας ...

Μετά από λίγες ημέρες φθάνει η εικόνα της Παναγίας στην Αιτωλοακαρνανία και άρχισε  η λιτανεία της Προυσιώτισσας στα χωριά.

Απ΄όποιο χωριό περνούσε η εικόνα σταματούσε η γρίπη και το θανατικό, οι ασθενείς γιατρεύονταν.

Ο ενθουσιασμός μεγάλος οι κάτοικοι πανηγύριζαν και δοξολογούσαν την Παναγία την Προυσιώτισσα.

Γιαγιά - Αγγελική  

                                                 **********************

Στα χωριά της Ευρυτανίας ( δεν συγκράτησα τα χρόνια) είχε πέσει ακρίδα. Κατέτρωγε όλα τα σπαρτά μέχρι τη ρίζα.

Έσπερναν οι χωρικοί, έτρωγε η ακρίδα και αυτό συνεχιζόταν.

Άνθρωποι και ζώα ήρθαν σε δύσκολη θέση και στη δυσκολία επάνω θυμήθηκαν την Παναγιά την Προυσιώτισσα.

Επιτροπή  από το χωριό στο μοναστήρι, η άδεια δόθηκε και μεσοβδόμαδα έφτασε με συνοδεία η εικόνα της Παναγιάς της Προυσιώτισσας.

Και αφηγείται η γιαγιά Ευαγγελία.

-Ήμουν κοπελούδα παιδακιμ τότε που ήρθε η Παναγιά μαζευτήκαμε όλο το χωριό και πήγαμε στ΄αλώνια ( περιοχή) και απόθεσαν την Παναγιά πάνω σ' ένα τραπέζι.

Άρχιζαν οι παπάδες και διάβαζαν ...(στα αλώνια που άφησαν την εικόνα της Παναγίας στο πλάι υπήρχε ένα ρυάκι που είχε νερό και απ' αυτό πότιζαν τα χωράφια)... και διάβαζαν οι παπάδες παιδακιμ και ξαφνικά φύσηξε ένας αγέρας φοοουπ και έπεσαν όλες οι ακρίδες στο ποταμ. Το ποταμ έγινε μαύρο, κατάμαυρο απ την ακρίδα, δεν έμεινε ντιπ!

Ήταν μια κουβέντα που είχαμε με την γιαγιά Βαγγελή (Ευαγγελία) πριν πολλά χρόνια.

Έφυγε η ακρίδα, γλύτωσαν ο κόσμος και τα ζώα από την μάστιγα αυτή, χάρη της Παναγιάς της Προυσιώτισσας.

Γιαγιά Βαγγελή (Ευαγγελία)

                                                            **********************

Ήμουν γύρω στα 18 με 20 χρονών και στα χωριά μας στο  Στένωμα Καρπεννησίου είχε καιρό να βρέξει, τα πάντα είχαν ξεραθεί.

Μέσα στην απελπισία μας ο παπάς του χωριού  μας είπε να νηστέψουμε, να κάνουμε προσευχή και θα ζητήσει από το μοναστήρι του Προυσσού να μας φέρουν την Παναγία.

Μια καθορισμένη ημέρα έφτασε η Παναγία και εμείς όλο το χωριό με τα κεριά και τα λάβαρα κάναμε λιτανεία και αποθέσαμε την εικόνα της Παναγίας σε ένα χωράφι του χωριού μας.

Οι παπάδες άρχιζαν και διάβαζαν τις ευχές, εγώ κοίταγμα τον ουρανό όσο μπορούσα να δω, ήλιος παντού, σύννεφα πουθενά.

Οι παπάδες συνέχιζαν να διαβάζουν και ο κόσμος να προσεύχεται.

Όπως κοίταζα στον ουρανό ψάχνοντας να βρω κάποιο σύννεφο, είδα από μακριά να εμφανίζεται μια κουκίδα, που σιγά σιγά μεγάλωνε και έγινε ένα μικρό σύννεφο. Έτρεχε το σύννεφο στον ουρανό και ήρθε και στάθηκε ψηλά, περίπου σ' εκείνο στο σημείο που είχαμε τοποθετήσει την εικόνα της Παναγίας.

Άρχισε το σύννεφο και ξεδιπλωνόταν , ξεδιπλωνόταν και κάλυψε όλο τον ουρανό και γέμισε ο τόπος σύννεφα. Ξαφνικά άρχισαν οι πρώτες στάλες και ξέσπασε η μπόρα.

Κράτησε αυτή η βροχή τρεις ή τέσσερις ημέρες ...δεν θυμάμαι, ξεδίψασε ο τόπος!!

Άγγελος Π.

Παναγία η Προυσιώτισσα. Καρπενήσι Ευρυτανίας

Πολλοί το ονομάζουν "Σπίτι της Παναγιάς" καθώς κατά την παράδοση το σταυροπηγιακό μοναστήρι του Προυσού χτίστηκε στο σημείο που επέλεξε κατά θαυματουργό τρόπο η Μεγαλόχαρη. Το ιστορικό μοναστηριακό συγκρότημα που χρονολογείται από το 829 μΧ απέχει 35 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι, στο δρόμο προς την "Ποταμιά". Στο μονοπάτι που οδηγεί στην Μονή, βρίσκονται "τα πατήματα της Παναγιάς" , επτά σχήματα διαφορετικού χρώματος που αποτελούν σύμφωνα με την παράδοση τα ίχνη που άφησε στον κάθετο βράχο που υπάρχει σε αυτό το σημείο, η Παναγία στο δρόμο της για τον Προυσσό.

Σύμφωνα με την ιστορική παράδοση, η εικόνα , δημιούργημα του Ευαγγελιστή Λουκά,  φυγαδεύτηκε το 829μχ, κατά την περίοδο της Εικονομαχίας, από ναό στην Προύσα της Μ.Ασίας προκειμένου να γλιτώσει από το κάψιμο των βυζαντινών εικόνων που είχε διατάξει ο Αυτοκράτορας Θεόφιλος.Την εικόνα μετέφερε στην Ελλάδα ένας νεαρός άνδρας που ονομαζόταν Διονύσιος αλλά για άγνωστη αιτία αυτή χάθηκε όταν ο νέος έφθασε στη Θράκη.

Από την Θράκη η εικόνα εμφανίστηκε στην Ευρυτανία, κάνοντας αισθητή την παρουσία της σε έναν βοσκό με έναν φωτεινό στύλο που έφθανε από τη γη στον ουρανό, στις 23 Αυγούστου. Αυτή είναι και η ημερομηνία που γιορτάζεται η μνήμη της εικόνας στην Μονή όπου μεταφέρθηκε καθώς θεωρήθηκε ότι αυτός ήταν ο τόπος που επέλεξε η Μεγαλόχαρη για να "κατοικήσει".

Σύμφωνα με το ιστορικό της Μονής, πολλά σημεία της καταστράφηκαν επί Τουρκοκρατίας ενώ στο πιο πρόσφατο παρελθόν μελανή σελίδα αποτελεί η εισβολη των γερμανών στο Μοναστήρι στις 16 Αυγούστου του 1944 και η ολοσχερής καταστροφή των κτιρίων. Σύμφωνα με μαρτυρίες μάλιστα ένας αξιωματικός θέλησε να κάψει και την εκκλησία, κάτι που δεν κατάφερε όσες φορές και αν το επιχείρησε. Το "αόρατο χέρι" της Παναγίας τον εμπόδισε καθώς μια δύναμη τον έριξε με ορμή στο δάπεδο την ώρα που έδινε διαταγές.

Η εικόνα της Παναγίας της Προυσιώτισσας θεωρείται θαυματουργή και για το λόγο αυτό προσελκύει πλήθος πιστών από την Ελλάδα και το Εξωτερικό ενώ το ασημένιο κάλυμμα της εικόνας το δώρισε ο Καραϊσκάκης για να θεραπευτεί από τη θέρμη από την οποία υπέφερε τον καιρό που φιλοξενούταν στην Μονή στα μέσα της Επανάστασης.Το Μοναστήρι υπέστη πολλές καταστροφές, με πιο πρόσφατη την εισβολή των Γερμανών στις 16 Αυγούστου του 1944.

Η Ιερά Μονή αποτελείται από το καθολικό, στο οποίο έχουν πραγματοποιηθεί αναστηλωτικές εργασίες και μία πτέρυγα κελιών. Το καθολικό είναι ναός σταυροειδής με τρούλο και στο δυτικό τμήμα υπάρχει μια κρύπτη που λειτουργεί ως παρεκκλήσι. Ο ναός χρονολογείται από το 1754 ενώ στην εξωτερική πλευρά της κρύπτης διασώζονται τοιχογραφίες από τον 13ο αιώνα.

Απέναντι από το Μοναστήρι βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων που χτίστηκε επίσης το 1754 και σε κοντινή απόσταση μπορεί κανείς να επισκεφθεί το οίκημα της Σχολής Γραμμάτων που χτίστηκε το 1820 από τον Επίσκοπο Λιτζάς και Αγράφων Δοσίθεο.

Σήμερα στο Μοναστήρι υπάρχουν 2 τριώροφοι ξενώνες για τη φιλοξενία των προσκυνητών, μουσείο εκκλησιαστικών ευρημάτων και αντικειμένων και μουσείο ελληνικών γραμμάτων της Ρούμελης. Το συγκρότημα είναι ανοικτό για το κοινό καθημερινά από τις 09.00-13.00 και από τις 15.00-17.00.