Ἐν τῷ Ναῷ ἑστῶτες τῆς δόξης Σου ἐν Οὐρανῷ ἑστᾶναι νομίζομεν.
Μέσα στήν περίοδο τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ διαπιστώσαμε σοβαρά ἐλλείμματα τῆς εἰς Χριστόν πίστεώς μας. Ἐπιστρατεύτηκαν ὅλες οἱ δυνάμεις τοῦ πονηροῦ γιά νά μᾶς τρομοκρατήσουν.
Ἡ Κυβέρνηση μέ Κοινή Ὑπουργική Ἀπόφαση (Κ.Υ.Α.) μᾶς ἔκλεισε στά σπίτια μας καί μέ πολύ αὐστηρά μέτρα καταφόβισε ὅλες τίς συμπολίτισσες καί τούς συμπολῖτες, ὅπως συνηθίζει νά λέει ὁ Πρωθυπουργός καί ὅχι Ἑλληνίδες καί Ἕλληνες.
Νεκρώθηκαν ἐπιχειρήσεις καί ἔπαυσαν νά λειτουργοῦν ὅλες οἱ βαθμίδες ἐκπαίδευσης. Τά κανάλια ἔφεραν εἰς πέρας αὐτόν τόν ἄθλο, τή μή διασπορά τοῦ ἰοῦ. Γιά τήν προθυμία τους αὐτή ἀμείφθηκαν μέ 20 ἑκατομμύρια Εὐρώ.
Παράλληλα ἔγινε σφοδρότατη προσπάθεια νά ἀπομακρύνουν τόν ὀρθόδοξο λαό μας ἀπό τίς ἐκκλησίες του καί τά μοναστήρια. Ποτέ ἄλλοτε δέν κατηγορήθηκε τόσο ὁ ὀρθόδοξος ἱερός Ναός ὡς ἐπικίνδυνος χῶρος συνωστισμοῦ καί μεταδόσεως ἀσθενειῶν ὅσο τίς ἡμέρες αὐτές. Ἕνα θεόρατο κῦμα εἰκονομαχίας ξεσηκώθηκε μεθοδικότατα σέ ὅλη τήν ἐπικράτεια, μέ στόχο τή βλάσφημη ἀμφισβήτηση τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τοῦ τρόπου μεταδόσεως τῆς Θείας Κοινωνίας διά τῆς ἁγίας λαβίδος, ὡς δῆθεν μέσου διασπορᾶς τοῦ ἰοῦ. Γιαυτό αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη νά πληροφορήσουμε, νά κατηχήσουμε ταπεινά πιστούς καί καλοπροαίρετους «ἀπίστους», γιά τό τί εἶναι ὁ ὀρθόδοξος ἱερός Ναός.
Εἶναι ἕνα κτήριο πού σχεδιάζεται καί δομεῖται ἀπό εἰδικούς ἀρχιτέκτονες ἐπιστήμονες πού ἔχουν εἰδικευθεῖ στήν ὀρθόδοξη ναοδομία καί ἔχουν, ὡς πιστά μέλη τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὀρθόδοξη πίστη στά ἱερά δόγματα καί χριστιανικό ὀρθόδοξο βίο.
Πρό τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τελεῖται ἡ τάξις ἐπί θεμελίῳ τῆς Ἐκκλησίας. «Ἐθεμελίωσεν αὐτήν ὁ Ὕψιστος Θεός ἐν μέσῳ αὐτῆς» λέγει μιά εὐχή τῶν θεμελίων.
Ἀφοῦ ἀνεγερθεῖ ὁ Ναός ὡς κτίσμα, γιά νά λειτουργήσει χρειάζονται οἱ πρῶτες ἁγιαστικές εὐχές, τά θυρανοίξια. Καί ἀφοῦ ὀλοκληρωθοῦν οἱ οίκοδομικές ἐργασίες, τελοῦνται τά ἐγκαίνια τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ. Ὅπως βαπτίζεται κάθε ἄνθρωπος πού θέλει νά γίνει Χριστιανός, ἔτσι βαπτίζεται καί κάθε ἱερός Ναός. Ἡ βάπτιση τοῦ ὀρθοδόξου ἱεροῦ Ναοῦ ὀνομάζεται Ἀκολουθία τῶν Ἐγκαινίων. Μέσα σ’ αὐτήν ἐκτυλίσσεται ὅλη ἡ ὀρθόδοξη Τριαδική θεολογία, ὅλη ἡ θεανθρωπολογία, ὅλη ἡ κοσμολογία καί ἐσχατολογία.
Ἡ ἱερή ἀκολουθία τῶν Ἐγκαινίων ἀρχίζει ἀπό τόν Ἑσπερινό τῆς προηγούμενης καί συνεχίζεται μέ τήν ἱερή ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, στόν ὁποῖο ψάλλεται ὁ ὑμνολογικός κανόνας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ μέ σαρανταδύο δογματικά τροπάρια. Στόν Ὄρθρο ἀναγινώσκονται ἕνδεκα κείμενα ἀπό τήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη ἀντιστοίχως, ἄλλα δέκα ὀκτώ τροπάρια καί δώδεκα εὐχές. Τά ἱερά ἀναγνώσματα καί τά σχετικά τροπάρια τῶν ἐγκαινίων καθορίζουν καί τονίζουν τόν ἁγιαστικό ἐγκαινισμό τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Ὅπως δηλαδή ὁ τέλειος Θεός, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός προσέλαβε ὁλόκληρη τήν ἀνθρώπινη φύση, ἔτσι καί στήν περίπτωση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὅλο τό ὑλικό συγκρότημα τοῦ Ναοῦ μέ τόν ἁγιαστικό ἐγκαινισμό, διαποτίζεται μέ τήν Ἄκτιστη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δέν εἶναι πλέον ἁπλῶς ἕνα ἐπιβλητικό μεγαλόπρεπο κτίσμα, ἀλλά χῶρος πλούσια ἁγιασμένος ἀπό τή Θεία Χάρη.
Τό ἐπίκεντρο τῶν Ἐγκαινίων βρίσκεται στήν Ἁγία Τράπεζα, ἡ ὁποία καθιερώνεται καί μέ εὐχές, μέ ἐμφύτευση ἁγίου Λειψάνου. Περιλούζεται μέ τό Ἅγιο Μῦρο σάν τό Χρῖσμα πού γίνεται στόν ἄνθρωπο μετά ἀπό τό Βάπτισμα. Μέ ἕνα μεγάλο καλάμι, πού καταλήγει σέ σπόγγο βουτηγμένο στό Ἅγιο Μῦρο καί σέ εὐῶδες ἀρωματικό μῖγμα, σφραγίζονται οἱ τέσσερις κόγχες, ἀνατολικά, δυτικά, βόρεια καί νότια μέ τό μονόγραμμα ΙΣ ΧΣ καί ἐν συνεχεία χρίονται ὅλες οἱ κολῶνες.
Οἱ θεόπνευστες ψαλμωδίες, οἱ πολύ ἐκφραστικές ἐν Χριστῷ εὐχές, ἡ παρουσία καί οἱ προσευχές τοῦ ἐπισκόπου, τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ καθαγιάζουν ὅλο τό χῶρο. Ἡ ἀποκορύφωση τῶν ἐγκαινίων φθάνει στόν οὐρανό, ἀφοῦ τελεῖται μυσταγωγικά, δοξολογικά καί ἱκετευτικά ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἀτομικό ἀριστουργηματικό δημιούργημα, ἀλλά ἐπίνοια καί θεία ἀποκάλυψη τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Οὐρανοῦ, τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
Ἡ χαρακτηριστικότερη εὐχή τῶν ἐγκαινίων ἀξίζει νά ἀναγνωσθεῖ ἀπό ὅλους μας γιά νά ἀνανεώσουμε τήν ἐκτίμησή μας καί τήν τιμή πρός τόν οἶκο τοῦ Θεοῦ πού βάναυσα ἔχουμε προσβάλει. Εἶναι πλούσια σέ νόημα, σέ θεολογία καί σέ γλωσσική διατύπωση, γιαυτό καί τήν παραθέτουμε ὥστε νά τήν συνειδητοποιήσουμε ὅλοι οἱ πιστοί.
<<Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς ποιητής ὁ τήν ἁγίαν σου Ἐκκλησίαν ἀρρήτῳ σοφίᾳ θεμελιώσας καί ἀντίτυπον τῆς Ἀγγελικῆς ἐν οὐρανῷ λειτουργίας τήν τῆς Ἱερωσύνης τάξιν ἐπί τῆς γῆς συστησάμενος· σύ, Δέσποτα μεγαλόδωρε, πρόσδεξε καί νῦν δεομένους ἡμᾶς, οὐχ ὡς ἀξίους ὄντας περί τηλικούτων αἰτεῖν, ἀλλ’ ἵνα τό ὑπερβάλλον δειχθῇ τῆς σῆς ἀγαθότητος· οὐ γάρ ἐπαύσω τό ἀνθρώπινον γένος πολυτρόπως εὐεργετῶν· κεφάλαιον δέ ἐδωρήσω τῶν σῶν εὐεργεσιῶν, τήν ἐν σαρκί τοῦ Μονογενοῦς σου Υἱοῦ παρουσίαν· ὅς, ἐπί γῆς ὀφθείς καί λάμψας τοῖς ἐν σκότει φῶς σωτηρίας, ἀνήνεγκεν ἑαυτόν ὑπέρ ἡμῶν θυσίαν καί γέγονε τοῦ κόσμου παντός ἱλαστήριον, κοινωνούς ἡμᾶς τῆς ἰδίας Ἀναστάσεως ποιησάμενος· καί ἀναληφθείς εἰς τούς οὐρανούς, ἐνέδυσε τούς ἑαυτοῦ Μαθητάς καί Ἀποστόλους καθώς ἐπηγγείλατο, δύναμιν ἐξ ὕψους, ἥτις ἐστί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό προσκυνητόν και παντοδύναμον, τό ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ καί Πατρός ἐκπορευόμενον· δι’ οὗ γενόμενοι δυνατοί ἐν ἔργῳ καί λόγῳ, Βάπτισμα παρέδωκαν υἱοθεσίας, Ἐκκλησίας ἀνέστησαν, ἵδρυσαν Θυσιαστήρια, Ἱερωσύνης ἔθεντο κανόνα καί νόμους. Ὧν ἡμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί κατέχοντες τήν παράδοσιν, προσπίπτομέν σοι τῷ αἰωνίῳ Θεῷ καί δεόμεθά σου εὔσπλαχνε· Τόν πρός τήν σήν ὑμνωδίαν οἰκοδομηθέντα τοῦτον Ναόν τῆς θείας σου πλήρωσον δόξης, καί τό παρόν Θυσιαστήριον, Ἅγιον Ἁγίων ἀνάδειξον· ὥστε ἡμᾶς, παρεστῶτας αὐτῷ, ὡς τῷ φρικτῷ τῆς Βασιλείας σου θρόνῳ, ἀκατακρίτως λατρεύειν σοι, δεήσεις ὑπέρ ἡμῶν καί παντός τοῦ λαοῦ σου ἀναπέμποντα καί τήν ἀναίμακτον θυσίαν τῇ σῇ προσφέροντας ἀγαθότητι, εἰς ἑκουσίων καί ἀκουσίων ἁμαρτημάτων συγχώρησιν, εἰς κυβέρνησιν βίου, εἰς ἀγαθῆς πολιτείας κατόρθωσιν, εἰς ἐκπλήρωσιν πάσης δικαιοσύνης.
Ὅτι ηὐλόγηταί σου τό πανάγιον ὄνομα, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νῦν και ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.>>
Πῶς τολμᾶμε καί νά σκεπτόμαστε ὅτι εἶναι δυνατόν νά μολυνθοῦμε καί νά διαδώσουμε τόν ἰό μέσα στό Ναό; Ἡ Ἐκκλησία δέν γνωρίζει ἀποστάσεις, δέν φοβᾶται τίποτα, κανένα ἐχθρό ἐπίγειο, ὑπέργειο, ὕπουλο, φοβερό.
Μέσα στή μακραίωνη ἱστορία τοῦ χριστιανισμοῦ ἀνά τήν οἰκουμένη καί ἀνά τούς αἰώνας ἀναδείχθηκαν Ναοί ἀπείρου ἀρχιτεκτονικοῦ κάλλους καί θαυμαστῆς πρόσληψης τῆς ἀκτίστου Θείας Χάριτος μέσα στούς τοίχους, στήν οὐρανόμορφη ὀροφή τους καί σ’ ὅλες τίς φιλόξενες μικρές καί εὐρύχωρες γωνιές τους. Τά ντουβάρια τους εἶναι διαποτισμένα μέ τούς ἀλάλητους στεναγμούς χιλιάδων ἀνθρώπων, πού βρῆκαν σκέπη καί παραμυθία κάτω ἀπό τούς θεοείκελους θόλους τους. . Καθημερινά καταφεύγουν, πιστοί καί μή, γιά νά πάρουν ἀνάσα ζωῆς καί ἐπιγείου καί αἰωνίου. Κάποιοι συνειδητοί χριστιανοί, πρίν εἰσέλθουν στό Ναό βάζουν μετάνοια, σχεδόν ἐδαφιαία, μέσα στόν παράδεισο τῆς στρατευομένης μας Ἐκκλησίας πού εἶναι ἑνωμένη μέ τή θριαμβεύουσα.
Οἱ Ἅγιοι στίς εἰκόνες τους δέν παριστάνουν, ἀλλά παρίστανται καί μοιάζουν νά ἑτοιμάζονται νά πάρουν στό χέρι τους τό ἀναμμένο, τό ντροπαλό καντηλάκι τους καί νά σταθοῦν πλάϊ σέ κάθε πιστό. Οἱ θεόπνευστες ἱερές ἀκολουθίες, ἡ θεολάλητη βυζαντινή μουσική, οἱ καλλικέλαδοι ἱεροψάλτες, τό ὀρθόδοξο θεότευκτο λατρευτικό τυπικό, τά πάντα συμμετρικά καί ἀσύμμετρα μέσα στόν Ναό ὁδηγοῦν θεοχαρισματικά στό μυστήριο τῶν Μυστηρίων, πού χαρίζει Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ δωρεάν σέ κάθε βαπτισμένο καί μυρωμένο ὁδοιπόρο τῆς ζωῆς. Ἱερό οὐρανογήινο καταφύγιο ὅλων, ἀκόμα καί στούς φονικότατους διωγμούς ἦταν ὁ Ἱερός Ναός καί πάντα τά τελούμενα ἐν αὐτῷ. Πόσοι θρόμβοι αἵματος, ἐντοιχισμένοι μαζί μέ τούς σκληρούς ἀπελευθερωτικούς ἀπό τά πάθη ἀγῶνες ξέπλυναν βεβαρυμένες συνειδήσεις καί ἀνέδειξαν φανερούς καί κρυφούς ἁγίους, πού ἔφτασαν στήν ἀγκαλιά τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ. Ἀκατάπαυστα ψάλλουν δοξολογίες στόν Ὕψιστο καί προσεύχονται για μᾶς. Ζοῦν στό ἄκτιστο πανηγύρι τῆς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας, στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ποτέ δέν ἔκλεισαν οἱ ὀρθόδοξοι ἱεροί Ναοί οὔτε ἀπό δικούς μας Ἕλληνες κυβερνῆτες οὔτε ἀπό ξένους κατακτητές. Ἀπειλοῦσαν τούς χριστιανούς, τούς ἐδίωκαν, τούς βασάνιζαν. Ἀλλά οἱ Ναοί στέκονταν ὄρθιοι, ἀνέπαφοι, ἀδούλωτα θεοφρούρια, σκέπη καί προστασία ἐπωνύμων καί μή, κατατρεγμένων καί ρημαγμένων ἀνθρώπων. Ἄριστο δεῖγμα Ἱεροῦ Ναοῦ πού ἀνυψώνει εἰς οὐρανούς ὅλους τούς προσκυνητές ἡ Ἁγία (τοῦ Θεοῦ) Σοφία. Ἐκστατικός καί ἐνεός κάθε προσκυνητής μέσα σ’ αὐτό τόν ὑπέροχο θεῖο χῶρο. Μπαίνοντας νοιώθεις ὅτι βγαίνεις στό ὕπαιθρο τῆς οἰκουμένης καί ὕστερα στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Οἱ χριστιανοί ἐν παντί καιρῷ καί πάσῃ ὥρα μέσα σ’ αὐτούς τούς θεοφρούρητους καί ἀγγελοφρούρητους Ἱερούς Ναούς λάτρευαν τόν Κύριο τῶν Κυριευόντων καί Βασιλέα τῶν Βασιλευόντων, τρεφόμενοι καθ’ ἡμέραν μέ τήν οὐράνια τροφή τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Καί ὅμως ἐμεῖς σήμερα, ἀφήσαμε τήν Κυβέρνηση μέ τήν ἀνοχή τῆς Ἱεραρχίας, νά κλείσουν τούς Ναούς μας καί νά ἐξώσουν τούς πιστούς μας ἀπό αὐτούς, στερώντας τους τήν πνευματική τους τροφή καί θεραπεία.
Ἐμποδίσαμε νά τελεσθοῦν οἱ ἱερές Ἀκολουθίες τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας μας. Ἡ 25η Μαρτίου ὡς Ἐθνική Ἑορτή βάναυσα καταργήθηκε. Ἀσφαλῶς θά ἔτριζαν τά κόκκαλα τῶν θυσιασθέντων γιά χάρη μας πεσόντων ἡρώων, ἀλλά ἐμεῖς καθόλου δέν τά ἀκούσαμε. Οἱ ἡρωικές προσευχές τους ἀσφαλῶς θά ἔφτασαν στά ὦτα Κυρίου Σαβαώθ γιά χάρη μας. Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιον. Ὄχι μόνο ἐθνική ἑλληνική ἑορτή, ἀλλά παγκόσμια σωτηρία ἐπαγγέλλεται καί ὑπόσχεται. Καί ἐμεῖς ἔχουμε τέτοια μοχθηρή προκατάληψη πού ἀνενδοίαστα καί σατανικά καταργοῦμε τήν ἑορτή; Τίποτα ἑλληνικό νά μήν ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα;
Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα, ὁ Ἐπιτάφιος θρῆνος μέ τίς μοναδικές λιτανευτικές καί σωτήριες προσευχές του ποδοπατήθηκε κάτω ἀπό τή δῆθεν νοοτροπία τοῦ «συνωστισμοῦ» πού διασπείρει τόν ἰό. Εἶναι δυνατόν ὁ ἑκουσίως δι’ ἡμᾶς σταυρωθείς καί ταφείς, νά μᾶς ἄφηνε στά θανατηφόρα χέρια οἱουδήποτε ἰοῦ; Ἀμέτρητες λιτανεῖες παλαιότερα καί πρόσφατα σέ ὅλα τά ὀρθόδοξα κράτη, ἀπορροφοῦσαν καί παρέλυαν τήν καταστρεπτική ἰσχύ τῶν λοιμῶν.
Πόσο ἀχάριστα καί βλάσφημα συμπεριφερθήκαμε στόν Σταυρωθέντα γιά χάρη μας, στόν Ταφέντα καί Ἀναστάντα Κύριό μας καί Ἀναληφθέντα εἰς Οὐρανούς, μαζί μέ τήν ἀνθρώπινη φύση Του τιμώντας την αἰωνίως! Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, χωρίς Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος ζήσαμε φέτος.
Ἡ ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ πού ἀλληλοπεριχωρεῖται μέ τή Θεία Εὐχαριστία, εἶναι γεγονός ἱστορικό, ἐπιστημονικά ἀναμφισβήτητο μιά καί ὁ Κύριος κεκλεισμένων τῶν θυρῶν διά τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἐμφανιζόταν στούς μαθητές Του καί πάλι ἐξαφανιζόταν ἀπό αὐτούς. Εἶναι τό μοναδικό παράδειγμα θεοδιακριτικότητας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐλευθερίας καί σεβασμοῦ τῆς ἀνθρωπίνης προσωπικότητος. Φέτος ἐμεῖς σάν τούς σταυρωτές Του καθόλου δέν τό ἐκτιμήσαμε. Πόσο ἀνόητα, πόσο προδοτικά συμπεριφερθήκαμε στόν Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα; Πολύ λίγοι, πολύ μικροί τῶν περιστάσεων ἀποδειχθήκαμε. Ὅλοι μας, ἄρχοντες, ἱεράρχες, κλῆρος καί λαός δώσαμε τίς πιό κρίσιμες ἐξετάσεις καί οἰκτρῶς ἀποτύχαμε. Καθημερινῶς γινόμαστε ἀποδέκτες τῆς μεγάλης στεναχώριας καί ἀγανάκτησης τῶν Χριστιανῶν, γιατί οἱ Ναοί μας ἐντελῶς παράνομα καί δικτατορικά ἦταν ἀμπαρωμένοι. Ὁ λαός μας πάντως ἔδειξε τήν ἀντίδρασή του μέ πολλούς τρόπους, πού τεκμηριώνουν τήν τιμή καί προσκύνηση τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.
Οἱ ἄρχοντές μας, μᾶς ἑτοιμάζουν ὅπως ἤδη ἔχουν ἀνακοινώσει καί δεύτερο γῦρο κορωνοϊακό τό φθινόπωρο. Τί θά κάνουμε; Θά κλείσουμε τίς Ἐκκλησίες μας ξανά κατά τήν περίοδο Σαρακοστῆς Χριστουγέννων-Θεοφανείων; Αὐτή τή στιγμή πολλοί ἱερωμένοι εἴμαστε ἀποφασισμένοι νά μή ξαναπροσβάλουμε τόν Γεννηθέντα καί Βαπτισθέντα Σωτῆρα Χριστό. Ἐμεῖς ὡς ἁπλοῖ ἐφημέριοι δέν ἔχουμε δυνάμη οὔτε νά ὑπονοήσουμε ἀνταρσία καί ἀπειθαρχία. Ὅμως δέν θά ξαναπέσουμε, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, γιά δεύτερη φορά στό φοβερό ἁμάρτημα τῆς βλασφημίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Οἱ νουνεχεῖς καί συνετοί πρόγονοί μας πίστευαν καί διεκήρυσσαν τό «δίς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρός σοφοῦ». Θρηνοῦσαν γιά τό πρῶτο φοβερό λάθος τους καί μέ ἀστείρευτο θάρρος προχωροῦσαν στήν ἐπανόρθωση τοῦ πρώτου λάθους, τῆς πρώτης ἀποτυχίας. Ἐμεῖς δέν ἔχουμε κανένα λόγο νά ἀρνηθοῦμε Τόν παντοδύναμο, πολυέλαιο καί πολυεύσπλαγχνο. Θά εἴμαστε στυγνοί προδότες, ἄν τή δεύτερη φορά δέν ἐπανορθώσουμε τίς τραγικές ἐλλείψεις τοῦ πρώτου γύρου. «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;»
Ἐπί τέλους, μετά ἀπό δυό μῆνες φοβέρας, ἀπειλῶν καί μεγάλων προστίμων ἀνοίγουν οἱ ἱεροί Ναοί μας. Ἀναλογιζόμαστε, πῶς ξεκινήσαμε ἀπό τήν πανδημία! Πῶς μετετράπη σέ πανδολία! Πῶς κορυφώθηκε σέ πανδουλεία; Εἶναι κρῖμα, ἡ πατρίδα μας, ἡ Ἑλλάδα, μέ ἐξέχοντα μοναδικό πολιτισμό τριῶν χιλιάδων ἐτῶν ἀφόρητα νά καταπιέζεται καί νά μαραζώνει ἀπό τούς τυράννους τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ποιός ἔδωσε ἐντολές νά ἀπολυμανθοῦν οἱ ἱεροί Ναοί μας; Ἀπολύμανση χρειάζονται οἱ ψυχές μας καί τά σώματά μας ἐνδεχομένως. Μέ τί πρόσωπο θά κοιτάζουμε καί θά ἀσπαζόμαστε τούς ὁλόλαμπρους ἁγίους τῶν ἁγιογραφιῶν πού παριστάνονται ἀλλά καί παρίστανται στίς ἱερές ἀκολουθίες καί στίς Θεῖες Λειτουργίες; Εἶναι δυνατόν νά φορᾶμε μάσκες καί φίμωτρα μέσα στόν καθαρότατο, ἁγιώτατο καί φωτεινότατο ἀπό ἄρρητη θεία Χάρη ἱερό Ναό μας; Εἶναι δυνατόν ὁ ἱερότατος ὀρθόδοξος Ναός μας, ὁ ἐπίγειος παράδεισος, χῶρος τάξεως ἀλλά καί πλήρους καί ἀσύλληπτης ἐλευθερίας νά μᾶς μετατρέπει σέ ἀκούνητα στρατιωτάκια;
Αὐτονόητο εἶναι ὅτι στό τέλος τῆς Λειτουργίας, οἱ πιστοί παίρνουν τό ἀντίδωρο ἀσπαζόμενοι τή χείρα τοῦ λειτουργοῦ ἱερέως, συνεχίζοντας τήν μακρά λειτουργική παράδοση τῆς ἐκκλησίας μας.
Ἄς ἐλπίσουμε, ὅτι ἡ παντοδύναμη καί διακριτικότατη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θά διορθώσει πάντα τά κακῶς κείμενα μετά ἀπό τήν πανδημία πού περάσαμε, μέ τίς πολλές εὐχές τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί τίς θερμές πρεσβεῖες πάντων τῶν Ἁγίων μας.
+Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος
.
Μαρούσι 13-05-2020
