Εάν θέλεις να περπατάς πάντα μπροστά στο δρόμο των αρετών χωρίς να σταματήσεις, πρέπει να προσέχεις καλά, να μην αφήσεις να φύγει από τα χέρια σου, εκείνο που μπορεί να γίνει αφορμή για να αποκτήσεις την αρετή.
Οπότε, κακώς σκέφτονται εκείνοι που αποφεύγουν, όσο μπορούν τα αντίθετα εκείνα, που μπορούν να τους βοηθήσουν στην απόκτηση της αρετής"για παράδειγμα"επιθυμείς να αποκτήσεις την συνήθεια της υπομονής; Δεν είναι καλό να αποφεύγεις εκείνες τις υποθέσεις και εκείνες τις πράξεις και τους λογισμούς, που σε παρακινούν στην ανυπομονησία"και γι αυτό δεν πρέπει να απέχεις από κάποιες πράξεις που σου είναι ενοχλητικές.
Αλλά συναναστρεφόμενος και συνομιλώντας με όποιον και αν είναι, που να προκαλεί αηδία και θλίψι, να έχης πάντα ετοιμασμένη και πρόθυμη την θέλησί σου, να υποφέρης κάθε τι το αηδιαστικό και ανόρεκτο που μπορεί να συμβεί. Γιατί αν κάνεις διαφορετικά, δεν θα συνηθίσεις ποτέ στην υπομονή.
Έτσι παρομοίως πρέπει να κάνεις σε όποια πράξη σου προξενεί αηδία ή από μόνη της ή εξ αιτίας εκείνου που σε παρακίνησε σ αυτή ή και εξ αιτίας εκείνου, που σε εμποδίζει από την άλλη, που σου αρέσει περισσότερο"δηλαδή, πρέπει να μεταχειρισθής και να ακολουθήσεις την πράξη και το έργο εκείνο και που σε συγχύζει και σε ενοχλεί και μπορούσες να αναπαυθής, αν το αφήσεις.
Γιατί έτσι δεν μπορείς να μάθεις ποτέ να υποφέρεις"αλλά ούτε μπορεί να είναι ποτέ αληθινή ανάπαυσις αυτή που ζητάς, όταν δεν προέρχεται από ψυχή καθαρή από το πάθος της φιλαυτίας και στολισμένη από αρετή.
Το ίδιο σου λέω να κάνεις και για εκείνους τους λογισμούς, που μερικές φορές ενοχλούν και συγχύζουν το νού σου. Αυτούς δεν πρέπει να τους αποβάλης μόνος σου"επειδή, με την δοκιμασία που σου δίνουν, σε κάνουν συγχρόνως να συνηθίζεις να υπομένης τα αντίθετα. Και όποιος σου λέγει αντίθετα από αυτά, σε συμβουλεύει να αποφεύγεις καλύτερα την προσωρινή δοκιμασία που αισθάνεσαι, παρά να ακολουθείς την αληθινή αρετή, που επιθυμείς.
Είναι βέβαια αληθινό, ότι ο αρχάριος στρατιώτης πρέπει να παλεύει αντίθετα με τις εχθρικές αφορμές που είπαμε, με προσοχή και επιδεξιότητα"και άλλοτε να τις πολεμάει, άλλοτε να τις καταφρονεί και να τις αφήνει, ανάλογα με την περισσότερη ή λιγότερη πρόοδο και δύναμη που αποκτά στην αρετή. Αλλά, δεν πρέπει γι αυτό να γυρνάει εντελώς τους ώμους του και να οπισθοχωρεί, σε σημείο που να εγκαταλείπει κάθε αφορμή εναντιότητος που θα του συνέβαινε. Γιατί, αν και κατά το παρελθόν θέλαμε να γλυτώσουμε από τον κίνδυνο του ξεπεσμού μέσα από αυτή τη φυγή, όμως, στο μέλλον θα κινδυνεύσουμε περισσότερο να νικηθούμε από τα χτυπήματα και τις προσβολές της ανυπομονησία, αφού δεν θα είμαστε από πριν εξοπλισμένοι με την χρήση της αντίθετης αρετής, δηλαδή της υπομονής.
Όμως, αυτοί οι συλλογισμοί, δεν έχουν τόπο στα σαρκικά πάθη, όπως είπαμε παραπάνω κατά μέρος γι αυτά. Επειδή τα αίτια αυτών, πάντα και με τελειότητα πρέπει να τα αποφεύγουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου