Φέτος μάθαμε πιο πολλά!
Η υπομονή της κας Ειρήνης Εγγλέζου έβγαλε καρπούς...μεγαλώσαμε.
Αυτό το κατάλαβε και η η τοπική Εκκλησία της Αγίας Βαρβαρας και μας πήρε υπό την προστασία της.
Ακοίμητη
η ματιά του π. Νικολάου έβλεπε την πρόοδο, τη διάθεσή μας, τα έργα μας,
το είπε στον Σεβασμιότατο και η Εκκλησία της Αγίας Βαρβαρας μας
αγκάλιασε.
Με της Αγίας την αγκαλιά, νοιώσαμε και την πατρική αγκάλη του π. Σίμωνα του Αγίου γέροντος που έκτισε την ομώνυμη εκκλησία
Εκεί στο πνευματικό κέντρο της ενορίας μας, δεν αγιογραφούσαμε μόνο, αλλά μαθαίναμε τους Αγίους.
Μαζί
με την αγιογραφία πολλές και διάφορες ήταν οι συζητήσεις μας, άλλες
φορές δυνατά, κάποιες φορές ψιθυριστά, λέγαμε για της εποχής τα
γεγονότα, αλλά εμείς εκεί πάλι στο έργο μας...την Αγιογραφία.
Παίρνεις ένα ξύλο,γυαλισμένο, όμορφο και πάνω του ζωγραφίζεις τον Άγιο, την Παναγία, το Χριστό μας.
Χρώματα
και προσευχές ανακατεύονται στο ξύλο πάνω, αλλά πολλές φορές
και...δάκρυα κρυφά, πονεμένα, δάκρυα αγάπης,δάκρυα ευγνωμοσύνης
γίνονται ένα με το χρώμα, ένα με τον Άγιο, ένα με την Παναγιά μας!
Και τότε...τότε...
Αυτό είναι το μυστικό των εικόνων, το μυστικό της Αγιογραφίας,το μυστικό του Αγιογράφου!
Αυτό
το μυστικό θέλουμε να σας πούμε, να το δώσουμε κι΄εσάς... να το
μοιραστούμε και για τον λόγο αυτό σας καλούμε, ναι σας καλούμε από την
καρδιά μας να δείτε τα έργα μας από κοντά στην έκθεση που θα γίνει.
Σας περιμένουμε!
