Η γνωστότερη μετά την "Πορταϊτισσα" θαυματουργή
εικόνα του Αγίου Όρους είναι η αρχαία τοιχογραφία της Παναγίας της Γοργοεπηκόου που
βρίσκεται εξωτερικά στον ανατολικό τοίχο της τράπεζας και προς τα δεξιά
της εισόδου της στην Ιερά μονή Δοχειαρίου.
Το 1664 ο τραπεζάρης μοναχός Νείλος, που περνούσε τακτικά
μπροστά από την εικόνα κρατώντας στο χέρι αναμμένα δαδιά για την
υπηρεσία του στην τράπεζα, άκουσε μια φωνή να του λέει τα εξής:
"Να μην ξαναπεράσεις από εδώ με δαδιά καπνίζοντας την εικόνα μου".
Ο μοναχός Νείλος δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη φωνή, η
οποία όμως σύντομα ξανακούστηκε επιτιμώντας τον μοναχό και αφήνοντάς τον
τυφλό.
Οι αδελφοί άρχισαν να περνούν με πολύ ευλάβεια
μπροστά από την εικόνα, της κρέμασαν ακοίμητο καντήλι και διέταξαν το
νέο τραπεζάρη να τη θυμιάζει καθημερινά.
Ο τυφλός Νείλος περνούσε όλο τον καιρό του σε ένα
στασίδι μπροστά στην εικόνα παρακαλώντας την Παναγία να τον συγχωρέσει
και να τον θεραπεύσει, πράγμα το οποίο και έγινε, όταν, για τρίτη πλέον
φορά, ακούστηκε φωνή από την εικόνα, που πληροφορούσε τον μοναχό Νείλο ότι η
δέησή του εισακούστηκε και ότι στη δική Της μετά Θεόν προστασία και
σκέπη θα έπρεπε στο εξής να καταφεύγουν για κάθε τους ανάγκη οι μοναχοί.
Αυτή θα τους ακούει γρήγορα γιατί το όνομά της είναι
"Γοργοεπήκοος". Πολύ σύντομα το θαύμα αυτό και η υπόσχεση της Θεοτόκου
έγιναν γνωστά σε όλο το Όρος και η εικόνα της αυτή έγινε παναγιορείτικο
προσκύνημα.
Ο διάδρομος κλείστηκε και η εικόνα συμπεριλήφθηκε σε παρεκκλήσι που κτίστηκε προς τα δεξιά της.
Τα θαύματά της είναι άπειρα και ειδικός "προσμονάριος" ιερομόναχος εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολλών προσκυνητών.
θαύματα της Παναγίας
« Αρρώστησε ο άνδρας μου Επαμεινώνδας με βαρεία μελαγχολία, κατάθλιψη λένε οι γιατροί. Ένα μήνα περάσαμε την πιο άσχημη περίοδο της ζωής μας. Κάθε μέρα πηγαίναμε και σε άλλο γιατρό με αποτέλεσμα όλοι να μας λένε τα ίδια πράγματα. Να μας δίνουν φάρμακα να τα πίνει ο Επαμεινώνδας και να μην καταλαβαίνει τίποτα. Κοινώς «φυτό». Μας σύστησαν να τον κλείσουμε σε νευρολογική κλινική, καταλαβαίνετε την κατάσταση της οικογενείας. Πέσαμε γονυκλινώς εγώ και τα 3 παιδιά μου και τ΄ αδέλφια μου, στον Παντοδύναμο Κύριο μας και στην Μητέρα Του την Γοργοεπήκοο, για να μας σώσει απ΄ αυτό το μαρτύριο πού ζούσαμε. Πήγαμε τον άνδρα μου στο Μοναστήρι της και με βαθειά πίστη προσευχηθήκαμε στην Κυρία του κόσμου. Και δεν άργησε να μας ακούσει την ιδια μέρα! Φεύγοντας από το Μοναστήρι και πηγαίνοντας στην αδελφή μου, πού μένει στην Ελευσίνα, στο δρόμο άκουσε ο άνδρας μου την φωνή της Παναγίας πού ερχότανε από το Μοναστήρι να τοΰ λέει: «Έλα πιο κοντά μου για να έρθω κι εγώ». Ξαφνικά βλέπω τον άνδρα μου να συνέρχεται, να χαμογελάει κάνοντας τον σταυρό του και να μου εξηγεί τί άκουσε. Από εκείνη την στιγμή σταμάτησε το μαρτύριο τοΰ Επαμεινώνδα πού κράτησε έναν ολόκληρο μήνα. Αμέσως σταμάτησε τα φάρμακα και μέχρι αυτήν την στιγμή είναι πολύ καλά. Δοξασμένο το όνομα της Παναγίας της Γοργοεπηκόου, πού τόσο πολύ μας λυπάται και μας βοηθάει τους ανάξιους και αμαρτωλούς .Σ΄ ευχαριστώ Γλυκεία Παναγία, Μητέρα όλου του Κόσμου. Ευχαριστώ!!! Άννα Καλαμούκη, Πειραιάς»
*****
«Στις 14 Ιανουαρίου του 2002 η αδελφή μου Άννα 37 ετών και μητέρα δύο
παιδιών (ηλικίας 7 και 2 ετών) χειρουργήθηκε για έναν κακοήθη όγκο στον
μαστό. Μετά το χειρουργείο εμφανίστηκε έντονο λεμφοίδημα και αυτό
ανησύχησε ιδιαίτερα τον θεράποντα ιατρό μιας και αποτελεί σημείο
επιδείνωσης. Της ζητήθηκε μάλιστα να προβεί σε επείγουσα ριζική
μαστεκτομή πράγμα το οποίο η ίδια αρνήθηκε και κατέφυγε στην βοήθεια της
Γοργοεπηκόου. Τηλεφώνησα λοιπόν στην Γερόντισσα και ζήτησα να κάνουμε
μια λειτουργία υπέρ υγείας της αδελφής μου. Έτσι στις 20 Ιανουαρίου του
2002 η μητέρα μου, η Άννα και εγώ φτάσαμε στη Μονή για να παρακαλέσουμε,
την Παναγία Γοργοεπήκοο, να μας βοηθήσει. Βρισκόμασταν σε απόγνωση
μεγάλη. Μετά το πέρας της λειτουργίας η Γερόντισσα έδωσε στην Άννα,
βαμβάκι με λάδι από το καντήλι της Παναγίας. Φύγαμε λοιπόν, με αίσθημα
ανακούφισης και με την ελπίδα ότι θα βρεθεί λύση και στο δικό μας
πρόβλημα.Την επόμενη ήμερα και ενώ έκανα την συνηθισμένη αλλαγή του τραύματος διαπίστωσα την παρουσία αποστήματος, πράγμα πού με εξέπληξε. Τοποθέτησα το βαμβάκι της Γοργοεπηκόου επί του αποστήματος και επέδεσα το τραύμα κατά τον συνηθισμένο τρόπο. Κατόπιν έφυγα για το ιατρείο μου. Δεν είχα προλάβει να φτάσω όταν με ειδοποίησαν στο κινητό να επιστρέψω στο σπίτι της αδελφής μου γιατί αιμορραγούσε το τραύμα της. Πράγματι, μπαίνοντας στο δωμάτιό της, αντίκρισα τα κλινοσκεπάσματα, το νυχτικό της, τις μαξιλαροθήκες και βεβαίως τους επιδέσμους ματωμένα. Ζήτησα τα απαραίτητα, προκειμένου να περιποιηθώ και να καθαρίσω το τραύμα και ω! του θαύματος, το τραύμα βρισκόταν σε άριστη κατάσταση, το λεμφοίδημα είχε εξαφανιστεί εντελώς ενώ δεν υπήρχε κανένα ορατό σημείο παροχετεύσεως του αιματηρού υγρού. Το δε βαμβάκι με το λάδι από την Γοργοεπήκοο είχε παραμείνει στεγνό χωρίς μάλιστα ίχνος αίματος.
Καταλάβαμε αμέσως ότι η Γοργοεπήκοος πού θεράπευσε το λεμφοίδημα απάλλαξε την αδελφή μου από τον καρκίνο.
Στις 28 Ιανουαρίου επισκεφτήκαμε και άλλους γιατρούς, οι οποίοι επιβεβαίωσαν τα συμβαίνοντα και αποφάνθηκαν ότι δεν είναι απαραίτητη η ριζική μαστεκτομή.
Ευχαριστούμε θερμώς την Παναγία Γοργοεπήκοο πού άκουσε την προσευχή μας και μας ελέησε.
Μ. ΙΙεριστεροπούλου Γυναικολόγος»
