ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια
είναι η γνώμη σας για κάποιες νόσους όπως είναι η διπολική διαταραχή,
αυτό που λέγανε παλαιότερα μανιοκατάθλιψη; Δηλαδή αυτό οφείλεται σε
κάποιο οργανικό αίτιο, σε κάποια δυσλειτουργία κάποιων οργάνων; Ποια
είναι η τοποθέτηση της εκκλησίας πάνω σ αυτό και πως μπορεί να επέμβει
θεραπευτικά;
Άκουσε
τώρα, αν αυτή η ορολογία αφορά μια νόσο του νευρικού συστήματος δε
μπορώ να παρέμβω δε μπορώ να γνωρίζω. Αφορά καθαρά το σώμα την ιατρική
και την νευρολογία. Αν αυτή η ορολογία αφορά μία διαταραχή του νευρικού
συστήματος, δε μπορώ να το παίξω γιατρός και ειδικός στο νευρικό το
σύστημα.
Αν
όμως αυτή η ορολογία, διπολική διαταραχή, διατυπώνει διχασμένο
άνθρωπο, τότε μπορώ να παρέμβω. Είμαι σαφής; Ξέρω την ορολογία πάρα πολύ
καλά. Τη γνωρίζω. Και κρύβει μέσα της και τα δύο, ένα κατεστραμμένο για
χίλιες αιτίες νευρικό σύστημα, δημιουργεί διαταραχή στον άνθρωπο. Αν
δηλαδή σε ένα αυτοκίνητο που έχει τα σύρματα τα ηλεκτρολογικά υπάρχει
διαταραχή της ροής της ενεργείας δεν λειτουργεί όλο το αυτοκίνητο. Ακόμα
και αν στο σπίτι μας τα σύρματα δε λειτουργούν, θα παρέμβει ο
ηλεκτρολόγος να τα φτιάξει, για κάποιους λόγους.
Σ”
αυτό δε μπορώ να παρέμβω γιατί είναι καθαρά θέμα της ιατρικής.
Χαλασμένο σώμα. Η Εκκλησία μπορεί να κάνει προσευχή, να κάνει θαύμα, να
κάνει ευχέλαιο, αλλά υπάρχει κεντρικό σύστημα το οποίο για ποικίλες
αιτίες κατεστράφη και δημιουργεί τέτοιες διαταραχές. Αλλά η ορολογία,
διπολική διαταραχή, ακουμπάει ταυτόχρονα και τον διχασμένο άνθρωπο. Που
είναι άνθρωπος, που πρωτογενώς δεν έχει εμπιστοσύνη στον Θεό και τάχει
όλα χαμένα και είναι διαλυμένος. Να πάω από δω, να πάω από κει, να κάνω
από δω, να κάνω από κει…
Το
θέμα το διπολικό το διατυπώνει ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος όταν ομιλεί
για τον άνθρωπο τον έτερο που ενεργεί μέσα του και του δημιουργεί
διχασμό και του δημιουργεί καθημερινή διαμάχη. Ο Απόστολος Παύλος
μιλώντας εκεί, μιλά για έναν διπολικό άνθρωπο. Μια θέλω λέει αυτό και
μια θέλω το άλλο, μια θέλω το καλό και μια θέλω το κακό.
Αν
λοιπόν ο εσωτερικός διχασμός είναι μέσα μου, μπορώ να παρέμβω στην
διπολική διαταραχή με μια μέθοδο: Να τον οδηγήσω πρώτα στην κάθαρση,
στην μετάνοια και να αποκτήσει βαθειά εμπιστοσύνη στον Χριστό. Η
διπολική διαταραχή κατά τα μέτρα της πνευματικής αρρώστιας γιατρεύεται
δια της βαθείας εμπιστοσύνης στον Χριστό.
Το
νευρικό σύστημα, (αν ακόμη και αυτό διαταραχθεί για λόγους
πνευματικούς), ας το πάρουν οι γιατροί, αν έχουν κάποια μέθοδο κι αν
ξέρουν ότι γιατρεύεται. Αλλά δεν είναι η αρμοδιότητά μου, δεν ξέρω τι
φάρμακα και τι χρειάζεται να δώσεις εκεί. Αλλά αν θεραπευτεί η ρίζα που
ήταν η έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό πολλά πράγματα αποκαθίστανται. Πάρα
πολλά αποκαθίστανται!
Βλέπετε,
να δώσω ένα παράδειγμα: Αν τώρα εγώ είμαι πάρα πολύ εγωιστής και πολύ
θυμώδης, πάρα πολύ νευρικός, και για οτιδήποτε γίνεται θυμώνω, αυτό θα
το εκφράζω με τα χέρια μου, θα νευριάζω, θα γουρλώνω τα μάτια, θα
εξάπτομαι. Αυτό είναι η ρίζα, είναι ο εγωισμός, αλλά το κάνω και
σωματικά. Όλη αυτή η ταραχή, θα αρχίσει να αρρωσταίνει και το σώμα μου.
Όταν αυτό το τραπέζι το κουνάω συνέχεια θα διαλυθεί, θα ξεβιδωθούν και
οι βίδες του.
Κάποια
στιγμή λοιπόν, εγώ που ξεβίδωσα τις βίδες μου, επειδή ήμουν βίδας ως
τώρα, μετανιώνω, κι αλλάζω και δεν θυμώνω πια. Αλλά οι βίδες είναι
ξεβιδωμένες, το σώμα έχει αρρωστήσει, τα νεύρα έχουν βλαφτεί. Εδώ πια
είναι η ιστορία, αν υπάρχει κάποιος τρόπος αυτά τα κατεστραμμένα νεύρα
να τα φτιάξει.
Έχεις
ένα βιολί στα χέρια σου και παίζεις και επειδή γίνεται κάτι που δεν σου
αρέσει, παίρνεις το βιολί και το χτυπάς στον τοίχο από τον θυμό σου.
Μετανιώνεις μετά, αλλά οι χορδές του βιολιού χάλασαν, πρέπει κάποιος
τεχνίτης να τις κολλήσει. Με καταλαβαίνετε; Ναι λοιπόν, δέχομαι τον όρο
διπολική κατά τα μέτρα της δυνατότητας της ποιμαντικής παρεμβάσεως της
Εκκλησίας μας σ’ αυτό το θέμα.
Κατά
τα μέτρα καθαρά και ακραιφνούς νευρικού συστήματος, να παρέμβουν οι
γιατροί. Αλλά πέρα απ” αυτό υπάρχει η Εκκλησία και το θαύμα. Είναι μια
άλλη ιστορία αυτή. Είμαι σαφής;
Του π. Κων/νου Στρατηγόπουλου
Απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένη ομιλία που δόθηκε στις 07-05-2009.
