Απόστολος Ανδρέας ο πολιούχος της Πάτρας

 

εδώ

Ι.Μ. Αποστόλου Ανδρέα

Η συμβολή του Αποστόλου Ανδρέα στην εμπέδωση και τη διάδοση της χριστιανικής πίστης είναι πολύ σημαντικότερη απ΄ότι μας υποψιάζουν από πρώτη άποψη οι λίγες, σχετικά, αναφορές στη Καινή διαθήκη.
Αν και λίγες αυτές οι αναφορές, άλλωστε, τον συνδέουν με γεγονότα βαρύνουσας σημασίας, ουσιαστικά και συμβολικά. Ο πρώτος από το γένος των ανθρώπων που εκλήθη από τον Μεσσία να Τον ακολουθήσει ( Ιωαν. 1, 41) σηματοδοτεί μια σημαντική ώρα της παγκόσμιας ιστορίας: την γενέθλια, ιδρυτική, στιγμή της χριστιανικής θρησκείας και εκκλησίας. Κατά την ιστορικά πιο ρεαλιστική εκδοχή του καθηγητή Πατρώνου αυτή η «κλήση» υπήρξε, κατά κάποιο τρόπο, ανάστροφη. Ο Ανδρέας, δηλαδή, είναι ο πρώτος από την δυναμική ομάδα των εθνικοκοινωνικά και θεολογικά ανήσυχων νέων στη Βησθαϊδά της Γαλιλαίας ( Ανδρέας, Πέτρος, Ιωάννης, Ιάκωβος) που ενισχυμένος και από την υπόδειξη του πρώτου δασκάλου τους Ιωάννη του Βαπτιστή ( « Ίδε ο αμνός του Θεού» Ιωαν.1, 36) διακρίνει στον ομήλικό και γνωστό τους Ιησού την προσωπικότητα και την αποστολή του αναμενόμενου Μεσσία και πείθει γι αυτό και τους υπόλοιπους: « ευρήκαμε τον Μεσσία, ο εστί μεθερμηνευόμενον Χριστός» ( Ιωαν,1, 42).
Ο Ανδρέας συνοδεύει στον Ιησού και τους πρώτους μη Ιουδαίους, και μάλιστα Έλληνες, προσκυνητές. Και είναι ο ίδιος ο Ιησούς που επισημαίνει « ελήλυθεν η ώρα, ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου» (Ιωαν. 12, 23), καταδεικνύοντας ότι έτσι ( μέσω των αλλοεθνών Ελλήνων και της γλώσσας τους που ακόμα τότε κυριαρχεί στην Ανατολική Μεσόγειο) το κήρυγμά του διαρρηγνύει τα στενά πλαίσια της Ιουδαίας κι ανοίγεται στην οικουμενικότητα .
Ακόμα όταν οι Απόστολοι ζητούν την θεία αποκάλυψη για το αν πρέπει ο Ιωάννης να συγγράψει ένα, σε αντίθεση με τα τρία άλλα συνοπτικά, πνευματικό ευαγγέλιο, η καταφατική αποκάλυψη αυτή γίνεται μόνο στον Ανδρέα ( Κανόνας του Μουρατόρι).

Ο Απόστολος Ανδρέας είναι ο ιδρυτής της εκκλησίας του Βυζαντίου. Επ αυτής θα ανυψωθεί αργότερα, με την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης, το ομώνυμο Πατριαρχείο και ο τεράστιος ρόλος του στο ανατολικό θρησκευτικό δόγμα. Ο Απόστολος Ανδρέας είναι για την ορθόδοξη ανατολή ό,τι ο Απόστολος Πέτρος για τη Ρώμη και το καθολικό δόγμα.
Αυτό δεν στερεί από τον Απόστολο την οικουμενικότητα της αποδοχής του. Είναι ενδεικτικό ότι τον θεωρούν προστάτη τους όχι μόνο η εκκλησία των Πατρών και της Κωνσταντινούπολης αλλά και αυτές της Ρωσίας, της Σκωτίας κ.α.

Απόστολος Ανδρέας ο πολιούχος της Πάτρας

 

εδώ

Ι.Μ. Αποστόλου Ανδρέα

Η συμβολή του Αποστόλου Ανδρέα στην εμπέδωση και τη διάδοση της χριστιανικής πίστης είναι πολύ σημαντικότερη απ΄ότι μας υποψιάζουν από πρώτη άποψη οι λίγες, σχετικά, αναφορές στη Καινή διαθήκη.
Αν και λίγες αυτές οι αναφορές, άλλωστε, τον συνδέουν με γεγονότα βαρύνουσας σημασίας, ουσιαστικά και συμβολικά. Ο πρώτος από το γένος των ανθρώπων που εκλήθη από τον Μεσσία να Τον ακολουθήσει ( Ιωαν. 1, 41) σηματοδοτεί μια σημαντική ώρα της παγκόσμιας ιστορίας: την γενέθλια, ιδρυτική, στιγμή της χριστιανικής θρησκείας και εκκλησίας.
Κατά την ιστορικά πιο ρεαλιστική εκδοχή του καθηγητή Πατρώνου αυτή η «κλήση» υπήρξε, κατά κάποιο τρόπο, ανάστροφη. Ο Ανδρέας, δηλαδή, είναι ο πρώτος από την δυναμική ομάδα των εθνικοκοινωνικά και θεολογικά ανήσυχων νέων στη Βησθαϊδά της Γαλιλαίας ( Ανδρέας, Πέτρος, Ιωάννης, Ιάκωβος) που ενισχυμένος και από την υπόδειξη του πρώτου δασκάλου τους Ιωάννη του Βαπτιστή ( « Ίδε ο αμνός του Θεού» Ιωαν.1, 36) διακρίνει στον ομήλικό και γνωστό τους Ιησού την προσωπικότητα και την αποστολή του αναμενόμενου Μεσσία και πείθει γι αυτό και τους υπόλοιπους: « ευρήκαμε τον Μεσσία, ο εστί μεθερμηνευόμενον Χριστός» ( Ιωαν,1, 42).
Ο Ανδρέας συνοδεύει στον Ιησού και τους πρώτους μη Ιουδαίους, και μάλιστα Έλληνες, προσκυνητές. Και είναι ο ίδιος ο Ιησούς που επισημαίνει « ελήλυθεν η ώρα, ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου» (Ιωαν. 12, 23), καταδεικνύοντας ότι έτσι ( μέσω των αλλοεθνών Ελλήνων και της γλώσσας τους που ακόμα τότε κυριαρχεί στην Ανατολική Μεσόγειο) το κήρυγμά του διαρρηγνύει τα στενά πλαίσια της Ιουδαίας κι ανοίγεται στην οικουμενικότητα .

Ακόμα όταν οι Απόστολοι ζητούν την θεία αποκάλυψη για το αν πρέπει ο Ιωάννης να συγγράψει ένα, σε αντίθεση με τα τρία άλλα συνοπτικά, πνευματικό ευαγγέλιο, η καταφατική αποκάλυψη αυτή γίνεται μόνο στον Ανδρέα ( Κανόνας του Μουρατόρι).

Ο Απόστολος Ανδρέας είναι ο ιδρυτής της εκκλησίας του Βυζαντίου. Επ αυτής θα ανυψωθεί αργότερα, με την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης, το ομώνυμο Πατριαρχείο και ο τεράστιος ρόλος του στο ανατολικό θρησκευτικό δόγμα. Ο Απόστολος Ανδρέας είναι για την ορθόδοξη ανατολή ό,τι ο Απόστολος Πέτρος για τη Ρώμη και το καθολικό δόγμα.
Αυτό δεν στερεί από τον Απόστολο την οικουμενικότητα της αποδοχής του. Είναι ενδεικτικό ότι τον θεωρούν προστάτη τους όχι μόνο η εκκλησία των Πατρών και της Κωνσταντινούπολης αλλά και αυτές της Ρωσίας, της Σκωτίας κ.α.

πηγή
χ.φ