Tα παγκόσμια γεγονότα προσθέτουν νέους όρους στο λεξιλόγιό μας. Αυτή τη φορά είναι η «κοινωνική αποστασιοποίηση» – η προσπάθεια δηλαδή να μείνουν υγιείς οι άνθρωποι κρατώντας αποστάσεις μεταξύ τους. Αντιτίθεται όμως στο βαθύ ένστικτό μας είναι να είμαστε μαζί και χειροτερεύει τη διάθεσή μας σε αυτούς τους ήδη δύσκολους καιρούς. Η μοναξ
Όταν η κατάσταση επιδεινώνεται, οι μόνοι άνθρωποι υποφέρουν περισσότερο. Αντιδρούν πιο έντονα στο στρες, κάτι που προκαλεί ψυχολογικά, ανοσοποιητικά και καρδιολογικά προβλήματα. Οι δύσκολες στιγμές προσφέρουν όμως και μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά. Ύστερα από σεισμούς, βομβιστικές ενέργειες και τρομοκρατικές επιθέσεις, πολλοί βγαίνουν από τα σπίτια τους για να βοηθήσουν ξένους, αγνοώντας ταξικά και φυλετικά ζητήματα που συνήθως τους χωρίζουν.
Αυτό είναι λοιπόν άλλο ένα πρόβλημα που προκαλεί ο κορωνοϊός. Όπως και άλλες καταστροφές, οι επιδημίες σκοτώνουν πολύ κόσμο και τρομοκρατούν πολύ περισσότερους. Η μετάδοση του ιού μετατρέπει όμως και τους γείτονές μας σε πηγή φόβου. Μας απομακρύνει τη στιγμή που χρειαζόμαστε περισσότερο ο ένας τον άλλον.
Πηγή: Washington Post
Υ.Γ Μένοντας όμως μακρυά ο ένας από τον άλλον γινόμαστε περισσότερο ευάλωτοι, άρα εύκολοι σε οποιαδήποτε χειραγώγηση που αυτό είναι το Νεοεποχήτικο ποθούμενο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου