Η ευτυχία είναι μπροστά σου και μπροστά μου. Στα απλά και στα καθημερινά.

Λένε, πως η αναζήτηση της ευτυχίας είναι η μεγαλύτερη πηγή δυστυχίας. Μάλλον, γιατί την κυνηγάμε σε λάθος μέρη. Η ευτυχία δε βρίσκεται πουθενά αλλού παρά δίπλα σου. Δεν κρύβεται, ούτε μέσα στα χρήματα, ούτε στη δόξα, ούτε στα φώτα, ούτε στους κόλακες, ούτε στα δήθεν, στις ακριβές τσάντες, στα ακριβά παπούτσια, στα jet set και σε όλα τα συναφή.
Η ευτυχία είναι μπροστά σου και μπροστά μου. Στα απλά και στα καθημερινά. Στον ήλιο, στη θάλασσα, στα βουνά, στα δέντρα, στο φαγητό της μαμάς και της γιαγιάς, στις μυρωδιές τις σπιτικές, στη ζεστασιά των ανθρώπων, στα χέρια που σου σκούπισαν τα δάκρυα ενώ όλοι έλειπαν, στο πρόσωπο που έσκυψε να σου δώσει το φιλί της καληνύχτας.
Διαβάζω μια δήλωση του Θανάση Βέγγου, λίγο πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι. «Έπρεπε να γεράσω αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις και εσύ όσο μεγαλώνεις.»
Η ευτυχία βρίσκεται όταν μοιράζεσαι. Ακόμα και το τίποτα να μετατρέπεις σε πάντα. «Χιλιάδες κεριά μπορούν να ανάψουν από μόνο ένα κερί και η ζωή αυτού του κεριού δε θα μικρύνει. Όπως το κερί έτσι και η ευτυχία ποτέ δε μικραίνει όταν τη μοιράζεσαι αλλά πολλαπλασιάζεται.»
Ο Γιώργος και ο Στάθης, δημιούργησαν μια πλατφόρμα που φέρει το όνομα moirazomai.gr, η οποία συγκεντρώνει τις ανάγκες των ανθρώπων που χρειάζονται υποστήριξη και δίνει τη δυνατότητα σε όποιον θελήσει, να τις καλύψει άμεσα. Πριν από λίγες μέρες διάβασα μία ανάρτηση που έλεγε: «Η Βάφτιση του Δημήτρη χάρισε ζωή στον Εμμανουήλ». Ο Εμμανουήλ είναι 31 ετών. Έχει τη σπάνια νόσο του Chrohn και ελκώδη κολίτιδα. Πρόκειται για ένα σπάνιο συνδυασμό και αρκετά επικίνδυνο για την υγεία του, ο οποίος τον έχει καθηλώσει στο κρεβάτι κι από ένα συγκεκριμένο φάρμακο κρίνεται η ζωή του. Το σκεύασμα είναι ιδιαίτερα υψηλού κόστους, ο ίδιος είναι ανασφάλιστος και οι γονείς του αδυνατούσαν να τον στηρίξουν στο συγκεκριμένο «κομμάτι».
Δύο φίλοι, μέλη του moirazomai.gr, κάλυψαν την ανάγκη αυτή με αφορμή μία φιλική τους βάφτιση. Γιατί, τελικά υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, με αξίες, αλληλεγγύη, ευαισθησία.
Όταν ήμασταν παιδιά, μάθαμε να μοιραζόμαστε τα πάντα χωρίς δεύτερη , τρίτη, τέταρτη, σκέψη. Μήπως ήρθε ο καιρός να αποκτήσουμε την αθωότητα που χάσαμε? Μήπως κάπου την ξεχάσαμε?
Το «μοιράζομαι» ήρθε για να μας κάνει και πάλι παιδιά, να γίνει η φωνή όλων αυτών που θέλουν να συνεισφέρουν, να στηρίξουν, να απλώσουν το χέρι και να αρπάξουν με δύναμη και αγάπη το χέρι ενός ανθρώπου που είναι δίπλα μας, ανάμεσα μας αλλά δεν ξέρουν τον τρόπο.
Ήρθε η εποχή να μοιραστούμε και να πολλαπλασιάσουμε , αυτή την κυρία που λέγεται ευτυχία. Κάποιοι μπορεί να σκέφτεστε, ότι ο κόσμος που χρειάζεται τη δικιά μας στήριξη είναι πολύς. Να σας θυμίσω πως η Μητέρα Τερέζα κάποτε είπε: «Και εμείς οι ίδιοι αισθανόμαστε πως αυτό που κάνουμε είναι σταγόνα στον ωκεανό. Αλλά ο ωκεανός θα ήταν μικρότερος αν έλειπε αυτή η σταγόνα.» Ας ρίξουμε λοιπόν και εμείς τη δική μας σταγόνα…

Ελλη Αυξεντίου