Ο Εσταυρωμένος μόνιμη παρηγοριά μας.

Όλοι οι άνθρωποι υποφέρουν λίγο ή πολύ από διάφορες αιτίες κι έχουν ανάγκη από την εκ Θεού παρηγορία. Ο Γέροντας Ιωήλ έλεγε σχετικά:
 Αποτελεί παρηγορία για μας το να βλέπουμε άλλους να υποφέρουν περισσότερο. Παρηγορείται ο τυφλός από το ένα μάτι, όταν δει άλλον να είναι τυφλός και από τα δύο μάτια. Παρηγορείται ο ανάπηρος από το ένα χέρι ή πόδι, όταν δει άλλον να είναι πεινασμένος και κατάκοιτος...
Αλλ' ιδού η υπέρτατη παρηγορία ο Εσταυρωμένος!

• Είσαι άρρωστος; 

Εχεις όμως το κρεβάτι σου, ενώ Αυτός είναι καρφωμένος όρθιος επάνω σ' ένα ξύλο. 

• Εισαι φτωχός;

Εισαι όμως ελεύθερος ενώ Αυτός ούτε να κινηθεί δεν μπορεί. 

• Είσαι συκοφαντημένος και κατατρεγμένος; 

Οχι όμως όσον Αυτός. 

• Σε εγκατέλειψαν οι φίλοι σου; 

Αλλ' Αυτόν τον πρόδωσε ο μαθητής Του και τον οδήγησε σε φρικαλέο θάνατο. 

• Στερείσαι των πάντων; 

Αλλά τουλάχιστο κάποιο κουρέλι σκεπάζει το σώμα σου, ενώ Αυτός κρέμεται γυμνός στο σταυρό. 

Καμία ανθρώπινη συμπεριφορά, καμία δυστυχία, καμία στέρηση, καμία οδύνη, δεν είναι δυνατό να ξεπεράσει το μαρτύριο του Ιησού.
Και επί τέλους ο,τι και αν πάσχεις εσύ, είσαι ένας άθλιος αμαρτωλός, ενώ Εκείνος είναι Αθώος...