Εξω ξημερώνει και λες:
Αξίζει να ζεις εδώ πάνω ( εννοεί στο Άγιο Όρος). Μακάριοι αυτοί που χαίρονται στη σιωπή, στην αφάνεια, στην καρτερία, στην ελπίδα. Ο κόσμος τους χρωστά πολλά. Ευλογημένοι οι γονείς, τα χωριά τους, αυτοί που τους παρακίνησαν, αυτοί που τους φίλησαν το χέρι με τους ρόζους στα δάκτυλα.
Δεν είναι μακριές οι νύχτες. Δεν είναι πολλά τα χρόνια. Να χαρείς τη χαρά.
Πόσο πολύ αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο!
Πόσο λυπάται ο Θεός που ο άνθρωπος δεν απολαμβάνει την αγάπη Του...
+ μοναχός Μωυσής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου