Ή εμφάνιση της Θεοτόκου

ZΟΥΣΕ στή χώρα των 'Αλαμανών  ένας ιερέας πολύ ενάρετος, ό Πελάγιος, πού έτρεφε ξεχωριστή ευλάβεια στην Ύπεραγία Θεοτόκο.
Ό διάβολος όμως τόν φθόνησε καί του έσπειρε λογισμό απιστίας γιά τη θεία Κοινωνία. "Πώς είναι δυνατόν", σκεφτόταν, "νά γίνονται τό ψωμί Σώμα καί τό κρασί Αίμα Χρίστου!"
Άπ' τους λογισμούς αυτούς έπεφτε σέ μεγάλη θλίψη, αλλά δέν τολμούσε νά συμβουλευθεί κανέναν άνθρωπο. Γι' αυτό πρόστρεξε στην ϊδια την Παναγία καί την παρακάλεσε νά τόν πληροφορήσει σχετικά.
Κάποια μέρα λοιπόν, ενώ λειτουργούσε, όταν έφτασε στό «Έξαιρέτως της Παναγίας άχραντου...», εξαφανίστηκε από τό δισκάριο ό άγιος "Αρτος. Ερεύνησε ό Πελάγιος τριγύρω, αλλά δέν Τόν βρήκε.
Παναγία μου! φώναξε τρομαγμένος, γνωρίζω ότι γιά τήν όλιγοπιστία καί τήν αμφιβολία μου μέ σι- χάθηκε ό Χριστός κι έφυγε από μπροστά μου γιά νά μήν κοινωνήσω, ό ανάξιος. Έσύ δμως παρακάλεσε Τον νά με συγχωρήσει!
Βλέπει τότε μπροστά στην αγία τράπεζα τήν ύπε-ρένδοξη Βασίλισσα με τό θείο Βρέφος στην αγκαλιά της νά τοΰ λέει:
Αυτό τό Βρέφος είναι ό Ποιητής της οικουμένης, ό Υιός και Λόγος τοΰ Θεοΰ· τέλειος Θεός καί τέλειος άνθρωπος.

Αυτός πέθανε στό Σταυρό γιά τή σωτηρία του κόσμου καί αναστήθηκε. Αυτός καί τώρα καθημερινά συγκαταβαίνει μέ θαυμαστό τρόπο στό σχήμα τοΰ ψωμιού καί του κρασιού, γιά τήν πολλή αγάπη Του στους ανθρώπους, καί προσφέρεται σ' αυτούς γιά τόν αγιασμό της ψυχής τους. Ψηλάφησέ Τον λοιπόν κι ερεύνησε άφοβα, γιά νά διαπιστώσεις οτι πρόκειται γιά αληθινή θεωρία, οτι είναι σώμα πραγματικό μέ σάρκα καί αίμα, καθώς Τόν γέννησα.

"Ετσι ακριβώς γίνονται ό άρτος καί ό οίνος όταν λειτουργείς. Επειδή δμως ή ανθρώπινη φύση δέν μπορεί νά φάει σάρκα ώμή καί νά πιει αίμα, γι' αυτό μέ πάνσοφο τρόπο ό Παντοδύναμος προσφέρεται μέ τή μορφή του ψωμιοΰ καί τοΰ κρασιοΰ, ώστε νά μπορεί ό καθένας νά Τόν μεταλαμβάνει μέ λαχτάρα καί πόθο. Κοινώνησε λοιπόν κι έσύ μέ ευλάβεια καί πίστη, γιατί οποίος Τόν παίρνει μέσα του άξια, γίνεται μέτοχος της θείας δόξας Του.
Μ' αυτά τά λόγια ή Δέσποινα απέθεσε τό Βρέφος στην άγια τράπεζα, κι αφου Τό προσκύνησε ταπεινά, έγινε άφαντη.
Τότε ό ιερέας πήρε μέ φόβο καί χαρά στά χέρια του τό θείο Βρέφος, Τό ασπάστηκε ευλαβικά καί δια- πίστωσε πώς ήταν πράγματι ενα ζωντανό βρέφος με αληθινή σάρκα. "Υστερα Τό ακούμπησε στην αγία τράπεζα, έπεσε στή γη καί προσευχήθηκε με δάκρυα:
"Πιστεύω, Κύριε, καί ομολογώ πώς Έσύ είσαι ό Υιός τοϋ Θεοί), πού γεννήθηκες από τήν άειπάρθενη Μαρία. Σ' ευχαριστώ γιά τή χάρη πού αξιώθηκα σήμερα ό ανάξιος, καί παρακαλώ νά μοϋ συγχωρέσεις τήν παλιά μου δυσπιστία. Καί τώρα αξίωσε με νά Σέ κοινωνήσω όχι σάν βρέφος, αλλά σάν "Αρτο".
Άφοΰ προσευχήθηκε έτσι μέ πίστη, σηκώνεται, καί βλέπει μπροστά του τόν άγιο "Αρτο όπως καί πρίν. Μετέλαβε μέ ευφροσύνη, καί συνέχισε σ5 όλη του τή ζωή νά ίερουργεΐ τά θεία Μυστήρια μέ περισσή ευλάβεια.