Να έχετε χαρά, να έχετε χαρά....
Ήταν τα πρώτα λόγια του π.Κυρίλλου που άκουσα πριν πολλά χρόνια όταν πρωτοεπισκέφθηκα την Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ, ενώ ζούσε ο άγιος γέροντας Ιάκωβος...ο με συγχωρείτε!
Ένας κοντούλης γεροδεμένος ιερομόναχος με κατακόκκινα μάγουλα, με ένα χαμόγελο διάπλατο, με μια ματιά που έφτανε ως το μεδούλι της ψυχής, φορώντας μια ποδιά της κουζίνας τότε πριν αρκετά χρόνια πέραν από δεύτερος ιερέας στο μοναστήρι μετά τον γέροντα, αλλά και μάγειρας και αρχοντάρης μας έδωσε ένα κελί προκειμένου να μείνουμε.
Πολλές φορές πήγαμε στον Όσιο Δαυίδ αυτό το ευλογημένο και φιλόξενο μοναστήρι της Εύβοιας. Παράδειγμα και υπόδειγμα μοναστηριού, ο κάθε πιστός αισθάνεται ότι είναι στην εκκλησία αλλά ταυτόχρονα ότι είναι και στο σπίτι του.
Διάχυτη η αγάπη των μοναχών, διάχυτη και η αγιοσύνη του τόπου. Πρώτος πότισε τον τόπο ολόκληρο με αγάπη και καλοσύνη ο όσιος Δαυίδ, συνέχισε ο γέροντας Ιάκωβος το ίδιο έκανε και ο γέροντας Κύριλλος.
Ευλογημένος τόπος. Άγιος τόπος. Ένας μικρός Παράδεισος.
Παράδεισος και η ψυχή του Αγίου γέροντα Κυρίλλου, προς όλους όσους τον πλησίαζαν. Προς όλους είχε ένα καλό λόγο, μια καλή κουβέντα. Έδινε φως στο σκοτάδι, ελπίδα και παρηγοριά στην απελπισία.
Ο γέροντας...
-Θα με πας στα Δαμιά (χωριό) να λειτουργήσω;
-Θα σε πάω γέροντα, πες μου πότε.
Η λειτουργία, απλή, μυσταγωγική, θεία. Όλοι οι επουράνιοι επισκέπτες ήταν ολόγυρα, γευόσουν και συ λίγο απ' αυτό που ο γέροντας γευόταν, το χάριζε δωρεάν...σαν ευλογία.
Για όλους νοιαζόταν.
Για τους μεγάλους, τους μικρούς, τα παιδιά και τα εγγόνια του καθενός...ρωτούσε για όλους. Ευχόταν για όλους.
Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Στην μεγάλη από αγάπη καρδιά του χωρούσαν όλοι.
Καθόταν πολλές φορές στην είσοδο της μονής σε μια πλαστική καρέκλα και έβλεπε τον κόσμο που ερχόταν να προσκυνήσει στο μοναστήρι.
Να και ο Βασίλης μουρμούριζε...και σε λίγο τον πλησίαζε ο κυρ-Βασίλης.
-Την ευχή σου γέροντα.
-Καλώς τον Βασίλη,πως πάει το παιδί, του έπεσε ο πυρετός; ρωτούσε ο γέροντας.
-Καλά είναι τώρα γέροντα, αφού το σταύρωσε ο πατήρ... συνήλθε.
- Ο Άγιος Δαυίδ έκανε το θαύμα του , μονολογούσε ο γέροντας.
-Για πες μου τι κάνεις, τι έφτιαξες με το χωράφι; ρωτούσε ξανά ο γέροντας.
-Τι να κάνω γέροντα, το όργωσα και έβαλα βίκο φέτος, του απαντούσε και του φιλούσε με σεβασμό το χέρι μπαίνοντας στο μοναστήρι.
Να και ο κυρ-Κώστας μουρμούριζε πάλι ο γέροντας και σε λίγο ερχόταν χαμογελώντας ο κυρ-Κώστας.
-Καλησπέρα γέροντα.
-Καλώς τον Κώστα, τι έγινε το έφτιαξες το αυτοκίνητο;
-Το έφτιαξα γέροντα, είχε βλάβη στη μηχανή.
- Σου πήραν πολλά; έλεγε πάλι ο γέροντας;
-Μπα, ήταν ένας γνωστός μου δεν μου πήραν πολλά, απαντούσε και προχωρούσε μέσα στο μοναστήρι φιλώντας με σεβασμό το χέρι του.
Να και η Βασιλική μουρμούριζε πάλι ο γέροντας πλησιάζοντας από μακριά μια αγρότισσα γριούλα.
-Καλησπέρα γέροντα, του είπε η κυρα-Βασιλική
-Καλώς την Βασιλική, τι κάνει η κατσίκα σου; Πήρε τα πάνω της καθόλου;
-Καλά είναι γέροντα, τώρα την προσέχουμε ακόμη να γιάνει, είπε η γριούλα και μπήκε στο μοναστήρι.
Για τους ανθρώπους, τα χωράφια, τα ζώα...για όλους και για όλα νοιαζόταν ο γέροντας. Νοιαζόταν για τον πόνο, για τον κόπο, για το πρόβλημα του καθενός, έκανε το πρόβλημά μας πρόβλημά του και αυτό το έκανε προσευχή προς το Θεό.
Πούλμαν προσκυνητών επισκεπτόταν το μοναστήρι, απ' όλη την Ελλάδα, αλλά και από την Κύπρο, όλοι ζητούσαν από τον γέροντα μια ευχή, μια προσευχή!
Η εξομολόγηση ώρες ολόκληρες...χρόνια πολλά. Ακόμη και από το κρεββάτι του πόνου σηκωνόταν, πήγαινε στο εκκλησάκι εκεί στον Άγιο Χαράλαμπο και εξομολογούσε. Διέκοπτε μερικές φορές την εξομολόγηση προκειμένου να κάνει ένεση ινσουλίνης και μετά συνέχιζε απτόητος.
Ταλαιπωρήθηκε από πολλές ασθένειες μέχρι τέλους.
Όμως τις υπέφερε, τις υπόμεινε, άλλωστε ήξερε από δύσκολα πράγματα...ήταν αγωνιστής!
Σήμερα όμως αναχώρησε, πήγε στον ουρανό να συναντήσει τον άλλο γέροντα, τον Άγιο γέροντα Ιάκωβο, τον γέροντά του.
Αύριο είναι η εξόδιος ακολουθία του. Ο κόσμος πολύς, η αγάπη όλων μας δεδομένη, η δική του αγάπη όπως ΠΑΝΤΑ...απλόχερη!
Στο καλό γέροντα, καλό ταξίδι να΄χεις, και από την πολύ την δόξα που θα απολαμβάνεις, αυτή που σου χάρισε ο Θεός, μη μας ξεχνάς από εκεί που θα'σαι. Να μας θυμάσαι!
ένας από τους παλιούς σου γνώριμους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου