Ἳδρυση τῆς νεοσύστατης μή κερδοσκοπικῆς ἑταιρείας «Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν»

 Στὶς 15 Ἰουνίου 2011, ὁ π. Σαράντης Σαράντος, ἀνήγγειλε τὴν ἵδρυση  τῆς νεοσύστατης μή κερδοσκοπικῆς ἑταιρείας «Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν» στὴν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ Δημαρχείου Ἁμαρουσίου.

Ἡ ἐκδήλωση «ἄνοιξε» μέ τή χορωδία τοῦ «Σχολείου Ψαλτικῆς» ποὺ ἔψαλε ἐπίκαιρους κατανυκτικοὺς Βυζαντινοὺς ὕμνους μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ Δοξαστικὸ ἀπὸ τὴν ἀκολουθία τοῦ ἑσπερινοῦ του Ἁγίου Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου [πατῆστε ἐδῶ γιὰ νὰ τοὺς ἀκούσετε].
Στή συνέχεια ἀκολούθησε χαιρετισμὸς τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Δωρόθεου Κιούση,Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ, ὁ ὁποῖος μετέφερε τὶς πατρικὲς εὐλογίες τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. κ. Κυρίλλου γιὰ τὴν παροῦσα ἐκδήλωση, ἀλλὰ καὶ τὴν «καλὴ εὐόδωση τῶν σκοπῶν» τῆς νεοσύστατης Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν. Μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρθηκε σὲ σκέψεις καὶ προβληματισμοὺς τοῦ Σεβασμιωτάτου σὲ μία ἐποχὴ ραγδαίων ἐξελίξεων, ὅπου ἡ πολύμορφος κρίσι «εἶναι κυρίως πνευματική», τόνισε ὅτι χρειάζεται «συστράτευση ὅλων τῶν ἀγωνιζομένων Χριστιανῶν», καθὼς καὶ ἀνάγκη νὰ «ἀρθρωθεῖ ὀρθόδοξος θεολογικὸς λόγος, παραδοσιακός, οὔτε ὀπισθοδρομικὸς ἀλλὰ οὔτε καὶ ἄπλετα νεωτεριστικός, ὄχι προϊὸν ἀκαδημαϊκοῦ σπουδαστηρίου ἀλλὰ ἀποτέλεσμα ἀσκητικῶν ἀγώνων, ἐνσυνείδητης πνευματικῆς καὶ λειτουργικῆς ζωῆς, ἐκ τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας προερχόμενος καὶ ὄχι ὡς προσπάθεια νὰ ἐπιβληθεῖ ἔξωθεν καὶ ἄνωθεν στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας». Στὴν συνέχεια, ὁ κος Χρῆστος Παπασωτηρίου, Δικηγόρος παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ καὶ ἱδρυτικὸ μέλος τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν, μετέφερε χαιρετισμὸ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου, ὅπως διατυπώθηκε προφορικὰ μέσω τῆς Πρωτοσυγκελλίας. Ἀκόμα, ὁ κος Παπασωτηρίου ἀπηύθυνε θερμές εὐχὲς ἐκ μέρους τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν του γιὰ τὴν (σημερινή) ὀνομαστικὴ ἑορτὴ τοῦ Μακαριωτάτου.
Ὁ π. Σαράντης Σαράντος στὴν εἰσαγωγικὴ ὁμιλία του ἀναφέρθηκε στοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι ὁδήγησαν τοὺς ἐμπνευστὲς καὶ ἱδρυτὲς τῆς Ἑστίας νὰ προβοῦν σὲ μία τέτοια ἐνέργεια, ἡ ὁποία «προέκυψε ἀπό τήν ἀγάπη μας στούς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί τό θαυμασμό μας στήν ἀριστουργηματική Ἑλληνική γλῶσσα μας σ’ ὅλη της τή διαχρονία», καθὼς καὶ στοὺς σκοπούς της, «ὅπως ἀκριβῶς ἀναγράφονται στό δεύτερο ἄρθρο τοῦ Καταστατικοῦ γιά νά γίνει ἀντιληπτό καί κατανοητό τό ἔργο της». Ἡ ἵδρυση λοιπὸν τῆς «Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν» ἐν μέσῳ μίας ἐποχῆς «πνευματικῆς καί ἠθικῆς κατάπτωσης», ἰδιαιτέρως μάλιστα χαρακτηριζομένης ἀπὸ τίς ἐνέργειες «τῆς πανθρησκείας καί τῆς ἀθεϊστικῆς παγκοσμιοποιήσεως τῆς Νέας Ἐποχῆς», ὅπου «ὁμάδες ἀσυμβίβαστες μέ τήν ὀρθόδοξη Πίστη μπερδεύουν καί παραπλανοῦν ἐπικίνδυνα … ».
Στο δεύτερο μέρος τῆς παρουσιάσεως τῆς «Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν», ὁ Π. Σαράντης ἀναφέρθηκε στὴν ἔκδοση τοῦ βιβλίου «Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σῦρος ὁ ἀδικημένος Ἅγιος» (πρωτοπρεσβύτερου Ἰωάννη Φωτοπούλου, ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ»), ὡς «πρῶτο καρπό τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν». Πλειάδα Ἁγίων Πατέρων ἀναφέρονται στὴν «ἁγιότητα τοῦ Ἁββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου καί τό σπάνιο θεανθρώπινο ἔργο του», καθὼς καὶ σύγχρονοι Γέροντες τῆς ἐποχῆς μας ὅπως ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὁ Γέρων Πορφύριος, ὁ Γέρων Παΐσιος, καὶ ὁ Γέρων Σωφρόνιος (Ζαχάρωφ).
Στὴν συνέχεια ὁ κ. Φώτης Σχοινᾶς, διδάκτωρ Φιλοσοφίας καὶ Σύμβουλος φιλολόγων, ἀναφέρθηκε στὴν σημασία τῶν ἀδιαμφισβήτητων ἀποδείξεων γιὰ τὴν ὀρθοδοξότητα τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ, ποὺ παρουσιάζονται στὸ ἐν λόγῳ πόνημα μὲ ἀκρίβεια, καὶ ἐπικεντρώθηκε στοὺς δυὸ βασικοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ἔπρεπε νὰ «ἀποκατασταθεῖ» ἡ ἀδικία πού γίνεται στὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου καὶ νά δοθεῖ ἀπάντηση σὲ νεωτεριστὲς θεολόγους «πανθρησκειακοῦ» φρονήματος: α) στὸ ὅτι ὁ Ἅγιος Ἰσαὰκ κατηγορεῖται ὅτι ὑπῆρξε (δῆθεν) Νεστοριανὸς καὶ β) στὸ ὅτι κατηγορεῖται ὅτι πρέσβευε τὴν κακοδοξία περὶ τῆς «ἀποκαταστάσεως τῶν πάντων». Ἀξιοσημείωτη ὑπῆρξε ἡ πληθώρα ἀναφορῶν τοῦ κου Σχοινᾶ στοὺς Ἁγίους πατέρες ποὺ ὁμόφωνα ἀπορρίπτουν τὴν ὁποιαδήποτε πιθανότητα νὰ συσχετίζεται ἕνας ὀρθοδοξότατος (ἐν προκειμένῳ Ἅγιος) μὲ τέτοιες δοξασίες, οἱ ὁποῖες εἶναι τελείως ξένες πρὸς τὴν ὀρθόδοξη παράδοση καὶ διδασκαλία.
Στὴν συνέχεια, ὁ αἰδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος π. Ἀθανάσιος Λαγουρός, Νομικός – Θεολόγος, ἐκδότης τῶν ἐκδόσεων «ΤΗΝΟΣ», σὲ σύντομο σχόλιό του, ἀνέφερε ὅτι δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχει μονόλογος οὔτε πρέπει νὰ μονοπωλεῖται ἡ θεολογία καὶ ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ ὁρισμένες προβεβλημένες κεφαλὲς εἰδικότερα μάλιστα γιὰ λόγους οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι προφανεῖς.
Ἀναφέρθηκε στὶς δυσκολίες, οἱ ὁποῖες παρουσιάστηκαν κατὰ τὴν διάρκεια συγγραφῆς τοῦ βιβλίου, μία ἐκ τῶν ὁποίων ὑπῆρξε τὸ νὰ κατηγοριοποιηθεῖ καὶ νὰ ταξινομηθεῖ τὸ πλούσιο καὶ πολύπλοκο ὑλικὸ ποὺ ὑπῆρξε διαθέσιμο, ἔτσι ὥστε νὰ  μπορεῖ νὰ «γίνει βιβλίο», ἀλλὰ καὶ νὰ εἶναι εὔκολα προσβάσιμο ἀπὸ τὸν ἀναγνώστη. Ἀκόμα, κατέθεσε τὴν δική του μαρτυρία ὑπογραμμίζοντας ὅτι τὸ βιβλίο αὐτὸ «δὲν ἀποτελεῖ ἕνα στεγνὰ ἐπιστημονικὸ ἀκαδημαϊκὸ βιβλίο» ἀλλὰ εἶναι «ἕνα προϊὸν ποιμαντικῆς εὐαισθησίας». Ἕνα «φωτογραφικό» βιβλίο, ποὺ ἀποτελεῖ «δεῖγμα τοῦ πολέμου καὶ τῶν μεθοδεύσεων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ποὺ προσπαθεῖ σὲ «κάτι τέτοιες περιπτώσεις ποὺ ὑπάρχουν κενὰ, νὰ εἰσβάλει ὡς διάβολος γιὰ νὰ δημιουργήσει πρόβλημα καὶ χάσμα στὴν αὐτοσυνειδησία τῶν ὀρθοδόξων». Δὲν μπορεῖ ἡ «ἐπιστήμη ἢ καμία διοικητικὴ ἐκκλησιαστικὴ θέση νὰ εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν πίστη της» … «Ὅσο καὶ ἂν προβαλλόμενα πρόσωπα ποὺ γυρίζουν ὄλον τὸν κόσμο καὶ προβάλλονται, διεκδικοῦν κάποια προτεραιότητα πίστεως - ἡ Ἐκκλησία εἶναι πάνω ἀπὸ αὐτὰ τὰ πρόσωπα».
Στὴν συνέχεια, ὁ π. Ἰωάννης Φωτόπουλος εὐχαρίστησε ὅλους ὅσους συνέβαλαν στὴν ἔκδοση τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, ἔμπνευση τῆς συγγραφῆς τοῦ ὁποίου ἀποτέλεσε ἡ μεγάλη ἀδικία στὸ πρόσωπο ἑνὸς τόσου μεγάλου Ἁγίου ποὺ κατατάσσεται στοὺς μεγάλους διδασκάλους τῆς ἐρήμου καὶ τῆς ἡσυχαστικῆς μας παράδοσης ( ἐξ οὗ καὶ ἡ προσωνυμία «ὁ ἀδικημένος Ἅγιος»). Δανειζόμαστε μικρὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ λεχθέντα: «ὑπερασπιζόμενοι τὸν Ἅγιο Ἰσαάκ, α) ὑπερασπιζόμαστε τὴν τιμὴ τῶν Ἁγίων μας, β) ὑπερασπιζόμαστε τὴν ἀλήθεια τῆς ἐκκλησίας διότι ἡ ἐκκλησία κατέχει ὅλη τὴν ἀλήθεια, ὅσον ἀφορᾶ τὴν διδασκαλία ἀλλὰ καὶ τὴν ἐμπειρία τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶ γ) ἂς μὴν ξεχνᾶμε ὅτι αὐτὴ ἡ ἀλήθεια διακατέχεται ἀπὸ ὅλους τους ἁγίους … μόνο ʺσὺν πᾶσι τοὶς Ἁγίοιςʺ μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε τὴν Ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ».
Ἀκόμα, ἀναφέρθηκε στὴν ἐπικαιρότητα τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Ἰσαὰκ καὶ κατ’ ἐξοχὴν σὲ αὐτὴ περὶ τῆς ἀμέριστης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Βασικὴ ἔκφραση τῆς ἀγάπης αὐτῆς  ἀποτελεῖ ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ὄχι μόνο χάρισε στὸν ἄνθρωπο καὶ ἰδιαιτέρως ἐξέφρασε διὰ τῆς ἑκούσιας σταυρώσεως τοῦ μονογενοῦς του Υἱοῦ – δὲν ἔσωσε τὸν ἄνθρωπο «ἐπιβάλλοντας» κάτι σὲ αὐτὸν καὶ ἑπομένως σεβάστηκε τὴν ἀπόλυτη ἐλευθερία του ἀκόμα καὶ στὸν τρόπο τῆς σωτηρίας του!-ἀλλὰ καὶ τὴν σεβάστηκε ἀπὸ καταβολῆς κόσμου ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. Αὐτήν τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ὡς ἐλευθερία ἀντιπαρέβαλε ὁ π. Ἰωάννης στὴν - ἀντίθετη κατὰ Θεὸν - ἀπόλυτη «στέρηση τῆς ἐλευθερίας» ποὺ θέλει «νὰ ἐπιβάλει ἡ ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση» στὸν ἄνθρωπο.
Στὴν συνέχεια ὁ π. Βασίλειος Κοκολάκης ἀναφέρθηκε συνοπτικὰ στὶς μέχρι τώρα δραστηριότητες τῆς ΕΠΜ :

1. Ή ΕΠΜ ἦταν διοργανώτρια μαζὶ μὲ τὸν Ναό τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στὸ Μαρούσι, τῆς Ἡμερίδας «Ἰσχύουν οἱ ἱεροὶ Κανόνες σήμερα;» (1/11/2009).
2. Κείμενα πρὸς τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο περὶ «Κάρτας τοῦ πολίτη» (καὶ πιὸ πρὶν περὶ ΑΜΚΑ).
3. Συλλογὴ ὑπογραφῶν κατὰ τῆς «κάρτας τοῦ πολίτη» μαζὶ μὲ τήν Πρωτοβουλία Ἀντιρρησιῶν Ὀρθόδοξης Συνείδησης (ΠΡ.Α.Ο.Σ).
4. Διοργάνωση συγκεντρώσεως  στὶς 6/2/2011 στὸ Σύνταγμα γιὰ τὴν «Κάρτα τοῦ πολίτη».
5. Ἡμερίδα στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν μὲ θέμα «Ἠλεκτρονικὴ Διακυβέρνηση καὶ Ἀνθρώπινα Δικαιώματα» (31/03/2011).
6. Ἐπανειλημμένα ἐκπομπὲς στὴν TV μὲ τὸν π. Σαράντη καὶ τὸν Στάθη Ἀδαμόπουλο γιὰ τὴν «Κάρτα τοῦ πολίτη».
7. Αἴτηση παρεμβάσεως τῆς Ἑστίας στὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων(ΕΔΑΔ) πρὸς ἀντιμετώπιση καὶ καταπολέμηση τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων (25/02/2011).
8. Ἀναφορὰ - αἴτηση πρὸς τὸ πρόεδρο Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων (καὶ ἐνημέρωση πρὸς Ὑπουργεῖο Ἐργασίας) γιὰ τὴν «κάρτα τοῦ πολίτη» (03/03/2011).
9. Αἴτηση πρὸς τὸν πρόεδρο τῆς Βουλῆς καταργήσεως τοῦ ἄρθρου 153 τοῦ νόμου 3655/2008 περὶ ΑΜΚΑ ὡς ἀντισυνταγματικοῦ (καὶ ἐνημέρωση πρὸς Ὑπουργεῖο Ἐργασίας)- (30/05/2011).
10. Συνάντηση τοῦ Δικηγόρου τῆς ΕΠΜ κοῦ Χρήστου Παπασωτηρίου μὲ τὴν κα Νταλάρα Ὑφυπουργὸ Ἐργασίας γιὰ τὴν «Κάρτα τοῦ πολίτη».
11. Ἐπαφὴ μὲ τοὺς Δικαστὲς κὸ Βλάχο καὶ κὸ Μαρίνο (τῆς ἐπιτροπῆς ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων) πρὸς ἐνημέρωσή τους γιὰ τὴν «κάρτα τοῦ πολίτη».
12. Αἴτηση ἀκυρώσεως στὸ Συμβούλιο Ἐπικρατείας περὶ ἐξαιρέσεως ἀπὸ τὸ ΑΜΚΑ.
13. Αἴτηση χορηγήσεως ἔγγραφου Ὑλικοῦ γιὰ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη πρὸς τὴν ἐπιτροπὴ Ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.

Ἀκόμα, ὁ π.Βασίλειος ἀναφέρθηκε στὸ γεγονὸς ὅτι, ἐν κατακλεῖδι, ὅλη αὐτὴ ἡ προσπάθεια τῆς ΕΠΜ (ἀλλὰ καὶ ἄλλων) «δὲν πάει στὸν ἀέρα» καθότι «στὶς 10 Ἰουνίου τοῦ 2011, δεκαέξι βουλευτὲς ὑπέβαλαν ἐπερώτηση στὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων περὶ τῆς κάρτας τοῦ πολίτη». Ἀξιοσημείωτο εἶναι, ὅπως ἀνέφερε ὁ π. Βασίλειος, ὅτι, σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενα τῆς κας Θεοδώρας Τζάκρη, Ὑφυπουργοῦ Ἐσωτερικῶν, ἡ λήψη τῆς κάρτας τοῦ πολίτη θὰ εἶναι ὑποχρεωτική, γεγονὸς τὸ ὁποῖο μας παρακινεῖ νὰ « … συνεχίσουμε τὶς ἐπαφές μας πρὸς ὅλους τους Μητροπολίτες ἀλλὰ καὶ πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο … ».
Τέλος κάνοντας τρόπον τινά ἐπίλογο τῆς ἐκδήλωσης, ὁ Δήμαρχος Ἁμαρουσίου κος Γεώργιος Πατούλης μίλησε μὲ ἐνθουσιασμὸ γιὰ τὶς πολυπληθεῖς δραστηριότητες τῆς Ἑστίας μέσα στὸ μικρὸ χρόνο ὕπαρξής της. Μέσα σὲ ἄλλα, χαιρέτησε τὴν ἵδρυση τῆς Ἑστίας «διότι προωθεῖ τούς σκοποὺς τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησιαστικῆς παράδοσης ἀλλὰ καὶ ἀναλαμβάνει καὶ τὸ ρόλο τοῦ πνευματοφύλακα τῆς ὀρθόδοξης πατερικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς γραμματείας». Ἀκόμα εἶπε ὅτι«στὴν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν ἀνήκει τὸ πεδίο τῆς διαλεκτικῆς ἀντιπαράθεσης ἀλλὰ καὶ προωθεῖται ἡ σπουδὴ καὶ ἡ διδασκαλία τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, διότι λαὸς χωρὶς γλῶσσα δὲν ἔχει μέλλον».
Ὁ Πατὴρ Σαράντης Σαράντος εὐχαρίστησε ὅλους ὅσους συνέβαλαν στὴν σημερινὴ ἐκδήλωση καὶ ἰδιαιτέρως τὸν Δήμαρχο Ἁμαρουσίου. Ἡ ἐκδήλωση ἔκλεισε μὲ τὸν Ἐθνικό μας Ὕμνο.