Εἶναι πλέον ἀναντίρρητο γεγονὸς στοὺς πολῖτες αὐτῆς τῆς χώρας, πὼς ἡ οἰκονομικὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὸν τόπο μας, ἀλλὰ προπάντων ἡ πνευματικὴ, ἀπόρροια τῆς ὁποίας εἶναι ἡ πρώτη, καλλιεργεῖται ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἀπὸ τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις.
Σκοπὸς τους εἶναι νὰ μᾶς καταστήσουν ἄβουλα ὄντα καὶ εὐάλωτα, ὥστε εὔκολα νὰ περάσουν τὰ σχέδιά τους, νὰ ὑποδουλωθοῦμε δηλαδὴ σὲ ὅσα ἐπιβάλλει ἡ Νέα Ἐποχή.
Οἱ Ἕλληνες ἰθύνοντες συνεπικουρούμενοι καὶ ἀπὸ τὴν ρεμβάζουσα ἐκκλησιαστικὴ καὶ πνευματικὴ ἡγεσία (ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων), μᾶς ὁδηγοῦν σὲ ἕνα ἀδιέξοδο ποὺ ὅμοιό του δὲν ἔχει ἀντιμετωπίσει ἡ Χώρα μας, ἀπὸ τὴν ἵδρυση τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Ἔτσι καθημερινὰ ζοῦμε μὲ ἕναν ἐφιάλτη, γιὰ τὸ τί καινούργιο θὰ μᾶς ἐπιβάλουν οἱ «κλίναντες γόνυ στὸν Βάαλ», δηλαδὴ οἱ ἀνευθύνως καὶ δουλικῶς φερόμενοι στὰ κελεύσματα τῆς κυοφορούμενης παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Ἡ ὁμάδα λοιπὸν τῶν κυβερνώντων τὴν Πατρίδα μας μὲ ἐλαφρὰ τὴ συνείδηση, οἱ περισσότεροι δὲ ἀναλογιζόμενοι τὸν ὀδυνηρὸ ἀποχωρισμὸ τῆς ὑπουργικῆς καρέκλας, σὲ περίπτωση μὴ συναίνεσης, προέβησαν εἰς ψήφιση νομοσχεδίου, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ ὕβρη καὶ ὄνειδος γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ κοινωνία.
Ἀφοῦ δηλαδὴ σκέφθηκαν.... καὶ ξανασκέφθηκαν ὅτι οἱ αὐξανόμενοι καθημερινῶς ἄνεργοι, στεροῦνται τὰ ἀναγκαῖα πρὸς διαβίωση, εὑρισκόμενοι σὲ θλίψη, χρειάζονται μία λύση γιὰ τὸ πρόβλημά τους! Ἡ σοφὴ λύση βρέθηκε εὔκολα: Ἐλεύθερες στὴν ἀγορὰ οἱ ναρκωτικὲς οὐσίες.... Ἤγουν, τουτέστιν, δηλαδὴ ἐν ἄλλοις λόγοις, ἤτοι (Γ. Σουρῆς), θὰ πρέπει τὰ ναρκωτικὰ νὰ μποῦν σὲ κάθε σπίτι. Ἔτσι τὸ κάθε λογῆς μικρομάγαζο θὰ σπέρνει τὸ θάνατο στὰ Ἑλληνόπουλα, καὶ μάλιστα «μὲ τὴ βούλα»!
Tό νομοσχέδιο αὐτὸ, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀχαρακτήριστο, ἀπάνθρωπο καὶ τριτοκοσμικό, δημιουργεῖ πολλὰ ἐρωτηματικὰ καὶ δίκαιη ἀνησυχία ὡς πρὸς τὸ σκοπό του. Ἐπειδὴ δὲ τὰ θύματά του θὰ εἶναι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον νέα παιδιά, ὁ προβληματισμός μας γίνεται ἐντονότερος, διότι ἀνοίγονται οἱ ἀσκοὶ τοῦ Αἰόλου μὲ τραγικὲς γιὰ τὸν τόπο μας συνέπειες. Οἱ ἔφηβοί μας, κυρίως οἱ εὑρισκόμενοι σὲ συναισθηματικὴ ἀπογοήτευση - σύνηθες φαινόμενο τῆς ἡλικίας - ἢ σὲ ἀποτυχία ἀπό τὶς ἐξετάσεις ἢ σέ περιβάλλον διαταραγμένων οἰκογενειακῶν σχέσεων, - ποὺ δυστυχῶς καὶ αὐτὸ εἶναι πλέον σύνηθες -, θὰ ὁδηγοῦνται μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια στὴν ψευτοπαρηγοριὰ τῶν θανατηφόρων οὐσιῶν, ἀφοῦ ἡ ἀπόκτησή τους θὰ εἶναι τόσο ἁπλή.
Οἱ κυβερνῶντες ποὺ συνέταξαν καὶ ψήφισαν αὐτὸ τὸ κακουργηματικὸ νομοσχέδιο, ἔβαλαν κατὰ νοῦ ὅτι μπορεῖ νὰ πληγοῦν καὶ τὰ δικά τους βλαστάρια ἀργὰ ἢ γρήγορα;
Ἐνθυμοῦνται ἄραγε τὴ σοφὴ ρήση τοῦ λαοῦ μας ποὺ λέγει: «Ὅποιος ἀνοίγει τὸ λάκκο τοῦ ἄλλου, πέφτει καὶ ὁ ἴδιος μέσα;».
Ἀναλογιζόμεθα μὲ πικρία πὼς ἀφοῦ οἱ μεταδικτατορικὲς κυβερνήσεις, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ἐπιδίδονται στὴν ἀποχριστιανοποίηση τῆς μαθητιώσης νεολαίας, ἀπογυμνώνοντάς την ἀπὸ κάθε τί τὸ ἱερό, κάθε τί ποὺ δημιουργεῖ ἦθος καὶ ἀξιοπρέπεια, τώρα τὴν σπρώχνουν στὴν διάλυση τῆς προσωπικότητάς τους καὶ τὴν καταστροφὴ τῆς ἴδιας της ζωῆς τους. Ἂν λοιπὸν δείχνουν τέτοια ἀνευθυνότητα γιὰ ἕνα θέμα κραυγαλέο, γιὰ τὸ ὁποῖο σύσσωμος ὁ λαὸς εἶναι ἀντίθετος, ποιὰ ἐλπίδα νὰ ἔχουμε γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση καὶ ἄλλων ζωτικῶν θεμάτων τὰ ὁποῖα διαρκῶς ἀναφύονται καὶ πού ἴσως χρειάζονται Δαμόκλεια σπάθη ἢ Σολομώντεια σοφία;
Συμπερασματικὰ πρέπει νὰ ποῦμε πὼς ὄντως ζοῦμε μία ἐποχὴ παραλογισμοῦ, ἀνευθυνότητας καί ἔλλειψης σεβασμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.
Ἀφοῦ βάλαμε τὸν Θεὸ στὴν ἄκρη, ἀφοῦ περιφρονήσαμε τὸν Ἅγιο Νόμο Του, ὁδηγούμενοι ἀπὸ τὸ ὑλιστικὸ φρόνημα καὶ τὰ ἔνστικτά μας, φτιάξαμε μία κοινωνία ὅπου τὰ πάθη δὲν ἔχουν οὔτε ἀρχή, οὔτε τέλος.
Ὅμως ὑπάρχει λύση καὶ ἡ λύση αὐτὴ εἶναι μία καὶ μόνη: Ἐπιστροφὴ ὅλων μας τάχιστα στὸ σπίτι τοῦ Πατέρα μας, μὲ γόνατα κεκλιμένα καὶ δάκρυα μετανοίας. Ἐκεῖνος μᾶς περιμένει μὲ ἀγάπη καὶ μακροθυμία. Οἱ κυβερνῶντες ἂς ἀναλογισθοῦν τοὺς ἥρωές μας, ποὺ μὲ θυσίες μέχρι αἵματος μᾶς ἔφτιαξαν ἐλεύθερη Πατρίδα. Ἀποσύροντες τὸ ἐπάρατο νομοσχέδιο θὰ ἀποδείξουν πὼς δὲν ἔσβησε μέσα τους τὸ ἑλληνικὸ φιλότιμο καὶ πὼς δὲν εἶναι φτηνὰ δουλικά τῆς Σιωνιστικῆς Νέας Ἐποχῆς ποὺ στόχο ἔχει νά ἀφανίσει τὸ Ὀρθόδοξο Ἑλληνικὸ Ἔθνος.
Ἡ ἀνησυχία μας πρέπει νὰ εἶναι ἀνύστακτη. Εὐελπιστοῦμε, πὼς θὰ προβοῦν στὴν σωτήρια κίνηση πρὶν νὰ εἶναι ἀργὰ γιὰ ὅλους μας
πηγή
Τι πλέον θέλεις;
Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.
Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.
Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.
Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.
Τι πλέον θέλεις;
Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου