φενεος

Ιησούς Σινά

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψηγματα all

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Μαχητής του Χριστού ή μαχητής του πειρασμού;


150534_1355433144702_1797672678_712338_7139528_n.jpg
Είπα σε κάποιον μια φορά: «Τι είσαι εσύ; Μαχητής του Χριστού ή μαχητής του πειρασμού; Ξέρεις πως υπάρχουν και μαχητές του πειρασμού;»
.
Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα που είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, που προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε.
Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Αλλά με τον τρόπο που της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως που τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα άλλα και γερά».
Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους... χριστιανικά. Όποιος ελέγχει μπροστά σε άλλους κάποιον που αμάρτησε ή μιλάει με εμπάθεια για κάποιο πρόσωπο, αυτός δεν κινείται από το Πνεύμα του Θεού· κινείται από άλλο πνεύμα.

Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη· διαφέρει από τον τρόπο των νομικών.
Η Εκκλησία βλέπει τα πάντα με μακροθυμία και κοιτάζει να βοηθήση τον καθέναν, ό,τι και αν έχη κάνει, όσο αμαρτωλός και αν είναι.


Βλέπω σε μερικούς ευλαβείς ένα είδος παράξενης λογικής. Καλή είναι η ευλάβεια που έχουν, καλή και η διάθεση για το καλό, άλλα χρειάζεται και η πνευματική διάκριση και ευρύτητα, για να μη συνοδεύη την ευλάβεια η στενοκεφαλιά, η γεροκεφαλιά (το γερό δηλαδή αρβανίτικο κεφάλι).
Όλη η βάση είναι να έχη κανείς πνευματική κατάσταση, για να έχη την πνευματική διάκριση, γιατί αλλιώς μένει στο «γράμμα του νόμου», και το «γράμμα του νόμου αποχτείνει». Αυτός που έχει ταπείνωση, δεν κάνει ποτέ τον δάσκαλο· ακούει και, όταν του ζητηθή η γνώμη του, μιλάει ταπεινά. Ποτέ δεν λέει «εγώ», αλλά «ο λογισμός μου λέει» ή «οι Πατέρες είπαν». Μιλάει δηλαδή σαν μαθητής. Όποιος νομίζει ότι είναι Ικανός να διορθώνη τους άλλους έχει πολύ εγωισμό.
 
γέροντας Παίσιος

Πες με το νου σου «Ελέησέ με, Θεέ μου», και ολοκληρώθηκε η προσευχή σου.

DSC00012.jpg

«Και πώς είναι δυνατό, λέγει, άνθρωπος κοσμικός, που είναι προσηλωμένος στο δικαστήριο, κάθε τρεις ώρες της ημέρας να προσεύχεται και να τρέχει στην Εκκλησία; Είναι δυνατό και πολύ εύκολο. Γιατί, κι αν δεν είναι εύκολο να πας στην Εκκλησία, καθώς στέκεσαι εκεί μπροστά στις πόρτες κι είσαι προσηλωμένος στο δικαστήριο, είναι δυνατό να προσευχηθείς. Γιατί δε χρειάζεται τόσο φωνή, όσο σκέψη, ούτε έκταση των χεριών, όσο τεντωμένη ψυχή, ούτε κάποια στάση, αλλά πίστη.

Γιατί κι αύτη η Άννα δεν εισακούστηκε επειδή έβγαλε δυνατή και μεγάλη φωνή, αλλ' επειδή φώναξε δυνατά μέσα στην καρδιά της. Γιατί «η φωνή της δεν ακουόταν» (Α' Βασ. /, 13), λέγει, αλλά την άκουγε ο Θεός.

Το ίδιο έκαναν πολλές φορές και πολλοί άλλοι, και ενώ ο άρχοντας μέσα φώναζε, απειλούσε, έκανε χειρονομίες, μαινόταν, αυτοί, στεκόμενοι μπροστά στις κλειστές πόρτες και λέγοντας λίγα λόγια προσευχής με το νου τους, όταν μπήκαν μέσα τον μετέβαλαν και τον καταπράυναν και τον έκαναν ήμερο, από άγριος που ήταν. Και δεν εμποδίστηκαν καθόλου, ούτε από τον τόπο, ούτε από την ώρα, ούτε από τη σιωπή για την προσευχή αυτή.

Αυτό λοιπόν κάνε κι εσύ! Στέναξε βαθειά, φέρε στη μνήμη σου τις αμαρτίες σου, στρέψε το βλέμμα σου στον ουρανό, πες με το νου σου «'Ελέησέ με, Θεέ μου», και ολοκληρώθηκε η προσευχή σου.

Γιατί αυτός που είπε «ελέησέ με», έδειξε εξομολόγηση και μετάνιωσε για τα αμαρτήματά του.

Γιατί το να ζητούν έλεος ταιριάζει σ' αυτούς που αμάρτησαν. Αυτός που είπε «ελέησέ με», πήρε συγχώρηση των σφαλμάτων του.

Γιατί αυτός που ελεήθηκε δεν κολάζεται. Αυτός που είπε «ελέησέ με», κέρδισε τη Βασιλεία των Ουρανών.

Γιατί αυτόν που θα ελεήσει ο Θεός, δεν απαλλάσσεται μόνο απ' τη κόλαση, αλλά γίνεται άξιος και των μελλοντικών αγαθών.

Ας μην προφασιζόμαστε λοιπόν λέγοντας, ότι δεν υπάρχει κοντά μας οίκος προσευχής. Γιατί εμάς τους ίδιους έκανε ναούς η χάρη του Πνεύματος του Θεού, εάν βέβαια είμαστε άγρυπνοι, ώστε να έχουμε από παντού μεγάλη ευκολία.

Η λατρεία μας δεν είναι τέτοια, όπως ήταν παλαιότερα των Ιουδαίων, που είχε πολύ το υλικό στοιχείο και απαιτούσε πολλή απασχόληση. Εκεί ο προσευχόμενος έπρεπε να ανεβεί στο ιερό, να αγοράσει τρυγόνια, να χρησιμοποιήσει ξύλα και φωτιά, να πάρει μαζί του μαχαίρι και το θύμα, γιατί εσύ ο ίδιος είσαι και ιερέας και θυσιαστήριο και θύμα.

PIC0177.jpgΌπου λοιπόν κι αν βρίσκεσαι, μπορείς να στήσεις το βωμό, δείχνοντας μόνο νηφάλια πρόθεση, και σε τίποτα δεν σε εμποδίζει ο τόπος, ούτε σε εμποδίζει η ώρα, αλλά και χωρίς να γονατίσεις, χωρίς να χτυπήσεις το στήθος σου και χωρίς να υψώσεις τα χέρια σου στον ουρανό, μόνο εάν δείξεις θερμή διάνοια, ολοκλήρωσες το άπαν της προσευχής.

Είναι δυνατό ακόμα και γυναίκα, που κρατάει ρόκα και υφαίνει, να στρέψει το βλέμμα νοερά στον ουρανό και να επικαλεσθεί με θερμότητα το Θεό.

Μπορεί και άνθρωπος που πηγαίνει στην αγορά και βαδίζει μόνος του να κάνει μακρές προσευχές.

Κι άλλος, που κάθεται στο εργαστήριο και ράβει δέρματα, μπορεί να αφιερώσει τη ψυχή του στο Δεσπότη.

Είναι δυνατό και ο δούλος και αυτός που ψωνίζει, και αυτός που ανεβαίνει και αυτός που κατεβαίνει, και αυτός που εργάζεται στο μαγειρείο, όταν δεν μπορούν να έρθουν στην εκκλησία, να κάνουν προσευχή μακρά και ζωηρή.

Ο Θεός δεν ντρέπεται τον τόπο. Ένα πράγμα μόνο ζητά, θερμή διάνοια και ψυχή γεμάτη σωφροσύνη.

Και για να δεις ότι δεν χρειάζονται σχήματα και τόποι και ώρες γενικά, αλλά γενναίο και διεγερμένο φρόνημα, ο Παύλος, ενώ ήταν ξαπλωμένος ανάσκελα στη φυλακή και δεν στεκόταν όρθιος (γιατί δεν τον άφηνε το ξύλο στο οποίο ήταν δεμένα τα πόδια του), επειδή, όντας ξαπλωμένος, προσευχήθηκε με προθυμία, ταρακούνησε τη φυλακή και τράνταξε τα θεμέλιά της και έδεσε τον αρχιφύλακα και τον οδήγησε ύστερα από αυτά στην ιερή μυσταγωγία (Πράξ. 17,25-34).

Και ο Εζεκίας επίσης χωρίς να στέκεται όρθιος, ούτε να είναι γονατισμένος, αλλά ξαπλωμένος ανάσκελα στο κρεβάτι, εξαιτίας της αρρώστιας, γύρισε τον εαυτό του προς τον τοίχο, και με το να επικαλεστεί θερμά και με σώφρονα ψυχή το Θεό, και την απόφαση που είχε ανακοινωθεί ανακάλεσε και πολλή συμπάθεια κέρδισε και ξαναβρήκε όπως πριν την υγεία του.

Κι αυτό θα μπορούσε να το δει κανείς να συμβαίνει όχι μόνο σε άγιους και μεγάλους άνδρες, αλλά και σε κακούς.

Γιατί και ο ληστής δεν στάθηκε σε ευκτήριο οίκο, ούτε γονάτισε, αλλά τεντωμένος πάνω στο σταυρό, με λίγα λόγια πέτυχε τη Βασιλεία των Ουρανών.

Άλλος μέσα σε βούρκο και σε λάκκο (Ιερ.45,6),

άλλος μέσα σε λάκκο και ανάμεσα σε θηρία (Δαν. 6,22),

άλλος μέσα στην ίδια την κοιλιά του κήτους(Ίωνα,2,2-Ι0),

αφού παρακάλεσαν το Θεό, όλα όσα τους απειλούσαν τα διέλυσαν και πέτυχαν την εύνοια του Θεού.

Και βέβαια λέγοντας αυτά σας προτρέπω να πηγαίνετε συνεχώς στις Εκκλησίες, και στο σπίτι να προσεύχεστε με πολλή ησυχία, κι όταν έχετε ελεύθερη ώρα να γονατίζετε και να ανυψώνετε τα χέρια, κι όταν έχετε ελεύθερη ώρα να γονατίζετε και να ανυψώνετε τα χέρια.

Εάν όμως είτε εξαιτίας της ώρας, είτε εξαιτίας του τόπου μείναμε ανάμεσα σε πολλούς άλλους, να μην παραλείπετε εξαιτίας αυτού τις συνηθισμένες προσευχές, αλλά να προσεύχεσθε μ' αυτόν τον τρόπο, που είπα στην αγάπη σας, και να παρακαλείτε το Θεό, με τη βεβαιότητα ότι δεν θα έχετε τίποτα λιγότερο με αυτή την προσευχή.

Αυτά σας τα είπα όχι για να με θαυμάσετε και να χειροκροτήσετε, αλλά για να τα εφαρμόσετε έμπρακτα και να αφιερώνετε τις ώρες της νύχτας και της ημέρας και της εργασίας στις προσευχές και τις δεήσεις».



(Αγ. Ι. Χρυσοστόμου, Δ΄ομιλία «Περί Άννης»)

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Μας κήρυξαν τον πόλεμο κι εμείς σωπαίνουμε



Έχουμε πόλεμο με την κυβέρνηση. Σαν πολίτες έχουμε στοχοποιηθεί από την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, η οποία έχει αναλάβει ένα μοναδικό έργο. Την πώληση των πάντων, την πλήρη αποδυνάμωση και την πλήρη απώλεια αυτοσυντήρησης της πατρίδας μας. Το ξεπούλημα και οι υποθήκες, αυτό ακριβώς σημαίνουν. Η εργολαβία του Λουκά Παπαδήμου, ενός ανθρώπου του τραπεζικού συστήματος, που έχει μηδενικές αναστολές για τα αποτελέσματα των συμφωνιών που ανέλαβε να υλοποιήσει.
Έχουμε πόλεμο με την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, η οποία συνεχίζει να εκβιάζει ασύστολα τους Έλληνες πολίτες, προκειμένου να μειώσει ή και να εξαφανίσει τις αντιδράσεις εκείνες που θα καταστρέψουν τους σχεδιασμούς των οικονομικών τρομοκρατών μας. Δυστυχώς, η μέριμνα του παρόντος πολιτικού συστήματος, είναι προσανατολισμένη στην διάσωση των πρωταγωνιστών της παράδοσης της χώρας στην εξαθλίωση και στην μετατροπή της πατρίδας μας σε ένα τεράστιο χώρο καταναγκαστικών έργων.
Έχουμε πόλεμο με την κυβέρνηση και τα υποστηρίγματά της, τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, αλλά και τους μηχανισμούς καταστολής με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο. Τραγικά ανθρωπάρια των ΜΜΕ έχουν συνταχθεί στον πόλεμο που έχουν ανοίξει κατά της ίδιας της χώρας οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ, οι οποίες στηρίζονται από τον ακατάλληλο πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος έχει συνταχθεί με τις δυνάμεις κατοχής και παραινεί για την γρήγορη ολοκλήρωση του συμβολαίου καταστροφής, αλλά δεν διστάζει να συμβάλει στον αγώνα της κυβερνοτρομοκρατίας που έχει υλοποιείται στον μέγιστο βαθμό μέσω αυθαίρετων και αστήρικτων δηλώσεων από ανθρώπους των οποίων η ανεπάρκεια, η ιδιοτέλεια, η ματαιοδοξία ή και ο δοσιλογισμός, έχουν κατορθώσει να ανοίξουν την κερκόπορτα για την κατοχή της Ελλάδας.
Στεκόμαστε με προσοχή και καταγράφουμε τις πράξεις ενός εκάστου από αυτούς και τους προειδοποιούμε πως όταν η Δημοκρατία επιστρέψει στην χώρα που γεννήθηκε, θα αντιμετωπίσουν οι ίδιοι τα αποτελέσματα του καταστροφικού του έργου, θα νιώσουν οι ίδιοι την επιβολή του νόμου που καταχράστηκαν, ποδοπάτησαν ή βίασαν κατ' εξακολούθηση προς ικανοποίηση και τέρψη των εντολέων τους.
Έχουμε πόλεμο με αυτούς που τόλμησαν να μας τον κηρύξουν. Και σε αυτόν τον πόλεμο δεν θα μείνουμε απαθείς. Σε αυτήν την φρικώδη επίθεση θα απαντήσουμε, σύσσωμοι όλοι οι Έλληνες, και θα στείλουμε εκεί που τους πρέπει όλους εκείνους που ξεδιάντροπα κατέστρεψαν και πούλησαν μία χώρα, την πατρίδα μας.
Έχουμε πόλεμο με αυτούς που τους εμπιστευθήκαμε την τύχη και το αύριο της χώρας και αυτοί με την σειρά τους μας παρέδωσαν βορά στις διαθέσεις αδίστακτων κερδοσκόπων οικονομικών εκτελεστών ...;
Έχουμε πόλεμο ...;!
Σηκωθείτε και πάψτε να είστε ραγιάδες.
Σηκωθείτε και δείξτε στους πληρωμένους εκτελεστές μας πως αφού έζησαν το δικό τους όνειρο, ήρθε η ώρα να ζήσουν και τον δικό μας εφιάλτη.
Σηκωθείτε αδέλφια, γιατί αυτοί μας έχουν σκάψει τον λάκκο, μας έχουν ρίξει μέσα και ετοιμάζονται να μας σκεπάσουν ...;
Κωνσταντίνος
kostasxan.blogspot

http://titanis.pblogs.gr/2012/01/mas-khryxan-ton-polemo-ki-emeis-swpainoyme.html

Όλα να τα δέχεσαι σαν μεγάλα δώρα του Θεού

297278_105399069570452_100003010774690_44536_1220868955_n.jpg
-Γέροντα, στενοχωριέμαι γιατί έχω πολλά προβλήματα υγείας.

- Όλα να τα δέχεσαι σαν μεγάλα δώρα του Θεού. Ο Θεός δεν είναι άδικος. Στον ουρανό θα έχης πολλά να απολαύσης θα έχης σύνταξη μεγάλη, εάν δεν την μειώσης μόνη σου με τον γογγυσμό.
- Πώς, Γέροντα, αφού τώρα δεν νιώθω μέσα μου τον ουρανό;
- Δε νιώθεις τον Ουρανό,γιατί δεν δοξολογείς τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος κινήται στον χώρο της δοξολογίας,... χαίρεται με όλα. Υπάρχουν κοσμικοί άνθρωποι που θα μας κρίνουν εμάς τους μοναχούς. Να δήτε οι Βεδουίνοι τι ταλαιπωριά περνούν, αλλά ευχαριστούν τον Θεό και είναι χαρούμενοι! Το σιτάρι δεν το καθαρίζουν, για να βγάλουν την πέτρα, αλλά το αλέθουν όπως είναι, και το ψωμί τους είναι όλο πέτρα!

Και οι τροφές τους, φαίνεται, δεν έχουν τα απαραίτητα συστατικά, ασβέστιο κ.λπ., οπότε τα δόντια τους καταστρέφονται τελείως. Και βλέπεις Βεδουίνους να έχουν μόνον ένα δόντι και να χαίρωνται σαν να είναι το δόντι μαργαριταρένιο. Και άλλος του λείπει ένα δόντι και αισθάνεται μειονεκτικά. Με όλα αυτά που ακούτε, να κινήσθε συνέχεια στην δοξολογία να δοξάζετε μέρα-νύχτα τον Θεό για τις ευεργεσίες Του.
Μου έλεγε κάποιος επίσκοπος ότι σε έναν ναό, την ώρα που ο διάκος διάβαζε το Ευαγγέλιο της θεραπείας των δαιμονισμένων των Γεργεσηνών, ένας άνθρωπος πολύ απλός στεκόταν πίσω από το δεσποτικό και έλεγε συνέχεια «δόξα σοι ο Θεός».

Αρχίζει ο διάκος : «Τω καιρώ εκείνω ελθόντι τω Ιησού εις την χώραν των Γεργεσηνών, «δόξα σοι ο θεός» λέει εκείνος, «υπήντησαν αυτώ δύο δαιμονιζόμενοι», «δόξα σοι ο Θεός» «χαλεποί λίαν», «δόξα σοι ο Θεός » «και ιδού ώρμησε πάσα η αγέλη των χοίρων ...εις την θάλασσαν», «δόξα σοι ο Θεός». «Κατάλαβα, μου είπε ύστερα ο επίσκοπος ,ότι είχε δίκαιο αυτός ο απλός άνθρωπος που έλεγε «δόξα σοι ο Θεός» γιατί το «δόξα σοι ο Θεός» ρίχνει τους δαίμονες στην θάλασσα» . Και εσείς πάντα να λέτε «δόξα σοι ο Θεός, δόξα σοι ο Θεός», μέχρι να ορμήσει η αγέλη στην θάλασσα .
Η δοξολογία αγιάζει τα πάντα. Με την δοξολογία διαλύεται ο άνθρωπος από ευγνωμοσύνη ,παλαβώνει με την καλή έννοια, πανηγυρίζει τα πάντα. Και όταν ο άνθρωπος ευχαριστή τον Θεό ακόμη και για τα λίγα, έρχεται μετά τόσο πλούσια η ευλογία του Θεού, που δεν μπορεί να την αντέξη και τότε ο διάβολος δεν μπορεί πια να σταθή και φεύγει

ΠΑΙΣΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ  

Ο "Άγιος" των Φυλακών για την προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ


Για τη Romfea.gr, Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος 23.29
Όλη η Ελλάδα μας, όλοι οι Έλληνες, όσα γράμματα κι αν γνωρίζει ο καθένας, στέκεται πλάι στον δοκιμαζόμενο σεπτό Καθηγούμενο μιας των μεγαλυτέρων Αγιορείτικων Ι. Μονών.
Εκείνης της Ιεράς και Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου.  
Ο Γέροντας Εφραίμ είναι αθώος μέχρι την καταδίκη του, αν καταδικασθεί, από το οικείο Δικαστήριο της Ελληνικής Δικαιοσύνης, όπως το ίδιο συμβαίνει και με κάθε κατηγορούμενο προφυλακιστέο ή όχι.
Συνεπώς η πολεμική εναντίον του κρίνεται άκαιρη, πρόχειρη και επιπόλαια, αν όχι εμπαθής και σκόπιμη, με στόχο να πλήξουν την Αθωνική Πολιτεία, την Αγία μας Εκκλησία και την όλη ανά τον κόσμο Ορθοδοξία.
Ύστερα είναι και το άλλο.
Ο Σωτήρας μας Χριστός ξεχώρισε τον κάθε κατηγορούμενο από το οποιοδήποτε αδίκημα που τον βαραίνει. Το αδίκημα είναι θέμα της Δικαιοσύνης. Δικό μας θέμα, είτε αθωωθεί είτε όχι, ο κατηγορούμενος Καθηγούμενος της Αθωνικής μας Πολιτείας είναι ο αδελφός μας. Είναι ίδια εικόνα, κι αυτός με μας, του Θεού. Είναι παιδί του Θεού, όπως και ημείς. Έτσι ο άγιος Γέροντας Εφραίμ είναι «αδελφός» του Χριστού (Ματθ. 25, 40). Κάτι περισσότερο απ' αPτό.
Είναι ο ίδιος ο Χριστός «εν ετέρα μορφή» (Μάρκ. 16, 12). Έτσι του οφείλουμε πολλή αγάπη. Την ίδια αγάπη που έχουμε στον ίδιο τον εαυτό μας.
Την ίδια αγάπη που έχουμε, αν έχουμε και όσοι την έχουμε, προς τον Ιησού μας, αν και το σχήμα του και το εκκλησιαστικό αξίωμα που έχει, αυτό και μόνο μας επιβάλλει να έχουμε έναντί του σεβασμό και την ανάλογη τιμή που δικαιούται να έχει.
Ο υποφαινόμενος στην 35χρονη διακονία χριστιανικής αγάπης, που ασκεί σε όλους τους κρατουμένους και εδώ στην πατρίδα μας και στους κρατουμένους όλων των χωρών του κόσμου, έτσι φέρεται. Βλέποντας στο πρόσωπο του κάθε κρατουμένου τον Χριστό «εν ετέρα μορφή». Άλλωστε αυτό μας λέγει και εκείνη η φωνή του Κυρίου μας: «εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με» (Ματθ. 25, 36). Εισέρχεται στην κάθε φυλακή, όπως εισήλθε και ο Χριστός στο σπίτι του τελώνη Ζακχαίου. Στο σπίτι του τελώνη Ματθαίου.
Όπως αντιμετώπισε τη μοιχαλίδα Σαμαρείτισσα γυναίκα και την άλλη μοιχαλίδα, την οποία μάλιστα έσωσε από το λιθοβολισμό.
Και όπως άνοιξε κουβέντα και με τον «εκ δεξιών» ληστή πάνω στο Γολγοθά. Ο Ιησούς καταδίκασε την αμαρτία, αλλά αγάπησε τον αμαρτωλό. Όπως ακριβώς κάνει και ο γιατρός. Εχθρεύεται την αρρώστια, την οποία και καταπολεμά με τα ανάλογα φαρμακευτικά σκευάσματα, αλλά αγαπά τον άρρωστο.
Ο Άγιος Καθηγούμενος π. Εφραίμ σταυρώνεται χρόνια τώρα. Λες και άνοιξε αυτός ο ίδιος ο Άδης να τον καταπιεί!
Και αντί να γίνουμε Σίμωνες Κυρηναίοι και να τον κάνουμε ν' αναπνεύσει έστω και λίγο, σαν συνάνθρωποι έστω, τον πετροβολούμε!... Και κάνουμε το σταυρό που σηκώνει πιο βαρύ! Τι είναι επιτέλους αυτός ο Γέροντας Εφραίμ; Είναι κακούργος, ένας άλλος Βαραββάς; Και δεν είναι άλλοι περισσότερο ένοχοι; Κάθε έγκλημα έχει πολλούς συνεργούς. Πού είναι οι συνεργοί του; Κι αυτό το Σύνταγμα που ορίζει ότι όλοι οι πολίτες είμαστε ίσοι απέναντι στο Νόμο, πού είναι; Κανείς πια δεν το σέβεται και δεν το υπολογίζει; Κανείς; Πού είναι αυτοί που τον ψήφισαν; Γιατί αυτοί εξαιρούνται από το Νόμο; Κι αυτό το φωνάζουν όλοι οι Έλληνες. Γιατί όλη η κακία μας μόνο στο Γέροντα Εφραίμ;
Αλλά ας είναι.
Η σταυρωμένη πορεία του Γέροντα έχει κι ένα καλό σημείο. Τον συμπαραστέκεται όλος ο κόσμος.
Όχι μόνον όλες οι ανά τον κόσμο Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά και οι ηγεσίες των κρατών. Σήμερα κανένας άλλος στον κόσμο δεν είναι τόσο συμπαθής, όσο ο Ελληνοκύπριος σεπτός Γέροντας της Ιεράς και Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου της Αθωνικής Πολιτείας.
Και το άλλο.
Παραμονή της πιο μεγάλης εορτής της χριστιανοσύνης, των Χριστουγέννων, να συλληφθεί και να κλεισθεί σαν εγκληματίας στον Κορυδαλλό; Αυτό στη λαϊκή συνείδηση είναι απαράδεκτο.
Πού θα μπορούσε να αποδράσει; Στη Ρωσία, από όπου γύρισε πρόσφατα και γνώριζε τη σύλληψή του;
Και με τι καρδιά ν αφήσει την πιο μεγάλη Μοναχική Αδελφότητά του και να φύγει; Και ποια μεγάλα κακουργήματα θα διέπραττε;
Καλός ο Νόμος. Αλλά είναι και η συνείδηση. Γι αυτό ορθά παρατηρεί ο επίτιμος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Βασίλειος Κόκκινος, ο οποίος αρθρογραφεί στην «ΕΣΤΙΑ» και στην «ΑΞΙΑ»: «Η αυστηρότης αυτής της κρίσεως, ερχομένη σε αντίθεση με την άμετρη επιείκεια προς κατηγορουμένους πολιτικούς, ομολογήσαντας την διάπραξη κακουργημάτων, αλλά και προς πολιτικά στελέχη ενός των κυβερνώντων κομμάτων κατηγορούμενα για την υπόθεση των υποβρυχίων, εμφανίζει τη Δικαιοσύνη, ως επηρεαζομένη από την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. και τα κομματικά συνθήματα εκείνων που απεχθάνονται την Εκκλησία και τους λειτουργούς της».
Σεβαστέ μου Γέροντα,
Ο υποφαινόμενος θα ήταν ο πρώτος σας επισκέπτης στον Κορυδαλλό, αν δεν είχα σε γύψο το δεξί μου πόδι από πτώση. Τώρα θα βραδύνω την επίσκεψή μου.
Σταθείτε όρθιος. Μη λυγίζετε. Κι ας μαίνονται όλοι οι άπιστοι, οι εχθροί της Αγίας του Χριστού μας Εκκλησίας, ας πανηγυρίζουν.
Ένα να γνωρίζουν: «Η Εκκλησία πολεμουμένη πάντα νικά». Και μετά τη Σταύρωση, ακολουθεί η Ανάσταση.

Αρχιμ. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος
Διάκονος των Φυλακών
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ελάτη



Ιερά Μονή Δοχειαρίου


Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου



Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ



Καρούλια. Αγιο Ορος



Προυσιώτισσα

Αγιο Ορος Ι.Μ Διονυσίου

Ψήγματα Ορθοδοξίας