φενεος

Ιησούς Σινά

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψηγματα all

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ευαγγέλιο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ευαγγέλιο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Aς μην απελπιζόμαστε, όταν ο Θεός αργεί να μας εισακούσει.



elderpaisiossmile.jpg





«Όταν τα μικρά παιδάκια περνούν με τους γονείς τους έξω από κάποια βιτρίνα και θέλουν κάτι που τους αρέσει, τότε κρατούν την μητέρα τους από το φουστάνι και την τραβάνε και κλαίνε και κτυπιούνται μέχρι να την εξαναγκάσουν να τους το αγοράσει.

Έτσι και εμείς με επιμονή και υπομονή παραμένουμε στην προσευχή μέχρι να μας ακούσει ο Θεός.

Έτσι και εσείς, κατά το Ευαγγέλιο, που λέει να επιμένετε στην προσευχή και να μην αποκάμνετε, πρέπει να προσεύχεσθε συνεχώς και ασταμάτητα μέχρι να κερδίσετε αυτό που θέλετε, ενώ ταυτοχρόνως μαθαίνετε να προσεύχεσθε και να επικοινωνήτε με τον Θεόν.

Από την επίμονη προσευχή έχουμε οφέλη, γιατί μας παραχωρεί ο Θεός αυτό που ζητούμε, ενώ ταυτοχρόνως μαθαίνουμε να προσευχόμαστε.

Γι' αυτό ας μην απελπιζόμαστε, όταν ο Θεός αργεί να μας εισακούσει. Πολλά καλά πηγάζουν από την αργοπορία αυτή.»



Άγιος  Παΐσιος  ο Αγιορείτης


Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό.


19546_458691900715_445418720715_11022104_3546322_n.jpg


























Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία. Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για την σωτηρία τους, να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνομε το παν γι' αυτούς, όπως ο Χριστός για μας.
Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό. Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι.
Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για τον εαυτό του, για να σωθεί ο ίδιος. Τους άλλους πρέπει να αγαπάμε και να προσευχόμαστε να μη χαθεί κανείς· να μπούν όλοι στην Εκκλησία. Αυτό έχει αξία.
Και μ' αυτή την επιθυμία πρέπει να φύγει κανείς απ' τον κόσμο, για να πάει στο μοναστήρι η στην έρημο.

Άγιος Πορφύριος

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Το να γίνει καλός κάποιος από φόβο στον Θεό κι όχι από αγάπη δεν έχει τόση αξία.


autumn-light-canada.jpg
Το Ευαγγέλιο, βέβαια, λέει με συμβολικές λέξεις για τον άδικο ότι θα βρεθεί εκεί, όπου υπάρχει «ο τριγμός και ο βρυγμός των οδόντων», διότι μακράν του Θεού έτσι είναι. Και από τους νηπτικούς Πατέρες της Εκκλησίας πολλοί ομιλούν για φόβο θανάτου και κολάσεως. Λένε: «Έχε μνήμη θανάτου πάντοτε». Αυτές οι λέξεις, αν τις εξετάσομε βαθιά, δημιουργούν τον φόβο της κολάσεως. Ο άνθρωπος προσπαθώντας ν' αποφύγει την αμαρτία, κάνει αυτές τις σκέψεις, για να κυριευθεί η ψυχή του απ' το φόβο του θανάτου, της κολάσεως και του διαβόλου.
Όλα έχουν τη σημασία τους, το χρόνο και την περίστασή τους. Η έννοια του φόβου είναι καλή για τα πρώτα στάδια. Είναι για τους αρχάριους, γι' αυτούς που ζει μέσα τους ο παλαιός άνθρωπος.

Ο άνθρωπος ο αρχάριος, που δεν έχει ακόμη λεπτυνθεί, συγκρατείται απ' το κακό με το φόβο. Και ο φόβος είναι απαραίτητος, εφόσον είμαστε υλικοί και χαμερπείς. Αλλ' αυτό είναι ένα στάδιο, ένας χαμηλός βαθμός σχέσεως με το θείον.
Το πάμε στη συναλλαγή, προκειμένου να κερδίσομε τον Παράδεισο η να γλιτώσομε την κόλαση. Αυτό, αν το καλοεξετάσομε, δείχνει κάποια ιδιοτέλεια, κάποιο συμφέρον. Εμένα δε μου αρέσει αυτός ο τρόπος.
Όταν ο άνθρωπος προχωρήσει και μπεί στην αγάπη του Θεού, τι του χρειάζεται ο φόβος; Ό,τι κάνει, το κάνει από αγάπη κι έχει πολύ μεγαλύτερη αξία αυτό. Το να γίνει καλός κάποιος από φόβο στον Θεό κι όχι από αγάπη δεν έχει τόση αξία.


  ΆγιοςΠορφύριος

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία


19546_458691900715_445418720715_11022104_3546322_n.jpg




























Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία. Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για την σωτηρία τους, να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνομε το παν γι' αυτούς, όπως ο Χριστός για μας.
Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό. Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι.
Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για τον εαυτό του, για να σωθεί ο ίδιος. Τους άλλους πρέπει να αγαπάμε και να προσευχόμαστε να μη χαθεί κανείς· να μπούν όλοι στην Εκκλησία. Αυτό έχει αξία.
Και μ' αυτή την επιθυμία πρέπει να φύγει κανείς απ' τον κόσμο, για να πάει στο μοναστήρι η στην έρημο.

γέροντας Πορφύριος

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

O πλούσιος ( χωρίς όνομα) και ο φτωχός...ο Λάζαρος!!!


thiv56_020501.jpg






Αν δεις κάποιον να γίνεται πλούσιος χωρίς να το αξίζει, μην τον καλοτυχίσεις, μην τον ζηλέψεις, μην τα βάλεις με τη θεία πρόνοια, μη νομίσεις ότι γίνεται τίποτα στον κόσμο τούτο τυχαία και άσκοπα.
Θυμήσου την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου. O πλούσιος είχε φτάσει στην κο­ρύφωση του πλούτου και των απολαύσεων, ενώ συ­νάμα ήταν σκληρός και απάνθρωπος, πιο άγριος κι από τα σκυλιά.
Τα σκυλιά σπλαχνίζονταν το Λάζαρο κι έγλειφαν τις πληγές, που σκέπαζαν το σώμα του, ενώ ο πλούσιος ούτε τα ψίχουλα του τραπεζιού του δεν έδινε στον φτωχό. Ο πλούσιος είχε περισσότερα απ' όσα του χρειάζονταν.
Ο Λάζαρος δεν είχε ούτε τα απόλυτα αναγκαία, ούτε την απαραίτητη καθημε­ρινή του τροφή. Και μολονότι πάλευε συνέχεια με την πείνα και την αρρώστια, δεν αγανάκτησε, δεν βλα­στήμησε το Θεό, δεν παραπονέθηκε ενάντια στη θεία πρόνοια.
Δεν είναι, λοιπόν, αδικαιολόγητο, ενώ είσαι απαλ­λαγμένος από τέτοιες συμφορές, να βλαστημάς το Θεό, όταν άλλοι άνθρωποι, που δοκιμάζονται σκληρά από διάφορα βάσανα, δοξάζουν τον Κύριο ακατάπαυστα; Στο κάτω-κάτω, όποιος υποφέρει, κι αν ξεστομίσει καμιά βαρειά κουβέντα πάνω στον πόνο του, είναι άξιος κάποιας συγγνώμης. Όποιος, όμως, χωρίς να υποφέρει, βλαστημάει το Θεό και χάνει την ψυχή του, ποιάς συγγνώμης είναι άξιος;

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Ο αμαρτωλός άνθρωπος τραβά ιδιαίτερα την αγάπη του Θεού


thiv56_0941a.jpg
Κάποτε ο Κύριος βρέθηκε στην Κολυμβήθρα της Βηθεσδά (μια λίμνη κοντά στα Ιεροσόλυμα,με πέντε γύρω γύρω στοές), όπου ανέμενε να λάβει την θεραπεία του, κατά τρόπο θαυματουργικό, «πλήθος πολύ των ασθενούντων, τυφλών, χωλών, ξηρών, εκδεχομένων την του ύδατος κίνησιν.
Άγγελος γαρ κατά καιρόν κατέβαινεν εν τη κολυμβήθρα και ετάρασσε το ύδωρ». Ο πρώτος που έπεφτε μέσα, μετά την ταραχή του ύδατος, γινόταν υγιής, από ο,τιδήποτε και αν έπασχε.
Ο Κύριος λοιπόν ευρισκόμενος κάποια ημέρα εκεί, παρατρέχει το θλιβερό θέαμα τόσων και τόσων ασθενών, που ήταν συγκεντρωμένοι, αναμένοντας με αγωνία «την του ύδατος
κίνησιν» και στέκει μπροστά στο ερειπωμένο σώμα ενός παραλυτικού, που βασανιζόταν από την αρρώστια του τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια.
Τι άραγε ετράβηξε την προσοχή του Κυρίου μας σ΄ αυτόν τον άνθρωπον; Η αρρώστια του; Τα πολλά χρόνια; Όχι, αλλά οι αμαρτίες του, οι οποίες τον είχαν οδηγήση στην παράλυσι. Γι΄ αυτό και στο τέλος του είπε «μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρον σοι τι γένηται».
Ο αμαρτωλός λοιπόν άνθρωπος και όχι απλώς ο παράλυτος, προσείλκυσαν την προσοχή του Κυρίου μας.
Πίσω από το παράλυτο σώμα ο Φιλάνθρωπος είδε μια παράλυτη ψυχή! Κι αυτό
τον έκανε να πονέση ασυγκρίτως περισσότερο! Από αυτό φαίνεται ότι, ο αμαρτωλός άνθρωπος τραβά ιδιαίτερα την αγάπη του Θεού, ανακατεμένη όμως με τον θείο Του πόνο. Αγάπη και πόνος σπρώχνουν τον Θεό να πλησιάση τον αμαρτωλό και να τον ρωτήση: «Θέλεις υγιής γενέσθαι;».
Ξεύρει Εκείνος, σαν Πλάστης μας και καρδιογνώστης, ότι ζώντας μέσα στα δεσμά της αμαρτίας, ζούμε το φοβερώτερο δράμα. Ότι μοιάζουμε με τον «περιπεσόντα εις τους ληστάς» της παραβολής του καλού Σαμαρείτου. Μα, όταν τον ζητήσουμε, αφήνει όλους τους άλλους, τους «ενεννήκοντα εννέα δικαίους» και σταματά μπροστά στον ένα, «το απολωλός πρόβατον» και του λέει: «Εγώ για σένα έγινα άνθρωπος. Για σένα ταπεινώθηκα, αφήνοντας την θεϊκή μου δόξα».
Έγειρε λοιπόν! «Άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει»...
Αυτήν την πονεμένη αγάπη προς τον αμαρτωλό την βλέπουμε πάρα πολλές φορές στη ζωή του Κυρίου μας. Με παραβολές και με το παράδειγμά Του, εφανέρωνε πόσο ο Θεός αγαπά τον
μετανοούντα αμαρτωλό και πόση «χαρά γίνεται εν ουρανώ, επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι». Ας διαβάσουμε την παραβολή του χαμένου προβάτου, του ασώτου υιού, η για την
αμαρτωλή εκείνη γυναίκα, που ο Χριστός εσυγχώρησε και για τον ληστή που πήρε μαζί του στον Παράδεισο  
Προ παντός ας σκεφθούμε ότι για την αγάπη των αμαρτωλών ανέβηκε στον σταυρό «και μετά ανόμων ελογίσθη»! Έτσι, κατανοούμε καλύτερα τα λόγια Του: «ουκ ήλθον καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Ματθ. 9, 13). Ω πόσο παρηγορείται και ενισχύεται κανείς όταν
σκέπτεται αυτή την πραγματικότητα! Ο Θεός συνεχίζει να με αγαπά, παρ΄ όλον ότι εγώ συνεχίζω να τον πληγώνω με τις παραβάσεις μου! Πονάει βέβαια για την αμαρτωλότητά μου!
Αλλά έρχεται κοντά μου! Δεν με αποστρέφεται! Θέλει να με σώση, να με ανορθώση, από την παράλυσί μου! Και να με κάνη «από του νυν μηκέτι αμαρτάνειν». Να παύσω να αμαρτάνω
αλλά και να μη παύσω να μετανοώ. Αυτό το δεύτερο είναι περισσότερο στο χέρι μας και πιο πολύ αρεστό σ΄ Αυτόν.
Αυτήν την ευχάριστη αγγελία διασαλπίζει εις τα πέρατα του κόσμου η Εκκλησία του Χριστού. Γι΄ αυτό, άπειρα είναι τα πλήθη των ανθρώπων, που στο πέρασμα των αιώνων, έτρεξαν κοντά στον γλυκύτατο Ιησού, τον Θεό της αγάπης, τον φίλο των αμαρτωλών και ξεκουράσθηκαν. Ευρήκαν εις Αυτόν την κατανόησι. Απελπισμένοι απ τούς ανθρώπους, ρίχθηκαν στην αγκαλιά του Θεανθρώπου. Και «ήραν τον κράββατον και περιεπάτησαν». Εσύ αδελφέ μου, «θέλεις υγιής γενέσθαι»; Τρέξε εν μετανοία κοντά στον Χριστό και «από του νυν
μηκέτι αμάρτανε»...



Αρχιμ. ΑΘΗΝ. ΚΑΡΑΜΑΝΤΖΑΝΗΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ελάτη



Ιερά Μονή Δοχειαρίου


Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου



Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ



Καρούλια. Αγιο Ορος



Προυσιώτισσα

Αγιο Ορος Ι.Μ Διονυσίου

Ψήγματα Ορθοδοξίας