φενεος

Ιησούς Σινά

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψηγματα all

Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισα­κουστείς.

kina verikokies7.jpg
Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισα­κουστείς. Αν, πάλι, Τον έχεις πικράνει με τις αμαρτίες σου, μην απελπίζεσαι. Όταν πικράνεις έναν άνθρω­πο, αλλά στη συνέχεια παρουσιάζεσαι μπροστά του και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ, ζητώντας ταπεινά συγχώρηση, δεν θα κερδίσεις τη συμπάθειά του; Πολύ περισσότερο θα κερδίσεις τη συμπάθεια του ανεξίκακου Θεού, αν και το πρωί και το μεσημέ­ρι και το βράδυ και κάθε ώρα επικαλείσαι την ευσπλαχνία Του με την προσευχή.
Ας τ' ακούσουν όλα αυτά όσοι προσεύχονται με ραθυμία και βαρυγγωμούν, όταν ο Κύριος αργεί να ικανοποιήσει το αίτημά τους. Τους λέω: "Παρακάλε­σε το Θεό!". Και μου απαντούν: "Τον παρακάλεσα μια, δυο, τρεις, δέκα, είκοσι φορές, μα δεν έλαβα τί­ποτα". Μη σταματήσεις, ώσπου να λάβεις. Σταμάτησε, όταν λάβεις. Ή μάλλον, ούτε και τότε να σταματήσεις την προσευχή. Πριν λάβεις, να ζητάς. Και αφού λά­βεις, να ευχαριστείς.
Πολλοί μπαίνουν στην εκκλησία, λένε διάφορες προσευχές και βγαίνουν. Βγαίνουν, χωρίς να γνωρί­ζουν τι είπαν. Τα χείλη τους κινούνται, αλλά τ' αυτιά τους δεν ακούνε. Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευ­χή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός; "Γονάτισα", λες. Γονάτισες, αλλά, ενώ το σώμα σου ήταν μέσα, ο νους σου πετούσε έξω. Με το στόμα έλεγες την προ­σευχή και με τη σκέψη λογάριαζες τόκους, έκανες συμβόλαια, πουλούσες εμπορεύματα, αγόραζες κτή­ματα, συναντούσες τους φίλους σου. Γιατί ο διάβο­λος, που είναι πονηρός και γνωρίζει ότι στον καιρό της προσευχής μεγάλα πράγματα κατορθώνουμε, τό­τε ακριβώς έρχεται και σπέρνει λογισμούς μέσα μας. Να, πολλές φορές είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, και τίποτα δεν συλλογιζόμαστε· πάμε στην εκκλησία για να προσευχηθούμε, και τότε χίλιες σκέψεις περ­νούν από το νου μας. Έτσι χάνουμε τους καρπούς της προσευχής, φεύγοντας από το ναό με άδεια χέρια. Το ίδιο, βέβαια, γίνεται και όταν προσευχόμαστε στο σπί­τι μας ή οπουδήποτε αλλού.


Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Η γιαγιά μου...η ΜΙΚΡΆ ΑΣΙΑ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΪΤΗ


Από το βιβλίο η Η γιαγιά μου...η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ πήραμε ένα απόσπασμα  και το δημοσιεύουμε.


********************



    Ήταν  μόλις  τεσσεράμισι  ετών  η  Διαμαντούλα  την  ώρα  που  πέθανε  η  καλή  της  μητέρα,  η  αγαπημένη  της  μανούλα. Δεν  είναι  και  μικρό  πράγμα  να  είσαι  παιδάκι,  να  ποθείς  το  σφιχταγκάλιασμα  του  ανθρώπου  που  σε  γέννησε  κι  αυτός  να  σου  φεύγει.
Ακόμα  δεν  την  είχε  γνωρίσει  κι  έπρεπε  κιόλας  να  την  αποχωριστεί,  γιατί  εκείνη  θα  ταξίδευε  στον  ουρανό.   Τώρα  πια  η  μάνα  Αγγελική  μόνο  από  ψηλά  θα  έβλεπε  τα  παιδιά  της,  τον  άνδρα  της  κι  ολόκληρο  τον  κόσμο.

 Αδαμαντία Αλατάρη
Εκπαιδευτικός - Συγγραφέας



Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Να διαβάζεις κάθε μέρα το Θεοτοκάριο. Αυτό θα σε βοηθήσει πολύ να αγαπήσεις την Παναγία

«Να διαβάζεις κάθε μέρα το Θεοτοκάριο. Αυτό θα σε βοηθήσει πολύ να αγαπήσεις την Παναγία. Και να δεις η Παναγία μετά!…Θα σου δώσει μεγάλη παρηγοριά»!

Τὸ Θεοτοκάριον εἶναι µοναχικὸ βιβλίο, τὸ ὁποῖο περιέχει κανόνες πρὸς τιµὴν τῆς Θεοτόκου σὲ ὅλους τοὺς ἤχους, διαφόρων ὑµνογράφων, οἱ ὁποῖοι ψάλλονται στὰ µοναστήρια ἀπὸ εὐλάβεια πρὸς τὴν Παναγία. Χρήση τοῦ Θεοτοκαρίου στὸν κόσµο γίνεται κυρίως τὴν περίοδο τῆς µεγάλης Σαρακοστῆς(ἀπὸ τὴν β΄ ἑβδοµάδα τῶν νηστειῶν καὶ ἐντεῦθεν), ὁπότε καὶ χρησιµοποιεῖται στὴν ἀκολουθία τοῦ µεγάλου ἀποδείπνου.
Ο πατήρ Παΐσιος έλεγε σε κάποια Μοναχή: «Να διαβάζεις κάθε μέρα το Θεοτοκάριο. Αυτό θα σε βοηθήσει πολύ να αγαπήσεις την Παναγία. Και να δεις η Παναγία μετά!…Θα σου δώσει μεγάλη παρηγοριά»!
«Και πότε να διαβάζω το Θεοτοκάριο», τον ρώτησε αυτή η Μοναχή. «Το βράδυ ή το πρωί;».
«Καλύτερα τις πρωινές ώρες – της απήντησε ο Γέροντας –, ώστε αυτά που διαβάζεις, να τα έχεις στο νου σου όλη την ημέρα. Το Θεοτοκάριο πολύ βοηθάει. Θερμαίνεται η καρδιά και συγκινείται».
Και μνημόνευε ο άγιος Γέροντας Παΐσιος τον Αγιορείτη παπα-Κύριλλο, τον Ηγούμενο της Μονής Κουλτουμουσίου, που δεν μπορούσε να συγκρατηθεί από τους λυγμούς και τα δάκρυα, όταν διάβαζε το Θεοτοκάριο!

Αυτό που κυρίως έκανε γνωστό τον Άγιο Νικόδημο ως θεοτοκόφιλο συγγραφέα είναι το γνωστό συλλεκτικό έργο «Θεοτοκάριο», το οποίο από την εποχή του Αγίου Νικοδήμου έχει εισαχθή προς χρήση στην λατρεία ιδιαίτερα στις μονές του Αγίου Όρους. Στο έργο αυτό ο Άγιος έχει συγκεντρώσει εξηνταδύο κανόνες (62) εικοσιδύο (22) μεγάλων υμνογράφων, στους οποίους μάλιστα, δίδει ωραίους χαρακτηρισμούς:
«Λέγω δη Ανδρέας ο Κρήτης, ο αρχηγός των μελωδών και κύκνος της Εκκλησίας ο λιγυρόφωνος. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, η μουσικωτάτη και γλυκύφωνος του Χριστού αηδών. Θεοφάνης Νικαίας ο Γραπτός, ο ηδύλαλος και ωδικώτατος κόττυφος. Ιωσήφ Υμνογράφος, η πολύφωνος, και τορόφωνος των πιστών χελιδών». Συνεχίζει για τους είκοσι δύο υμνογράφους να βρίσκει παρόμοιους χαρακτηρισμούς.


Σχετικά με το «Θεοτοκάριο» υπάρχει μία συγκινητική σύσταση προς τον π. Θεόκλητο του γνωστού Γέροντος Αθανασίου του Ιβηρίτου, μεγάλου λάτρη και υμνητή της Παναγίας μας, ο οποίος επί πολλά έτη διετέλεσε βιβλιοθηκάριος της Ι. Μονής των Ιβήρων. Του γράφει τα εξής ο Γέροντας Αθανάσιος: «Να αφήσεις ένα Χαιρετισμόν από τους τρεις και να εισαγάγης το Θεοτοκάριον καθ’ ημέραν. Θα ευαρεστήσης τη Δεσποίνη και τω συλλέκτη Αγίω Νικοδήμω. Πρόσεξε την σκέψιν ταύτην, που μου επήλθεν εν στιγμή αναγνώσεως του Θεοτοκαρίου. Οι Χαιρετισμοί και το Θεοτοκάριον, ο ουρανός και η γη να παρέλθουν, αυτά όμως να μη λείψουν καμμίαν ημέραν του έτους».
Ο ἅγιος Νεκτάριος, πού μέ τή Χάρι τοῦ Θεοῦ καί τήν ἁγιότητά του εἵλκυσε στούς καιρούς μας τήν ἀγάπη, τήν τιμή καί τήν εὐλάβεια ὅλων τῶν ᾿Ορθοδόξων, ἦταν καί πολυγραφώτατος συγγραφεύς. Τό ἁγιασμένο πνεῦμα του μᾶς ἄφησε συγγράμματα θεολογικά, δογματικά, λειτουργικά καί οἰκοδομητικά, πού κυκλοφοροῦν καί μελετῶνται ἀπό πολλούς πιστούς.
Συγχρόνως εἶχε καί χάρισμα ποιητικό, ὑμνογραφικό καί ἀνύμνησε μέ αὐτό πρό πάντων τήν ῾Υπεραγία Θεοτόκο, τήν ὁποία ἰδιαιτέρως εὐλαβεῖτο.

Συνέθεσε πολλούς ὕμνους καί ὠδές πρός τήν ᾿Αειπάρθενον, πού ἀπετέλεσαν μιά ὡραία συλλογή μέ τίτλο «Θεοτοκάριον». Στήν εἰσαγωγή αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ἀναφέρει ὁ ἴδιος ὅτι οἱ ὕμνοι του αὐτοί εἶναι ἔκφρασι τῆς εὐγνωμοσύνης του πρός τήν Παναγία.
«᾿Εποίησα ᾠδάς τινας καί ὕμνους πρός αἴνεσιν καί ἀνύμνησιν τῆς Παναγίας Μητρός τοῦ Κυρίου, τῆς Γοργοεπηκόου καί ταχείας εἰς ἀντίληψιν, βοήθειαν καί προστασίαν τῶν ἐπικαλουμένων αὐτήν, καί πρός ἔκφρασιν τῆς ᾿Απείρου πρός αὐτήν εὐγνωμοσύνης μου διά τάς πολλάς πρός ἐμέ Αὐτῆς εὐεργεσίας».

Στίς ᾿Ωδές καί στούς ῞Υμνους αὐτούς ἀπευθύνεται ὁ ῞Αγιος μέ θερμό καί προσωπικό τρόπο πρός τήν Θεοτόκο καί καταφεύγει μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στήν Χάρι της.
«Παναγία μου, Δέσποιν᾿ ἐπάκουσον,
εἰς τήν Σήν παρρησίαν ἐπήλπισα»,
λέγει στήν Α´ ᾿Ωδή. Καί στόν Ζ´ ῞Υμνο προσθέτει·
«Δέσποινά μου Θεοτόκε,
ἡ ἐλπίς μου, ἡ ἰσχύς μου,
ἡ θερμή μου προστασία
σκέπη καί καταφυγή μου…».
Ωρισμένοι ἀπό τούς ὕμνους τοῦ ῾Αγίου, ὅπως ὁ πασίγνωστος καί κοσμαγάπητος «῾Αγνή Παρθένε», μελοποιήθηκαν καί ψάλλονται καί εὐφραίνουν τήν καρδιά μας.
῞Ολοι δέ γενικά οἱ ὕμνοι τοῦ «Θεοτοκαρίου» του βοηθοῦν στίς προσευχές μας καί στήν ἔκφρασι τῆς τιμῆς μας πρός τήν Θεομήτορα.


πηγή 

 

Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

Με μια πένα ταξιδεύουμε στις Αλησμόνητες πατρίδες. 29 Μαΐου 2016


Υ.Γ Συγχαρητήρια να δώσουμε σε αυτήν την εκδήλωση για τις Αλησμόνητες πατρίδες μας, σε μια περίοδο μιας ψεύτικης οικονομικής κρίσης που περνά το Έθνος μας συνεργεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων  που προσπαθεί μέσω του ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΥ στη  ΣΜΥΡΝΗ, μέσω της αλλοίωσης της ιστορίας αλλά και της παραποίησης της Ορθοδοξίας μας  να αποδυναμώσει το Έθνος μας.
Ευχόμαστε και άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις να ακολουθούσουν το παράδειγμα των εκδόσεων  ΣΑΙΤΗ

Από τα ΨΗΓΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Πέμπτη 12 Μαΐου 2016

Η γιαγιά μου...η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ





              **********************
            *************
        *****

Υ.Γ  Η εκπαιδευτικός κ.Αδαμαντία Αλατάρη με ένα γλαφυρό τρόπο παρουσιάζει την πορεία της ζωής της γιαγιάς Αδαμαντίας από την  Σμύρνη μέσω της Χίου στην Αθήνα.
Το διαβάσαμε  και το συστήνουμε...ανεπιφύλακτα!

Το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνο σε εφήβους και παιδιά, αλλά και σε όσους έχουν νωπές τις μνήμες της μικρασιατικής καταστροφής που οι ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΕΝΟΙ βάλθηκαν να μας κάνουν να ξεχάσουμε.
Η ζωή της γιαγιάς Αδαμαντίας, η αυθεντική της ζωή, όπως και άλλων γιαγιάδων και παππούδων δεν αμφισβητούνται, δεν αλλοιώνονται από κάθε λογής Νεοταξήτες που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία του τόπου μας. 
Εμπόδιά τους και αναχώματά τους είναι αυτές οι μαρτυρίες της γιαγιάς Αδαμαντίας, της κάθε Αδαμαντίας.
Αυτές οι γέρικες στην εμφάνιση μορφές, αλλά με  λεοντόκαρδες ψυχές όπου υπάρχουν, όσες υπάρχουν εν ζωή ακόμη, γίνονται  μάρτυρες, εμπόδια  και αναχώματα σε κάθε μορφή παγκοσμιοποίησης που θέλει να σαρώσει τα πάντα.

Αλλά και οι απόγονοι αυτών των ψυχών, κάτι ασφαλώς έχουν πάρει από τους Μικρασιάτες παππούδες και γιαγιάδες ώστε να συνεχίζουν αυτοί τώρα  να μαρτυρούν, γι'αυτους   που τώρα δεν ζουν, ότι η ιστορία μας δεν ξεγράφεται, δεν παραγράφεται, δεν αλλοιώνεται και είναι άτυχο και μοιραίο το Έθνος αυτό που "ξέχασε" την δική του ιστορία.

Παραθέτουμε το εξώφυλλο  του βιβλίου και εν καιρώ  θα δημοσιεύσουμε μερικά αποσπάσματα.
Καλή τύχη στο βιβλίο σας κ. Αδαμαντία.

Απο τα  ΨΗΓΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 


                                                                   *******************
                                                                           **********
                                                                                 ***





                 Το  να’σαι  κορίτσι
                 και  ν’  αντιμετωπίζεις  την  ορφάνια
                                                         το  θάνατο
                 και  τελικά  τη  ζωή.  Τη  Ζωή  δηλαδή, που
                 ήταν  σ’  εκείνα  τα  Μικρασιατικά χώματα
                 μα  και  σ’αυτά  εδώ  που  πατάμε
                               σπουδαίο  πράγμα!
                 Αυτή  είναι  η  ζωή
                 της  Αδαμαντίας,  όπως  την  έλεγε
                 μέσα  απ’τις  διηγήσεις  της,

                 όπως  την  έζησα κι εγώ
                 από     Φθινόπωρο    προς...
                                                    Καλοκαίρι.      

  
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ελάτη



Ιερά Μονή Δοχειαρίου


Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου



Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ



Καρούλια. Αγιο Ορος



Προυσιώτισσα

Αγιο Ορος Ι.Μ Διονυσίου

Ψήγματα Ορθοδοξίας